docPRZEDMIOTOWE ZASADY OCENIANIA Z JĘZYKA ANGIELSKIEGO
download 
Reklamacja Transkrypt
PRZEDMIOTOWE ZASADY OCENIANIA Z JĘZYKA ANGIELSKIEGO
PRZEDMIOTOWE ZASADY OCENIANIA Z JĘZYKA ANGIELSKIEGO KLAS I – III GIMNAZJUM PUBLICZNEGO w MIKOŁAJKACH Rok szkolny 2016/2017 Na podstawie: o 1.1 [założeń nowej podstawy programowej wg Rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 23 grudnia 2008 r.] o 1.2 [programu nauczania języka angielskiego szkołach gimnazjalnych. Katarzyna Niedźwiedź. Warszawa 2012] 1.3 [informatora CKE dot. egzaminu gimnazjalnego z języka obcego nowożytnego. 2011-2012] o Podstawa Programowa języka obcego nowożytnego I. Cele kształcenia – wymagania ogólne I. Znajomość środków językowych. Uczeń posługuje się bardzo podstawowym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie tematów wskazanych w wymaganiach szczegółowych. II. Rozumienie wypowiedzi. Uczeń rozumie bardzo proste i krótkie wypowiedzi ustne artykułowane wyraźnie i powoli, w standardowej odmianie języka, a także krótkie i proste wypowiedzi pisemne w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych. III. Tworzenie wypowiedzi. Uczeń samodzielnie formułuje bardzo krótkie, proste i zrozumiałe wypowiedzi ustne i pisemne w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych. IV. Reagowanie na wypowiedzi. Uczeń uczestniczy w prostej rozmowie i w typowych sytuacjach reaguje w sposób zrozumiały, adekwatnie do sytuacji komunikacyjnej, ustnie lub pisemnie, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych. V. Przetwarzanie wypowiedzi. Uczeń zmienia formę przekazu ustnego lub pisemnego w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych. 1. Cele edukacyjne 1. Osiągnięcie poziomu opanowania języka obcego zapewniającego w miarę sprawną komunikację językową. 2. Lepsze poznanie kultury i spraw życia codziennego kraju języka nauczanego. 2. Zadania szkoły: 1. Rozwijanie w uczniach poczucia własnej wartości oraz wiary we własne możliwości językowe, między innymi przez pozytywną informację zwrotną dotyczącą indywidualnych umiejętności językowych. 2. Stopniowe przygotowanie ucznia do samodzielności w procesie uczenia się języka obcego. 3. Zapewnienie uczniom możliwości stosowania języka jako narzędzia przy wykonywaniu zespołowych projektów, zwłaszcza interdyscyplinarnych. 4. Rozwijanie w uczniach postawy ciekawości, otwartości i tolerancji wobec innych kultur. 3. Treści nauczania 1. Rozwijanie sprawności rozumienia ze słuchu i mówienia. 2. Rozwijanie sprawności czytania i pisania. 3. Poszerzenie repertuaru funkcji językowych umożliwiających posługiwanie się językiem obcym w sytuacjach życia codziennego. 4. Opanowanie bardziej rozwiniętych struktur gramatycznych stosowanych do wyrażania teraźniejszości, przeszłości i przyszłości. 5. Wzbogacenie słownictwa dotyczącego życia codziennego, ze szczególnym uwzględnieniem realiów kraju ojczystego oraz kraju/obszaru języka docelowego na podstawie oryginalnych materiałów językowych. 6. Rozszerzenie komponentu kulturowo-cywilizacyjnego, z ukierunkowaniem na styl życia i zachowania w kraju języka docelowego. 7. Rozróżnianie formalnego i nieformalnego stylu języka. 8. Rozwój indywidualnych strategii uczenia się. Treści nauczania – wymagania szczegółowe I. Tematy, leksyka 1. Uczeń posługuje się bardzo podstawowym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie następujących tematów: 1) człowiek (np. dane personalne, wygląd zewnętrzny, uczucia i emocje, zainteresowania); 2) dom (np. miejsce zamieszkania, opis domu, pomieszczeń domu i ich wyposażenia); 3) szkoła (np. przedmioty nauczania, życie szkoły); 4) praca (np. popularne zawody i związane z nimi czynności, miejsce pracy); 5) życie rodzinne i towarzyskie (np. członkowie rodziny, koledzy, przyjaciele, czynności życia codziennego, formy spędzania czasu wolnego); 6) żywienie (np. artykuły spożywcze, posiłki, lokale gastronomiczne); 7) zakupy i usługi (np. rodzaje sklepów, towary, sprzedawanie i kupowanie, korzystanie z usług); 8) podróżowanie i turystyka (np. środki transportu, orientacja w terenie, informacja turystyczna, zwiedzanie); 9) kultura (np. dziedziny kultury, uczestnictwo w kulturze); 10) sport (np. popularne dyscypliny sportu, sprzęt sportowy, imprezy sportowe); 11) zdrowie (np. samopoczucie, choroby, ich objawy i leczenie); 12) technika (np. korzystanie z podstawowych urządzeń technicznych); 13) świat przyrody (np. pogoda, rośliny i zwierzęta, krajobraz); 14) elementy wiedzy o krajach obszaru nauczanego języka oraz o kraju ojczystym, z uwzględnieniem kontekstu międzykulturowego oraz tematyki integracji europejskiej. 2. Uczeń rozumie ze słuchu bardzo proste, krótkie wypowiedzi (np. instrukcje, komunikaty, rozmowy) artykułowane powoli i wyraźnie, w standardowej odmianie języka: 1) reaguje na polecenia; 2) określa główną myśl tekstu; 3) znajduje w tekście określone informacje; 4) określa intencje nadawcy/autora tekstu; 5) określa kontekst wypowiedzi (np. czas, miejsce, sytuację, uczestników). 3. Uczeń rozumie krótkie, proste wypowiedzi pisemne (np. napisy informacyjne, listy, ulotki reklamowe, jadłospisy, ogłoszenia, rozkłady jazdy i proste teksty narracyjne): 1) określa główną myśl tekstu; 2) znajduje w tekście określone informacje; 3) określa intencje nadawcy/autora tekstu; 4) określa kontekst wypowiedzi (np. nadawcę, odbiorcę, formę tekstu). 4. Uczeń tworzy bardzo krótkie, proste i zrozumiałe wypowiedzi ustne: 1) opisuje ludzi, przedmioty, miejsca i czynności; 2) opowiada o wydarzeniach życia codziennego; 3) przedstawia fakty z przeszłości i teraźniejszości; 4) opisuje swoje upodobania; 5) wyraża swoje opinie i uczucia; 6) przedstawia intencje i plany na przyszłość. 5. Uczeń tworzy bardzo krótkie, proste i zrozumiałe wypowiedzi pisemne w formie prostych wyrażeń i zdań (np. wiadomość, e-mail, krótki opis): 1) opisuje ludzi, przedmioty, miejsca i czynności; 2) opisuje wydarzenia życia codziennego; 3) przedstawia fakty z przeszłości i teraźniejszości; 4) opisuje swoje upodobania; 5) wyraża swoje opinie i uczucia; 6) opisuje intencje i plany na przyszłość. 6. Uczeń reaguje ustnie w prosty i zrozumiały sposób, w typowych sytuacjach: 1) nawiązuje kontakty towarzyskie (np. przedstawia siebie i inne osoby, wita się i żegna, udziela podstawowych informacji na swój temat i pyta o dane rozmówcy i innych osób); 2) stosuje formy grzecznościowe; 3) uzyskuje i przekazuje proste informacje i wyjaśnienia; 4) prosi o pozwolenie, udziela i odmawia pozwolenia; 5) wyraża swoje opinie i życzenia, pyta o opinie i życzenia innych; 6) wyraża swoje emocje (np. radość, niezadowolenie, zdziwienie); 7) wyraża prośby i podziękowania oraz zgodę lub odmowę wykonania prośby; 8) prosi o powtórzenie bądź wyjaśnienie (sprecyzowanie) tego, co powiedział rozmówca. 7. Uczeń reaguje w formie prostego tekstu pisanego (np. e-mail, wiadomość) w typowych sytuacjach: 1) nawiązuje kontakty towarzyskie (np. przedstawia siebie i inne osoby, udziela pod stawowych informacji na swój temat i pyta o dane rozmówcy i innych osób); 2) uzyskuje i przekazuje proste informacje i wyjaśnienia (np. wypełnia formularz); 3) prosi o pozwolenie, udziela i odmawia pozwolenia; 4) wyraża prośby i podziękowania oraz zgodę lub odmowę wykonania prośby. 