Nowa filozofia ogrzewania - mity, fakty, opinie

Wodne ogrzewanie podłogowe Aliand CALORO
Nowa filozofia ogrzewania – informacje, mity, fakty, opinie
Jakie aspekty decydują o wyborze sposobu ogrzewania budynków? Czym kierują się inwestorzy
podejmując tak ważne decyzje? W jakim stopniu czynniki takie jak: higiena, koszty inwestycji,
koszty eksploatacji, komfort użytkowników, estetyka i trwałość decydują o takich wyborach?
Dlaczego w ostatnim czasie ogrzewanie podłogowe jest coraz bardziej popularnym i tym
najbardziej optymalnym zarówno dla dużych budynków użyteczności publicznej (hale sportowe,
magazyny, sklepy, zakłady produkcyjne, szpitale, świątynie, warsztaty usługowe) jak też, dla
domów jednorodzinnych?
Doskonale ocieplone budynki, nowe wyrafinowane technologicznie urządzenia grzewcze jak
pompa ciepła z bezpośrednim odparowaniem, oraz możliwości techniczne do wykonania prostych,
ale skutecznych instalacji wprowadziły nową jakość. Ważnym powodem wyboru takiego sposobu
ogrzewania są również: duże oszczędności energetyczne, higiena, wpływ na środowisko oraz
właściwy fizjologicznie rozkład temperatur, przyjazny i korzystny dla ciała człowieka. Nie sposób
wymienić i opisać wszystkich zalet zastosowania takiego rozwiązania w praktyce, ale na pewno
jest kilka aspektów godnych uwagi i głębszych analiz.
Rozkład temperatury w pomieszczeniach
Ogrzewanie podłogowe jest metodą niezastąpioną, która może sobie poradzić z narzuconymi
wymaganiami cieplnymi. Przy temperaturze podłogi 24 oC, temperatura na wysokości głowy wynosi
około 19oC, zaś pod sufitem nie przekracza 15-17oC (w pomieszczeniach powyżej 4-5 metrów
wysokości nawet o kilka stopni mniej). Trudno sobie wyobrazić lepszą konfigurację rozkładu
ciepła.
Orientacyjny rozkład temperatur ogrzewania tradycyjnego - z grzejnikami
Orientacyjny rozkład temperatur ogrzewania podłogowego CALORO
Estetyka i wygoda
Brak tradycyjnych grzejników - znika problem z ustawieniem mebli. Można w dowolny sposób
aranżować wnętrza, oraz zagospodarowywać przestrzenie, do tej pory zarezerwowane dla
standardowych grzejników.
Ekonomia - koszty inwestycji i eksploatacji
Po dokładnej analizie kosztów - jeżeli pozostaniemy tylko przy ogrzewaniu podłogowym
i pompie ciepła z bezpośrednim odparowaniem - okazuje się, że przyrost nakładów na instalacje w
obiektach o powierzchniach do 300 m2 to zaledwie kilka procent, ale w obiektach gdzie
powierzchnie przekraczają te wartości, nakłady są o kilkanaście procent niższe od rozwiązań
tradycyjnych. Odpada też problem obsługi. Etat palaczy, konserwatorów, sprzątaczy itp. Nie
występują koszty transportu, wywozu odpadów, magazynowania, gotowości cieplnej. Nie
potrzebne są też kominy, ani specjalne pomieszczenia.
W dobie nieustannie drożejących nośników energii (olej opałowy, gaz, węgiel, drewno –
kilkadziesiąt procent zwyżki cen w ciągu trzech ostatnich lat) prąd jest nośnikiem najbardziej
stabilnym i takim długo jeszcze prawdopodobnie pozostanie. W jego pozyskiwanie zaprzęgnięto
praktycznie wszystko co występuje w przyrodzie. Zaczynając od węgla i drewna, poprzez wodę,
słońce,
wiatr
na
reakcjach
jądrowych
i
termojądrowych
kończąc.
