Zarządzanie Czasem

Transkrypt

Zarządzanie Czasem

Zarządzanie Czasem
(książeczka do dowolnego rozprowadzania, publikacji itd w całości, wersja 1.1 poprawiona, w
stosunku do tego co możesz znaleźc na stronie czas.ebiznes.org.pl w poradniku emailowym)
autor: Tomek Urban
www: ebiznes.org.pl
portofolio: precelik.witryna.org
Ze względu na formę tego poradnika, zalecam założenie małego zeszyciku
(teczki), w którym będziesz drogi czytelniku prowadził notatki, zbierał materiały.
Autor - Tomasz Urban, właściciel serwisu ebiznes.org.pl - przedsiębiorca w internecie
Lekcja 1 - Czym jest zarządzanie czasem.
Czy czasem da się zarządzać?
Czas nie podlega niczemu, ciągle tyka w szybkim tempie. Nie umiemy narazie
czasu cofać, ani czasu zwalniać, przynajmniej tak nam się wydaje. Bo tak
naprawdę to jednak, po części możemy na tempo upływu czasu wpływać i to
znacząco.
Ostatnio widziałem w telewizji doświadczenie, w którym poddano badaniu dwóch
braci bliźniaków. Znaleziono im zajęcie na 30 minut, jednemu dano ziemniaki do
obierania, drugi natomiast był poddawany masażom w towarzystwie młodej
atrakcyjnej dziewczyny. Po upływie wyznaczonego czasu poproszonego ich o
orientacyjne określenie ile czasu minęło, pierwszy uznał, że już od 40 minut
obiera ziemniaki, drugi natomiast, że dopiero 20 minut minęło.
Dlaczego?
Postawa wobec działań ma olbrzymi wpływ na upływający czas subiektywny!
Twój czas może płynąć szybciej lub wolniej w zależności od tego, co w danym
momencie robisz. Mając świadomość w pełni zajęta myślami, po prostu nie ma
miejsca na liczenie upływającego czasu.
;-) Sposób na wydłużenie wakacji?
Zamów wycieczkę w biurze podróży "Nudne Wakacje" - gdy się będziesz nudził,
nie robił nic specjalnego, nic przyjemnego, nic czym mógłbyś się zająć. Twój
czas subiektywny upłynie dla Ciebie bardzo wolno, tak więc nudne wakacje, będą
trwały zdecydowanie dłużej niż wakacje z wieloma atrakcjami. Nuda - czas płynie
wolno, świetna zabawa - czas bije szybko.
Czas obiektywny
Zarządzanie czasem obiektywnym z punktu widzenia naszej nauki jest aktualnie
niemożliwe, zegar tyka niepowstrzymany. Możesz jednak efektywnie wpływać na
wykorzystanie dostępnego czasu. Tak zarządzać aspektami swojego życia, aby
najefektywniej wykorzystać wszystkie dostępne zasoby. To właśnie potocznie
nazywamy to "zarządzaniem czasem".
Twoje życie to?
Może Ty lub twoje dziecko grało w grę komputerową "The Sims", nie chce tu
reklamować, bo gry takie to straszny złodziej czasu już od dawna sam nie
grywam, ale kiedyś grywałem (teraz mam inne zajęcia bardziej owocne i
efektywne). Wracając do tematu w grze tej mamy kilka ludzkich postaci, którymi
przy pomocy myszki zarządzamy, rozkazujemy im wykonywać różne czynności.
Gra ta polega na efektywnym zarządzaniu czasem, musimy efektywnie
wykorzystać nieubłagalnie upływający w grze czas tak, aby zaspokoić każdy z
aspektów życia codziennego wirtualnej rodziny: higiena, rozrywka, wypoczynek,
wrażenia estetyczne, kariera, praca, życie towarzyskie, życie rodzinne. Na
przykład nasz bohater nie może dostać awansu w pracy dopóki nie pójdzie do niej
umyty, wyczesany, wyspany i w dobrym humorze. Schemat oczywiście bardzo
uproszony, ale pokazuje, że nie jest to takie proste dograć te wszystkie sprawy.
Pokazuje, na co starcza i na co nie starcza czasu i każe zachowywać równowagę
pomiędzy wszystkimi aspektami. W momencie, gdy przynajmniej jeden z nich nie
jest zaspokojony, nasza postać, którą kierujemy popada w bardzo zły nastrój i
odmawia wykonywania niektórych czynności.
Tylko trzeba pamiętać (gdyby przypadkiem skusiło Ci się zagrać), że obierasz
inny cel niż był w grze założony, nie rozrywkowy, a edukacyjny. W efekcie
końcowym masz się nauczyć zarządzać swoim czasem, a nie wirtualnej postaci.
Ćwiczenie na dziś
Wypisz w notesiku aspekty z twojego życia, które towarzyszą Ci na codzień
(podobnie jak w grze, choć nie te same, bo przecież każdy ma inne życie).
Wszystkie czynności, które w jakikolwiek sposób zużywają twój czas, przy
każdej czynności orientacyjnie napisz ilość spędzonego czasu.
przykład:
•
sen - 6 godz.
•
praca - 10 godz (praca - 6 godz, dojazd 1 godz, odpoczynek 2 godz,
rozmowy 1 godz)
•
telewizja - 1 godz
•
jedzenie 2 godz
Pamiętaj wypisujesz to tylko dla siebie, a chyba nie lubisz sam siebie okłamywać?
Ćwiczenie to pomoże Ci uświadomić sobie przemijanie czasu. Już teraz możesz
się zastanowić, co można zmienić, gdzie dodać a gdzie ująć to w końcu ty
zarządzasz i na większość tych czynności masz wpływ.
Lekcja 2 - Czas ucieka, ale masz na niego wpływ!
"Teraz" jest chwilą którą musisz dobrze wykorzystać!
Ćwiczenie - które ma pomóc w zrozumieniu upływającego czasu, przeczytaj
powoli poniższy tekst.
Drogi Czytelniku usiądź wygodnie, wyłącz wszystko, co Ci może przeszkodzić.
Odpręż się. Skoncentruj się na swoim oddechu, każdy oddech to mała cząstka
twojego życia. Czas upływa z każdym wdechem i wydechem. Wdech.. Wydech...
Czego doświadczasz w tej chwili?
Już nigdy nie powtórzy się ta sama chwila, delektuj się nią. Skoncentruj się na
aktualnym momencie, bo jest on wyjątkowy tak jak każdy inny. Powędruj teraz
trochę w przeszłość, przypomnij sobie stany, w których byłeś zadowolony z życia,
kiedy wszystko dookoła było przyjemne. Kiedy byłeś pogodzony z otoczeniem. Nie
analizuj żadnego momentu, przeskakuj szybko z jednego na drugi, spróbuj jednym
słowem określać stany emocjonalne, jakie w tych przyjemnych chwilach
odczuwałeś. Odkrywasz czas, który minął, odkrywasz doświadczenia, które minęły
i z których jesteś zadowolony.
Całe twoje aktualne życie to przeszłość, ale ty oddychaj spokojnie, bo jesteś tu i
teraz, a wszystkie twoje dokonania to przeszłość, która bezpowrotnie minęła.
Teraźniejsza rzeczywistość to tu i teraz. Przeszłości już nie zmienisz - nie oceniaj
jej, skoro nie masz na nią żadnego wpływu. Myśl o teraźniejszości, o tym, aby
każdą chwilę potem miło wspominać, o tym, aby każdy moment efektywnie
wykorzystać. O tym, aby w przyszłości móc powiedzieć: "Cieszę się, że tą chwilę
tak spędziłem". W przyszłości twoje życie będzie się opierało na tym co robisz tu i
teraz. Słyszysz swój oddech? - z każdym oddechem mija czas, każdy oddech już
jest przeszłością... Każda teraźniejsza chwila to twoje życie, to twoje przyszłe
"Ja".
Ja w tym momencie przekazałem Tobie tą wiadomość, która właśnie przeczytałeś
i zrozumiałeś, jestem z niej zadowolony, bo mogłem Tobie pomóc. Jestem
zadowolony, że spędziłem nad nią swój cenny czas. Mogę teraz powiedzieć:
"Cieszę się, że w ten sposób spędzam czas" - bo mam w tym swój cel, lubię
pomagać innym ludziom i chce coś w życiu i w danej chwili osiągnąć. Mam mój
osobisty cel, zawarłem umowę z samym sobą, że go osiągnę, spełnię ją! Pierwsze
zdanie tej umowy, brzmi tak: "Ja Tomasz Urban, chcę każdą chwilę, każde teraz
spędzić tak by potem móc o niej opowiadać z uśmiechem na twarzy".
Masz już swoją własną umowę?
Koniec ćwiczenia, no prawie koniec, teraz przymknij oczy i spróbuj powtórzyć
sobie w myślach to, co tu przeczytałeś.
Czemu chwila jest taka ważna?
"Magiczna minuta" - to pierwsza minuta spędzona z drugim człowiekiem.
Pierwsze wrażenie, które potem może rzutować na całej znajomości. Jest to jedna
chwila, którą się długo pamięta, dlatego należy starać się, aby uczynić ją jak
najlepszą, jak najmilszą, dla tego drugiego człowieka, zrobić na nim dobre
wrażenie. Dzięki temu będziemy się z danym człowiekiem lepiej w przyszłości
kontaktować.
Ja się natomiast pytam, czemu dbamy o to by robić wrażenie na innych, a tak
mało dbamy o wrażenie dla siebie?
Zadbaj by każda twoja minuta była taka, byś ją mógł mile wspominać. Tak by
każde "teraz" było "magiczną minutą" dla Ciebie samego. By każda minuta była
najmilszą chwilą do wspominania, czemu masz sobie odmawiać, a innym dawać?
Wynegocjuj sam z sobą zadowolenie i satysfakcje, zadbaj o własne wrażenia.
Spraw by dobrze wspominać tą chwilę, by robić tylko to, co rzeczywiście chcesz
