Bułhakow Michaił Afanasjewicz

Pobrano z http://magda.of.pl
Bułhakow Michaił Afanasjewicz
Bułhakow, Bułgakow, Michaił Afanasjewicz (1891-1940), rosyjski pisarz. Autor opowiadań:
autobiograficznych - Zapiski na mankietach (1922-1923, polski wybór 1984), satyrycznych Diaboliada (1925, wydanie polskie 1984), a takŜe opowieści groteskowo-fantastycznych:
Fatalne jaja (1925, wydanie polskie 1928), Psie serce (1925, wydanie Frankfurt nad Menem
1968, wydanie i wystawienie rosyjskie 1987, wystawienie polskie 1983, wydanie polskie
1989), nawiązujących w alegorycznej formie do rewolucji 1917 i jej skutków społecznych,
obyczajowych oraz psychicznych. Rozgłos zdobył powieścią Biała gwardia (1925, wydanie
pełne tom 1-2, ParyŜ 1927-1928, wydanie rosyjskie w zbiorze "Izbrannaja proza" 1966,
wydanie polskie zniekształcone 1928, pełne 1972) oraz jej sceniczną adaptacją Dni Turbinów
(wystawienie 1926, wystawienie polskie 1975). Utwory te poświęcone były tragedii
inteligencji rosyjskiej w okresie rewolucyjnych przemian, podobnie jak dramat Ucieczka
(1926- 1928, wystawienie 1957, wystawienie polskie 1960). Elementy autobiografii
(ograniczenie swobód twórczych powodujące dramat osobisty pisarza) odnaleźć moŜna w nie
ukończonej satyrycznej Powieści teatralnej (1936-1937, wydanie 1965, wydanie polskie
1967), a takŜe w dramacie o Molierze Zmowa Świętoszków (1926, wystawienie 1936,
wystawienie polskie 1968), w powieści śycie pana Moliera (1933, wydanie niepełne 1962,
pełne 1989, wydanie polskie 1968) oraz w sztuce o A.S. Puszkinie Ostatnie dni (1935,
wystawienie 1943, wydanie polskie pt. Aleksander Puszkin 1949). Powieść satyrycznofilozoficzna Mistrz i Małgorzata (1928-1940, wydanie niepełne 1966-1967, wydanie pełne
Frankfurt nad Menem 1969, wydanie rosyjskie osobne 1973, wydanie polskie niepełne 1969,
wydanie pełne 1981) - moralitet z elementami fantazji i groteski ukazujący walkę dobra ze
złem na tle obyczajowości Moskwy w latach 30.- została zaliczona do klasyki prozy
Światowej XX w.