państwowa wyższa szkoła zawodowa
Transkrypt
państwowa wyższa szkoła zawodowa
PAŃSTWOWA WYŻSZA SZKOŁA ZAWODOWA W TARNOWIE INSTYTUT ADMINISTRACYJNO-EKONOMICZNY PROGRAM STUDIÓW DLA KIERUNKU – EKONOMIA Specjalność: Agroekonomia TRYB - STACJONARNY SEMESTR V i VI Rok akademicki 2008/2009 1 CELE KSZTAŁCENIA Sześciosemestralne studia licencjackie na kierunku Ekonomia prowadzone są w systemie stacjonarnym i niestacjonarnym. Studia kończą się obroną pracy dyplomowej. Absolwenci uzyskują tytuł zawodowy licencjata. Studia te obejmują treści kształcenia: 1) ogólnego – geografia ekonomiczna, socjologia, historia gospodarcza, informatyka, języki obce, wf.; 2) podstawowego – matematyka, statystyka opisowa, ekonometria, mikro – i makroekonomia, zarządzanie, marketing, rachunkowość, międzynarodowe stosunki gospodarcze i prawo; 3) kierunkowego - polityka społeczna, polityka gospodarcza, analiza ekonomiczna, finanse publiczne, rynki finansowe, ekonomia integracji europejskiej i gospodarka regionalna. W ramach kształcenia specjalistycznego już po pierwszym roku studiów student może wybrać jedną z dwóch specjalności: Agroekonomia lub Rachunkowość i finanse. W ramach Agroekonomii studenci zdobywają wiedzę m.in. z zakresu techniki i technologii produkcji roślinnej i zwierzęcej, ekonomiki i organizacji gospodarstw, rachunkowości gospodarstw rolnych, agrobiznesu w Polsce i UE, polityki rolnej i strukturalnej, przedsiębiorczości rolniczej i pozarolniczej, zarządzania projektami unijnymi, doradztwa w agrobiznesie, spółdzielczości wiejskiej, agroturystyki, bankowości spółdzielczej, marketingu produktów rolno – spożywczych, komunikacji interpersonalnej i ochrony środowiska. W ramach specjalności Rachunkowość i finanse studenci zdobywają wiedzę m.in. z zakresu prowadzenia rachunkowości w małych, średnich i dużych przedsiębiorstwach, analizy i projekcji finansowej w firmie, sporządzania raportów finansowych, rachunkowości zarządczej, finansów przedsiębiorstw, finansów publicznych, systemu podatkowego w Polsce i UE, zasad funkcjonowania systemu bankowego, ubezpieczeń gospodarczych i społecznych, funduszy emerytalnych, funkcjonowania rynków finansowych, doradztwa rachunkowego, wyceny majątku i metod wyceny projektów gospodarczych oraz zasad funkcjonowania funduszy strukturalnych polityki strukturalnej UE. Ponadto studenci zobowiązani są do odbycia 6 tygodniowej praktyki zawodowej którą mogą odbyć w kraju bądź za granicą (USA, Irlandia, Wielka Brytania). SYLWETKA ABSOLWENTA Absolwent kierunku Ekonomia posiada wszechstronną wiedzę ekonomiczną oraz jest przygotowany do wykonywania zawodu ekonomisty - specjalisty w dziedzinie gospodarowania zasobami finansowymi, ludzkimi i materialnymi. Jest on przygotowany do przeprowadzania analiz ekonomicznych i finansowych wspierających podejmowanie racjonalnych decyzji osadzonych w teorii gospodarki rynkowej. Dodatkowo osoby kończące specjalność Agroekonomia są 2 przygotowane do pracy i zarządzania w przedsiębiorstwach sektora gospodarki żywnościowej oraz organizacjach i instytucjach (publicznych i pozarządowych) - głównie na stanowiskach wykonawczych - w kraju i za granicą. Absolwenci specjalności Rachunkowość i finanse posiadają wiedzę z zakresu rachunkowości i finansów przedsiębiorstw instytucji publicznych i finansowych, organizacji pozarządowych, banków oraz są przygotowani do podjęcia w nich pracy na stanowiskach pomocniczych. Absolwent kierunku Ekonomia posiada również niezbędną wiedzę i umiejętności do samodzielnego prowadzenia działalności gospodarczej. Umie poruszać się swobodnie w europejskiej przestrzeni społeczno-gospodarczej, zna język obcy na poziomie biegłości B2 Europejskiego Systemu Opisu Kształcenia Językowego Rady Europy. Treści kształcenia w zakresie technologii informacyjnej pozwalają mu na uzyskanie Europejskiego Certyfikatu Umiejętności Komputerowej (ECDL – European Computer Driving Licence). Dyplom ukończenia studiów licencjackich umożliwia absolwentom podjęcie studiów II stopnia i zdobycie tytułu magistra. 3 SZCZEGÓŁOWY OPIS PRZEDMIOTÓW (TREŚCI KSZTAŁCENIA) Seminarium Nazwa kursu Kod kursu Kod ERASMUSA Instytut Administracyjno-Ekonomiczny Jednostka Ekonomia/Agroekonomia/ III rok Kier/spec/rok 4 pkt. semestr V i 4 pkt. semestr VI Punkty ECTS Obowiązkowy Rodzaj kursu III rok/ semestr V i VI Okres (rok akad/semestr) L. – 30 godz. semestr V i L. – 30 godz. – semestr VI Typ zajęć/liczba godzin Koordynator Starsi wykładowcy i profesorzy PWSZ Prowadzący L – zaliczenie z oceną semestr Vi VI Sposób zaliczenia Studia pierwszego stopnia Poziom kursu WYMAGANIA WSTĘPNEbrak JĘZYK WYKŁADOWYPolski Głównym celem seminarium jest przygotowanie studentów do Cele wystąpień publicznych, w tym do obrony pracy dyplomowej oraz do dydaktyczne/efekty napisania pracy licencjackiej. kształcenia Skrócony opis kursu Studenci realizują cel poprzez wygłaszanie samodzielnie Pełny opis kursu Literatura przygotowanych referatów, ocenianych wg wcześniej przyjętych kryteriów. Po każdym referacie odbywa się dyskusja dotycząca poruszanych problemów. Student przedstawia kolejne etapy pisania pracy licencjackiej. - Przedstawienie celu, zakresu i metodyki pracy licencjackiej. - Dobór i wykorzystanie literatury. - Przygotowanie referatu nt. kolejnych etapów pisania pracy. - Umiejętność opisu tabel, wykresów, rysunków oraz robienia przypisów w pracy. - Zapoznanie się z wymogami obowiązującymi przy obronie. - Umiejętność wygłoszenia krótkiego streszczeniaprzedstawienia pracy.licencjackiej. Lelusz H., 200, Metodyka pisania prac dyplomowych o tematyce ekonomicznej. Wydawnictwo Uniwersytetu WarmińskoMazurskiego. Majchrzak J., 1995. Metodyka pisania prac magisterskich i dyplomowych: poradnik pisania prac promocyjnych oraz innych opracowań naukowych wraz z przygotowaniem ich do obrony lub publikacji. Akademia Ekonomiczna w Poznaniu. Zróżnicowana wg tematów referatów. Literatura niezbędna do przygotowania wystąpień. 4 Ochrona Środowiska Nazwa kursu Kod kursu Kod ERASMUSA Instytut Administracyjno-Ekonomiczny Jednostka Ekonomia/Agroekonomia/ III rok studiów Kier/spec/rok 2 Punkty ECTS do wyboru Rodzaj kursu III rok, semestr V Okres (rok akad/semestr) W – 15 godz., Ćw. – 15 godz. Typ zajęć/liczba godzin Prof. dr hab. Czesława Jasiewicz Koordynator Prof. dr hab. Czesława Jasiewicz Prowadzący W. – Egzamin, Ćw. – zaliczenie z oceną Sposób zaliczenia Studia pierwszego stopnia Poziom kursu WYMAGANIA WSTĘPNEZnajomość podstawowych zagadnień z zakresu ochrony środowiska JĘZYK WYKŁADOWYpolski Celem przedmiotu jest poszerzenie wiedzy z zakresu ochrony Cele środowiska glebowego oraz zapoznanie z problematyką gospodarki dydaktyczne/efekty odpadami w Polsce. kształcenia Skrócony opis kursu Rodzaje zagrożeń: degradacja chemiczna, fizyczna, biologiczna, Pełny opis kursu Literatura hydrotechniczna gleby, dewastacja. Rekultywacja i kierunki zagospodarowania. Regulacje prawne. Wykłady: Zagrożenia środowiska przyrodniczego. Podstawowe informacje o środowisku. Udział nawożenia w zakwaszeniu gleb w Polsce. Środowiskowe i zdrowotne skutki nawożenia. Nawozy jako źródło zanieczyszczenia gleb metalami ciężkimi. Kryteria oceny gleb zanieczyszczonych metalami ciężkimi. Ćwiczenia: Ochrona środowiska w świetle prawodawstwa UE. Ochrona środowiska a programy rolno-środowiskowe. Wpływ rolnictwa na środowisko. Ochrona wód a Dyrektywa azotanowa. 1. Piotr Ilnicki "Polskie rolnictwo a ochrona środowiska". Wyd. AR Poznań. 2004. 2. Stanisław Bieszczad, Jerzy Sobota. "Zagrożenia, ochrona i kształtowanie środowiska przyrodniczo-rolniczego". Wyd. AR Wrocław. 1999. 3. Julian P. Kluczek. "Wybrane zagadnienia z ochrony środowiska" Wyd. ATR Bydgoszcz. 1999. Uwagi 1 Uwagi 2 Uwagi 3 5 Standardy ekologiczne UE w przemyśle rolno-spożywczym Nazwa kursu Kod kursu Kod ERASMUSA Instytut Administracyjno-Ekonomiczny Jednostka Ekonomia/Agroekonomia/ III rok studiów Kier/spec/rok 2 Punkty ECTS do wyboru Rodzaj kursu III rok, semestr V Okres (rok akad/semestr) W – 15 godz., Ćw. – 15 godz. Typ zajęć/liczba godzin Prof. dr hab. Czesława Jasiewicz Koordynator Prof. dr hab. Czesława Jasiewicz Prowadzący W – Egzamin, Ćw. – zaliczenie z oceną Sposób zaliczenia Studia pierwszego stopnia Poziom kursu WYMAGANIA WSTĘPNEZnajomość podstawowych zagadnień dotyczących UE JĘZYK WYKŁADOWYpolski Zapoznanie słuchaczy z funkcjonowaniem regulacji prawnych Cele dotyczące bezpieczeństwa żywnościowego dydaktyczne/efekty i zdrowotnego na poziomie światowym, Unii Europejskiej kształcenia Skrócony opis kursu Pełny opis kursu Literatura i krajowym Krótkie wprowadzenie dotyczące rozwoju przemysłu rolnospożywczego w Polsce i UE. Ustawodawstwo żywnościowe dotyczące bezpieczeństwa zdrowotnego i systemów jego zapewnienia. Wykłady: Podstawowe informacje dotyczące stanu przemysłu rolnospożywczego w Polsce. Regulacje prawne dotyczące bezpieczeństwa żywnościowego i zdrowotnego na poziomie światowym, Unii Europejskiej i krajowym. Charakterystyka wybranych metod i systemów zapewnienia jakości i zarządzania jakością: „Dobra praktyka produkcyjna (GMP)”, „Dobra praktyka higieniczna (GHP)”, „Analiza zagrożeń i krytyczny punkt kontrolny (HACCP)”. Zarządzanie jakością w przemyśle rolno-spożywczym wg norm ISO serii 9000 i 1400. Praktyka zarządzania bezpieczeństwem zdrowotnym w produkcji żywności przez system HACCP. Ćwiczenia: Przykłady wdrożenia ustawodawstwa w zakresie bezpieczeństwa i higieny żywności w Polsce i wybranych krajach UE. Doświadczenia Czech we wdrażaniu ustawodawstwa w zakresie bezpieczeństwa i higieny żywności. Doświadczenia Węgier w procesie modernizacji i usuwania zaniedbań w zakładach mięsa i mleka. Sytuacja w przemyśle przetwórstwa mleka w Bułgarii. Estońskie doświadczenia we wdrażaniu i egzekwowaniu przepisów dotyczących bezpieczeństwa żywności. 1. Kijowski J., Sikora T (red.). Zarządzanie jakością i 6 2. 3. 4. 5. 6. 7. 8. bezpieczeństwem żywności. Wydawnictwo NaukowoTechniczne, W-wa, 2003. Kołożyn-Krajewska D. (red.) Higiena produkcji żywności, Wydawnictwo SGGW, W-wa, 2003. Ustawa z dnia 11 maja 2001 r. O warunkach zdrowotnych żywności i żywienia i późniejsze zmiany. Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 19 grudnia 2002 w sprawie wymagań higieniczno-sanitarnych zakładów i wymagań dotyczących higieny w procesie produkcji. Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 18 grudnia 2002 r. w sprawie warunków sanitarnych i higienicznych w obrocie środkami spożywczymi sprzedawanymi luzem. Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 6 stycznia 2003 w sprawie szczegółowego zakresu i metod wewnętrznej kontroli jakości zdrowotnej żywności i przestrzegania zasad higieny w procesie produkcji …, Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 19 grudnia 2002 w sprawie wymagań sanitarnych dotyczących środków transportu żywności, substancji pomagających w przetwarzaniu. Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 20 grudnia 2002 w sprawie wymagań higienicznych i sanitarnych obowiązujących w handlu obwoźnym środkami spożywczymi oraz wykazu artykułów , które nie mogą być wprowadzane do handlu obwoźnego. Uwagi 1 Uwagi 2 Uwagi 3 7 Organizacja i zarządzanie gospodarstwem rolnym Nazwa kursu Kod kursu Kod ERASMUSA Instytut Administracyjno-Ekonomiczny Jednostka Ekonomia/Agroekonomia/ / III rok Kier/spec/rok 4 Punkty ECTS do wyboru Rodzaj kursu III rok, semestr V Okres (rok akad/semestr) W – 30 godz., Ćw. – 15 godz. Typ zajęć/liczba godzin Dr inż. Leszek Kuczek Koordynator Dr inż. Leszek Kuczek Prowadzący W – egzamin, Ćw. – zaliczenie z oceną Sposób zaliczenia Studia pierwszego stopnia Poziom kursu WYMAGANIA WSTĘPNENiezbędna wiedza z makroekonomii i rachunkowości JĘZYK WYKŁADOWYpolski Opanowanie przez słuchaczy podstawowych pojęć dotyczących Cele elementów składowych gospodarstwa rolnego i ekonomika produkcji dydaktyczne/efekty rolniczej, nabycie umiejętności prowadzenia gospodarstwa rolnego kształcenia Skrócony opis kursu Problematyka przedmiotu: elementy składowe gospodarstwa i jego Pełny opis kursu otoczenie, powiązanie działów i gałęzi w gospodarstwie, organizacja produkcji roślinnej i zwierzęcej, rachunek kosztów, typy gospodarstw, nadwyżka bezpośrednia. WYKŁADY 1. Wprowadzenie do ekonomiki produkcji: czynniki produkcji, pojęcie gospodarstwa, czynniki kształtujące organizację gospodarstwa. 2. Wprowadzenie do ekonomiki produkcji: czynniki produkcji, pojęcie gospodarstwa, czynniki kształtujące organizację gospodarstwa. 3. Mierniki i wskaźniki charakteryzujące typ gospodarstwa rolniczego (wg kryteriów UE). 4. Metodyka obliczania nadwyżki bezpośredniej (pełnej i niepełnej) i kosztów jednostkowych dla gałęzi produkcji, rachunki pomocnicze - koszty wykonania prac, wycena produktów obrotu wewnętrznego. 5. Sposoby przywracania równowagi ekonomicznej w gospodarstwie - racjonalizacja produkcji. 6. Charakterystyka rynku środków produkcji rolniczej - relacje cen środków produkcji do produktów rolnych. 7. Charakterystyka rynków gałęzi produkcji roślinnej (zboża, ziemniaki, buraki). 8. Kalkulacje opłacalności produkcji. 9. Metody analizy gospodarstwa. 10. System FADN. 11. Ekonomiczna wielkość gospodarstwa. 8 12. Podatki w gospodarstwie rolnym – dopłaty. 13. Kategorie dochodów i produkcji. 14. Aktualne problemy zarzadzania gospodarstwem. Literatura ĆWICZENIA 1. Określenie powiązania czynników i warunków produkcji z organizacją gospodarstwa rolniczego. 2. Łączny wpływ warunków przyrodniczych i ekonomicznych na strukturę gałęzi produkcji roślinnej i zwierzęcej. 3. Interpretacja wskaźników charakteryzujących typ gospodarstwa opis sytuacyjny. 4. Przykłady obliczania nadwyżki bezpośredniej pełnej i niepełnej. 5. Rachunki pomocnicze w kalkulacji kosztów - koszt 1 KWh, koszt 1 godziny pracy maszyny, koszt 1 kg NPK, wycena produktów nietowarowych. 6. Podejmowanie decyzji produkcyjnych na podstawie relacji cen środków produkcji do cen produktów rolnych. 7. Wskaźniki analizy produkcji roślinnej. 8. Wskaźniki analizy produkcji zwierzęcej. 9. Ocena siły roboczej w gospodarstwie. 10. Ocena wyposażenia gospodarstwa w środki trwałe. 11. Zastosowanie kosztów w zarządzaniu gospodarstwem. 12. Obliczanie nadwyżki bezpośredniej i ekonomicznej wielkości gospodarstwa. 1. Ziętara W.: Ekonomika i organizacja przedsiębiorstwa rolnego. FAPA, Warszawa, 2003; 2. Kapusta F.; Teoria Agrobiznesu. Wyd. Akademii Ekonomicznej, Wrocław, 1998. Uwagi 1 Uwagi 2 Uwagi 3 9 Ekonomika produkcji Nazwa kursu Kod kursu Kod ERASMUSA Instytut Administracyjno-Ekonomiczny Jednostka Ekonomia/Agroekonomia/ III rok Kier/spec/rok 4 Punkty ECTS do wyboru Rodzaj kursu III rok, semestr V Okres (rok akad/semestr) W – 30 godz., Ćw. – 15 godz. Typ zajęć/liczba godzin Dr inż. Leszek Kuczek Koordynator Dr inż. Leszek Kuczek Prowadzący W. – egzamin, Ćw. – zaliczenie z oceną Sposób zaliczenia Studia pierwszego stopnia Poziom kursu WYMAGANIA WSTĘPNENiezbędna wiedza z makroekonomii i rachunkowości JĘZYK WYKŁADOWYpolski Opanowanie podstawowych pojęć dotyczących produkcji Cele przemysłowej i rolniczej oraz nabycie umiejętności podejmowania dydaktyczne/efekty decyzji produkcyjnych. kształcenia Skrócony opis kursu Pełny opis kursu Podział procesu produkcji, parametry procesu produkcji i pracy, wydajność i produktowość, oddziaływanie na pracownika materialnego środowiska pracy, systemy produkcji, asortyment i rytmiczność produkcji, planowanie i sterowanie produkcją, koszty produkcji, opłacalność produkcji. WYKŁADY: 1. Pojęcie produkcji, procesu produkcji, procesu pracy i procesu technologicznego. 2. Parametry procesu pracy (czas, przestrzeń, ruch, wysiłek, uciążliwość 3. Wydajność i pracochłonność produkcji oraz czynniki je kształtujące 4. Formy i odmiany organizacji produkcji 5. Materialne środowisko pracy, wysiłek podczas pracy i przerwy w pracy 6. Metody pomiaru czasu roboczego 7. Normy pracy i koszty pracy 8. Ustalenie normy pracy i wyrobu dla przedsiębiorstwa przemysłowego i systemów produkcji 9. Zasady budowy cykli operacyjnych i koszty cykli 10. Rytmiczność i asortyment produkcji 11. Zdolność produkcyjna maszyn i urządzeń i koszty eksploatacji 12. Organizacja i planowanie przestrzeni produkcyjnej 13. Planowanie produkcji w przedsiębiorstwie i sterowanie produkcją 14. Zarządzanie produkcją poprzez zarządzanie kosztami ĆWICZENIA: 1. Cechy produkcji, system produkcyjny, funkcje produkcji, 10 Literatura podział procesu produkcji na elementy składowe 2. Czynniki procesu technologicznego. Pojęcie pracochłonności i wydajności 3. Czynniki kształtujące wydajność techniczną pracy i mierniki pracochłonności 4. Formy i odmiany organizacji produkcji i koszty produkcji 5. Wysiłek pracownika i czas przerw w pracy - zasady ustalania przerw w pracy 6. Wpływ materialnego środowiska pracy na wydajność pracy pracownika 7. Techniki pomiaru czasu roboczego dla potrzeb normowania pracy 8. Klasyfikacja czasu roboczego i czasu normowanego. Ustalenie normy obsługi 9. Ustalenie normy pracy, koszty wykonania prac 10. Ustalenie normy pracy i wyrobu dla przedsiębiorstwa przemysłowego i systemów produkcji 11. Zasady budowy cykli operacyjnych i ich wpływ na wydajność pracy 12. Ustalenie wielkości masy przewozowej, ilości środków transportowych i mierników transportu, koszty transportu 13. Mierniki produkcji rytmicznej 14. Ustalenie i analiza asortymentu produkcji 15. Zasady planowania produkcji i sterowanie produkcją 1. Dębski S., Ekonomika i organizacja przedsiębiorstw. WSziP, Wwa 2002 r. cz.I i II; Bednarski i inni, Analiza ekonomiczna przedsiębiorstwa. Wyd. AE, Wrocław 1998 r. 2. Durlik I.; Inżynieria zarzadzania. Strategia i projektowanie systemów produkcyjnych. Planet Agencja Wydawnicza, Wydanie S, W-wa, 2000 3. Kowal E.; Ekonomiczno-społeczne aspekty ergonomii. PWN, W-wa, Poznań, 2002 Uwagi 1 Uwagi 2 Uwagi 3 11 Nazwa kursu Marketing Produktów Rolno-Spożywczych Kod kursu Kod ERASMUSA Instytut Administracyjno-Ekonomiczny Jednostka Ekonomia/Agroekonomia/ III rok Kier/spec/rok 3 Punkty ECTS do wyboru Rodzaj kursu III rok, semestr V Okres (rok akad/semestr) W – 15 godz., Ćw. – 15 godz. Typ zajęć/liczba godzin Dr inż. Marta Domagalska-Grędys Koordynator Dr inż. Marta Domagalska-Grędys Prowadzący W – zaliczenie z oceną, Ćw. – zaliczenie z oceną Sposób zaliczenia Studia pierwszego stopnia Poziom kursu WYMAGANIA WSTĘPNEpodstawy marketingu JĘZYK WYKŁADOWYpolski Celem kursu jest zapoznanie słuchaczy ze specjalistycznym Cele marketingiem produktów rolno-spożywczych. dydaktyczne/efekty Efektem jest umiejętność stosowania różnych narzędzi kształcenia Skrócony opis kursu Pełny opis kursu Literatura marketingowych na analizowanych rynkach przez absolwentów z uwzględnieniem gospodarstwa rolniczego, przedsiębiorstwa rolnospożywczego. Absolwenci nabywają umiejętności analiz makroekonomicznych, popytu i podaży poszczególnych rynków rolno-spożywczych Kurs w nawiązaniu do ogólnych teorii marketingu uzupełnia wiedzę nt produktu żywnościowego, rolnego, cen, dystrybucji i promocji. Analizy z uwzględnieniem elastyczności cen, dochodu popytu, podaży pozwalają określić mechanizmy rynkowe decydujące o zysku producentów. Kurs przewiduje charakterystykę głównych rynków rolno-spożywczych i teorii wyjaśniających zachowania konsumentów żywności. 1. Uwarunkowania kształtowania się rynku rolno-spożywczego. 2. Specyfika produktu rolno-spożywczego. Innowacyjność. 3. Analizy rynków rolno-spożywczych: 1. Rynek zbóż 2. Rynek mięsa i przetworów 3. Rynek owoców i warzyw 4. Rynek cukru 5. Rynek mięsa i przetworów. 4. Prognozowanie cen, spożycia, produkcji rolno-spożywczej. 5. Handel zagraniczny produktami rolno-spożywczymi. 6. 6. Konsument żywności. Teorie wyjaśniające zachowanie się konsumentów. Literatura podstawowa: 1. Ph. Kotler (1999): Marketing. Gebethner & Ska. 2. Sznajder M. Przepióra A. I in. 1997: Marketing Produktów 12 3. 4. 5. 6. 7. rolno-spożywczych. Poznań. Praca zbiorowa pod red. M.Adamowicza 2003: Marketing w strategiach rozwoju sektora rolno-spożywczego. SGGW.Warszawa. St.Kaczmarczyk 2005: Marketing w przedsiębiorstwie, Wydawnictwo ODDK Gdańsk. Raporty rynkowe poszczególnych rynków rolnych Wydawnictwo IEiGŻ Warszawa: Owoce i warzywa, jaja, handel zagraniczny produktami spożywczymi (zaktualiz.wydania) Rocznik statystyczny rolnictwa i obszarów wiejskich, GUS(zaktualiz.wydanie ) Czasopisma: Przemysł spożywczy –miesięcznik Literatura pomocnicza: 1. Cholewicka-Gożdzik K. red. nauk. Marketing w agrobiznesie. Materiały dla studentów Akademii Rolniczych. FAPA. Warszawa 1997. 2. Garbarski L., Rutkowki I., Wrzosek W. 1996: Marketing : punkt zwrotny nowoczesnej firmy. Warszawa. 3. Garbarski L. 1999: Zarządzanie marketingowe małym i średnim przedsiębiorstwem. Warszawa. 4. Figiel S. 2001: Marketing w agrobiznesie. [T.] 1, Marketing towarów rolnych / Szczepan Figiel, Wojciech Kozłowski, Stanisław Pilarski. Olsztyn. 5. Kos C., Szwacka-Salmonowicz J. 1997: Marketing produktów żywnościowych. PWRiL. Warszawa. 6. Mazurek-Łopacińska K. (pod red.) 2002: Badania marketingowe: podstawowe metody i obszary zastosowań. Wrocław. 7. Żmija J., Strzelczak L. (1996): Podstawy ekonomii rynku i marketingu w gospodarce żywnościowej. AR Kraków 8. Wojciecha Wrzoska (praca zb.) 2004 : Strategie marketingowe. Warszawa. Uwagi 1 Uwagi 2 Uwagi 3 13 Marketing usług Nazwa kursu Kod kursu Kod ERASMUSA Instytut Administracyjno-Ekonomiczny Jednostka Ekonomia/Agroekonomia/ III rok Kier/spec/rok 3 Punkty ECTS do wyboru Rodzaj kursu III rok, semestr V Okres (rok akad/semestr) W – 15 godz., Ćw. – 15 godz. Typ zajęć/liczba godzin Dr inż. Marta Domagalska-Grędys Koordynator Dr inż. Marta Domagalska-Grędys Prowadzący W – zaliczenie z oceną, Ćw. – zaliczenie z oceną Sposób zaliczenia Studia pierwszego stopnia Poziom kursu WYMAGANIA WSTĘPNEZnajomość podstaw marketingu JĘZYK WYKŁADOWYpolski Celem kursu jest zapoznanie studentów z możliwościami Cele wykorzystania marketingu w działalności usługowo-handlowej dydaktyczne/efekty przede wszystkim MŚP oraz instytucji non profit. Słuchacze kształcenia Skrócony opis kursu Pełny opis kursuĆwiczenia uczestnicząc w zajęciach nabywają wiedzę i praktykę w rozwiązywaniu specyficznych problemów dla firm zajmujących się m.in. doradztwem, edukacją, turystyką, sportem, handlem, bankowością, usługami finansowymi odnoszących się elementów marketingu 7P tj. m.in. usługi (produktu) personelu, obsługi, reklamacji, dystrybucji, promocji. Biorąc pod uwagę znaczenie we współczesnej gospodarce przedsiębiorstw usługowych, ich możliwości i specyfikę wpływające na ich efektywność i pozycję rynkową wpisują się one w program niezbędnych przedmiotów kształcenia ekonomicznego. Kurs pozwala zrozumień i praktycznie wykorzystać podstawową różnicę między marketingiem produktów a marketingiem usług. Słuchacze włączają się w analizę różnych przypadków (case study), wypracowują praktyczne rozwiązania (do 5 zdań) odnośnie różnicowania usług, obsługi, kształtowania reklamy, poprawy technik sprzedaży, dystrybucji. Kurs pozwala także na poznanie metod oceny jakości usług, włączając aktywnie studentów do pomiaru jakości usług świadczonych m.in. na terenie szkoły (ksero, gastronomicznych, bibliotekarskich, nauki języków obcych). Zajęcia mają dostosowują program do aktualnych wymagań rynku usług z udziałem słuchaczy, którzy mimowolnie wykorzystują wiedzę, wrażliwość i tworzą w krytycznych debatach(grupowo)-„ idealną usługę”. 