Ślady tożsamości

Ślady tożsamości
‰ W ramach jednego
‰ Projekt
‰ Projekt
Grupa odbiorców
Obszary tematyczne
Cel(e)
U Nauczyciele z różnych krajów,
którzy chcieliby rozwijać
międzynarodowe projekty,
reprezentują ważne dla
projektu przedmioty i pracują z
uczniami w wieku 12-18 lat
U Tożsamość - Tożsamości
U Wspierać proces tworzenia
tożsamości regionalnej,
narodowej i europejskiej
przedmiotu
‰ Uczniowie (poziom szkolny i
wiek)
międzyprzedmiotowy
‰ Wspólna historia – Dziedzictwo
kulturowe – Wspólnota wartości
‰ Przyszłość Europy: Demokracja
europejska – Integracja
europejska – Globalna
perspektywa
‰ Młodzi w Europie
międzynarodowy
‰ Rozbudzić zainteresowanie
młodzieży Europą
‰ Rozproszyć obawy przed
procesem integracji
europejskiej
U Wzbudzić wzajemne
zainteresowanie między
różnymi regionami partnerskimi
‰ Uświadomić młodzieży potencjał
zawarty w partnerskiej
współpracy różnych regionów
europejskich
Przedmioty/Dziedziny
Program nauczania/
Curriculum/ Program
szkolny
U Historia
U Geografia
U Polityka/Wiedza o
społeczeństwie/Gospodarka
U Seminarium /
Warsztaty
‰ Wspierać aktywny udział
młodych ludzi w procesach
podejmowania decyzji o
charakterze politycznym
‰ Zachęcać młodych ludzi do
zaangażowania społecznego i
socjalnego
U Doświadczać i kształtować
szeroko rozumianą
wielojęzyczność
U Wykorzystywać wizualne i
elektroniczne media do
interaktywnego,
międzynarodowego procesu
komunikacji
U Inicjować europejskie
partnerstwo szkół
Dotychczasowe
doświadczenie i wiedza
Oczekiwane umiejętności/
Zajmowanie się własną
tożsamością regionalną i
narodową
Poznanie i zastosowanie
digitalnych mediów i
artystycznych metod w
procesie interkulturowej
komunikacji
Zastosowanie konceptu
biernej wielojęzyczności
Efektywna i produktywna
praca w grupach mieszanych
pod względem regionalnym
/narodowym/językowym
U Sztuka
U Muzyka
U Języki obce
U Technologia informacyjna
Kompetencje/ Kwalifikacje
Wymagany czas
Wymagane pomieszczenia oraz
materiały
Kryteria i metody ewaluacji
Co najmniej 18 godzin - bez
poszukiwania śladów „własnej“
tożsamości
Duże pomieszczenie ze stołami i
krzesłami, łatwo przestawialnymi, jedna
do dwóch małych sal do pracy w grupach
i przygotowania wystaw(y)
Cyfrowe aparaty fotograficzne
Modułowy system ekspozycyjny
(parawany wystawiennicze), duże
arkusze papieru, szpilki, pineski, pisaki,
nożyczki, klej itp.
Do pkt. 4: elementy przyczepne (strzałki
i chmurki)
Do pkt. 5: co najmniej 1 projektor
multimedialny
i 1 komputer z oprogramowaniem do
obróbki graficznej obrazu, skaner,
drukarka i kolorowy tusz
„Ślady“ organizacji procesu uczenia w
rezultatach
Gotowość i umiejętność komunikacji i
współpracy w grupach mieszanych pod
pod względem
regionalnym/narodowym/językowym
Zawartość/Treść
Kroki metodyczne
Prezentacja rezultatów/
Produkt(y)
1.
Uczestnicy zostają poproszeni co
najmniej 4 tygodnie przed
rozpoczęciem seminarium o
przywiezienie ze sobą „śladów“ ich
tożsamości ze swojego miejsca
zamieszkania, gminy względnie
miasta, ich regionu i kraju.
Poszukiwania zgodne z poleceniem
rekonesansu
zobacz pkt. 3.
2.
Seminarium zaczyna się
Rekonesansem po obcej okolicy. Nie
odbywa się to z przewodnikiem, ani
w formie przejażdżki po mieście, lecz
uczestnicy seminarium poznają nową
okolicę samodzielnie – na tle ich
poszukiwań śladów tożsamości we
własnym środowisku.
Zespół kierowniczy warsztatów wyjaśnia
uczestnikom metodę Uczenie poprzez
dialog (Najważniejsza idea Ö
tematyczne grupy robocze Ö Dziennik
podróży Ö Plakat podróży) i przedstawia
swoją osobistą najważniejszą ideę.
