Monitoring jezior w 2005 roku

Wojewódzki Inspektorat Ochrony Środowiska w Warszawie
Źródło:
http://www.wios.warszawa.pl/pl/monitoring-srodowiska/monitoring-wod/monitoring-jezior/130,Monitoring-jezior-w-200
5-roku.html
Wygenerowano: Środa, 8 marca 2017, 12:42
Monitoring jezior w 2005 roku
Stan czystości jezior badanych w 2005 roku
Jeziora w województwie mazowieckim badane są w sieci regionalnej. Badania i ocena stanu czystości wód
jezior były przeprowadzone zgodnie z metodyką „Wytyczne monitoringu podstawowego jezior”
opracowaną przez Instytut Ochrony Środowiska w Warszawie, który pełni nadzór merytoryczny nad
badaniami. Główne założenia metodyki to:
●
●
●
dwusezonowy cykl zadań (cyrkulacja wiosenna i stagnacja letnia),
ocena podatności na degradację,
punktowy system oceny jakości jezior.
W 2005 roku wykonano badania sześciu jezior: Białe, Ciechomickie, Łąckie Duże, Łąckie Małe, Urszulewskie
oraz Zdworskie.
Jakość wód badanych jezior w porównaniu z wcześniejszymi badaniami przedstawia tabela 1.
Tabela 1. Jakość wód jezior województwa mazowieckiego badanych w 2005 roku
Jezioro
Białe
Powiat
Łąckie Małe
Zdworskie
Urszulewskie sierpecki
przed
2005 r.
2005 r.
przed
2005 r.
II
II
III
ogólna
2005 r.
przed
2005 r.
2005 r.
przed
2005 r.
2005 r.
II
II
II
II
II
II
III
III
I
III
II
III
II
III
III
II
III
non
non
non
non
III
III
I
II
III
non
III
non
III
III
III
II
III
non
III
non
Szczutowo III
III
II
II
non
III
non
III
Gmina
gostyniński Gostynin
płocki
Klasyfikacja czystości wód
fizykochemiczna
Ciechomickie
Łąckie Duże
Podatność
jeziora na
degradację
Łąck
bakteriologiczna
Badane jeziora w większości są zbiornikami podatnymi na degradację. Są to jeziora zaliczane do zbiorników
III kategorii podatności na degradację (za wyjątkiem Jeziora Białego - II kategoria podatności na
degradację). Zadecydowały o tym przede wszystkim niekorzystne cechy morfometryczne jezior (m.in.:
mała głębokość, długa linia brzegowa w stosunku do pojemności). Warunki zlewniowe (bezpośrednie
zagospodarowanie zlewni) zbiorników były korzystniejsze.
Na podstawie badań wykonanych w 2005 roku, woda Jeziora Białego w ogólnej klasyfikacji odpowiadała II
klasie czystości. Jezioro Białe jest najgłębszym zbiornikiem w województwie mazowieckim z wyraźnie
zaznaczonym 31-metrowym głęboczkiem, w związku z tym w okresie stagnacji letniej charakteryzowało się
uwarstwieniem termicznym toni wodnej. Latem w jeziorze na głębokości 11 metrów zaznaczyły się deficyty
tlenowe, które obejmowały całą warstwę hipolimnionu. W warstwie dennej zanotowano śladowe ilości tlenu.
Woda zbiornika charakteryzowała się dużą koncentracją soli mineralnych, o czym świadczyła wysoka
przewodność elektrolityczna właściwa. Zawartość związków organicznych oraz związków biogennych była
niska, na poziomie I - II klasy czystości. Latem w warstwie naddennej zanotowano wysokie wartości stężeń
fosforanów, które odpowiadały III klasie czystości. Wysoka przezroczystość wody oraz niska zawartość
chlorofilu „a” i suchej masy sestonu (I klasa czystości) świadczyły o małej produktywności akwenu.
Sanitarnie woda odpowiadała II klasie czystości. Mimo olbrzymiej presji rekreacyjnej, stan czystości wód
jeziora od wielu lat utrzymuje się na tym samym poziomie, tj. II klasy czystości.
Stan czystości wody Jeziora Ciechomickiego w 2005 roku odpowiadał II klasie czystości. W okresie letnim w
zbiorniku wytworzyła się niepełna stratyfikacja termiczna. W warstwie metalimnionu zaznaczył się spadek
zawartości tlenu, a nad dnem zanotowano śladowe jego ilości. W badanym roku, woda jeziora odznaczała
się wysoką koncentracją związków mineralnych, na co wskazywała pozaklasowa wartość przewodnictwa
elektrolitycznego właściwego. Zanotowano również wysokie wartości stężeń: wapnia, magnezu, sodu,
potasu, siarczanów. Zawartość substancji organicznych oraz związków azotu była umiarkowana i
odpowiadała II - III klasie czystości. Wartości stężeń fosforanów i fosforu całkowitego były niskie (I - II klasa
czystości). Produktywność jeziora była umiarkowana, z tym, że wiosną była wielokrotnie wyższa niż latem.
Korelowało to z małą przezroczystością wody, która wiosną wynosiła tylko 0,7 metra. Sanitarnie woda
odpowiadała I klasie czystości.
W porównaniu do wcześniejszych badań, w 2005 roku stwierdzono poprawę stanu czystości wody. Jakość
wody zmieniła klasę czystości z III na II.