Ważnym argumentem jest też sprawność takich konfiguracji. W oferowanym rozwiązaniu całe
100% energii jest kierowane tam, gdzie jest to przewidziane. Inne rozwiązania mogą o tym tylko
pomarzyć. Tam mówimy o zaledwie 70% efektywności, a i to w połączeniu z grzejnikami
i wentylacją grawitacyjną jest dość trudnym do uzyskania. Przynajmniej 20% energii, razem z
pieniędzmi na nią wydanymi, ulatuje w komin przy jej wytwarzaniu, zaś 10-20% ucieka przez kratki
wentylacyjne.
Higiena
W obiektach ogrzewanych tradycyjnie, zimne powietrze tuż znad powierzchni podłogi jest
"zasysane" przez grzejniki, ogrzane i tłoczone w górę, gdzie zazwyczaj jest zawsze zbyt ciepło,
przy jednoczesnym niedogrzaniu części dolnych.
Poza tym, przy tak wymuszonym ruchu powietrza, kurz zalegający na podłodze przemieszcza się
w kierunku grzejników i z dużą prędkością, wraz z mocno ogrzanym powietrzem, kieruje się do
góry. Stąd powoli opada na podłogę, aby ponownie wziąć udział w opisanym obiegu, który trwa
przez cały okres grzewczy. Taki ruch powietrza nazywamy konwekcją.
Może to powodować podrażnienia oczu, choroby gardła i błony śluzowej. Wytworzony w ten
sposób rozkład temperatur może powodować również niekorzystne odczucie chłodu w nogach
i zbytniego ciepła w okolicy głowy.
Zupełnie inną jakość wprowadza ogrzewanie podłogowe Aliand CALORO. Tutaj grzejnikiem jest
cała powierzchnia podłogi, dlatego jej temperatura może być znacznie niższa od tradycyjnych
grzejników. W systemie CALORO wystarcza 2-4oC więcej od żądanej w pomieszczeniach, aby
uzyskać bardzo wysoki stopień komfortu. Nie występuje tu również konwekcja w zakresie takim jak
opisano powyżej. Przy tak minimalnych różnicach temperatur mówimy raczej o promieniowaniu.
Nie ma tu fizycznej możliwości, aby mogło wystąpić zjawisko unoszenia, czy też podnoszenia się
kurzu. Ważnym jest również fakt - co wykazało wiele badań - iż przy ogrzewaniu podłogowym
znacznie zmniejsza się ilość roztoczy. Wpływ na to ma przede wszystkim wilgotność względna
warstwy wykończeniowej podłogi, która utrzymuje się na poziomie niższym niż 45%. Jest to
wartość, poniżej której te małe stworzenia nie mogą już się rozwijać i egzystować.
Biorąc pod uwagę te wszystkie argumenty, łatwo dochodzimy do przekonania, iż w niedalekiej
przyszłości system ogrzewania płaszczyznowego, w tym podłogowego całkowicie wyeliminuje te
tradycyjne, jako zbyt energochłonne i niezdrowe. Już obecnie w niektórych, nowoprojektowanych
obiektach jest dopuszczane jako jedyne. Są to obiekty służby zdrowia, gastronomii, przedszkoli.
Wygoda
System ogrzewania podłogowego CALORO wnosi ze sobą, oprócz nowej jakości i komfortu,
niezależność
w
aranżacji
wnętrz,
ustawieniu
mebli
i
wykończeniu
podłogi.
Ze względu na dobrą przewodność cieplną najlepszym materiałem ułożonym na naszych
przewodach jest płyta jastrychowa wykończona kamieniem naturalnym, płytkami ceramicznymi,
betonem dekoracyjnym lub terakotą.
Dopuszczone są też i inne wykończenia posadzki: parkiet, panele, wykładziny. Warunkiem jest
jedynie to, aby były dopuszczone do tego typu ogrzewania. Powinny jednak być stosowane
ostrożnie i odpowiedzialnie. Wiele materiałów podłogowych, które są bezpieczne przy 18-20 oC, po
podgrzaniu, może emitować do pomieszczenia substancje toksyczne. Warto więc przy zakupie
upewnić się, czy wybrane przez nas panele, wykładziny, lakiery i kleje mogą być stosowane w
podłogach grzejnych. Te właściwe są zawsze oznaczone i posiadają odpowiednie atesty.
