Szamati 117 - Zrobiłeś wysiłek i nie znalazłeś

Transkrypt

Szamati 117 - Zrobiłeś wysiłek i nie znalazłeś
Szamati 117 - Zrobiłeś wysiłek i nie znalazłeś - nie wierz
Autor: Baal Sulam
Wysiłki są niezbędne. Po tym, jak Stwórca daje człowiekowi prezent, On chce, żeby ten odczuł
wartość prezentu, w przeciwnym wypadku będzie podobny do głupca, o którym powiedzieli
mędrcy: „Jaki głupiec gubi to, co mu dają”. A ponieważ nie docenia prezentu, więc nie stara się
zachować go. I takie jest prawo – człowiek nie odczuwa ważności czegokolwiek, jeżeli nie ma
potrzeby w tym. I zgodnie z miarą odczucia niezbędności, czyli cierpienia, jeżeli nie otrzymał
upragnionego, on odczuwa smak nasłodzenia i radość napełnienia przy otrzymaniu
pożądanego. Jak w przykładzie z człowiekiem, któremu dają różne smaczne napoje, lecz jeżeli
nie ma pragnienia – nie odczuje żadnego smaku, jak powiedziano: „Jak woda studzona dla
zmęczonej duszy.”
I dlatego, kiedy robią przyjęcie, żeby zadowolić i uradować przyjaciół, przyjętym jest gotować
mięso i rybę, i różne delikatesy, ale przy tym pilnują również tego, żeby były podane ostre
przyprawy, takie jak gorczyca, ostra papryka, marynaty. A wszystko to dlatego, żeby pobudzić
cierpienie z powodu głodu, ponieważ kiedy serce odczuwa gorzki i ostry smak, pobudza się
głód i życzenie, które człowiek później może wypełnić smacznymi rzeczami.
I nie wynika pytanie u człowieka, po co mi potrzebne przyprawy pobudzające cierpienie od
głodu? Czy nie powinien gospodarz przygotować wyłącznie napełnienia od głodu, czyli sam
pokarm i nie martwić się o przyprawy wzmagające apetyt? Odpowiedź jest zrozumiała i jasna,
gospodarz chce, żeby goście byli nasłodzeni poczęstunkiem, ale wyłącznie w tej mierze, w
której będą mieli apetyt – oni otrzymują zadowolenie od pokarmu. Jeżeli gospodarz po prostu
powiększa ilość smacznych dań, to nie przyniesie korzyści dla nasłodzenia poczęstunkiem,
ponieważ nie ma napełnienia bez odczucia braku.
Dlatego żeby stać się godnym światła Stwórcy, niezbędnym jest również odczucie braku. A
odczucie braku – jest to wysiłek. W tej mierze, w której człowiek przykłada wysiłek i podczas
największego ukrycia prosi Stwórcę, w tej mierze Stwórca staje się potrzebny jemu, żeby
otworzył mu oczy, żeby mógł podążać drogą Stwórcy. A kiedy on ma to kli – odczucie braku, to
jeżeli Stwórca daje mu pomoc z góry – teraz on już wie jak zachować ten prezent. W ten
sposób wysiłek – jest to odwrotna strona. I kiedy przyjmuje odwrotną stronę – jest u niego
miejsce do tego, żeby mógł stać się godny otwarcia liku Stwórcy.
I o tym powiedziano: „Nie będzie potrzebować głupiec rozumu”, co oznacza, że nie ma on takiej
niezbędności do tego, żeby zechciał przyłożyć wysiłek dla osiągnięcia rozumu. W ten sposób
nie ma on odwrotnej strony, i dlatego jest niemożliwym stać się godnym otwarcia liku Stwórcy. I
o tym powiedziano: „Zgodnie z cierpieniem – wynagrodzenie”, czyli cierpieniem nazywa się
1/3
Szamati 117 - Zrobiłeś wysiłek i nie znalazłeś - nie wierz
Autor: Baal Sulam
wysiłek budujący kli, żeby mógł stać się godny wynagrodzenia. To oznacza, że w tej mierze, w