1. Wprowadzenie do metodyki analiz usług z wykorzystaniem case study. 1h 2. Typy i budowa casów w oparciu o przykładowe problemy firm usługowych 1h 14 Wykłady Literatura podstawowa: Literatura uzupełniająca 3. Produkt usługowy, określenie przejawów materialności usług w przedsiębiorstwie usługowym metodą audytu.1h 4. Case study różnych firm usługowych: 4h - Finansowych (organizacja stanowisk pracy), - Edukacyjnych (znaczenie personelu), - Doradczych (promocja, dystrybucja) , - Turystycznych (problem natężenia i spadku popytu w ciągu roku, jakość usług). 5. Opracowanie misji firmy usługowej na wybranych przykładach firm usługowych. 1h 6. Proces i jego znaczenie w firmie usługowej. 1h 7. Opracowanie strategii firm usługowych działających na terenie PWSZ. 1h 8. Plan marketingowy w działalności usługowej (wprowadzenie, realizacja, prezentacja grupowa). 3h 1. Usługi w teorii ekonomii. Rola i funkcje sektora usług w gospodarce narodowej. Pojęcie rynku usług i jego cechy 2h 2. Charakterystyka marketingu usług. 2h 3. Marketing usług a marketing partnerski. 1h 4. Opracowanie misji firmy usługowej. 1h 5. Segmentacja rynku usług.1h 6. Plasowanie i różnicowanie usług. 1h 7. Marketing mix 2h 8. Plan marketingowy w działalności usługowej. 1h 9. Firma usługowa zorientowana na klienta. Jakość usług. 2h 10. Marketing w wybranych organizacjach niekomercyjnych. 2h 1. Payne A 1998: Marketing usług. Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne, Warszawa. 2. Mazur J.2002: Zarządzanie marketingiem usług. Difin.Warszawa. 3. Rogoziński K 2000: Nowy marketing usług. Wydawnictwo Akademii Ekonomicznej w Poznaniu 1. Czuba M. 2001 Marketing usług. Teoria i praktyka. Wydawnictwo Tara. 2. Flejterski St. (red), Panasiuk A.(red), Perenc J.(red), Ros G.(red)2008: Współczesna ekonomika usług. PWN 3. Krzyżanowska M 2000: Marketing usług organizacji niekomercyjnych. Wydawnictwo Wyższej Szkoły Przedsiębiorczości i Zarządzania im. L. Koźmińskiego w Warszawie 4. Kotler Ph. (1999): Marketing. Gebethner & Ska. 5. Mazurek-Łopacińska K. (pod red.) 2002: Badania marketingowe: podstawowe metody i obszary zastosowań. Wrocław. 6. Styś A.1996( Praca zbiorowa):Marketing usług. Wyd. AE we Wrocławiu. Uwagi 1 Uwagi 2 Uwagi 3 15 Planowanie organizacji i urządzenia gospodarstwa rolnego Nazwa kursu Kod kursu Kod ERASMUSA Instytut Administracyjno-Ekonomiczny Jednostka Ekonomia/Agroekonomia/ III rok Kier/spec/rok 4 Punkty ECTS do wyboru Rodzaj kursu III rok, semestr V Okres (rok akad/semestr) W. – 15 , Ćw. – 20 godz., L. – 10 godz. Typ zajęć/liczba godzin Dr inż. Jarosław Mikołajczyk Koordynator Dr inż. Jarosław Mikołajczyk Prowadzący W. – zaliczenie z oceną, Ćw. + L – zaliczenie z oceną Sposób zaliczenia Studia pierwszego stopnia Poziom kursu WYMAGANIA WSTĘPNEbrak JĘZYK WYKŁADOWYPolski Celem przedmiotu jest zapoznanie studentów z praktycznymi Cele zagadnieniami związanymi w wykonywaniem planów dydaktyczne/efekty organizacyjnych i urządzeniowych w gospodarstwach rolniczych kształcenia Skrócony opis kursu Pełny opis kursu Literatura oraz zapoznanie z metodyką przygotowania wniosków o fundusze zewnętrzne. Studenci podczas ćwiczeń wykonują biznes plan przejmowanego gospodarstwa rolnego. Dla założonych rozmiarów gospodarstwa i dostępnych czynników produkcji opracowują plan organizacyjny gospodarstwa rolniczego. Na bazie przygotowanego planu studenci wykonują biznes plan a następnie wypełniają wnioski o dofinansowanie planowanych działań inwestycyjnych. 1. Zajęcia wprowadzające. Budowa założeń modelu gospodarstwa. 2. Określenie zapotrzebowania na pasze dla zwierząt gospodarskich 3. Szacowanie powierzchni wyżywieniowej własnej gospodarstwa 4. Obliczanie dochodów bezpośrednich dla działalności produkcji roślinnej 5. Obliczanie dochodu surowego w produkcji zwierzęcej 6. Obliczanie dochodu bezpośredniego dla działalności produkcji zwierzęcej 7. Ustalenie ograniczeń dla działalności produkcji roślinnej i zwierzęcej 8. Wybór działalności i ustalenie programu produkcji 9. Rachunek wyników gospodarstwa 10. Rachunek przepływów pieniężnych 11. Wypełnianie wniosków o dofinansowanie działalności inwestycyjnej (zajęcia na komputerach) 12. Zaliczenie przedmiotu 1. Klepacki B., Ekonomika i organizacja rolnictwa. 2. Filar E., Skrzypek J., Biznes plan. POLTEXT, Warszawa. 1999. 3. Normatywy żywienia zwierząt (dowolne). 4. Normatywy techniczno-rolnicze (dowolne) 16 5. www.arimr.gov.pl Uwagi 1 Uwagi 2 Uwagi 3 17 Polityka i finanse UE Nazwa kursu Kod kursu Kod ERASMUSA Instytut Administracyjno-Ekonomiczny Jednostka Ekonomia/Agroekonomia/ III rok Kier/spec/rok 4 Punkty ECTS do wyboru Rodzaj kursu III rok, semestr V Okres (rok akad/semestr) W - 15 godz., Ćw. 20 godz., L – 10 godz. Typ zajęć/liczba godzin dr hab. inż. Józef Kania Koordynator dr hab. inż. Józef Kania Prowadzący W – zaliczenie z oceną, Ćw. + L – zaliczenie z oceną Sposób zaliczenia Studia pierwszego stopnia Poziom kursu WYMAGANIA WSTĘPNEbrak JĘZYK WYKŁADOWYpolski Nabycie przez studentów wiedzy o podstawach Cele funkcjonowania Unii Europejskiej, budżecie UE oraz o dydaktyczne/efekty polityce rolnej i polityce strukturalnej i ich finansowaniu kształcenia Tematyka wykładów obejmuje cztery obszary wiedzy tj.: Skrócony opis kursu Pełny opis kursu 1) Podstawy funkcjonowania Unii Europejskiej: historia UE, instytucje UE, podstawy prawne, zasady jednolitego rynku; 2) Budżet UE; zasady sporządzania budżetu, źródła dochodów, wydatki, perspektywa finansowa 2007-2013; 3) Wspólna Polityka Rolna: cele, zasady, zasada wzajemnej zgodności, ewolucja reformy WPR, organizacja rynków rolnych, dopłaty bezpośrednie, finansowanie WPR; 4) polityka regionalna UE: programy przedakcesyjne, fundusze strukturalne, plany i programy operacyjne w tym Program Rozwoju Obszarów Wiejskich 2007-2013 i pozostałe programy operacyjne. Plan wykładów: 1) Historia UE: historia integracji, traktaty rzymskie, etapy rozszerzenia Wspólnoty Europejskiej, Jednolity Akt Europejski, Traktat z Maastricht, Traktat amsterdamski, rozszerzenie UE na wchód, Traktat nicejski, Konstytucja dla Europy (1 godz.) 2) Instytucje Wspólnot Europejskich: Rada Europejska, Rada UE, Komisja Europejska, Parlament Europejski, Trybunał Sprawiedliwości, Trybunał Obrachunkowy, Komitet Społeczno-Ekonomiczny, Komitet Regionów (1 godz.) 3) Podstawy prawne funkcjonowania UE: inicjatywa legislacyjna, organ decyzyjny - Rada UE, uprawnienia Parlamentu Europejskiego w procesie decyzyjnym, instrumenty prawne UE (1 godz.) 18 4) Jednolity rynek UE: zasady, swobodny przespływ towarów, usług, osób i kapitału, jednolity rynek a rozszerzenie o nowych członków (1 godz.) 5) Budżet UE: zasady sporządzania budżetu, źródła dochodów budżetowych, wydatki budżetu, rozdział środków budżetowych, perspektywa finansowa 20072013, budżet UE w roku 2008 (3 godz.) 6) Wspólna Polityka Rolna UE i jej reformy: cele i zasady WPR, Ewolucja WPR, prawne instrumenty interwencji rolnej, Agenda 2000; Reforma WPR: Luksemburg - 2003, Health Check - 2008 oraz WPR w latach 2014-2020 polskie priorytety; Finansowanie WPR (1 godz.) 7) Dopłaty bezpośrednie w rolnictwie: rola dopłat w polityce rolnej UE, systemy dopłat w UE, zasady przyznawania płatności do gruntów rolnych w Polsce, poziom dopłat w latach 2004-2013 (1 godz.) 8) Zasada wzajemnej zgodności (cross-compliance) (1 godz.) 9) Fundusze Strukturalne w UE: charakterystyka i zmiany w funduszach oraz ich budżet w latach 2007-2013, podział środków strukturalnych, inicjatywy wspólnotowe (1 godz.) 10) Polityka regionalna UE: ewolucja polityki regionalnej, stare i nowe cele polityki strukturalnej, polityka regionalna UE na rzecz rozwoju obszarów wiejskich (1 godz.) 11) Program Rozwoju Obszarów Wiejskich 2007-2013: oś 1 (gospodarcza) - poprawa konkurencyjności sektora rolnego i leśnego, oś 2 (środowiskowa) - poprawa środowiska naturalnego i obszarów wiejskich, oś 3 (społeczna) - jakość życia na obszarach wiejskich i różnicowanie gospodarki wiejskiej, oś 4 - Leader (1 godz.) 12) Programy operacyjne i fundusze w Polsce na rzecz rozwoju obszarów wiejskich w latach 2007-2013: Małopolski Regionalny Program Operacyjny, PO Infrastruktura i Środowisko (1 godz.) 13) PO Innowacyjna Gospodarka, PO Kapitał ludzki (1 godz.) Plan ćwiczeń: 1. Dopłaty bezpośrednie – wypełnianie wniosków dla różnych typów gospodarstw 2. Dopłaty bezpośrednie – wypełnianie wniosków i wyliczanie wielkości dopłat 3. Minimalne wymagania wzajemnej zgodności dla gospodarstw rolnych 4. Minimalne wymagania wzajemnej zgodności dla gospodarstw rolnych – wypełnianie list kontrolnych 5. Ułatwienie startu młodym rolnikom – kryteria dostępu i wniosek 6. Renty strukturalne – kryteria dostępu i wniosek 19 7. Modernizacja gospodarstwa – kryteria dostępu i wniosek 8. Zwiększenie wartości dodanej – kryteria dostępu i wniosek 9. ONW zasady i program wsparcia 10. Różnicowanie w kierunku działalności nierolniczej – zasady, wniosek 11. Tworzenie i rozwój mikroprzedsiębiorstw – zasady, wniosek 12. Infrastruktura techniczna wsi – przykłady wniosków i ocena ekonomiczna inwestycji 13. Zaliczenie ćwiczeń Literatura Oręziak L. 2004. Finanse UE. PWN, Warszawa Kania J. (red.), 1998. Podstawy intergracji europejskiej w aspekcie rozwoju obszarów wiejskich. AR, Kraków Małuszyńska E., Gruchman B. (red.), 2006. Kompendium wiedzy o Unii Europejskiej, Wyd. Naukowe PWN, Warszawa Pietrzyk J., 2006. Polityka regionalna UE i regiony w państwach członkowskich. Wyd. PWN, Warszawa Program rozwoju obszarów wiejskich na lata 2007-2013, www.minrol.gov.pl Uwagi 1 Uwagi 2 Uwagi 3 System wdrażania środków UE w okresie 2007-2013, www.fundusze strukturalne.gov.pl (wypełnia się w przypadku wprowadzania zmian) 20 Agrobiznes w UE Nazwa kursu Kod kursu Kod ERASMUSA Instytut Administracyjno-Ekonomiczny Jednostka Ekonomia/Agroekonomia/ III rok Kier/spec/rok 4 Punkty ECTS Do wyboru Rodzaj kursu III rok, semestr V Okres (rok akad/semestr) W. – 15 godz., Ćw. – 20 godz., L. – 10 godz. Typ zajęć/liczba godzin Prof. dr hab. Czesław Nowak Koordynator Prof. dr hab. Czesław Nowak Prowadzący W – egzamin, Ćw. + L.– zaliczenie z oceną Sposób zaliczenia Studia pierwszego stopnia Poziom kursu WYMAGANIA WSTĘPNEznajomości języka obcego angielskiego lub niemieckiego lub francuskiego w stopniu umożliwiającym korzystanie obcojęzycznych źródeł inf. o agrobiznesie w wybranych państwach UE; wiadomości z Rolnictwa światowego (I r.) JĘZYK WYKŁADOWY polski Nabycie umiejętności samodzielnego poszukiwania Cele informacji o funkcjonowaniu agrobiznesu w UE; dydaktyczne/efekty doświadczeniach wybranych państw UE i możliwości ich kształcenia wykorzystania w realizacji programów wspierających rozwój obszarów wiejskich własnego regionu Podstawowe pojęcia: obszary wiejskie wg def. polskiej i UE; Skrócony opis kursu Wspólna Polityka Rolna, Raport Oxfam, cele Strategii Lizbońskiej, związki organizacje rolników UE, wybrane rynki rolno-spożywcze UE Przedmiot obejmuje przedstawienie i analizę warunków Pełny opis kursu funkcjonowania agrobiznesu w Unii Europejskiej, a więc zarówno rolnictwa jak i przedsiębiorstw sektora rolno – spożywczego oraz przedsiębiorczości na obszarach wiejskich. Przedstawiane są problemy, doświadczenia, przykłady z poszczególnych państw „15” jak i nowych członków, czyli „10” oraz „2” tzn. Rumunii i Bułgarii. Szczególna uwaga poświęcana jest potrzebie znajomości zasad funkcjonowania agrobiznesu w warunkach realizacji Wspólnej Polityki Rolnej, rosnącej roli pozarolniczych źródeł dochodów mieszkańców obszarów wiejskich i wykorzystywaniu w tym celu zasobów gospodarstwa, innowacyjności gospodarki w aspekcie realizacji celów Strategii Lizbońskiej; kierunkom rozwoju aplikacyjności doświadczeń innych państw członkowskich w regionie Małopolski, a także źródłom informacji o sytuacji w rolnictwie i problemach wsi UE-27 Podstawowa: Wydawnictwa UKIE; www: Eurostat, Literatura Parlament Europejski; wydawnictwa Fundacji Programów Pomocy dla Rolnictwa FAPA/ FAMMU 21 Pomocnicza: Rzeczpospolita – strony Ekonomia Uwagi 1 Uwagi 2 Uwagi 3 22 Finanse banków Nazwa kursu Kod kursu Kod ERASMUSA Instytut Administracyjno-Ekonomiczny Jednostka Ekonomia/Agroekonomia/ III rok Kier/spec/rok 4 Punkty ECTS Do wyboru Rodzaj kursu III rok, semestr V Okres (rok akademicki/semestr) W – 15 godz., Ćw. – 20 godz., L. – 10 godz. Typ zajęć/liczba godzin Dr hab. Józefa Gniewek Koordynator Dr hab. Józefa Gniewek Prowadzący W – egzamin, Ćw. + L.