Ceny transferowe, a podatki

Ceny transferowe
Ceny transferowe to ceny ustalane dla
transakcji pomiędzy podmiotami
powiązanymi tzw. transakcje
kontrolowane, które odbiegają od tych,
które ustaliłyby między sobą niezależne
podmioty.
Stosowanie cen transferowych w celu minimalizacji obciążeń
podatkowych
Przykład 1 cena zakupu Sp. zależna cena transf. Sp. matka cena sprzedaży
100
200
300
Zysk brutto
St. % pod.
Podatek
20%
60%
Wynik netto
Przykład2
100
Zysk brutto
St. % pod.
Podatek
Wynik netto
300
20%
300
60%
Przykład 3
100
400
300
Zysk brutto
St. % pod. .
20%
60%
Podatek
Wynik/ netto
Przykład 4
100
500
300
Zysk brutto
St. % pod.
Podatek
Wynik netto
20%
60%
Ceny transferowe, a podatki
W celu ograniczenia ryzyka
przerzucania dochodów za pomocą
cen transferowych, państwa
nakładające wysokie zobowiązania
podatkowe wprowadziły do swoich
systemów uregulowania nakładające
na przedsiębiorstwa obowiązek
ustalania cen transferowych na
poziomie cen rynkowych

Polskie organy podatkowe mają prawo do urynkowienia wartości
transakcji kontrolowanych i oszacowania prawidłowej wartości
podstawy opodatkowania deklarowanej w Polsce, i korzystają z tego
prawa.

Jednym ze sposobów zabezpieczenia przedsiębiorstwa przed
negatywnymi skutkami ewentualnych korekt cen transferowych jest
uzyskanie od ministra finansów potwierdzenia, że metody ustalania
cen transferowych stosowane przez przedsiębiorstwo w
kontrolowanych transakcjach są prawidłowe. Takie potwierdzenia są
wydawane przez ministra finansów w formie porozumień w sprawie
ustalania cen transferowych na wniosek zainteresowanego
przedsiębiorstwa lub grupy zainteresowanych przedsiębiorstw.

Porozumienia cenowe mogą być zawierane na okresy nie dłuższe
niż 5 lat z możliwością ich przedłużenia. Przedłużenie może
obowiązywać przez kolejne 5 lat, jeśli warunki będące podstawą
wydania przedmiotowych porozumień nie uległy zmianie.
:Firmy powiązane muszą sporządzać dokumentację zawieranych między
sobą transakcji w przypadku, gdy łączna kwota wynikająca z umowy lub
rzeczywiście zapłacona w roku podatkowym przekracza równowartość
a)
W przypadku transakcji towarowych:

100 000 euro, gdy wartość operacji nie przekroczy 20% kapitału
zakładowego podatnika niebędącego osobą fizyczną

50 000 euro w pozostałych przypadkach.
b)
W przypadku transakcji usługowych

30 000 euro w przypadku świadczenia usług, sprzedaży lub udostępniania
wartości niematerialnych i prawnych.
Elementy dokumentacji podatkowej:

