Dokumentacja projektowa

PRZEDSIĘBIORSTWO GOSPODARKI WODNO-ŚCIEKOWEJ
„BIOBOX”
Wiesław Mikołajczuk
ul. Polna 101 87-100 Toruń
tel./fax. (56) 659-70-03, tel. (56) 664-37-17, e-mail: [email protected]
PROJEKTUJEMY
MODERNIZUJEMY
WYKONUJEMY
Stacje
uzdatniania
wody
Pompownie
wody i ścieków
Pompownie
przeciwpowodziowe
Oczyszczalnie
ścieków
Sieci
wodociągowe
i kanalizacyjne
Sieci
Technologiczne
PROJEKT BUDOWLANY
Z ELEMENTAMI PROJEKTU
WYKONAWCZEGO
REMONT GMINNEJ OCZYSZCZALNI ŚCIEKÓW
W UGOSZCZU I ROWU MELIORACYJNEGO PONIŻEJ
WLOTU SCIEKÓW OCZYSZCZONYCH
Położenie:
UGOSZCZ działka nr 76/5 (oczyszczalnia)
UGOSZCZ działka nr 157/92 (rów melioracyjny)
GMINA BRZUZE
Inwestor:
Gmina Brzuze
Brzuze 62; 87-517 BRZUZE
tel. (54) 287–11-23
NIP 879-156-29-21
Projektant:
mgr inż. Wiesław Mikołajczuk
upr. bud. UAN–N-V/60/TO/84
Sprawdzający:
mgr inż. Tomasz Szczypski
upr. bud. KUP/0153/POOS/09
Toruń 2012.08.28
2
Zawartość opracowania
CZĘŚĆ OPISOWA
1. Podstawa i zakres opracowania oraz cel przedsięwzięcia
2. Wykorzystane materiały
3. Ilość ścieków i technologia
projektowanym remoncie
ich
oczyszczania
obecnie
i
po
4. Podstawowy zakres projektowanego remontu
5. Remont komory kraty
6. Remont przepompowni ścieków surowych i przewodu tłocznego do
osadnika Imhoffa
7. Remont osadnika Imhoffa i instalacja do wzruszania osadów sprężonym
powietrzem
8. Remont przepompowni IIº i przewodów doprowadzających ścieki na
złoża biologiczne
9. Remont złóż biologicznych
10. Remont osadnika wtórnego i przewodu do recyrkulacji osadu i ścieków
11. Zakres i wytyczne wykonania robót elektrycznych
12. Wytyczne wykonania remontu przy uwzględnieniu dopływu ścieków,
kolejność realizacji przedsięwzięcia i wymagania materiałowe
13. Wyposażenie oczyszczalni w sprzęt do jej eksploatacji
14. Rozruch oczyszczalni po remoncie, instrukcja obsługi i szkolenie załogi
15. Remont rowu melioracyjnego
16. Informacja dotycząca bezpieczeństwa i ochrony zdrowia
17. Instrukcja wchodzenia do zbiorników i komór na oczyszczalni ścieków
3
RYSUNKI
Rys. 1. Orientacja
1:10 000
Rys. 2. Plan sytuacyjno-wysokościowy
1:100
Rys. 3. Schemat budynku przepompowni i komory kosza wlotowego
1:20
Rys. 4. Kosz wlotowy, szczegół połączeń poszczególnych elementów
oraz szczegół montażu w komorze kraty
1:5
Rys. 5. Kosz wlotowy, szczegół rozmieszczenia otworów oraz szczegół
górnego uchwytu kosza
1:5
Rys. 6. Kosz wlotowy, szczegół dolnego uchwytu kosza, szczegół
przysłony otworów odwadniających, szczegół ramy wieszaka kosza,
szczegół górnego uchwytu prowadnicy, prowadnica
1:1, 1:2 i 1:5
Rys. 7. Przepompownia ścieków surowych – rzut poziomy
1:20
Rys. 8. Przepompownia ścieków surowych – przekrój pionowy
Rys. 9. Osadnik Imhoffa
Rys. 10. Projektowany wlot do osadnika Imhoffa
Rys. 11. Projektowany wylot ścieków z osadnika Imhoffa
1:20
1:50
1:20
1:20
Rys. 12.
Rys. 13.
Rys. 14.
Rys. 15.
Rys. 16.
Schemat instalacji sprężonego powietrza
Rurociąg sprężonego powietrza
Całkowicie przebudowana przepompownia II°
Schemat wysokościowy przepompowni II°
Złoże biologiczne 1, rzut poziomy
Rys. 17. Złoże biologiczne 1, przekrój A – A
1:100
1:20
1:20
1:20
1:25
Złoże biologiczne 1, przekrój B – B
1:25
Szczegóły rozwiązań wyposażenia złoża biologicznego
Szczegół „F” połączenia koryt w złożu biologicznym
1:5
Szczegół „G” przepustnicy wywietrznika
1:5
Osadnik wtórny
1:20
Przewód recyrkulacji ścieków
1:20
Profil podłużny wzdłuż przepływu ścieków oczyszczalni
ścieków Ugoszcz
1:100/100
Rys. 25. Profil podłużny przewodu do recyrkulacji ścieków
1:100/100
Rys. 18.
Rys. 19.
Rys. 20.
Rys. 21.
Rys. 22.
Rys. 23.
Rys. 24.
ZAŁĄCZNIKI
1. Fotografie stanu istniejącego
4
CZĘŚĆ OPISOWA
1. PODSTAWA I ZAKRES OPRACOWANIA ORAZ CEL PRZEDSIĘWZIĘCIA
Podstawą opracowania była umowa z inwestorem.
Opracowanie stanowi projekt budowlany wraz z elementami projektu
wykonawczego remontu gminnej oczyszczalni ścieków w Ugoszczy oraz remontu rowu
melioracyjnego poniżej miejsca wylotu ścieków oczyszczonych.
W odrębnych teczkach zawarto przedmiar robót i kosztorys inwestorski.
Celem przedsięwzięcia jest zapewnienie możliwości przyjęcia dodatkowych ilości
ścieków, które dopłyną z budowanej obecnie kanalizacji we wsiach Ostrowite, Brzuze,
Ugoszcz.
Osiągnięcie powyższego celu będzie możliwe po zapewnieniu maksymalnych
efektów oczyszczania ścieków w poszczególnych obiektach oczyszczalni.
2. WYKORZYSTANE MATERIAŁY
W opracowaniu wykorzystano:
−
projekty typowe obiektów, z których składa się oczyszczalnia;
−
roboczą inwentaryzację wykonaną dla potrzeb projektu;
−
dane nt. ilości ścieków i zużycia wody uzyskane od inwestora;
−
literaturę i własne doświadczenia z innych, podobnych obiektów.
3. ILOŚĆ ŚCIEKÓW I TECHNOLOGIA ICH OCZYSZCZANIA OBECNIE I PO
PROJEKTOWANYM REMONCIE
Dotychczas oczyszczalnia obsługiwała około 270 mieszkańców. Ilość
dopływających dotychczas ścieków wynosiła (około):
Qśr d = 20,3 m3/d
Qmax d = 1,3 · 20,3 = 26,4 m3/d
Qmax h = 1,3 · ( 26,4 : 24 ) = 1,43 m3/h = 0,40 l/s
Po uruchomieniu budowanej obecnie kanalizacji łączna ilość obsługiwanych
mieszkańców „równoważnych” wyniesie 830 M.