to, co przybliża Cię do celu. Tak abyś w każdej chwili mógł popatrzeć w lustro i
zobaczyć człowieka, który robi na Tobie dobre wrażenie.
Drastyczne ćwiczenie z minutnikiem
Jeden dzień z minutnikiem, dlaczego drastyczne? - bo dobitnie pokazuje, że
jednak można było lepiej czas wykorzystać. Wiem z własnego przykładu, dźwięk
dzwonka jest nieubłagalny i nie jest on przyjemny, bo sygnalizuje ze czas ucieka.
Stwórz tabelkę z rozpisanymi godzinami na całą dobę i noś ją w kieszeni przez
cały dzień. Nastawiaj minutnik/alarm w zegarku na 30 minut, aby być na bieżąco
z dana chwilą i móc, co pół godziny wypełnić odpowiednie pole w tabeli.
czas
planuję zrobić
czy robiłem to co planowałem? jeśli nie to co innego robiłem,
dlaczego?
5:00
5:30
6:00
6:30
7:00
7:30
8:00
8:30
9:00
9:30
10:00
10:30
11:00
11:30
12:00
12:30
13:00
13:30
14:00
14:30
15:00
15:30
16:00
16:30
17:00
17:30
18:00
18:30
19:00
19:30
20:00
20:30
21:00
21:30
22:00
22:30
23:00
23:30
00:00
00:30
1:00
1:30
2:00
Lekcja 3: Sprawdź swoja aktywność!
Ćwiczenie z poprzedniej lekcji nie bez powodu nazywało się "Drastyczne
ćwiczenie z minutnikiem", chciałem podkreślić pesymistyczną wizję przemijania
czasu, abyś lepiej sobie jego upływ to uświadomił.
Dobowy rytm aktywności.
Cały dzień jest podzielony na kilka okresów, większej i mniejszej aktywności
umysłowo fizycznej. Dobowy rytm aktywności - tak to można ładnie nazwać, to
powtarzający się u każdego człowieka codziennie schemat. O jednych porach dnia
człowiek działa z większą efektywnościa, a o innych z mniejszą.
Pisze tą lekcje o godzinie 1 w nocy ;), bo o tej porze dobrze mi się pracuje. Taki
mam rytm działania.
Przykład rytmu aktywności - Mój dzień:
>do godz. 11 rano - Bardzo dobrze mi się czyta książki i pochłania nową wiedzę
(może dlatego, że potem przez cały dzień mogę analizować to co przeczytałem),
ciężko mi natomiast działać analitycznie. Czas w tych godzinach płynie
względnie wolno, bo jestem wstanie naprawdę dużo zrobić.
>od 11 do 18 - Czas płynie błyskawicznie, umyka nie wiadomo na co, nie jestem
wstanie się skupić, ani działać jak należy. Najczęściej w tym czasie staram się
gdzieś wyjść na zewnątrz, bo wiem że w domu i tak nic owocnego nie zrobię,
najwyżej będę wypoczywał w tych godzinach. Doskonały czas na rozrywkę.
>od 18 do 2 w nocy - Dzieje się ze mną coś niesamowitego, potrafię naprawdę
dużo zrobić, skupić uwagę, bez problemu analizować różne sytuacje. W tych
godzinach praca sprawia mi naprawdę dużo przyjemności, tak jakbym cały dzień
się rozgrzewał, a wieczorem działał na pełnych obrotach. Jest jeden minus tej
sytuacji, mam dylemat czy wieczorem spotykać się ze znajomymi (niestety ludzie
w moim wieku lubią wieczorami się zabawić, a nie wcześniej), czy czas ten
wykorzystać na coś co najlepiej mi wtedy wychodzi, czyli na pracę i naukę.
Należy pamiętać, że każdy człowiek, ma swój osobisty dziennik aktywności i nie
każdy działa tak samo. Ty np. wieczorami możesz kompletnie tracić energię,
podczas gdy mi jej wtedy przybywa.
Do czego znajomość własnego dziennika aktywności sie przydaje? Na to pytanie
chyba sam możesz sobie odpowiedzieć, prosta sprawa, wiedza ta pozwoli Ci na
lepsze rozplanowanie całego dnia, na bardziej efektywne zarządzanie swoimi
zajęciami. Pomijając już bardziej praktyczne aspekty, jak umawianie się na ważne
rozmowy w godzinach największej aktywności umysłu.
Ćwiczenie: Znajdź swój rytm aktywności.
Jak zapewne się domyślasz, należy usiąść z kartką papieru i przeanalizować swój
dobowy rytm aktywności, co najlepiej w jakich godzinach Ci wychodzi.
Pomocne w analizie może być zadanie z poprzedniej lekcji ("Drastyczne
ćwiczenie z minutnikiem"), była tam między innymi kolumna: "czy robiłem to co
planowałem? jeśli nie to co innego robiłem, dlaczego?". Powtarzając to zadanie
codziennie przez jakiś czas, jestem prawie pewien ze zauważysz pewien schemat.
Schemat, w którym w pewnych godzinach poprostu nie wyrabiasz się z
postawionymi zadaniami, a w innych robisz to bez problemu. To będą właśnie
znaczniki, twojej energii do różnych działań. Pokażą Ci one, kiedy masz jej
więcej a kiedy mniej.
Przy tworzeniu dziennika aktywności należy zwrócić uwagę na dwie sprawy:
1. Na poziom aktywności można wpływać, poprzez emocje: stres, miłość,
poprzez dietę np. poziom cukru we krwi - możesz sobie
poeksperymentować.
2.
Nie wiem niestety od czego zależny jest poziom aktywności, czy od
wychowania, czy od innych uwarunkowań. Jeżeli od edukacji przyzwyczajenia, to zapewne można go próbować zmienić, wyuczyć się
nowego rytmu. Jeżeli natomiast od innych uwarunkowań np.
genetycznych, to również można eksperymentować z próbą zmiany tych
okresów, sprawdzić czy może w innych godzinach nie pracujemy
wydajniej. Jeżeli zaobserwujesz u siebie ciekawe spostrzeżenia, proszę
napisz do mnie, [email protected]
3. Nie ukrywam, że utworzenie dziennika aktywności i opieranie się potem
na nim, częsta jego analiza, może mieć pewien aspekt autosugestii,
autohipnozy. Twój mózg w różnych zaplanowanych godzinach będzie
przywoływał emocje związane z pracą, a w innych emocje związane z
odpoczynkiem.
Zrób pierwszy krok z rytmem aktywności zidentyfikuj go, połącz godziny z
twoimi działaniami, z twoim odczuciami. Pozwoli to na efektywniejsze
wykorzystywanie czasu. Oczywiście nie do przesady pozwalaj sobie na odrobinę
luzu :)
Lekcja 4: Określ swoje JA
W ostatnich lekcjach, spontanicznie planowałeś zajęcia na każde następne pół
godziny. Teraz powoli zaczniemy się zastanawiać nad przyszłością, nad daleką
przyszłością, dalszymi planami.
Czy wiesz już, czego chcesz od życia? Co chcesz osiągnąć? Jakie są twoje
osobiste cele? - Trudne pytania... fajnie by było na nie znać odpowiedź.
Dziś będzie króciutko, zanim przystąpisz do określania celów, proponuję od dziś
wykonywać codziennie rano małe ćwiczenie.
Ćwiczenie
Zachęcam do prowadzenia kalendarzyka, w kalendarzyku tym codziennie rano
będziesz kończył poniższe zdania.
-Żyć to...........................................
Ważne dla mnie............................
Bardzo lubię.................................
Umiem.........................................
-Generowanie celów to długotrwały i nigdy nie kończący się proces, owszem
można to zrobić raz dwa - co też wstępnie w następnych lekcjach zrobisz, lecz
należy pamiętać, że cele w każdej chwili mogą ulegać zmianie.
Realizowanie celów to umiejętność wykorzystania każdej chwili, tak by jej potem
nie żałować. Aby wiedzieć, czego się od danej chwili trzeba jak najwięcej
wiedzieć o sobie samym, dlatego proponuję powyższe ćwiczenie, przygotuj już
teraz sobie koło łóżka kalendarzyk, notesik z długopisem, zanim wstaniesz
następnego ranka dokończ te zdania.
Przeglądanie od czasu do czasu tych notatek pomoże Ci, w lepszym poznaniu
siebie samego. Pomogą Ci one zbudować wizje własnego "Ja" własnych celów,
umiejętności i wartości. Możesz wpisywać cokolwiek, byle zgodnie z prawdą,
choćby: "Bardzo lubię czarną herbatę.", to zależy tylko i wyłącznie od Ciebie,
robisz to tylko dla siebie.
"No, fajnie tylko jutro zacznę to robić, bo musze kupić notesik"
Nie ma tak! Czy wiesz ile rzeczy Cię w życiu ominęło bo miałeś drogi czytelniku
takie wymówki typu: "nie mam czasu, od jutra... itd."? No właśnie, pewnie sporo,
więc działaj już teraz, skoro chcesz coś zmienić!
Nie masz notatnika? - weź kilka kartek posklejaj lub zepnij czymkolwiek i już
będziesz miał notatnik, zrób to teraz naprawdę nie ma na co czekać, czas płynie.
Lekcja 5: Ustalamy Twoje wartości
Wyobraź sobie że jutro idziesz do pewnego stowarzyszenia pomagać dzieciom,
pracować jako wolontariusz. Czy będziesz z tego zadowolony?
Tak - To super!
Nie - To, po co tam łazisz?
Zanim zaczniesz jakiekolwiek działanie musisz wiedzieć co jest dla Ciebie
najważniejsze, po co? Po to by wiedzieć w jakim celu to robisz.
Jeśli jednym z twoich priorytetów w życiu jest pomoc innym - będziesz
zadowolony z pracy jako wolontariusz. Jeśli innym priorytetem jest kariera