8. Uczeń przetwarza tekst ustnie lub pisemnie: 1) przekazuje informacje zawarte w materiałach wizualnych (np. mapach, symbolach, piktogramach); 2) przekazuje w języku polskim główne myśli lub wybrane informacje z prostego tekstu w języku obcym. 9. Uczeń dokonuje samooceny (np. przy użyciu portfolio językowego) i wykorzystuje techniki samo dzielnej pracy nad językiem (np. korzystanie ze słownika, poprawianie błędów, prowadzenie notatek, zapamiętywanie nowych wyrazów, korzystanie z tekstów kultury w języku obcym). 10. Uczeń współdziała w grupie, np. w lekcyjnych i pozalekcyjnych językowych pracach projektowych. 11. Uczeń korzysta ze źródeł informacji w języku obcym (np. z encyklopedii, mediów, instrukcji obsługi) również za pomocą technologii informacyjno-komunikacyjnych. 12. Uczeń stosuje strategie komunikacyjne (np. domyślanie się znaczenia wyrazów z kontekstu, rozumienie tekstu zawierającego nieznane słowa i zwroty) i strategie kompensacyjne (np. opis, zastąpienie innym wyrazem) w przypadku, gdy nie zna lub nie pamięta jakiegoś wyrazu. 13. Uczeń posiada świadomość językową (np. podobieństw i różnic między językami). 4. Osiągnięcia 1. Sprawność rozumienia ze słuchu: 1) rozumienie ogólnego sensu oraz głównych punktów dialogów i wypowiedzi rodzimych użytkowników języka, 2) rozumienie sensu prostych wypowiedzi w różnych warunkach odbioru (na przykład rozmowa przez telefon, komunikat na dworcu), 3) rozumienie sensu wypowiedzi zawierającej niezrozumiałe elementy, których znaczenia uczeń może domyślić się z kontekstu. 2. Sprawność mówienia: 1) formułowanie krótkich, płynnych i spójnych wypowiedzi na określone tematy z zastosowaniem form gramatycznych odpowiednich do wyrażania teraźniejszości, przeszłości i przyszłości, 2) wykorzystanie znajomości fonetyki w stopniu zapewniającym zrozumiałość wypowiedzi dla rodzimego użytkownika języka, 3) inicjowanie, podtrzymywanie i kończenie prostej rozmowy, 4) wyrażanie własnych opinii oraz relacjonowanie wypowiedzi innych osób, 5) właściwa reakcja językowa na wypowiedź rozmówcy. 3. Sprawność czytania: 1) rozumienie dłuższych i bardziej złożonych tekstów, 2) rozumienie prostego tekstu narracyjnego, 3) rozumienie ogólnego sensu tekstu, który zawiera fragmenty niezrozumiałe, 4) rozumienie ogólnego sensu obszerniejszego tekstu przy pobieżnym czytaniu, 5) wyszukiwanie żądanej informacji lub szczegółu z częściowo niezrozumianego tekstu. 4. Sprawność pisania: 1) formułowanie, w miarę zróżnicowanej pod względem gramatycznym i leksykalnym, wypowiedzi pisemnej, 2) sformułowanie i zapisanie własnego oraz otrzymanego komunikatu, 3) napisanie krótkiego listu, 4) sporządzenie prostej i spójnej notatki z czyjejś wypowiedzi, 5) prawidłowe stosowanie zasad ortografii i podstaw interpunkcji. 5. Inne umiejętności: 1) klasyfikowanie faktów i informacji, selekcjonowanie informacji, 2) korzystanie ze słownika jedno- i dwujęzycznego oraz innych źródeł informacji. 5. Założenia programowe: 1. W zakresie sprawności porozumiewania się w mowie i piśmie uczniowie ćwiczą: - prowadzenie rozmowy związanej ze sobą, rodziną, szkołą, życiem codziennym; - opowiadanie o sobie i innych; - opisywanie ludzi, zwierząt, rzeczy, miejsc, itp. - odpowiadanie na pytania dotyczące sytuacji życia codziennego; - zadawanie pytań; - używanie strategii komunikacyjnych; - reagowanie w różnych sytuacjach życia codziennego; - pisanie krótkich listów, pocztówek, itp. 2. W zakresie sprawności słuchania i czytania uczniowie ćwiczą: - reagowanie na polecenia nauczyciela; - rozumienie ogólnego sensu danego tekstu lub wypowiedzi; - reagowanie zgodne z intencjami mówiącego; - wybieranie określonych informacji ze słyszanego lub czytanego tekstu; - słuchanie i czytanie w celu uzyskania informacji szczegółowych; - posługiwanie się słownikiem dwujęzycznym; 3. W zakresie funkcji językowych uczniowie ćwiczą: 1) udzielanie informacji: - identyfikację i lokalizację osób, przedmiotów i miejsc, - opis postaci (cechy fizyczne, wygląd, osobowość, charakter), - porównanie cech osób, przedmiotów, miejsc, sytuacji, czynności, - określanie czasu, odległości, miary, wagi, ceny; - opis czynności odbywających się w momencie mówienia, - opis planów i zamierzeń, - informacje o czynnościach i sytuacjach w przeszłości, - przekazanie informacji podanej przez inną osobę; 2) wyrażanie opinii: - przekazanie opinii innych osób, - wyrażanie własnej opinii, np. na temat przedmiotu, sytuacji, - wyrażanie zgody lub sprzeciwu; 3) wyrażanie znajomości przedmiotu rozmowy i stopnia pewności: - wyrażanie pewności lub niepewności, - wyrażanie prośby o potwierdzenie informacji/faktów, - wyrażanie prawdopodobieństwa, przypuszczenia; 4) wyrażanie uczuć, życzeń, preferencji: - dodanie otuchy, pocieszenie, uspokojenie, - zapytanie o uczucia, upodobania, chęci, pragnienia, - wyrażanie braku zainteresowania, obojętności, znudzenia, - wyrażanie prośby o wybaczenie i reakcji na taką prośbę; 5) wyrażanie obowiązku, przyzwolenia, sugestii, prośby, rozkazu: - prośba o przyzwolenie, - wyrażanie propozycji, sugestii, - wyrażanie akceptacji i odrzucenia propozycji, - zaoferowanie pomocy i prośba o pomoc, przyjęcie pomocy i jej odrzucenie; 6) zachowania społeczne i interakcję: - zasygnalizowanie braku zrozumienia, prośbę o powtórzenie, mówienie głośniej/wolniej, itp. - przedstawianie się/kogoś, reakcja na przedstawianie się, formy zwracania się do kogoś, - złożenie gratulacji i życzeń, - sposoby zwracania się do rozmówcy; 4. W zakresie słownictwa uczniowie ćwiczą struktury leksykalne związane z piętnastoma poniższymi obszarami tematycznymi (poziom III.0 - w zakresie bardzo podstawowym, jak i III.1- poziom podstawowy i bardziej złożony, klasy ze zwiększoną liczbą godzin języka obcego): 1) człowiek (np. dane personalne, wygląd zewnętrzny, uczucia i emocje, zainteresowania); 2) dom (np. miejsce zamieszkania, opis domu, pomieszczeń domu i ich wyposażenia); 3) szkoła (np. przedmioty nauczania, życie szkoły); 4) praca (np. popularne zawody i związane z nimi czynności, miejsce pracy); 5) życie rodzinne i towarzyskie (np. członkowie rodziny, koledzy, przyjaciele, czynności życia codziennego, formy spędzania czasu wolnego); 6) żywienie (np. artykuły spożywcze, posiłki, lokale gastronomiczne); 7) zakupy i usługi (np. rodzaje sklepów, towary, sprzedawanie i kupowanie, korzystanie z usług); 8) podróżowanie i turystyka (np. środki transportu, orientacja w terenie, informacja turystyczna, zwiedzanie); 9) kultura (np. dziedziny kultury, uczestnictwo w kulturze); 10) sport (np. popularne dyscypliny sportu, sprzęt sportowy, imprezy sportowe); 11) zdrowie (np. samopoczucie, choroby, ich objawy i leczenie); 12) technika (np. korzystanie z podstawowych urządzeń technicznych); 13) świat przyrody (np. pogoda, rośliny i zwierzęta, krajobraz); 14) elementy wiedzy o krajach obszaru nauczanego języka oraz o kraju ojczystym, z uwzględnieniem kontekstu międzykulturowego oraz tematyki integracji europejskiej. 