Historia sztuki ogrodowej AK 13-14

Transkrypt

Historia sztuki ogrodowej AK 13-14
Nazwa przedmiotu
Termin realizacji (rok,
semestr)
II rok/ 4 semestr
HISTORIA SZTUKI OGRODOWEJ
(cykl 2013/14)
Nazwa jednostki prowadzącej przedmiot
Wydział Historyczno-Pedagogiczny/Instytut Sztuki
Studia
kierunek
stopień
Architektura KrajoI ( inżynier)
brazu
tryb
stacjonarne
specjalność
-
Kod ECTS
6.17-HSO
specjalizacja
-
Nazwisko osoby prowadzącej (osób prowadzących)
Dr Adam Szymański
Formy zajęć, sposób ich realizacji i przypisana im liczba godzin
•
•
•
A. Formy zajęć
wykład
B. Sposób realizacji:
zajęcia w sali dydaktycznej
wyjazd w teren. W semestrze letnim 2013 planowany jest wyjazd do pałacu w Pszczynie. Na miejscu przewidywany jest wykład i oglądanie ogrodu/parku
C. Liczba godzin
30
Liczba punktów ECTS: 2
Godziny kontaktowe
- udział w wykładach: 30 godz.
- konsultacje: 1godz.
Razem: 31 godz. - 1 p. ECTS
Praca własna studenta:
- przygotowanie do egzaminu i obecność na egzaminie 15 godz.
- korzystanie z literatury przedmiotowej: 10 godz.
- przygotowywanie prezentacji: 10 godz.
Razem: 35 godz. – 1 p. ECTS
Suma: 66 godz. - 2 p. ECTS
Status przedmiotu
• obowiązkowy
Język wykładowy
Język polski
Metody dydaktyczne
Forma i sposób zaliczenia oraz podstawowe kryteria oceny lub wymagania egzaminacyjne
• wykłady z prezentacją multimedialną
• wykład w muzeum w Pszczynie (w ogrodzie)
• w ramach wykładu realizowany będzie również projekt: A. Sposób zaliczenia
Stan zachowania historycznych ogrodów na OpolszWykład: zaliczenie z oceną
czyźnie (projekt badawczy, wdrożeniowy, praktyczny)
B. Formy zaliczenia:
Wykład: zaliczenie pisemne: testowe / z pytaniami (zadaniami) otwartymi / dłuższa wypowiedź pisemna (rozwiązywanie problemu)
C. Podstawowe kryteria
Wykład: 50 %+ 1 poprawnych odpowiedzi
Określenie przedmiotów wprowadzających wraz z wymogami wstępnymi
Wymagania formalne: podstawowe zagadnienia z zakresu historii sztuki i sztuki ogrodowej na świecie, znajomość cech ogrodów
historycznych, znajomość wybitnych przykładów sztuki ogrodowej i nazwisk ich twórców
Wymagania wstępne: Historia sztuki (znajomość chronologicznego rozwoju stylów w sztuce i kierunków artystycznych), Zasady
projektowania krajobrazu (znajomość elementarnych reguł kompozycyjnych i najważniejszych definicji związanych z projektowaniem przestrzeni ogrodowych i krajobrazowych)
Cele przedmiotu:
Student umie i rozpoznaje główne nurty w sztuce ogrodowej. Potrafi przyporządkować dzieło do określonego twórcy.
Zna historyczne przemiany w sztuce ogrodowej. Potrafi wymienić najwybitniejsze przykłady ogrodów i ich twórców.
Samodzielnie dokonuje analizy formalnej dzieła sztuki ogrodowej.
Treści programowe:
Problematyka wykładu:
Podstawowe pojęcia związane ze sztuką ogrodową. Charakterystyka rozwoju sztuki ogrodowej od starożytności po współczesność.
Ogrody w świecie starożytnym. Ogrody w epoce średniowiecza. Sztuka ogrodowa w służbie Kościoła. Ogrody renesansowe w
Niemczech, Francji i Włoszech. Ogród manierystyczny. Ogród jako arcydzieło sztuki barokowej. Ogrody krajobrazowe w Anglii.
Ogród w XIX wieku, w tym ogród miejski. Formy i jego funkcje. Ogrody współczesne.