zawodowa - będą Ci sprawiały przyjemność spotkania z ludźmi, nawet tymi,
których osobiście nie lubisz, bo wiesz, że dzięki nim możesz dążyć do twojej
wartości, jaką jest kariera zawodowa.
Twoje Wartości
Można wyciągnąć proste wnioski, aby być zadowolonym trzeba robić w danej
chwili to, co przybliża nas do celu, to dzięki czemu będziemy mogli osiągnąć
nasze wartości.
Wartości, podzieliłem na dwa rodzaje, pierwszy z nich to wartości ogólne, zaraz
będzie z nimi ćwiczenie. Drugie natomiast to wartości danej chwili, coś co
sprawia że odczuwamy dany moment jako w pełni spełniony. Wyobraź sobie co
czuje alpinista, w momencie gdy wspina się na górę, co czuje pianista przy
fortepianie? - jest to całkowite skupienie się na danym momencie, na danej
czynności. 100% aktywności świadomego umysłu, w tym momencie poświęcone
jest jednemu celowi, by grać, słyszeć melodie, by wspiąć się na szczyt.
Zapewne masz swoja ulubioną książkę?
Czy miałeś kiedyś wrażenie podczas czytania, że nie możesz się oderwać od
lektury? Chwilowo całe twoje życie było w tej książce. Czytając lekturę potrafimy
się skupić na danym momencie, tej chwilowej wartości, jaką jest dążenie do
poznania jej w całości. Zapominając o całej reszcie. To właśnie jest realizowanie
chwilowych wartości. Czasu tak spędzonego nikt nie żałuje.
Wielką sztuką jest spędzać każdą chwilę w pełni świadomym. Jedną z dróg by to
osiągnąć jest maksymalne skupienie się na teraźniejszych doznaniach, tak by nie
widzieć nic poza tym, o tym więcej napiszę w innej publikacji. W tym poradniku
poświęcę natomiast kilka lekcji na określenie wartości ogólnych, z świadomości
których można dojść do wartości teraźniejszych.
Ćwiczenie: hierarchia wartości ogólnych
Z poniższych zagadnień wybierz kilka (np. 5 - nie wybieraj wszystkich), które są
dla Ciebie najważniejsze. Pomoże Ci to w dokładniejszym sprecyzowaniu,
własnej świadomości: Jeśli nie ma tu twoich wartości, dopisz, możesz także je
bardziej sprecyzować.
•
własne mieszkanie
•
religia
•
rozrywka
•
sukcesy
•
uznanie u ludzi
•
przyjaciele
•
duchowość
•
samodzielność
•
podróżowanie
•
nowe doświadczenia
•
rozrywka
•
pomaganie innym
•
życie prywatne
•
zdrowie
•
pieniądze
•
praca
•
prestiż społeczny
•
posiadanie dzieci
•
poczucie bezpieczeństwa
•
stabilizacja życiowa
•
małżeństwo
•
umiejętności
•
kariera zawodowa
•
samochód
•
nowi ludzie
•
przynależność do grupy
•
niezależność
•
podejmowanie ryzyka wyzwań
Następnie ustaw wybrane wartości w kolejności od tej, na której Ci najbardziej
zależy.
Teraz wróć do ćwiczenia gdzie wypisałeś swoje zajęcia na cały dzień, wraz z
czasem na nie poświęconym (lekcja 1). Porównaj zajęcia dnia codziennego z
twoją hierarchią wartości:
•
Czy poświęcony czas jest adekwatny do wartości, jaką dane zajęcie
reprezentuje?
•
Czy masz to, co dla Ciebie cenne?
•
Jak masz czy poświęcasz odpowiednio dużo czasu na to, co dla Ciebie
najważniejsze?
•
A jak nie masz to czy robisz coś, aby do tego dążyć?
Pomyśl konstruktywnie gdzie (przy jakich zajęciach) dodać trochę czasu, a gdzie
ująć, z czego zrezygnować, co można zmienić.
Lekcja 6: Kim będziesz za 5 lat?
"Jeśli nie wiesz dokąd zmierzasz, skąd będziesz wiedział, ze już tam jesteś"
Pamiętaj o ustalonych w poprzedniej lekcji priorytetach, oczywiście możesz je w
każdej chwili zmieniać, lecz musisz je mieć, aby mieć, co zmieniać!
Ćwiczenie: Staruszek
Przeczytaj poniższe pytanie, przymknij oczy i spróbuj sobie wyobrazić siebie
jutro, za rok, za pięć lat, w wieku 80 lat. Co wtedy będziesz czuł, kim będziesz, co
będziesz robił. Następnie otwórz oczy i zapisz na kartce to, co ujrzałeś.
Lista pomocnych czasowników: stworzyć, zapewnić, zrealizować, wykonać,
dokonać, obniżyć, zwiększyć, wdrożyć, rozpoznać, ulepszyć, poprawić,
sprawdzić, zapewnić, zgromadzić, spowodować, ukończyć, utrzymywać,
monitorować, uzyskiwać, przygotować, sporządzić, rozpoznać, monitorować,
odzyskać, usunąć.
Następnie dokończ następujące zdania:
Do jutra:
......................
......................
......................
......................
W tym roku, do dnia (data):
......................
......................
......................
......................
......................
......................
......................
Za 5 lat będę:
mieszkać (gdzie):
mieć rodzinę (jak liczną):
zarabiać (ile):
pracować (ile godzin):
Jak będzie wyglądał mój przeciętny dzień za 5 lat:
......................
......................
......................
......................
......................
......................
......................
Wypisz cele do osiągnięcia bez wyznaczonego czasu, pamiętaj mają być to cele,
na które spojrzysz z zadowoleniem za kilkadziesiąt lat:
......................
......................
......................
......................
......................
......................
Zachowaj gdzieś ten zapis, najlepiej w notesiku, przeglądaj je od czasu do czasu,
dopisuj nowe i zaznaczaj, te które już osiągnąłeś.
Notuj w notesiku każdy sukces, choćby najmniejszy, np. "dziś przyszedłem na
czas do pracy", zwracaj na każdy uwagę, to ważne.
Porażki w osiąganiu celów...
Traktuj każdą porażkę jako motywację na teraźniejszość i w przyszłość do
poprawy. Pamiętaj, to dzięki porażkom odnosisz sukcesy, to dzięki porażkom
wiesz, co można poprawić, co można zmienić. Dążyć do celu idąc po schodach
zbudowanych z niepowodzeń - na tym właśnie to polega, każdy kolejny stopień,
każda porażka to kolejny sukces w osiągnięciu ostatecznego celu.
Wiesz czym dla dobrego sprzedawcy jest reklamacja?
Reklamacja jest prezentem! - Tak, dokładnie. Jest oznaką, że coś należy zmienić,
że gdzieś coś nie funkcjonuje jak należy. Klient zwraca produkt, mówiąc
jednocześnie, co się zepsuło i co należy poprawić. Sprzedawca dzięki może
zidentyfikować czego ma się na przyszłość wystrzegać, tak by następni klienci
byli zadowoleni. Tak samo jak z reklamacją jest z każdą prywatną porażką, jest
ona prezentem od losu. Wskazaniem gdzie można coś poprawić w przyszłości.
Lekcja 7: Praca nad celami ciąg dalszy...
Dodatkowe atuty wyznaczania celów?
Cele pomagają w decydowaniu, co jest dla ciebie ważne a co nie. Oddzielają
czynności zbędne, które tylko zabierają czas, od tych, które rzeczywiście są
potrzebne. Osiąganie celów pomaga budować pewność siebie, To to ty potrafisz
to zrobić, to już zrobiłeś.
Pamiętaj niektórzy ludzie są biedni i szczęśliwi, innym nawet bogactwo w byciu
szczęśliwym pomoże. Być zadowolonym, szczęśliwym w każdej chwili swojego
życia, w każdej teraźniejszości o to chodzi. Wyznaczanie sobie za każdym razem
nowych celów do szczęścia Cię nie doprowadzi, jeśli nie potrafisz się cieszyć z
poprzednich.
Pułapka celów!
Wyobraź sobie ludzi głodujących, dla nich pełnią szczęścia jest kromka chleba...
ale gdy już tą kromkę mają, chcą więcej i więcej i jeszcze raz więcej. Bo gdy już
są nasyceni to mają nowe potrzeby, aby móc być szczęśliwym, samo jedzenie to
za mało. To samo jedzenie, które kiedyś było szczęściem, teraz może być czymś
powszednim.
Piramida Maslowa
Pewien amerykański psycholog Abraham Maslow, stworzył coś co nazywamy
hierarchią potrzeb. Obrazuje ona kilka charakterystycznych etapów, do których
dąży każdy człowiek, u samej jej podstawy znajdują się potrzeby fizjologiczne
(jedzenie, woda, tlen, potrzeby seksualne).
W momencie, gdy człowiek zaspokaja jeden stopień piramidy, zaczyna dążyć do
potrzeb znajdujących się na następnych piętrach. Znajdują się tam po kolei:
potrzeba bezpieczeństwa (zależność, opieka i oparcie, protekcja, wygoda,
spokój, wolność od strachu), potrzeba przynależności (potrzeba więzi, afiliacji,
miłości, bycia kochanym), potrzeba szacunku - uznania (potrzeba zaufania do
siebie, poczucia własnej wartości, kompetencji, poważania), potrzeba
samorealizacji (potrzeba rozwijania własnej osobowości, potrzeba spełnienia
swojego potencjału, realizacja talentów i zdolności, zainteresowań), na samym
szczycie piramidy Maslow umieścił potrzeby duchowe.