Producenci oznaczają takie wyroby logiem "ogrzewanie podłogowe".
Materiały instalacyjne - trwałość, oszczędność i niezawodność
Z braku innych możliwości, większość instalacji podłogowych do niedawna było wykonywanych z
tworzyw sztucznych, oraz z miękkiej miedzi w osłonie z tworzywa.
Aliand CALORO utworzył nową jakość i poszedł dalej. Rewolucyjne wręcz podejście do tematu,
zaowocowało rewelacyjnymi osiągnięciami. Po zastosowaniu przewodu wykonanego ze
specjalnego kauczuku EPDM o średnicy zewnętrznej 10,5mm i żywotności określanej na
minimum 90 lat, czynnik grzewczy został ograniczony do 18 litrów na 100 m 2 podłogi. Poprzez
wprowadzenie takiego standardu, system ogrzewania podłogowego CALORO stał się jednym z
najbardziej oszczędnych systemów na rynku.
Zalety systemu:
•
•
•
•
•
•
•
•
•
najcieńsza płyta grzewcza - około 15 mm
brak konieczności termicznej izolacji poziomej w konstrukcji podłogi, z uwagi na niskie
parametry wody w instalacji
możliwy do zastosowania każdy materiał na wykończenie podłogi: parkiet, deski, panele,
płytki ceramiczne, kamień, beton itp.
bardzo niskie nakłady pozyskania ciepła w stosunku do innych rozwiązań
jednakowa temperatura w całym obiekcie
możliwość wykonania nieograniczonych powierzchni
bardzo prosta obsługa instalacji, bez względu na wielkość obiektu
możliwość zastosowania na wszystkich podłożach, starych i nowych
temperatura cieczy w systemie od 2-5oC wyższa od wymaganej w pomieszczeniu.
Różne sposoby montażu
Aby nie rujnować mieszkania, przewody (rurki) mogą być układane na istniejących posadzkach.
Przykład takiego rozwiązania pokazuje zdjęcie poniżej. Bezpośrednio na dębowej mozaice
ułożono przewody systemu CALORO ...
... następnie wolne przestrzenie uzupełniono dociętymi na wymiar paskami suchego tynku (płyt
gipsowo-kartonowych), a szczeliny zalano masą klejową. Powstała jednorodna, gładka
powierzchnia, na której po wyschnięciu ułożono odpowiednią wykładzinę.
Optymalnym rozwiązaniem jest ułożenie przewodów systemu CALORO bezpośrednio na
wyrównanym i zagęszczonym podłożu piaskowym. W ten sposób nad przewodami tworzy się
ogromny, akumulacyjny grzejnik o dużej pojemności i bezwładności.
Dobrym rozwiązaniem jest również umieszczenie systemu na warstwie chudego podkładu
betonowego - bez poziomej izolacji cieplnej. Takie rozwiązanie, jak i te pokazane powyżej
umożliwiają nam wykorzystanie 8oC, które otrzymujemy w "prezencie" od natury, a które ciągle
emituje ona z gruntu. Odcięcie warstwą izolującą w postaci np. styropianu pozbawia budynek
takiej możliwości, a użytkownicy za uzyskanie tych 8 stopni muszą zapłacić.
Przykład takiej realizacji pokazują poniższe zdjęcia.
Ocieplenia fundamentów - normy, dokładność wykonania, materiały
Pomimo, iż co kilka lat zaostrzane są normy cieplne, opłaty za energię zużytą do ogrzewania
budynków są nadal bardzo wysokie. Jeszcze 15 lat temu mówiło się, że 10 cm styropianu na
ścianie jest na wyrost. Dziś mówimy o 15-18 cm i to nie jest zapewne koniec. Dzięki nowym
technologiom powstają nowe materiały, cieńsze o dużo lepszych parametrach, lecz dokładność
i logika wykonania prac izolacyjnych ma również wielkie znaczenie. Często zapomina się, lub
wręcz lekceważy izolację ław i fundamentów budynku, a właśnie tam straty są ogromne. Bardzo
widoczne jest to w okresie zimowym. Szybkie znikanie śniegu przy ścianach "mówi" o wszystkich
błędach popełnionych przy budowie oraz założonej izolacji.
