USTAWA z dnia 25 maja 2001 r. o przebudowie i

USTAWA
z dnia 25 maja 2001 r.
o przebudowie i modernizacji technicznej oraz finansowaniu Sił Zbrojnych
Rzeczypospolitej Polskiej
Art. 1.
1. Ustawa określa kierunki przebudowy i modernizacji technicznej Sił Zbrojnych
Rzeczypospolitej Polskiej, zwanych dalej „Siłami Zbrojnymi”, oraz źródła i
wydatki na finansowanie Sił Zbrojnych.
2. Celem ustawy jest zapewnienie warunków do stopniowego osiągania przez Siły
Zbrojne pełnej interoperacyjności w ramach Organizacji Traktatu
Północnoatlantyckiego oraz standardów pozostałych państw członków tej
organizacji w zakresie uzbrojenia, wyposażenia, mobilności i możliwości
prowadzenia działań wojskowych w każdych warunkach, z tym że do dnia 31
grudnia 2008 r. powyższy cel osiągnie co najmniej 1/3 Sił Zbrojnych.
Art. 2.
1. Ustala się następujące kierunki przebudowy i modernizacji Sił Zbrojnych:
1) wyposażenie Sił Zbrojnych w nowoczesne uzbrojenie i sprzęt wojskowy, w
tym w szczególności w samoloty wielozadaniowe, środki walki wojsk
lądowych i sprzęt pływający,
2) dostosowanie w celu osiągnięcia pełnej interoperacyjności w ramach
Traktatu Północnoatlantyckiego, systemów rozpoznania, dowodzenia,
obrony powietrznej i zabezpieczenia logistycznego,
3) dostosowanie składu bojowego oraz poszczególnych elementów Sił
Zbrojnych do potrzeb obronnych państwa,
4) modernizacja oraz poprawa stanu technicznego eksploatowanego sprzętu
wojskowego,
Opracowano na
podstawie: Dz.U. z
2001 r. Nr 76, poz.
804, Nr 85, poz. 925,
Nr 154, poz. 1802; z
2002 r. Nr 205, poz.
1731, z 2003 r. Nr
180, poz. 1759, z 2004
r. Nr 19, poz. 177, Nr
107, poz. 1136, Nr
273, poz. 2703, z 2005
r. Nr 249, poz. 2104.
5) modernizacja oraz poprawa stanu technicznego infrastruktury wojskowej,
6) zwiększenie możliwości manewrowych wojsk oraz możliwości ich
przerzutu w oddalone rejony działań,
7) stopniowe odtwarzanie zapasów środków bojowych i materiałowych,
8) wycofanie przestarzałego i nieperspektywicznego sprzętu wojskowego,
9) przekazanie Agencji Mienia Wojskowego zbędnej dla Sił Zbrojnych
infrastruktury wojskowej,
10) zmiana struktury etatowych stanowisk służbowych, w tym zmniejszenie
liczby stanowisk przeznaczonych dla oficerów,
11) dostosowanie systemu szkolnictwa wojskowego do potrzeb Sił Zbrojnych.
2. Rada Ministrów uwzględniając potrzeby obronne Rzeczypospolitej Polskiej co 2
lata określa szczegółowe kierunki przebudowy i modernizacji Sił Zbrojnych na
kolejny 6 letni okres planistyczny, stosownie do zasad planowania obronnego w
Organizacji Traktatu Północnoatlantyckiego na podstawie:
1) głównych kierunków rozwoju Sił Zbrojnych oraz ich przygotowań do
obrony państwa określanych przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej,
2) zobowiązań Rzeczypospolitej Polskiej przyjętych w ramach planowania
obronnego w Organizacji Traktatu Północnoatlantyckiego.
Art. 3.
1. Liczebność Sił Zbrojnych wynosi nie więcej niż sto pięćdziesiąt tysięcy
stanowisk etatowych żołnierzy.
