Hemoglobina glikowana

H
k*^s'i:*i,,,"
ZASADA METODY
1.
2.
3.
4'
glikovanej heń09iobiny j9st doskonalj,m wskaźni_
kiem kontroli nrelabolicznej w cuk.zycy 12,3,41. Glikowane
hemoglobin6 jest cŻęsto definiowana jako
'sŻybka irakcja',
(HbA1ż' HbA1b'
hemoglobin
HbAlc)' kióra e]uowana jesl jako
pierwsza podczas chfonratografjj na ż}.r'/icach jonowymiennych.
Nieglikov/ana hemoglobina (naiywna)' kłóra stanowi Żnaczną
y/jększość' jest określana jako HbAo
Prezeniowaf a rnetodyke polege na tuzdziel"niu hemoqlcbiny
1'
2.
natylvnej iglikowanej oŻnacŻana jesi pŻez pańial abscrbancjj
prŻy djugości fali 415 nm' stosunek obu vr'ańości absońancji
glikowa'1el HbA'c.
Wyliczyc d]a każdej próoki wariośćX będącą stosunklem
dwóch !pŻednio dokonanych pomierów: hemoglobihy
giikovr'.nej do hen]o0Jobiny człkowjiej.
Do \t]4iczenia \,'yników pacjentów stosovlac nestępljący
\łzór]
/
2'
6,9
standald hemog]obiny gl]kowaną
- Koni.ola bemogloblny giikowanej
- Separator
_
PEechoWJManie i stabjlność occzynników
3.
120
ml
KcN-1 20 m]
fiolka
.
4.
Pe'nogl:,bi'd o]oo'or'''d 1:tol
-
o,zrz
w Żakresie 4'0 - 20%' Próbki klwi o Żawańości he.nog obiny
Powyżej 18 g/dl pow|nny byó rozcieńcŻone wodą dejonizo_
waną v/ stosunku 1 : 2 i ponolvnje oenaczone. lryynik porńnożyć prŻeŻ 3'
- slandard hemog|obiny ikontroje po aoŻpuszcŻeniu
WARToścl PRAWIDŁowE
roŻ]ać
do probóvr'ek typU Eppendo.l izamrozić' Po zarńlożeniu he_
moliŻaty są stabilne do 90 dni' PŻed użyciem rozmlo.ić
i starannie wymieszać'
zBlERANlE PRÓBEK
Plóbki \rwi Żyine] pobie.ać fia EDTA'
Glikowana hen]oglobina jesl si?bilna W Pełnej krwi pobranej
na EDTA pftez 7 dni w temPelatuże 2_8'c'
odcz}.tL] rnozng dokonaó W zakresie dlugościla)i
nm.
4o542o
HbA,6,0-8,3%
HbAl c 4 ,3-6,2%
UWAGA]
Za|eca się, aby ]aboratolium określiłowłasne zakresy wadości
prawidłoV.rych'
INFORMACJE DODATKOV\ E
WfKONANIE OZNACZENIA
PŻygotowan|e hemoliŻat!.
1. odmiezyć 250 pl odczynnika lizującego do probÓwek
oznakowanych: standard, konirola, pacjent l, 2, etc.
2' Dodać do odpowiednich probówek 50 p] dobze wymieszanejkrwi lub standardu cŻy kontroli'
3' za\ieszac i Pozostawió na 5 minut w tempelatuŻe pokojowej (18-25'C).
B. P.Żygotowanie hef ogIob:nJ glikowanej'
1' odmieżyć 1'5 m] ży.r'icy kationitowej do sŻklanych P.o_
bóWek (13 x 100 mm) oŻnakowanych: standald, kontrole' pacjent 1, 2 etc' Uwagaj plzed użyciem ż}'wicę do_
brze \\ynieszać peez odwracanie buteleczki ,'9óla_dół''
lo_klotnie' Po zadozowaniu s-ciu kolejnych prób, odcŻynnjk ponownie zam jeszaĆ.
Do żwvjcy dodaĆ 50 pl hemolizalu (pEygotowanego
Badania po.óWnawcze z meiodą słandaldową (HPLc)
współcŻynnik korelacjj
0,s70
y=1,10x-3,00
równanie regresji
PoV!'rARzALNoŚĆ:
badania wewną1rzseryjne
x
ę.v../,
3,1
16
badania międzyseryjne
C.V.%
S.D.
x
E,0 0,32
14,8 0,45
4,0
3,0
P'SNTIENNICTWO
1. Trivelli LA., Ranney H.N4.. Lai H.T., New Eng. J. Med.,284,
3s3 (1971).
2. Goner 8., Rubenstein A.H., Diabelologia, 15, 1 (1978).
3. Gabbayetal., J. Clin. Endoc.inol. Metab.,44,85S (1977).
4.
