docWYMAGANIA EDUKACYJNE Z FIZYKI DLA KL.II
download 
Reklamacja Transkrypt
WYMAGANIA EDUKACYJNE Z FIZYKI DLA KL.II
WYMAGANIA EDUKACYJNE Z FIZYKI DLA KL.II 1.Metody oceny osiągnięć ucznia Kontrolowanie i ocenianie osiągnięć ucznia odgrywa szczególną rolę w procesie dydaktycznym. Dokonując oceny osiągnięć ucznia, nauczyciel bada jego wiadomości, umiejętności i postawy. Bieżąca ocena osiągnięć ucznia polega na odnotowywaniu postępów i ocenianiu jego pracy na podstawie: • obserwacji aktywności uczniów, np. podczas pogadanki, dyskusji, prowadzonych doświadczeń, • kontroli samodzielnej pracy z tekstem w czasie lekcji, • sprawdzaniu i ocenianiu ćwiczeń wykonywanych na lekcji lub zadawanych do wykonania w domu, • samodzielnie przygotowywanych opracowań w ramach wykonywanych projektów, • samodzielnego projektowania doświadczeń, • udziału w pracach grupowych, • kartkówek i sprawdzianów, 2.Wymagania szczegółowe (wymagania na daną ocenę obejmują wymagania z odpowiedniej kolumny oraz z kolumn na oceny niższe) Dział Jak opisujemy ruch? Dopuszczający klasyfikuje ruchy ze względu na kształt toru wymienia cechy charakteryzujące ruch prostoliniowy jednostajny zapisuje wzór na szybkość i nazywa występujące w nim wielkości Dobry Bardzo dobry Celujący * opisuje ruch ciała w podanym układzie odniesienia obiera układ odniesienia i opisuje ruch w tym układzie doświadczalnie bada ruch jednostajny prostoliniowy i formułuje wniosek s ~ t rozróżnia pojęcia tor ruchu i droga wyjaśnia, co to znaczy, że spoczynek i ruch są względne podaje interpretację fizyczną pojęcia szybkości wykonuje obliczenia i opisuje jakościowo ruch jednostajnie opóźniony oraz ruch jednostajnie przyspieszony z szybkością początkową Dostateczny na podstawie różnych wykresów s(t) odczytuje drogę przebywaną przez opisuje położenie ciała za pomocą współrzędnej x opisuje ruch prostoliniowy jednostajny używając pojęcia prędkości analizuje jakościowo ruchy zmienne oblicza wartość prędkości ze wzoru ciało w różnych odstępach czasu oblicza przebytą przez ciało drogę wartość prędkości w km/h wyraża w m/s i na odwrót oblicza drogę przebytą przez ciało na podstawie wykresu zależności v(t) sporządza wykres zależności s(t) na podstawie wyników doświadczenia zgromadzonych w tabeli odróżnia średnią wartość prędkości od chwilowej wartości prędkości wyznacza doświadczalnie średnią wartość prędkości biegu lub pływania lub jazdy na rowerze planuje czas podróży na podstawie mapy i oszacowanej średniej szybkości pojazdu podaje przykłady ruchu przyspieszonego i opóźnionego podaje wzór na wartość przyspieszenia podaje wartość przyspieszenia ziemskiego uzasadnia potrzebę wprowadzenia do opisu ruchu wielkości wektorowej –prędkości na przykładzie wymienia cechy prędkości, jako wielkości wektorowej oblicza średnią wartość prędkości opisuje ruch jednostajnie przyspieszony z wykresu zależności v(t) odczytuje przyrosty szybkości w określonych jednakowych odstępach czasu podaje jednostki przyspieszenia posługuje się pojęciem wartości przyspieszenia do opisu ruchu jednostajnie przyspieszonego sporządza wykres zależności v(t) na podstawie danych z tabeli przekształca wzór v=s/t i oblicza każdą z występujących w nim wielkości rysuje wektor obrazujący prędkość o zadanej wartości (przyjmując odpowiednią jednostkę) wykonuje zadania obliczeniowe, posługując się średnią wartością prędkości sporządza wykres zależności v(t) dla ruchu jednostajnie przyspieszonego przekształca wzór na wartość przyspieszenia i oblicza każdą wielkość z tego wzoru sporządza wykres wyjaśnia, że pojęcie „prędkość” w znaczeniu fizycznym to prędkość chwilowa opisuje jakościowo ruch opóźniony podaje interpretację fizyczną pojęcia przyspieszenia zależności a(t) dla ruchu jednostajnie przyspieszonego Siły w przyrodzie wymienia różne rodzaje oddziaływania ciał