której będzie u niego cierpienie, w tej samej mierze będzie mógł on stać się godny radości i
zadowolenia.
Wysiłki są niezbędne. Po tym, jak Stwórca daje człowiekowi prezent, On chce, żeby ten odczuł
wartość prezentu, w przeciwnym wypadku będzie podobny do głupca, o którym powiedzieli
mędrcy: „Jaki głupiec gubi to, co mu dają”. A ponieważ nie docenia prezentu, więc nie stara się
zachować go. I takie jest prawo – człowiek nie odczuwa ważności czegokolwiek, jeżeli nie ma
potrzeby w tym. I zgodnie z miarą odczucia niezbędności, czyli cierpienia, jeżeli nie otrzymał
upragnionego, on odczuwa smak nasłodzenia i radość napełnienia przy otrzymaniu
pożądanego. Jak w przykładzie z człowiekiem, któremu dają różne smaczne napoje, lecz jeżeli
nie ma pragnienia – nie odczuje żadnego smaku, jak powiedziano: „Jak woda studzona dla
zmęczonej duszy.”
I dlatego, kiedy robią przyjęcie, żeby zadowolić i uradować przyjaciół, przyjętym jest gotować
mięso i rybę, i różne delikatesy, ale przy tym pilnują również tego, żeby były podane ostre
przyprawy, takie jak gorczyca, ostra papryka, marynaty. A wszystko to dlatego, żeby pobudzić
cierpienie z powodu głodu, ponieważ kiedy serce odczuwa gorzki i ostry smak, pobudza się
głód i życzenie, które człowiek później może wypełnić smacznymi rzeczami.
I nie wynika pytanie u człowieka, po co mi potrzebne przyprawy pobudzające cierpienie od
głodu? Czy nie powinien gospodarz przygotować wyłącznie napełnienia od głodu, czyli sam
pokarm i nie martwić się o przyprawy wzmagające apetyt? Odpowiedź jest zrozumiała i jasna,
gospodarz chce, żeby goście byli nasłodzeni poczęstunkiem, ale wyłącznie w tej mierze, w
której będą mieli apetyt – oni otrzymują zadowolenie od pokarmu. Jeżeli gospodarz po prostu
powiększa ilość smacznych dań, to nie przyniesie korzyści dla nasłodzenia poczęstunkiem,
ponieważ nie ma napełnienia bez odczucia braku.
Dlatego żeby stać się godnym światła Stwórcy, niezbędnym jest również odczucie braku. A
odczucie braku – jest to wysiłek. W tej mierze, w której człowiek przykłada wysiłek i podczas
największego ukrycia prosi Stwórcę, w tej mierze Stwórca staje się potrzebny jemu, żeby
otworzył mu oczy, żeby mógł podążać drogą Stwórcy. A kiedy on ma to kli – odczucie braku, to
jeżeli Stwórca daje mu pomoc z góry – teraz on już wie jak zachować ten prezent. W ten
sposób wysiłek – jest to odwrotna strona. I kiedy przyjmuje odwrotną stronę – jest u niego
miejsce do tego, żeby mógł stać się godny otwarcia liku Stwórcy.
2/3
Szamati 117 - Zrobiłeś wysiłek i nie znalazłeś - nie wierz
Autor: Baal Sulam
I o tym powiedziano: „Nie będzie potrzebować głupiec rozumu”, co oznacza, że nie ma on takiej
niezbędności do tego, żeby zechciał przyłożyć wysiłek dla osiągnięcia rozumu. W ten sposób
nie ma on odwrotnej strony, i dlatego jest niemożliwym stać się godnym otwarcia liku Stwórcy. I
o tym powiedziano: „Zgodnie z cierpieniem – wynagrodzenie”, czyli cierpieniem nazywa się
wysiłek budujący kli, żeby mógł stać się godny wynagrodzenia. To oznacza, że w tej mierze, w
której będzie u niego cierpienie, w tej samej mierze będzie mógł on stać się godny radości i
zadowolenia.
3/3

Podobne dokumenty