Poziom(y)
Zawartość/Treść
Kroki metodyczne
Prezentacja rezultatów/
Produkt(y)
Wskaźniki tożsamości regionalnej
zachęcają do wyboru punktów
ciężkości rekonesansu/poszukiwań
śladów tożsamości i do utworzenia
tematycznych grup roboczych
Jeśli wszyscy uczestnicy przybędą
równocześnie, powstanie wspólnie
utworzona mapa pamięci ze Wskaźnikami
regionalnej tożsamości.
Możliwe jest również, przybywającym po
kolei uczestnikom, wyjaśnienie metody
(Najważniejsza idea Ö tematyczne grupy
robocze Ö „Dziennik podróży“ Ö „Plakat
podróży grupowej“)
i przekazanie im mapy pamięci,
przygotowanej przez zespół.
Praktyczne wskazówki i informacje
W celu orientacji w obcym miejscu
uczestnicy otrzymują plany miasta,
programy imprez, różne pisma
informacyjne, bilety na przejazdy
publicznymi środkami komunikacji...
Na pytania uczestników odpowiada
zespół kierowniczy podając wskazówki
techniczne i informacje dot. treści (Stacja
informacyjna).
Poszukiwanie śladów tożsamości na
obczyźnie...
Uczestnicy nanoszą swoje wrażenia do
„Dziennika podróży“ na przygotowanej
odpowiednio kartce do notatek i robią
zdjęcia cyfrowe.
Fotografie Poszukiwanie śladów
tożsamości we Frankfurcie
Przedstawienie tego co obce,
zaskakujące i oczekiwane – wymiana
wrażeń i doświadczeń oraz ich
prezentacja
Tematyczne grupy robocze tworzą z
wybranych fotografii i innych śladów
tożsamości „Plakaty podróży grupowej“.
Fotografie Plakaty podróży grupowej
3.
Wystawa przywiezionych ze sobą
(własnych) śladów tożsamości
Uczestnicy przygotowują w grupach z
„przywiezionych przez siebie małych
upominków” regionalne względnie
narodowe stoiska wystawowe i częstują
próbkami regionalnych specjalności.
Fotografie Wystawa śladów tożsamości
4.
Aktywne zwiedzanie wystawy śladów
tożsamości i „plakatów podróży
grupowej“ – (Własne i obce)
Pytania i komentarze do eksponatów
– prezentacja i dyskusja
Uczestnicy komentują wystawę poprzez
to, że przyczepiają do eksponatów
podpisane zawieszki – na osobę 3
chmurki (pytania) i 5 strzałek
(zainteresowany/a/dziwi mnie).
Rozmowy pomiędzy wystawcami i
zwiedzającymi.
Fotografie Ślady tożsamości – wystawa z
komentarzem
5.
Tożsamości digitalne – artystyczne
metody przyswajania i wyobcowania
Na podstawie prezentacji To co własne i
To co obce (prawie bez żadnego tekstu –
wymowne obrazki) wyjaśniona zostaje
metoda.
▪
▪
▪
▪
▪
▪
▪
▪
▪
▪
Przybycie na obczyznę(?)
Zabranie ze sobą czegoś
swojskiego/bliskiego/zaufanego –
jako obramowanie dla tego co obce
(lub przeciw)
Kto tu jest właściwie obcy?
To co własne postrzegać jako obce
Wyobcowywanie własnego
Przyswajanie sobie obcego
Z tym co własne w obcość
Z tym co własne musieć w obcość
Obce zapakować do tego co własne
Wyobcowywanie własnego –
przyswajanie sobie obcego …
Zespół kierowniczy warsztatu wskazuje
na – zmienione – „umeblowanie“ sali i
podaje wyjaśnienia dot. pojedynczych
stanowisk.
Podczas pracy w grupach tworzone są
elementy, które później powinny zostać
nie tylko dodane, ale powiązane
tematycznie z Collagem/Instalacją.
Fotografie Elementy do Collage
Rozkład elementów zostaje wspólnie
omówiony i przeprowadzony.
Fotografie Instalacja
Wystawa wspólnego produktu zostaje
otwarta w uroczysty sposób.
Fotografie Wystawa
Uwagi
Literatura
Bezpośrednio po warsztacie uczestnicy mogą zebrać pomysły dla rozwoju
Europejskiego Partnerstwa Szkół i przygotować scenariusz wspólnych działań.
Warsztaty mogą w części lub jako całość zostać przeniesione do międzynarodowego
projektu szkolnego, np. w ramach programu COMENIUS 1.
Ruf, Urs; Gallin, P., Dialogisches Lernen
in Sprache und Mathematik. 2003
Autor(-rzy)
Instytucja(-e)
Adres kontaktowy
Frauke Roeckl
U Kształcenie nauczycieli
[email protected]
Amt für Lehrerbildung
Stuttgarter Str. 18 – 24
D - 60329 Frankfurt am Main
‰ Szkoła
Poziom(y)