Fn.310.......2013 Wisła, 21 stycznia 2013 r. XXX XXX XXX Pisemna

Fn.310.......2013
Wisła, 21 stycznia 2013 r.
XXX
XXX
XXX
Pisemna interpretacja przepisów prawa podatkowego
Burmistrz Miasta Wisła działając na podstawie art. 14j § 1 i §3, w zw. z art. 14b, art
14c i art. 14 k §1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (tekst jednolity:
Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.)
postanawia:
- uznać stanowisko wnioskodawcy za nieprawidłowe.
- uznać, że lokal mieszkalny zajęty na prowadzenie działalności gospodarczej (wynajem
turystom) podlegać będzie opodatkowaniu wg. stawek odpowiednich dla działalności
gospodarczej tj. określonych w art. 5 ust. 1 pkt. 2 lit. b ustawy o podatkach i opłatach
lokalnych.
Uzasadnienie
W dniu 02.01.2013 r. do tutejszego urzędu wpłynął wniosek Pani XXX z dnia ... w
sprawie wydania interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego. Strona
wnioskuje o wydanie interpretacji art. 5 ust. 1 pkt. 2 lit. a i b w zw. z art. 1a ust. pkt. 3 ustawy
o podatkach i opłatach lokalnych (tekst jednolity: Dz. U. z 2010 r., Nr 95, poz. 613 z późn.
zm.) w zakresie opodatkowania lokalu mieszkalnego podatkiem od nieruchomości. Zgodnie z
przedstawionym zdarzeniem przyszłym Pani XXX planuje zakupić lokal mieszkalny.
Nieruchomość ta będzie wykorzystywana w dwojaki sposób – będzie służyła właścicielce, jej
rodzinie i znajomym (wyjazdy na weekend, urlop, wakacje itp.), natomiast w pozostałym
czasie będzie wynajmowany (apartament wakacyjny, miejsce krótkotrwałego
zakwaterowania).
Strona wniosła o wydanie interpretacji czy lokal będzie podlegał opodatkowaniu wg.
stawek dla budynków mieszkalnych czy też stawką odpowiednią dla działalności
gospodarczej. Zgodnie ze stanowiskiem Pani XXX, lokal ten będzie podlegał opodatkowaniu
podatkiem od nieruchomości wg. stawek odpowiednich dla budynków mieszkalnych tj. z art.
5 ust. 1 pkt. 2 lit. a ustawy o podatkach i opłatach lokalnych. Wnioskodawczyni uzasadniła
swe stanowisko, popierając je orzecznictwem sądów administracyjnych, jednak tutejszy organ
podatkowy nie może się z tym stanowiskiem zgodzić.
Podatek od nieruchomości został uregulowany w ustawie o podatkach i opłatach
lokalnych (dalej u.p.o.l). Definiując pojęcie „działalności gospodarczej” ustawa ta
bezpośrednio odsyła do przepisów ustawy Prawo działalności gospodarczej (która utraciła
moc na rzecz ustawy o swobodzie działalności gospodarczej): „Użyte w ustawie określenia
oznaczają: [...] działalność gospodarcza - działalność, o której mowa w przepisach ‘Prawa
działalności gospodarczej’, z zastrzeżeniem ust. 2;” (art. 1a ust. 1 pkt. 4 u.p.o.l). Tym samym
dla potrzeb podatku od nieruchomości na mocy art. 2 ustawy o swobodzie działalności
gospodarczej „Działalnością gospodarczą jest zarobkowa działalność wytwórcza,
budowlana, handlowa, usługowa oraz poszukiwanie, rozpoznawanie i wydobywanie kopalin
ze złóż, a także działalność zawodowa, wykonywana w sposób zorganizowany i ciągły”.
Zauważyć należy, że zarówno ustawa o podatkach i opłatach lokalnych, jak i ustawa o
swobodzie działalności gospodarczej (dalej u.s.d.g) zawiera pewne wyjątki od cytowanej
definicji:
- art. 1a ust. 2 u.p.o.l - „Za działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy nie uważa się:
1) działalności rolniczej lub leśnej;
2) wynajmu turystom pokoi gościnnych w budynkach mieszkalnych znajdujących się na
obszarach wiejskich przez osoby ze stałym miejscem pobytu w gminie położonej na tym
terenie, jeżeli liczba pokoi przeznaczonych do wynajęcia nie przekracza 5.”;
- art. 3 u.s.d.g – „Przepisów ustawy nie stosuje się do działalności wytwórczej w rolnictwie w
zakresie upraw rolnych oraz chowu i hodowli zwierząt, ogrodnictwa, warzywnictwa,
leśnictwa i rybactwa śródlądowego, a także wynajmowania przez rolników pokoi, sprzedaży
posiłków domowych i świadczenia w gospodarstwach rolnych innych usług związanych z
pobytem turystów”.
Fakt, iż przepisów ustaw nie stosuje się do ww. rodzajów działalności, nie może być
interpretowany w sposób oznaczający, że to nie jest działalność gospodarcza. W
szczególności gdyby wynajem pokoi turystom nie był działalnością gospodarczą zapisy art.
