Konspekt 76.indd

sąsiadów w Grupie Sąsiedzkiej?
IV.Częśćczwarta:Zobowiązania
Nauczanie Kościoła:


Bracia i siostry, niech w największej głębi was samych żyje pragnienie
autentycznego braterstwa między wszystkimi ludźmi! Oddając się
z entuzjazmem służbie innych, znajdziecie sens swego życia, ponieważ
tożsamość chrześcijańska nie wyraża się w opozycji do innych, lecz
w zdolności wyrzeczenia się siebie i wychodzenia naprzeciw braciom.
Otwarcie na świat z jasnością i bez lęku stanowi cząstkę powołania
chrześcijanina, świadomego własnej tożsamości i zakorzenionego
w swojej religijnej spuściźnie, która wyraża bogactwo świadectwa
Kościoła. Jan Paweł II, Słowa skierowane do narodów.
Katolickość Kościoła objawia się w czynnej współodpowiedzialności
i szlachetnym współdziałaniu wszystkich na rzecz dobra wspólnego.
Kościół urzeczywistnia wszędzie swoją powszechność przyjmując, scalając
i wywyższając we właściwy sobie sposób, z macierzyńską troską, każdą
prawdziwą wartość ludzką. Równocześnie stara się w każdej szerokości
i długości geograficznej i w każdej sytuacji historycznej pozyskać dla
Boga każdego człowieka i wszystkich ludzi, zjednoczyć ich między sobą
i z Nim w Jego Prawdzie i Miłości. Jan Paweł II, Slavorum apostoli nr 19.
Rozmowa¾(każdy uczestnik w najprostszy sposób odpowiada
na pytania)
 W konspekcie odkrywaliśmy tajemnicę odpowiedzialności
za dobre współżycie sąsiedzkie. Jakie zatem podejmiemy
zobowiązania, aby naśladować w tej postawie Chrystusa?
 Po rozmowie wspólnota podejmuje zobowiązania wspólnotowe
i indywidualne.
Określamy¾ zobowiązania: (Spróbujmy sami określić
postanowienia i zobowiązania.)
 Indywidualne: (Zobowiązania indywidualne podejmuje każdy
osobiście)
 Wspólnotowe: (Zobowiązania wspólnotowe podejmują wszyscy
razem)
Ustalenie¾terminu¾kolejnego¾spotkania.
¾ Modlitwa na zakończenie: Matko Boża z Betlejemu…
Konspekt na spotkania
Wspólnot Sąsiedzkich
76
Luty¾2010
Spotkanie76–Luty2010
Temat: Tajemnica odpowiedzialności za dobre
współżyciesąsiedzkie.
Zapalenie¾świecy¾i¾pieśń:¾Duchu¾Święty,¾przyjdź...
Wprowadzenie¾(cel):
Szczęść Boże! Witam Was wszystkich na naszym spotkaniu sąsiedzkim.
Dzisiaj spotykamy się, by zastanowić się nad¾tematem:¾Odpowiedzialność
za dobre współżycie sąsiedzkie. Ten temat jest nam szczególnie bliski,
gdyż więzi sąsiedzkie są częścią naszego życia. Postaramy się im bardziej
przyjrzeć, by uczyć się tworzyć je w duchu wiary i wzajemnej życzliwości.
Modlitwa¾wstępna: Dziesiątek różańca.
I.Częśćpierwsza:Obserwacjażyciacodziennego
Wychodzimy¾od¾życiowej¾sytuacji:
Na początku odwołajmy się do życiowych doświadczeń:
Życie „pod jednym dachem” w bloku niesie wiele różnych doświadczeń
we współżyciu sąsiedzkim. Jest to środowisko kilku czy kilkunastu rodzin,
które w jakimś stopniu się znają, spotykają ze sobą, niektóre odwiedzają
się częściej, inne nie znają nazwiska nawet najbliższego sąsiada. Zdarzają
się niekiedy sytuacje wyjątkowe, kiedy w chorobie czy śmierci któregoś
z sąsiadów następuje spontaniczna mobilizacja i wiele gestów wsparcia,
dobroci, pomocy sąsiedzkiej. Sąsiedzi czynią to odkładając na bok własne
sprawy. Na ile zwracamy uwagę na to, że jesteśmy dla siebie nawzajem
darem, że możemy razem uczynić coś dobrego, że atmosfera w klatce zależy
od każdej rodziny, od wszystkich sąsiadów? Na ile mamy świadomość,
że jesteśmy za siebie odpowiedzialni jako jedna rodzina dzieci Bożych?
Na ile zastanawiamy się nad tym, że „nikt z nas nie jest samotną wyspą”,
że często korzystamy z pomocy innych i jesteśmy wezwani do tego, aby
wspierać ich w różnych potrzebach, mając na uwadze dobro wspólne
i dążenie razem do zbawienia?
¾¾ Rozmowa: Każdy uczestnik, w najprostszy sposób stara się
odpowiedzieć na pierwsze pytanie, a potem na następne. Pamiętajmy,
aby nie komentować opinii innych osób. Każdy ma prawo do swojego
zdania.