5. W zakresie gramatyki na poziomie III.0 uczniowie ćwiczą bardzo podstawowy struktury gramatyczne i stosują je w typowych kontekstach sytuacyjnych: • odmiana czasownika to be • konstrukcja there is/there are • tryb rozkazujący • czasownik have got • konstrukcja like/love + gerund • konstrukcja would like + bezokolicznik • konstrukcja Let’s + czasownik • czasowniki modalne: can/can’t, must/mustn’t, should/shouldn’t • Present Simple - czynności trwające stale lub powtarzające się • Present Continuous - czynności odbywające się w chwili mówienia lub trwające przez pewien czas w teraźniejszości; czynności zaplanowane w przyszłości • Past Simple (czasownik be, czasowniki regularne i nieregularne) - czynności, które wydarzyły się w określonym momencie w przeszłości • Past Continuous - czynności, które trwały w przeszłości przez pewien czas lub trwały w chwili, gdy wydarzyło się coś innego • Future Simple - czynności przyszłe, przewidywanie, spontaniczne decyzje • konstrukcja be + going + to - plany i zamiary • zdania warunkowe typu 0 i 1 • liczba mnoga rzeczowników (regularne i wybrane nieregularne) • rzeczowniki policzalne i niepoliczalne • rzeczownik odsłowny: swimming, diving • forma dzierżawcza rzeczownika (dopełniacz saksoński) • przedimek nieokreślony a/an 6. W zakresie gramatyki na poziomie III.1 uczniowie ćwiczą podstawowe i bardziej złożone struktury gramatyczne i stosują je w różnych kontekstach sytuacyjnych: CZASOWNIK 1. Bezokolicznik i formy osobowe, np. to work, works 2. Czasowniki posiłkowe, np. be, do 3. Czasowniki modalne: • can, np. Can you help me? I can speak English. I can’t swim. I can’t see him. • could, np. Could you speak more slowly? I couldn’t help him with the exercise. • may, np. May I speak to Sam? It may be too late. • must, np. I must finish it today. You mustn’t smoke here. It must be Tom. • should, np. You shouldn’t smoke. Where should I get off? • will, np. I’ll wash up later. The train will be late. • shall, np. Shall we eat now? 4. Tryb rozkazujący, np. Come here! Don’t touch that! 5. Czasowniki regularne i nieregularne, np. work – worked – worked; do – did – done 6. Imiesłów czynny i bierny, np. speaking, spoken 7. Czasowniki wyrażające stany i czynności, np. want, dance, see 8. Czasowniki złożone (phrasal verbs), np. get up, break down, look for 9. Czasy gramatyczne: • Present Simple, np. She often visits her grandparents. The train leaves at seven. • Present Continuous, np. She is working in the garden at the moment. We are going to the cinema tomorrow. • Present Perfect, np. I’ve just seen my teacher. He hasn’t visited me since May. • Past Simple, np. Columbus discovered America in 1492. I saw him two days ago. • Past Continuous, np. We were watching TV at ten o’clock last night. • Past Perfect, np. He had already gone home when we arrived at the party. • Future Simple, np. I will call you tomorrow. I think it will rain. 10. Konstrukcja “be going to”, np. I’m going to give a party on Saturday. 11. Konstrukcja “have to”, np. He has to go there. I don’t have to do it. 12. Konstrukcja “would like to”, np. I would like to meet him. RZECZOWNIK 1. Rzeczowniki policzalne i niepoliczalne, np. a cat, rice, information, money 2. Liczba mnoga regularna i nieregularna, np. a dog – dogs, a woman – women 3. Forma dzierżawcza, np. the manager’s office, the colour of her eyes 4. Rzeczowniki złożone, np. a washing machine, toothpaste, sister-in-law PRZEDIMEK 1. Przedimek nieokreślony, np. a cup, an animal 2. Przedimek określony, np. the sun, the USA 3. Przedimek zerowy, np. dinner PRZYMIOTNIK 1. Stopniowanie regularne i nieregularne używane do porównań w stopniu równym, wyższym i najwyższym, np. big – bigger – the biggest, expensive – more expensive – the m most expensive, good – better – the best 2. Użycie przymiotników z so, such, how i what, np. She is such a nice girl. How nice! 3. Przymiotniki dzierżawcze, np. my, his, our PRZYSŁÓWEK 1. Stopniowanie regularne i nieregularne, np. elegantly – more elegantly – the most elegantly, badly – worse – the worst 2. Przysłówki too i enough, np. (not) sweet enough, too large 3. Miejsce przysłówka w zdaniu, np. She often goes to the cinema. They are always late. Do it quickly! ZAIMEK 1. Zaimki osobowe, np. I, you, we 2. Zaimki dzierżawcze, np. mine, yours, ours 3. Zaimki zwrotne, np. myself, yourself, ourselves 4. Zaimki wskazujące, np. this, those 5. Zaimki pytające, np. who, what, which 6. Zaimki względne, np. who, which, that 7. Zaimki wzajemne, np. each other 8. Zaimki nieokreślone, np. some, any, much, many, no, (a) few, (a) little, other, another, somebody, anything 9. Zaimek bezosobowy you 10. Zaimki one / ones w zdaniach typu I will take the green one / ones. LICZEBNIK 1. Liczebniki główne, np. one, a thousand 2. Liczebniki porządkowe, np. first, twenty-fourth PRZYIMEK 1. Przyimki określające miejsce, kierunek, odległość, np. in London, to school 2. Przyimki określające czas, np. on Monday, in July, at night 3. Przyimki przyczyny, np. to win a prize 4. Przyimki sposobu, np. by bus, with a pen 5. Przyimki po niektórych czasownikach i przymiotnikach, np. think of, interested in SPÓJNIK Spójniki, np. and, or, because, if, unless, while, before, so SKŁADNIA 1. Zdania twierdzące, przeczące i pytające w czasach: Present Simple, Present Continuous, Present Perfect, Past Simple, Past Continuous, Past Perfect, Future Simple. 2. Zdania rozkazujące, np. Sit down! Don’t walk on the grass. 3. Zdania z podmiotem it, np. It rained heavily last night. 4. Zdania z podmiotem there, np. There is a new restaurant in King Street. There were clouds in the sky. There will be twenty people at the party. 5. Zdania z dwoma dopełnieniami, np. Yesterday I bought my grandma a nice present. 6. Zdania w stronie biernej w czasach: Present Simple, Present Perfect, Past Simple, Future Simple, np. My car was stolen last night. 7. Pytania pośrednie, np. He wants to know if I like him. Can you tell me where the bank is? 8. Zdania w mowie zależnej z czasownikami say, tell, ask, np. He told me (that) he was very unhappy. 9. Zdania współrzędnie złożone, np. While my brother was playing football, I was watching cartoons. 10. Zdania podrzędnie złożone: • przydawkowe, np. The man who lives next door is a famous actor. • okolicznikowe – celu, np. I came here to give you this letter. – czasu, np. The phone rang when we were leaving the flat. – miejsca, np. He was sitting where I had left him. – porównawcze, np. She is as tall as her father. – przyczyny, np. She is happy because she won the lottery. – skutku, np. I was tired so I went straight to bed. – warunku (typu 0, I, II), np. When it is hot, we drink more. If we win the match, we will have a party. If I had a lot of money, I would buy a big house. 11. Konstrukcje bezokolicznikowe i gerundialne, np. I’m very happy to see you. I enjoy walking but my friends prefer cycling. I’m good at swimming. He called me before going to school. 