Łączny dopływ ścieków wyniesie :
Qśr d = 58,2 m3/d
Qmax d = 1,3 · 58,2 = 75,7 m3/d
Qmax h = 1,3 · ( 75,7 : 24 ) = 4,1 m3/h = 1,14 l/s
Po remoncie więc łączna ilość dopływających ścieków do oczyszczalni będzie 2,87
razy większa niż dotychczas.
5
Technologia oczyszczenia ścieków w zasadzie pozostanie ta sama. Zmienią
się jednak zasadniczo warunki pracy poszczególnych obiektów przez co efekty
oczyszczania będą wielokrotnie większe niż dotychczas i pozwolą na przyjęcie
zwiększonej ilości ścieków.
Technologia oczyszczania tak jak dotychczas polegać będzie na
następujących procesach:
−
Zatrzymywaniu dużych zanieczyszczeń mechanicznych w projektowanym
koszu wlotowym.
−
Pompowaniu ścieków surowych do osadnika wstępnego.
−
Usuwaniu drobnych części mechanicznych i części zawiesiny w części
przepływowej osadnika wstępnego świeżowodnego tzw. osadnika Imhoffa.
−
Pompowanie ścieków podczyszczonych ww. osadniku na dwa złoża
biologiczne, spłukiwane pracujące równolegle.
−
Oddzielenie zawiesiny (nadmiaru błony biologicznej) od ścieków w
pionowym osadniku wtórnym.
−
Odpływ oczyszczonych ścieków do odbiornika.
−
Zawracanie części ścieków oczyszczonych z dna osadnika wtórnego wraz z
zatrzymanymi tam zawiesinami i skierowanie ich do pompowni Iº ścieków
surowych (tzw. recyrkulacja ścieków oczyszczonych).
−
Pompowanie ww. recyrkulacji wraz ze ściekami surowymi do osadnika
wstępnego (Imhoffa) gdzie nastąpi oddzielenie zawiesiny.
−
Zsuwanie się zatrzymanej zawiesiny w korycie osadnika wstępnego do
części fermentacyjnej osadnika Imhoffa.
−
Fermentacja beztlenowa osadów w części fermentacyjnej osadnika Imhoffa.
−
Okresowy wywóz przefermentowanego osadu z osadnika Imhoffa poza
oczyszczalnię ścieków.
W dotychczasowej eksploatacji nie funkcjonowała recyrkulacja ścieków z
osadnika wtórnego ze względu na niewłaściwie wykonaną instalację
odprowadzającą recyrkulat.
6
Recyrkulacja ścieków ma zasadnicze znaczenie dla efektów pracy
oczyszczalni.
W projekcie założono, że stopień recyrkulacji ścieków będzie duży i wyniesie
ok. 3,3.
Recyrkulacja taka zapewni:
−
rozcieńczenie ścieków surowych dopływających do złoża biologicznego tak
aby stężenie zanieczyszczeń organicznych w ściekach nie przekraczało 150
g O2/m3 BZT5 ;
−
natlenienie ścieków dopływających do osadnika Imhoffa i do złóż
biologicznych;
−
Wykorzystanie zawiesiny w recyrkulacie zawierającej mikroorganizmy ze
złoża biologicznego do wstępnego oczyszczania ścieków przed złożem
biologicznym.
Aby zapewnić efektywne usuwanie zawiesin w osadniku wstępnym w projekcie
założono wyrównanie przepływu przez pompowanie ścieków małymi porcjami i
wykorzystanie pojemności komory kraty i przepompowni ścieków surowych do
wyrównywania przepływów.
Zasadniczym procesem do oczyszczenia ścieków jest ich przepuszczanie
przez złoże biologiczne.
Aby maksymalnie wykorzystać jego przepustowość w ramach remontu
należy:
−
Zapewnić skuteczną wentylację złoża poprzez jego uszczelnienie u góry
(zamurowanie okien, założenie szczelnych drzwi) i zapewnienie warunków
do wymuszenia przepływu powietrza przez złoża. Zimą zapewnią to
projektowane wywietrzaki dachowe dn 400 i wentylacja grawitacyjna. W
pozostałym okresie gdy temperatura powietrza będzie wyższa od + 3ºC
wentylację wymuszać winny projektowane wentylatory umieszczone na
dachu złoża. Dotychczas przez większą część roku nie było przepływu
powietrza przez złoże.
−
Zapewnić równomierne rozprowadzanie ścieków po całej powierzchni obu
złóż biologicznych poprzez wymianę instalacji doprowadzającej i
rozprowadzającej ścieki.
−
Zapewnić dopływ chwilowy ścieków z dużą intensywnością aby zapewnić
spłukanie nadmiaru błony biologicznej. W tym celu należy wykonać
pompownię drugiego stopnia.
7
Pozostały zakres remontu wiąże się z ww. głównymi zadaniami lub ma zapewnić
możliwość prawidłowej eksploatacji oczyszczalni.
Łączny ładunek zanieczyszczeń po uruchomieniu nowej kanalizacji wyniesie:
Łs= 37,4 kg O2/d BZT5
Główne parametry pracy obiektów po remoncie będą następujące:
−
Objętość koryta przepływowego w osadniku Imhoffa:
Vpn= 18,2 m3;
−
Przepływ ścieków recyrkulowanych:
Qr = 190 m3/d = 7,92 m3/h = 2,20 l/s
−
Czas przetrzymania ścieków i recyrkulatu ww. korycie:
t1 = 1,51 godz.
−
Objętość części przepływowej osadnika wtórnego:
VOS.WT.=11,4 m3
−
Czas zatrzymania ścieków(minimalny):
tz = 11,4 : ( 75,7 : 24 ) = 3,6 godz.
−
Objętość czynna złóż biologicznych:
Vcz.zł. = 212 m3
−
Obciążenie objętości złoża (wypełnionego elementami z tworzywa
sztucznego): BR = 0,141 kg O2/d BZT5 przy takim obciążeniu winno zajść
pełne biologiczne usunięcie ścieków oraz usunięcie ze ścieków nadmiaru
azotu.
−
Wymagany stopień recyrkulacji ścieków:
n = 3,3
4. PODSTAWOWY ZAKES PROJEKTOWANEGO REMONTU
−
Oczyszczenie z osadów komory kraty, przepompowni ścieków surowych i
wymiana pomp w tej przepompowni na pompy o dużym przelocie. Montaż
nowego kosza wlotowego i zasyfonowanie odpływu z komory kraty.
Demontaż istniejącej kraty koszowej i istniejących pomp.
−
Wymiana kręgów
1,2 m i pokrywy przepompowni pośredniej między
osadnikiem Imhoffa a złożami biologicznymi.
−
Wymiana pompy w przepompowni pośredniej jw.
−
Wymiana kabla zasilającego ww. pompę.
8
−
Montaż nowej szafki rozdzielczo-sterownicznej do sterowania wszystkich
pomp i wentylatorów.
−
Montaż sprężarki i instalacji do wzruszania osadów w osadniku Imhoffa i
wybranie osadów i piasku z tego osadnika i wywiezienie ich w miejsce
wskazane przez inwestora.
−
Wymiana wlotu i wylotu z osadnika Imhoffa.
−
Wymiana przewodów doprowadzających ścieki do osadnika Imhoffa i do
złóż biologicznych.
−
Wymiana koryt rozprowadzających i pomostów roboczych w złożach
biologicznych.
−
Zamontowanie 4 drzwi w złożach biologicznych szczelnych wykonanych z
PCW, demontaż i zamurowanie 8 okien i 8 drzwi.
−
Wymiana wywietrzaków dachowych dn 400 w dwóch złożach biologicznych
na nowe, wykonanie ze stali kwasoodpornej.
