Niespodziewane pytanie

Artykuł pobrano ze strony eioba.pl
Niespodziewane pytanie
Z powodu 70-letniej rocznicy zwycięstwa w bitwie Stalingradzkiej
W kwietniu 2011 roku do naszego Sewerodwinska, z rewizytą przybyła delegacja z miasta Neustadt (Holstein).
Cieszyliśmy się z przyjazdu naszych niemieckich przyjaciół i przyjęliśmy ich bardzo gościnnie. W jednej z rozmów
"za czarkę wódki", mój przyjaciel Uwie- Niemiec w starszym wieku - rzekł do mnie: “Już wiele lat minęło, ale w
żaden sposób nie mogę zrozumieć: czemu podczas II WŚ, ponieśliśmy taką okropną klęskę od was, Rosjan?!”
Bardzo zdziwiło mnie to pytanie, ponieważ nigdy pierwszy nie pozwoliłbym sobie na nie. Tym bardziej zaskoczyły
mnie takie słowa, które padły z ust Niemca. On nadal nie rozumie czemu Niemcy, którzy wywalczyli kraje
Zachodniej, Centralnej i Północnej Europy, mając świetne armie, uzbrojenie, czy bojowy duch, ponieśli porażkę w
Rosji? Być może Hitler liczył na to, że po szeregu porażek podczas blitzkriegu, Stalin i wyższe dowództwo wojskowe
ZSRR po prostu będą uciekli za granicę, reszta Czerwonej Armii zostanie zniszczona, a rosyjski naród spokojnie
rozejdzie się do swoich zajęć. Jeśli to prawda, to jest poważne przeliczenie, bo Rosja ma ogromne terytorium i jej
ludność zawsze stawiała zorganizowany i okrutny opór cudzoziemskim zaborcom. Być może, Hitler liczył na to, że
rosyjski naród zwróci broń przeciwko znienawidzinym bolszewikom, bo na początku wojny Niemcy zapewniali, że
oni przyszli “zwolnić” rosyjski naród? Znów przeliczenie, ponieważ pod zewnętrznym zagrożeniem nasz naród
zawsze łączy się i daje odpór agresorowi. I wtedy stało się tak samo. Być może Hitler był zbyt pewny swoich sił,
żeby atakować takie potężne państwo, jak ZSRR, i chcieć zwyciężyć we wszystkich możliwych wariantach? Lecz to
już całkiem brutalne przeliczenie.
W moich myślach powstał obraz Stalingradskiej bitwy, która skończyła się zwycięstwem Radzieckich wojsk 2 lutego
1943 roku, i po której było jasne, że hitlerowskie Niemcy nie zwyciężą w tej wojnie. Potwierdziło się, że Słowianie
nigdy nie będą niewolnikami German, a Żydzi i Cyganie nie będą zniszczeni fizycznie.To była naprawdę Wielka
bitwa, przewyższająca jakąkolwiek inną. W krwawych, długotrwałych bataliach zetknęły się dwie potężne siły: jedna
pragnęła udowodnić przewagę "wyższej rasy" przed “półludzmi”, druga walczyła o prawo do godnego życia w
swojej Ojczyźnie. Żadna ze stron, która biła się ze wszystkich sił nie chciała się wycofać. Pamięć o heroicznych
Przodkach, o Ich wyczynach, żyła w naszych sercach i sercach walczących. Udało się rozbić pięć wrogich armii,
ceną ogromnych ludzkich i materialnych strat. Plany Hitlera o zniszczeniu ZSRR upadły.
Jak odpowiedziałem mojemu rozmówcy? Przedstawicielowi niemieckiego narodu, który jeszcze niedawno był
naszym podstawowym wrogiem i przyniósł nam (w tym mojej rodzinie) w czasie wojny tyle nieszczęść, ale który
dziś nie wywołuje u nas, Rosjan, żadnej nienawiści czy obrazy, lecz szacunek i jakieś dziwną kondolencję.
Odpowiedziałem: “Dlatego, że od samego początku nie mieliście szans na zwycięstwo. Postarajcie się to zrozumieć,
i dać już z tym spokój.”
Jest jednak o wiele ważniejsze pytanie. Co mamy zrobić teraz i co - w przyszłości, żeby więcej nigdy między sobą
nie walczyć?
23 sierpnia 1942 r. Niemcy bombardują Stalingrad.
Żołnierze Wermachtu podczas ulicznego boju.
Radzieccy żołnierze idą do ataku.
Radzieccy piechociarze wstępują do boju.
Miecz, który podarował król Brytanii George VI mieszkańcom Stalingrada jak daninę szacunku ze strony
angielskiego narodu.
Fotografie z internetźródeł z wolnym dostępem
Autor: Дмитрий Кузьмин
Artykuł pobrano ze strony eioba.pl