księgozbiór jako motyw kształtujący elewację
Transkrypt
księgozbiór jako motyw kształtujący elewację
Realizacje w Polsce Fasada. Widok od strony ulicy Wielkiej KSIĘGOZBIÓR JAKO MOTYW KSZTAŁTUJĄCY ELEWACJĘ Fot. Lech Kwartowicz Dolnośląskie Centrum Informacji Naukowej i Ekonomicznej (DCINiE) we Wrocławiu O złożonym charakterze kontekstu miejsca oraz potrzebie tworzenia otwartych księgozbiorów opowiada architekt Krzysztof Janus z pracowni Archimedia Architekci&Inżynierowie. 78 79 Elewacja od strony wnętrza kampusu Kaya Brzezicka: Co było dla Państwa główną ideą wpływającą na sposób kształtowania kompozycji przestrzennej tego obiektu? Krzysztof Janus: Było nią poszukiwanie współczesnej formy wyrazu architektonicznego dla budynku łączącego w sobie funkcję biblioteczną oraz dydaktyczną. KB: Zaprojektowali Państwo obiekt szkolnictwa wyższego. Jakie współczesne trendy w edukacji uwzględniliście, tworząc jego architekturę? KJ: DCINiE jest budynkiem, który łączy w sobie funkcje biblioteki uniwersyteckiej, zaplecza biurowego dla jej kadry oraz części dydaktycznej. W zakresie rozwiązań funkcjonalno-przestrzennych związanych z przekazywaniem wiedzy, bibliotekę zaprojektowaliśmy jako maksymalnie otwartą dla studentów. Wewnętrzne atrium wraz ze znajdującymi się w jego obszarze schodami determinuje układ funkcjonalny części bibliotecznej i pozwala na swobodną komunikację studentów wewnątrz obiektu, dając im tym samym możliwość łatwego dostępu do księgozbiorów. KB: Obiekt znajduje się w ruchliwej części miasta. Jak podeszli Państwo do kwestii jego dostępności dla zmotoryzowanych użytkowników? Czy rozwiązanie obsługi komunikacyjnej działki było trudne? KJ: Lokalizacja budynku w centrum Wrocławia stworzyła pewne ograniczenia w zakresie kształtowania nowych parkingów. Piwnice obiektu, zgodnie z wytycznymi inwestora, zaprojektowaliśmy jako zespół archiwów DCINiE. Miejsca parkingowe mogliśmy stworzyć jedynie w obszarze kampusu. Po przeprowadzonej analizie komunikacyjnej zaproponowaliśmy parking przy wjeździe na teren uczelni, od strony ul. Wielkiej. KB: Zrealizowany zespół składa się z dwóch obiektów. Proszę scharakteryzować je pod względem różnic w ich programach funkcjonalnych. KJ: W budynku głównym, dostępnym od strony ul. Wielkiej, znajduje się biblioteka Uniwersytetu Ekonomicznego. W obiekcie dostępnym z wnętrza kampusu zaprojektowaliśmy pomieszczenia biurowe dla kadry akademickiej oraz sale wykładowe zlokalizowane na parterze. Obydwa budynki zostały spięte poziomym układem komunikacyjnym. Łączy on także nowe obiekty z istniejącymi w ich sąsiedztwie, tworząc jeden organizm o zróżnicowanej funkcji. KB: Oba budynki różnią się pod względem przyjętej stylistyki. Z czego wynikają różnice w kształtowaniu ich architektury? Jakie znaczenie miał dla Państwa kontekst miejsca? KJ: Kontekst miejsca jest dla nas zawsze podstawą do dalszych rozwiązań projektowych. W przypadku tej realizacji mieliśmy do czynienia 80 Detal elewacji z bardzo zróżnicowanym otoczeniem – z jednej strony sąsiedztwo bloków mieszkalnych o wysokości kilkunastu kondygnacji oraz istniejącej, współczesnej zabudowy Uniwersytetu Ekonomicznego kształtującej pierzeję ul. Wielkiej, z drugiej – bliskość gmachów uniwersyteckich z początku XX wieku. Różnice w architekturze dwóch nowych obiektów wynikają z ich lokalizacji oraz funkcji. W elewacji budynku A, mieszczącego bibliotekę, zaprojektowaliśmy