Zwięzły opis transakcji,

Opis podmiotów uczestniczących w transakcji,

Opis planowanych korzyści wynikających z transakcji,

Warunki porównywalności transakcji,

Przyjęta metoda kalkulacji ceny transferowej wraz z uzasadnieniem
Ceny transferowe w Polsce
Dokumentacja powinna być przygotowana także,
gdy transakcje są prowadzone w krajach
wymienionych w Rozporządzeniu
Ministerstwa Finansów DZ. U. z 2012r.
Poz.362,poz440,poz. 769 W sprawie
określenia kryteriów i terytoriów
stosujących szkodliwą konkurencje
podatkowa dla celów podatku
dochodowego od osób prawnych i
Rozporządzenie MF z dnia
10.09.2009 r. w sprawie szacowania
cen Dz.U. z 2013 poz. 768
Metody ustalania cen transferowych
Metody ustalania cen transferowych
Metody transakcyjne
transakcyjnego
Metody zysku
Metoda porównywalnej ceny niekontrolowanej
Metoda porównywalnej ceny niekontrolowanej polega na porównaniu ceny
ustalonej w transakcjach między podmiotami powiązanymi z ceną stosowaną
w porównywalnych transakcjach przez podmioty niezależne i na tej
podstawie określeniu wartości rynkowej przedmiotu transakcji zawartej
między podmiotami powiązanymi Porównania cen dokonuje się w dwóch
formach:
Transakcje z podmiotami niepowiązanymi stanowiącymi podstawę do
porównania powinny:
 Dotyczyć produktów, usług lub innych świadczeń tego samego
rodzaju,
 Dotyczyć transakcji o porównywalnej wartości,
 Być zawierane na tym samym etapie łańcucha dystrybucji,
 Być zawierane na podobnych warunkach, jak wyceniane transakcje z
podmiotami powiązanymi.
 wewnętrznego porównania cen - którą dokonuje się na podstawie cen, jakie
stosuje dany podmiot na danym lub porównywalnym rynku w transakcjach z
podmiotami niezależnymi,
 zewnętrznego porównania cen - którą dokonuje się na podstawie cen, jakie
stosują w porównywalnych transakcjach inne niezależne podmioty

Metoda ceny odprzedaży (MCO)
Metoda ceny odsprzedaży polega na obniżeniu ceny określonej w
transakcji danego podmiotu z podmiotem niezależnym, dotyczącej
dóbr lub usług nabytych uprzednio przez ten dany podmiot od
podmiotu z nim powiązanego, o marżę ceny odsprzedaży. Tak
ustalona cena może być uważana za cenę rynkową określoną w
transakcji danego podmiotu z podmiotem z nim powiązanym
Metoda rozsądnej marży "koszt plus"
Metoda rozsądnej marży "koszt plus" polega na ustaleniu ceny
sprzedaży rzeczy i praw oraz świadczenia usług w transakcji danego
podmiotu z podmiotem powiązanym na poziomie odpowiadającym
sumie kosztów bezpośrednio związanych z nabyciem od podmiotu
niezależnego lub wytworzeniem we własnym zakresie przedmiotu
transakcji i odpowiedniego zysku wynikającego z warunków
rynkowych i wykonywanych przez te podmioty funkcji oraz kosztów
pośrednich, z wyłączeniem kosztów ogólnych zarządu, to jest
kosztów działania jednostki jako całości oraz kosztów zarządzania tą
jednostką .
Baza kosztowa + narzut zysku (liczony jako % bazy kosztowej*)

Nowe rozporządzenie MF z dnia 10 września 2009 r.
doprecyzowało, że narzut zysku jest kalkulowany w oparciu o sumę
kosztów bezpośrednich i pośrednich (tj. bazę kosztową).
Metody zysku transakcyjnego - Metoda podziału zysku
(MPZ)
W sytuacji, gdy dostępne dane nie pozwalają na określenie cen
transferowych w oparciu o metody tradycyjne, przepisy prawa
podatkowego zezwalają na użycie metod zysku transakcyjnego .
Polegają one na określaniu dochodów podmiotów powiązanych na
podstawie zysku, jakiego racjonalnie powinien oczekiwać dany
podmiot uczestniczący w transakcji.
Metoda podziału zysku –polega na określeniu właściwego podziału
zysku między podmiotami powiązanymi uzyskanego ze sprzedaży
towarów i usług podmiotom zależnym i wytworzonych uprzednio
wspólnie przez podmioty powiązane zgodnego z zasadami podziału
zysku, jaki ustaliłyby we wzajemnych stosunkach podmioty
niezależne.
Zastosowanie metody podziału zysków
Firma A jest niemiecką firmą produkującą walizki, które są lżejsze od walizek
oferowanych przez konkurentów, i które mogą być tak składane, aby mogli z
nich korzystać pasażerowie linii lotniczych. Podstawowe elementy są
produkowane w firmie matce w Niemczech, a następnie sprzedawane są do
filii ulokowanej w Polsce B. Polska filia montuje gotowe walizki oraz zajmuje
się ich wprowadzaniem na rynek i dystrybucją na polskim rynku.
A
Sprzedaż
Koszt produkcji
Zysk operacyjny
Koszty sprzedaży
Koszty zarządu
Wynik brutto
B
Skonsolidowany
Podział skonsolidowanego zysku pomiędzy A i B na poziomie zysku
operacyjnego to:


