Zielona Góra, dnia 19.01.2015 r. Opinia Prawna nt. uprawnień
Transkrypt
Zielona Góra, dnia 19.01.2015 r. Opinia Prawna nt. uprawnień
Zielona Góra, dnia 19.01.2015 r. Opinia Prawna nt. uprawnień pracodawcy w przypadku skazania pracownika samorządowego prawomocnym wyrokiem sądu za przestępstwo Stan faktyczny: W dniu 23.12.2014 r. Urząd Miejski w Żarach (pracodawca) zawarł z Sekretarzem Gminy Żary o statusie miejskim (pracownikiem) porozumienie dotyczące rozwiązania łączącego ich stosunku pracy z dniem 31.03.2015 r. oraz zwolenianina pracownika w tym okresie z obowiązku świadczenia pracy. W dniu 15.01.2015 r. zapadł w stosunku do pracownika prawomocny wyrok uznający go winnym popełnienia przestępstwa ściganego z oskarżenia publicznego popełnionego przed zawarciem umowy o pracę z pracodawcą. Stan prawny: Zgodnie z art. 6 ust. 3 pkt 2 ustawy o pracownikach samorządowych (Dz. U. z 2014 r. poz. 1202) pracownikiem samorządowym zatrudnionym na podstawie umowy o pracę na stanowisku urzędniczym, doradcy lub asystenta może być osoba, która spełnia wymagania określone w ust. 1 oraz dodatkowo nie była skazana prawomocnym wyrokiem sądu za umyślne przestępstwo ścigane z oskarżenia publicznego lub umyślne przestępstwo skarbowe. Ustawa nie przewiduje jednak sankcji za złamanie powyższego zakazu przez pracownika w trakcie trwania stosunku pracy, np. brak jest normy, która skutkowałaby automatycznym ustaniem stosunku pracy w przypadku skazania. W takim układzie pracodawcy przysługują względem omawianego pracownika uprawnienia wypływające z przepisów ogólnych kodeksu pracy. Niewątpliwie skazanie za przestępstwo dyskwalifikuje daną osobą jako pracownika samorządowego, ponieważ traci ona de facto zdolność do bycia zatrudnionym na takim stanowisku. W związku z tym okoliczność ta niewątpliwie pozwala pracodawcy na rozwiązanie umowy o pracę z takim pracownikiem. Analiza przepisu art. 52 § 1 pkt 1-3 Kp wskazuje, że w powyższej konkretnej sytuacji niemożliwym jest rozwiązanie stosunku pracy bez wypowiedzenia z winy pracownika, ponieważ nie zaistniały przesłanki umożliwiające takie rozwiązanie. Ewentualną podstawą takiego rozwiązania mógłby stanowić art. 52 § 1 pkt 2 Kp, zgodnie z którym pracodawca może rozwiązać umowę o pracę bez wypowiedzenia z winy pracownika w razie popełnienia przez pracownika w czasie trwania umowy o pracę przestępstwa, które uniemożliwia dalsze zatrudnianie go na zajmowanym stanowisku, jeżeli przestępstwo jest oczywiste lub zostało stwierdzone prawomocnym wyrokiem. Nie mniej w omawianej sprawie pracownik dopuścił się popełnienia przestępstwa na długo przed zawarciem umowy o pracę, a nawet na długo przed zatrudnianiem w Urzędzie Miasta. Tymczasem tylko popełnienie przestępstwa w czasie trwania umowy o pracę upoważnia pracodawcę do zwolenianina pracownika w trybie „dyscyplinarnym”. W przypadku braku możliwości rozwiązania umowy o pracę bez wypowiedzenia, pracodawca ma prawo rozwiązać umowę o pracę za wypowiedzeniem. Skorzystanie jednak z tego uprawnienia w tym konkretnym przypadku wymaga przeanalizowania także w odniesieniu do faktu zawarcia przez strony porozumienia z dnia 23.12.2014 r. Zgodnie z tym porozumieniem stosunek pracy z pracownikiem ustanie w dniu 31.03.2015 r. Tymczasem wypowiedzenie tego stosunku nawet w miesiącu styczniu 2015 r. oznaczałoby, że umowa uległaby rozwiązaniu również w dniu 31.03.2015 r., tj. na mocy w/w porozumienia w trakcie biegu okresu wypowiedzenia – który z kolei zakończyłby się dopiero w dniu 30.04.2015 r. (po 3 miesiącach). Tym samym wypowiedzenie umowy o pracę nie zmieni czasu jej trwania.