dwie płaszczyzny przeszkleń o abstrakcyjnej kompozycji utrzymanej w barwach uniwersytetu. Chcieliśmy zapewnić dobre naświetlenie pomieszczeń oraz stworzyć współczesną, rozpoznawalną architekturę, charakterystyczną dla gmachu uczelni wyższej. Poprzez kompozycję graficzną użytą na elewacji nawiązujemy do głównej funkcji obiektu. Z kolei budynek B znajduje się w bezpośrednim sąsiedztwie wcześniej wzniesionej zabudowy kampusu. Jej elewacje są wykończone głównie cegłą klinkierową. Zdecydowaliśmy się na stonowane wpisanie projektowanego przez nas obiektu w zastaną przestrzeń dzięki zastosowaniu klasycznego porządku elewacji – kontynuując użycie charakterystycznej dla tego miejsca cegły i tworząc dialog z istniejącą architekturą. KB: Czy tworząc przestrzeń edukacyjną, przewidzieli Państwo miejsca spotkań i rekreacji dla użytkowników? KJ: Praktycznie cała strefa parteru jest taką przestrzenią – zaprojektowaną jako hol komunikacyjny wraz z zaaranżowanymi miejscami spotkań studentów. Całość zamysłu dopełnia wewnętrzne zielone patio. KB: Czy projekt zieleni na terenie inwestycji jest również Państwa autorstwa? W jaki sposób roślinność współgra z funkcją budynku? KJ: Projekt zieleni powstał we wrocławskiej pracowni Garden Deco. Zadaniem projektantów zieleni było stworzenie w wewnętrznym patio atrakcyjnej kompozycji roślinnej, która nawiązywałaby do geometrycznych form budynku. Aranżacja zieleni uzupełniona jest elementami drobnych form architektonicznych, takich jak nowoczesne siedziska czy minifontanny, które tworzą klimat miejsca odpoczynku. KB: Kompozycja elewacji budynku A nawiązuje do półek z książkami. Czy we wnętrzach również możemy odnaleźć motywy, które w analogiczny sposób odnoszą się do formy księgozbiorów? KJ: Wchodząc do przestrzeni biblioteki, idąc po schodach w atrium, można odnieść wrażenie, że poruszamy się we wnętrzu regału z książkami, a poszczególne kondygnacje stanowią jego półki. KB: Czy wykonali Państwo również projekt wnętrz? KJ: Tak, nasze opracowanie obejmowało również wnętrza. Większość elementów Detal fasady Elewacja w kontekście zabytkowej zabudowy kompleksu 81 Lada recepcyjna Wnętrze sali audytoryjnej 82 Ogrzewanie kanałowe wyposażenia była wykonywana według indywidualnego projektu naszego autorstwa. Wymagało to przygotowania szczegółowej dokumentacji zawierającej rysunki warsztatowe poszczególnych mebli. KB: Co zadecydowało o wyborze materiałów wykończeniowych użytych we wnętrzach? KJ: Wybór materiałów podporządkowaliśmy idei stworzenia przyjaznego, stonowanego, nienarzucającego się wnętrza. Poruszając się w ramach określonego przez inwestora budżetu, staraliśmy się sprostać jego oczekiwaniom. KB: Czy izolacja akustyczna pomieszczeń stanowiła istotne zagadnienie projektowe? KJ: Osiągnięcie efektu właściwej akustyki pomieszczeń od początku było dla nas ważne. W bibliotece i czytelni zastosowaliśmy wykładziny dywanowe wytłumiające dźwięki, a w salach audytoryjnych okładziny ścienne zmniejszające zjawisko pogłosu dzięki nim podnieśliśmy komfort akustyczny pomieszczeń, mówca jest lepiej słyszalny. KB: W jaki sposób rozwiązali Państwo problem kontroli dostępu do księgozbiorów i jego ochronę w razie pożaru? KJ: W celach ochrony księgozbiorów przed kradzieżą w bibliotece zaprojektowaliśmy instalację RFID (ang. Radio-Frequency Identification). Książki zostały oklejone etykietami z zaprogramowanym TAG-iem RFID i