Czy słusznie, czy nie Maslow zidentyfikował potrzeby, zostawię Tobie do własnej
interpretacji. Pokazując tą piramidę, chciałem wskazać na pewną tendencję.
Tendencję dążenia coraz dalej, po zaspokojeniu poprzednich potrzeb. Innymi
słowy zaspokajając jedne cel, wyznaczamy sobie wciąż kolejne. Nie ma w tym
nic złego, poza tym, że zapominamy o zrealizowaniu poprzednich. Dążąc do
kolejnych pięter piramidy, świadomość osiągnięcia poprzednich nie daje nam już
satysfakcji. To zjawisko właśnie nazwałem pułapką celów.
Pewnym narzędziem pomagającym uniknąć tej pułapki jest zapisywanie celów.
Prowadząc taki zeszycik, wiesz co już osiągnąłeś i z czego możesz być już, w tej
chwili szczęśliwy. Wystarczy na zeszycik popatrzeć :)
Jak stworzyć nowy cel?
1. Wybierz płaszczyznę, wartość do jakiej ma się cel odwoływać (może być z
ćwiczenia z lekcji 5 hierarchia wartości ogólnych).
..................................................
2. Oceń sytuacje przed osiągnięciem celu i po jego osiągnięciu. Co chcę robić
inaczej? Jaki będę jak osiągnę cel?
...................................................
3. Kiedy gdzie i z kim chcesz osiągnąć cel? Należy podać wszystkie szczegóły, co
dokładnie musisz zrobić, aby go osiągnąć?
...................................................
4. Określ swoje zasoby, mocne słabe strony. Kto i co Ci będzie potrzebne?
Pamiętaj, wyznaczaj takie cele, których wykonanie zależy (lub może zależeć) w
głównej mierze od Ciebie.
...................................................
5. Wyznacz cel pozytywny.
cel negatywny: Nie będę się spóźniał.
cel pozytywny: Będę przychodził zawsze o czasie.
Słysząc jakiekolwiek słowo, twój mózg próbuje je zidentyfikować, jeśli powiesz:
"Nie będę się spóźniał.", twój nieświadomy mózg będzie szukał w pamięci emocji
związanych ze spóźnianiem się, aby zidentyfikować stwierdzenie. Dzięki czemu
twój cel może obrać zupełnie inny kierunek. Dlatego staraj się pozytywne
definiować cele.
Moja znajoma ucząc się jeździć samochodem, mało brakowało, aby wypadku nie
spowodowała, gdy instruktor, powiedział jej: "tylko przypadkiem teraz nie
hamuj", a ta natychmiast "dała" nogą po hamulcach. Stało się tak tylko dlatego,
że jej mózg zidentyfikował słowo "hamuj" i odpowiednio na nie zareagował. Tak
samo mówiąc zdanie: "Nie będę się spóźniał.", będziesz myślał o spóźnianiu,
podczas gdy mówiąc: "Będę przychodził zawsze o czasie.", będziesz myślał o tym
by być o czasie.
6. Twój cel musi być mierzalny i spełnialny, tak abyś mógł obserwować wyniki
swoich działań. Jaki będzie rezultat, wynik?
...................................................
7. Wyznacz sobie nagrodę, nie tylko za samo osiągniecie celu, ale za każde
choćby najdrobniejsze przybliżenie Cię do niego.
Klasyfikacja celów
Tym razem cele z trochę innej perspektywy, nie ze względu na czas ale na
dziedzinę:
cele zawodowe/ekonomiczne:
........................
........................
........................
........................
........................
cele osobiste (związane z ludźmi):
........................
........................
........................
........................
........................
cele społeczne, związane z zainteresowaniami:
........................
........................
........................
........................
........................
Po co formułować cele?
Dzięki jasno określonym celom, możesz sam kierować swoimi działaniami tak,
aby je osiągnąć. Masz powody do motywacji oraz do lepszej samoświadomości,
lepszej koncentracji. Każdą chwilę możesz zidentyfikować jako mały kroczek do
osiągnięcia większego celu. Dzięki celom nadajesz kierunek swoim działaniom,
np. ustalisz ze za 3 lata chcesz kupić dom, każde twoje działanie będzie
nakierowane na ten cel, będziesz wiedział, co robisz. Z każdego działania
będziesz osiągał zadowolenie, mimo że do celu daleko. Bo nie chodzi tu o sam
cel, ale o to by każdą chwilę spędzać w pełni świadomości.
Najgorsze to beztroskie popychanie siebie samego ku kresowi, bez określonej
wizji...
Określenie celów pomaga również ograniczyć stres, cokolwiek robisz wiesz, po
co to robisz, jeśli nie wiesz, po co nie widzisz nie rób tego, po co się stresować!
Szkoda tak cennego czasu. Owszem są pewne czynności, które trzeba wykonać,
ale z niektórymi można sobie inaczej radzić.
Lekcja 8: Twoje nowe cechy
Napewno jest tak rzecz w twoim życiu, którą robisz dobrze, którą umiesz robić i
którą inni ludzie doceniają?
Znalazłeś już? Co to jest?
Teraz się zastanów skąd wiesz ze to akurat to? np. umiesz dobrze gotować skąd to
wiesz? Kto Ci o tym powiedział? Jak sobie udowodniłeś, że umiesz to robić
dobrze? Kto Ci przyznał rację? Zamknij oczy i przypomnij sobie wszystkie
sytuacje, które potwierdzają twoją umiejętność.
Zapisz je:
.............
.............
Teraz...Wyobraź sobie osobę, która potrafi doskonale organizować sobie czas,
może jakiś twój znajomy? a może jakaś postać z telewizji? Jaki jest człowiek
który umie doskonale organizować sobie czas.
Jakie cechy posiada ten człowiek, wypisz je:
.............
.............
Teraz wyobraź sobie, że te cechy to twoje cechy...
Czego potrzebujesz aby były one twoimi cechami? Jaka sytuacja potwierdzi
twoje nowe cechy? Pomyśl o jakimś momencie w przyszłości, kiedy uznasz siebie
za osobę doskonale zorganizowaną, czego wtedy doświadczysz? Czego
potrzebujesz na potwierdzenie swoich umiejętności? Spróbuj skorzystać z tego co
wcześniej wypisałeś, na potwierdzenie innej umiejętności.
.............
.............
Zastanów się dobrze co musiałbyś zrobić, aby, otrzymać potwierdzenie
umiejętności zarządzania czasem? do czego musisz dążyć?
Lekcja 9: Bierność nieproszona - Co by było gdybyś to zrobił
teraz?
"Co masz zrobić dziś, zrób po jutrze, będziesz miał 2 dni wolnego"
"Muszę odpocząć"
"Mam za dużo rzeczy do robienia, nie mogę zrobić nic więcej"
"Nie mam na to czasu"
"Zrobię to jutro"
"Zanim to zrobię to posprzątam"
"Nie wiem jak to zrobić"
"Jestem zmęczony"
Pewnie nie raz użyłeś, któregoś z powyższych zdań lub podobnego... Są one
niczym innym jak biernością w działaniach, odkładaniem swoich planów, swoich
celów na potem.
Czy wiesz że używanie tych sformułowań to jest jeden wielki pożeracz czasu!
Wyobraź sobie sytuacje, gdy musisz lub chcesz coś zrobić, odkładasz to ciągle na
potem. A przynajmniej zdaje Ci się, że odłożyłeś, a w rzeczywistości ciągle
myślisz o tym, że musisz to zrobić. Wprowadzając w ten sposób bałagan
myślowy, stwarzając utrudnioną możliwość skupienia się innych czynnościach.
Mając świadomość, że jak coś zrobisz i będziesz się z tym czuł lepiej, nie robisz
tego... ale myślisz o tym, tracąc na to świadomość.
Czy to jest lenistwo? - czy poprostu "nie chce mi się"? - z czego wynika nasze
ociąganie?
Być może rzeczywiście w niektórych, a czasem w większości przypadków
ociąganie się to zwykłe lenistwo. Jednak w przypadku większych planów,
większych celów, które ustaliłeś, może to być niechęć strach przed nowym,
zakłopotanie, niewiedza co do sposobu zrobienia danej rzeczy.
A konsekwencja jest jedna - odkładanie na później - czasem wręcz nie jest to
odkładanie (w szczególności przy osobistych celach) na później tylko całkowite
odrzucanie, jeśli nie teraz to kiedy? - NIGDY
Jak się zmotywować do działania, gdy i się ociągasz?
Oto kilka możliwych działań:
> Opisz cel na kartce papieru, jak najobszerniej, pozwoli to Ci lepiej zdefiniować
problem, oraz wskazać przykładową drogę ku osiągnięciu celu.
> Rozpisz cel na bardziej szczegółowe działania, nie używaj ogólników, zastanów
się nad konkretnymi działaniami, które możesz tui teraz podjąć.
> Przekształć pracę nad osiągnięciem celu w zabawę, w pole do osiągnięcia
nowych doświadczeń.
> Zacznij choć początek, zrób tyle ile jesteś w tej chwili wstanie zrobić, choćby to
miało być niewiele. Raz zaczęta robota, będzie na ciebie czekała, będzie Cię
motywować do dalszych działań. W szczególności, gdy wybiegniesz w przyszłość
i ujrzysz w wyobraźni wyniki pracy.