– zaliczenie z oceną Sposób zaliczenia Studia pierwszego stopnia Poziom kursu WYMAGANIA WSTĘPNEbrak JĘZYK WYKŁADOWYPolski Znajomość i zrozumienie składników bankowego Cele sprawozdania finansowego. Umiejętność analizy i oceny dydaktyczne/efekty finansowej banków przy zastosowaniu podstawowych metod kształcenia Skrócony opis kursu Pełny opis kursu badawczych. Finansów banków obejmują poszukiwanie i selekcję materiałów analitycznych służących analizie finansowej oraz przeprowadzenie analizy finansowej i zastosowanie wybranych metod planowania finansowego w banku. Plan przedmiotu 1. Wstępna analiza sprawozdań finansowych banku 1.1. Kryteria poszukiwania i wyboru materiału analitycznego 1.2. Wstępna analiza bilansu banku komercyjnego i banku spółdzielczego 1.2.1. Struktura i dynamika aktywów 1.2.2. Struktura i dynamika pasywów 1.3. Analiza rachunku zysków i strat 1.3.1. Układ analityczny rachunku zysków i strat 1.3.2. Analiza dynamiki i struktury rachunku zysków i strat 1.3.3. Przychody i zyski a koszty banku 1.4. Analiza rachunku przepływów pieniężnych 1.5. Analiza zestawienia zmian w kapitale (funduszu) własnym 2. Analiza wskaźnikowa 2.1. Ogólna charakterystyka i klasyfikacja wskaźników 2.2. Wskaźniki adekwatności kapitałowej 2.3. Wskaźniki płynności 2.4. Wskaźniki jakości aktywów i pasywów 2.5. Wskaźniki rentowności 2.6. Wskaźniki efektywności wykorzystania zasobów 23 2.7. Wskaźniki rynku giełdowego 3. Elementy zarządzania i planowania finansowego 3.1. Kalkulowanie cen nowych produktów 3.2. Kapitał, odsetki, marża 3.3. budżetowanie kosztów działania 3.4. Wewnętrzny rozrachunek w banku 3.5. Koszt kapitału własnego 3.6. Metodologia oceny efektywności produktów 3.7. Ocena działalności oddziałów i wewnętrzny rozrachunek oddziałów 3.8. Ocena efektywności klienta 3.9. Plan finansowy banku 3.10. Koszty stałe i zmienne w banku Literatura 1. A. Kopiński, Analiza finansowa banku, Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne, Warszawa 2008. 2. W. Wąsowski, Ekonomika i finanse banku komercyjnego, Difin, Warszawa 2004. Literatura dodatkowa: 3. W. Bień, H. Sokół, Ocena sytuacji finansowej banku komercyjnego, Difin, Warszawa 1998. 4. J. Świderski, Finanse banku komercyjnego, Biblioteka Menedżera i Bankowca, Warszawa 1998. Uwagi 1 Uwagi 2 Uwagi 3 24 Nazwa kursu Podstawy komunikowania Kod kursu Kod ERASMUSA Jednostka Instytut Administracyjno-Ekonomiczny Kier/spec/rok Ekonomia/Agroekonomia/ III rok Punkty ECTS 4 Rodzaj kursu Do wyboru Okres (rok akad/semestr) III rok, semestr V Typ zajęć/liczba godzin W. -15 godz., Ćw. – 20 godz., L. - 10 godz. Koordynator dr inż. Krystyna Vinohradnik Prowadzący dr inż. Krystyna Vinohradnik Sposób zaliczenia W. – zaliczenie z oceną, Ćw. – zaliczenie z oceną Studia pierwszego stopnia Poziom kursu WYMAGANIA WSTĘPNE brak JĘZYK WYKŁADOWY polski CELE DYDAKTYCZNE Student nabywa umiejętności swobodnego komunikowania się EFEKTY KSZTAŁCENIA interpersonalnego. Nabywa także wiedzę dotyczącą systemów komunikowania w organizacjach, komunikowania społecznego i publicznego. SKRÓCONY OPIS KURSU Treści kształcenia zawierają wiedzę teoretyczną oraz kształcenie umiejętności praktycznego wykorzystania tej wiedzy. Treści przekazywane w formie wykładów: istota sposoby, formy i typy komunikowania się; komponenty i modele komunikacyjne; systemy komunikowania społecznego – publicznego, w organizacji, politycznego. W czasie ćwiczeń: kształcenie umiejętności korzystania wiedzy teoretycznej – głównie są autoprezentacja, percepcja, perswazja i odpowiedzialność społeczna; asertywne podejście do rozwiązywania konfliktów; projektowanie programów publicystycznych i przemówień perswazyjnych. 25 Pełny opis kursu Wykłady: Istota procesu komunikowania (1h); Sposoby porozumiewania się (1h); Formy komunikowania (1h); Typy komunikowania (2h); Komponenty i modele komunikacyjne (2h); Systemy komunikowania – komunikowanie publiczne, polityczne, komunikowanie w organizacji (2h); Wymiary komunikowania w organizacji (1h); Bariery skutecznego komunikowania (1h); Percepcja i jej usprawnianie (1h); Asertywność (1h); Odpowiedzialność społeczna (1h); Konflikty – i ich rozwiązywanie (1h). Ćwiczenia i laboratoria: Autoprezentacja (2); Budowanie zrozumiałych komunikatów (2); Percepcja i aktywne słuchanie – trening umiejętności słuchania (2); Rozumienie komunikatów – trening parafrazowania (2); Praca w grupie – budowanie konsensusu (2); Role społeczne – odgrywanie ról (2); Kontakt z klientem – elementy współpracy (2); Trening umiejętności zadawania pytań (2); Krytyka – trening umiejętności odpowiedzi na krytykę (2); Trening umiejętności rozwiązywania konfliktów (2); Samoocena asertywności i działań odpowiedzialnych (2) Projektowanie i prezentacja wystąpień perswazyjnych (4); Projektowanie i prezentacja programów publicystycznych (4). Literatura Dobek-Ostrowska B., 2004. Podstawy komunikowania społecznego. ASTRUM Wrocław. Dobek-Ostrowska B., 1997. Współczesne systemy komunikowania. UW Wrocław. Stankiewicz J., 1999. Komunikowanie się w organizacji. ASTRUM Wrocław. Dobek-Ostrowska B., 1993. Wprowadzenie do zagadnień komunikacji społecznej. WON Wrocław. Mikułowski Pomorski J., 1996. Komunikowanie interpersonalne. Wyd. OBP. Uwagi 1 Uwagi 2 Uwagi 3 26 Nazwa kursu Kod kursu Kod ERASMUSA Jednostka Kier/spec/rok Punkty ECTS Rodzaj kursu Okres (rok akad/semestr) Typ zajęć/liczba godzin Koordynator Prowadzący Sposób zaliczenia Negocjacje w biznesie Instytut Administracyjno-Ekonomiczny Ekonomia/Agroekonomia/ III rok 4 do wyboru III rok, semestr V W. – 15 godz., Ćw. – 20 godz. L. – 10 godz. dr inż. Krystyna Vinohradnik dr inż. Krystyna Vinohradnik W. – zaliczenie z oceną, Ćw.+ L – zaliczenie z oceną Studia pierwszego stopnia Poziom kursu WYMAGANIA WSTĘPNE Podstawowa wiedza i umiejętności komunikowania interpersonalnego JĘZYK WYKŁADOWY polski Cele dydaktyczne/efekty kształcenia Student nabywa podstawowe informacje o rodzajach, stylach, zasadach i technikach negocjacji oraz umiejętności ich wykorzystania w praktyce negocjowania. Skrócony opis kursu Treści kształcenia zawierają wiedzę teoretyczną oraz kształcenie umiejętności praktycznego wykorzystania tej wiedzy. Treści przekazywane w formie wykładów: istota, pojęcia, definicje negocjacji; strategie, style, zasady i techniki negocjacji; umiejętności społeczne w procesach negocjacyjnych. W czasie ćwiczeń: kształcenie umiejętności korzystania wiedzy teoretycznej – głównie są tworzenie i podział ról w zespołach negocjacyjnych; trening umiejętności rozpoznawania stylów negocjowania; trening negocjacjo biznesowych, grupowych, dyskusji plenarnych; rozmowy z klientem; zachowań asertywnych w negocjacjach; technik prezentacji publicznych i perswazyjnych. Pełny opis kursu Wykłady: Negocjacje – definicje, pojęcia, istota (1); Style negocjowania – kryteria rozróżniania stylu (1); Zasady negocjowania w poszczególnych stylach (1); Komunikacja w negocjacjach – perswazja, konwersacja (1), zachowania niewerbalne, zasady poprawnego komunikowania (2); Trudne sytuacje w negocjacjach – trudny partner, manipulacje, erystyka, analiza transakcyjna, konflikt (2); 27 Teoria gier w negocjacjach – gry o sumie zerowej, gry o sumie niezerowej, gry symulacyjne (1); Fazy negocjacji – przygotowanie do negocjacji, otwarcie rozmów, przedstawienie propozycji, kontrakt końcowy (2); Zespół negocjacyjny – role i zadania (1); Błędy popełniane w negocjacjach (1); Cechy dobrego negocjatora (1); Sztuka przemawiania a sukces w negocjacjach (1) Ćwiczenia+ laboratoria: Odgrywanie ról – negocjator, mediator Style negocjowania – ustalanie zasad negocjowania w poszczególnych stylach Negocjacje bezpośrednie i pośrednie – ocena zalet i wad Trening sztuki prowadzenia sporów Trening radzenia sobie z trudnymi sytuacjami i konfliktem w negocjacjach Trening asertywności w negocjacjach Podejście do klienta – różne typy klientów Rozmowy telefoniczne – typy, zasady, ocena Negocjacje biznesowe – techniki pracy indywidualnej, grupowej, techniki przemawiania w dyskusji plenarnej Literatura Nęcki Z., 2001. Negocjacje w biznesie. Wyd. PSB Kraków. Czarnowska M.M., 2003. Podstawy negocjacji i komunikacji. Wyd. WSH Warszawa. Dąbrowski P., 1988. Praktyczna teoria negocjacji. Warszawa. Kamiński J., 2005. Negocjowanie. Wyd. Poltext. Watkins M., 2005. Sztuka negocjacji. Wyd. Helion. Aslet D., 1994. Jak przemawiać publicznie. Wyd. Czytelnik Warszawa. Uwagi 1 Uwagi 2 Uwagi 3 28 Doradztwo w agrobiznesie Nazwa kursu Kod kursu Kod ERASMUSA Instytut Administracyjno-Ekonomiczny Jednostka Ekonomia/Agroekonomia/ III rok Kier/spec/rok 4 Punkty ECTS Obowiązkowy Rodzaj kursu III rok, semestr V Okres (rok akad/semestr) W. - 15 godz., Ćw. - 20 godz., L. – 10 godz. Typ zajęć/liczba godzin dr hab. inż. Józef Kania Koordynator dr hab. inż. Józef Kania Prowadzący W. – egzamin, Ćw. + L. – zaliczenie z oceną Sposób zaliczenia Studia pierwszego stopnia Poziom kursu WYMAGANIA WSTĘPNEbrak JĘZYK WYKŁADOWYpolski Celem nauczania przedmiotu jest nabycie przez studentów Cele podstawowych umiejętności metodycznych w pracy dydaktyczne/efekty doradczej oraz w pracy informacyjnej, jakie powinni kształcenia Skrócony opis kursu Pełny opis kursu posiadać doradcy, chcąc skutecznie konkurować na rynku produktów i usług doradczych. Jest to obok wiedzy fachowej drugi niezbędny czynnik wzrostu efektywności ich pracy. Tematyka przedmiotu obejmuje: definicje doradztwa, cele i zadania doradztwa w gospodarce rynkowej, współczesne modele doradztwa, teoretyczne podstawy doradztwa – adaptacja i dyfuzja innowacji, percepcja, elementy procesu komunikowania się, efektywność pracy doradczej, modele podejmowania decyzji, formy doradztwa i ich efektywność, nowoczesne metody oraz techniki pracy doradczej oraz przykłady pomocy doradczej w zakresie aplikacji o środki WPR UE. Plan wykładów: 14) Doradztwo – definicja, rola, cele, zadania w nauczaniu doradztwa oraz wyzwania dla doradztwa w Polsce (2 godz.) 15) Rola Doradztwa w Systemie Wiedzy i Informacji Rolniczej, modele powiązań nauki i doradztwa (2 godz.) 16) Teoretyczne podstawy doradztwa rolniczego, metody wpływania na zachowanie ludzkie (2 godz.) 17) Teoria dyfuzji innowacji: innowacyjność i innowacje w rolnictwie, proces wdrażania, kategorie osób adaptujących, proces upowszechniania, aspekty wdrażania i upowszechniania innowacji (2 godz.) 18) Formy i metody doradztwa; Modele