Genetyka człowieka
Transkrypt
Genetyka człowieka
Genetyka człowieka Podstawy 1 Fenotypy badane w genetyce człowieka W większości choroby } } } } } jednogenowe (Mendlowskie) wieloczynnikowe nowotwory (mutacje somatyczne) zaburzenia chromosomowe Inne cechy (elementy zmienności prawidłowej) } } } } jednogenowe (rzadko) markery molekularne wieloczynnikowe } np. inteligencja, cechy behawioralne Badania obserwacyjne, nie eksperymentalne } } 2 zasada największej wiarygodności Zależność wystąpienia objawów od wieku Zaburzenia chromosomowe – ciąża i tuż po urodzeniu Monogenowe – ciąża i dzieciństwo Wieloczynnikowe – często też w późniejszym wieku (wpływ środowiska, stylu życia) } } } Gelehrter, Collins, Ginsburg: Principles of Medical Genetics, Williams & Wilkins, Baltimore 1998 3 Odziedziczalność Za każdy fenotyp odpowiada interakcja genotypu ze środowiskiem } Odziedziczalność: proporcja zmienności fenotypowej wyjaśnianej zmiennością genetyczną w populacji } } badania bliźniąt } } } badania adopcji agregacja rodzinna } 4 Monozygotyczne (MZ) vs. dizygotyczne (DZ) częstość objawów u krewnych I stopnia przewyższa obserwowaną u dalszych krewnych i osób niespokrewnionych Badania bliźniąt - statystyka Model ACE: trzy składowe: } } A (additive genetics) – suma czynników genetycznych C (common environment) – wspólne środowisko } E (unique environment) – różnice środowiska } } Bliźnięta monozygotyczne: wspólne geny (A) i środowisko (C) – korelacja (rMZ) szacuje A+C; E = 1 - rMZ } Bliźnięta dizygotyczne: wspólne 50% genów i środowisko – korelacja (rMZ) szacuje ½A + C Stąd: rMZ = A + C } rDZ 1 = A+C 2 A = 2(rMZ " rDZ ) 5 Badania bliźniąt } Przykład Wikimedia Commons 6 Agregacja rodzinna Choroby afektywne (ostre cykliczne zaburzenia nastroju) } } } jednobiegunowa (epizody depresyjne) dwubiegunowa (epizody maniakalne i depresyjne) Choroba jednobiegunowa } } } } ryzyko w populacji ~3 % (mężczyźni) ~5-9% (kobiety) krewni I stopnia osoby chorej – ryzyko ~10% stosunkowo mała odziedziczalność Choroba dwubiegunowa } } } } 7 ryzyko w populacji ~1% krewni I stopnia osoby chorej – ryzyko ~ 20% istotna odziedziczalność Cechy jednogenowe } } } Prosty wzór dziedziczenia Bardzo wysoka odziedziczalność (często ~100%) Oprócz chorób } nieliczne cechy o charakterze anegdotycznym } } markery immunologiczne (grupy krwi) } } 8 zdolność do zwijania języka w trąbkę, odstający płatek uszny, smak PTC, itp. układ AB0, czynnik Rh markery molekularne Choroby jednogenowe Znanych jest bardzo wiele chorób jednogenowych } } } ~4500, z tego dla ~1700 nieznany gen Większość jest bardzo rzadka (najczęstsze ~1/1000 - 1/2000 urodzeń) } } problem “chorób sierocych” (orphan diseases) W sumie ~4/1000 żywych urodzeń Autosomalne } } ~4100 chorób, z tego ~1600 nieznany gen Sprzężone z X } } ~ 360 chorób, z tego ~140 nieznany gen Sprzężone z Y } } 9 chorób, z tego 5 nieznany gen Mitochondrialne } 9 Analiza rodowodów 10 Autosomalne, recesywne Chorzy najczęściej mają zdrowych rodziców (heterozygotyczni nosiciele) } Często pojedyncze przypadki w rodzinach } Ryzyko rośnie w przypadku związków krewniaczych } http://www.ucl.ac.uk/~ucbhjow/ 11 Jednogenowe autosomalne choroby krwi } Talasemie } } mutacje null i hipomorficzne w genach globin (np. defekty splicingu) najczęstsze choroby jednogenowe } } Anemia sierpowata } } występują głównie w populacjach śródziemnomorskich (do 10% w niektórych populacjach) i u Arabów, także w Azji 1/500 urodzeń u Afroamerykanów Wysoka częstość w populacjach z obszarów malarycznych – oporność na malarię heterozygot 12 Choroby jednogenowe krwi na świecie World Health Organization 13 β-talasemia – defekt składania Exon 1 Exon 2 1 Exon 1 Exon 2 Exon 3 579 654 β654 850 Exon 3 3ʼ ss 5ʼ ss 3'ss (572) UCUUUCAG GGCAAUAAUGAUACAAUGUAUCAUGCCUCUUUGCACCAUUCUAAAGAAUAACAG (629) (630) UGAUAAUUUCUGGGUUAAG GCAAUAGCAAUAUUUCUGCAUAUAAAUAUUUCUGCAUAUAAAU (695) β-654: C -> U tworzy nowe miejsce styku 5’ 14 Rys. © dr Zbigniew Domiński, University of North Carolina at Chapel Hill β-talasemia – defekt składania Exon 1 Exon 2 Exon 3 Splicing Exon 1 Exon 2 Exon 3 Białko Translacja Β-globin 15 Rys. © dr Zbigniew Domiński, University of North Carolina at Chapel Hill Terapia składania? 