Omówienie kierunków w sztuce i idei społeczno-politycznych wpływających na kształtowanie założeń ogrodowych. Analiza sztuki
ogrodowej Bliskiego i Dalekiego Wschodu i jej oddziaływania na kształtowanie założeń europejskich. Prezentacja światowych, europejskich i polskich przykładów ogrodów dla poszczególnych stylów i okresów historycznych. Charakterystyka wybranych twórców i określenie ich wpływu na kształtowanie ogrodów w przeszłości i współcześnie.
Wykaz literatury:
Literatura wymagana do ostatecznego zdania egzaminu:
1.
Hobhouse P., Historia ogrodów, Warszawa 2005
2.
Majdecki L., Historia ogrodów, t. 1, Od starożytności po barok, Warszawa 2010
3.
Majdecki L., Historia ogrodów, t. 2, Od XVIII wieku do współczesności, Warszawa 2010
4.
Ciołek G., Ogrody polskie, Warszawa 1978
Literatura uzupełniająca
1. Bohm A., Zachariasz A., Architektura krajobrazu i sztuka ogrodowa. Ilustrowany słownik angielsko-polski wydawnictwo
KOBizD 1997
2. Bogdanowski J., Style, kompozycja i rewaloryzacja w polskiej sztuce ogrodowej. Pomoc dydaktyczna. Politechnika Kra
kowska, Kraków 1990
3. Ciołek G., Zarys historii i kompozycji ogrodowej w Polsce, Warszawa 1955
4. Conran T., Pearson D., Nowoczesne ogrody, Wyd. Arkady, Warszawa 2000
5. Hennebo D., Hoffman A., Geschichte der Deutschen Gartenkunst. Gärten des Mittelalters, t. 1, Broschek Verlag, Ham
burg 1962
6. Harvey J., Mediaeval Gardens, London 1982
7. Kobielus S., Człowiek i ogród rajski w kulturze religijnej średniowiecza. Instytut Wydawniczy PAX, Warszawa 1997
8. Kobielus S., Florarium christianum. Symbolika roślin – chrześcijańska starożytność i średniowiecze, TYNIEC Wyd. Be
nedyktynów, Kraków 2006
9. Ogród: forma, symbol, marzenie: 18grudnia 1998 – 28 lutego 1999 Szafrańska M. (red),. Zamek królewski „ Arx Regia”,
Warszawa
10. Tatarkiewicz W., Dzieje sześciu pojęć, Warszawa 1976
11. Eco U., Historia piękna, Rebis 2004
Odniesienie do Efekty kształcenia
efektów kształ- Po ukończeniu studiów student/studentka:
cenia dla kierunku
Wiedza:
- potrafi przedstawić chronologiczny rozwój ogrodów poczynając od założeń starożytnych przez średniowieczne i
nowożytne aż do współczesnych.
- podaje przykłady historycznych ogrodów w Polsce i na Świecie.
-wskazuje zagranicznych i polskich twórców oraz ich realizacje.
- potrafi wytłumaczyć wpływ ogrodów Bliskiego i Dalekiego Wschodu na kształtowanie europejskiej sztuki ogrodowej.
AK1A_W05
AK1A_W18
- wymienia przykłady ogrodów z kolejnych epok stylowych.
- opisuje uwarunkowania ideowe, kulturowe, religijne i społeczne wpływające na rozwój ogrodów w przeszłości
- łączy cechy stylowe ogrodów z kierunkami artystycznymi charakterystycznymi dla określonej epoki historycznej.
- zna miejsce historii sztuki ogrodowej w sztuce i w architekturze krajobrazu.
- wskazuje znaczenie znajomości historycznych ogrodów w pracy współczesnego architekta krajobrazu.
AK1A_U02
AK1A_U14
AK1A_U16
AK1A_U17
AK1A_K07
Umiejętności:
- potrafi zaprezentować rozwój sztuki ogrodowej od starożytności po współczesność.
- formułuje główne rodzaje kompozycji ogrodowej i potrafi je przeanalizować.
- posiada umiejętność merytorycznego uzasadnienia przyczyn powstawania określonych kompozycji ogrodowych.
- umie ocenić uwarunkowania przyrodnicze, ideologiczne i estetyczne wybranych założeń ogrodowych.
Kompetencje społeczne (postawy):
- student ma świadomość znaczenia historii sztuki ogrodowej w pracy zawodowej architekta krajobrazu jako niewyczerpanego źródła inspiracji.
- jest wrażliwy na wartość kulturową, historyczną i poznawczą dawnych kompozycji ogrodowych.
Kontakt:
[email protected]