Sprawozdanie z IV Ogólnopolskiego Kongresu Pracowników
Transkrypt
Sprawozdanie z IV Ogólnopolskiego Kongresu Pracowników
Teresa Kaniowska • Kryteria kierowania nieletnich do MOW • Sprawozdanie z IV Ogólnopolskiego Kongresu Pracowników Młodzieżowych Ośrodków Wychowawczych – Goniądz 2013 Kryteria kierowania nieletnich do Młodzieżowych Ośrodków Wychowawczych (Promocja, Ewaluacja, Akredytacja) Inicjatorem organizowanych od kilku lat spotkań pracowników młodzieżowych ośrodków wychowawczych jest Dyrektor Młodzieżowego Centrum Edukacji i Readaptacji Społecznej w Goniądzu. Każdego roku podejmowane są dyskusje na tematy istotne dla dalszego funkcjonowania placówek resocjalizacyjno-wychowawczych na najbardziej optymalnym poziomie. Spotkania te organizowane są we współpracy z Ministerstwem Edukacji Narodowej i Ośrodkiem Rozwoju Edukacji. W latach poprzednich były poświęcone problematyce skuteczności procesu resocjalizacji, poszukiwaniu i upowszechnianiu nowych metod pracy, w tym metod twórczej resocjalizacji, wymianie doświadczeń, prezentacji programów już zweryfikowanych, wdrażanie których przynosi oczekiwane rezultaty. IV Ogólnopolski Kongres Pracowników MOW, który odbył się w dniach 1-3 października 2013 r. był poświęcony opracowaniu kryteriów kierowania nieletnich do młodzieżowych ośrodków wychowawczych, z uwzględnieniem oceny jakości funkcjonowania tych placówek. Celem, podjętej wśród praktyków dyskusji merytorycznej jest dążenie do wprowadzenia zmian, mogących mieć wpływ, w dalszej perspektywie, na poprawę jakości funkcjonowania młodzieżowych ośrodków wychowawczych. W trakcie spotkań warsztatowych oraz dyskusji panelowej został również podjęty temat lawinowo tworzonych nowych ośrodków, mimo, iż aktualnie nie ma zapotrzebowania na tworzenie tego typu placówek. W związku z powyższym, uczestnicy Kongresu sformułowali kilka rekomendacji i postulatów, które powinny być brane pod uwagę m.in. przy dokonywaniu wyboru ośrodka w procedurze wskazywania miejsc nieletnim przez pracowników Wydziału Resocjalizacji i Socjoterapii ORE, realizującym to zadanie zgodnie z przepisami rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 27 grudnia 2011 r. w sprawie 1 Teresa Kaniowska • Kryteria kierowania nieletnich do MOW • szczegółowych zasad kierowania, przyjmowania, przenoszenia, zwalniania i pobytu nieletnich w młodzieżowym ośrodku wychowawczym (Dz.U Nr 296, poz.1755). Przedstawiciele Wydziału Resocjalizacji i Socjoterapii ORE przedstawili aktualnie stosowane kryteria, opracowane wewnętrznie i weryfikowane w trakcie bieżącej działalności. Kryteria uwzględniane podczas wskazywania dla nieletniego odpowiedniej placówki typu MOW/MOS: 1. typ placówki (MOW: resocjalizacyjna, resocjalizacyjno-rewalidacyjna; MOS: socjoterapeutyczna, socjoterapeutyczna z rewalidacją), 2. poziom rozwoju intelektualnego (norma, upośledzenie w stopniu lekkim), 3. płeć nieletniego, 4. etap edukacyjny (szkoła, klasa), 5. język obcy (szczególnie istotny w III klasie gimnazjum), 6. zawód preferowany (zasadnicze szkoły zawodowe, gimnazja z przysposobieniem do nauki zawodu), 7. wskazania i przeciwwskazania (stan zdrowia, karalność, prośby- skierowanie do konkretnej placówki, skierowanie blisko/daleko od domu, prośba o niekierowanie z innym nieletnim, kierowanie rodzeństwa razem/oddzielnie do placówki), 8. czas oczekiwania na miejsce w placówce, 9. odległość od placówki do której można wskazać nieletniego od jego miejsca zamieszkania: MOW – wskazywanie placówki w optymalnej odległości od miejsca zamieszkania, która umożliwi oderwanie nieletniego od demoralizującego wpływu środowiska, a