Rodzina katolicka - Edukacja z kluczem

Rodzina katolicka - Edukacja z kluczem
piątek, 08 maja 2009 12:42
Matury w liceach rozpoczęły się 4 maja egzaminem z języka polskiego. Jak się wydaje,
głównym zmartwieniem zdających była obawa nie tyle o to, czy potrafią napisać na zadany
temat, ile - czy napiszą zgodnie z tak zwanym kluczem.
Ten "klucz" to zestaw zbitek pojęciowych, które z jakichś powodów upodobali sobie
naukowcy zasiadający w Centralnej Komisji Egzaminacyjnej, jaka została ustanowiona na
skutek reformy edukacji przeprowadzonej w roku 1999 przez rząd charyzmatycznego premiera
Jerzego Buzka.
Jak pamiętamy, charyzmatyczny premier Buzek, przy pomocy Akcji Wyborczej
"Solidarność" i Unii Wolności, przeprowadził cztery wiekopomne reformy, których
celem było oczywiście przychylenie wszystkim nieba, ale był to cel deklarowany. Cele
deklarowane tym różnią się od celów prawdziwych, że cele prawdziwe muszą się pojawić i
pojawiają się prawie natychmiast, podczas gdy deklarowane - już niekoniecznie. O ile zatem
wcale nie czujemy, by w następstwie wiekopomnych reform charyzmatycznego premiera Buzka
przychylono nam nieba, o tyle w następstwie tych reform skokowo wzrosła liczba synekur w
administracji oraz koszty funkcjonowania państwa, czyli obciążenia fiskalne. Bo też w owych
reformach chodziło przede wszystkim o zainstalowanie w państwie mnóstwa nowych klamek, u
których mogliby uwiesić się członkowie zaplecza politycznego partii rządzących, stanowiących
współczesną odmianę staropolskiej szlachty gołoty, i żyć sobie na koszt Rzeczypospolitej jak u
Pana Boga za piecem.
Oczywiście wiekopomnym reformom towarzyszyły też i inne myśli przewodnie. Między nimi i ta,
by system edukacyjny wychodził naprzeciw potrzebom Unii Europejskiej, do której nasi
mężowie stanu już wtedy "aspirowali", przebierając z niecierpliwości nóżkami.
Potrzeby te zasadniczo sprowadzają się do dwóch elementów. Po pierwsze, żeby młodego
człowieka od razu wpuścić w kanał wąskiej specjalizacji, a po drugie, żeby przystosować jego
umysł do funkcjonowania na zasadzie odruchów Pawłowa.
Pierwszemu celowi służy nałożony na 16-latków obowiązek wyboru specjalizacji, w zasadzie
determinujący kierunek przyszłych studiów, a więc - resztę życia. Nietrudno się domyślić, że
człowiek w tym wieku jest zdecydowanie za młody na dokonywanie takich wyborów, więc
przeważnie decyduje na chybił trafił ze wszystkimi tego skutkami. Celowi drugiemu służy
między innymi ów sławetny "klucz", przy pomocy którego młodzi ludzie są
odpowiednio tresowani pod kątem potrzeb eurokołchozu. Ciekawe, że tę metodę przewidział
zaraz po wojnie Konstanty Ildefons Gałczyński w wierszu pod tytułem "Przechodniu,
1/2
Rodzina katolicka - Edukacja z kluczem
piątek, 08 maja 2009 12:42
zapnij guzik!": "Zupa - Pomidorowa. Demokracja - Ludowa. (...) Na plamy Terpentyna. Żelazna - Kurtyna. W co biją? - W tarabany. Jaki ojciec? - Zapłakany". I tak
dalej. I wszystko się zgadza! Wtedy młodzież była przygotowywana intelektualnie do ustroju
socjalistycznego ze Związkiem Sowieckim na czele, toteż w oświacie za niedościgniony wzór
metody mnemotechnicznej uchodził rodzaj czastuszki z refrenem: "Partia Lenina simboł
swabody, partia nasza - sowiest' i czest'! Partia eto sierdce i rozum naroda - budiet, była i
jest!".
Teraz młodzież przygotowywana jest do politycznej poprawności, czyli marksizmu kulturowego,
który w Unii Europejskiej jest ideologią obowiązującą, a ponieważ marksizm kulturowy też ma
swoją politgramotę, to "klucz" musiał pojawić się nieuchronnie. Kto z tej tresury
próbuje się wyłamywać, demonstrując nikomu przecież niepotrzebną indywidualność, ten jest
niemal mechanicznie odsiewany. W ten sposób, bez żadnego terroru i bez przerywania snu, w
ciągu jednego pokolenia możemy zostać przerobieni na europejsów stanowiących współczesną
odmianę człowieka sowieckiego. I pomyśleć, że Karol Olgierd Borchardt, późniejszy kapitan
żeglugi wielkiej, wybitny pisarz i pedagog, otrzymał w wileńskim gimnazjum ocenę bardzo dobrą
za wypracowanie o "Dziadach" Adama Mickiewicza, składające się z SIEDMIU
SŁÓW: "Z mego wielkiego bólu - moja mała piosenka". Ale wtedy celem edukacji
było kształcenie człowieka, podczas gdy dzisiaj - prawidłowe rozwiązywanie testów.
Stanisław Michalkiewicz
Źródło: Nasz Dziennik
2/2