Dokumentacja cen transferowych – kontrowersyjny wyrok NSA

Dokumentacja cen transferowych – kontrowersyjny
wyrok NSA (sygn. II FSK 2849/12)
NSA wydał 17 grudnia 2014 r. wysoce kontrowersyjny wyrok dotyczący obowiązku
sporządzania dokumentacji cen transferowych (sygn. II FSK 2849/12). W wyroku tym
NSA akceptuje stanowisko zaprezentowane przez Ministra Finansów w indywidualnej
interpretacji podatkowej.
Chodziło o sytuację, gdy podmiot, którego podstawowa działalność to np. usługi
dystrybucji gazu (które mogą być świadczone na rzecz podmiotów powiązanych), zawiera
również pobocznie umowy np. najmu nieruchomości na rzecz podmiotów powiązanych.
Mogą być to umowy krótkoterminowe, dotyczące w ciągu jednego roku kilku różnych
nieruchomości, a każdy wynikający z umowy czynsz najmu nie przekracza kilku tys. PLN.
W tym stanie sąd zgodził się, że dla stwierdzenia, czy wystąpił obowiązek
dokumentowania tych transakcji, wartość transakcji dotyczącej np. usługi dystrybucji
paliwa gazowego i transakcji dotyczącej np. wynajmu nieruchomości należy zsumować i
te zsumowane wartości porównać z limitami określonymi w art. 9a ust. 2 ustawy o CIT
(30 tys. EUR dla usług).
Jeśli Spółka zawiera różne transakcje z tym samym podmiotem powiązanym,
nawet jeżeli transakcje te dotyczą różnych świadczeń, dla których określono
różne ceny, to wartość tych poszczególnych świadczeń podlega zsumowaniu.
Gdy łączna kwota wynikająca z danej umowy/ umów dotyczących różnych świadczeń
zawartych z podmiotem powiązanym w danym roku podatkowym przekroczy ustawowy
limit, należy sporządzać dokumentację do wszystkich transakcji
realizowanych z tym podmiotem.
Zarazem podatnik ten refakturował również na podmioty powiązane koszty związane z
najmem nieruchomości, takie jak zużycie energii elektrycznej, usługi telekomunikacyjne,
etc.).
Tu sąd uznał, że gdy zsumowane wartości refaktur dotyczące wszystkich nieruchomości
wynajętych w danym roku danemu podmiotowi przekroczą w danym roku podatkowym
kwotę 30 tys. EUR, refakturowanie stanowi odrębną transakcję, wymagającą
udokumentowania zgodnie z ustawą o CIT. Wynika to z tego, że refakturowanie to proces
odsprzedaży zakupionych usług, zrównany ze świadczeniem tej usługi przez
refakturującego.
Zakwestionowano zatem stanowisko podatnika, który uznał, że badaniu pod kątem
przekroczenia limitu ustawowego do przygotowania dokumentacji cen transferowych są
tu koszty dla związane z korzystaniem z każdej, odrębnej nieruchomości (np. faktury VAT
za wodę, energię elektryczną, połączenia telefoniczne).
Stanowisko to nie pokrywa się z dotychczasową praktyką organów podatkowych, jest
również sprzeczne z duchem wytycznych OECD, na których polskie przepisy o cenach
transferowych są w ogromnej mierze wzorowane oraz z ekonomiczną treścią transakcji.
W razie jakichkolwiek pytań, prosimy o kontakt.
Maria Kukawska, partner
[email protected]
Mariusz Machciński, partner
mariusz.machciń[email protected]
1