−
Montaż wentylatorów wyciągowych na dwóch złożach biologicznych
zapewniających skuteczną wentylację złoża w okresie letnim.
−
Wymiana wewnętrznej instalacji do recyrkulacji ścieków w osadniku
wtórnym, zwiększenie nachylenia skosów dna do projektowanych
pierwotnie 60º po wcześniejszym wybraniu osadów i oczyszczeniu
osadnika wykonanie nacięć w betonowym przelewie na odpływie.
−
Wykonanie nowego przewodu do recyrkulacji ścieków i osadów z dna
osadnika wtórnego.
−
Rozruch oczyszczalni, opracowanie instrukcji obsługi i szkolenie załogi.
−
Oczyszczenie i odmulenie istniejącego rowu melioracyjnego z warstwy
osadu o grubości ok. 0,5 m. Zapewnienie czystego dna szerokości 0,5 m.
Urobek rozplantować wzdłuż rowu poza jego skarpami. Długość
oczyszczanego w ten sposób rowu 980 m.
9
−
Oczyszczenie i pogłębienie istniejącego rowu na 210 m długości.
. Warstwa osadu gr. ok. 0,5 m. i pogłębienie o ok. 0,6 m. Szerokość dna 0,5
m. Skarpy o nachyleniu nie większym niż 1:2.
5. REMONT KOMORY KRATY
W ramach remontu należy zdemontować uszkodzoną istniejącą kratę
koszową i zdemontować mechanizm i konstrukcję do podnoszenia tej kraty.
Materiały odwieźć w miejsce wskazane przez inwestora.
Konstrukcję należy pociąć na odcinki o dł. nie przekraczającej 2,5 m.
Należy wybrać osady z komory.
Ściany umyć myjką ciśnieniową.
W komorze zamontować na wylocie syfon aby większe części pływające nie
przedostawały się dalej. Pod wlotem ścieków należy zamontować nowy kosz
wlotowy wg części rysunkowej wraz z prowadnicami do jego opuszczania.
Kosz ten będzie wyciągany ręcznie.
Ma on zatrzymywać tylko duże zanieczyszczenia, które mogłyby zatkać pompę.
Drobniejsze zanieczyszczenia będą zatrzymywane w osadniku Imhoffa.
6. REMONT
PRZEPOMPOWNI
ŚCIEKÓW
TŁOCZNEGO DO OSADNIKA IMHOFFA
SUROWYCH
I
PRZEWODU
Istniejące pompy z rozdrabniaczem są za mało trwałe. Praktycznie
musiałyby być wymieniane co 2 miesiące bo w ich rozdrabniaczach wycierają się i
tępią elementy tnące. Jeśli to nastąpi blokują się lub pękają.
W projekcie przewidziano więc demontaż istniejących 2 pomp wraz z ich
prowadnicami, stopami sprzęgającymi i przewodami tłocznymi.
Należy zamontować nową jedną pompę, bez rozdrabniacza o wolnym
przelocie co najmniej 75 mm, wydajności 23,5 m3/h = 6,5 l/s przy wysokości
podnoszenia 11,6 m sł. w.
Pompa w tym punkcie pracy winna mieć zapas mocy silnika w wys. co najmniej
1,2 kW, aby mogła porwać lub zgnieść większe zanieczyszczenia bez obawy
przeciążenia silnika lub wyłączenia pompy przez zabezpieczenie termiczne.
Należy dostarczyć inwestorowi drugą pompę zapasową.
Zaleca się pompy firmy HIDROSTAL tel. ( 24 ) 267 – 33 - 50 typu: COCQ L1 + CNBA2 z silnikiem o mocy znamionowej 3,0 kW (prąd znamionowy 7,8A;
współczynnik prądu rozruchu 6,4).
Pompy te mają wirnik śrubowo-wirowy i znacznie rzadziej zapychają się niż inne
pompy, które zwykle mają wirniki typu WORTEX.
10
Wraz z pompami trzeba zakupić 1 kolano sprzęgające i jedno górne mocowanie
prowadnic.
Kolano sprzęgające zamocować do dna a prowadnice do górnej pokrywy
przepompowni. Oprócz tego w 2 miejscach prowadnice połączyć ze sobą
płaskownikiem w celu ich usztywnienia aby nie wypadła z nich pompa.
Usztywnienie nie powinno utrudniać montażu pompy.
Od pompy wyprowadzić na zewnątrz przewód tłoczny wykonany z ciśnieniowych
110 PCW PN 10 łączonych przez klejenie. Rury te w 3 miejscach umocować
rur
do ściany za pomocą konstrukcji ze stali kwasoodpornej.
Na przewodzie tłocznym nie montować zaworu zwrotnego aby nie zamarzły ścieki
na końcu przewodu przy wlocie do osadnika Imhoffa.
Po wyłączeniu pompy przewód tłoczny będzie się opróżniał.
Cofające się z dużą prędkością ścieki odrzucą większe zanieczyszczenia od
pompy.
Okresowo komora przepompowni winna być oczyszczana z osadów.
−
−
−
−
Przed rozpoczęciem prac montażowych należy:
wybrać z komory przepompowni osady;
umyć ściany pompowni myjką ciśnieniową;
zamontować wentylator wdmuchujący powietrze;
spełnić wymogi instrukcji bhp przy wchodzeniu do zbiorników na
oczyszczalniach ścieków.
Przewód tłoczny ułożyć w wykopie ze spadkiem co najmniej 2% w kierunku
pompy. Wprowadzić go do osadnika Imhoffa przez istniejący otwór.
Oczyścić do metalu istniejące przejście przez ścianę. Przestrzeń między istniejącą
a projektowaną rurą uszczelnić.
7. REMONT OSADNIKA IMHOFFA I INSTALACJA DO WZRUSZANIA W NIM
OSADÓW SPRĘŻONYM POWIETRZEM
Aby wykonać pełny zakres remontu najpierw trzeba wykonać instalację do
wzruszania osadów. Bez tej instalacji istniejący odpływ osadu do wozu
asenizacyjnego będzie się zatykał i nie będzie możliwości usunięcia osadu z
osadnika.
W budynku kraty i pompowni należy w tym celu zamontować agregat sprężarkowy
o wydajności 20 m3/h i maksymalnym sprężu co najmniej 8 bar. Agregat winien
posiadać zbiornik sprężonego powietrza o pojemności co najmniej 150 l. Winien
być też wyposażony w presostat samoczynnie załączający sprężarkę przy sadku
ciśnienia i wyłączający przy wzroście.
11
Zbiornik sprężarki będzie podlegał rejestracji w UDT, winien więc posiadać
dokumenty (atesty) umożliwiające taką rejestrację. Rejestracji tej winien dokonać
wykonawca robót.
Z korka stanowiącego rewizję zbiornika sprężarki należy wyprowadzić przewód z
zaworem kulowym 1½”. Za zaworem tym przyłączyć przewód PE 50 na ciśn.
nom. 10,0 bar. Przewód ten prowadzić na głęb. ok. 0,5 m p.p.t. do osadnika
Imhoffa. Przy samym osadniku nad powierzchnią terenu zastosować rury stalowe
ocynkowane.
Rury te po zamontowaniu pokryć 3 warstwami farb antykorozyjnych.
Przewód sprężonego powietrza doprowadzić do pionowej rury wychodzącej
z dna osadnika Imhoffa. Włączyć go poprzez szczelne wspawanie króćca z
gwintem 1½” w istniejącą rurę stalową.