podaje przykład dwóch sił równoważących się oblicza wartość i określa zwrot wypadkowej dwóch sił działających na ciało wzdłuż jednej prostej o zwrotach zgodnych i przeciwnych na prostych przykładach ciał spoczywających wskazuje siły równoważące się podaje przykłady występowania sił sprężystości w otoczeniu podaje przykłady, w których na ciała poruszające się w powietrzu działa siła oporu powietrza wymienia niektóre sposoby zmniejszania i zwiększania tarcia podaje przykłady pożytecznych i na przykładach rozpoznaje oddziaływania bezpośrednie i na odległość na dowolnym przykładzie wskazuje siły wzajemnego oddziaływania, rysuje je i podaje cechy tych sił wykazuje doświadczalnie, że siły wzajemnego oddziaływania mają jednakowe wartości, ten sam kierunek, przeciwne zwroty i różne punkty przyłożenia opisuje wzajemne oddziaływanie ciał posługując się trzecią zasadą dynamiki Newton analizuje zachowanie się ciał na podstawie pierwszej zasady dynamiki wymienia siły działające na ciężarek wiszący na sprężynie podaje przykłady świadczące o tym, że wartość siły oporu powietrza wzrasta wraz ze wzrostem szybkości ciała wykazuje doświadczalnie, że siły tarcia występujące przy toczeniu mają mniejsze wartości niż przy przesuwaniu jednego ciała podaje przykład kilku sił działających wzdłuż jednej prostej i równoważących się opisuje doświadczenie potwierdzające pierwszą zasadę dynamiki na przykładzie opisuje zjawisko bezwładności podaje przyczyny występowania sił tarcia oblicza ciśnienie słupa cieczy na dnie cylindrycznego naczynia p=qhg wykorzystuje wzór na ciśnienie hydrostatyczne w zadaniach obliczeniowych opisuje zjawisko odrzutu oblicza wartość i określa zwrot wypadkowej kilku sił działających na ciało wzdłuż jednej prostej o zwrotach zgodnych i przeciwnych wykazuje doświadczalnie, że wartość siły tarcia kinetycznego nie zależy od pola powierzchni styku ciał przesuwających się względem siebie, a zależy od rodzaju powierzchni ciał trących o siebie i wartości siły dociskającej te ciała do siebie objaśnia zasadę działania podnośnika hydraulicznego i hamulca samochodowego przez porównanie wzorów F=ma i F=mg uzasadnia, że współczynnik g to wartość przyspieszenia, z jakim spadają ciała wyjaśnia, co to znaczy, że ciało jest w stanie wyjaśnia, że w skutek rozciągania lub ściskania ciała pojawiają się w nim siły dążące do przywrócenia początkowych rozmiarów i kształtów, czyli siły sprężystości wyjaśnia pochodzenie siły nośnej i zasadę unoszenia się samolotu szkodliwych skutków działania sił tarcia opisuje praktyczne skutki występowania ciśnienia hydrostatycznego podaje przykłady parcia gazów i cieczy na ściany zbiornika wyznacza doświadczalnie wartość siły wyporu działającej na ciało zanurzone w cieczy podaje warunek pływania i tonięcia ciała zanurzonego w cieczy Praca. Moc. Energia podaje przykłady wykonania pracy w sensie fizycznym podaje warunki konieczne do tego, by w sensie fizycznym była wykonywana praca wyjaśnia, co to znaczy, że urządzenia pracują z różną mocą podaje przykłady urządzeń pracujących z różną mocą podaje przykłady energii w przyrodzie i sposoby jej wykorzystywania po drugim wykorzystuje ciężar cieczy do uzasadnienia zależności ciśnienia cieczy na dnie zbiornika od wysokości słupa cieczy podaje przykłady wykorzystania prawa Pascala opisuje ruch ciała pod działaniem stałej siły wypadkowej zwróconej tak samo jak prędkość podaje wzór na wartość siły wyporu i wykorzystuje go do wykonywania obliczeń nieważkości wyjaśnia pływanie i tonięcie ciał, wykorzystując pierwszą zasadę dynamiki oblicza każdą z wielkości we wzorze F=ma podaje wymiar 1 niutona zapisuje wzorem drugą zasadę dynamiki i odczytuje ten zapis oblicza pracę ze wzoru W=Fs podaje jednostkę pracy (1J) sporządza wykres zależności W(s) oraz F(s), odczytuje i oblicza pracę na podstawie