> Podziel zadanie na małe części - rób po kawałku, rozpatruj po każdy aspekt po
kolei.
> Porozmawiaj z przyjacielem, opowiedz mu o tym, co chcesz zrobić, dyskusja
pomoże Ci spojrzeć nieco dokładniej na problem. Jak już mowa o przyjacielu,
możesz go również poprosić o pomoc w działaniu, zróbcie to razem.
> Możesz również zabawić się w podpisanie deklaracji (umowa) działania na
oczach świadka lub też nawet bez, ("Ja NN deklaruję ze do dnia tego, a tego,
zrobię to i to. podpisano NN, świadek XX).
> Poszukaj więcej informacji, jeśli rzeczywiście nie wiesz jak się do czegoś
zabrać, poszukaj kogoś kto wie, pytaj, kup poradnik.
> Zleć komuś pracę.
> Wyznacz sobie nagrodę! - tak to bardzo ważne, oprócz samej satysfakcji z
osiągniętego celu, możesz np. zaprosić siebie samego do restauracji, w ramach
nagrody. Zastanów się, co byś dał obcej osobie za wykonanie podobnej pracy
(oczywiście jeżeli byłaby porównywalna), nagródź sam siebie.
AKCJA zamiast REAKCJI!
Znacznie lepiej jest działać, iść do przodu, kierować sobą, niż poddać się
otoczeniu. Akcja to kierowanie biegiem wydarzeń, a reakcja to reagowanie na
wydarzenia tak jakby gaszenie pożaru, gdy on się już zapali. Reakcja to niejako
przeciwdziałanie, podczas gdy akcja to działanie.
To bieg wydarzeń zmusza Cię do reakcji, natomiast do akcji zmuszasz się sam.
Działania reaktywne są przyczyną złego samopoczucia, odczuwania brak wpływu
na własne życie, niedoinformowania, umykających okazji. Dlatego też mam
propozycje weź sprawy w swoje ręce zacznij działać aktywnie. Nie czekaj z
działaniami dopóki otoczenie Cię do nich zmusi, tracisz wtedy poczucie wartości,
własnej woli, wtedy to inni nad tobą panują, a życie gdzieś umyka.
Gdy kiedykolwiek, będziesz się zastanawiać, czy powinieneś coś zrobić, czy tez
lepiej poczekać, zadaj sobie dwa pytania:
Co by było gdybyś to zrobił teraz?
Co by było gdybyś tego nie zrobił teraz?
Ćwiczenie: dlaczego się ociągasz?
Rozpisz przykładowe działania, z którymi się ociągasz.
zadanie:
................
przyczyna zwłoki:
................
jak będę siebie motywował:
................
np.
zadanie:
- przeczytać ksiażkę "Kod Umysłu"
przyczyna zwłoki:
- nigdy nie mam czasu, zawsze znajdę co innego do roboty, zapominam o książce
jak będę siebie motywował:
- podpiszę umowę o treści:
Od dnia {DATA} nastawiam alarm w zegarku na godzinę {GODZINA}, w czasie
gdy budzik zadzwoni siadam i czytam książkę przez najbliższe 30 minut, aż do
dnia w którym skończę ją czytać, w tym dniu pójdę do kina z moją sympatią.
Podpisano
{IMIĘ I NAZWISKO
dnia {TERAŹNIEJSZA DATA}
Świadek
{IMIE ŚWIADKA}
Lekcja 10: Zlodzieje czasu, wrrr
Od razu pytanie do zastanowienia się na następna lekcję:
Jak obrać cebulę nie roniąc przy tym ani jednej łzy?
Teraz schodzimy trochę na ziemię, od planowania strategicznego dłuższych
okresów, wracamy do czynności dnia codziennego, pamiętasz lekcje pierwszą i
drugą. Uzupełniałeś tabelę aktywności, była tam kolumna "Czy robiłem to co
planowałem? jeśli nie to co innego robiłem, dlaczego?", być może znalazło się
tutaj kilku złodziei czasu.
Kto to taki ten złodziej czasu? - kradnie zegarki?
przykład:
Wyobraź sobie, że Monika wstała rano i miała ładnie zaplanowany dzień...
Przychodzi Monika do pracy, siada za biurkiem, wyciąga papiery, wpada
koleżanka Dorota pokazać jej perfumy z nowego katalogu - mija godzina
koleżanka już wyszła, a Monika siedzi z rozłożonymi papierami tak jak godzinę
temu, żadnego postępu w pracy nie zrobiła w czasie tej rozmowy.
> Czy nie dało się przenieść rozmowy na wieczór? - na inny czas (pamiętaj o
rytmie aktywności dobowej, takie sprawy jeżeli są dla Ciebie ważne odkładaj na
najmniej aktywne okresy, bo nie wymagają dużego wysiłku)? A może
przynajmniej dało się przesunąć rozmowy na czas przerwy?
Teraz już naprawdę, dwie godziny minęły czas zabrać się w końcu do pracy,
włącza Monika komputer i zaczyna wprowadzać dane z papierów do niego.
Hmm... komputer włączony, "a może sprawdzę e-maila?" - no i kolejna godzinka
na czytanie i odpisywanie.
> Czy na e-maile trzeba odpisywać natychmiast? Czy e-maile trzeba czytać
natychmiast? E-mail to nie rozmowa na żywo - ktoś kto wysyła e-maile liczy się z
tym że odbiorca nie przeczyta go natychmiast! Jedną z możliwości zapanowania
nad e-mailami jest wyznaczenie sobie czasu przeznaczonego dziennie na ich
obsługę, np. 30 minut wieczorem i koniec! - tyle słyszałeś o e-mailach.
No cóż, wypadałoby się zabrać w końcu do pracy, ale co to? Telefon stoi na
biurku, a miała Monika już wczoraj zadzwonić i umówić się z Aśką na weekend,
no to dzwoni, minęło 5 minut umówiła się... spogląda przypadkiem na biurko a
tam leży nowy katalog z perfumami, który Dorota zostawiła. Hmm... Aśka jeszcze
nie widziała nowego katalogu z perfumami, tak być nie może! - "muszę z nią o
nim pogadać!" - i tak mija kolejna godzina.
> To tylko jeden ze sposobów na przedłużenie rozmowy, jest ich więcej, Ci
którzy długo siedzą przy telefonie doskonale je znają. Jak się chronić? - zanim
wykonasz do kogoś telefon, możesz sobie np. zapisać to co chcesz zapytać, o
czym chcesz porozmawiać, rozmawiaj trzymając tą kartkę przed sobą, będzie Ci
przypominała faktyczny cel rozmowy.
Dobra... wraca Monika do pracy, tak jak na dziś zaplanowała. O gadu-gadu mąż się pyta "które w zamrażalniku to kura?" - bo zachciało mu się rosół gotować
- no i 30 minut z głowy - bo jak Monika w domu pokazywała to ten nie słuchał.
> Gadu-gadu i inne dyskusje internetowe - jak sobie z tym poradzić - można np.
dać sobie opis "jestem w pracy nie przeszkadzać" lub w ogóle tego nie załączać w
czasie pracy. Jak stworzyć atmosferę skupienia, gdy co chwilę ktoś czegoś od nas
chce? - jeżeli nie chcesz stworzyć w pracy atmosfery skupienia - to może
najwyższy czas zmienić prace?
> Druga sprawa to... Który to raz Monika tłumaczy mężowi jak wygląda kura? sytuacja się powtarza... chyba coś tu jest nie tak. Być może mężowi się poprostu
nie chce gotować, tylko nie umie tego wprost powiedzieć to protestuje w inny
sposób. A być może jemu się nudzi to chciał o czymś zagadać. Szanuj swój czas i
naucz innych go szanować, gdy raz coś tłumaczysz to zmuś tego kogoś do
słuchania - nie powtarzaj! - następnym razem będzie lepiej słuchał. Pamiętaj to
twój czas, nie innych! niech otoczenie wie, że zależy Ci na swoim czasie i każda
minuta poświęcona otoczeniu jest dla Ciebie cenna, zaczną Cię bardziej
szanować.
Wraca Monika do pracy - zmądrzała wyłączyła gadu-gadu - już skupiona, w
końcu robi to co chciała dziś zrobić, pracuje już pół godziny bez przerwy. Telefon
dzwoni - miły pan, oferuje usługi nowej sieci telefonicznej "głuchy telefon",
rozmowy w promocji do Szkocji po 9 gr za minutę, 15 minut z stracone, ponieważ
Monika chciała być miła.
> Czy w czasie tych 15 minut Monika pracowała dla siebie czy dla tego miłego
pana? Czy ten czas był przeznaczony dla realizowania własnych zadań czy zadań
otoczenia? - Czy Monika zaplanowała na ten dzień, wyszukanie tanich rozmów
do Szkocji? - NIE, ale straciła na to 15 minut!
>Naucz się selekcjonować sprawy, na te które rzeczywiście Ciebie dotyczą, od
tych które nie mają dla Ciebie żadnego znaczenia, trzeba czasem odmawiać.
Czas od nowa się skupić na pracy... A za dwie godziny zebranie w pracy, znowu
nic z niego nie wyniknie, ale szef powiedział ze obowiązkowe. Wpada tym razem
kolega z prośbą o pomoc w przygotowaniu raportu na zebranie, bo ten który
Monika na wczoraj zrobiła był świetny. No cóż najpierw Monikę pochwalił, że
świetny raport zrobiła - ta urosła w piórka, a potem prosi o porady (ponieważ
ona tak świetnie pracuje i jest niezastąpiona), nie zostawi Monika kolegi Bartka w
potrzebie - trzeba jemu pomóc - kolejna godzina stracona.
> Czy Bartek rzeczywiście nie potrafi? - skoro tak to może to stanowisko nie jest
dla niego? Co Monika powinna zrobić, w tym wypadku? - Wyobraź sobie
sytuacje, w której Monika zachorowałaby i nie przyszła do pracy w tym dniu, co
by Bartek zrobił? - coś by wymyślił, usiadł by sam i napisał - niech i teraz napisze