Do rury pionowej przyspawać zaś kołnierz stalowy dn 200 i zamontować kołnierz
zaślepiający. Obydwa kołnierze winny mieć tą samą podziałową rozstawę
otworów pod śruby – PN 10 lub PN 16. Przed osadnikiem zamontować zawór
kulowy przelotowy i zawór spustowy obydwa 1½” .
Aby wzruszyć osady należy najpierw zamknąć obydwa zawory przy
osadniku Imhoffa i otworzyć zawór przy sprężarce. Po załączeniu sprężarki i
napełnieniu zbiornika sprężonego powietrza otworzyć zawór przelotowy przed
osadnikiem Imhoffa. Później po ok. 10 sek. zamknąć go i poczekać do
samoczynnego wyłączenia się sprężarki. Wtedy ponownie otworzyć zawór
przelotowy. Na koniec zamknąć zawór przy sprężarce, zamknąć zawór przelotowy
przy osadniku i otworzyć tam zawór upustowy.
Powyższe zabiegi przeprowadzić przed rozpoczęciem spuszczania osadów i w
razie kłopotów ze spuszczaniem powtórzyć w trakcie (przy zamkniętym zaworze
spustowym).
Po wykonaniu instalacji wybrać całą zawartość osadnika i wywieźć ją w miejsce
wskazane przez inwestora. Jeśli osady nie będą spływać ze względu na zbyt niski
poziom można wybierać osady bezpośrednio z osadnika lub poczekać aż napełni
się on ściekami i wtedy powtórzyć czynność wybierania osadu.
W czasie kiedy osadnik będzie częściowo opróżniany zdemontować wlot i
wylot i zamontować nowe elementy wg rysunków. Zapewnią one równomierne
obciążenie koryta przepływowego.
Nowe rozwiązanie odporne jest na zatykanie szmatami. Wylot winien być
czyszczony codziennie szczotką.
8. REMONT PRZEPOMPOWNI IIº I PRZEWODÓW DOPROWDZAJĄCYCH ŚCIEKI
NA ZŁOŻA BIOLOGICZNE
Zakres remontu jest zbliżony do wykonania nowego obiektu.
12
Pompownia zapewni dopływ ścieków do złóż biologicznych porcjami, z dużą
intensywnością. Dzięki temu zostanie zapewniona możliwość spłukiwania
nadmiaru błony biologicznej ze złóż. Duży przepływ ułatwi też równomierne
rozprowadzenie ścieków po całej powierzchni obu złóż biologicznych.
Tylko wtedy zostanie w pełni wykorzystana ich zdolność do oczyszczania
ścieków.
Pompownie wykonać z kręgów betonowych lub żelbetowych o średnicy
wewnętrznej
1,20 wykonanych z betonu marki C 35/45 (dawniej B 45).
W przepompowni zamontować pompę zatapialną do ścieków o wydajności
co najmniej 60 m3/h przy wysokości podnoszenia 7 m sł. w.
Zaleca się zastosowanie pompy firmy HIDROSTAL typu B03H1+ B03M H02 z
silnikiem o mocy znamionowej 2,6 kW.
Nie przewiduje się dostarczania pompy zapasowej, bo w razie konieczności
będzie można zamontować pompę rezerwową z pompowni Iº.
Pompę zamontować na stopie sprzęgającej umocowanej do dna
przepompowni.
Dno przepompowni wykonać ze spadkiem i dopływ ścieków wykorzystać do
spłukiwania osadów z tego dna. Skos na dnie trzeba wymurować z gruzu, kamieni
lub prefabrykatów betonowych bo świeży beton nie utrzyma się pod tym kątem.
Przewód tłoczny wykonać z ciśnieniowych rur PCW łączonych przez klejenie.
Nie stosować zaworu zwrotnego bo mógłby powodować on zamarznięcie
przewodu.
Przewód tłoczny winien być tak wykonany aby w razie braku energii
elektrycznej lub awarii pompy ścieki mogły odpłynąć grawitacyjnie przez pompę
do złóż biologicznych.
Tuż przy przepompowni za trójnikiem rozdzielającym ścieki na dwa złoża
należy zamontować zasuwy ziemne, klinowe, z miękkim uszczelnieniem.
Umożliwią one odcięcie dopływu ścieków na jedno ze złóż w razie zaistnienia
takiej potrzeby w czasie eksploatacji.
Zasuwy ocieplić od góry poziomą izolacją ze styroduru ułożoną co najmniej
0,5 m pod powierzchnią terenu. Winna ona sięgać co najmniej 0,75 m poza obrys
zasuw.
Prowadnice do pompy umocować do ściany za pomocą konstrukcji ze stali
kwasoodpornej.
Zapewnić pełną szczelność przejścia przewodu tłocznego przez ścianę komory.
Przepompownię przykryć dwuczęściową pokrywą ze stali żeberkowej gr. 4 mm.
Większa część pokrywy winna być otwierana, mniejsza przytwierdzona do ściany
przepompowni. Część otwieraną wyposażyć w zamknięcie na kłódkę. Pokrywę
13
pokryć 3 warstwami farby antykorozyjnej w kolorze stalowym lub brązowym.
Zapewnić aby miała 2% spadku żeby spływała z niej szybko woda deszczowa.
Teren wokół przepompowni ukształtować tak aby był płaski co najmniej 0,8
m wokół pompowni i znajdował się 30 cm niżej od góry przepompowni.
Nachylenie skarpy nie może być większe od 1:2.
Skarpy i teren wokół pompowni obsiać trawą.
9. REMONT ZŁÓŻ BIOLOGICZNYCH
Część zasadnicza złóż biologicznych czyli ich wypełnienie jest w bardzo dobrym
stanie. Objętość wypełnienia jest na tyle duże, że może zapewnić skuteczne
oczyszczanie ścieków, jeśli zapewni się prawidłowe jego funkcjonowanie czyli głównie:
−
równomierny rozdział ścieków po powierzchni obu złóż żeby pracowała cała
objętość złoża.
−
Skuteczne wietrzenie złoża czyli wymuszenie przepływu powietrza przez
wypełnienie złoża żeby mikroorganizmy miały dostęp do tlenu.
Dotychczas żaden z tych warunków nie był spełniony.
Należy zdemontować: istniejące 8 drzwi i 8 okien (0,5 x 0,5m) wraz z
ościeżnicami, istniejącą instalacją rozprowadzenia ścieków po złożu wykonaną z rur
PCW oraz siatki stalowe na otworach wlotowych powietrza na dole złoża.
Roboty remontowe ogólnobudowlane winny zapewnić uszczelnienie górnej
części złoża aby zorganizowana opisana dalej wentylacja wypełnienia była skuteczna.
Otwory po zamontowanych 4 oknach należy zamurować. Światło docierające do złoża
jest szkodliwe, bo na jego powierzchni zaczną porastać mchy i glony pogarszające
efekty pracy złoża. W obu złożach jest łącznie do zamurowania 8 okien o wymiarach 50
x 50 cm. Do zamurowania należy użyć od środka kostki brukowej, murować na
szerokość 10 cm licując z wewn. pow. ściany. Od zewnątrz wkleić styrodur, który należy
otynkować z użyciem siatki z włókna szklanego. Wcześniej rozkuć, tynki poza otworem
okiennym na szerokości 5 cm.
Analogicznie należy zamurować otwory po wymontowaniu 4 drzwi do złoża.
Do murowania użyć gotowej mrozoodpornej zaprawy murarskiej. Przy oknach uzupełnić
brakujące tynki.
