PINOKIO nr 5 - Październik 2006

PISMO DLA UCZNIÓW I RODZICÓW, NR 5, Październik 2006
NAUCZYCIELE RODZICOM
NAUCZYCIELE RODZICOM
10 RAD JAK POMÓC BUDOWAĆ DOBRE RELACJE
MIĘDZY RODZEŃSTWEM?
Przygotowane na podstawie A. Kielar, Oligokatecheza, 2 (8) 2005, s. 18-19,
na podstawie: W. Eichelberger, „O co pytają dzieci”? O miłości i wychowaniu,
wydawnictwo Iskra, Warszawa 1999.
wieku. Jeśli pozwolisz starszemu
poczuć
się
„bardziej
uprawnionym” odbierze ono to
jako wyróżnienie i przestanie
rywalizować z młodszym. Skończy
z wymyślaniem problemów „na
pokaz”, których głównym celem
jest odwracanie uwagi rodziców od
konkurenta. Jeśli starsze dziecko
jest traktowane bardziej dorośle, z
reguły zależy mu by sprostać tej
roli. Takie zróżnicowanie praw nie
uderza w młodsze rodzeństwo, bo
jest to naturalne i sprawiedliwe, że
starsze może więcej. Dzieci
rozumieją to i akceptują.
1. Przed narodzinami młodszego
brata/siostry nie snuj przed
starszym dzieckiem wizji nowego
cudownego życia. Zwyczajnie
poinformuj je o tym, co się
wydarzy.
Pamiętaj,
że
rozczarowanie w naturalny sposób
pobudza w dzieciach złość. A w tej
sytuacji
rozczarowanie
jest
nieuniknione. Pierwszy okres po
pojawieniu
się
młodszego
rodzeństwa w domu musi być dla
starszego
trudny.
Kilkulatek,
bowiem wyobraża sobie, że mama
przyjedzie ze szpitala z drugim
takim jak on i od razu pójdą razem
na podwórko grać w piłkę.
2. Przyjmij
ze
zrozumieniem
smutek
starszego
dziecka.
Czasem po kilku dniach lub
tygodniach starsze dziecko zaczyna
rozumieć, że narodziny młodszego
to nie sytuacja przejściowa.
Zaczyna żądać usunięcia intruza z
domu,
staje
się
drażliwe,
agresywne albo smutne. Dla
dziecka pojawienie się rodzeństwa
jest realnym powodem do smutku i
musi ono ten smutek przeżyć.
3. Traktuj sprawiedliwie wszystkie
dzieci. Sprawiedliwe traktowanie
pomaga uniknąć ataków zazdrości i
żalu. Starsze dziecko w rodzinie
powinno mieć więcej praw niż
młodsze.
Proporcjonalnie
do
4. Dowartościowuj
pozycję
starszego. Niekiedy dziecko po
pojawieniu się w domu rodzeństwa
zaczyna domagać się od rodziców
dowodów
uznania
swojego
starszeństwa i ważności, na
przykład chce przygotować posiłki,
1
PISMO DLA UCZNIÓW I RODZICÓW, NR 5, Październik 2006
NAUCZYCIELE RODZICOM
sprzątać mieszkanie itp. W miarę
możności pozwól mu na to.
5. Dbaj o potrzeby starszego.
Zdarza się, że starsze dziecko ma
do ciebie o to pretensje, że młodsze
jest
bardziej
pobłażliwie
traktowane. Starszemu trudno jest
zrozumieć, że od malutkiej siostry
czy brata nie wymagasz niczego
lub bardzo mało. Aby rozładować
taki konflikt, zadbaj o potrzeby
starszego dziecka. Jeśli na przykład
młodsze wybudza się po nocach
koniecznie zadbaj o spokojny sen
starszego. Nie pozwalaj na
grzebanie w rzeczach starszego;
rekompensuj ewentualne szkody
materialne
wyrządzane
przez
młodsze. Od czasu do czasu izoluj
rodzeństwo od siebie, zwłaszcza
wtedy, gdy starsze potrzebuje
czasu na skupienie, naukę czy
zabawę ze swoimi kolegami.
pytania wchodzić do pokoju,
kilkunastoletniej siostry czy brata,
jeśli nie pozwalasz starszemu na
wypraszanie
malucha
nawet
wówczas, gdy przychodzi do niego
sympatia, to budujesz prostą drogę
do tworzenia między rodzeństwem
długotrwałych antagonizmów.
8. Nie obciążaj starszego dziecka
opieką nad młodszym. Nie
obarczaj go regularną opieką nad
rodzeństwem,
nie
czyń
go
„rodzicem”.
Nadmierna
odpowiedzialność zaburza jego
świat, jego własne, wciąż jeszcze
dziecięce życie. Co innego gdy od
czasu do czasu poprosisz starsze
dziecko o pomoc – w ten sposób
kształtujesz w nim poczucie
braterskiego wsparcia troskliwości
oraz wrażliwości.
9. Jeśli młodsze rodzeństwo stale
obrywa od brata czy siostry, to
znak, że powinieneś zmienić swój
stosunek do starszego. Jeżeli
poprawisz sytuację starszego to
tym
samym
poprawisz
los
młodszego.
10. Nie obarczaj się winą, że jedno
dziecko kochasz mniej, a drugie
bardziej. Z reguły znaczy to tylko
tyle, że kochasz je inaczej. Nie
dręcz się poczuciem winy. Relacje
z różnymi dziećmi mają prawo być
różne, bo dzieci są różne. Mają
różne temperamenty, przechodzą
przez różne etapy rozwojowe. Z
jednym dzieckiem przyjemniej
spotkać się w jednym momencie, z
drugim w innym. I jest to zupełnie
normalne.
6. Poważnie
traktuj
wszelkie
zobowiązania. Dziecko jest bardzo
wrażliwe w kwestii dotrzymywania
obietnic.
Jeśli obiecasz,
że
pójdziesz z nim do cyrku, to idź.
Małe dziecko potrafi bardzo długo
pamiętać
nawet
jednorazowe
niedotrzymanie
słowa.
Szczególnie, gdy w domu jest
„konkurencja”.
7. Nie rozpieszczaj ostentacyjnie
najmłodszej
latorośli.
Jeśli
trzylatkowi wolno na przykład bez
Przygotował: Tomasz Ganobis
2