Bojer rybacki - Narodowe Muzeum Morskie w Gdańsku
Transkrypt
Bojer rybacki - Narodowe Muzeum Morskie w Gdańsku
Narodowe Muzeum Morskie w Gdańsku Bojer rybacki Numer inwentarza: CMM/OR/284 Tytuł: Bojer rybacki Autor: nieznane Czas powstania: 1. połowa XX wieku Rodzaj: etnografia, technika Miejsce powstania: nieznane Miejsce pozyskania: Jastarnia, Polska Materiał: drewno dębowe, żelazo, stal, sizal, płótno Technika: stolarstwo, połączenia materiałów Materiał i technika Elementy drewniane wykonane z opisowo: desek i połączone w płaską, trójkątną konstrukcję. Osadzenie masztu w środkowej desce; zamocowanie żagla i lin: sizalowej i stalowej. Dział: MUZEUM RYBOŁÓWSTWA W HELU Lokalizacja: magazyn Data dodania: 17/08/2012 Data modyfikacji: 09/10/2012 Bibliografia: karta katalogu naukowego muzealiów etnograficznych, autor: Teresa Klim; KZ-5/75 Opis: W pierwszej połowie XX w. zimą, kiedy wody Zatoki Gdańskiej zamarzały, rybacy jako pojazdu używali ślizgu lodowego, czyli bojera. Prosta konstrukcja z desek z jednej strony miała żelazne płozy, z których tylna była ruchoma i służyła jako ster. Z drugiej miała ustawiony maszt zaopatrzony w żagiel, służący za napęd. Bojerów używano jako środka transportującego sieci i rybaków na łowisko podczas połowów pod lodem. Z powrotem przewożono też ryby. Bojer mógł służyć ogólnie jako środek komunikacji zimowej. Żeglarstwo lodowe narodziło się w Niderlandach na początku XVII w., stąd słowo bojer ma rodowód holenderski. W owym czasie zimą żeglowano po lodzie łodzią zaopatrzoną w płozy. Pod koniec XIX w. w Stanach Zjednoczonych zaczęto upraszczać konstrukcję i w takiej postaci została ona zaadaptowana w północnych Niemczech. Strona 1 z 1