12. Zdania wykrzyknikowe, np. What a beautiful girl! II. WYMAGANIA NA POSZCZEGÓLNE STOPNIE SZKOLNE Ocena celująca Uczeń czyta uproszczone lektury w oryginale. Uczeń samodzielnie poszerza wiedz´ kulturowa krajów obszaru języka angielskiego (po polsku oraz po angielsku w materiałach adaptowanych – np. czasopismach ze słowniczkiem). Oceny cząstkowe i bieżące wskazują na wysoki poziom przygotowania do zajęć. Uczeń wyraźnie wyróżnia się na tle grupy pod względem opanowania czterech sprawności językowych: pisania, rozumienia tekstu czytanego, rozumienia ze słuchu i mówienia. Uczeń systematycznie i dobrze wykonuje zadania domowe oraz ćwiczenia zawarte zarówno w podręczniku, jak i zeszycie ćwiczeń. Uczeń samodzielnie i twórczo rozwija własne uzdolnienia i zainteresowania (projekty, własne inicjatywy związane z nauka języka angielskiego, prezentacje, gazetki etc). Uczeń uczestniczy w olimpiadach, konkursach zagranicznych, krajowych, lokalnych, szkolnych. Ocena bardzo dobra Uczeń rozwija wszystkie cztery sprawności językowe w stopniu równomiernym. Bardzo dobrze zna słownictwo i struktury gramatyczne nabyte w toku nauczania i prawidłowo ich używa. W kontakcie z rodzimym użytkownikiem języka potrafi przekazywać, zrozumieć i odtworzyć informacje w zakresie materiału odpowiadającego swojemu poziomowi językowemu. Reaguje na poprawiane przez nauczyciela błędy zarówno w pisowni jak i w mówieniu (to znaczy stara się je zrozumieć i pamiętać wersje poprawne). Jest w stanie poprawić własne błędy w mówieniu, pisaniu i ćwiczeniach gramatycznych. Uczeń potrafi samodzielnie zaprezentować wyniki własnej pracy, wypowiadać własne zdanie nawiązując do obyczajowości polskiej i krajów anglojęzycznych. Oceny cząstkowe i bieżące wskazują na bardzo dobry poziom przygotowania do zajęć. Ocena dobra Choć rozwój czterech sprawności jest wyraźny, to jednak nie w stopniu równomiernym. Uczeń np. gorzej pisze (forma, ortografia) niż mówi lub rozumie tekst czytany lub słuchany. Zna słowa i struktury gramatyczne nabyte w toku nauczania i używa ich, choć z drobnymi błędami. W kontakcie z rodzimym użytkownikiem języka potrafi z reguły przekazywać, zrozumieć i odtworzyć informacje w zakresie materiału odpowiadającego swojemu poziomowi językowemu, choć czasem wymaga to dodatkowych wyjaśnień ze strony rozmówcy i słuchającego. Zazwyczaj reaguje na błędy poprawiane przez nauczyciela. Zazwyczaj potrafi zidentyfikować własny błąd i go poprawić. Oceny cząstkowe i bieżące wskazują na dobry poziom przygotowania do zajęć. Ocena dostateczna Uczeń rozwija cztery sprawności językowe w stopniu nierównomiernym, mając dodatkowo problemy w obrębie niektórych z nich np. mówi dość płynnie, ale nie zawsze zrozumiale, na ogół rozumie tekst czytany, ale brak umiejętności odgadywania znaczeń struktur, fraz lub słownictwa z kontekstu powoduje, że pewne fragmenty są dla niego zupełnie niezrozumiałe. Raczej zna struktury gramatyczne i słownictwo nabyte w toku nauczania i używa ich w miarę sprawnie lub zna je dość dobrze, lecz nie używa w mowie i piśmie. W kontakcie z rodzimym użytkownikiem języka stosuje wypowiedzi proste i krótkie oczekując podobnych ze strony rozmówcy. Sporadycznie nie dochodzi jednak do komunikacji. Czasem reaguje na błędy poprawiane przez nauczyciela. Raczej umie poprawić swój błąd, jeśli jest zasygnalizowany przez nauczyciela. Oceny cząstkowe i bieżące wskazują na dostateczny poziom przygotowania do zajęć. Ocena dopuszczająca Uczeń rozwija cztery sprawności językowe w stopniu ograniczonym, bazując raczej na umiejętnościach nabytych we wcześniejszym stadium nauki. Zna niektóre struktury gramatyczne i słownictwo nabyte w toku nauczania i używa ich, jednak czasami nawiązanie komunikacji jest niemożliwe. W kontakcie z rodzimym użytkownikiem języka stosuje wypowiedzi bardzo proste i krótkie, oczekując podobnych ze strony rozmówcy. Rzadko reaguje na błędy poprawiane przez nauczyciela. Raczej nie jest w stanie zidentyfikować własnego błędu. Oceny cząstkowe i bieżące wskazują na niski poziom przygotowania do zajęć i niesystematyczność. Ocena niedostateczna Uczeń nie opanował wiadomości i umiejętności określonych wymaganiami edukacyjnymi na poziomie grupy, w której się znajduje. Sposoby oceniania postępów ucznia Oceniane będą: a) Odpowiedzi ustne b) Aktywność podczas wykonywania ćwiczeń na lekcji c) Prace domowe uczniów d) Kartkówki e) Sprawdziany i testy Progi procentowe stosowane do oceny prac ucznia: 0 - 30%: ocena niedostateczna 31– 50%: ocena dopuszczająca 51 – 70%: ocena dostateczna 71 – 89%: ocena dobra 90 – 97%: ocena bardzo dobra 98 – 100%: ocena celująca SZCZEGÓŁOWE ZASADY OCENIANIA UCZNIÓW NA ZAJĘCIACH JĘZYKÓW OBCYCH 1. Prace klasowe obowiązują wszystkich uczniów. Są to pisemne formy sprawdzania poziomu opanowania wiadomości i umiejętności z określonego zakresu materiału omówionego na zajęciach. Trwają jedną godzinę lekcyjną. 2. Jeżeli uczeń opuścił pracę klasową lub sprawdzian z przyczyn losowych musi ją napisać w terminie nie przekraczającym 2 tygodni, bądź w innym terminie po wcześniejszym ustaleniu z nauczycielem. 3. Praca klasowa lub sprawdzian muszą być zapowiedziane z co najmniej tygodniowym wyprzedzeniem. Nauczyciel ustala termin z uczniami i zobowiązany jest omówić ogólnie obowiązujące zagadnienia. 4. Nauczyciel, jeśli uważa to za konieczne, może przeprowadzić lekcje powtórzeniowe. 5. Jeżeli uczeń otrzymał ocenę niedostateczną z pracy klasowej lub sprawdzianu może ją poprawić. Poprawa jest dobrowolna. Każda ocena z poprawy wpisywana jest do dziennika. 6. Przy poprawianiu prac klasowych i sprawdzianów zasady oceniania nie zmieniają się. 7. W przypadku stwierdzenia niesamodzielności pracy pisemnej uczeń otrzymuje ocenę niedostateczną bez możliwości jej poprawienia. 8. „Kartkówki” nie muszą być zapowiedziane przez nauczyciela. Trwają od 5 do 15 minut, są obowiązkowe i nie podlegają poprawie. Obejmują materiał z ostatniej jednostki metodycznej (1-3 lekcji wstecz). W wyjątkowych przypadkach n-l może pozwolić na poprawę, np. gdy cała grupa otrzymała niezadowalające oceny. 9. Ocenie podlegają również: krótkie formy wypowiedzi, prace domowe, aktywność na zajęciach oraz pozalekcyjna np. konkursy), odpowiedzi ustne, projekty i praca w grupach lub parach. Te oceny nie podlegają poprawie. 10. Nauczyciel zapoznaje uczniów z kryteriami oceniania pisemnych form wypowiedzi (patrz: PSO – wymagania na poszczególne oceny). 11. Aktywność na lekcji premiowana jest „plusami” (4 plusy dają ocenę bardzo dobrą) oraz „minusami”( 4 minusy dają ocenę niedostateczną). „Minusy” otrzymuje się za nieprzygotowanie do lekcji (brak pomocy dydaktycznych, itp.), brak pracy domowej – w przypadku zgłoszenia tego faktu przed rozpoczęciem lekcji oraz za całkowity brak aktywności na lekcji lub brak orientacji w tym, co się na lekcji dzieje. 12. Prace nadobowiązkowe są oceniane „plusami”, cząstkową oceną bardzo dobrą lub celującą. Mogą to być prace pisemne, tablice dydaktyczne, albumy, gazetki, itp. 13. Oceny śródroczne i roczne nie są średnimi arytmetycznymi ocen cząstkowych. Podstawą do wystawienia tych ocen są oceny z zapowiedzianych prac pisemnych, pozostałe oceny pełnią funkcję wspomagających. 14. W przypadku ucznia, którego przewidywana ocena roczna klasyfikacyjna jest niejednoznaczna nauczyciel wyznacza zakres, formę i termin prac umożliwiających uczniowi uzyskanie oceny odpowiednio wyższej. 15. Nauczyciel ma obowiązek na wniosek ucznia lub jego rodziców (opiekunów prawnych) zgłoszony na miesiąc przed terminem klasyfikacyjnej rady pedagogicznej podać zasady i terminy poprawy przewidywanej oceny niedostatecznej. 