16 Mukowiscydoza } Najczęstsza choroba autosomalna recesywna w populacjach Europy północnej } } ~1/2000 urodzeń Mutacje utraty funkcji genu CFTR } } } 70% delecja jednego aminokwasu, zaburzenia transportu białka do błony 15% - mutacje częste (kilkanaście) 15% - mutacje rzadkie Wikimedia Commons 17 Choroba Tay-Sachsa } Silna zależność populacyjna } } } u Żydów aszkenazyjskich 1 osoba na 30 jest nosicielem, w innych grupach 1 na 300 podobnie wysoka częstość u Kanadyjczyków pochodzenia francuskiego (inna mutacja niż u Aszkenazyjczyków) i Cajunów w USA Defekt enzymu (heksozaminidaza A) } } } 18 akumulacja gangliozydów (związki lipidowe) w neuronach neurodegeneracja śmierć ok. 4 r. ż. Przyczyny wysokiej częstości allelu recesywnego w populacji } Efekt założycielski } } Przewaga heterozygot } } } } Izolowane populacje wywodzące się z małych grup Talasemie, anemia sierpowata - malaria Mukowiscydoza: większa oporność na enterotoksyny bakteryjne (np. cholera) Choroba Tay-Sachsa: wyższa inteligencja heterozygot?? – kontrowersyjna teoria Kompensacja rodzicielska } 19 Rodzice, którzy utracili dziecko chętniej decydują się na kolejne Autosomalne, dominujące } } } } Występują w każdym pokoleniu Fenotyp homozygot często cięższy niż heterozygot Duży udział mutacji de novo Czynniki zmieniające wzór dziedziczenia } } 20 zmienna penetracja zmienna ekspresyjność http://www.ucl.ac.uk/~ucbhjow/ Rodzinna hipercholesterolemia Dominacja przez haploinsuficjencję } Mutacje w genach LDLR (receptor LDL – low density lipoprotein) i ApoB (apolipoproteina B – część kompleksu LDL odpowiedzialna za oddziaływanie z receptorem) } Heterozygoty: podwyższony poziom LDL we krwi, miażdżyca, choroby serca ok. 40 r. życia } } } leczenie: statyny, dieta Homozygoty: ciężkie schorzenia serca i naczyń już w dzieciństwie } 21 leczenie: trudne, wysokie dawki statyn, przeszczep wątroby Penetracja } } } } } Prawdopodobieństwo wystąpienia objawów choroby u osoby z danym genotypem (np. zmutowany allel) 100% - typowy wzór dziedziczenia dominującego <100% - tzw. niepełna penetracja Trudna do wyznaczenia } Wpływ środowiska, wieku, tła genetycznego Efekty epigenetyczne } Piętno genomowe wpływa na penetrację w sposób zależny od płci rodzicielskiej 22 Ekspresyjność } Ten sam odziedziczony allel może dawać różne efekty fenotypowe u różnych osób } } } Penetracja – czy będzie jakikolwiek fenotyp Ekspresyjność – jaki będzie fenotyp Podłoże } 23 Wpływ środowiska, wieku, tła genetycznego Zespół Marfana Dominująca mutacja w genie FBN1 kodującym fibrylinę – białko tkanki łącznej } Zmutowane białko blokuje polimeryzację białka prawidłowego } Defekty tkanki łącznej, aorty i zastawek serca, wysoki wzrost, arachnodaktylia } Ok. 1:5 000 osób } 24 Ekspresyjność w zespole Marfana 4 grupy objawów: } serce aorta (rozwarstwienie - przyczyna śmierci) } oko } szkielet } 25 Sprzężenie z płcią } Chromosom X } } Nigdy nie ma przekazywania ojciec – syn Zawsze przekazywany od ojca do córki Jeżeli cecha recesywna, to chorują przeważnie mężczyźni, kobiety są nosicielkami } Mozaikowatość heterozygotycznych kobiet } 26 http://www.ucl.ac.uk/~ucbhjow/ Mozaikowatość inaktywacji X Mutacja genu odpowiadającego za barwę futra (czarne lub rude) na chromosomie X } U samic łaty czarne i rude zależnie