Łyżwy rybackie

Narodowe Muzeum Morskie w Gdańsku
Łyżwy rybackie
Numer inwentarza: CMM/OR/85/A, B
Tytuł: Łyżwy rybackie
Autor: nieznane
Czas powstania: 1. połowa XX wieku
Rodzaj: etnografia
Miejsce powstania: nieznane
Miejsce pozyskania: Kluki, Polska
Materiał: drewno, metal, włókno roślinne, brezent
Technika: struganie, kucie, połączenia materiałów
Materiał i technika Wykutą z żelaza płozę osadzono w wystruganym z drewna oparciu stopy. W
opisowo: otwory wsunięto taśmy brezentowe.
Dział: MUZEUM RYBOŁÓWSTWA W HELU
Lokalizacja: magazyn
Data dodania: 24/09/2012
Data modyfikacji: 09/10/2012
Bibliografia: Maria Znamierowska-Prüfferowa, Tradycyjne rybołówstwo ludowe w Polsce na
tle zbiorów i badań terenowych Muzeum Etnograficznego w Toruniu, Toruń
1988; karta katalogu naukowego muzealiów etnograficznych, autor: Teresa
Klim; KZ - 1973/6
Opis: Zimą Słowińcy zamieszkujący Kluki przemieszczali się na łyżwach po lodowej
tafli pokrywającej Jeziora Łebsko. Rybacy zakładali je, udając się na połowy
podlodowe. Dzieci i młodzież mogły używać ich w celach
sportowo-zabawowych. Ten model łyżew ma korzenie holenderskie, a jego
istnienie zostało zarejestrowane w Holandii w połowie XIX w. Holendrzy jako
pierwsi zaczęli stosować metalowe płozy osadzone w drewnianej podstawie w
XIII-XIV w. Wcześniej do ślizgania się po lodzie używano łyżew z kości. Rybacy
na Helu polowali na foki na takich łyżwach jeszcze na początku XX w. Na
półwyspie Helskim i nad Zalewem Wiślanym od lodu odpychano się okutym na
dole kijem.
Strona 1 z 1