skoro potrafi. A jeżeli rzeczywiście nie potrafi to można się z nim umówić na
inny dzień i wtedy mu wytłumaczyć jak to się robi, tylko czy wtedy Bartek też
będzie taki chętny?
> Jeżeli czujesz że ktoś zwala na Ciebie robotę i wydaje Ci się że bez Ciebie się
nie uda... zastanów się przez chwilę co by było gdybyś właśnie wyjechał na
wakacje. Świat się nie zawali - a oni sobie jakoś poradzą, bez Ciebie. Robisz coś
za kogoś w czasie, gdy ten ktoś sobie ... (sam sobie dopowiedz), w czym tu jest
cel? Naucz się odmawiać, bo czasem trzeba dla lepszego samopoczucia i lepszej
świadomości wykorzystania własnego czasu.
Teraz już nie ma czasu na prace, bo jest zebranie... znowu się przeciąga. A
najważniejsze, co zostało ustalone to data następnego zebrania...
> Gdzie tu sens? Tracić czas na zebrania spotkana, z których wynika tylko to, że
"trzeba się znowu spotkać"? Ile razy uczestniczyłeś w spotkaniach, z których nic
nie wynikło? Przygotowanie planu spotkania i poprowadzenia go z zegarkiem w
ręku naprawdę nie jest trudne, a przynajmniej uczestnicy będą mieli świadomość
celowości spędzonego czasu.
#Mam małą propozycje, abyś na każdą ważniejszą rozmową/spotkaniem
przygotowywał sobie karteczkę, a na karteczce:
- co chce przez rozmowę osiągnąć?
- jakie sprawy chce poruszyć?
- ile chcę na rozmowę czasu przeznaczyć
Wracajac do Moniki - wróciła do domu... zła na cały świat bo znowu nie udało jej
się zrobić tego co zaplanowała. Próbuje jeszcze wykorzystać tą resztkę dnia, która
jej została, ale świadomość, że dzień tak szybko na niczym zleciał i tak pozostała
(tym razem rodzina jej przeszkadza i cała złość na jej członków idzie).
> Czy zdarzyło ci się mieć czasem podobne odczucie? Chcesz coś zrobić, ale czas
tak szybko mija, nie wiadomo na czym, że nie ma na to czasu?
Małe dla Ciebie ćwiczenie.
Pamiętasz na czym polega uczenie się? - na początku nie wiemy o danej
czynności, potem o niej wiemy ale nie wiemy jak ją zastosować, następnie
uczymy się jej stosować, a na koniec zapominamy że ją umiemy bo staje się naszą
zwyczajna codzienną czynnością.
Teraz nauczysz się przeciwdziałać złodziejom czasu.
Proponuje znaleźć kilka hipotetycznych sytuacji, np. zgubiłeś numer telefonu,
przyszedł do ciebie ważny e-mail, wpadł przyjaciel i chce natychmiast pogadać,
dzwoni pani oferuje prenumeratę czasopisma, zapodziałeś gdzieś okulary i kilka
innych dopisz z własnego życia:
.....................
.....................
.....................
.....................
.....................
.....................
Teraz do każdego z tych problemów odpowiedz na 4 pytania, wnioski sam
wyciągniesz:
1. Czy dotyczy mnie - mieści się w moich priorytetach - czy kto inny może
rozwiązać (jak sobie otoczenie poradzi jak ja tego nie zrobię)?
.....................
2. Jak sobie z nim poradzić (gaszenie pożaru, gdy nie ma innego wyjścia)?
.....................
3. Jakie będą konsekwencje jak tego nie zrobię?
....................
4. Co robić by w przyszłości go nie było (zapobieganie)?
.....................
W trakcie uczenia się zarządzania czasem polecam usiąść pod koniec każdego
dnia i przeanalizować w ten sposób złodziei czasu z całego dnia.
Lekcja 11: Zlecanie
W poprzedniej lekcji zadałem pytanie:
Jak obrać cebulę nie roniąc przy tym ani jednej łzy?
odpowiedź: Dać ją obrać komu innemu!
W zarządzaniu swoim czasem, trzeba się liczyć z innymi. W analizie złodziei
czasu było takie pytanie: "Czy dotyczy mnie - czy kto inny może rozwiązać?" Tak dokładnie nie jesteśmy sami, tak jak ktoś może nam, tak my możemy innym
czas zabierać. Ludzie, z którymi żyjesz, współpracujesz mogą przyczynić się do
zaoszczędzenia lub do roztrwonienia twojego czasu.
Kiedyś na forum zadałem Piotrowi Majewskiemu, właścicielowi serwisu
CzasNaE-Biznes, który zaniedbywał przez pewien okres pewne aspekty swojej
działalności z braku czasu, retoryczne pytanie:
"Czy tak łatwo zlecać zadania? czy tak łatwo zaufać że ktoś może zrobić coś
równie dobrze jak my?"
Niedługo po tym dał ogłoszenie o tytule: "Zatrudnie: Specjalista ds. Marketingu i
Public Relations" - powiedziałem sobie "nareszcie jakiś krok do przodu" - mam
nadzieję ze znalazł, ale już dobrze że przynajmniej szuka.
W biografiach wielu przedsiębiorców - biznesmenów, którzy zaczynali budować
firmę od początku, wątek podzielenia się biznesem z innymi jest bardzo
podkreślany, dotyczy prawie każdego niewielkiego przedsiębiorstwa
prowadzonego przez jednostki, które się rozwija. Jest jedną z najtrudniejszych
sytuacji, przed którymi musi przedsiębiorca stanąć, to czemu poświęcił wszystkie
swoje działania, całe swoje zaangażowanie, nagle ma się stać własnością większej
ilości osób. Przez osoby zajmujące się zarządzaniem w organizacjach moment ten
jest podkreślany jako jeden ze stopni rozwoju organizacji, przez który organizacja
musi przejść, aby móc rozwijać się dalej.
Zlecanie krok po kroku.
Zastanów się przede wszystkim czy rzeczywiście istnieje potrzeba zlecenia tego
komuś, czy jest to niezbędne. Jeśli tak to pamiętaj, Ty masz w tej chwili, co
innego do robienia jesteś zajęty i nie masz czasu, dlatego chcesz coś zlecić.
Idziesz do przodu rozwijasz się, niektóre czynności już nie wymagają, aż tak
wiele twojego myślenia, stają się automatyczne, zbudowane na wiedzy już
istniejącej, wystarczy tą wiedzę przekazać innej osobie, aby mogła robić to
równie dobrze. Sam musisz być do tego przekonany, aby móc być
przekonującym.
Musisz ponadto wiedzieć, kogo i o co chcesz poprosić, to raczej podstawa mieć
tego kogoś, jeżeli nie mamy takiej osoby, dobrze jest się zastanowić czy nie jest
taka osoba nam potrzebna na przyszłość.
Czasem ludziom trudno jest przyjąć do świadomości niektóre z następujących
faktów, jeżeli do nich należysz postaraj się na te stwierdzenia popatrzeć bardziej
obiektywnie, ty chcesz mieć więcej czasu, masz jakieś swoje własne cele do
realizacji. Czy któreś z tych stwierdzeń godzi w twoje wartości? - mam nadzieję
że nie - tak więc nie ma się czym przejmować.
Częste problemy przy zlecaniu:
- żaden człowiek nie jest nie zastąpiony (wyjechałeś na wakacje a świat się kręci
dalej)
- strach przed tym ze ktoś to może zrobić lepiej od nas (no cóż jesteś aż
człowiekiem w tym cała prawda)
- prośba o pomoc to nie oznaka słabości (w rzeczywistości to brak prośby o
pomoc to oznaka słabości)
- zadowolenie z pracy tak duże, że ciężko się nim podzielić (a gdyby tak praca
pracowała dla Ciebie? a nie ty dla pracy?)
- wydaje nam się, że nikt nam nie pomoże (tak tu masz racje "wydaje się")
- ktoś inny nie zrobi tego tak dobrze jak ty? (spokojnie daj szansę... skoro ty się
nauczyłeś inni też potrafią!)
- poczucie winy, z powodu zlecenia komuś zadania (skąd poczucie winy? czy
byłeś kiedyś na kogoś zły bo ktoś Ci coś zlecił? - patrz na koniec tej lekcji
"zlecanie na opak")
Ćwiczenie
Zlecaj szczegółowo - pamiętaj robisz to po to by mieć więcej czasu, tak więc
chcesz jak najmniej czasu na to stracić, określ dokładnie co i na kiedy chcesz.
Pamiętaj pięć reguł zlecania, uzupełnij je dla jakiegoś przykładowego zadania,
które chciałbyś zlecić.
co?
.................
jak?
.................
dlaczego?
.................
kto?
.................
kiedy?
.................
Zlecanie na opak.
Wyobraź sobie, że nagle zachorujesz a twoje sprawy, biznesy mają się ciągnąć
dalej, ktoś Cię ma zastąpić, jakoś się wtedy sprawy potoczą, nie jesteś
niezastąpiony. Jesteś za to częścią maszyny, dzięki której ona szybciej jedzie do
przodu, chcesz by szybciej jechała? - potrzeba więcej trybików. Zamiast zlecać
odgórnie, spraw by ludzie dookoła Ciebie poczuli, ze to też ich maszyna też ich
cele, spróbuj ich zafascynować. Sam po pewnym czasie odkryjesz że tobie
zaczynają sprzyjać, pomagać tobie. Długi to proces, ale myślę, że bardzo
opłacalny. Informuj otoczenie o wszystkich twoich planach, o działaniach, niech
ludzie żyją po części twoim życiem, twój osobisty cel przy ich udziale. Nie