Na poziomie zysku brutto:


Wynika z tego, że cena transferowa użyta w tym przykładzie powoduje
niesprawiedliwy podział zysku- z pewnością nie do zaakceptowania przez
organy podatkowe.
Metoda marży transakcyjnej netto
Określenie marży zysku netto uzyskanej przez podmiot w
transakcji z podmiotem powiązanym poprzez porównanie
jej do marży jaką uzyskuje ten sam podmiot w
transakcjach z podmiotami niezależnymi lub do marży
uzyskiwanej w porównywalnych transakcjach przez
podmioty niezależne.
Przesłanki wyboru
W przypadkach kiedy możliwe jest zastosowanie metody porównywalnej
ceny niekontrolowanej, metodę tę stosuje się w pierwszej kolejności przed
innymi metodami określonymi w przepisach rozporządzenia, chyba że
zastosowanie innej metody pozwoli ustalić ceny w transakcjach na poziomie
bardziej zbliżonym do wartości rynkowej przedmiotu takiej transakcji i
umożliwi dokładniejsze określenie dochodów podatnika.”
( 12 ust. 3 Rozporządzenia MF z dnia 10.09.2009 r. w sprawie szacowania
cen)
Strony porozumień cenowych
Stronami porozumień cenowych z ministrem finansów mogą być
zarówno podmioty krajowe w rozumieniu przepisów
o podatku dochodowym (np. spółki kapitałowe i osobowe,
przedsiębiorstwa osób fizycznych, fundusze inwestycyjne czy
towarzystwa ubezpieczeniowe), jak i polskie zakłady
zagranicznych przedsiębiorstw czy zagraniczne zakłady
polskich podatników prowadzących działalność gospodarczą
za pomocą zakładu poza terenem Polski.
Korzyści związane z zawarciem porozumienia
cenowego
Porozumienia cenowe to korzystna dla przedsiębiorstw oraz organów
administracji podatkowej swoistego rodzaju umowa.
•
Porozumienia cenowe umożliwiają przedsiębiorstwom uczestniczącym
w złożonych transakcjach kontrolowanych o istotnej wartości m.in.:
•
zwiększenie wiarygodności planowanych obciążeń podatkowych oraz
wyniku finansowego w okresie objętym porozumieniem cenowym,
•
szczegółową symulację rozliczeń pomiędzy stronami transakcji, a w
konsekwencji zwiększenie skuteczności operacyjnego i finansowego
zarządzania przedsiębiorstwem,
•
wyeliminowanie ryzyka korekt zysków, a w konsekwencji potrzeby
tworzenia rezerw na podatek dochodowy w stosunku do transakcji
objętych porozumieniami cenowymi,
•
zmniejszenie stopnia intensywności ewentualnych kontroli podatkowych
lub karnoskarbowych dotyczących transakcji będących przedmiotem
porozumienia cenowego,
•
ograniczenie zakresu dokumentacji podatkowej, która powinna być
gromadzona oraz przechowywana w przedsiębiorstwie (a na żądanie
organów podatkowych udostępniana),
•
usprawnienie przepływu informacji i uproszczenie dokumentacji
kontrolowanych transakcji (wypracowanie odpowiednich procedur w tym
zakresie jest często efektem ubocznym prac towarzyszących zawieraniu
porozumień cenowych),
•
mobilizację do bieżącego gromadzenia i przetwarzania informacji
dotyczących kontrolowanych transakcji oraz kontrolę okoliczności mogących
mieć wpływ na prawidłowe ustalenie cen transakcyjnych,
•
eliminację ewentualnego podwójnego opodatkowania dochodu
odpowiadającego korekcie cen transferowych w przypadku niepowodzenia
procedur wzajemnego porozumiewania przewidzianych w odpowiednich
umowach o unikaniu podwójnego opodatkowania,
•
stosowanie takiej metody ustalania cen transferowych, która w jak bardziej
prawidłowy sposób odzwierciedla specyficzną sytuację przedsiębiorstwa z
uwzględnieniem czasu i miejsca transakcji, warunków rynkowych, funkcji
stron oraz zakresu ryzyka ponoszonego przez strony transakcji.