Przesłanie do Sercańskiej Rodziny na uroczystość Najświętszego

SUPERIORE GENERALE
CONGREGAZIONE DEI SACERDOTI
DEL SACRO CUORE DI GESÙ
________
Rzym, 30 maja 2007 r.
Prot. N. 193/2007
Przesłanie do Sercańskiej Rodziny
na uroczystość Najświętszego Serca Jezusa
Drodzy Bracia i Drogie Siostry!
Z okazji zbliżającej się uroczystości Serca Jezusa, pragniemy serdecznie Was pozdrowić i
zachęcić wszystkich do podziękowania Bogu za Jego ogromną miłość, okazaną nam w całej pełni w
ofierze życia złożonej przez Jezusa na Krzyżu.
W tych dniach zatroszczyliśmy się, by przesłać do członków Zgromadzenia refleksję na temat
życia wspólnotowego, zatytułowaną Dar braterskiego serca. Przez tą refleksję chcemy zwrócić
uwagę naszych współbraci na życie komunii, na wymóg wzrastania w poczuciu braterstwa, które u
stóp krzyża umocnione zostało w pierwszym akcie Maryi i Jana.
Pragniemy obecnie rozszerzyć również na inne części Sercańskiej Rodziny pewne refleksje
zawarte w tekście przesłania, które jak wierzymy mogą być pożyteczne dla komunii braterskiej
naszej sercańskiej duchowości.
„Nasze braterskie życie – czytamy w tekście - rodzi się z tego samego spojrzenia, które
naśladując o. Dehona, zwykliśmy kierować na przebite Serce Jezusa (J 19,23-37). Tam właśnie
odkrywamy ukazanie bezgranicznej miłości Boga do ludzkości. Znajdujemy tam narodzenie się
Kościoła, odkupienie ludzkości, poprzez dar Ducha Świętego, dostrzeganego w krwi i w wodzie,
jakie wypłynęły z Serca Jezusa”.
Ponadto list pragnie zwrócić uwagę na tę maleńką wspólnotę u stóp krzyża: „Razem z
niektórymi kobietami, widzimy tam Matkę Jezusa i umiłowanego ucznia. Do nich skierowane jest
ostatnie słowo ukrzyżowanego do swoich (inne dwa słowa będą ogłoszeniem pragnienia daru
Ducha Świętego i oddanie życia w ręce Ojca): Matko, oto syn twój; synu oto matka twoja (J 19,2627). Poprzez te słowa Jezus nie tylko zamierza zapewnić opiekę Matce, ale ma ustanowić jej
Via Casale di San Pio V, 20
00165 – Roma
Italia
Tel.: 06.660.560
Fax: 06.660.56.317
e-mail: [email protected]
wspólnotę, utworzoną z wiernego Izraela, reprezentowanego przez Matkę i przez ucznia, którego
miłuje, który będzie figurą tych, którzy będą Go naśladować. W tych dwóch figurach spełnia się
projekt Jezusa, możliwy do wypełnienia dzięki darowi Ducha Świętego; łączą się tutaj tradycja
Izraela z nowością nauczania; ma początek prawdziwa rodzina zmartwychwstałego i nowa
ludzkość”.
„W cieniu tej tajemnicy miłości narodziliśmy się my chrześcijanie, jako synowie i córki Ducha
Świętego; narodziliśmy się jako sercanie, jako wspólnota wewnątrz wielkiej rodziny, jaką jest
Kościół.
Ta scena była zawsze drogą O. Dehonowi. W niej kontemplował on wiele razy nieskończoną
miłość Boga. Jest to scena komunii w miłości i w cierpieniu a przez to także solidarnej komunii,
jaka rozciąga się na życie komunii w Kościele i na formację nowych wspólnot chrześcijańskich.
Będzie to ważne zadanie dla pierwszych uczniów, jako konsekwencja głoszenia ewangelii.
Ewangelia św. Łukasza 15,4-7, jaka będzie czytana w Uroczystość Najświętszego Serca,
ukazuje nam troskę Jezusa, aby jednoczyć zawsze rodzinę i pogłębiać jej komunię. Ukazuje, że nie
wystarcza zadowolić się 99 owcami w owczarni, jeżeli brakuje jednej. Jest rzeczą konieczną wyjść,
szukać, zbliżać się do tych, którzy się oddalili czy czują pokusę odejścia, aby powrócili do pełnej
komunii. Jest to podobne do doświadczenia ojca i matki, którym nie podoba się powodzenie
jednego z dzieci, jeżeli jedno z nich budzi jakieś ich zatroskanie.
Poprzez scenę z Golgoty i przez ewangelię o zaginionej owcy, zostaliśmy powołani do
głębszego zaangażowania dla budowania wokół nas braterskiej komunii, do budowania jej we
wspólnotach osób konsekrowanych męskich i żeńskich, w grupach sercanów świeckich i młodych
misjonarzy, w naszych rodzinach i we wszystkich środowiskach pracy i działalności apostolskiej.
Nasza braterska komunia będzie zawsze widzialną próbą przyjęcia Ewangelii życia i miłości, jakimi
żył Jezus i jakie nam przekazał.
Zachęcamy Was przeto do zwrócenia wzroku na scenę na Golgocie i do przeprowadzenia
refleksji nad tajemnicą, którą mamy obchodzić. Serce Jezusa niech nam pomoże ukształtować
naprawdę nasze serce, aby wzrastać w komunii i w braterstwie w naszych rodzinach i wspólnotach.
Niech nasze życie będzie wiarygodnym znakiem obecności i miłości Tego, który poprzez swego
Ducha czyni możliwym budowanie nowego świata, w sprawiedliwości, w braterstwie i w pokoju.
Obfitych łask na Święto Serca Jezusa!
In Corde Jesu,
O. José Ornelas Carvalho SCJ
Przełożony Generalny
2