będziesz musiał wiele zlecać, bo sami będą chcieli pomóc.
Przydatne mogą Ci być niektóre metody wywierania wpływu - może źle się to
kojarzy, ale pamiętaj to zależy od tego, do czego tego wykorzystujesz.
Polecam 3 książki, które mogą Ci się przydać:
1. Podstawowa pozycja - Wywieranie wpływu na ludzi teoria i praktyka - Robert
Cialdini
2. Bardzo praktyczna książka - uczy skutecznego porozumiewania się z ludźmi.
Kod Umysłu - dr Artur Lewandowski
3. Trochę bardziej teoretycznie - pomaga zrozumieć cały proces - "Psychologia
wywierania wpływu i psychomanipulacji" - Andrzej Stefańczyk
Lekcja 12: Trochę asertywności w stosunkach z innymi nie
zaszkodzi.
Po co Ci wiedza o asertywności? - nawet jeżeli uważasz się za osobę asertywną
dobrze jest znać podstawowe tego pojęcia zagadnienia, dla lepszej samokontroli.
A lepsza samokontrola to lepsze zorganizowanie i lepsze zarządzanie czasem.
Przyznam szczerzę, że osobiście uważam samo to pojęcie "asertywności" za
niejako kolejną metodę "gaszenia pożarów - działania po fakcie" - po tym jak nas
społeczeństwo wychowało.
Żyjemy w społeczeństwie gdzie konflikt jest czymś normalnym, my:
- widzimy to co powinniśmy widzieć, a nie chcemy;
- mówimy to co powinniśmy mówić, a nie chcemy;
- czujemy to co powinniśmy my czuć, a nie czujemy;
- robimy to co powinniśmy robić, a nie chcemy robić;
to takie podstawowe wewnętrzne sprawy, ale z nich wynika cos więcej.
W naszej kulturze konflikt to pewien proces. Konflikt nie pojawia się od razu,
konflikt pomału albo i szybko narasta, a potem wybucha ze wzmożoną siłą.
Wyobraź sobie ze jedna osoba coś opowiada, opowieść trwa godzinę, po tej
godzinie słuchacze mają masę pytań, które narastały w trakcie opowiadania. Tak
nas uczy kultura, społeczeństwo - najpierw się dzieje a potem reagujemy, albo
kumulujemy wybuch mocniejszej reakcji (najpierw opowiada, a my kumulujemy
pytania). To właśnie te skumulowane reakcje są najczęstszym powodem
wybuchania konfliktów, jak temu zapobiegać?
Pierwszy sposób:
"Gasić pożary" na kursach asertywności, np nauczyć się mówić NIE! Mów NIE pamiętaj to jest twój czas, ty nim zarządzasz, a nie inni!
Kiedy można mówić NIE?
Wróć do twojej hierarchii wartości, sprawdź czy jest ona bardziej zorientowana na
zadania czy na ludzi. Gdy nastawisz się na zadania bezosobowe znacznie łatwiej
jest mówić NIE.
Czy zawsze mówić nie?
Przeanalizuj każdą sytuację, w której ktoś Cię o coś prosi, odpowiedz na pytania:
- Czy masz możliwość spełniania prośby?
.................
- Czy chcesz to zrobić, czy identyfikuje się to z twoimi wartościami?
.................
- Czy masz wolny czas?
.................
Nie bierz na siebie zbyt wiele, jak masz na głowie zbyt dużo nie zrobisz
wszystkiego dobrze, wykonanie pracy to nie tylko ilość to także jakość!
Największą przeszkodą w mówieniu NIE jest powszechna potrzeba bycia
lubianym i potrzebnym.
Pamiętaj:
- Skoro ktoś Cię o coś prosi masz takie samo prawo odmówić jak i się zgodzić!
- Nie przepraszaj odmawiając, wzbudzasz w sobie w ten sposób poczucie winy (a
winien nie jesteś!), a osoba prosząca może o wykorzystać, i namawiać dalej.
- Nie daj się zaskoczyć, nieoczekiwana prośba - wtedy najtrudniej odmówić,
zanim się zastanowisz już się zgodzisz.
- Ustal priorytety zadań, o które Cię proszą.
- Jasno określaj przyczyny twojej odmowy.
- Nie zamartwiaj się twoimi odmowami - to już przeszłość - a jesteś tu i teraz,
wpływać możesz tylko na przyszłość.
Druga metoda:
Zapobieganie od podstaw - znajomość technik wywierania wpływu ze szkoleń lub
z literatury, np. z poprzedniej lekcji, pomoże Ci nie tylko w wywieraniu wpływu,
ale też w bronieniu się przed nim i zrozumieniu pewnych zależności rządzących
komunikacją międzyludzką. Niestety to takie błędne koło narazie przynajmniej,
bo znajomość tego prowokuje do stosowania dla własnych celów :) przyszłość,
gdy metod tych będą uczyć w szkole (tak jak teraz uczą czytania i pisania) może
przyniesie inne rozwiązania.
Lekcja 13: Czas wolny
"Praca to wszystko co ciało musi robi....... rozrywka - to czego robić nie musi"
- Mark Twain
Tu mamy problem, jak zadania można zlecać, jak do zadań można się
motywować, tak z czasem wolnym też coś trzeba zrobić...
Ćwiczenie
Czas wolny to:
................
Rozrywka to:
.............
Zażywać spokoju to:
................
Odpoczywać to:
...................
Relaksować się to:
...............................
Hobby to:
.............................
Czy rzeczywiście odpoczywać w czasie wolnym? czy pracować? Dążyć do
osiągania celów?
•
Nawet Pan Bóg odpoczywał
•
Ciężko się napracowałeś, zasłużyłeś na odrobinę wolnego czasu
•
Jak odpoczniesz będziesz mógł lepiej pracować
•
Masz prawo do wypoczynku
Zabawa, wypoczynek, pozwalają rozwinąć inne pola umysłu, pomagają w
panowaniu nad swoją koncentracją. Wyobraź sobie, że możesz na chwilę
zapomnieć o problemach, o celach jakie masz osiągnąć, poczuj się choć przez
chwilę wolny, od tego właśnie jest czas wolny.
Sam musisz poszukać miejsc, czynności, dzięki którym czujesz się zrelaksowany i
wypoczęty. Pamiętaj nic Cię nie goni... jeśli sam sobie zaplanujesz wypoczynek,
weź pod uwagę że jest on częścią Twojego Planu to ty tak ustaliłeś i to ty masz na
to wpływ.
Pamiętaj!
Nie odkładaj odpoczynku na później... to niestety najłatwiej odłożyć, bo nikt tu
nas nie goni. Wypoczynek należy planować z taką samą wagą jak każdą inną
czynność, bo jest tak samo ważna.
Ćwiczenie
Przypomnij sobie, w co bawiłeś się w przeszłości, te mile spędzone chwile, kiedy
się dobrze bawiłeś, co sprawiło że miło je pamiętasz, co lubiłeś robić? Wypisze
je:
.....................
.....................
.....................
.....................
.....................
Skoro były miłe, miło się o nich myśli to czemu ich nie powtórzyć?
Skoro coś lubię, sprawia mi to przyjemność - robię to - tak spędzam czas wolny.
A ty jak spędzasz, robisz to co lubisz? A może robisz to co otoczenie lubi?
Spacerowałem kiedyś po Krupówkach w Zakopanym, usiadłem sobie na ławeczce
i przypatrywałem się spacerującym wczasowiczom. Powiem tak, mieszkam w
Krakowie przyzwyczajony jestem do tego ze ludzie szybko chodzą, bo się wszędzie
spieszą, a tam w Zakopanym? Coś niesamowitego - nikomu się spieszy jakby czas
się zatrzymał, wszyscy spacerują żółwim tempem. Najlepsze w tej obserwacji było
to, że dla większości był to taki połowiczny wypoczynek :( połowa z tych ludzi
energicznie rozmawiała przez telefon podczas tego spaceru najczęściej o
interesach...
Ludzie nie potrafią się uwolnić od tego całego wiru spraw co ich na codzień
otacza. Co to za wycieczka, co to za wypoczynek, na który zabierasz laptopa i
non-stop pracujesz? Co to za wypoczynek z pięcioma telefonami na dzień, bo w
firmie coś się dzieje!
Jeżeli masz podobny problem, spróbuj pobyć przez chwilę samotnie, wyjedź na
dzień dwa, z dala od komputera, narzędzi pracy, wyłącz telefon, schowaj
wszystko co Ci może o pracy przypominać.
Lekcja 14: Prawie ostatnia lekcja - kilka zasad zarządzania
czasem
Być może spodziewałeś się, że dowiesz się z poradnika, że warto używać
terminarza, jak i gdzie zorganizować biurko, jakich programów komputerowych
używać do zarządzania czasem... jednak trochę inaczej potraktowałem ten temat.
Chciałem abyś zrozumiał potrzebę organizowania czasu, a narzędzia już same
przyjdą - potem.
Należy pamiętać jedno - żadna porada choćby najlepsza nic nie da, jeśli nie
chcesz zmienić swojego postępowania, nie chcesz poprawić swoich zwyczajów.
Możesz się zapisywać na kursy, szkolenia, kupować i czytać książki, lecz nic one
nie dadzą, jeśli naprawdę nie będziesz chciał. Aby sprawnie zarządzać swoim
czasem wystarczy - poprostu czasem się zastanowić nad swoim postępowaniem,
wyciągać wnioski i wprowadzać zmiany na przyszłość.
Tak, tyle wystarczy, wszystko inne to tylko narzędzia pomocnicze - bo
zarządzanie czasem jest tak proste, że poprostu często o tym zapominamy i nie
zdajemy sobie sprawy z takowej potrzeby.
Praktyczne porady to nic innego jak wnioski, ale wnioski innych ludzi, człowiek
