program Magneton
Transkrypt
program Magneton
Instrumenty wspierania rozwoju technologicznego Izraela - program Magneton 2015-12-21 01:26:59 2 Program „Magneton" jest jedną ze ścieżek programu „Magnet" (prace badawczo-rozwojowe w zakresie technologii generycznych), prowadzonego przez Biuro Głównego Naukowca w izraelskim Ministerstwie Przemysłu, Handlu i Zatrudnienia (MPHiZ), która ma na celu wspieranie przemysłowych prac badawczorozwojowych. Biuro Głównego Naukowca w MPHiZ jest odpowiedzialne za realizację rządowej polityki wspierania przemysłowego R&D. Program „Magneton" jest jedną ze ścieżek programu „Magnet" (prace badawczo-rozwojowe w zakresie technologii generycznych), prowadzonego przez Biuro Głównego Naukowca w izraelskim Ministerstwie Przemysłu, Handlu i Zatrudnienia (MPHiZ), która ma na celu wspieranie przemysłowych prac badawczorozwojowych. Biuro Głównego Naukowca w MPHiZ jest odpowiedzialne za realizację rządowej polityki wspierania przemysłowego R&D. Zadaniem Głównego Naukowca jest rozwój technologii w Izraelu poprzez zachętę przedsiębiorczości technologicznej, wykorzystanie potencjału naukowego, zwiększenie bazy wiedzy izraelskiego przemysłu, wspieranie R&D o wysokiej wartości dodanej oraz współdziałanie w zakresie R&D zarówno w skali krajowej, jak na poziomie międzynarodowym. Podstawowym narzędziem udzielania pomocy rządowej dla wspierania prac badawczo-rozwojowych w przemyśle jest Ustawa o wspieraniu prac badawczo-rozwojowych w przemyśle z r. 1984. Celem ustawy jest udzielanie poparcia dla rozwoju przemysłu „naukowego" opartego o wiedzę i innowacyjność, poprzez wykorzystanie i rozbudowę istniejącej infrastruktury technologicznej i akademickiej, dla zwiększenia produkcji i eksportu. Ustawa określa warunki dla dotacji i pożyczek udzielanych na bazie programów przedkładanych do zatwierdzenia. Z biegiem czasu ustawa była kilkakrotnie nowelizowana, ostatnio w roku 2005. Działalność Głównego Naukowca polega na wspieraniu przemysłowych prac badawczorozwojowych poprzez bezpośrednie finansowanie programów R&D w firmach przemysłowych bądź za pośrednictwem funduszu R&D, a także wsparcie udzielane w ramach specjalnych programów, a wśród nich programów dla rozwoju i rozszerzenia infrastruktury technologicznej dla przemysłu za pośrednictwem prac badawczo-rozwojowych w zakresie technologii generycznych (program „Magnet"). Program ten działa od roku 1994 i oparty jest na tworzeniu ram współdziałania między różnymi firmami przemysłowymi, a także między przemysłem a instytucjami akademickimi w zakresie badania i rozwoju technologii przed-konkurencyjnych oraz ich wdrażania. Od roku 2000 działalność ta została wzbogacona o nową ścieżkę - „Magneton", której celem jest zachęta do realizacji programów badawczo-rozwojowych, mających udowodnić zdolność przekształcania zdobyczy naukowych w konkretne produkty lub technologie przemysłowe. Celem „Magnetonu" jest realizacja działalności, która nie jest prowadzona w żadnych innych ramach, i doprowadzenie do szerszego wykorzystania zdolności technologicznych istniejących w akademickich placówkach badawczych w Izraelu, z pożytkiem dla izraelskiego 3 przemysłu. Zadaniem programu jest inicjowanie działalności, która ma doprowadzić do rozszerzenia platformy wdrożeniowej dla wytworów badań akademickich. Metoda - dualne współdziałanie między izraelską firmą przemysłową a grupą badawczą w akademickiej placówce badawczej w Izraelu dla przeprowadzenia dowodu wykonalności technologicznej, po zakończeniu którego firma przemysłowa będzie miała sprawdzone podstawy do podjęcia decyzji o rozpoczęciu pełnego procesu rozwoju produktu przemysłowego, bądź też o zaniechaniu takiej działalności z powodu braku możliwości realizacyjnych lub nieopłacalności. Program „Magneton" powstał w celu zwiększenia dostępności izraelskiego