Należy wykuć 4 otwory pod nowe drzwi nie naruszając górnego wieńca
zastępującego nadproże. Zamontować 4 komplety nowych, pełnych, szczelnych drzwi z
PCW wraz z ościeżnicami. Wymiary drzwi w świetle winny wynosić: szer. 80 cm, wys.
135 cm. Drzwi winny być wyposażone w zamki patentowe i klamki.
Należy ocieplić dach obu złóż biologicznych poprzez przyklejenie styroduru gr. 10 cm,
wykonanie nowej obróbki blacharskiej i pokrycie dachu 2 warstwami papy
termozgrzewalnej (1 warstwę przykleić klejem do styroduru). Po zamknięciu złoża
wewnątrz w zimie będzie bardzo duża wilgotność. Przemarzające cienkie płyty
14
korytkowe na dachu mogłyby ulec zniszczeniu już po pierwszej zimie (jeśli nie byłyby
ocieplone).
Wewnątrz złoża należy usunąć część wypełnienia tak aby móc zamontować
projektowane wyposażenie.
Należy wykonać koryta rozprowadzające ścieki po złożu i pomost roboczy
umożliwiający wejście do złoża w celu kontroli i oczyszczania korytek ze szmat i innych
większych zanieczyszczeń, których część dotrze na złoże.
Konstrukcja koryt głównych będzie jednocześnie podporą dla kratek pomostowych z
żywic epoksydowych.
Kraty pomostowe zaleca się zakupić w Toruniu w firmie TROKOTEX tel. (56) 639 -07 58.
Kratki winny być demontowalne aby zapewnić łatwy dostęp do części korytek
rozprowadzających znajdujących się pod nimi.
Wszystkie koryta wykonać z wodoodpornych płyt OSB 3. Przed zakupem płyt sprawdzić
czy rzeczywiście nie nasiąkają one wodą.
Koryta po ich wykonaniu pokryć 2 warstwami farby chlorokauczukowej aby ścieki nie
wnikały do wnętrza wiórów szczególnie na powierzchni cięcia płyt.
Całość konstrukcji oprzeć na ścianach złóż biologicznych. Koryta nie mogą być
opierane na wypełnieniu złoża.
Wszystkie koryta należy wypoziomować z dokładnością do 1,0 mm, najlepiej
poprzez wlewanie do środka niewielkiej ilości wody.
Wycięcia pod przelewy wykonać dokładnie takie same wykonując je przy dobrym
szablonie.
W przeciwnym wypadku złoże nie będzie równomiernie zraszane.
Wprowadzenie ścieków z pompowni IIº wykonać tak, aby zapewnić
symetryczność rozdziału, która będzie zapewniać równy rozdział ścieków z jednego
przewodu za pompą na 8 strumieni w obu złożach.
Należy wykonać nową wentylację złóż biologicznych.
Wentylacja ta winna zapewniać samoczynne grawitacyjne działanie w zimie i skuteczną
wentylację mechaniczną gdy temperatura powietrza na zewnątrz będzie równa lub
wyższa od temperatury ścieków i temperatury wnętrza złoża.
Aby to osiągnąć należy zamontować w istniejącym otworze w dachu złoża wywietrzak
dachowy cylindryczny typu A dn 400 i umieścić go na rurze długości 1,0 m. Żeby nie
stosować drogiej podstawy dachowej dopuszcza się zamontowanie odciągów z prętów
kwasoodpornych 6 mocowanych do ścian szczytowych złoża. Przejście przez strop
uszczelnić zaprawą do klejenia płytek ceramicznych, pianką poliuretanową i taśmą
termozgrzewalną. Wywietrzak i rura winny być wykonane z blachy kwasoodpornej gr.
0,7 ÷ 1,0 mm.
Na wlocie do wywietrzaka zastosować przepustnicę regulacyjną aby przy dużych
mrozach zmniejszyć ilość powietrza.
15
Obok wywietrzaka należy zamontować na dachu wentylator wyciągowy
kwasoodporny.
Po włączeniu go będzie on wydmuchiwał powietrze poprzez wywietrzak dachowy przez
co powietrze nie będzie krążyć.
W wywietrzaku tym na skutek dużej prędkości wytworzy się podciśnienie i zasysać on
będzie dodatkowe ilości powietrza z wnętrza złoża, przez co ogólna wydajność będzie
większa niż samego wentylatora.
Zaleca się zastosowanie wentylatora ze stali kwasoodpornej produkcji
WENTURE INDFUSTRIES tel. (22) 751 – 95 - 50 typu LFS – 2 - 160/62 – 018 S HT z
silnikiem jednofazowym 230 V o mocy 0,18 kW.
Nad wentylatorem zamontować daszek zabezpieczający przed opadami
atmosferycznymi. Wentylator winien posiadać wydajność 800 m3/h przy sprężu 250 Pa.
Hałas nie może przekraczać 90 dB.
Pompowane gazy nie mogą przepływać przez silnik bo uległby on szybkiej korozji.
Zalecany wentylator spełnia powyższe wymogi i jest stosunkowo tani jak na tę klasę
wentylatorów.
10. REMONT OSADNIKA WTÓRNEGO I PRZEWODU DO RECYRKULACJI OSADU I
ŚCIEKÓW
Osadnik jest obecnie w znacznej części wypełniony piaskiem i osadami. Nie
funkcjonuje usuwanie osadów i recyrkulacja (zawracanie ścieków). Ścieki oczyszczone
nie odpływają też równomiernie na całym obwodzie przelewu odpływowego.
Kolejność robót przy remoncie tak ustalić aby na koniec robót osadnik był
całkowicie czysty, żeby na dnie nie było piasku, gruzu lub innych zanieczyszczeń.
W pierwszej kolejności należy zapewnić równomierny odpływ ścieków na całym
obwodzie osadnika. W tym celu w istniejącym przelewie na obwodzie osadnika wyciąć
otwory przelewowe w kształcie trójkąta prostokątnego głębokości ok. 30 mm i szer. ok.
60 mm. Spód tych otworów winien znajdować się dokładnie na tym samym poziomie. W
tym celu należy odciąć dopływ ścieków do osadnika, wypompować trochę ścieków i
zaznaczyć poziomą linię na obwodzie osadnika poprzez położenie na powierzchni
lustra płyty styropianowej i odznaczenie poziomu od jej górnej krawędzi. Należy
wykonać 18 nacięć rozmieszczonych co 35 cm. Po nacięciu otworów dolać trochę wody
i dokonać ewentualnych korekt tak aby spód nacięć znajdował się dokładnie na tym
samym poziomie.
W ramach remontu należy usunąć osady z osadnika i umyć myjką ciśnieniową
ściany osadnika.
Następnie należy wykonać przejście przewodu do recyrkulacji ścieków z dna
osadnika.
Kolejnym etapem jest wykonanie skosów dna osadnika. Skosy są niezbędne
żeby zatrzymywany osad zsuwał się do wlotu do przewodu i wpływał do tego przewodu.
Bez skosów osad pozostaje na dnie, zagniwa i wypływa do góry w sposób zasadniczy
16
pogarszając jakość ścieków oczyszczonych odprowadzanych do odbiornika. Skosów
nie da się wykonać ze świeżego betonu bo wymagałoby to wykonania
skomplikowanych szalunków. Aby beton nie spływał, skosy wymurować przy użyciu
zaprawy betonowej, kamienia, gruzu betonowego lub gotowych prefabrykowanych
elementów betonowych. Powierzchnię skosów wygładzić gotową zaprawą betonową.