tych wykresów oblicza moc na podstawie wzoru P=W/t podaje jednostki mocy i przelicza je wymienia czynności, które wyraża jednostkę pracy podaje ograniczenia stosowalności wzoru W=Fs oblicza każdą z wielkości we wzorze W=Fs oblicza każdą z wielkości ze wzoru P=W/t oblicza moc na podstawie wykresu zależności W(t) oblicza energię potencjalną ciężkości i kinetyczną oblicza energię objaśnia sens fizyczny pojęcia mocy wyjaśnia i zapisuje związek :zmiana energii = pracy stosuje zasadę zachowania energii mechanicznej do rozwiązywania zadań obliczeniowych wyjaśnia, w jaki sposób maszyny proste ułatwiają nam wykonywanie pracy wyjaśnia pojęcia układu ciał wzajemnie oddziałujących oraz sił wewnętrznych w układzie i zewnętrznych spoza układu potrafi rozwiązywać problemy wykorzystując zasadę zachowania energii zna warunki równowagi różnych maszyn prostych (np. bloków, kołowrotu) wyjaśnia, co to znaczy, że ciało posiada energię mechaniczną należy wykonać, by zmienić energię potencjalną ciała potencjalną względem dowolnie wybranego poziomu zerowego podaje przykłady ciał posiadających energię potencjalną ciężkości i energię kinetyczną podaje przykłady przemiany energii potencjalnej w kinetyczną i na odwrót, posługując się zasadą zachowania energii mechanicznej objaśnia i oblicza sprawność urządzenia mechanicznego podaje warunek równowagi dźwigni dwustronnej opisuje zasadę działania bloku nieruchomego i kołowrotu opisuje zasadę działania dźwigni dwustronnej wyznacza doświadczalnie nieznaną masę za pomocą dźwigni dwustronnej, linijki i ciała o znanej masie Przemiany energii w zjawiskach cieplnych opisuje przepływ ciepła (energii) od ciała o wyższej temperaturze do ciała o niższej temperaturze, następujący przy zetknięciu tych ciał podaje przykłady przewodników i izolatorów wymienia składniki energii wewnętrznej podaje przykłady, w których na skutek wykonania pracy wzrosła energia wewnętrzna ciała opisuje rolę izolacji cieplnej w życiu codziennym opisuje proporcjonalność ilości dostarczonego ciepła do masy ogrzewanego ciała i przyrostu jego temperatury podaje przykłady występowania konwekcji w przyrodzie analizuje znaczenie dla przyrody, dużej wartości ciepła właściwego wody wykorzystując model budowy materii, objaśnia zjawisko przewodzenia ciepła formułuje jakościowo pierwszą zasadę termodynamiki wyjaśnia zjawisko konwekcji opisuje znaczenie konwekcji w prawidłowym oczyszczaniu powietrza w mieszkaniach oblicza każdą wielkość ze wyjaśnia, dlaczego podczas ruchu z tarciem nie jest spełniona zasada zachowania energii mechanicznej wyjaśnia, dlaczego przyrost temperatury ciała świadczy o wzroście jego energii wewnętrznej opisuje zasadę działania wymiennika ciepła i chłodnicy objaśnia, dlaczego podczas topnienia i krzepnięcia temperatura na podstawie proporcjonalności Q~m i Q~`T definiuje ciepło właściwe substancji na podstawie proporcjonalności Q~m definiuje ciepło topnienia substancji opisuje zależność temperatury wrzenia od zewnętrznego ciśnienia uzasadnia, dlaczego w cieczach i gazach przepływ energii odbywa się głównie przez odczytuje z tabeli wartości ciepła właściwego oblicza ciepło właściwe na podstawie wzoru odczytuje z tabeli temperaturę topnienia i ciepło topnienia opisuje zjawisko topnienia (stałość temperatury, zmiany energii wewnętrznej topniejących ciał) opisuje zależność szybkości parowania od temperatury odczytuje z tabeli temperaturę wrzenia i ciepło parowania podaje przykład znaczenia w przyrodzie dużej wartości ciepła topnienia lodu opisuje proporcjonalność ilości dostarczanego ciepła w temperaturze topnienia do masy ciała, które chcemy stopić wzoru na ciepło wyjaśnia sens fizyczny pojęcia ciepła właściwego sporządza bilans cieplny dla wody i oblicza szukaną wielkość oblicza każdą wielkość ze wzoru Q=mcp na podstawie proporcjonalności Q~m