BLADO (3) av a oraz o jasne. Sł stp brak , Cn notuje , Linde XVII (z

Transkrypt

BLADO (3) av a oraz o jasne. Sł stp brak , Cn notuje , Linde XVII (z
Słownik polszczyzny XVI wieku - wersja elektroniczna
hasło: BLADO (stan na dzień: 12-07-2015)
www.spxvi.edu.pl
strona 1/1
BLADO (3) av
a oraz o jasne.
Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVII (z Cn) – XVIII w.
1. Bez rumienców, mizernie (o człowieku); luridus Cn (2) : PAniey iedney zuchwáłey też ſie mędrek
pytał/ Iáko ſie ma ná zdrowiu/ bo ią bládo záſtał. RejFig Bb7v; Bo ſnádnie Koleriká poznaſz y po
ſierśći/ bo ſie vrodzi cżarno/ Melánkolik liſowáto/ Flegmátyk bládo/ Krewnik z białá rumiáno.
RejZwierc 6v.
2. Ledwo widocznie, słabo, niedokładnie (1) : Acż gi [miesiąc, księżyc] przedſię będzye znáć/ ále
bárzo bládo/ Aż ſie ſłońce przymknąwſzy/ oświeci gi rádo. RejWiz 145.
KN