Osadnik napełniać ściekami nie wcześniej niż po upływie 72 godz. od zakończenia
wykonywania skosów dna.
Przewód do recyrkulacji osadów doprowadzić w gruncie do istniejącej studni
rewizyjnej.
W gruncie wykonać go z węża ciśnieniowego PCW
63 lub z rury PE
63 (PN 10).
Wewnątrz osadnika i wewnątrz studni rewizyjnej przewód do recyrkulacji może być
wykonany tylko z giętkiego węża PCW ciśnieniowego żeby był na tyle giętki, żeby
można było wyciągnąć do góry jego końcówkę w osadniku i usunąć ewentualne jej
zatkanie a w studni rewizyjnej aby móc regulować wysokość położenia wylotu. W ten
sposób będzie regulowana wydajność recyrkulacji.
Wylot w studni rewizyjnej winien posiadać dwie linki do regulacji położenia – jedną do
podciągania w górę, a drugą do podciągania w dół. Pod stropem umieścić uchwyt do
zamocowania końców obu linek umożliwiający łatwą blokadę położenia linek w pełnym
zakresie regulacji (np. poprzez docisk sprężyną lub śrubą kwasoodporną).
Wlot do przewodu recyrkulacji wykonać z rury stalowej kwasoodpornej
60,3 x 2 żeby
jej ciężar zapewniał położenie jej na dnie.
Na wlocie do przewodu recyrkulacji wykonać zaokrąglenie poprzez przyspawanie
torrusa (jakby opony) wykonanego z 4 kolan hamburskich ze stali kwasoodpornej
35 x
2 mm o promieniu gięcia R = 45 mm. Zaokrąglenie to jest konieczne żeby wlot do
przewodu nie zatykał się włóknami lub liśćmi.
11. ZAKRES I WYTYCZNE WYKONANIA ROBÓT ELEKTRYCZNYCH
−
−
Zasilenia i sterowania wymagają następujące urządzenia elektryczne: pompa
zatapialna w pompowni ścieków surowych z silnikiem o mocy 3,0 kW; In = 7,8
A; zatapialna w pompowni IIº z silnikiem o mocy 2,6 kW i In 5,5 A; wentylatory
promieniowe umieszczone na dachach złóż biologicznych z silnikami
jednofazowymi o mocy 0,18 kW, In = 1,5A. Należy też założyć gniazdo 230V
16A dla agregatu sprężarkowego posiadającego własne sterowanie. Na
rozdzielni lub w jej pobliżu założyć też gniazdo trójfazowe 16ą dla potrzeb
remontowych.
Zaleca się wykonanie nowej szafki rozdzielczo-sterowniczej i zasilenie z niej
wszystkich ww. urządzeń. Zaleca się też umieszczenie sterowania wszystkich
ww urządzeń z tej szafki. Szafkę zaleca się umieścić we wnętrzu wiaty
znajdującej się nad komora kraty i przepompownią ścieków surowych.
17
−
−
−
−
−
−
−
−
−
−
−
Do wszystkich powyższych urządzeń położyć nowe kable zasilające i nowe
kable sterownicze.
Kable po ułożeniu zainwentaryzować geodezyjnie.
Zapewnić skuteczną ochronę od porażeń.
Przekazać inwestorowi protokóły badań skuteczności ochrony od porażeń i
protokóły badania stanu izolacji kabli.
Każde urządzenie (poza agregatem sprężarkowym) winno mieć w szafie
sterowniczej 3położeniowy przełącznik trybu pracy:
A - praca automatyczna;
O – wyłączony;
R - załączony ręczenie (bez dodatkowych przycisków).
Każde urządzenie winno mieć na drzwiach szafy lampki wskazujące stan
pracy:
- Zielona świecąca przy pracy urządzenia;
- czerwona świecąca po zadziałaniu wyłącznika termicznego;
- pompy winny mieć drugą czerwoną działającą po zadziałaniu ich
zabezpieczeń wewnętrznych.
Dodatkowo winna być duża lampka zielona wskazująca obecność i zgodność
3faz zasilenia.
Każde urządzenie winno posiadać zabezpieczenie termiczne przy czym
zabezpieczenie to w przypadku pompy zatapialnej do ścieków surowych winno
samoczynnie powracać do stanu załączenia. W takim przypadku winna
pozostać zapalona lampka sygnalizująca zadziałanie tego zabezpieczenia do
czasu skasowania tej informacji przez obsługę.
Silniki trójfazowe winny mieć w sterowaniu czujniki kontroli faz i styków
stycznika.
Silniki jednofazowe winny mieć w sterowaniu czujnik kontroli napięcia.
Pompa zatapialna w przepompowni ścieków surowych winna być sterowana
sygnałami od 3 wyłączników pływakowych. Przy załączeniu najwyżej
położonego pompa winna pracować ciągle i winna palić się lampka poziomu
awaryjnego. Przy załączeniu środkowego wyłącznika pływakowego pompa
winna pracować okresowo tzn. 5 min. pracy 6 min przerwy. Czasy te winny być
ustawione na przekaźniku czasowym lub małym sterowniku. Przy wyłączonych
górnym i środkowym wyłączniku i załączonym najniższym wyłączniku
pływakowym pompa winna pracować okresowo ale krócej z czasami pracy i
przerwy ustawionymi na odrębnym przekaźniku czasowym (lub na sterowniku –
np. 3 min pracy 8 min przerwy). Przy poziomie poniżej najniższego wyłącznika
pompa nie powinna się załączać. Powyższe zasady sterowania mają zapewnić
wykorzystanie pojemności komory kraty i komory przepompowni do
wyrównania przepływu w ciągu doby.
18
−
−
−
Pompa zatapialna w pompowni IIº winna być sterowana dwoma wyłącznikami
pływakowymi. Niżej umieszczony załączać i wyłączać winien pompę. Wyżej
położony będzie awaryjnym i oprócz załączania pompy winien zapalać lampkę
poziomu awaryjnego.
Obydwa wentylatory winny posiadać niezależne układy sterowania. Przy
przełączaniu na pracę automatyczną winny załączać się i wyłączać od
sygnałów z czujnika temperatury umieszczonego wewnątrz wiaty. Wentylatory
winny się załączać gdy temperatura powietrza będzie wyższa od + 3ºC a
wyłączać gdy temperatura powietrza będzie niższa od (-) 1ºC.
Zainstalować oświetlenie wnętrza szafki sterowniczej uruchamiane
samoczynnie po jej otwarciu.
12. WYTYCZNE WYKONANIA REMONTU PRZY UWZGLEDNIENIU DOPŁYWU
ŚCIEKÓW, KOLEJNOŚĆ REALIZACJI PRZEDSIĘWZIĘCIA I WYMAGANIA
MATERIAŁOWE
Do oczyszczalni dopływają obecnie ścieki i będą dopływać w czasie prowadzenia
jej remontu. Prace należy tak organizować aby zapewnić przepływ ścieków w czasie ich
wykonywania lub tak aby wstrzymywać przepływ ścieków przez możliwie krótki okres.
Remont zaleca się rozpocząć od osadnika Imhoffa, żeby można było zatrzymać
w nim lżejsze osady z innych obiektów.
W drugiej kolejności wyremontować komorę kraty i przepompownię ścieków
surowych aby zapewnić niezawodny odbiór ścieków z kanalizacji.
Aby wyremontować te obiekty konieczne będzie urządzenie tymczasowej
przepompowni ścieków w istniejącej studzience rewizyjnej przed komorą kraty oraz
zakorkowanie wlotu ścieków do komory kraty. Do pompowania można wykorzystać
dotychczas używane pompy prowadząc od jednej z nich tymczasowy przewód
lub wąż strażacki
63 PE
52 bezpośrednio do osadnika Imhoffa.