od inaktywacji } Samce albo czarne, albo rude } 27 Królewska hemofilia Wikimedia Commons 28 Dystrofie mięśniowe } } } Mutacje w genie dystrofiny – białka kompleksu łączącego cytoszkielet, poprzez błonę, z macierzą zewnątrzkomórkową, błoną podstawną Dystrofia Duchenne’a (DMD) – ciężka, mutacje nullomorficzne Dystrofia Beckera (BMD) – lżejsza, mutacje hipomorficzne 29 Rys. © dr Zbigniew Domiński, University of North Carolina at Chapel Hill Duchenne vs. Becker } } Wiele mutacji w DMD to mutacje nonsens Delecja nawet całych pojedynczych eksonów daje allel hipomorficzny (BMD) – repetytywna struktura białka ABD ABD Duchenne muscular dystrophy Becker muscular dystrophy C-ter ABD 30 Rys. © dr Zbigniew Domiński, University of North Carolina at Chapel Hill Terapia modyfikująca składanie 31 Faza I/IIa – wstępne badania kliniczne 32 Dziedziczenie mitochondrialne } } } } } Charakterystyczny wzór rodowodu (dziedziczenie matczyne) Najczęściej neuropatologie (w tym zaburzenia wzroku i słuchu), miopatologie, zaburzenia metaboliczne (kwasica mleczanowa, cukrzyca) Mutacje punktowe, rozległe delecje lub deplecja mtDNA Przy ciężkich mutacjach najczęściej heteroplazmia, stąd duże zróżnicowanie objawów u różnych osób w rodzinie (efekty progowe) Złożone relacje genotyp/fenotyp – dana mutacja może powodować różne objawy, a podobne objawy mogą być wywołane różnymi mutacjami 33 mtDNA człowieka } } } } 16 568 par zasad koduje - 13 białek łańcucha oddechowego (z 84), 2 rRNA (16 S i 12 S), 22 tRNA Zwarty - brak intronów, brak lub niewielkie obszary niekodujące między genami, czasem brak pełnego kodonu STOP (wprowadzany poprzez poliadenylację) Dziedziczenie od matki (mitochondria plemnika niszczone przez mechanizm zależny od ubikwitynacji 34 Dziedziczenie mitochondrialne } } } Wyłącznie od matki Homoplazmia – wszystkie cząsteczki mtDNA w komórce takie same Heteroplazmia – różne allele mtDNA w tej samej komórce } } } wiele kopii – efekty ilościowe, progowe Heterogenność: różne mutacje, podobny fenotyp Plejotropia 35 Pułapki analizy rodowodów Niepełna penetracja } Plejotropia i zmienna ekspresyjność } Heterogenność (różne mutacje dają ten sam obraz kliniczny) } Antycypacja } } } } przy ekspansjach trójkowych Piętno genomowe Fenokopie (np. cukrzyca) 36 Zaburzenia chromosomowe } Większość prowadzi do bardzo poważnych zaburzeń i jest letalna – spontaniczne poronienia 37 Wada Częstość triploidia 10% tetraploidia 5% trisomia 30% Zespół Turnera (XO) 10% inne 5% Razem 60% Zaburzenia autosomów } Trisomia 21 – zespół Downa } } } } } Trisomia 13 – zespół Patau } ~1/8000 – 1/120000 urodzeń } Wady rozwojowe (przepukliny, serce, czaszka i mózg) Średnia przeżywalność: 2 dni, mniej niż 6 miesięcy, bardzo rzadko kilkanaście lat } } ~1/800 urodzeń, zależnie od wieku matki Częste poronienia samoistne (75%) Zaburzenia rozwojowe, opóźnienie umysłowe Choroby serca, otyłość, cukrzyca, Alzheimer Trisomia 18 – zespół Edwardsa } 1/3000 – 1/8000 urodzeń } Liczne wady rozwojowe, niedorozwój, mikrocefalia, wady serca 5% szans na przeżycie 1 r. ż. } 38 Wiek matki a zespół Downa } W ok. 85% nondysjunkcja w oogenezie 39 Wikimedia Commons Zaburzenia chromosomów płci - cięższe } X0 – zespół Turnera } } } } } ~1/2500 dziewczynek Cukrzyca 2 x częściej, nadciśnienie, osteoporoza, niedoczynność tarczycy Normalna długość życia IQ na ogół normalne XXY – zespół Klinefeltera } } } } 40 ~1/1000 chłopców Długie ręce i nogi 70% drobne problemy rozwojowe i z uczeniem Piersi, żeńskie owłosienie, bezpłodność androgynia } Zespół Klinefeltera 41 Zespół Turnera Zaburzenia chromosomów płci - lekkie } XXX } } } } } Lekkie objawy ze względu na inaktywację X, zwykle brak ewidentnych zewnętrznych objawów Niekiedy zaburzenia cyklu menstrualnego