jednocześnie nie utrudni kontaktu z rodziną/opiekunami prawnymi (przepustki, odwiedziny, itd.), MOS – wskazywanie placówki możliwie blisko miejsca zamieszkania nieletniego umożliwiające współpracę z rodziną/opiekunami prawnymi, środowiskiem, 10. możliwość kontynuowania nauki w danej placówce (szczególnie ważne dla VI klasy szkoły podstawowej i III klasy gimnazjum pod koniec roku szkolnego), 2 Teresa Kaniowska • Kryteria kierowania nieletnich do MOW • 11. w przypadku kolejnego wskazania: analiza dotychczasowego przebiegu resocjalizacji (pobyty w placówkach MOW/MOS, przyczyny niedoprowadzeń, zwolnień z placówki, itd.), 12. wiek nieletniego, a etap nauczania (np. umożliwienie nieletniemu, który wkrótce osiągnie pełnoletność ukończenia danego typu szkoły). 13. Wniosek starostwa powiatowego (organu kierującego), sądu rodzinnego, rodziców/ opiekunów prawnych. Uczestnicy Kongresu uznali, że istotnym wskaźnikiem przy dokonywaniu wyboru ośrodka dla nieletniego mogą być uzyskane w danej placówce oceny poszczególnych sfer działalności dokonane w ramach ewaluacji zewnętrznej, przeprowadzonej na podstawie przepisów rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 7 października 2009 r. w sprawie nadzoru pedagogicznego (Dz. U Nr 168, poz. 1324) i rozporządzenia zmieniającego z dnia 10 maja 2013 r. Dz. U. 0 poz. 560, czyli wykorzystywanie w tej procedurze udostępnianych przez kuratorów oświaty raportów z ewaluacji zewnętrznych obejmujących młodzieżowe ośrodki wychowawcze. Ewaluacja zewnętrzna jest przeprowadzana w następujących obszarach: 1. efekty działalności dydaktycznej, wychowawczej i opiekuńczej oraz innej działalności statutowej szkoły lub placówki; 2. procesy zachodzące w szkole lub placówce; 3. funkcjonowanie szkoły lub placówki w środowisku lokalnym, w szczególności w zakresie współpracy z rodzicami uczniów; 4. zarządzanie szkołą lub placówką. Mając powyższe na uwadze sformułowano postulat, że dla prawidłowego inicjowania procesu resocjalizacji nieletnich w młodzieżowych ośrodkach wychowawczych konieczne jest spełnienie szeregu warunków formalnych (organizacyjnych) i podkreślono znaczenie: Posiadania odpowiedniej bazy gwarantującej zapewnienie bezpiecznych warunków pobytu wychowankom; Posiadania wymaganej dokumentacji; 3 Teresa Kaniowska • Kryteria kierowania nieletnich do MOW • Zatrudnienia odpowiednio wykwalifikowanej kadry i zapewnienie adekwatnej do potrzeb liczby specjalistów; Zapewnienia indywidualizacji procesu edukacji, wychowania i resocjalizacji nieletnich - IPET; Zapewnienia bogatej oferty wychowawczej, w tym w ramach realizacji projektów unijnych; Zapewnienia możliwości środowiskowej, w kształcenia, indywidualnych w tym w przypadkach szkole na ogólnodostępnej, poziomie szkoły ponadgimnazjalnej; Inicjowania i utrzymywania współpracy z rodzicami, współpracy ze środowiskiem lokalnym, współpracy międzyinstytucjonalnej; Uwzględniania w planowaniu zadań wyników ewaluacji wewnętrznej, w tym w szczególności stopnia realizacji celów wychowawczych i resocjalizacyjnych; Uwzględniania w ocenie jakości funkcjonowania ośrodka wyników ewaluacji zewnętrznej. I. Baza Organizowanie ośrodków dla najwyżej 6 grup wychowawczych, czyli 72 wychowanków. Zwrócono również uwagę na potrzebę utrzymania liczebności grup wychowawczych na poziomie 8-12 wychowanków, przy czym optymalna wydaje się liczebność grupy nie przekraczająca 10 osób - uznano, że zwiększanie liczebności wychowanków w grupie nie ma uzasadnienia merytorycznego, może wręcz zagrażać efektywności procesu wychowawczoresocjalizacyjnego i bezpieczeństwu wychowanków w