Na poniższym zdjęciu zjawisko to widzimy bardzo wyraźnie, zaś na rysunku obok właściwe
podejście do izolacji podziemnego fragmentu budynku.
1. Na przekroju "A" widoczny fundament wykonany z litego betonu, lub wymurowany z zimnych
bloków betonowych, których parametry cieplne są więcej niż złe. Gdyby nie walory
wytrzymałościowe, to 40 cm betonu śmiało można zastąpić płytą pilśniową o gr. 8 mm.
2. Warstwa izolacji cieplnej umocowana do ław i fundamentów budynku. Ważna jest nie tylko jej
grubość i parametry, ale i kolejność ułożenia. Również odpowiednio docięte i dopasowane
kształtki przymocowane do ławy mają określone znaczenie. W momentach dużych opadów ułatwią
odprowadzenie nadmiaru wody poza chroniony zarys budynku.
3. Izolacja przeciwwilgociowa. Jej parametry, jakość i dokładność wykonania muszą być wysokie.
Od tych wartości zależy czy warstwa ułożona pod nią, spełni swoje zadanie. Gdyby warstwa
ocieplająca wchłonęła wilgoć, zachowa się jak mokry sweter włożony zimą. Zamarznie, stając się
przewodnikiem, a nie izolatorem jakim ma być w założeniach.
Komfort cieplny
Poczucie komfortu cieplnego jest sprawą bardzo indywidualną. Każdy człowiek jest niepowtarzalny
i ma odmienne odczucia oraz różne potrzeby i preferencje. Wiek, płeć, rodzaj obuwia, ubranie - te i
wiele innych czynników powoduje, iż nie ma możliwości zadowolenia wszystkich. Nawet
najbardziej optymalne rozwiązania, zawsze znajdą grono niezadowolonych zgłaszających swoje
zastrzeżenia. Jednym będzie za zimno, innym za ciepło. Jeszcze ktoś inny zakwestionuje
wilgotność powietrza, ktoś temperaturę podłogi.
Od czego to zależy? Istotnym czynnikiem jest oczywiście temperatura powierzchni podłogi. Jej
dopuszczalna wysokość zależy w istocie od tego czy ludzie mają na sobie obuwie, czy też nie.
Jego jakość, materiał z którego jest wykonane, oraz grubość podeszwy. W ciężkich zimowych
butach może być za ciepło już przy 12-14 oC, zaś noszących lekkie domowe, może nie zadowolić
nawet 20-22oC. Jak wykazały sondaże materiał podłogi, nie ma istotnego wpływu na dyskomfort
stóp w obuwiu.
Odmienne odczucia powoduje kontakt z podłogą bosych stóp. W takim przypadku oprócz
temperatury ważny jest też materiał z jakiego jest wykonana jej wierzchnia warstwa. Po
bezpośrednim kontakcie stopy z posadzką, może ona częściowo podgrzać, lub ochłodzić podłogę.
Proces ten w dużym stopniu zależny jest od właściwości fizycznych użytego materiału. Na
podstawie wielu badań stwierdzono iż materiały typu: korek, drewno sosnowe, drewno świerkowe,
drewno dębowe, linoleum i kauczuk (w wymienionej kolejności) postrzegane są jako dające
najwyższy komfort cieplny. Zgodnie z wymaganiami Polskiej Normy PN-85/N-0813 [11], która jest
tłumaczeniem angielskiej wersji Normy Europejskiej EN ISO 7730 [10], wartość temperatury
powierzchni podłogi powinna być zawarta w przedziale 19-26oC, lecz systemy ogrzewania można
projektować na 29oC.