JAK DIAMENT Nie wolno mi nigdy zapomnieć, że prawdziwa

JAK DIAMENT
Nie wolno mi nigdy zapomnieć, że prawdziwa
Rzeczywistość jest w moim wnętrzu i że muszę dawać
braciom przede wszystkim soki płynące z głębi duszy, to
znaczy delikatny głos Boga, który pobudza i oświeca.
Trzeba kazać zamilknąć wszystkiemu w nas, aby odkryć
tam Jego głos. I trzeba wydobyć ten głos, jak wydobywa się
diament z błota: oczyścić go, wydobyć na światło i podarować
w stosowym czasie, ponieważ jest miłością, a miłość jest do
podarowania, bo jest jak ogień, który w zetknięciu ze słomą
lub drewnem płonie, a inaczej gaśnie. Biegnijmy więc, bo
światło nie gaśnie tylko w tej duszy, w której miłość jest w
ruchu, żyje.
Chiara Lubich, Klucz do Jedności, Katowice 1989