umieszczone na półkach bibliotecznych, wyposażonych w czytniki połączone z systemem informatycznym. System ten daje rzeczywisty obraz stanów magazynowych i ruchu książek. W zakresie ochrony przeciwpożarowej szczególne zabezpieczenia przewidzieliśmy dla magazynu zbiorów cennych. W jego przestrzeni zaprojektowaliśmy system gaszenia w postaci stałego urządzenia gaśniczego, opartego na środku gaśniczym HFC-227ea. KB: Jakie rozwiązania konstrukcyjne oraz instalacyjne zastosowane w tym obiekcie zasługują na szczególną uwagę? KJ: Budynek wyposażono w nowoczesną instalację alarmową, która uruchamia się podczas włamania, system kontroli dostępu, sygnalizację pożaru, a także telewizję przemysłową, wykonaną w technologii IP oraz sieci strukturalnej. W celu usprawnienia sprzątania posadzek i wykładzin, w całym obiekcie zaprojektowaliśmy system centralnego odkurzania. Oprócz tego sale audytoryjne zostały wyposażone w systemy audio-wideo. Na szczególną uwagę zasługuje sposób sterowania oświetleniem w części bibliotecznej między regałami. System wykorzystujący działanie czujników ruchu ustawia natężenie oświetlenia między regałami na poziomie 10%, gdy z księgozbiorów nie korzystają czytelnicy. W przypadku gdy ktoś pojawia się w tej przestrzeni, natężenie oświetlenia powraca do maksymalnej wartości. KB: W jakim stopniu realizacja projektu odbiega od jego fazy koncepcyjnej? KJ: Program funkcjonalny ustalony na etapie koncepcji architektoniczno-przestrzennej został całkowicie zrealizowany. Nieznaczne zmiany wobec pierwotnej koncepcji wprowadzono na elewacjach w trakcie tworzenia projektu budowlanego. KB: Jakie elementy tego projektu uważają Państwo za szczególnie ważne? KJ: Na uwagę zasługuje nawiązanie kompozycji elewacji frontowej do półek z książkami, co oddaje funkcję i charakter budynku. Efekt ten jest dodatkowo podkreślony dzięki odpowiednio zaprojektowanemu systemowi zewnętrznej iluminacji obiektu. KB: Dziękuję za rozmowę. Lokalizacja/adres Wrocław, ul. Wielka Pracownia projektowa ARCHIMEDIA Architekci & Inżynierowie sp. z o.o. Architekt prowadzący Krzysztof Janus Architekci Anna Radziewicz, Karolina Kaczmarek Data opracowania 2008 Data realizacji 2011 Inwestor Uniwersytet Ekonomiczny we Wrocławiu Powierzchnia całkowita ok. 8200 m2 Powierzchnia zabudowy ok. 1800 m2 Kubatura brutto ok. 31 000 m3 Generalny wykonawca BUDUS SA Grzejniki kanałowe Zehnder Polska sp. z o.o. Stolarka drzwiowa PORTA KMI POLAND SA Osprzęt elektroinstalacyjny Hager Polo sp. z o.o. Schody w przestrzeni holu Właściwości HFC-227ea: ma wysoką skuteczność (porównywalną do halonów), wymaga niewielkiej powierzchni składowania, nie ogranicza widoczności w czasie gaszenia, nie przewodzi elektryczności, nie powoduje korozji, nie powoduje szkód w zabezpieczanych pomieszczeniach, nie pozostawia zanieczyszczeń i osadów – jest środkiem gaśniczym nieograniczającym możliwości oddychania, przez co między innymi jest całkowicie bezpieczny dla ludzi znajdujących się w strefie gaszenia. Przeznaczenie: pomieszczenia komputerowe, sterownie procesów technologicznych, instalacje telekomunikacyjne, uniwersytety, muzea, galerie sztuki, archiwa, magazyny, biblioteki, zabytki, budynki państwowe, instalacje medyczne i farmaceutyczne, zabezpieczenie jednostek pływających, pojazdów wojskowych, magazyny substancji łatwopalnych (benzyna, olej, farby, lakiery), turbiny gazowe, centra badawczo-rozwojowe. 83