definiuje ciepło parowania pozostaje stała, mimo zmiany energii wewnętrznej konwekcję wyjaśnia sens fizyczny pojęcia ciepła topnienia doświadczalnie wyznacza ciepło topnienia lodu wyjaśnia sens fizyczny pojęcia ciepła parowania opisuje zasadę działania chłodziarki oblicza każdą wielkość ze wzoru Q=mcp analizuje (energetycznie) zjawisko parowania i wrzenia opisuje proporcjonalność ilości dostarczanego ciepła do masy cieczy zamienianej w parę podaje przykłady znaczenia w przyrodzie dużej wartości ciepła parowania wody Drgania i fale sprężyste wskazuje w otoczeniu przykłady ciał wykonujących ruch drgający podaje znaczenie pojęć: położenie równowagi, wychylenie, amplituda, okres, częstotliwość odczytuje amplitudę i okres z wykresu x(t) dla drgającego ciała opisuje zjawisko izochronizmu wahadła opisuje mechanizm wykorzystuje drugą zasadę dynamiki do opisu ruchu wahadła demonstruje falę poprzeczną i podłużną opisuje mechanizm wytwarzania dźwięku w instrumentach muzycznych wymienia, od jakich wielkości fizycznych zależy wysokość i głośność dźwięku wyjaśnia, co nazywamy ultradźwiękami i infradźwiękami opisuje ruch wahadła i ciężarka na sprężynie oraz analizuje przemiany energii w tych ruchach doświadczalnie wyznacza okres i częstotliwość drgań wahadła i ciężarka na sprężynie podaje różnice między tymi falami posługuje się pojęciami długości fali, szybkości rozchodzenia się fali, kierunku rozchodzenia się fali podaje rząd wielkości szybkości fali dźwiękowej w powietrzu O elektryczności statycznej elektryzuje ciało przez potarcie opisuje budowę atomu i jego składniki wskazuje w otoczeniu zjawiska elektryzowania przez tarcie opisuje budowę przewodników i izolatorów (rolę elektronów swobodnych) podaje przykłady przewodników i izolatorów elektryzuje ciało przez zetknięcie go z innym ciałem naelektryzowanym bada doświadczalnie demonstruje oddziaływanie ciał, z których jedno jest naelektryzowane przez indukcję analizuje przepływ opisuje przykłady drgań tłumionych i wymuszonych opisuje doświadczalne badanie związku częstotliwości drgań źródła z wysokością dźwięku przekazywania drgań jednego punktu ośrodka do drugiego w przypadku fali na napiętej linie i fal dźwiękowych w powietrzu uzasadnia, dlaczego fale podłużne mogą się rozchodzić w ciałach stałych, cieczach i gazach, a fale poprzeczne tylko w ciałach stałych potrafi wyjaśnić jak zmienia się prędkość ciała w ruchu drgającym podaje cechy fali dźwiękowej (częstotliwość 16 Hz – 20000 Hz, fala podłużna) opisuje występowanie w przyrodzie i zastosowania infradźwięków i ultradźwięków (np. w medycynie) określa jednostkę ładunku (1 C) jako wielokrotność ładunku elementarnego wyjaśnia elektryzowanie przez tarcie (analizuje przepływ elektronów) objaśnia pojęcie „jon” opisuje budowę krystaliczną soli kuchennej wyjaśnia, jak rozmieszczony jest, uzyskany na skutek naelektryzowania, ładunek w przewodniku, a jak w izolatorze wyjaśnia elektryzowanie przez indukcję opisuje mechanizm zobojętniania ciał naelektryzowanych (metali i dielektryków) demonstruje fakt, że na większy ładunek w polu elektrostatycznym działa większa siła potrafi, korzystając z układu okresowego, narysować model atomu wybranego pierwiastka potrafi zaprojektować doświadczenie potwierdzające słuszność prawa Coulomba oddziaływanie między ciałami naelektryzowanymi przez tarcie i formułuje wnioski ładunków podczas elektryzowania przez dotyk, stosując zasadę zachowania ładunku opisuje oddziaływanie ciał naelektryzowanych na odległość, posługując się pojęciem pola elektrostatycznego wyjaśnia uziemianie ciał wyjaśnia związek tego, jak silne jest pole elektrostatyczne w pobliżu ciała naelektryzowanego z ładunkiem zgromadzonym w tym ciele *podstawą do uzyskania oceny celującej może być również udział w konkursach wiedzowych na etapie rejonowym lub wyższym.