2. W ramach liczby stanowisk, o których mowa w ust. 1, nie mniej niż 1/2
stanowisk przeznacza się dla żołnierzy zawodowych, z czego nie więcej niż 1/3
dla oficerów.
Art. 4.
1. Minister Obrony Narodowej wprowadzi program przebudowy i modernizacji
technicznej Sił Zbrojnych w latach 2001-2006, zwany dalej „programem”,
uwzględniający w szczególności zadania poszczególnych rodzajów Sił
Zbrojnych.
2. Program określa w szczególności:
1) zadania dotyczące modernizacji wyposażenia Sił Zbrojnych przede
wszystkim w zakresie:
a) sprzętu rozpoznania i walki radioelektronicznej,
b) sprzętu dowodzenia i łączności,
c) sprzętu i wyposażenia systemu obrony powietrznej,
d) zestawów przeciwpancernych pocisków kierowanych,
e) kołowych transporterów opancerzonych,
f) średnich samolotów transportowych,
g) okrętów i sprzętu morskiego,
h) sprzętu elektronicznego, w związku ze zwolnieniem częstotliwości na
potrzeby operatorów telefonii ruchomej typu komórkowego trzeciej
generacji,
i) czołgów,
2) zamierzenia w zakresie:
a) systemów obronnych Sił Zbrojnych,
b) zobowiązań wynikających z umów międzynarodowych,
c) gromadzenia i utrzymywania
materiałowych dla Sił Zbrojnych,
zapasów środków bojowych
i
d) szkolenia Sił Zbrojnych,
e) dyslokacji jednostek wojskowych i infrastruktury wojskowej,
f) polityki kadrowej, rekonwersyjnej, kształcenia kadr w systemie
szkolnictwa wojskowego,
3) liczebność oraz skład bojowy poszczególnych elementów Sił Zbrojnych.
3. Minister Obrony Narodowej, w drodze zarządzenia, na podstawie kierunków
przebudowy i modernizacji Sił Zbrojnych, o których mowa w art. 2, wprowadza
na kolejny okres planistyczny program rozwoju Sił Zbrojnych, stosownie do
zasad planowania obronnego w Organizacji Traktatu Północnoatlantyckiego.
Art. 5.
1. Realizację programu powierza się Ministrowi Obrony Narodowej. W trakcie
realizacji programu Minister Obrony Narodowej zasięga opinii odpowiednio
ministra właściwego do spraw gospodarki oraz ministra właściwego do spraw
nauki, w zakresie zadań, o których mowa w art. 4 ust. 2 pkt 1.
2. W celu realizacji programu:
1) mogą być zawierane umowy wieloletnie, do których nie stosuje się przepisu
art. 36 ust. 1 ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. o finansach publicznych
(Dz.U. Nr 249, poz. 2104) i art. 143 ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych (Dz.U. Nr 19, poz. 177, Nr 96, poz. 959 i Nr
116, poz. 1207),
2) nie stosuje się art. 21 ust. 3 ustawy o finansach publicznych, w zakresie
konieczności uzgadniania z ministrem właściwym do spraw Skarbu Państwa
decyzji o przeznaczeniu mienia likwidowanych jednostek budżetowych w
przypadku, gdy mienie to jest przekazywane między jednostkami
budżetowymi Ministerstwa Obrony Narodowej.
3. Minister Obrony Narodowej, po upływie każdego roku realizacji programu,
przedstawia ministrowi właściwemu do spraw Skarbu Państwa informację z
realizacji decyzji o przeznaczeniu mienia likwidowanych jednostek
budżetowych Ministerstwa Obrony Narodowej.
4. Rada Ministrów sprawuje nadzór nad realizacją programu, składając Sejmowi w
okresach dwuletnich stosowną informację o wykonaniu programu, razem z
kierunkami przebudowy i modernizacji Sił Zbrojnych na kolejny okres
planistyczny, o których mowa w art. 2 ust. 2.