placówkach. Organizowanie autonomicznych grup wychowawczych, pobyt w sypialniach dla nie więcej niż 3-4 wychowanków; Posiadanie aneksu kuchennego, Łazienki WC, świetlicy, innych pomieszczeń dla grupy oraz sal zajęciowych; Odpowiednio wyposażone klasopracownie, pomoce dydaktyczne, sprzęt audiowizualny; Adekwatne do potrzeb wyposażenie warsztatów praktyk zawodowych w ośrodkach, które oferują kształcenie zawodowe; 4 Teresa Kaniowska • Kryteria kierowania nieletnich do MOW • Dostęp do zaplecza sportowego i kulturowego (boisko, sala gimnastyczna, siłownia, inne). II. Bezpieczeństwo Zapewnienie odpowiednich warunków BHP, ochrony p-pożarowej, monitoringu; Rejestr wypadków nadzwyczajnych; Opracowanie procedur współpracy z Policją w sytuacji zagrożenia bezpieczeństwa wychowanków i placówki; Wyniki kontroli, raporty NIK, RPO, sądy - dostępne na stronach www. Przy omawianiu problematyki bezpieczeństwa wychowanków lub placówki wiele uwagi poświęcono zdarzeniom związanym ze zjawiskami agresji i przemocy, używaniem środków odurzających, podejmowaniem prób samobójczych i problemom pojawiających się w ośrodkach w związku z samowolnymi oddaleniami wychowanków (ucieczkami) w kontekście konieczności zorganizowania opieki medycznej na odpowiednim poziomie. III. Kadra W dążeniu do osiągania wysokiego poziomu oddziaływań wychowawczych i resocjalizacyjnych w młodzieżowych ośrodkach wychowawczych, wskazano na potrzebę zatrudnienia w MOW następujących specjalistów: wychowawców i nauczycieli (kryteria formalne określają odpowiednie przepisy); psychologów, pedagogów, terapeutów (specjalizacje w zależności od potrzeb) – w pełnych wymiarach czasu pracy z zastrzeżeniem, że w placówkach liczących powyżej 48. wychowanków t.j. 4.grup wychowawczych, powinni być zatrudniani dodatkowi specjaliści z w/w zakresów, w wymiarze nie mniejszym niż dwa etaty; specjalistów z zakresu doradztwa zawodowego; pielęgniarki w pełnym wymiarze czasu pracy (w tym mającej uprawnienia do wydawania leków „psychiatrycznych”); lekarzy psychiatrów w wymiarze odpowiadającym potrzebom placówki; pracowników socjalnych; instruktorów zajęć specjalistycznych. 5 Teresa Kaniowska • Kryteria kierowania nieletnich do MOW • Zwrócono uwagę na dokonywanie wyborów wśród osób posiadających dodatkowe kwalifikacje (poza formalnym dyplomem ukończenia studiów), także predyspozycje, osobiste pasje itp. IV. Oferta edukacyjna Oferta edukacyjna młodzieżowych ośrodkach wychowawczych powinna uwzględniać w szczególności potrzeby rynku pracy, dotyczy to przygotowywanych do usamodzielnienia wychowanków ośrodków zarówno kończących gimnazjum, jak i szkołę ponadgimnazjalną. Uwzględnienie w ofercie wszystkich etapów edukacji: szkoła podstawowa, gimnazjum z PDP, szkoły ponadgimnazjalne. Oferowanie kształcenia nie tylko w ZSZ, ale również w technikum i liceum ogólnokształcącym; Organizowanie kursów kwalifikacyjnych, zwłaszcza dla wychowanków zbliżających się do osiągnięcia pełnoletności; Opracowywanie i realizacja programów autorskich; Rozszerzanie działalności przy wykorzystaniu możliwości płynących z uczestnictwa w projektach międzynarodowych (unijnych). V. Współpraca ze środowiskiem W realizacji swoich zadań MOW systemowo współpracuje z różnymi instytucjami, w związku z tym podkreślono szczególnie znaczenie: współpracy z instytucjami pomocy społecznej, które dostarczają MOW regularnych informacji nt. kierunków oddziaływań wspierających/korekcyjnych, podejmowanych wobec rodzin wychowanków. Instytucje te otrzymują od MOW informacje dotyczące przebiegu procesu resocjalizacji wychowanków i uwzględniają te informacje w oddziaływaniach