doradztwa indywidualnego, właściwe i niewłaściwe zachowania doradcy podczas rozmowy (2 godz.) 19) Metody doradztwa grupowego i masowego oraz ich 29 zalety i wady (2 godz.) 20) Rodzaje doradztwa rolniczego w UE (2 godz.) 21) Organizacja doradztwa rolniczego w Polsce (1 godz.) Plan ćwiczeń i laboratoriów: 1) Analiza SWOT i jej praktyczne zastosowanie w pracy doradczej (2 godz.) 2) Technika grup nominalnych - identyfikacja problemów doradczych oraz ustalenie priorytetów (4 godz.) 3) Technika burzy mózgów - ustalenie celów pierwszoplanowych, średniookresowych i długookresowych (4 godz.) 4) Analiza i testowanie na przykładach innych metod i technik doradczych (odgrywanie ról, metoda delficka) (4 godz.) 5) Wypełnianie wniosków o dopłaty bezpośrednie oraz wyliczanie standardowej nadwyżki bezpośredniej i żywotności ekonomicznej gospodarstw z wykorzystaniem generatora wniosków (8 godz.) 6) Wypełnianie wniosków dla wybranych działań w ramach PROW 2007-2013 (7 godz.) 7) Zaliczenie ćwiczeń (1 godz.) Literatura 1. Ban van den A.W., H.S. Hawkins 1997. Doradztwo rolnicze (przekład z j. ang. J. Kania, A. Michalik), Wydawn. MSDR zs. w AR, Kraków 2. Kania J., 2007. Doradztwo rolnicze w Polsce w świetle potrzeb i doświadczeń zagranicznych. Zeszyty Naukowe AR, seria Rozprawy z. 318 3. Bolland H. 1995. Podstawy komunikowania w doradztwie. Wydawn. CDiEwR, Poznań 1996 4. Nęcki Z. 1992. Komunikowanie interpersonalne. Wydawn. Ossolineum, Wrocław 5. Zagadnienia Doradztwa Rolniczego, kwartalnik, wyd. CDRRiOW Poznań 6. Wieś i Doradztwo, kwartalnik, wyd. MSDR zs. w AR, Kraków Uwagi 1 Uwagi 2 Uwagi 3 30 Nazwa kursu Kod kursu Kod ERASMUSA Jednostka Kier/spec/rok Punkty ECTS Rodzaj kursu Okres (rok akad/semestr) Typ zajęć/liczba godzin Koordynator Prowadzący Sposób zaliczenia Business English (język obcy 2) Instytut Administracyjno-Ekonomiczny Ekonomia/Agroekonomia/ studia stacjonarne/ III rok 1pkt. semestr V i 1 pkt. semestr VI Do wyboru III rok, semestr V i VI L. – 30 godz. semestr V i L. – 30 godz. semestr VI mgr Chwistek Jadwiga mgr Chwistek Jadwiga L – semestr V – zaliczenie z oceną, L – semestr VI – zaliczenie z oceną Studia pierwszego stopnia Poziom kursu WYMAGANIA WSTĘPNEStudent musi mieć zaliczenie z lektoratu języka angielskiego / co najmniej 120 godzin lektoratu / JĘZYK WYKŁADOWYJęzyk angielski z elementami języka polskiego Celem kursu jest doskonalenie kompetencji językowych na Cele poziomie B2 w zakresie czytania ze zrozumieniem, pisania, dydaktyczne/efekty słuchania ze zrozumieniem oraz mówienia zagadnień kształcenia związanych z językiem kierunkowym, jak również poszerzanie zasobu słownictwa, włączając słownictwo z zakresu ekonomii oraz dziedzin pokrewnych, zgodnych ze specjalnością studiów. Osoba ta powinna porozumiewać się ustnie dzięki strategiom komunikacyjnym, formułować jasne, dobrze zbudowane wypowiedzi szczegółowe, podejmować swobodne wypowiedzi ustne i dyskusje na tematy ogólne oraz specjalistyczne ( zgodne z kierunkiem studiów ). Potrafi samodzielnie zredagować wypowiedzi pisemne różnego typu, sprawnie posługując się regułami organizacji wypowiedzi, łącznikami oraz wskaźnikami zespolenia tekstu. Zajęcia obejmują ćwiczenia związane ze zrozumieniem Skrócony opis kursu tekstów czytanych, słuchanych, różnego typu, oraz o różnych stopniach sformalizowania, obejmujące słownictwo i struktury z zakresu ekonomii i administracji. W trakcie zajęć studenci ćwiczą mówienie poruszając problemy związane z kierunkiem i specjalnością studiów, porozumiewają się płynnie i spontanicznie używając słownictwa dostosowanego do tematu rozmowy i stosując konstrukcje właściwe dla gramatyki języka angielskiego. Zakres leksykalno – tematyczny: Pełny opis kursu - słownictwo związane z działaniami matematycznymi - słownictwo związane z ekonomią i marketingiem oraz prawem karnym i administracyjnym - słownictwo związane z technologią i produkcją zwierząt i roślin 31 - Literatura osoby w biznesie i marketingu nazewnictwo maszyn rolniczych i urządzeń gospodarczych turystyka – słownictwo sytuacyjne ochrona środowiska – słownictwo organizacja biura – słownictwo język sytuacji: zakładanie firmy, szukanie pracy, przyjmowanie pracownika, negocjacje, reklamacje pisanie listów formalnych wypełnianie kwestionariuszy, przygotowywanie ankiet a) literatura podstawowa: Redman S.: English Vocabulary in Use, Cambridge University Press, 2003 Smith, T.:Market Leader - Business Law, Longman,2000 Brieger, N: Test your professional English, Pearson Education, 2006 Benson, C.:Careers in Conservation, Creative Paperbacks, 1994 b) literatura uzupełniająca: wybrane ćwiczenia z innych podręczników wprowadzające słownictwo kierunkowe Uwagi 1 Uwagi 2 Uwagi 3 32 Technologie w przetwórstwie rolno-spożywczym Nazwa kursu Kod kursu Kod ERASMUSA Instytut Administracyjno-Ekonomiczny Jednostka Ekonomia/Agroekonomia/ III rok Kier/spec/rok 1 Punkty ECTS Do wyboru Rodzaj kursu III rok, semestr V Okres (rok akad/semestr) L. – 30 godz. Typ zajęć/liczba godzin dr inż. Zbigniew Daniel Koordynator dr inż. Zbigniew Daniel Prowadzący L. -zaliczenie z oceną Sposób zaliczenia Studia pierwszego stopnia Poziom kursu WYMAGANIA WSTĘPNEbrak JĘZYK WYKŁADOWYpolski Celem przedmiotu jest zapoznanie się z liniami Cele technologicznymi stosowanymi w przemyśle rolnodydaktyczne/efekty spożywczym. Zapoznają się z czynnościami i zabiegami w kształcenia Skrócony opis kursu Pełny opis kursu różnych gałęziach przetwórstwa oraz poznają maszyny do realizacji tych procesów. Fizyczne właściwości materiałów biologicznych. Czyszczenie i sortowanie materiałów i surowców. Mycie surowców, rozdrabnianie ciał stałych, mieszanie i aglomeracja, mechaniczne rozdzielanie układów niejednorodnych, ogrzewanie, chłodzenie, odparowanie i suszenie, formowanie i ekstradowanie, linie technologiczne w przemyśle 1. Fizyczne właściwości materiałów biologicznych. Definicje ważniejszych pojęć, właściwości wykorzystywane w procesach rozdzielczych. Właściwości i cechy rozdzielcze: - aerodynamiczne, geometryczne, charakterystyki masowe, powierzchniowe, elektryczne, optyczne, hydrodynamiczne, - współczynnik tarcia, sprężystość i inne cechy wytrzymałościowe, - reologiczne, - twardość, szklistość, - biologiczne: mleka, warzyw, ziemniaków, zbóż i innych – 4 godz. 2. Czyszczenie i sortowanie materiałów i surowców – 2 godz. 3. Mycie surowców – 1 godz. 4. Rozdrabnianie ciał stałych - 2 godz. 5. Mieszanie i aglomeracja – 2 godz. 6. Mechaniczne rozdzielanie układów niejednorodnych - 1 godz. 33 7. Ogrzewanie, chłodzenie, odparowanie, suszenie - 2 godz. 8. Formowanie i ekstrudowanie – 1 godz. Tematy od 2 do 8 realizowane będą częściowo w oparciu o przygotowywane referaty na zadany temat. 9. Linie technologiczne w przemyśle: A. mięsnym – 2 godz. B. tłuszczowym (rośliny oleiste) – 2 godz. C. owocowo-warzywnym – 2 godz. D. cukrowniczym – 2 godz. E. skrobiowym – 2 godz. F. zbożowym – 2 godz. G.. mleczarskim – 3 godz. W ramach tematu 9 studenci będą dobierać maszyny i zabiegi do realizacji konkretnej linii technologicznej. Literatura 1) Technologia przetwórstwa mięsa. Olszewski A. 2007. ISBN 8320433653 2) Mleczarstwo- tom I i II. Ziajka S. 2008. Wydawnictwo UWM. ISBN 978-83-7299-536-0 3) Marks N. Czyszczenie i sortowanie materiałów ziarnistych. http://www.wa.ur.krakow.pl/images/stories/ktrs/czyszczen ie_i_sortowanie/ 4) Dłużewski M. Technologia żywności. Uwagi 1 Uwagi 2 Uwagi 3 34 Nazwa kursu Kod kursu Kod ERASMUSA Jednostka Kier/spec/rok Punkty ECTS Rodzaj kursu Okres (rok akad/semestr) Typ zajęć/liczba godzin Koordynator Prowadzący Sposób zaliczenia Metody wyceny projektów gospodarczych Instytut Administracyjno-Ekonomiczny Ekonomia/Agroekonomia/ III rok 4 do wyboru III rok, semestr VI Ćw. – 30 godz. Mgr inż. Kazimierz Barwacz Mgr inż. Kazimierz Barwacz Ćw. – zaliczenie z oceną Studia pierwszego stopnia Poziom kursu WYMAGANIA WSTĘPNEPodstawowa wiedza z zakresu ekonomii (mikro i makro), nauk o zarządzaniu i podstaw rachunkowości. Umiejętności logicznego myślenia ze szczególnym uwzględnieniem relacji przyczynowo – skutkowych. JĘZYK WYKŁADOWYpolski Zdobycie wiedzy teoretycznej i praktycznej w zakresie Cele stosowania metod oceny projektów gospodarczych, ze dydaktyczne/efekty szczególnym uwzględnieniem następujących aspektów: kształcenia • ryzyko nieuzyskania planowanych efektów lub przekroczenia wydatków, • czas w jakim uzyska się planowane efekty, • inflację • aspekty pozaekonomiczne. 1. Omówienie typologii projektów gospodarczych Skrócony opis kursu 2. Rola analizy ekonomicznej, ze szczególnym uwzględnieniem analizy finansowej. 3. Metody oceny projektów gospodarczych. 4. Ocena ekonomiczna przedsięwzięć gospodarczych. 5. Omówienie szczegółowe rodzajów strumieni pieniężnych. Pełny opis kursu 1. 2. 3. 4. 5. 6. 7. Miejsce nauki o zarządzaniu projektami na tle ogólnej definicji zarządzania. Typologia projektów w różnych układach. Finansowanie projektów inwestycyjnych – w różnych konfiguracjach. Analiza kosztu kapitału. Cykl życia projektu inwestycyjnego Podstawowe rodzaje metod i narzędzi oceny przedsięwzięć gospodarczych. Wady i zalety poszczególnych rodzajów metod oceny przedsięwzięć gospodarczych. 35 8. 9. Literatura Zakres analizy ekonomicznej w przedsiębiorstwie. Omówienie podstawowych elementów wchodzących w skład analizy finansowej: 10. Analiza wskaźnikowa. 11. Wpływ ryzyka na decyzje inwestycyjne. 12. Metody oceny projektów gospodarczych z uwzględnieniem ryzyka. 13. Znajomość założeń analizy progu rentowności i wrażliwości. 14. Interpretacja dźwigni operacyjnej i finansowej. 15. Ocena ekonomiczna przedsięwzięć gospodarczych. 16. Analiza wartości dodanej. 17. Dodatkowe efekty generowane przez projekt 18. Omówienie szczegółowe rodzajów strumieni pieniężnych. 19. Płaszczyzny analizy strumieni pieniężnych. Literatura obowiązkowa: 1. Hazel J. Johnson, Ocena projektów inwestycyjnych : maksymalizacja wartości przedsiębiorstwa Warszawa : Liber, 2000 2. Manikowski, Z. Tarapata Metody oceny projektów gospodarczych Wyższa Szkoła Ekonomiczna w Warszawie, Warszawa 2001 3. Pod red. R. Borowieckiego, Efektywność przedsięwzięć rozwojowych, Warszawa 1995. Literatura uzupełniająca: 1. J. Czekaj, Z. Dresler, Zarządzanie finansami przedsiębiorstw, Warszawa 1998. 2. William F. Samuelson, Stephen G. Marks, Ekonomia menedżerska, PWE Warszawa 1999. 3. M. Sierpińska, T. Jachna, Ocena przedsiębiorstwa wg standardów światowych, PWE, Warszawa 1994. 4. Metodykę oceny przemysłowych projektów inwestycyjnych oraz przygotowania tzw. Feasibility Study (studium wykonalności) zawiera m.in.: W. Behrens, P.M. Hawranek: Poradnik przygotowania przemysłowych studiów Feasibility. Wydanie poprawione i rozszerzone, UNIDO, Warszawa 1993. 5. Lucjan Czechowski, Krystyna Dziworska, Teresa Gostkowska-Drzewicka, Anna Górczyńska, Elżbieta Ostrowska, Projekty inwestycyjne. Finansowanie, metody i procedury oceny, ODDK, Gdańsk 1996. 