16. Ocena roczna jest oceną za pracę ucznia w całym roku szkolnym. OCENA PRACY UCZNIA Z DYSFUNKCJAMI W ZAKRESIE DYSLEKSJI ROZWOJOWEJ, DYSGRAFII I DYSORTOGRAFII NA LEKCJACH JĘZYKÓW OBCYCH W zasadach oceniania uczniów z dysfunkcjami uwzględnia się przede wszystkim opinie i wskazówki poradni psychologiczno-pedagogicznej i dostosowuje się zasady do indywidualnych trudności w uczeniu się. Specyficzne problemy w uczeniu się Omawiając indywidualne cechy ucznia, nie wolno pominąć problemu specyficznych trudności w uczeniu się, a zwłaszcza trudności w czytaniu i pisaniu, zwanych dysleksją rozwojową. Poniższe wskazówki pomogą nauczycielowi uświadomić sobie cechy ucznia z dysleksją oraz zasugerują sposoby pracy z nim. Z dysleksja rozwojową możemy mieć do czynienia gdy, uczeń ma problemy z czytaniem, może nie lubić czytać głośno, nierzadko czyta monotonnym głosem i palcem wskazuje sobie czytany tekst. Uczniowie tacy mają tendencję do wizualizacji tego, co czytają, stąd słowa trudne do wyobrażenia sobie (np. the, or, and) mogą utrudniać rozumienie czytanego tekstu. Poważnym źródłem trudności dla dziecka z dysleksją jest charakterystyczny dla języka angielskiego brak jednoznacznej zależności między fonetyczną i graficzną formą wyrazów (np. ou wymawiane inaczej w cough, though,flour). Jednym z czynników patogennych niektórych typów dysleksji jest zaburzenie percepcji i/ lub pamięci wzrokowej, co może powodować mylenie liter b i d, p i q, n i u, w i m oraz słów, np. was i saw, dog i god, a w efekcie problemy z czytaniem. Dysortografia to trudności z poprawnym zapisem wyrazów. Uczeń z dysortografią może mieć problemy z rozróżnieniem i zapamiętaniem następujących po sobie dźwięków, co często jest przyczyną nieprawidłowego zapisu kolejności liter (np. freind zamiast friend). Inne błędy popełniane przez takie dziecko to zamiana liter (np. pig zamiast big), wstawianie i opuszczanie liter (np. beflore zamiast before, bicyle zamiast bicycle), tzw. błędy fonetyczne (lap zamiast lip) czy wzrokowe (np. lite zamiast light). Z kolei dysgrafia to trudności z czytelnym zapisem. Uczeń z dysgrafią często „dziwnie” trzyma długopis, nie potrafi pisać w równych poziomych liniach, a litery przez niego pisane mogą być zdeformowane, a nawet całkowicie nieczytelne. Problemów tych można jednak niejednokrotnie uniknąć, dając dziecku z dysgrafią więcej czasu na zadanie pisemne. 1.W ocenianiu uczniów z zaburzeniami percepcji wzrokowej POMIJAMY OCENĘ w zakresie: A. wypowiadania się – rozpoznawanie przedmiotów na ilustracjach i rozumienie przedstawionej na nich treści, opis ilustracji ze zbyt dużą ilością szczegółów; B. pisania – tzw. „literówki” (kształt liter, mylenie liter o podobnym kształcie, np. a-c, m-n, l-t, uw, różniących się położeniem, np. n-u, b-d, m-w), znaki diakrytyczne (ogonki i kreski, np. ą, ó, ł) i znaki interpunkcyjne, błędy ortograficzne, opuszczanie liter lub części wyrazów, przepisywanie, pisanie z pamięci i ze słuchu (szczególnie dłuższych tekstów), poziom graficzny pisma; C. czytania – litery o podobnym wyglądzie, np. p-g, h-k, rozpoznawanie napisów po cechach przypadkowych (ilustracje), płynność czytania głośnego, dokładność odczytywania, , przekręcanie końcówek, gubienie się w tekście, tempo czytania, dokładne rozumienie treści czytanego tekstu; D. rysowania – odwzorowywanie, rysunki z dużą ilością szczegółów; 2.W ocenianiu uczniów z zaburzeniami percepcji słuchowej POMIJAMY OCENĘ w zakresie: A. wypowiadania się – zasób słownictwa (bogactwo językowe), gramatyczna poprawność wypowiedzi, błędy wynikające z wady wymowy, przekręcanie wymowy mało znanych wyrazów, uogólnianie i wnioskowanie na materiale werbalnym; B. pisania – pisanie ze słuchu, zniekształcenia pisowni (czasami zupełna nieczytelność wyrazów), dwuznaki, głoski nieme, wyodrębnianie wyrazów ze zdań, opuszczanie końcówek wyrazów, łączenie przyimków z rzeczownikami, wyrazy mało znane, kolejność wyrazów w zapisie, tempo pisania; C. czytania – intonacja, akcent, błędy i zmiany w wyrazach, opuszczanie głosek, wyrazy zbliżone artykulacyjnie, tempo czytania; 3.W ocenianiu uczniów z zaburzeniami orientacji przestrzennej POMIJAMY OCENĘ w zakresie: A. wypowiadania się – rozumienie sytuacji przedstawionej na ilustracji, określanie miejsca i położenia przedmiotów, rozumienie i przyswajanie pojęć i operowanie nimi w zakresie stosunków przestrzennych, np. nad-obok, w prawo, w lewo; B. pisania – litery różniące się od siebie tylko położeniem, np. n-u, b-p, tabelki, zapisy w słupkach, itp., kierunek zapisu i linii, rozmieszczenie liter i zapisów; C. czytania – przestawianie liter, sylab i ich opuszczanie, przeskakiwanie linijek w druku, rozumienie treści dotyczących stosunków przestrzenno-czasowych i struktur gramatycznologicznych; D. rysowania – rozplanowanie rysunku na kartce, zakłócenia stosunków przestrzennych i proporcji elementów; 4.W ocenianiu uczniów z zaburzeniami rozwoju ruchowego w zakresie sprawności manualnej POMIJAMY OCENĘ w zakresie: A. pisania – tempo pracy, jakość graficzna pisma, np. litery drżące, za małe, nierówne, nie mieszczące się w liniaturze, bez odstępów, luki w zeszytach wynikające z nienadążania za klasą, korzystanie z własnych notatek; B. rysowanie – nacisk narzędzia pisarskiego, estetyka i bogactwo rysunku; Przedmiotowy system oceniania z języka niemieckiego Gimnazjum Publicznego w Mikołajkach poziom III.0 i III.1 Opracowała: mgr Ewa Kamińska Droga Uczennico, drogi Uczniu Gimnazjum Publicznego w Mikołajkach! W rozpoczynającym się właśnie roku szkolnym będziesz kontynuować lub rozpoczynać naukę języka niemieckiego w wymiarze dwóch albo trzech godzin tygodniowo, w zależności od poziomu zaawansowania oraz klasy. Pragniemy przygotować Cię do egzaminu gimnazjalnego i doprowadzić do poziomu A2 zgodnie z Europejskim Systemem Opisu Kształcenia Językowego oraz umożliwić zdobycie kompetencji językowych wystarczających do autentycznej komunikacji w zakresie odpowiadającym potrzebom uczniów w wieku gimnazjalnym. Szczegółowe wymagania edukacyjne uwzględniające zróżnicowanie między poziomami III.0 i III.1 oraz wymaganiami podstawowymi i ponadpodstawowymi możesz znaleźć w planach realizacji materiału nauczania dla poszczególnych klas. W toku nauki w naszym gimnazjum na lekcjach języka niemieckiego będziesz poznawać słownictwo związane z następującymi kręgami tematycznymi oraz struktury gramatyczne obowiązujące na egzaminie gimnazjalnym z języka niemieckiego: 1. Człowiek 2. Dom 3. Szkoła 4. Praca 5. Życie rodzinne 6. Kultura 7. Sport 8. Zdrowie 9. Żywienie 10. Zakupy i usługi 11. Nauka i technika 12. Świat przyrody 13. Elementy wiedzy o krajach niemieckiego obszaru językowego 14. Życie społeczne 15. Podróżowanie i turystyka LEKSYKA: – mapa Niemiec polityczna i fizyczna – formy powitania i pożegnania – dane personalne (imię, wiek, pochodzenie, miejsce zamieszkania oraz – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – zainteresowania) opis osoby z uwzględnieniem jej cech charakteru i wyglądu członkowie rodziny i zawody zwierzęta domowe, opis ich wyglądu i zachowania dni tygodnia, przedmioty szkolne, plan lekcji czynności wykonywane na lekcjach oceny i przybory szkolne sposoby spędzania wolnego czasu komputer i internet określanie czasu zegarowego przebieg dnia potrawy i produkty spożywcze upodobania kulinarne określanie smaku potraw przygotowywanie potrawę przepis na ulubioną potrawę zamawianie potraw i napojów sztućce i zastawa stołowa zdrowe odżywianie wybrane przysłowia niemieckie dotyczące rodziny i jedzenia nazwy pór roku i miesięcy; podawanie daty; – przyjęcie urodzinowe: zaproszenia (pisemne i telefoniczne), potwierdzanie obecności, przygotowania do przyjęcia, prezenty, składanie życzeń; – miejsce zamieszkania; – opis domu i pomieszczeń, wyposażenie; – spędzanie wakacji i ferii zimowych; – terminy ferii i wakacji w Polsce i w Niemczech; – środki transportu; – nazwy krajów i języków; – nazwy budynków i instytucji; – opisywanie drogi; – twórcy kultury, nauki i techniki (ich