Zapewnić samoczynne załączanie pompy w tymczasowej pompowni. Można też
zastosować jedną z projektowanych pomp, bo stare mogą źle działać, jeśli szczelina
pomiędzy nożem tnącym a tarczą wlotową będzie większa od 0,3 mm. Zmniejszenie tej
szczeliny będzie bardzo trudne.
Złoża biologiczne i osadnik wtórny obecnie prawie nie biorą udziału w
oczyszczaniu ścieków więc można wykonać tymczasowy przewód i ścieki odprowadzić
bezpośrednio z wyremontowanego osadnika Imhoffa do odbiornika.
Przewód ten wykonać z rury
63 PE. Podłączyć ją do proj. odpływu z osadnika
Imhoffa.
Można też remontować najpierw jedno złoże biologiczne, później drugie.
19
Pompownia IIº winna być uruchomiona przed podaniem ścieków na
wyremontowane złoże, żeby złoże to mogło się wpracować tzn. żeby stworzyć
odpowiednie warunki do rozwoju błony biologicznej na powierzchni wypełnienia.
Remont osadnika wtórnego przeprowadzić w czasie funkcjonowania opisanego wyżej
przewodu obejściowego
63 PE bo dla ominięcia samego osadnika konieczne byłoby
ułożenie przewodu w gruncie lub urządzenie tymczasowej przepompowni ścieków.
Wymaganie materiałowe podano w części rysunkowej. Należy podkreślić, że
poza pokrywą przepompowni IIº nie wolno wykonywać żadnych elementów ze zwykłej
stali, stali ocynkowanej, niklowanej lub chromowanej. Dotyczy to również wkrętów, śrub
i wieszaków do sond czy kabli elektrycznych (również kołków rozporowych). Wynika to
z dużego zagrożenia korozją. Można stosować tylko stal kwasoodporną o symbolach
wg EN: 1.4571; 1.4401; 1.4404; 1.4301.
13. WYPOSAŻENIE OCZYSZCZALNI W SPRZĘT DO JEJ EKSPLOATACJI
W ramach remontu należy wykonać lub zakupić gotowe i przystosować nw.
sprzęt.
Sprzęt ten powinien być lekki (do 5kg) i wytrzymały aby mógł spełniać opisane wyżej
funkcje:
−
Poprzeczki do ręcznego wyciągania pomp wg części rysunkowej obu
przepompowni ścieków.
−
Podbierak wędkarski na teleskopowo lub inaczej składanym drążku o łącznej
długości 5,0 m do wyciągania części pływających z komory kraty.
−
Analogiczny podbierak lecz ze sztywną siatką o prześwicie 2 ÷ 4mm na drążku
długości 2,5 m do wybierania drobnych zanieczyszczeń pływających z części
przepływowej osadnika Imhoffa.
−
Szczotkę z długim włosem i trzonkiem dł. 2,5 m do czyszczenia otworów na
wylocie z osadnika Imhoffa i do oczyszczania korytek w złożach biologicznych.
−
Analogiczną szczotkę z krótszym trzonkiem dł. 1,3 m do oczyszczania koryt w
złożach biologicznych pod pomostem lub przy pomoście.
−
Płytę stalową szer. 30 cm wys. 50 cm z blachy stalowej gr. 4 mm. Do krótszego
boku tej płyty winne być zamocowane na skrajach dwie linki stilonowe 12
mm, łączące się w jedną linkę 12 dł. 6,0 m 0,5 nad płytą. Płyta ta będzie
służyć do zgarniania osadu ze skosów osadnika wtórnego na środek dna, żeby
odpłynął on z osadnika i nie zagniwał w nim.
20
14. ROZRUCH OCZYSZCZALNI
SZKOLENIE ZAŁOGI
PO
REMONCIE,
INSTRUKCJA
OBSŁUGI
I
Po wykonanym remoncie należy dokonać rozruchu oczyszczalni.
W szczególności należy sprawdzić wydajności zamontowanych pomp i porównać je z
założeniami projektowymi.
Należy też ustalić wielkość przepływu ścieków recyrkulowanych (zawracanych) z dna
osadnika wtórnego przy poziomie minimalnym i maksymalnym oraz ustalić i oznaczyć
poziom wylotu, przy którym osiągnięty będzie założony przepływ recyrkulatu
Q rec = 190 m3/d = 7,92 m3/h = 2,20 l/s.
Opracować instrukcję obsługi oczyszczalni.
Przeszkolić załogę oczyszczalni w zakresie czynności wykonywanych w ramach
eksploatacji.
Opracować i przekazać inwestorowi dokumentację powykonawczą w branży
elektrycznej.
15. REMONT ROWU MELIORACYJNEGO
Remont rowu ma spełnić następujące cele:
−
przywrócić prawidłową funkcję odwadniania sąsiadujących
odprowadzaniu wód melioracyjnych z dalszej części zlewni.
terenów
i
−
zapewnić retencję wody na tyle dużą aby czas przepływu wody od wlotu
ścieków do ujścia rowu do jeziora wyniósł co najmniej 24 godziny.
−
zapewnić dodatkowe doczyszczanie ścieków odpływających z oczyszczalni.
Dla osiągnięcia tych celów w ramach remontu należy wykonać:
−
−
Oczyszczenie i pogłębienie istniejącego rowu na 210 m długości tuż poniżej
wlotu ścieków przy drodze Brzuze - Giżynek.
Należy usunąć warstwę osadu gr. ok. 0,5 m. i pogłębić rów o ok. 0,6 m.
Szerokość dna po pogłębieniu 0,5 m. Skarpy o nachyleniu nie większym niż
1:2.
Oczyszczenie i odmulenie istniejącego rowu melioracyjnego z warstwy
osadu o grubości ok. 0,5 m. Zapewnienie czystego dna szerokości 0,5 m.
Urobek rozplantować wzdłuż rowu poza jego skarpami. Długość
oczyszczanego w ten sposób rowu 980 m.
21
16. INFORMACJA DOTYCZĄCA BEZPIECZEŃSTWA I OCHRONY ZDROWIA
16.1. Zakres robót dla całego zamierzenia budowlanego oraz kolejność
realizacji poszczególnych obiektów
Należy przyjąć wg niniejszego projektu szczególnie wg p. 12.
16.2. Wykaz istniejących obiektów budowlanych:
−
komora kraty;
−
komora przepompowni ścieków surowych;
−
wiata nad w/w obiektami;
−
osadnik wstępny dwufunkcyjny tzw. Imhoffa;
−
dwa złoża biologiczne;
−
osadnik wtórny;
−
przewody kanalizacji grawitacyjnej i przewody tłoczne;
−
przyłącze energetyczne zasilające oczyszczalnię.
16.3. Wykaz elementów zagospodarowania działki lub terenu, które mogą
stwarzać zagrożenie bezpieczeństwa i zdrowia ludzi
−
wszystkie obiekty znajdujące się na terenie oczyszczalni.
16.4. Wskazania przewidywanych zagrożeń podczas robót budowlanych
−
Zagrożenie upadkiem z wysokości.
−
Zagrożenie zatruciem gazami wydobywającymi się ze ścieków i osadów.
−
Zagrożenie wybuchem gazów palnych
wydobywających się ze ścieków i osadów.
−
Zagrożenie utonięciem.
−
Zagrożenie
zarażenia
się
chorobami
chorobotwórczych znajdujących się w ściekach.