Art. 6.
1. Źródłami finansowania programu są:
1) budżet państwa,
2) środki Funduszu Modernizacji Sił Zbrojnych, o którym mowa w art. 11,
3) przychody z prywatyzacji przemysłowego potencjału obronnego, o których
mowa w art. 12.
2. Źródłami finansowania programu mogą być również:
1) darowizny,
2)zapisy i spadki.
Art. 7.
1. Na finansowanie potrzeb obronnych Rzeczypospolitej Polskiej przeznacza się
corocznie wydatki z budżetu państwa w wysokości nie niższej niż 1,95%
Produktu Krajowego Brutto z roku poprzedniego.
2. Wydatki, o których mowa w ust. 1, obejmują wydatki budżetowe w części
budżetu państwa „obrona narodowa” oraz wydatki budżetowe w dziale „obrona
narodowa” w innych częściach budżetu państwa.
3. Udział wydatków majątkowych w wielkościach, o których mowa w ust. 1,
wyniesie co najmniej 16,2% w 2004 r. , a w kolejnych latach będzie wzrastał aż
do osiągnięcia co najmniej 20% w 2006 r. i latach następnych.
4. Kryteria określone w ust. 1-3 są uwzględniane przez Radę Ministrów w
projektach ustaw budżetowych albo projektach ustaw o prowizorium
budżetowym.
5. Wydatki budżetowe, o których mowa w ust. 1, nie obejmują wydatków na
sfinansowanie wyposażenia Sił Zbrojnych w samoloty wielozadaniowe,
realizowanych na podstawie odrębnych przepisów.
6. Środki nieuwzględnione w budżecie, a niezbędne dla wykonania zadań poza
granicami Rzeczypospolitej Polskiej przez jednostki organizacyjne Sił
Zbrojnych powinny pochodzić z rezerw celowych lub rezerwy ogólnej Rady
Ministrów.
Art. 8.
Agencja Mienia Wojskowego przekazuje corocznie na finansowanie programu co
najmniej 93% uzyskanego dochodu pomniejszonego o dochód uzyskany z
gospodarowania mieniem jednostek organizacyjnych podległych ministrowi
właściwemu do spraw wewnętrznych lub przez niego nadzorowanych.
Art. 9.
1. Do dnia 31 grudnia 2006 r. Minister Obrony Narodowej może przekazać Agencji
Mienia Wojskowego do prowadzenia dalszej działalności gospodarczej, na czas
oznaczony lub nieoznaczony, jednostkę organizacyjną podporządkowaną lub
nadzorowaną przez tego ministra, stanowiącą przedsiębiorstwo w rozumieniu
art. 551 Kodeksu cywilnego.
2. Przy przekazaniu jednostki organizacyjnej, o której mowa w ust. 1, mają
zastosowanie przepisy art. 231 Kodeksu pracy.
Art. 10.
Do dnia 31 grudnia 2006 r. mienie pozostałe po jednostkach organizacyjnych
podporządkowanych lub nadzorowanych przez Ministra Obrony Narodowej w
likwidowanych garnizonach, przekazane Agencji Mienia Wojskowego do
zagospodarowania, może być w pierwszej kolejności udostępniane, w trybie
przetargu ograniczonego, przedsiębiorcom, których jedynym właścicielem są
żołnierze zwolnieni z zawodowej służby wojskowej w wyniku likwidacji tych
jednostek po dniu 31 grudnia 2000 r. lub pracownicy zatrudnieni w tych jednostkach,
z którymi stosunek pracy został rozwiązany po dniu 31 grudnia 2000 r.
Art. 11.
1. Tworzy się Fundusz Modernizacji Sił Zbrojnych, zwany dalej „Funduszem”,
którego dysponentem jest Minister Obrony Narodowej.
