Ulotka

Profesor Peter Norman Wilkinson
Urodził się 26 marca 1946 r. w Harrogate, Yorkshire.
Studiował fizykę na uniwersytetach Durham i
Manchester, doktorat uzyskał w roku 1971. W latach
1971-84 pracował w Jodrell Bank Observatory (JBO)
Uniwersytetu Manchester jako Research Fellow, a
następnie jako Lecturer i Reader, od roku 1999 jest
profesorem radioastronomii. Przez szereg lat pełnił
funkcje dyrektora sieci interferometrów MERLIN i EVN
oraz dyrektora wykonawczego JBO.
Prof. P.N.Wilkinson jest autorem ponad 300 publikacji
naukowych, które były cytowane przeszło 6000 razy.
Szczególne zasługi posiada w tworzeniu i udoskonalaniu
nowych technik odtwarzania obrazów, odgrywał ważną
rolę w rozwoju nowych instrumentów.
Jego prace
naukowe wpłynęły na kierunek rozwoju światowej
radioastronomii. Jako bezpośredni skutek rozwiniętych
przez niego metod stało się możliwe zbadanie nowej
klasy
obiektów
astronomicznych
z
najwyższą
kiedykolwiek osiągniętą w astronomii rozdzielczością
kątową. Badania prowadzone przez prof. Wilkinsona
pozwoliły oszacować liczbę super masywnych czarnych
dziur powstałych we wczesnych epokach ewolucji
Wszechświata oraz wykryć nieznaną dotąd populację
młodych aktywnych źródeł pozagalaktycznych. Bardzo
ważny wkład wniósł do badań soczewkowania
grawitacyjnego przedstawiając niezależne dowody na
rzecz dominującej we Wszechświecie „ciemnej energii”.
Wielkim osiągnięciem w dziedzinie nowoczesnej
instrumentacji było zaproponowane koncepcji Hydrogen
Array, która rozwinęła się przy jego dominującym
udziale do największego obecnie, ogólnoświatowego
projektu SKA – najnowszej generacji radioteleskopu o
łącznej powierzchni zbierającej 1 km2.
Współpraca ośrodka toruńskiego UMK z prof. Peterem
Wilkinsonem w dziedzinie interferometrii VLBI datuje się
od roku 1978. To w dużym stopniu dzięki jego pomocy
włączyliśmy Toruń do Europejskiej Sieci VLBI oraz
rozpoczęliśmy
realizację
wspólnych
projektów
badawczych.
Oceniając współpracę z JBO trzeba
podkreślić, że zaowocowała ona nadzwyczajnym
rozwojem badań w Centrum Astronomii w wielu
dziedzinach radioastronomii i w zasadniczy sposób
przyczyniła się do rozwoju kadry naukowej Katedry
Radioastronomii.
Przyznanie doktoratu honorowego prof. P.
Wilkinsonowi jest uznaniem unikatowego wkładu do
rozwoju nauki światowej oraz rozwoju międzynarodowej
1
współpracy - szczególnie ważnej i owocnej dla UMK.
Do grona uhonorowanych, uznanych w świecie
uczonych, dołącza wybitna indywidualność, aktywny
kreator współpracy naukowej z ośrodkiem toruńskim,
ambasador Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w świecie.
2