Ogólny stan czystości wód Jeziora Łąckiego Dużego w 2005 roku odpowiadał wodom pozaklasowym. Jezioro
Łąckie Duże jest zbiornikiem płytkim, w związku z tym w okresie letnim w zbiorniku nie wytwarza się
stratyfikacja termiczna. Latem na stanowisku 02 w warstwie naddennej zanotowano deficyt tlenowy. Woda
jeziora w badanym roku była zasobna w związki organiczne, mineralne oraz związki azotu. Świadczyły o
tym wysokie wartości stężeń ChZT-Cr, BZT5, przewodności elektrolitycznej właściwej oraz azotu
mineralnego i całkowitego, które były na poziomie pozaklasowym. Mała przezroczystość wody korelowała z
wysoką produktywnością zbiornika. Koncentracja chlorofilu „a” i sestonu były na poziomie pozaklasowym.
Sanitarnie woda odpowiadała III klasie czystości. Zanieczyszczeniu wody towarzyszyły zakwity glonów
nadające wodzie zielonkawą barwę, które utrzymywały się od wiosny do późnej jesieni.
W porównaniu do wcześniejszych badań, w badanym roku ogólny stan czystości wody w jeziorze nie uległ
zmianie, ale zanotowano gorsze właściwości fizykochemiczne wody. Jakość wody jeziora od kilkunastu lat
utrzymuje się na poziomie pozaklasowym. Woda jeziora charakteryzuje się daleko posuniętą eutrofizacją.
Jakość wody Jeziora Łąckiego Małego w 2005 roku była na poziomie pozaklasowym. Jest to płytki i bardzo
zamulony zbiornik o charakterze naturalnego stawu. W okresie stagnacji letniej nie wytwarza termicznych
warstw. Cała masa wody była w zasięgu ciepłego epilimnionu. Woda jeziora charakteryzowała się wysoką
koncentracją związków organicznych, mineralnych oraz biogenów. Produkcja pierwotna zbiornika była
bardzo wysoka. Korelowało to z niewielką przezroczystością wody, która wynosiła tylko 0,2 metra. Wartości
stężeń wszystkich badanych parametrów odpowiadały wartościom pozaklasowym i kilkakrotnie
przekraczały wartości ustalone dla III klasy czystości wód. Sanitarnie woda była na poziomie II klasy
czystości. Jezioro Łąckie Małe od wielu lat wykazuje cechy zbiornika silnie zeutrofizowanego.
Zanieczyszczeniu wody towarzyszyły masowe zakwity glonów utrzymujące się od wczesnej wiosny do
późnej jesieni. Nadają one wodzie intensywne zielonkawe zabarwienie.
W porównaniu do wcześniejszych badań, stan czystości wody w jeziorze w 2005 roku uległ pogorszeniu.
Zdecydowanie pogorszyły się warunki fizykochemiczne wody.
Woda Jeziora Urszulewskiego w 2005 roku odpowiadała III klasie czystości. W okresie stagnacji letniej w
jeziorze nie wytwarza się stratyfikacja termiczna. Cała masa wody znajdowała się w pod wpływem ciepłego
epilimnionu i była dobrze natleniona. Woda jeziora w 2005 roku była zasobna w związki organiczne,
mineralne, fosfor całkowity i azot całkowity. Wartości stężeń tych wskaźników były na poziomie III klasy
czystości i pozaklasowym. Wysoka koncentracja chlorofilu „a” i sestonu (na poziomie pozaklasowym)
wykazywały dużą produktywność zbiornika. Korelowało to z małą przezroczystością wody. Sanitarnie woda
odpowiadała II klasie czystości.
W porównaniu z wcześniejszymi badaniami stan czystości wody w jeziorze w 2005 roku uległ poprawie.
Woda zmieniła klasę czystości z pozaklasowej na III klasę czystości.
Stan czystości wody Jeziora Zdworskiego w 2005 roku odpowiadał wodom pozaklasowym. W okresie letnim
w jeziorze nie wytwarza się stratyfikacja termiczna. Cała masa wody znajdowała się w zasięgu ciepłego
epilimnionu i była dobrze natleniona. Woda zbiornika charakteryzowała się dużą zawartością substancji
nieorganicznych, organicznych azotu mineralnego oraz azotu całkowitego, które były na poziomie
pozaklasowym. Większość stężeń badanych parametrów utrzymywała się na poziomie pozaklasowym, z
wyjątkiem związków fosforu, które były na poziomie I klasy czystości. Mała przezroczystość wody
korelowała z wysoką koncentracją chlorofilu „a” i sestonu, co świadczyło o dużej produktywności jeziora.
Stan sanitarny wody odpowiadał II klasie czystości.
Jezioro Zdworskie jest zbiornikiem silnie zeutrofizowanym. Dno jeziora pokrywa gruba warstwa osadów
dennych, których miąższość w niektórych miejscach dochodzi do 12 metrów. Zły stan jeziora utrzymuje się
od kilku lat. Taka sytuacja spotęgowała działania mające na celu ratowanie jeziora przed całkowitym jego
zniszczeniem. W 2004 roku rozpoczęto działania związane z renaturyzacją zbiornika. Badania prowadzone
w 2005 roku miały charakter kontrolny i potwierdziły zły stan zbiornika.
W porównaniu do wcześniejszych badań, obecny stan czystości wód jeziora pod względem
fizykochemicznym uległ pogorszeniu.
Data publikacji 04.09.2008
Rejestr zmian
Liczba wizyt: 4391
Autor: Administrator WIOŚ
Opublikowane przez Administrator WIOŚ