Bates lt.l',4., Lab. Manag., Vol. 16 (Jen. 1978).
h4anuiaciured by Poinle Scientiilc, lnc.
1c25 John A' Papalas' Ljncoln Pań('
N4r48146
nad
płynem'
Umjeśció probówki na rolkow-vm mieszalnik! (np. hema_
tologicznym) irniesŻać ciąg|e pj_ŻeŻ 5 minut' o.jstawić
na 2 mjnuty ce'em sedymentaojj Próby.
Po 2 minutach pŻesunąó separator nad povr'ieŻchnję
Żywjcy. Pżenieścsupernatant bezpośledniodo
kuwety pomiarowej.
wyzercwać aparaL pŻy długościiali415 nm wobec wo-
s.D'
7,'i 0,24
12,8 0,21
w pkt. A).
W każdej probówce umieścjć separator ok. 1 cm
v.pl}$a -a oznac7er'ę
5. Metoda V'ykaŻUje liniowośćdla hemoglobiny glikolła|ej
2 ftolki
80 szi.
Nie mieszac odczynników róznych seriil
]
Gliko!,r'ana hemoglobina S (HbS) o.az hempglooana C (HbC)
Śą vJiEzane przez Żi"r'vjcę znacznie słabiej niż HbA1 mogą
v/lęc obnizać \łyniki'
lnne hemog|obinopatie m09ą lównieŹ obniżać \^ryniki'
6'
2.
3_
4.
' -};**-
VĄ/niki.
- odczynniki są siabi]ne wtemperatuŻe pokojolvej (1B_25'c)
do !cpenęj n3 el'kiec;e dal? wazności'
_
%
stęźenie slandarou
UWAGI TECHNICZI.IE
- 1 blteleczka żFvicy kationitowej (8 mg/ml) zbUfo_
rowanej do pH =
- 1 bUie]ec7}'a ooc7vnnlka Iizującego zawleIa'ąceoo
subsianc]ę powieżchniowoczynną oraz 1OmM
5.
adczfaĆ absorbencję wsŻystkich pńbek' odczy,ty te
doiyczą hErrlo9lob]ny całkowitej'
'1' Lipemia rnoze poiwyzszać
ODCZYNNIK
1_ skład odczynników
A'
dejoniŻÓWenej
%HbA1r=o'8]s
daje możliwośćWyliczenia plocentowej zav,,ańości hemo9]obiny
1'
2'
oocŻyi.c absolbancję wszyslkich próbek' odczyty te
dolyc:a ht1'!g'ob:ny g iĄovla-ej'
D- obJiczanie wynikóV"t
natylv]ej oo gll<ołanej pop-ez ciągle n'eszar]o 1pLez !
mirrut) zhemoiizowanej knvi Ż żwjcą kationiiową' W tym cŻasi€
następlje lviązanje HbAo na zywicy, podczas gdy hemoq|objnŹ
glikowana poŻos{aje w nadsączu' Zawartość hemog obiny
2.
KOWA.NA
Nr kat. 7540
C. Hemo-olobina calkov,,ita.
odm ezyc 5 ml v'rody dejonizowanej do probóWek oznekowanych; standard' kontlola' pacj€nt -l 2, etc'
'
Daóeć 2c pl hemolizalu (prŻy-ootowanego
Vr' PkL A) do
odpov/ ecj.''c- proDówe} i za'i'csŻa:
WyŻeJować aparai plży d]Ugościfa]i415 nrn wobeĆ Wody
K]asycŻne juŻ badania Trivelli i wsp' Ż 1971 roku [Jl wykaŻały 2'
3-klotny Wzrosi gIikov/ailej hemog]obiny u pacjentów z cukrŻyca
w slosuo,,L do osobĄll,óń Żd-ow}cn' W'cle do.ies eń sugerl;e'
że poziom
LI
dy dejonizov,/anel.
7.
Gliko\łana hemog]objna powstaje przez pŻyłącŻeniegiukozy do
N_końcowego aminokw2su lańcucha F_hemogJobiny' Jesi tc
nie er,zymafJczna i odzwiercied a średniąekspoŻycję
'eakcjz
hemoglobiny n? glukoŻę w dłuŻszym PrŻedŻie e czaso\Ą/f].
EIViOG LOBI I'iA G
rev.08/08
'Eulooean Auihodzgd Re'r€saniati\ę":
(0.E.A.R.C.) Av. De Terr'ueren 34 ble
Bł040 Brusse]s' Be]gjum
44
Point€ scientif]c Polska sp. z o. o., ul, Rumiana 76, 02_956 Vr'arszawa
lel. / fax: +48-022-64237 97, 02Ż-64Ż6?79
e-mail: [email protected]
http://wlĄ1ł' ocinte'comB]
L!!