wobec rodzin; współpracy z DDz (w przypadkach tego dotyczących), polegającej na realizowaniu przez DDz zadań związanych z usamodzielnianiem wychowanków; współpracy z placówkami oświatowymi, w których wychowankowie opuszczający MOW będą kontynuowali naukę; 6 Teresa Kaniowska • Kryteria kierowania nieletnich do MOW • współpracy z Policją, Sądami Rodzinnymi, poradniami i innymi instytucjami działającymi na rzecz optymalizowania oddziaływań wychowawczych wśród dzieci i młodzieży. Wiele uwagi poświęcono problemom związanym z usamodzielnianiem wychowanków pełnoletnich. Omawiane przypadki dotyczyły nadal dosyć powszechnej w wielu rejonach kraju praktyki skreślania z listy wychowanków domów dziecka w momencie uzyskania dla nieletniego wskazania i skierowania do młodzieżowego ośrodka wychowawczego. W związku z powyższym powstaje wiele trudności związanych z potrzebą uzyskania mieszkania dla wychowanka, który nie mając domu rodzinnego, w tym stanie prawnym, powinien być wypisany z ośrodka „do nikąd”. Podczas dyskusji panelowej oraz w trakcie wystąpień poszczególnych prelegentów podkreślono potrzebę dalszych prac nad opracowywaniem i wdrażaniem autorskich programów wychowawczych, tworzenia warunków do upowszechniania dobrych wychowawczo wzorców. Uznano, że wszystkie istotne informacje dotyczące bazy, oferty edukacyjnej i resocjalizacyjno-wychowawczej, kadry, realizowanych programów, istotnych wydarzeń powinny być zamieszczane na stronach www ośrodków zarówno dla potrzeb systemu kierowania, jak i promowania placówek w środowisku lokalnym. Wiele z przedstawionych postulatów dotyczy funkcjonowania młodzieżowych ośrodków wychowawczych, inne odnoszą się do instytucji wspierających. Ważne, by w dążeniu do osiągania wysokiej jakości i skuteczności oddziaływań resocjalizacyjno-wychowawczych kontynuować prace koncepcyjne i reagować na wymagania i potrzeby w zmieniającej się rzeczywistości. Dla uczestników IV Ogólnopolskiego Kongresu Pracowników MOW w 2013 r. problemem dostrzeżonym w zmieniającej się rzeczywistości i wymagającym reagowania jest powoływanie nowych ośrodków, przy braku możliwości ich wypełnienia odpowiednią liczbą nieletnich, wobec których sąd rodzinny zastosował środek wychowawczy w postaci umieszczenia w młodzieżowym ośrodku wychowawczym i odniesienie się w związku z tym do kryteriów kierowania nieletnich do MOW. 7 Teresa Kaniowska • Kryteria kierowania nieletnich do MOW • Oprócz wskazania na możliwość korzystania z raportów z wynikami ewaluacji zewnętrznej młodzieżowych ośrodków wychowawczych, przy ustalaniu kryteriów kierowania nieletnich, postulowano także możliwość wdrożenia rozwiązania alternatywnego w postaci systemu akredytacji placówek opartego na wcześniej wypracowanych ogólnopolskich standardach obejmujących pobyt, opiekę edukacyjną i wychowawczą, zatrudnienie itp. wyżej wymienione. Efektem byłby stan, że nieletni byliby kierowani tylko do placówek posiadających aktualne akredytacje i tylko takie placówki miałyby prawo określać swoje oferty w systemie. Jest to tym bardziej zasadne, gdyż liczba miejsc w mow-ach aktualnie już istotnie przewyższa zapotrzebowanie. Wprowadzenie systemu akredytacji placówek nie wpłynie na czas realizacji postanowień sądowych. Podjęcie decyzji o ukonstytuowaniu przedstawionej propozycji wydaje się w pełni uzasadnione, przy wzrastającej liczbie nowo powoływanych ośrodków. Przedstawione postulaty wiążą się z troską organizatorów i uczestników Kongresu o jakość wychowania i resocjalizacji w młodzieżowych ośrodkach wychowawczych, w chwili obecnej i w dalszej perspektywie. Opracowała: Teresa Kaniowska 8