6. Adam Stabryła . Podstawy Zarządzania Firmą ANTYKWA, Kluczbork, 2001. Uwagi 1 Uwagi 2 Uwagi 3 36 Prawo handlowe Nazwa kursu Kod kursu Kod ERASMUSA Instytut Administracyjno-Ekonomiczny Jednostka Ekonomia/Agroekonomia/ III rok Kier/spec/rok 4 Punkty ECTS Do wyboru Rodzaj kursu III rok, semestr VI Okres (rok akad/semestr) Ćw. – 30 godz. Typ zajęć/liczba godzin Koordynator Prowadzący Ćw. – zaliczenie z oceną Sposób zaliczenia Studia pierwszego stopnia Poziom kursu WYMAGANIA WSTĘPNEbrak JĘZYK WYKŁADOWYpolski W wyniku procesu kształcenia student powinien umieć: Cele - wskazywać charakterystyczne cechy obrotu gospodarczego, dydaktyczne/efekty - znać podstawowe zasady i regulacje prawa handlowego i kształcenia Skrócony opis kursu Pełny opis kursu wykorzystać je w praktyce, - rozróżniać formy organizacyjno-prawne przedsiębiorców i wskazywać ich podstawowe cechy, - znać procedury związane z podejmowaniem działalności gospodarczej. Celem przedmiotu jest wyjaśnienie podstawowych zasad, funkcji i regulacji prawa handlowego oraz możliwości wykorzystania ich w praktyce. Kurs obejmuje zagadnienia dotyczące podejmowania działalności gospodarczej przez przedsiębiorców oraz podstawy prawne ich działalności w świetle obowiązujących aktów prawnych: (kodeksu spółek handlowych, kodeksu cywilnego, ustawy o swobodzie działalności gospodarczej i ustawy o KRS). Pojęcie prawa handlowego i jego miejsce w systemie obowiązującego prawa. Prawne metody regulacji obrotu gospodarczego. Źródła prawa handlowego. Podejmowanie i prowadzenie działalności gospodarczej. Swoboda gospodarcza i prawne warunki jej ograniczania (koncesje, licencje, działalność regulowana, zezwolenia, zgody). Zasady rejestrowania przedsiębiorców i skutki wpisów (ewidencja działalności gospodarczej, KRS). Pojęcia: działalności gospodarczej, przedsiębiorcy, przedsiębiorstwa, konsumenta. Wewnętrzne i zewnętrzne formy zorganizowania przedsiębiorców. Mikro mali i średni przedsiębiorcy. Oznaczenie przedsiębiorcy i jego reprezentacja. Pojęcie firmy, funkcje i zasady prawa firmowego. Prokura, jej zakres, rodzaje i sposób ustanawiania. 37 Literatura Przedsiębiorca jednoosobowy. Pojęcie i klasyfikacja spółek. Cechy spółek osobowych i kapitałowych. Sposób tworzenia, organizacji i zasady działania następujących spółek: spółka cywilna, spółka jawna, spółka partnerska, spółka komandytowa, spółka komandytowo-akcyjna, spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, spółka akcyjna. Europejska Spółka Akcyjna. Łączenie, podział i przekształcanie spółek. Ochrona obrotu gospodarczego. Podstawowa: Kidyba A. Prawo handlowe (najnowsze wydanie); Kodeks Spółek Handlowych Pomocnicza: Kruczalak K. Zarys prawa handlowego,(najnowsze wydania) Kodeks cywilny, ustawa o swobodzie działalności gospodarczej. Uwagi 1 Uwagi 2 Uwagi 3 38 Nazwa kursu Kod kursu Kod ERASMUSA Jednostka Kier/spec/rok Punkty ECTS Rodzaj kursu Okres (rok akad/semestr) Typ zajęć/liczba godzin Koordynator Prowadzący Sposób zaliczenia Zarządzanie marketingowe firmą Instytut Administracyjno-Ekonomiczny Ekonomia/agroekonomia/III rok 4 III rok, semestr VI W. – 15 godz., Ćw. – 15 godz. mgr Dorota Koptiew mgr Dorota Koptiew W. – zaliczenie z oceną, Ćw. – zaliczenie z oceną. Studia pierwszego stopnia Poziom kursu WYMAGANIA WSTĘPNEZnajomość podstawowych zagadnień marketingu JĘZYK WYKŁADOWYpolski W wyniku procesu kształcenia student powinien umieć: Cele definiować pojęcie zarządzania marketingowego, dydaktyczne/efekty rozumieć istotę realizacji procesu zarządzania kształcenia marketingiem, określać i klasyfikować źródła informacji marketingowej, dokonywać analizy sytuacji marketingowej, opracowywać założenia planu marketingowego, określać rolę zarządzania komunikacją marketingową Skrócony opis kursu Pełny opis kursu Przedmiot służyć ma zapoznaniu studenta z procesem zarządzania marketingowego i jego rolą w firmie. Szczególną uwagę poświęca omówieniu roli informacji i źródeł jej pozyskiwania. Omawia także etapy analizy marketingowej, procesu strategicznego planowania marketingowego i podejmowania decyzji związanych z zarządzaniem produktem, ceną, dystrybucją i komunikacją marketingową. Istota i funkcje zarządzania marketingowego: - rola marketingu w firmie - strategiczny charakter marketingu - organizacja marketingu w firmie - zmiany w tradycyjnej koncepcji marketingowej System informacji marketingowej: - źródła informacji marketingowej - organizacja systemu informacji marketingowej - funkcje i zawartość systemu informacji marketingowej Marketingowa strategia przedsiębiorstwa: - strategiczne analizy w przedsiębiorstwie (m. in.: SWOT, BCG, Ansoffa, cyklu życia produktu) 39 - rola strategii w zarządzaniu - typy strategii marketingowych - formułowanie i wybór strategii Strategiczny plan marketingowy - znaczenie i organizacja strategicznego planowania marketingowego - misja firmy - cele i programy działania - wdrażanie planu marketingowego - kontrola marketingu Zarządzanie komunikacją marketingową - istota i rola komunikacji marketingowej - narzędzia komunikacji - proces komunikacji - komunikacja przez reklamę Globalne strategie marketingowe - euromarketing - rodzaje globalnych strategii marketingowych - ograniczenia reklamy globalnej Literatura Podstawowa: Frąckiewicz E., Karwowski J., Karwowski M., Rudawska E., 2004. Zarządzanie marketingowe. PWE Warszawa Lambin J., 2001. Strategiczne zarządzanie marketingowe. Wydawnictwo naukowe PWN, Warszawa Pomocnicza: Knecht Z., 2005 Zarządzanie i planowanie marketingowe. C.H. BECK Pomykalski A., 2005. Zarządzanie i planowanie marketingowe.PWN Uwagi 1 Uwagi 2 Uwagi 3 40 Ekonomia ochrony środowiska Nazwa kursu Kod kursu Kod ERASMUSA Instytut Administracyjno-Ekonomiczny Jednostka Ekonomia/Agroekonomia/ III rok Kier/spec/rok 3 Punkty ECTS Do wyboru Rodzaj kursu III rok, semestr VI Okres (rok akad/semestr) W. – 15 godz., Ćw. – 15 godz. Typ zajęć/liczba godzin dr Marcin Łuszczyk Koordynator dr Marcin Łuszczyk Prowadzący W. – zaliczenie z oceną, Ćw. – zaliczenie z oceną Sposób zaliczenia Studia pierwszego stopnia Poziom kursu WYMAGANIA WSTĘPNEpodstawowe zagadnienia z mikro- i makroekonomii oraz wybrane zagadnienia z geografii ekonomicznej – funkcje i znaczenie środowiska geograficznego JĘZYK WYKŁADOWYpolski Celem jest ukazanie studentom ekonomicznego aspektu Cele ochrony środowiska naturalnego, wskazanie ekologicznych dydaktyczne/efekty barier rozwoju społeczno-gospodarczego oraz ukształtowanie kształcenia świadomości ekologicznej. Tematyka zajęć obejmuje wybrane zagadnienia z ekonomii Skrócony opis kursu środowiska przyrodniczego. W szczególności zwrócona jest uwaga na: zasady rozwoju zrównoważonego i trwałego, teoretyczne aspekty efektywności wykorzystania zasobów naturalnych, ekonomiczne i prawne instrumenty ochrony środowiska oraz zasady jej finansowania. W trakcie pierwszych wykładów omawiane są podstawowe Pełny opis kursu pojęcia związane z ekonomiką ochrony środowiska, zasady zrównoważonego i trwałego rozwoju oraz problem ekologicznych barier rozwoju społeczno-gospodarczego. Następne wykłady koncentrują się wokół teoretycznych aspektów przedmiotu, w tym m. in.: występowania negatywnych efektów zewnętrznych powodujących zakłócenia w funkcjonowaniu rynku, zasad internalizacji kosztów zewnętrznych, twierdzenie Coase’a i podatku Pigou. W dalszej części zajęć przedstawiane są założenia polityki i prawo ochrony środowiska oraz niezbędne działania proekologiczne w Polsce i UE. Na tej podbudowanie szczegółowo analizowane są dostępne prawne i ekonomiczne instrumenty polityki ekologicznej państwa oraz zasady finansowania i instytucje związane z systemem finansowania ochrony środowiska w Polsce. Ostatnia część wykładów związana jest z analizą strat środowiskowych wynikających z działalności gospodarczej człowieka, wpływem stanu środowiska na kształtowanie się podstawowych wskaźników 41 Literatura makroekonomicznych, ekonomiczną wyceną środowiska naturalnego oraz elementami rachunku sozoekonomicznego. 1. B. Fiedor: Podstawy ekonomii środowiska i zasobów naturalnych, C.H. Beck, Warszawa 2002 2. T. Żylicz: Ekonomia środowiska i zasobów naturalnych, PWE, Warszawa 2004 3. B. Poskrobko (red.): Zarządzanie środowiskiem, PWE, Warszawa 2007 4. K. Górka, B. Poskrobko, W. Radecki: Ochrona środowiska, PWE, Warszawa 2001 Uwagi 1 Uwagi 2 Uwagi 3 42 Systemy komputerowe w ekonomii Nazwa kursu Kod kursu Kod ERASMUSA Instytut Administracyjno-Ekonomiczny Jednostka Ekonomia/Agroekonomia/ III rok studiów Kier/spec/rok 3 Punkty ECTS Do wyboru Rodzaj kursu III rok, semestr VI Okres (rok akad/semestr) W.-15 godz., Ćw.-15 godz. Typ zajęć/liczba godzin Koordynator Prowadzący W. – zaliczenie z oceną, Ćw. – zaliczenie z oceną Sposób zaliczenia Studia pierwszego stopnia Poziom kursu WYMAGANIA WSTĘPNEMakroekonomia, Mikroekonomia JĘZYK WYKŁADOWYpolski Celem wykładu jest przegląd i charakterystyka generacji Cele systemów informatycznych funkcjonujących we dydaktyczne/efekty współczesnym życiu gospodarczym kształcenia Skrócony opis kursu Zaprezentowanie podstawowych typów systemów Pełny opis kursu informacyjnych, przegląd systemów klasy MRP/ERP oraz ich znaczenia we współczesnej gospodarce. Wykład: • Systemy informacyjne zarządzania – wstęp i charakterystyka • Systemy informowania kierownictwa • Systemy wspomagania decyzji • Systemy eksperckie • Zintegrowane systemy informacyjne zarządzania klasy MRP/MRPII/ERP • Zintegrowane systemy informacyjne zarządzania klasy CRM • Rynek oprogramowania dla zarządzania w Polsce • Systemy informacyjne gospodarki elektronicznej • Zarządzanie bezpieczeństwem systemu informatycznego • Ekonomiczne aspekty komputeryzacji Ćwiczenia: Praktyczne zapoznanie się z programami: • zakładanie i obsługa sklepu internetowego • obsługa systemu wspomagania decyzji • analiza funkcjonowania i zasady eksploatacji systemu transakcyjnego dla zarządzania (Kadry/Płace) • analiza funkcjonowania i zasady eksploatacji pakietu oprogramowania dla zarządzania firmy INSERT 43 • • Literatura obsługa systemu eksperckiego obsługa systemu klasy CRM Publiczna prezentacja samodzielnie opracowanego projektu zaliczeniowego ilustrowana prezentacją komputerową z wykorzystaniem rzutnika elektronicznego. Dyskusja zalet i wad każdego projektu. 1. Kisielnicki Jerzy, Sroka Henryk, „Systemy informacyjne biznesu”, Wyd. Placet, Warszawa 2001 2. Flakiewicz Wiesław, „Systemy informacyjne w zarządzaniu”, Wyd. C.H.Beck Warszawa 2002 3. Unold Jacek, „Systemy informacyjne marketingu”, Wyd. AE Wrocław, 2001 4. Zieliński J., „Inteligentne systemy w zarządzaniu. Teoria i praktyka” PWN, Warszawa 2000 5. Ryszard Knosala, Roman Łężniak „Analiza możliwości zastosowania Idei CRM dla małych przedsiębiorstw”, w „Komputerowo Zintegrowane zarządzanie” tom 2, pod red. Ryszarda Knosali, Wydawnictwa Naukowo-techniczne Warszawa 2002 6. Bartczak D.I.: Model jeszcze niekompletny. Raport ComputerWorld, CRM zarządzanie relacjami z klientem, kwiecień 2001 7. Kolbusz Edward, Nowakowski A., „Informatyka w zarządzaniu. Metody i systemy”, Wyd. Zachodniopomorskiej Szkoły Biznesu, Szczecin 1999 8. Mulawka Jan J., “Systemy ekspertowe”, Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, Warszawa 1996 Uwagi 1 Uwagi 2 Uwagi 3 44 Spółdzielczość Nazwa kursu Kod kursu Kod ERASMUSA Instytut Administracyjno-Ekonomiczny Jednostka Ekonomia/Agroekonomia/ III rok Kier/spec/rok 2 Punkty ECTS Do wyboru Rodzaj kursu III rok, semestr VI Okres (rok akad/semestr) W. – 15 godz., Ćw. – 15 godz. Typ zajęć/liczba godzin dr inż. Stanisław Legutko Koordynator dr inż. Stanisław Legutko Prowadzący W. – zaliczenie z oceną, Ćw. – zaliczenie z oceną Sposób zaliczenia Studia pierwszego stopnia Poziom kursu WYMAGANIA WSTĘPNEOgólne podstawy pracy zespołowej JĘZYK WYKŁADOWYpolski Celem zajęć jest zrozumienie mechanizmów spółdzielczości Cele zarówno w Polsce jak i na świecie ze szczególnym dydaktyczne/efekty uwzględnieniem grup producenckich. kształcenia Przedmiotem wykładu będą zagadnienia wstępne dotyczące Skrócony opis kursu spółdzielczości oraz spółdzielczość rolnicza w Polsce i na świecie. Przedstawiona również będzie tematyka grup producenckich. Pełny opis kursu 1. 