życie i dorobek); – czynności życia codziennego; – części ciała; – lekarze różnych specjalności; – choroby i dolegliwości; – zdrowy tryb życia. – dyscypliny sportowe, – sportowcy, – imprezy sportowe, – wybrany sprzęt sportowy, – aktywny wypoczynek), – pogoda, – klimat, – krajobraz, – świat roślin i zwierząt, – rodzaje sklepów, – towary, – korzystanie z usług – informacja turystyczna – wystawy, festiwale, koncerty, – kino, teatr, – twórcy i ich dzieła – zawody i związane z nimi czynności, – warunki pracy i zatrudnienia STRUKTURY GRAMATYCZNE: – rodzajniki określone i nieokreślone w mianowniku i bierniku – przeczenie nein, nicht i kein – rzeczowniki w mianowniku i bierniku we wszystkich rodzajach, w liczbie pojedynczej i mnogiej – rzeczowniki złożone – zaimek nieosobowy es – liczebniki główne do 1000000 -czasowniki regularne, nieregularne, zwrotne, rozdzielnie złożone – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – stopniowanie przysłówka gern tryb oznajmujący, tryb rozkazujący prosty i przestawny szyk wyrazów w zdaniu zdanie oznajmujące zdanie pytające zdania współrzędnie złożone ze spójnikiem denn zaimki osobowe; zaimki dzierżawcze; zaimek nieosobowy man; liczebniki porządkowe; przyimek für; przyimki z celownikiem i biernikiem (Wechselpräpositionen); przyimek mit; przyimki: von ... bis ... i vom ... bis zum ...; przyimek zu; rodzajniki określone i nieokreślone w celowniku; czasowniki: sein, stehen, sitzen, liegen, hängen; wyrażenia man muss i man kann; forma möchte… + Infinitiv; czasowniki modalne: können, mögen, müssen, dürfen, wollen, sollen; zdania ze spójnikami: zwar..., aber...oraz darum / deshalb; spójnik weil wprowadzający zdania podrzędne; czas przeszły Präteritum dla czasownków sein i haben; czas przeszły Perfekt. zdania ze spójnikami: und, oder, aber, sondern, denn, zdania ze spójnikami wprowadzającymi zdanie podrzędne, rekcja wybranych czasowników, czasownik werden, czas przeszły Präteritum czasowników modalnych, odmiana przymiotnika Na lekcjach języka niemieckiego będą kształcone różne umiejętności językowe: czytania (rozumienie globalne i selektywne), słuchania (rozumienie globalne i selektywne), pisania / sporządzania notatek, krótkich wiadomości, zaproszenia na święto sportu, ogłoszenia, pisania listu prywatnego, e-maila rozpoczynania, prowadzenia i kończenia rozmów, uzupełniania / odgrywania / prowadzenia dialogów, III.1 III.1 III.1 III.1 prowadzenia rozmów w typowych sytuacjach związanych z codziennym korzystaniem z usług i urządzeń, udzielania i uzyskiwania informacji na temat poszczególnych dyscyplin sportu, imprez sportowych, sprzętu sportowego, sposobów aktywnego wypoczynku oraz spędzania wolnego czasu, wydarzeń kulturalnych, muzyki i muzykowania, warunków mieszkaniowych, zwyczajów żywieniowych, planów zawodowych, przekazywania informacji dotyczących zakupów, zawartych w materiałach wizualnych na temat odżywiania, relacjonowania wydarzeń, oferowania, przyjmowania i odrzucania pomocy oraz dziękowania za pomoc, składania propozycji wspólnego aktywnego spędzania czasu, argumentowania za i przeciw, dyskutowania o zaletach i wadach wybranych zawodów, proszenia o opinię, wyrażania własnych opinii i ich uzasadniania, wyrażania preferencji, poglądów, wyrażania życzeń, udzielania porad, przeprowadzania wywiadu, przedstawianie siebie i innych osób, opisywania ilustracji, fotografii, opisywania ludzi, miejsc i czynności związanych z najpopularniejszymi dyscyplinami sportu, opisywania pogody, krajobrazu i klimatu, zwierząt, opisywania upodobań i osób, cech charakteru, opisywanie preferencji czytelniczych i własnego zdania na temat sztuki, opisywania zdarzeń i przedmiotów, opisywania zalet i wad kupowania w supermarkecie i sklepiku osiedlowym, opisywania problemów związanych ze szkołą i formułowania rad, układania programu zajęć sportowych, wyszukiwania pożądanych informacji w różnego rodzaju tekstach, np. artykułach prasowych, listach, wypowiedziach uczestników internetowego forum dyskusyjnego, ulotkach reklamowych, ogłoszeniach, prognozie pogody, zestawieniach statystycznych, programie telewizyjnym, mapie, ofertach dotyczących wypoczynku, udzielania odpowiedzi na pytania do tekstu, przetwarzania tekstu (przekazywania w języku polskim wybranych informacji z tekstu w języku niemieckim), uzupełniania zdań i tłumaczenia ich na język polski, wnioskując z kontekstu tłumaczenia zwrotów / zdań na język polski korzystając ze słownika / internetu, korzystania ze słownika przysłów oraz niemieckojęzycznych stron internetowych, wspólnej pracy nad zadaniem projektowym, rozwiązywania testu psychologicznego, wypełniania / przeprowadzania ankiety i przedstawiania jej wyników na forum klasy, sporządzania notatek, przyporządkowania wyrazów do podanych definicji, wypełniania formularza, rozwiązywania krzyżówek, uzupełniania tabel, uzupełniania treści reguł gramatycznych w oparciu o przeanalizowany materiał, stosowania różnych strategii i technik uczenia się, Na lekcjach języka niemieckiego będziesz kształcić umiejętność pracy z różnymi rodzajami tekstów: tekst czytany, tekst słuchany, list prywatny, e-mail, krótka wiadomość, kartka pocztowa, notatka, ogłoszenie, zaproszenie na święto sportu, życzenia, ankieta, dialog, wywiad, formularz, biografia, statystyka, diagram, krzyżówka, mapa, mapka pogodowa, piktogram, plan zajęć sportowych, prognoza pogody, program telewizyjny, przysłowia, wpis na forum internetowym, strona internetowa, tablica informacyjna, test psychologiczny, ulotka reklamowa, opisy książek, hymn Unii Europejskiej, list gończy, oferta zajęć sportowych, oferty wynajęcia domu, oferty wakacyjne, przepisy kulinarne, gazetka szkolna, wąż wyrazowy, łamańce językowe (czyli zdania trudne do wypowiedzenia), kwiz, eliminatka, Będziesz zdobywać wiadomości realioznawcze o krajach niemieckojęzycznych obejmujące informacje z zakresu ich geografii, polityki, historii i kultury Będziesz kształcić umiejętność posługiwania się słownikiem dwujęzycznym oraz korzystać z niemieckojęzycznych stron internetowych, Będziesz doskonalić umiejętność poprawnego artykułowania poszczególnych dźwięków, stosowania właściwego akcentu wyrazowego, intonacji i rytmu, OCENIANIE Ocena semestralna (śródroczna i roczna) jest wystawiana na podstawie ocen cząstkowych za każdą sprawność językową: rozumienia ze słuchu, mówienia, czytania ze zrozumieniem i pisania. Ocena roczna uwzględnia oceny zarówno za pierwszy, jak i drugi semestr. Nauczyciel zobowiązany jest poinformować każdego ucznia oraz jego rodziców (opiekunów prawnych) o przewidywanej niedostatecznej ocenie semestralnej na miesiąc przed planowaną radą klasyfikacyjną. Poziom opanowania sprawności językowych będzie oceniany za pomocą następujących form: – odpowiedź ustna (skala ocen 1–6) – zadania domowe (skala ocen 1–6) – kartkówka z bieżącego materiału (skala ocen 1–5) – praca klasowa – z poszczególnych rozdziałów tematycznych lub sprawdzianów na zakończenie semestru (skala ocen 1–6). Zadania na testach / sprawdzianach będą zamknięte, tzn. będą polegać na dobieraniu, porządkowaniu itp. oraz otwarte, czyli sprawdzające Twoją samodzielną wypowiedź pisemną na podany temat. W teście zachowana będzie przybliżona proporcja: 60% zadań z poziomu podstawowego i 40% zadań z poziomu ponadpodstawowego. Pamiętaj, że aby otrzymać ocenę: dopuszczający powinieneś spełnić wymagania