żyje w społeczeństwie i lubi jak inni się do niego upodabniają, stąd mania
pouczania się nawzajem (też ja mam). Jak nie robisz tego co inni, to jest z tobą
coś nie tak... podczas gdy każdy z nas jest inny, każdy ma swoje życie i każdy ma
swoje problemy. Każdy ma prawo być innym! A z drugiej strony, gdy chcesz
robić coś po swojemu, w końcu zaczynasz innych namawiać by też to tak robili.
Możesz tylko próbować dostosowywać się do rad innych, ale pamiętaj by każdą z
nich dostosować do swoich potrzeb.
Kilka zasad - czyli złotych porad "od wielkich"
Zasad Pareto
Zasada 80/20 głosi, że 80% wyników wypływa tylko z 20% przyczyn, inaczej
mówiąc skromniejszymi środkami i mniejszym wysiłkiem można osiągnąć
większe efekty. Schemat leżący u podstaw tej zasady został odkryty w roku 1897,
włoskiego ekonomistę Vilfreda Pareto.
Zasada 80/20 idzie na przekór intuicji. Oczekujemy zwykle, że wszystkie
przyczyny będą miały z grubsza taką samą wagę, że wszyscy klienci są równie
cenni, że każda cząstka firmy, każdy produkt i każda złotówka przychodów ze
sprzedaży jest równie dobra jak każda inna. Tymczasem jest zupełnie inaczej,
opierając się na tej zasadzie należy wyodrębnić tylko najbardziej kluczowe
czynniki przyczyniające się do największej ilości wyników.
Kilka przykładów
-
20% produktów firmy daje jej 80% zysków
-
20% klientów przynosi nam 80% wartości sprzedaży
-
20% kryminalistów popełnia 80% przestępstw
-
20% kierowców powoduje 80% wypadków
-
20% słownictwa wystarczy by móc czytać 80% tekstów w jezyku
-
20% powierzchni dywanu przypada na 80% zużycia
-
20% ubrań nosimy przez 80% czasu
-
20% naszej pracy daje 80% efektów
-
20% naszego życia daje nam 80% szczęścia
Liczb 80 i 20 nie należy traktować jako jedyne słuszne, są one tylko najczęściej
pojawiającą się w obserwacjach, równie dobrze może to być inna proporcja.
Słuszne w tej zasadzie jest to, że nie zdarza się, aby 100% nakładów przynosiło
100% efektów. Kierując się tą zasadą należy wyszukiwać te czynności, które
przynoszą największe efekty pomijając inne mniej wartościowe, optymalizując w
ten sposób nasze działania.
Dlaczego powinniśmy troszczyć się o zasadę 80/20? Bez względu na to, czy
zdajemy sobie z tego sprawę, czy też nie, zasada ta stosuje się do naszego życia,
naszej społeczności i miejsca pracy. Zrozumienie zasady 80/20 daje nam głęboki
wgląd w to, co rzeczywiście dzieje się w otaczającym nas świecie. Pozwala na
wyszukiwanie i robienie tylko tych czynności, które przynoszą większość
efektów.
Zasada KISS - Keep It Simple, Stupid
Zostaw to proste i głupie, bo działa - tak właśnie można podsumować wiele
skutecznych działań zarówno w biznesie, projektowaniu jak i życiu codziennym.
Zasada KISS to poprostu próba powrotu do prostoty, hołduje rzeczy i czynności
proste, zrozumiałe, nie skomplikowane, tylko dlatego że działają.
Inne rozwinięcia skrótu:
-
"Keep It Super Simple" - zostaw to super proste
-
"Keep It Simple, Sweetie" - zostaw to proste i słodkie
-
"Keep It Small and Simple" - zostaw to małe i proste
-
"Keep It Simple, Smart" - zostaw to proste i sprytne
-
"Keep It Short and Simple" - zostaw to krótkie i proste
-
"Keep It Short and Sweet" - zostaw to krótkie i słodkie
Zasada ta kieruje postępowanie na skuteczną prostą drogę. Załóżmy, że podczas
projektowania strony internetowej poświęcamy dużo rzeczy na kompletnie nie
istotne jej części. Zadaniem informacyjnej strony internetowej powinno być
dostarczanie informacji, wg zasady KISS powinna być ona prosta i aż głupia w
swojej prostocie. Podczas gdy często możemy zaobserwować, kompletnie nie
potrzebny stopień skomplikowania, dodatkowe "bajery" kompletnie nikomu nie
potrzebne. Projekt powinien być prosty i łatwy w użyciu, poprostu KISS!
Nie szukaj rozwiązania dłużej, niż możesz na tym zaoszczędzić. Stosowanie tej
zasady sugeruje prostą kalkulacje, przy szukaniu lepszych rozwiązań, ulepszaniu.
Należy przewidzieć czas zaoszczędzony na znalezieniu ulepszenia, doliczyć straty
spowodowane późniejszym rozpoczęciem działania i porównać z przewidywanym
czasem poświęcanym na poszukiwania.
przykład:
Adresowanie kopert, masz do zaadresowania 30 kopert, do Ciebie należy wybór
czy zrobisz to pisząc adres ręcznie, czy zaczniesz kombinować z drukowaniem
adresów na kopertach. Adresowanie ręczne zajmie Ci 30 minut, podczas gdy
samo przygotowanie pierwszej koperty do druku (zakładamy ze robisz to pierwszy
raz) również zajmie Ci 30 minut. W drugiej opcji musisz poświęcić jeszcze trochę
czasu na wydrukowanie reszty, co zajmie Ci 15 minut, razem 45 minut, w
porównaniu do 30 przy ręcznym adresowaniu. Co się bardziej opłaca?
Zasada Eisenhowera
Eisenhower zaproponował, aby podzielić zadania, które mamy wykonać na 4
kategorie, w tym celu należy wziąć kartkę papieru i podzielić ja na cztery części,
odpowiednio wpisując, weń zadania, w odpowiednich kategoriach. Podział taki
pozwala na odpowiednie, bardziej adekwatne planowanie swoich działań.
A - Rzeczy ważne i pilne, wymagają natychmiastowego działania lub wykonania
w najbliższej przyszłości np. przysłowiowy cieknący kaloryfer, w tej kategorii nie
ma jak oszczędzić czasu.
B - Zadania ważne i mało pilne, zaliczamy tu działania istotne, ale takie które
możemy odłożyć na potem, przeważnie są to nasze osobiste "chęci", np. nauka
języka.
C - Rzeczy nieważne a pilne, zaliczymy tu czynności drugorzędne pod względem
ważności, które w pewnym momencie stały się rzeczami pilnymi. Ze względu na
swą pilność trzeba się nimi zająć kosztem działań ważnych, np. ostatni termin
mało ważnego spotkania.
D - Nieważne i mało pilne - rutynowe. Zaliczymy tu np. oglądanie telewizji,
słuchanie muzyki nie jest to rzecz ani ważna, ani pilna. Lecz ze względu na
charakter poświęcamy na te czynności swój czas.
ważńóść
B - zadania
ważne i mało
pilne,
A - rzeczy
ważne i pilne,
D - nieważne i
mało pilnerutynowe
C - rzeczy
nieważne i
pilne,
pilność
Lekcja 15: Gdybym był bogaty
Mam takie małe ćwiczonko dla Ciebie, na sam koniec:
"Gdybym był bogaty?" - pomyśl jak Bogaty Ojciec niech aktywa na Ciebie
pracują, co byś wtedy robił?
Jesteś bogaty :) - nie potrzebujesz pracować dla pieniędzy, one pracują dla Ciebie.
Wypisz 10 czynności, które byś wtedy czasie robił, jak wyglądałby twój dzień?:
1........
2........
3........
4........
5........
6........
7........
8........
9........
10......
Jakie to czynności? Nie fajnie tak pomarzyć? Pewnie ze fajnie, a nie fajnie od
razu działać, skoro sprawiałoby Ci to przyjemność, czemu teraz nie może Ci
sprawiać? Tak, dokładnie czemu teraz tego nie robisz, skoro daje to Tobie
przyjemność?
Czy znalazło się tu coś "starego", jakaś czynność, z której nie zrezygnowałbyś,
nawet w przypadku posiadania wielkiej fortuny? - Mam nadzieje, że tak, a nawet,
że nie jedna taka czynność istnieje. To właśnie te czynności sprawiają Ci radość i
samozadowolenie, im powinieneś poświecić teraz więcej czasu...
Zajrzyj jeszcze czasem do którejś z tych lekcji :)
I kilka prezentów na koniec:
dzięki którym możesz zaoszczedzić trochę czasu :)
1. Sprawdź szybkość Twojego Czytania:
Czy wiesz, że przeciętny Polak czyta z prędkością zaledwie 200 słów na minutę?
Możesz to sprawdzić... i zmienić!
http://witryna.org/pliki/czytanie.pdf
2. Główny system pamięciowy - GSP
Poznaj technikę pamięciową, dzięki której nauka będzie kilka razy łatwiejsza.
http://witryna.org/pliki/gsp.pdf
Więcej mini książeczek możesz znaleźć w złotym klubie (bezpłatne członkostwo),
gdzie są do pobrania za darmo:
http://www.zlotemysli.witryna.org/?c=zk

Zarządzanie Czasem

Transkrypt

Podobne dokumenty

pobierz do wydruku

polityka prywatności

Urban - Kancelaria Radców Prawnych Urban i Zapart

20151117_Nota prawna na stronę www

Umowa nr - eGaudia

Nowa galeria w serwisie zabno.pl Zapraszamy do zapoznania się z

zgłoszenie na serwis

01 czerwca 2016 r. , o godz.8.30 w sali SENATU UNIWERSYTETU

Oferty pracy za granicą

Ryzyko prowadzenia działalności gospodarczej w Polsce.