1.1. 1.2. Spółdzielczość - zagadnienia wstępne Pojęcie i cechy spółdzielczości Wybrane zagadnienia z prawa spółdzielczego 2. Spółdzielczość rolnicza w Polsce i na świecie 2.1. Spółdzielczość rolnicza w Polsce - okres zaborów i II Rzeczpospolitej 2.2. Spółdzielczość rolnicza w Polsce – lata wojny i PRL 2.3. Spółdzielczość rolnicza w Polsce – przemiany w spółdzielczości wiejskiej po 1989r. 2.4. Spółdzielczość rolnicza w Polsce - strategia rozwoju polskiej spółdzielczości 2.5. Międzynarodowy Ruch Spółdzielczy: • światowe i europejskie organizacje spółdzielcze • miejsce spółdzielczości wiejskiej w gospodarce UE 3. Grupy producentów rolnych 3.1. Czym jest grupa producentów rolnych 3.2. Jak utworzyć i zarejestrować grupę producentów rolnych 3.3. Regulacje prawne dotyczące grup producentów rolnych 45 3.4. Prawa i obowiązki zarządu oraz członków grup producenckich 3.5. Marketing w grupie producentów rolnych 3.6. Grupy producentów rolnych w świetle prawa UE Literatura Brzozowski B., 2003. Spółdzielczość wiejska (wybrane zagadnienia) wyd. 2., Wydawnictwo Akademii Rolniczej w Krakowie Brzozowski B., 2005. Spółdzielczość wiejska w aktywizacji środowisk lokalnych na tle jej współczesnych problemów, MSDR, Kraków Skawińska E., 1997. Spółdzielczość wiejska w warunkach integracji rynku produktów żywnościowych Polski i Unii Europejskiej, Wydawnictwo Uniwersytetu Mikołaja Kopernika, Toruń Żynel M., 2004. Spółdzielczość wiejska na Podlasiu, Wydawnictwo WSE, Białystok Boguta W., 2000. Agrobiznes. Spółdzielczość wiejska, WSiP, Warszawa Wiatrak A.P., 2003. Spółdzielczość wiejska w gospodarce rynkowej (uwarunkowania działania i zmian), Wyd. Spółdzielcze, Warszawa Boczar K., Szelążek T., Wala F., 1993. Spółdzielczość wiejska w okresie przełomu, Fundacja im. Friedricha Eberta, Warszawa Lemanowicz M., 1997. Spółdzielczość alternatywna jako nowa forma aktywizacji społeczności lokalnych, (w:) Przedsiębiorstwa i instytucje rynku rolnego, Wydawnictwo SGGW, Warszawa Uwagi 1 Uwagi 2 Uwagi 3 46 Ekonomika turystyki Nazwa kursu Kod kursu Kod ERASMUSA Instytut Administracyjno-Ekonomiczny Jednostka Ekonomia/Agroekonomia/ III rok Kier/spec/rok 2 Punkty ECTS do wyboru Rodzaj kursu III rok, semestr VI Okres (rok akad/semestr) W. – 15 godz., Ćw. – 15 godz. Typ zajęć/liczba godzin Dr inż. Stanisław Legutko Koordynator Dr inż. Stanisław Legutko Prowadzący W. – Zaliczenie z oceną, Ćw. – zaliczenie z oceną Sposób zaliczenia Studia pierwszego stopnia Poziom kursu WYMAGANIA WSTĘPNEPodstawy ekonomiki JĘZYK WYKŁADOWYpolski Celem zajęć jest poznanie podstawowych zasad dotyczących Cele ekonomiki turystyki wiejskiej i agroturystyki. dydaktyczne/efekty kształcenia Przedmiotem wykładu będą zagadnienia dotyczące turystyki Skrócony opis kursu Pełny opis kursu wiejskiej jako formy przedsiębiorczości z uwzględnieniem uwarunkowań opłacalności ekonomicznych. 1. Turystyka wiejska i jej znaczenie w Europie. Polityka turystyczna UE. 2. Produkt turystyki wiejskiej i jego tworzenie. Jak zdobywać rynek dla agroturystyki. 3. Analiza otoczenia marketingowego w turystyce wiejskiej i agroturystyce; znaczenie rynku docelowego. Analiza SWOT. 4. Makroekonomiczna teoria popytu i podaży w turystyce wiejskiej. Rodzaje strategii działania. 5. Grupy celowe w agroturystyce. Grupy celowe w ujęciu socjologicznym. 6. Wymagania dla bazy noclegowej; kategoryzacja wiejskiej bazy noclegowej. 7. Koncepcja zarządzania obszarami wiejskimi pod kątem turystyki wiejskiej. 8. Zarządzanie dystrybucją usług turystycznych. 47 Literatura Bartoszewicz W., Buczak T., Łaciak J., Pajdało B., Skalska T., 1998. Turystyka polska 1997, UKFiT, Warszawa Lijewski T., Mikułowski B., Wyrzykowski J., 2002. Geografia turystyki Polski, Państwowe Wydawnictwo Ekonomiczne, Warszawa Majewski J., Janik W., L., Kośmicki E.. Źródła i warunki turystyki wiejskiej jako formy turystyki alternatywnej Zaręba D., 2000. Ekoturystyka – wyzwania i nadzieje, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa Burzyński T., Łabaj M., 2003. Turystyka rekreacyjna oraz turystyka specjalistyczna, MriRW, Warszawa Gaworecki W., 2003. Turystyka, PWE, Warszawa Kościelnik J., Turystyka wiejska formą turystyki alternatywnej [w:] Turystyka i rekreacja jako czynnik podnoszenia atrakcyjności i konkurencyjności regionu / red. nauk. Danuta Dudkiewicz, Franciszek Midura, Elżbieta Wysocka .-Warszawa, 2006. s.417-426 Sikora J., 1999. Organizacja ruchu turystycznego na wsi, Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne S.A., Warszawa Redakcja zbiorowa, 2005. Agroturystyka i usługi towarzyszące, MSDR, Kraków Pender L., Sharpley R., 2008. Zarządzanie turystyką, Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne, Warszawa Uwagi 1 Uwagi 2 Uwagi 3 48 Agroturystyka Nazwa kursu Kod kursu Kod ERASMUSA Instytut Administracyjno-Ekonomiczny Jednostka Ekonomia/Agroekonomia/ III rok Kier/spec/rok 3 Punkty ECTS Obowiązkowy Rodzaj kursu III rok, semestr VI Okres (rok akad/semestr) W. – 15 godz., Ćw. – 15 godz. Typ zajęć/liczba godzin Dr inż. Stanisław Legutko Koordynator Dr inż. Stanisław Legutko Prowadzący W. – egzamin, Ćw. – zaliczenie z oceną Sposób zaliczenia Studia pierwszego stopnia Poziom kursu WYMAGANIA WSTĘPNEOgólne zagadnienia dotyczące turystyki JĘZYK WYKŁADOWYpolski Celem programu szkoleniowego jest przekazanie wiedzy o Cele możliwościach rozwoju turystyki wiejskiej, a w dydaktyczne/efekty szczególności agroturystyki, jako czynnik lokalnej kształcenia aktywizacji gospodarczej oraz ukazanie możliwości profesjonalnego prowadzenia usług w tym zakresie. Skrócony opis kursu Pełny opis kursu Przedmiotem wykładu będą zagadnienia z zakresu: podstaw agroturystyki oraz agroturystyki w UE, zagrody wiejskiej, kategoryzacji, wybrane zagadnienia dotyczące ochrony środowiska przyrodniczego, krajoznawstwa i dziedzictwa kulturowego, turystyka aktywna – rodzaje turystyki aktywnej, tworzenie produktu markowego, żywienie w agroturystyce ze szczególnym uwzględnieniem higieny przyrządzania potraw, marketing w zakresie usług agroturystycznych, funkcjonowanie lokalnych organizacji rozwoju turystyki. Wykłady - 15, Ćwiczenia - 15. 1. Podstawy agroturystyki (2 godz.) 1.1 Uwarunkowania działalności agroturystycznej 1.2 Czynniki rozwoju turystyki wiejskiej i agroturystyki 1.3 Turystyka wiejska jako forma przedsiębiorczości 1.4 Produkt turystyki wiejskiej i jego tworzenie 2. Agroturystyka w Unii Europejskiej (3 godz.) 2.1. Turystyka i jej znaczenie w Europie 2.2. Polityka turystyczna Unii Europejskiej 2.3. Agroturystyka – szansą rozwoju polskiej wsi 2.4. Jak zdobywać rynek dla agroturystyki 3. Zagroda wiejska (4 godz.) 3.1. Oczekiwania turystów 49 3.2. Zagospodarowanie zagrody wiejskiej dla usług agroturystycznych 3.3. Grupy celowe w agroturystyce 4. Kategoryzacja (2 godz.) 4.1. Systemy klasyfikacji i kategoryzacji wiejskiej bazy noclegowej i żywieniowej 4.2. Wymagania dla bazy noclegowej 5. Wybrane zagadnienia dotyczące ochrony środowiska przyrodniczego (3 godz.) 5.1. Zanieczyszczenie i ochrona atmosfery 5.2. Zanieczyszczenie i ochrona wód 5.3. Zagrożenia i ochrona gleb 5.4. Ochrona przyrody 6. Krajoznawstwo i dziedzictwo kulturowe (4 godz.) 6.1. Pojęcie kultury 6.2. Elementy kultury ludowej 6.3. Wykorzystanie kultury ludowej w agroturystyce 6.4. Regionalizm i agroturystyka 6.5. Relacje elementów kultury ludowej i turystyki 6.6. Relacje elementów kultury ludowej i regionalnej ze współczesną kulturą globalną i kulturą masową 6.7. Regionalistyka polska 7. Turystyka aktywna – rodzaje turystyki aktywnej, tworzenie produktu markowego. (4 godz.) 7.1. Turystyka jeździecka 7.2. Turystyka rowerowa 7.3. Turystyka kajakowa 7.4. Żeglarstwo 7.5. Wędkarstwo 7.6. Narciarstwo 7.7. Turystyka piesza 8. Żywienie w agroturystyce ze szczególnym uwzględnieniem higieny przyrządzania potraw (3 godz.) 8.1. Podstawy prawidłowego przyrządzania potraw i posiłków 8.2. Przepisy dotyczące bezpieczeństwa, ochrony zdrowia, zabezpieczeń związanych z przyjmowaniem turystów 8.3. Żywienie w agroturystyce 9. Marketing w zakresie usług agroturystycznych(3 godz.) 9.1. Podstawy organizacyjno-prawne działalności agroturystycznej 9.2. Podstawy marketingu usług agroturystycznych 10. Funkcjonowanie lokalnych organizacji rozwoju turystyki (2 godz.) 10.1. Główne zadania lokalnej grupy marketingowej 50 10.2. Formy prawne grup marketingowych 10.3. Pomoc finansowa Literatura Bartoszewicz W., Buczak T., Łaciak J., Pajdało B., Skalska T., 1998. Turystyka polska 1997, UKFiT, Warszawa Kmita E., 1994. Agroturystyka jako szansa aktywizacji społeczno-gospodarczej środowisk wiejskich, Zagadnienia Doradztwa Rolniczego nr 2/1994 Lijewski T., Mikułowski B., Wyrzykowski J., 2002. Geografia turystyki Polski, Państwowe Wydawnictwo Ekonomiczne, Warszawa Majewski J., Janik W., L., Kośmicki E.. Źródła i warunki turystyki wiejskiej jako formy turystyki alternatywnej Nowicki M., 1993. Strategia ekorozwoju Polski, Warszawa. Raport 1998: Stan i kierunki rozwoju polskiej turystyki w latach 1997-1999, UKFiT, Warszawa Kruczek Z., Sacha S., 2000. Geografia atrakcji turystycznych Polski, Proksenia, Kraków Zaręba D., 2000. Ekoturystyka – wyzwania i nadzieje, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa Burzyński T., Łabaj M., 2003. Turystyka rekreacyjna oraz turystyka specjalistyczna, MriRW, Warszawa Dębniewska M., Tkaczuk M., 1997. Agroturystyka, Poltext, Warszawa Gaworecki W., 2003. Turystyka, PWE, Warszawa Kościelnik J., Turystyka wiejska formą turystyki alternatywnej [w:] Turystyka i rekreacja jako czynnik podnoszenia atrakcyjności i konkurencyjności regionu / red. nauk. Danuta Dudkiewicz, Franciszek Midura, Elżbieta Wysocka .-Warszawa, 2006. s.417-426 Sikora J., 1999. Organizacja ruchu turystycznego na wsi, Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne S.A., Warszawa Redakcja zbiorowa, 2005. Agroturystyka i usługi towarzyszące, MSDR, Kraków Uwagi 1 Uwagi 2 Uwagi 3 51 Nazwa kursu Kod kursu Kod ERASMUSA Jednostka Kier/spec/rok Punkty ECTS Rodzaj kursu Okres (rok akad/semestr) Typ zajęć/liczba godzin Koordynator Prowadzący Przedsiębiorczość Instytut Administracyjno-Ekonomiczny Ekonomia/Agroekonomia/ III Rok 5 Obowiązkowy III rok, semestr VI W. – 15 godz., Ćw. – 25 godz., L. – 5 godz. Dr inż. Jarosław Mikołajczyk Wykłady - Dr inż. Jarosław Mikołajczyk Ćwiczenia – Mgr inż.Barbara Partyńska-Brzegowy W. – egzamin, Ćw. – zaliczenie z oceną Sposób zaliczenia Studia pierwszego stopnia Poziom kursu WYMAGANIA WSTĘPNEBrak JĘZYK WYKŁADOWYpolski Celem przedmiotu jest zapoznanie studentów z zasadami Cele rozpoczynania i prowadzenia działalności gospodarczej na dydaktyczne/efekty małą skalę. kształcenia Skrócony opis kursu Pełny opis kursu W trakcie wykładów i ćwiczeń studenci zostaną zapoznani z podstawowymi pojęciami związanymi z przedsiębiorczością. Szczegółowo zostanie omówiony proces rozpoczęcia działalności gospodarczej wraz z jej planowaniem. Studenci zapoznani zostaną także z elementami dotyczącymi oceny działalności przedsiębiorstwa oraz źródłami finansowania inwestycji. 