Wykład 9

Wykład 9
Tachimetria, czyli pomiary sytuacyjnowysokościowe
Tachimetria, czyli pomiary
sytuacyjno-wysokościowe
1
Niwelacja powierzchniowa metodą
punktów rozproszonych
Przed przystąpieniem do pomiaru należy dany obszar pokryć
siecią poligonową. Punkty poligonowe utrwalamy palikami i
niwelujemy (ciąg niwelacyjny – łaty ustawiamy na palikach,
a stanowiska niwelatora między punktami)
Na rys. A, B, C,... - stanowiska niwelatora,
1,2, 3 ... punkty charakterystyczne terenu, tzw pikiety
1
6
2
E
A
Granica
obszaru
7
B
3
9
5
8
G
10
4
F
H
I
C
D
J
Tachimetria, czyli pomiary
sytuacyjno-wysokościowe
2
POMIAR
1.
2.
3.
4.
5.
Punkty o wyznaczonych współrzędnych x,y,H stanowią
bieguny dla zdjęcia szczegółów metodą biegunową
Niwelator ustawiamy nad punktem poligonowym,
poziomujemy i mierzymy wysokość osi celowej
(wysokość niwelatora z dokł. do 1 cm),
Ustawiamy łatę nad sąsiednim punktem osnowy,
celujemy do niej i odczytujemy krąg poziomy
(zerujemy),
Ustawiamy łaty na kolejnych charakterystycznych
punktach terenu (pikietach) i odczytujemy krąg
poziomy oraz z łaty trzy nitki siatki krzyża nitek
Wyniki pomiaru zapisujemy w dzienniku oraz
prowadzimy szkic terenowy
Obliczenia D = 100*(g-d),Hp = Hst + i − s
Tachimetria, czyli pomiary
sytuacyjno-wysokościowe
3
Szkic niwelacji metodą punktów
rozproszonych może być prowadzony
na bazie aktualnej mapy sytuacyjnej
Tachimetria, czyli pomiary
sytuacyjno-wysokościowe
4
Tachimetria
Tachimetrią nazywamy pomiar sytuacyjno –
wysokościowy wykonany metodą
biegunową w celu wyznaczenia położenia
sytuacyjnego punktów szczegółowych oraz
niwelacji trygonometrycznej w celu
wyznaczenia wysokości.
Dokładność określenia odległości decyduje o
dokładności metody i zakres jej
zastosowania.
Tachimetria, czyli pomiary
sytuacyjno-wysokościowe
5
Tachimetr kreskowy
Schemat pomiaru pojedynczej pikiety:
- wysokość liczymy ze wzoru
H B = H A + i + d AB ⋅ tgα − s
- odległość między stanowiskiem, a pikietą ze wzoru
d AB = ( k ⋅ L + c ) cos 2 α
g
s
L
d
α
∆H
Horyzont
B
i
A
dAB
HB
HA
Poziom odniesienia
Tachimetria, czyli pomiary
sytuacyjno-wysokościowe
6
Na każdym stanowisku należy:
ustawić i spoziomować teodolit,
zmierzyć i - wysokość osi obrotu lunety z dokładnością
do 1 cm,
pomierzyć kierunki orientujące na sąsiednie
stanowiska lub punkty sytuacyjne dające się ustalić na
mapie,
celować kolejno do łat ustawionych na
charakterystycznych punktach terenu oraz na
punktach sytuacyjnych, wykonać odczyt koła
poziomego, odczyty na łacie trzech nitek g, d i s oraz
odczyt koła pionowego,
po zakończeniu pomiarów należy ponownie pomierzyć
kierunek orientujący dla kontroli.
Tachimetria, czyli pomiary
sytuacyjno-wysokościowe
7
Wyniki pomiaru zapisywane są w dzienniku
tachimetrycznym i niezależnie sporządza się szkic
terenu, na którym należy pokazać zanumerowane
punkty osnowy (zgodne z numeracją w dzienniku
tachimetrycznym), punkty sytuacyjne i wysokościowe.
Dokładność pomiaru przy użyciu tachimetru
kreskowego jest niewielka i dlatego zakres
zastosowania tej metody jest bardzo ograniczony.
Tachimetria zyskała na znaczeniu i popularności
dopiero z chwilą pojawienia się teodolitu
elektronicznego z nasadką dalmierczą, a następnie
tachimetru elektronicznego, total station.
Tachimetria, czyli pomiary
sytuacyjno-wysokościowe
8
Tachimetry elektroniczne
pozwalają na automatyczny pomiar kątów poziomych i
pionowych oraz odległości, sterowany przez centralny
mikroprocesor z oprogramowaniem typowym dla
realizacji wszystkich zadań związanych z pomiarem
kątów i odległości wraz ze stosownymi poprawkami i
redukcjami.
Pomiary mogą być tradycyjnie zapisywane w
dziennikach pomiarowych, ale mogą być również
zapisywane w pamięci wewnętrznej lub na
wymiennych kartach pamięci. Zamiast łat korzysta się
ze zwierciadła. Wysokość ustawienia zwierciadła
powinna być równa wysokości instrumentu, w
przeciwnym wypadku należy przy określaniu
wysokości wprowadzić niezbędne poprawki.
Tachimetria, czyli pomiary
sytuacyjno-wysokościowe
9