podstawowe w co najmniej 50%, dostateczny wymagania podstawowe w co najmniej 75%, dobry wymagania podstawowe w co najmniej 75% oraz ponadpodstawowe w co najmniej 50%, bardzo dobry wymagania podstawowe w co najmniej 75% oraz ponadpodstawowe w co najmniej 75%, celujący wymagania podstawowe w co najmniej 90% oraz ponadpodstawowe w co najmniej 90%. Gdy z pracy klasowej otrzymasz ocenę niedostateczną, masz możliwość poprawienia jej (sam/a musisz zgłosić chęć poprawy nauczycielowi), a ocena z poprawy zostanie również wpisana do dziennika. Czas, w którym powinieneś/powinnaś przystąpić do sprawdzianu poprawkowego jest ograniczony i wynosi zazwyczaj dwa tygodnie od sprawdzenia testu (uwzględniane są oczywiście przyczyny losowe uniemożliwiające dotrzymanie tego terminu). W ocenie semestralnej uwzględniona zostanie również Twoja postawa na lekcji (sumienność, pracowitość, punktualność, umiejętność pracy w grupie) oraz podejmowanie zadań dodatkowych. Twoja duża aktywność na zajęciach będzie odnotowywana w dzienniku, o czym poinformuje Cię nauczyciel. Do odnotowania Twojej aktywności mogą Cię też zgłosić koledzy. Nauczyciel doceni też Twoją umiejętność pracy w grupie (np. wspólna praca nad projektem), która pomaga kształtować postawę solidarności i współodpowiedzialności oraz uczy trudnej sztuki kompromisu. Podejmowanie przez Ciebie zadań dodatkowych zostanie wraz z oceną odnotowane w dzienniku i wzięte pod uwagę przy wystawianiu oceny semestralnej. Na podwyższenie oceny wpływa udział w konkursach przedmiotowych – w zależności od uzyskanych wyników. Pamiętaj, że w ciągu semestru możesz zgłosić nieprzygotowanie do zajęć, co wraz z datą będzie odnotowane w dzienniku, ale nie ma wpływu na ocenę semestralną. Braki powinieneś/powinnaś nadrobić na następną lekcję. Ilość dopuszczalnych nieprzygotowań do zajęć ustali nauczyciel, ale zazwyczaj odpowiada ona liczbie jednostek lekcyjnych z danego przedmiotu w tygodniu. Nieprzygotowanie do pracy klasowej przyjmowane jest jedynie w przypadku dłuższej choroby lub wydarzeń losowych potwierdzonych przez rodziców (opiekunów prawnych) lub wychowawcę. Jeśli nie pisałeś/łaś pracy klasowej, masz obowiązek napisać ją w terminie wyznaczonym przez nauczyciela. Nie przewiduje się, abyś dopiero pod koniec semestru poprawiał/a oceny otrzymane w ciągu semestru. Na semestr otrzymasz ocenę pozytywną, gdy opanujesz minimum programowe dla poniższych sprawności językowych. 1. Sprawność czytania ze zrozumieniem, polegająca na zrozumieniu głównej myśli tekstu oraz zawartych w nim informacji szczegółowych, jest sprawdzana za pomocą następujących technik: – zadania wielokrotnego wyboru (spośród kilku odpowiedzi wybierasz właściwą); – zadania typu prawda / fałsz; – odpowiedzi na pytania do tekstu, – przyporządkowanie tekstów do odpowiednich osób / właściwych dat; – ustalanie kolejności fragmentów tekstu; – dopasowanie tekstów do rysunków / ilustracji / znaków drogowych; – przyporządkowanie przysłów do ich polskich odpowiedników; – dopasowanie tytułów do tekstu / do poszczególnych części tekstu; – uzupełnianie tekstu z lukami; – uzupełnianie tabeli na podstawie przeczytanego tekstu; – określenie rodzaju tekstu; – przyporządkowywanie wyrazów do poszczególnych kategorii tematycznych; – podkreślanie w tekście pożądanych informacji; – podawanie numerów wersów tekstu, w których znajdują się pożądane informacje; – łączenie fragmentów tekstu; – wyszukiwanie antonimów; – wybieranie, która z propozycji pasuje / nie pasuje do podanego słowa; – oddzielanie w wężu literowym poszczególnych słów; – wyszukiwanie słów w diagramie literowym; – uzupełnianie brakujących liter w danym wyrazie; – układanie zdań z podanego słownictwa; – rysowanie na podstawie przeczytanego tekstu; – opowiadanie po polsku treści przeczytanego tekstu. Kryteria oceny sprawności czytania ze zrozumieniem Ocenie podlegają wszystkie rodzaje czytania: szczegółowe, selektywne i całościowe. Ocena celująca: W zakresie czytania ze zrozumieniem uczeń: spełnia wszystkie kryteria na ocenę bardzo dobry, bez trudu rozumie przedstawiane mu teksty informacyjne oraz użytkowe i nawet jeśli występują w nich nowe struktury gramatyczne lub nieznane słownictwo, radzi sobie ze zrozumieniem tekstów w oparciu o kontekst sytuacyjny i umiejętność wysnuwania wniosków przyczynowo-skutkowych. Ocena bardzo dobra: W zakresie czytania ze zrozumieniem uczeń: bez trudu rozumie proste teksty użytkowe i informacyjne (list, e-mail, pocztówka, ogłoszenie, wywiad, zaproszenie, zapiski z pamiętnika, oferta turystyczna, recepta, zalecenia lekarza); sprawnie znajduje potrzebne informacje szczegółowe w tekstach użytkowych i informacyjnych; swobodnie rozumie ogólny sens czytanych tekstów. Ocena dobra: W zakresie czytania ze zrozumieniem uczeń: rozumie ogólnie większość prostych tekstów użytkowych i informacyjnych (list, email, pocztówka, ogłoszenie, wywiad, zaproszenie, zapiski z pamiętnika, oferta turystyczna, recepta, zalecenia lekarza); znajduje większość potrzebnych informacji szczegółowych w tekstach użytkowych i informacyjnych; w zasadzie rozumie ogólny sens większości czytanych tekstów. Ocena dostateczna: W zakresie czytania ze zrozumieniem uczeń: rozumie ogólnie dużą część prostych tekstów użytkowych i informacyjnych (list, e-mail, pocztówka, ogłoszenie, wywiad, zaproszenie, zapiski z pamiętnika, oferta turystyczna, recepta, zalecenia lekarza); znajduje dużą część potrzebnych informacji szczegółowych w tekstach użytkowych i informacyjnych; rozumie ogólny sens dużej części czytanych tekstów. Ocena dopuszczająca: W zakresie czytania ze zrozumieniem uczeń: rozumie tylko niektóre proste teksty użytkowe i informacyjne (list, e-mail, pocztówka, ogłoszenie, wywiad, zaproszenie, zapiski z pamiętnika, oferta turystyczna, recepta, zalecenia lekarza); znajduje tylko niektóre potrzebne informacje szczegółowe w tekście użytkowym i informacyjnym; rozumie ogólny sens tylko niewielkiej części czytanych tekstów. Ocena niedostateczna: W zakresie czytania ze zrozumieniem uczeń: – rozumie bardzo nieliczne proste teksty użytkowe i informacyjne (list, e-mail, pocztówka, ogłoszenie, wywiad, zaproszenie, zapiski z pamiętnika, oferta turystyczna, recepta, zalecenia lekarza); – sporadycznie znajduje znikomą ilość potrzebnych informacji szczegółowych w tekście użytkowym i informacyjnym; – z trudem rozumie ogólny sens bardzo nielicznych czytanych tekstów. UWAGA! Uczeń dyslektyczny powinien mieć możliwość kilkukrotnego przeczytania tekstu. 