1. Zajęcia organizacyjne i wprowadzające. Istota przedsiębiorczości (2 h) 2. Wzorce zachowań przedsiębiorczych (1 h) 3. Formy organizacyjno-prawne przedsiębiorstw (1 h) 4. Małe i średnie przedsiębiorstwa (1 h) 5. Proces rozpoczęcia działalności gospodarczej (koncepcja) (1 h) 6. Proces rozpoczęcia działalności gospodarczej a środowisko zewnętrzne (1 h) 7. Rozpoczęcie działalności gospodarczej (1 h) 8. Planowanie działalności gospodarczej (2 h) 9. Kryteria oceny inwestycji (1 h) 10. Analiza wskaźnikowa w ocenie kondycji przedsiębiorstwa (2 h) 11. Wsparcie przedsiębiorczości z funduszy strukturalnych w latach 2007-2013 (2 h) Podczas ćwiczeń m.in. studenci przygotowują profesjonalne biznes plany krok po kroku dla wymyślonych przedsiębiorstw zlokalizowanych na obszarach wiejskich w konkretnych 52 Literatura gminach. Studenci uczą się określać sytuację organizacyjną, marketingową oraz finansową firmy Literatura podstawowa: Piasecki B., 2001, Ekonomika i zarządzanie małą firmą, Wydawnictwo naukowe PWN Warszawa – Łódź Hamilton W.H. i inni, 1995, Przedsiębiorczość w agrobiznesie, Małopolskie Stowarzyszenie Doradztwa Rolniczego Kraków Literatura pomocnicza: Lichtorski J., 2001, Podstawy nauki o przedsiębiorstwie, Wydawnictwo Akademii Ekonomicznej we Wrocławiu. Żmija J., 1999, Przedsiębiorczość w agrobiznesie a rozwój obszarów wiejskich w Regionie Małopolski, Akademia Rolnicza w Krakowie Hamilton W.H. i inni, 1995, Przedsiębiorczość w agrobiznesie - ćwiczenia, Małopolskie Stowarzyszenie Doradztwa Rolniczego Kraków Oraz strony internetowe www.mf.gov.pl www.msp.money.pl Uwagi 1 Uwagi 2 Uwagi 3 53 Ochrona własności intelektualnej Nazwa kursu Kod kursu Kod ERASMUSA Instytut Administracyjno-Ekonomiczny Jednostka Ekonomia /Agroekonomia/ III rok Kier/spec/rok 1 Punkty ECTS obowiązkowy Rodzaj kursu Rok III sem. Okres (rok akad/semestr) Typ zajęć/liczba godzin W. – 15 godz. Koordynator Prowadzący W. - egzamin Sposób zaliczenia Studia pierwszego stopnia Poziom kursu WYMAGANIA WSTĘPNE JĘZYK WYKŁADOWYpolski Cele dydaktyczne/efekty kształcenia Skrócony opis kursu Pełny opis kursu Literatura Student zna i rozumie podstawowe pojęcia z zakresu ochrony własności intelektualnej. Pojęcie własności intelektualnej; Prawo autorskie w tym ochrona prawna programów komputerowych; Ochrona baz danych; Problemy prawne związane z używaniem Internetu; Prawo własności przemysłowej w tym: wynalazki i patenty; wzory użytkowe i prawa ochronne na wzory użytkowe; wzory przemysłowe i prawa z rejestracji wzorów przemysłowych. Znaki towarowe i oznaczenia geograficzne. Topografie układów scalonych. Pojęcie własności intelektualnej. Prawo autorskie, w tym ochrona prawna programów komputerowych. Ochrona baz danych. Problemy prawne związane z używaniem Internetu. Prawo własności przemysłowej, w tym: wynalazki i patenty; wzory użytkowe i prawa ochronne na wzory użytkowe; wzory przemysłowe i prawa z rejestracji wzorów przemysłowych. Znaki towarowe i oznaczenia geograficzne. Topografie układów scalonych Literatura podstawowa: 1. Komentarz ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, praca zbiorowa, (najnowsze wydanie); 2. R. Golat, Prawo autorskie i prawa pokrewne, Warszawa 1999; 3. Internet – problemy prawne, praca zbiorowa, (najnowsze wydanie); 4. J. Barta, R. Markiewicz, Komentarz do ustawy o ochronie baz danych, (najnowsze wydanie); 5. E. Góra, M. Kotula, Prawo własności przemysłowej, (najnowsze wydanie). Literatura uzupełniająca: 1. R. Golat, Prawo autorskie, pytania, kazusy, tablice. Uwagi 1 54 Rolnictwo światowe Nazwa kursu Kod kursu Kod ERASMUSA Instytut Administracyjno-Ekonomiczny Jednostka Ekonomia/Agroekonomia/ III rok Kier/spec/rok 3 Punkty ECTS Do wyboru Rodzaj kursu III rok/semestr VI Okres (rok akad/semestr) W – 15 godz., L. – 15 godz. Typ zajęć/liczba godzin Prof. dr hab. Czesław Nowak Koordynator Prof. dr hab. Czesław Nowak Prowadzący W – egzamin, L. – zaliczenie z oceną Sposób zaliczenia Studia pierwszego stopnia Poziom kursu WYMAGANIA WSTĘPNE brak JĘZYK WYKŁADOWYpolski Przedmiot ma przygotować studentów do zrozumienia Cele procesów zachodzących w rolnictwie na całym świecie. Stąd dydaktyczne/efekty uwaga poświęcona jest nie tyle temu co dzieje się w kształcenia Skrócony opis kursu Pełny opis kursu relacjach Polska – UE, ale z jednej strony rolnictwu w krajach rozwijających się, a z drugiej np. w USA, Australii. Przedstawiane zagadnienia to m.in. liczba ludności na świecie - szczególnie w Afryce i Azji - udział rolnictwa w zatrudnieniu i PKB w krajach rozwijających się; rolnictwo i problemy mieszkańców wsi w działalności takich instytucji międzynarodowych jak ONZ - FAO, WTO, OECD, NAFTA; rolnictwo wybranych państw świata. Najważniejsze prezentowane zagadnienia to m.in. gwałtowny wzrost ludności na świecie szczególnie w Afryce i Azji, demografia a urbanizacja na poszczególnych kontynentach, zatrudnienie w rolnictwie na świecie, udział rolnictwa w zatrudnieniu i PKB w krajach rozwijających się i w krajach bogatych; rolnictwo i problemy mieszkańców wsi w działalności takich instytucji międzynarodowych jak ONZ FAO, WTO, OECD, NAFTA; rolnictwo zrównoważone w programach międzynarodowych; konsekwencje subsydiów rolnictwa krajów bogatych dla krajów rozwijających się; cechy rolnictwa wybranych państw świata (w tym: USA, Brazylia, Australia); trendy wydatków na żywność mieszkańców Chin, Indii, USA, Szwajcarii; konsekwencje zmian zapotrzebowania na żywność w Chinach dla rynków rolno-spożywczych Europy; biopaliwa na świecie. Na wykładach przedstawiane są także zagadnienia dotyczące wybranych produktów rolnych na świecie, takich jak ryż, kawa, herbata, ziarno kakaowe, trzcina cukrowa, soja, korek – wiodący producenci. Inne przedstawiane zagadnienia to głód na świecie, otyłość na świecie; problem niedoboru wody 55 Literatura w krajach rozwijających się. Na ćwiczeniach studenci prezentują analizę udziału rolnictwa w gospodarce (nie tylko żywności) wybranego przez siebie dowolnego państwa świata lub dowolnego problemu związanego z agrobiznesem na świecie. Literatura podstawowa: WTO, FAO – strony internetowe; USDA, FAS – publikacje Departamentu Rolnictwa USA; Rzeczpospolita – str.: Ekonomia; Wydawnictwa Instytutu Ekonomiki Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej. Literatura pomocnicza: GUS: Rocznik statystyki międzynarodowej; The Economist: Świat w liczbach Uwagi 1 Uwagi 2 Uwagi 3 56 Komputerowe wspomaganie produkcji zwierzęcej Nazwa kursu Kod kursu Kod ERASMUSA Instytut Administracyjno-Ekonomiczny Jednostka Ekonomia/Agroekonomia/ III rok Kier/spec/rok 3 Punkty ECTS do wyboru Rodzaj kursu III rok, semestr VI Okres (rok akad/semestr) W. – 15 godz., L. – 15 godz. Typ zajęć/liczba godzin dr inż. Zbigniew Daniel Koordynator dr inż. Zbigniew Daniel Prowadzący wykład-egzamin; ćwiczenia-zaliczenie z oceną Sposób zaliczenia Studia pierwszego stopnia Poziom kursu WYMAGANIA WSTĘPNEObowiązkowy przedmiot z II roku Technologie w produkcji zwierzęcej, ogólna znajomość obsługi komputerów i programów komputerowych. polski JĘZYK WYKŁADOWY Studenci zapoznają się z możliwościami wspomagania Cele produkcji zwierzęcej przy zastosowaniu technik dydaktyczne/efekty komputerowych. Nabywają umiejętności korzystania z kształcenia programów komputerowych do zarządzania stadem, układania dawek paszowych itp. Przedmiot obejmuje zagadnienia związane z komputerowymi Skrócony opis kursu technikami wspomagania produkcji zwierzęcej. Są to programy do planowani żywienia zwierząt gospodarskich, prowadzenia prac hodowlanych, a także bazy danych sprzętu rolniczego i cen płodów rolnych i środków do produkcji w formie elektronicznej. W ramach przedmiotu omawiane są także układy zautomatyzowania systemów doju oraz sterowania mikroklimatem budynków inwentarskich. Wykłady Pełny opis kursu 1. Zasady układania dawek paszowych w systemach DLG i INRA . 2. Programy komputerowe do układania dawek paszowych – struktura programów – bazy danych pasz – ceny produktów i kalkulacja kosztów produkcji pasz. 3. Programy komputerowe do zarządzania stadem bydła – np. Dairy Plan; Afifarm; Paszak 4. Dodatkowe aplikacje w programach do zarządzania stadem – wykrywanie rui, kontrola stanu zdrowotnego, sterowanie żywieniem w stacji paszowej . 5. Automatyzacja procesu doju – roboty udojowe, systemy ACR, pomiary ilości mleka jego temperatury i przewodności . 57 6. Elektroniczne urządzenia do wykrywania stanów zapalnych wymienia, pomiarów grubości tkanki tłuszczowej, elektroniczna identyfikacja zwierząt. 7. Elektroniczne układy sterowania mikroklimatem w budynkach inwentarskich. 8. Informacja elektroniczna dla producentów rolnych – bazy danych maszyn, ceny produktów rolniczych i środków produkcji w wersji elektronicznej. Ćwiczenia 1. Prezentacje programów komputerowych do zarządzania stadem i układania dawek paszowych. 2. Nauka obsługiwania programów do wspomagania produkcji zwierzęcej /układanie dawek paszowych, interpretacja zestawień i wskaźników produkcyjnych uzyskanych z programów. 3. Obsługa baz danych sprzętu rolniczego, przegląd internetowych źródeł informacji o cenach produktów rolniczych i środków produkcji. Literatura Podstawy żywienia zwierząt - red. M. Dymnicka, J. L. Sokół. SGGW. 2001. Dojarka mechaniczna – budowa, użytkowanie i aspekty rynkowe urządzeń do pozyskiwania mleka surowego – Kupczyk A; Mastyj A; Daniel Z; Gaworski M – Pro Agricola Sp. z o.o. 2003. ISBN 83-917877-0-2 Strony internetowe producentów sprzętu dojarskiego np. DeLaval, Westfalia, Fullwood itp. Uwagi 1 Uwagi 2 Uwagi 3 58 Nazwa kursu Etyka w biznesie Kod kursu Kod ERASMUSA Jednostka Kier/spec/rok Punkty ECTS Rodzaj kursu Okres (rok akademicki Instytut Administracyjno-Ekonomiczny Ekonomia/Agroekonomia/ III rok 1 Do wyboru III rok, semestr VI semestr) L. – 30 godz. Typ zajęć/liczba godzin Koordynator dr inż. Krystyna Vinohradnik Prowadzący dr inż. Krystyna Vinohradnik L. – zaliczenie z oceną Sposób zaliczenia Studia pierwszego stopnia Poziom kursu WYMAGANIA WSTĘPNE Podstawowa wiedza komunikacji społecznej JĘZYK WYKŁADOWY polski Cele dydaktyczne/ efekty kształcenia Student nabywa wiedzę z zakresu terminologii etycznej, podejścia etycznego do szeroko rozumianej działalności biznesowej, dokonywania wyborów etycznych w różnych sytuacjach gospodarczych i rynkowych. Skrócony opis kursu Treści kształcenia zawierają wiedzę teoretyczną oraz kształcenie umiejętności praktycznego wykorzystania tej wiedzy. Zajęcia laboratoryjne prowadzone będą w formie dyskusji i debat związanych każdorazowo z prezentowanym tematem wiodącym. Pełny opis kursu Laboratorium: Podstawowe pojęcia – postawa moralna, moralność, norma moralna, morale, etos, etyka (2) Podział nauki o moralności (1) Początki systemów moralnych – starożytność, etyka w największych religiach (2) Podstawowe nurty, twierdzenia i teorie etyczne (2) Rodowód etyczny biznesu – uwarunkowania etyki biznesu (1) Etyka biznesu - jej przedmiot i funkcje, etapy rozwoju (2) Polskie tradycje etyki biznesu (2) Etyka w działalności gospodarczej – poziomy etyki biznesu (czynniki zewnętrzne i wewnętrzne), etyka na poziomie jednostki (2) Problemy etyczne biznesu (1) Odpowiedzialność etyczna i społeczna firmy – kodeks etyczny firmy, kodeks etyczny menedżera (2). Konflikt między odpowiedzialnością społeczną a lojalnością 59 wobec firmy (1). Etyka w zarządzaniu firmą – partycypacja pracownicza w zarządzaniu i jej etyczne uzasadnienie (2). Etyka a działalność konkurencyjna (2) Etyczne aspekty transformacji gospodarczej w Polsce (2) Społeczna powinność biznesu, zasady podziału dóbr w kontekście ekonomii i etyki (2) Wolność gospodarcza a odpowiedzialność gospodarcza (2) Etyczna przestrzeń biznesu w przyszłości (2) Literatura Borkowska M., 2002. Etyka w biznesie. Wyd. TN KUL. Filek J., 2004. Wprowadzenie do etyki biznesu. Wyd. AE Kraków. Galata S., 2007. Biznes w przestrzeni etycznej. Wyd. Difin Warszawa. Kietliński K., Reyes V.M., Oleksyn T., 2005. Etyka w biznesie i zarządzaniu. Wyd. Oficyna Ekonomiczna Kraków. Uwagi 1 Uwagi 2 Uwagi 3 60