−
Zagrożenie porażeniem prądem elektrycznym.
metanu
od
i
siarkowodoru
mikroorganizmów
16.5. Wytyczne sposobu prowadzenia instruktażu pracowników przed
przystąpieniem do robót szczególnie niebezpiecznych
−
Instruktaż winien być przeprowadzony na podstawie obowiązujących
przepisów BHP, norm i ogólnych warunków wykonania robót.
22
−
−
Szczególną uwagę zwrócić należy na fakt wykonywania remontu czynnej
oczyszczalni gdzie występują zagrożenia niespotykane na innych
budowach.
Należy zapewnić przestrzeganie szczególnych przepisów wynikających z
tego faktu.
Główne wymogi zawarte są w poniższych przepisach:
Rozporządzenie Ministra Gospodarki i Budownictwa z dnia 1 października
1993 r. w sprawach bezpieczeństwa i higieny pracy przy eksploatacji,
remontach i konserwacji sieci kanalizacyjnych - Dz.U.1993.96.437.
Rozporządzenie Ministra Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa z dnia 1
października 1993 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy w
oczyszczalniach ścieków - Dz.U.1993.96.438.
Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych z 07.06.2010 r. w sprawie
ochrony przeciwpożarowej budynków, innych obiektów budowlanych i
terenów – Dz.U.2010.109.719.
Należy zwrócić uwagę na realność występujących zagrożeń i potrzebę
przestrzegania wszelkich ustalonych procedur postępowania aby nie było
poszkodowanych.
Zwrócić też trzeba uwagę o potrzebie zgłoszenia współpracownikom i
przełożonym zauważonych zagrożeń których nie brano pod uwagę.
−
−
16.6. Wskazanie środków technicznych i organizacyjnych zapobiegających
niebezpieczeństwom
−
Stosować się do podanej w następnym punkcie instrukcji wchodzenia do
zbiorników.
−
Zapewnić dobrą wentylację obiektów uruchamianą co najmniej 30 min.
przed wejściem do nich pracowników.
−
Zapewnić skuteczną ochronę przed porażeniami poprzez zastosowanie
odpowiednich zabezpieczeń w instalacji do której podłączone będą
elektronarzędzia.
−
Używać tylko sprawnego sprzętu i narzędzi.
−
Stosować wymaganą odzież ochronną i sprzęt ochronny.
−
Przed rozpoczęciem kolejnego etapu robót uporządkować teren i narzędzia
i sprawdzić prawidłowość wykonania poprzedniego etapu robót.
−
Nie rozpoczynać lub niezwłocznie przerywać pracę, jeśli nie ma
wyznaczonej osoby do kierowania pracami lub jeżeli zauważone zostanie
zagrożenie.
23
−
Gdzie jest to wymagane przez przepisy lub uzasadnione techniczne
dopuszczać do wykonywania robót tylko osoby posiadające do tego
odpowiednie umiejętności i uprawnienia. Szczególnie dotyczy to robót w
branży elektrycznej lub podłączania urządzeń i narzędzi do sieci
elektroenergetycznej.
Niezależnie od szkoleń sprawdzać i egzekwować bezpieczne wykonywanie prac.
−
Pracownicy z uszkodzoną skórą rąk lub innych nieosłoniętych części ciała nie
powinni być dopuszczani do pracy, przy której istnieje możliwość
bezpośredniego stykania się ze ściekami.
−
Prace konserwacyjno-remontowe i montażowe powinny być organizowane i
prowadzone pod fachowym nadzorem oraz zgodnie z przepisami bhp w
budownictwie, jeśli zaś mają być wykonywane w zbiorniku podziemnym winny
być wykonywane na pisemne polecenie i prowadzone pod nadzorem osób
wyznaczonych przez kierownika oczyszczalni.
−
Należy unikać niepotrzebnego wchodzenia do podziemnych zbiorników, gdyż
mogą wystąpić tam zagrożenia zatruciem – winno to się odbywać w
ostateczności, jeśli sprawa nie może być rozwiązana z zewnątrz przy użyciu
narzędzi.
−
W przypadku dokonywania przeglądu konserwacji lub remontu urządzeń
napędy powinny być wyłączone i skutecznie zabezpieczone przed
przypadkowym ich załączeniem przez np. inną osobę lub układ
automatycznego sterowania.
−
Pracownik
jest
zobowiązany
poinformować
niezwłocznie
swojego
bezpośredniego przełożonego oraz służbę bezpieczeństwa i higieny pracy o
sytuacji, która jego zdaniem może stwarzać zagrożenie dla zdrowia lub życia
ludzi.
−
W razie zaistnienia bezpośredniego zagrożenia dla życia lub zdrowia ludzi
pracownik ma obowiązek opuścić miejsce niebezpieczne i ostrzec o
niebezpieczeństwie inne osoby zagrożone oraz powiadomić przełożonego.
−
Przełożony w razie stwierdzenia bezpośredniego zagrożenia pracowników
podejmuje natychmiastowe działania w celu przerwania pracy, ewakuowania
pracowników i usunięcia zagrożenia.
24
17. INSTRUKCJA WCHODZENIA DO ZBIORNIKÓW I KOMÓR NA OCZYSZCZALNI
ŚCIEKÓW.
−
Wchodzenie do komory winno następować tylko w razie konieczności i tylko na
polecenie przełożonych. Pracownik wchodzący do komory winien być ubrany w
ubranie, buty i rękawice kwasoodporne i winien mieć założoną przezroczystą
osłonę na twarz.
−
Skład brygady przy wchodzeniu do komory winien liczyć co najmniej 3
pracowników: - jeden wchodzący; dwóch asekurujących.
−
Najpierw należy otworzyć wszystkie włazy i załączyć przenośny wentylator
nawiewny zapewniający co najmniej 10 krotną wymianę powietrza.
−
Po tych wstępnych czynnościach należy zbadać czystość powietrza wewnątrz
komory i zawartość w nim tlenu, za pomocą przyrządów kontrolnopomiarowych, służących do wykrywania gazów szkodliwych i niebezpiecznych
oraz lampy bezpieczeństwa (Daviego) z lusterkiem. Należy dokonywać tego
bez wchodzenia do zbiornika.
−
Jeżeli badania powyższe będą wskazywały na przekroczenie dopuszczalnych
norm należy odczekać 30 min. aby komora się przewietrzyła i ponowić
badania.
Jeśli wyniki badań będą zadowalające, należy dopiero wtedy kontynuować
dalsze czynności.
Nad włazem należy ustawić trójnóg lub inne urządzenie umożliwiające
wydobycie wchodzącego pracownik w pozycji głową do góry w razie jego
zasłabnięcia lub utraty przytomności.
−
−
−
−
W razie potrzeby użycia oświetlenia wnętrza można użyć wyłącznie lampy o
napięciu max 24 W.
Schodzący pracownik powinien być wyposażony w urządzenia do wykrywania
gazów niebezpiecznych i szkodliwych dla zdrowia oraz posiadać szelki
bezpieczeństwa z linką asekuracyjną o dł. co najmniej 10 m.
−
Osoby asekurujące powinny być wyposażone w co najmniej dwa aparaty
powietrzne i linki asekuracyjne. Wszyscy winni znać nazwiska
współpracowników.
−
Pracownikom asekurującym nie wolno się oddalać i winni oni utrzymywać
łączność głosową z pracownikiem przebywającym w zbiorniku.
−
W razie utraty takiej łączności lub zauważenia oznak słabnięcia należy
niezwłocznie przystąpić do akcji ratunkowej.