1a ust. 2 u.p.o.l i art. 3 u.s.d.g byłyby niepotrzebne. Tym samym w ocenie tutejszego organu
podatkowego wynajem pokoi gościnnych (apartamentu) jest działalnością gospodarczą jeżeli
jest prowadzony w sposób ciągły, zarobkowy oraz zorganizowany. Również Pani XXX w
złożonym wniosku wskazała, powołując się na wyrok WSA w Poznaniu z dnia 28.04.2009 r.,
na te elementy jako niezbędne do stwierdzenia czy dana działalność jest działalnością
gospodarczą.
Stwierdzić należy, że planowana działalność będzie miała charakter ciągły. Zgodnie z
wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 25.01.2008 r. (sygn. akt I OSK
2005/2006, LexPolonica nr 1995643) element ciągłości wykonywania działalności oznacza
„względnie stały zamiar wykonywania działalności gospodarczej co nie wyklucza możliwości
prowadzenia jej sezonowo czy nawet jednorazowo”. Z uzasadnienia wniosku wynika, że
wynajem nie będzie działaniem pojedynczym, lecz stałą aktywnością gospodarczą. Wynajem
nie będzie prowadzony w okresie, gdy lokal będzie służył samej właścicielce czy jej rodzinie.
Jednak również w tym czasie prowadzona będzie działalność gospodarcza - apartament
będzie oferowany na wynajem poprzez umieszczenie ogłoszeń w internecie co jest czynnością
mieszczącą się w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej. Wojewódzki Sąd
Administracyjny w Warszawie, w wyroku z dnia 07.04.2008 r. (sygn. akt VI SA/Wa
1893/2007, LexPolonica nr 2050248), stwierdził, że „wykonywanie działalności gospodarczej
obejmuje nie tylko faktyczne wykonywanie czynności należących do zakresu tej działalności,
lecz także czynności zmierzające do zaistnienia takich czynności gospodarczych (czynności
przygotowawcze)”.
Kwestią oczywistą wydaje się, że wynajem będzie prowadzony w celach
zarobkowych. Strona podniosła, że uzyskane przychody będzie rozliczała jako pożytki z
rzeczy.
Zgodnie z opisanym zdarzeniem przyszłym planowany wynajem będzie prowadzony
w sposób zorganizowany. Wnioskodawczyni m. in. wybrała formę opodatkowania dochodów
z najmu, zaplanowała w jaki sposób będzie szukać klientów. Takie zachowania wskazują na
zorganizowanie i podporządkowanie zasadzie racjonalnego gospodarowania.
Tym samym, jeżeli lokal mieszkalny będzie wykorzystywany na wynajem turystom
(de facto na prowadzenie działalności gospodarczej) podlegał będzie opodatkowaniu wg.
stawek podatku z art. 5 ust. 1 pkt. 2 lit. b ustawy o podatkach i opłatach lokalnych jako zajęty
na prowadzenie działalności gospodarczej.
Przypomina się, że zgodnie z art. 6 ust. 6 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych
osoby fizyczne, w sytuacji powstania obowiązku podatkowego lub zaistnienia okoliczności
mających wpływ na wysokość podatku, zobowiązane są złożyć w ciągu 14 dni informację o
nieruchomościach i obiektach budowlanych. Obowiązek taki dotyczy w szczególności
sytuacji zmiany sposobu wykorzystywania budynku (lokalu) mieszkalnego.
Podsumowując, należy uznać stanowisko strony jako nieprawidłowe. Z opisu
zdarzenia przyszłego wynika, że wnioskodawczyni będzie prowadzić działalność, która w
świetle przepisów ustawy o podatkach i opłatach lokalnych jest działalnością gospodarczą.
Zatem lokal w okresie gdy będzie wykorzystywany do prowadzenia tej działalności (również
np. w okresie poszukiwania klientów) nie będzie podlegał opodatkowaniu jak budynek
mieszkalny tj. w stawek z art. 5 ust. 1 pkt. 2 lit. a ustawy o podatkach i opłatach lokalnych.
Stanowisko takie znajduje poparcie w obowiązujących przepisach prawa podatkowego,
przepisach ustawy o swobodzie działalności gospodarczej oraz orzecznictwie w zakresie ich
stosowania.
Pouczenia
Zastosowanie się do interpretacji indywidualnej przed jej zmianą lub przed
doręczeniem organowi podatkowemu odpisu prawomocnego orzeczenia sądu
administracyjnego uchylającego interpretację indywidualną nie może szkodzić
wnioskodawcy, jak również w przypadku nieuwzględnienia jej w rozstrzygnięciu sprawy
podatkowej.
Niniejsza interpretacja, po usunięciu danych identyfikujących wnioskodawcę oraz inne
podmioty wskazane w treści interpretacji, zostanie niezwłocznie zamieszczona w Biuletynie
Informacji Publicznej.
Na niniejszą interpretację wnioskodawcy przysługuje prawo wniesienia skargi do
Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach w terminie 30 dni po upływie terminu
określonego poniżej, za pośrednictwem Burmistrza Miasta Wisła.
Skargę o której mowa wyżej, można wnieść po uprzednim wezwaniu na piśmie Burmistrza
Miasta Wisła – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się
dowiedzieć o wydaniu niniejszej interpretacji – do usunięcia naruszenia prawa.
Otrzymują:
1. XXX
XXX
XXX
2. a/a