przemysłu do osiągnięć naukowych uzyskiwanych w efekcie prac badawczych prowadzonych w instytucjach akademickich w Izraelu, z korzyścią dla gospodarki. Program opiera się na podstawowym założeniu, że rząd jest w stanie stworzyć za jego pośrednictwem ramy współdziałania między akademią a przemysłem w zakresie prac badawczo-rozwojowych i doprowadzić do transferu wiedzy znajdującej się w akademii do czynników w przemyśle, które są w stanie tę wiedzę praktycznie wdrożyć. Celem nadrzędnym jest wykreowanie procesu, który ma się przyczynić do innowacyjności technologicznej, będącej zasadniczym motorem rozwoju izraelskiego przemysłu i gospodarki. Podstawowe zasady, na których opiera się program, są następujące: § Po zakończeniu danego projektu przemysł winien wchłonąć nową technologię w praktyce, co oznacza, że w jego posiadaniu będzie zarówno umowa umożliwiająca korzystanie z uzyskanej wiedzy, jak i profesjonalne kadry będące w stanie kontynuować rozwój produktu na bazie tej wiedzy/technologii. § Otrzymujący dotację są zwolnieni od ponoszenia z tego tytułu jakichkolwiek opłat. § Instytucja akademicka jest pełnoprawnym wspólnikiem w realizacji projektu. Dla uproszczenia procesu administracyjnego, wspólna propozycja firmy przemysłowej i grupy akademickiej jest składana przez tę firmę do kierownictwa programu „Magnet" w MPHiZ, przy czym grupa akademicka jest w ramach tej propozycji podwykonawcą firmy. Po zatwierdzeniu propozycji i budżetu grupa akademicka otrzymuje pełne finansowanie, przy czym 66% tego finansowania pochodzi z Biura Głównego Naukowca, a pozostała część z partnerskiej firmy przemysłowej. § Między firmą przemysłową a instytucją badawczą zostaje podpisana umowa regulująca wzajemne stosunki między obydwoma partnerami oraz ich uprawnienia i zobowiązania wobec wobec Biura Głównego Naukowca, a w szczególności kwestie wykorzystania wiedzy. § Propozycja jest zatwierdzana na jeden rok z możliwością przedłużenia na kolejny rok, z budżetem w wysokości do 3,6 mln szekli łącznie dla obydwu grup na cały okres projektu. Poza szczegółami technicznymi, propozycja winna również zawierać wykazanie zasadności dla inwestycji dokonywanej przez Głównego Naukowca. Akademia winna przekonać, że jest w jej posiadaniu technologia lub zdolność rozwoju technologii, a firma winna ocenić jakie korzyści przyniesie jej wdrożenie tej technologii (ulepszenie istniejącej technologii, rozwój nowych wyrobów lub nowych procesów, które doprowadzą do zwiększenia sprzedaży, utrzymanie segmentu rynku lub poprawa w usytuowaniu na rynku globalnym). Ponieważ stroną składającą propozycję jest firma przemysłowa (mimo, że w przygotowaniu propozycji bierze udział także grupa akademicka), to przepływ pieniędzy z MPHiZ i składanie raportów do MPHiZ odbywa się przez tę firmę. Kierownictwo programu „Magnet" wymaga, aby umowę regulującą stosunki pomiędzy obydwoma partnerami przedłożono mu w ciągu trzech miesięcy od zasadniczego zatwierdzenia propozycji, co stanowi warunek dla przekazania finansowania. Wnioski można składać co roku w dwóch terminach, 15 kwietnia i 15 października, w których ogłaszany jest konkurs projektów. Każdy z przedkładanych projektów jest oceniany według trzech głównych kryteriów: (1) innowacyjność/unikalność rozwiązania - stopień ryzyka/ niepewności projektu, stopień innowacyjności (ulepszenie istniejącego wyrobu, przełom technologiczny), czy istnieje zamiar zarejestrowania patentu; (2) szanse ekonomiczne - z punktu widzenia potrzeb rynku, wartość dodatkowa dla eksportu, czy istnieje przewaga 4 konkurencyjna, czy firma posiada infrastrukturę produkcyjną, czy jest to dziedzina atrakcyjna dla Izraela; (3) zdolność firmy do wykorzystania szansy - na podstawie dokonań firmy w przeszłości, segmentu rynku, strategii firmy i stopnia jej gotowości do realizacji projektu. 5