Dlaczego dzisiaj doświadczamy zamykania się sąsiadów na siebie
nawzajem?
Jak rozumiemy naszą odpowiedzialność za dobre współżycie sąsiedzkie?
Na ile dokładamy starań, aby nawiązać prawdziwe relacje z sąsiadami
oparte na wzajemnym zrozumieniu i wsparciu w chwilach trudnych?
¾¾ Podobne problemy spotykali ludzie w czasach biblijnych.
Pierwsze wspólnoty chrześcijańskie także miały różne doświadczenia
we wzajemnych relacjach. Św. Paweł w swoich listach wzmacniał dobre
postawy, pisząc np., aby byli dla siebie nawzajem życzliwi w miłości
braterskiej [Rz 12,10], aby wzajemnie się zachęcali do dobrego i budowali
jedni drugich, tak jak to czynią obecnie [1 Tes 5,11]. Inne wspólnoty
upominał, aby poczuły się za siebie odpowiedzialne i wzywał do zmiany
swego postępowania: Galatów pouczał, aby nie szukali próżnej chwały
jedni drugich drażniąc i wzajemnie sobie zazdroszcząc [Gal 5,26],
natomiast Kolosan wzywał do znoszenia się nawzajem i wybaczania sobie
krzywd [Kol 3,13]. Ideałem wzajemnych więzi jest nieobłudna miłość
bratnia, którą zdobywa się przez umiłowanie swoich braci czystym sercem
[1 P 1,22].
II. Część druga: Światło Pisma św.
Wprowadzenie do czytania biblijnego:
Czytamy komentarz:
¾¾ W podanym fragmencie Ewangelii odczytujemy niezwykłą wartość,
jaką jest usłużenie drugiemu człowiekowi, gdyż tak postępując, czynimy
to dla samego Chrystusa. „Cokolwiek uczyniliście jednemu z tych braci
najmniejszych, Mnieście uczynili” – te słowa są dla nas wskazówką
i jednocześnie wezwaniem do wrażliwości na potrzeby naszych najbliższych
i przychodzenia im z pomocą. Słuchając Ewangelii, zastanówmy się, na ile
w naszych relacjach sąsiedzkich czujemy się odpowiedzialni za siebie
nawzajem w różnych sytuacjach życia?
Ewangelia
w g ś w.
Mateusza 25, 34-40
Chwila rozważania w milczeniu
W chwili milczenia rozważmy, do czego wzywa nas słowo Boże wskazując
na wartość służby drugiemu człowiekowi w duchu odpowiedzialności.
Wspólna modlitwa:
Następuje modlitwa powszechna:
Zanim porozmawiamy na ten temat, pomódlmy się za siebie nawzajem
i za cały Kościół i prośmy o dar współodpowiedzialności za swoich
najbliższych sąsiadów.
Po każdym wezwaniu powtarzamy: Wysłuchaj, nas Panie.
1. Powierzamy Ci, Panie wszystkie nasze wspólnoty sąsiedzkie i prosimy,
abyś udzielał nam potrzebnych łask do wzrastania we wzajemnej
miłości i wrażliwości na siebie nawzajem. Ciebie prosimy...
2. Prosimy Cię, Panie za sąsiadów, którzy nie znają się i nie otwierają
się na siebie nawzajem, aby odkryli wartość budowania głębszych
relacji i doświadczyli radości wzajemnej pomocy. Ciebie prosimy…
3. Zawierzamy Ci, Panie całą naszą wspólnotę parafialną i prosimy,
abyśmy dzięki doświadczeniu drogi odnowy i ewangelizacji coraz
bardziej wzrastali w budowaniu królestwa Bożego pośród nas. Ciebie
prosimy…
¾¾ Można dodać spontaniczne wezwania. Po ostatnim wezwaniu
odmawiamy wspólnie: Ojcze nasz…
III.
Część trzecia: Porównanie życia ze słowem Bożym
Wprowadzenie:
Słowo Boże wzywa do nawrócenia, do przemiany swego dotychczasowego
postępowania. Porozmawiajmy, jakiej zmiany oczekuje od nas Chrystus,
abyśmy umieli patrzeć w przyszłość z nadzieją?
Rozmowa (każdy uczestnik w najprostszy sposób odpowiada
na pytania)


Jakie wezwania odczytujemy dla naszej wspólnoty parafialnej na podstawie
fragmentu Ewangelii?
Które z nich możemy podjąć w najbliższym czasie wobec naszych