i umiarkowane problemy rozwoju intelektualnego, wysoki wzrost ~1/1000 dziewczynek bardzo rzadko XXXX i XXXXX (kilkaset przypadków w historii, cięższe objawy) XYY } } } } 42 Zwykle brak ewidentnych zewnętrznych objawów, >90% nie wie, że ma ten kariotyp ~1/1000 chłopców Nieco zwiększone ryzyko opóźnień w nauce, wysoki wzrost, normalny poziom testosteronu Wcześniejsze doniesienia o korelacji z zachowaniem agresywnym - fałszywe Cechy i choroby wieloczynnikowe } Fenotyp powstaje przez interakcję genów (wielu) i środowiska } } odziedziczalność Nie ma “genów na...”, mogą być czynniki zwiększające ryzyko } Ważne nie tylko to, o ile zwiększają, ale też jakie będą wartości bezwzględne } np. wzrost ryzyka o 100% to może być 20% -> 40% (ważne) 1 osoba na 10 000 -> 1 osoba na 5 000 (czy naprawdę ważne?) 43 Zmienność genetyczna człowieka } } 44 Różnice w sekwencjach (geny, obszary niekodujące) Różnice liczby kopii Polimorfizmy sekwencyjne Zmapowano obecnie ok. 3×106 - 10×106 pozycji, w których występują zmiany } Szacuje się, że w genomie może być w sumie do 15×106 takich pozycji } Większość to neutralne polimorfizmy, ale poszukuje się asocjacji z różnymi fenotypami (choroby i cechy wieloczynnikowe) } 45 Różnorodność genetyczna człowieka Projekt “1000 genomów” – poszukiwanie różnic w genomach różnych ludzi (2500 osób) } Wstępne dane (2010) – 15 mln. miejsc zmiennych } 0,5-1% genomu } } Więcej nukleotydów, niż w całym genomie drożdży 46 Asocjacja } Nieprzypadkowe współwystępowanie czynników (alleli i fenotypów) na poziomie populacji } } } 47 Czy zawsze asocjacja oznacza zależność przyczynową? Czy każda asocjacja ma wartość diagnostyczną? Czy asocjacja odkrywa “gen na ....”? Geny na...? 48 Badanie Wellcome Trust 2005-2007 } GWA – genome-wide association } 7 ważnych schorzeń wieloczynnikowych, 17 000 osób (chorych i zdrowych), 200 badaczy, 9 milionów funtów } Jeden z kilku dużych projektów GWA, których wyniki opublikowano w ostatnich latach 49 Wyniki badań Wellcome Trust - przykłady } Choroba afektywna dwubiegunowa } } Choroba wieńcowa } } Wiele asocjacji, ale żadna bardzo istotna Kilka loci znacznie zwiększających ryzyko, w tym locus na chr. 9 o 50% u heterozygot i dwukrotnie u homozygot Choroba Crohna } 50 Odkryto warianty w 3 genach zwiększające ryzyko (RGM, NKX2-3 i PTPN2) oraz zawierający 7 nowych genów obszar Geny na...? 51 A w rzeczywistości... Ryzyko u posiadaczy wariantu wzrasta z ~2% (w populacji) do ~4,5% (posiadający wariant) >95% posiadających wariant nie zachoruje 52 Ważne!! Asocjacja to nie jest “gen na...”! } Czynnik ryzyka nie ma zwykle znaczenia diagnostycznego } } } } Zależnie od częstości w populacji (dla rzadkich – mniej) Może być przydatny w diagnostyce różnicowej Zawsze należy analizować asocjację na tle ogólnego ryzyka w populacji, jakie są wartości bezwzględne 53 Luka odziedziczalności “Missing heritability” } Klasyczne badania wykazują znaczną odziedziczalność wielu cech wieloczynnikowych } Badania asocjacyjne wykazują jedynie niewielki wzrost prawdopodobieństwa dla danego polimorfizmu (np. badania asocjacji tłumaczą tylko 5% różnic wzrostu) } Za odziedziczalność złożonych cech wieloczynnikowych odpowiadają interakcje genetyczne wielu polimorfizmów } 54 Genom i wzrost } Na zróżnicowanie wzrostu człowieka wpływają warianty ponad 150 genów GIANT (Genetic Investigation of Anthropometric Traits), Lango et al. Nature. 2010 467(7317):832-8. 55 “Jeden gen – jedna cecha”? Proste przełożenie jednego genu na jedną cechę fenotypową (jak u Mendla) zdarza się rzadko } Na powstanie wielu cech wpływają interakcję wielu różnych genów } Powstają złożone sieci współzależności – złożoność budowana przez oddziaływania i kombinacje, a nie liczbę elementów składowych } 56