2. Sprawność rozumienia ze słuchu polega na rozumieniu globalnym, czyli zdolności rozumienia ogólnej tematyki tekstu oraz rozumieniu detalicznym, czyli selektywnym, w którym chodzi o wydobycie ze słuchanego tekstu konkretnych informacji. Sprawność rozumienia ze słuchu ćwiczona jest za pomocą następujących technik: zadania wielokrotnego wyboru (spośród kilku odpowiedzi wybierasz właściwą), zadania typu prawda / fałsz, uzupełnianie luk w zapisie na podstawie wysłuchanych informacji, łączenie informacji w oparciu o wysłuchany tekst, odpowiedzi na pytania do wysłuchanego tekstu, tekście, przyporządkowanie wypowiedzi do poszczególnych osób występujących w przyporządkowanie obrazków do wysłuchanego tekstu, ustalenie kolejności fragmentów tekstu, rysowanie na podstawie wysłuchanego tekstu, streszczanie w języku polskim treści wysłuchanego tekstu, streszczanie w języku niemieckim treści wysłuchanego tekstu. Kryteria oceny sprawności rozumienia ze słuchu Ocena celująca: W zakresie rozumienia ze słuchu uczeń: spełnia wszystkie kryteria na ocenę bardzo dobry; bez trudu rozumie prezentowane wypowiedzi niemieckojęzyczne oraz, nawet jeśli występują w nich nowe struktury gramatyczne lub nieznane słownictwo, radzi sobie ze zrozumieniem wypowiedzi w oparciu o kontekst sytuacyjny i umiejętność wysnuwania wniosków przyczynowo-skutkowych. Ocena bardzo dobra: W zakresie rozumienia ze słuchu uczeń: bez trudu rozumie ogólnie wypowiedź niemieckojęzyczną wypowiadaną przez różne osoby w normalnym tempie, zawierającą oprócz znanej leksyki i struktur gramatycznych również niezrozumiałe elementy, których znaczenia można domyślić się z kontekstu; rozumie ogólny sens sytuacji komunikacyjnych, w tym intencję rozmówcy w różnych warunkach odbioru; sprawnie wyszukuje informacje szczegółowe w wypowiedziach i dialogach; w pełni rozumie instrukcje nauczyciela formułowane w języku niemieckim i prawidłowo na nie reaguje. Ocena dobra: W zakresie rozumienia ze słuchu uczeń: rozumie ogólnie większość wypowiedzi niemieckojęzycznych wypowiadanych przez różne osoby w normalnym tempie, zawierających oprócz znanej leksyki i struktur gramatycznych również niezrozumiałe elementy, których znaczenia można domyślić się z kontekstu; rozumie ogólny sens większości prostych sytuacji komunikacyjnych, w tym intencję rozmówcy w różnych warunkach odbioru; wyszukuje większość informacji szczegółowych w wypowiedziach i dialogach; rozumie większość prostych instrukcji nauczyciela formułowanych w języku niemieckim i prawidłowo na nie reaguje. Ocena dostateczna: W zakresie rozumienia ze słuchu uczeń: rozumie ogólnie dużą część wypowiedzi niemieckojęzycznych wypowiadanych przez różne osoby w normalnym tempie, zawierających oprócz znanej leksyki i struktur gramatycznych również niezrozumiałe elementy, których znaczenia można domyślić się z kontekstu; rozumie ogólny sens dużej części prostych sytuacji komunikacyjnych, w tym intencję rozmówcy w różnych warunkach odbioru; wyszukuje dużą część informacji szczegółowych w wypowiedziach i dialogach; rozumie dużą część prostych instrukcji nauczyciela formułowanych w języku niemieckim i prawidłowo na nie reaguje. Ocena dopuszczająca: W zakresie rozumienia ze słuchu uczeń: rozumie ogólnie tylko niektóre wypowiedzi niemieckojęzyczne wypowiadane przez różne osoby w normalnym tempie zawierające oprócz znanej leksyki i struktur gramatycznych również niezrozumiałe elementy, których znaczenia można się domyślić z kontekstu; rozumie ogólny sens tylko niektórych prostych sytuacji komunikacyjnych, w tym intencję rozmówcy w różnych warunkach odbioru; wyszukuje tylko niektóre informacje szczegółowe w wypowiedziach i dialogach; rozumie tylko nieliczne proste instrukcje nauczyciela formułowane w języku niemieckim i prawidłowo na nie reaguje. Ocena niedostateczna: W zakresie rozumienia ze słuchu uczeń: rozumie ogólnie bardzo nieliczne wypowiedzi niemieckojęzyczne wypowiadane przez różne osoby w normalnym tempie zawierające oprócz znanej leksyki i struktur gramatycznych również niezrozumiałe elementy, których znaczenia można domyślić się z kontekstu; rozumie ogólny sens bardzo nielicznych prostych sytuacji komunikacyjnych, w tym intencję rozmówcy w różnych warunkach odbioru; wyszukuje bardzo nieliczne informacje szczegółowe w wypowiedziach i dialogach; rozumie bardzo nieliczne proste instrukcje nauczyciela formułowane w języku niemieckim. Sprawności czytania i rozumienia ze słuchu sprawdzane są zarówno na poziomie podstawowym, jak i ponadpodstawowym. Aby otrzymać ocenę dopuszczający i dostateczny, powinieneś wykonać zadania łatwiejsze, wymagające podania informacji przekazanych w tekście w sposób bezpośredni (tymi samymi konstrukcjami). Aby otrzymać ocenę dobry, bardzo dobry i celujący należy oprócz zadań prostszych wykonać również zadania polegające na podaniu informacji przekazanych w sposób pośredni za pomocą wyrażeń innych niż w zadaniu lub wymagające analizy całego tekstu i powiązania faktów. Zadania punktowane będą w systemie 0–1. Jeżeli w zadaniu sprawdzającym rozumienie ze słuchu zrobisz błąd w zapisie wyrazów, który jednak nie będzie zaburzał komunikacji, nie stracisz punktu. SZCZEGÓŁOWE ZASADY OCENIANIA UCZNIÓW NA ZAJĘCIACH JĘZYKÓW OBCYCH 1. Prace klasowe obowiązują wszystkich uczniów. Są to pisemne formy sprawdzania poziomu opanowania wiadomości i umiejętności z określonego zakresu materiału omówionego na zajęciach. Trwają jedną godzinę lekcyjną. 2. Jeżeli uczeń opuścił pracę klasową lub sprawdzian z przyczyn losowych musi ją napisać w terminie nie przekraczającym 2 tygodni, bądź w innym terminie po wcześniejszym ustaleniu z nauczycielem. 3. Praca klasowa lub sprawdzian muszą być zapowiedziane z co najmniej tygodniowym wyprzedzeniem. Nauczyciel ustala termin z uczniami i zobowiązany jest omówić ogólnie obowiązujące zagadnienia. 4. Nauczyciel, jeśli uważa to za konieczne, może przeprowadzić lekcje powtórzeniowe. 5. Jeżeli uczeń otrzymał ocenę niedostateczną z pracy klasowej lub sprawdzianu może ją poprawić. Poprawa jest dobrowolna. Każda ocena z poprawy wpisywana jest do dziennika. 6. Przy poprawianiu prac klasowych i sprawdzianów zasady oceniania nie zmieniają się. 7. W przypadku stwierdzenia niesamodzielności pracy pisemnej uczeń otrzymuje ocenę niedostateczną bez możliwości jej poprawienia. 8. „Kartkówki” nie muszą być zapowiedziane przez nauczyciela. Trwają od 5 do 15 minut, są obowiązkowe i nie podlegają poprawie. Obejmują materiał z ostatniej jednostki metodycznej (1-3 lekcji wstecz). W wyjątkowych przypadkach n-l może pozwolić na poprawę, np. gdy cała grupa otrzymała niezadowalające oceny. 9. Ocenie podlegają również: krótkie formy wypowiedzi, prace domowe, aktywność na zajęciach oraz pozalekcyjna np. konkursy), odpowiedzi ustne, projekty i praca w grupach lub parach. Te oceny nie podlegają poprawie. 10. Nauczyciel zapoznaje uczniów z kryteriami oceniania pisemnych form wypowiedzi (patrz: PSO – wymagania na poszczególne oceny). 11. Aktywność na lekcji premiowana jest „plusami” (4 plusy dają ocenę bardzo dobrą) oraz „minusami”( 4 minusy dają ocenę niedostateczną). „Minusy” otrzymuje się za nieprzygotowanie do lekcji (brak pomocy dydaktycznych, itp.), brak pracy domowej – w przypadku zgłoszenia tego faktu przed rozpoczęciem lekcji oraz za całkowity brak aktywności na lekcji lub brak orientacji w tym, co się na lekcji dzieje. 12. Prace nadobowiązkowe są oceniane „plusami”, cząstkową oceną bardzo dobrą lub celującą. Mogą to być prace pisemne, tablice dydaktyczne, albumy, gazetki, itp. 13. Oceny śródroczne i roczne nie są średnimi arytmetycznymi ocen cząstkowych. Podstawą do wystawienia tych ocen są oceny z zapowiedzianych prac pisemnych, pozostałe oceny pełnią funkcję wspomagających. 14. W przypadku ucznia, którego przewidywana ocena roczna klasyfikacyjna jest niejednoznaczna nauczyciel wyznacza zakres, formę i termin prac umożliwiających uczniowi uzyskanie oceny odpowiednio wyższej. 15. Nauczyciel ma obowiązek na wniosek ucznia lub jego rodziców (opiekunów prawnych) zgłoszony na miesiąc przed terminem klasyfikacyjnej rady pedagogicznej podać zasady i terminy poprawy przewidywanej oceny niedostatecznej. 16. Ocena roczna jest oceną za pracę ucznia w całym roku szkolnym.