2. Fundusz jest państwowym funduszem celowym.
3. Przychodami Funduszu są:
1) wpływy za:
a) udostępnianie poligonów na rzecz wojsk obcych, w części nieprzeznaczonej na zmniejszenie poniesionych wydatków budżetowych,
b) specjalistyczne usługi wojskowe wykonywane w czasie realizacji zadań
szkoleniowych,
2) wpłaty Agencji Mienia Wojskowego, o których mowa w art. 8,
3) środki uzyskane ze sprzedaży mienia, o którym mowa w art. 4d ustawy
z dnia 30 maja 1996 r. o gospodarowaniu niektórymi składnikami mienia
Skarbu Państwa oraz o Agencji Mienia Wojskowego (Dz.U. z 2004 r.
Nr 163, poz. 1711),
4) przychody, o których mowa w art. 8 ust. 5 ustawy wymienionej w pkt 3.
4. Wydatki Funduszu przeznacza się na realizację celów określonych w programie.
Art. 12.
Na finansowanie programu, niezależnie od wysokości określonych w art. 7 ust. 1,
przeznacza się co najmniej 35% całości kwoty, o której mowa w art. 8 ust. 1 ustawy
z dnia 7 października 1999 r. o wspieraniu restrukturyzacji przemysłowego
potencjału obronnego i modernizacji technicznej Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej
Polskiej (Dz.U. Nr 83, poz. 932, z późn. zm.1)).
Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 2000 r. Nr 119, poz. 1250, z 2001 r. Nr
76, poz. 805 i Nr 100, poz. 1080, z 2002 r. Nr 240, poz. 2053 oraz z 2004 r. Nr 19, poz. 177.
1 )
Art. 13. (uchylony)
Art. 14.
1. Do dnia 31 grudnia 2003 r. okres wypowiedzenia stosunku służbowego
zawodowej służby wojskowej dokonanego przez właściwy organ wojskowy,
określony w przepisach ustawy o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych,
może być, na wniosek żołnierza, skrócony nie więcej jednak niż do jednego
miesiąca.
2. Z tytułu skrócenia okresu wypowiedzenia, o którym mowa w ust. 1, żołnierzom
zwalnianym z zawodowej służby wojskowej, przysługuje jednorazowe
odszkodowanie w wysokości jednomiesięcznego uposażenia zasadniczego wraz
z dodatkami o charakterze stałym, należnego na ostatnio zajmowanym
stanowisku służbowym, za każdy miesiąc skrócenia okresu wypowiedzenia.
3. Jednorazowe odszkodowanie, o którym mowa w ust. 2,
wojskowy właściwy do wypłaty należności pieniężnych
zwolnieniem z zawodowej służby wojskowej, na zasadach
odrębnych przepisach dla celów wypłaty uposażenia przez
zwolnieniu z zawodowej służby wojskowej.
wypłaca organ
w związku ze
określonych w
okres roku po
4. Jednorazowe odszkodowanie, o którym mowa w ust. 2, przysługuje niezależnie
od należności pieniężnych przysługujących żołnierzom zawodowym
zwalnianym z zawodowej służby wojskowej.
5. Terminem wypłaty jednorazowego odszkodowania, o którym mowa w ust. 2 i
innych należności pieniężnych, o których mowa w ust. 4, jest ostatni dzień
skróconego okresu wypowiedzenia.
6. Dla celów emerytalnych, dniem zwolnienia z zawodowej służby wojskowej, jest
ostatni dzień okresu, za który wypłacone zostało jednorazowe odszkodowanie, o
którym mowa w ust. 2. Okres ten traktowany jest jako równorzędny ze służbą
wojskową.
7. Przepisy ust. 1-6 stosuje się również do żołnierzy zawodowych, którym organ
wojskowy wypowiedział stosunek służbowy zawodowej służby wojskowej po
dniu 31 grudnia 2000 r., a którzy do dnia wejścia w życie ustawy nie zostali
zwolnieni z tej służby.
Art. 15.
Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem art. 11,
który wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2002 r.