Pro Memoria 04

Transkrypt

Pro Memoria 04

Salezjanie
Księdza Bosko
PRO MEMORIA
Da mihi animas caetera tolle
Nr. 04/05/06/14 - Kwiecień/Maj/Czerwiec 2014
Kraków 2014 - Neoprezbiterzy salezjańscy
Towarzystwo Salezjańskie - Inspektoria św. Stanisława Kostki w Warszawie
Nowi Salezjanie - Warszawa 25 maja 2014 r.
Inspektoria pw. św. Stanisława Kostki wzbogaciła się o trzech neoprezbiterów: ks. Michała Chorążego,
ks. Radosława Kuśmierza i ks. Leonarda Szewczyka. Sakramentu kapłaństwa udzielił im biskup senior archidiecezji warszawsko-praskiej ks. Kazimierz Romaniuk. Ceremonia odbyła się w Bazylice pw. Najświętszego
Serca Jezusowego na warszawskiej Pradze.
Słowo wstępne
W numerze
Umiłowani
w Chrystusie Panu!
Pozdrawiam
Was
serdecznie!
Kończymy
rok
duszpasterski, rok uczenia i wychowywania, rok różnych naszych
sukcesów i porażek, rok, który z pewnością był czasem danym
nam od Boga. Bardzo dziękuję Wam za towarzyszenie nam,
salezjanom Inspektorii św. Stanisława Kostki w różnych naszych
wydarzeniach. Niewątpliwie, Wasze modlitwy i życzliwa obecność
były nam pomocne w wielu różnych planach i zamiarach. Życzę
Wszystkim, aby czas wakacji był też czasem odpoczynku,
odzyskiwania sił na dalsze nasze życie.
Najbliższy rok 2014-2015 jest dla Rodziny Salezjańskiej czasem
szczególnym, bo obchodzimy w nim rocznicę 200-lecia urodzin
Ks. Bosko. Dziękujemy Bogu za dar życia naszego Ks. Bosko,
który jest dla nas Ojcem i Nauczycielem. W nadchodzącym
roku czeka nas wiele wydarzeń, które pomogą nam świętować
rocznicę urodzin Ks. Bosko. Przesyłam Wam nasze inspektorialne
wydarzenia i zapraszam tam, gdzie możecie w nich uczestniczyć.
Kochani! Niech Maryja Wspomożycielka strzeże Was w codziennym życiu i wyjednuje potrzebne łaski.
Oddany w św. Janie Bosko
ks. dr Andrzej WUJEK SDB
Inspektor
Inspektorialne obchody
Jubileuszu 200-lecia Urodzin Księdza Bosko
23. 08. 2014 r. – uroczyste rozpoczęcie obchodów w Czerwińsku
nad Wisłą w czasie trwania Campo Bosco
06-07. 09. 2014 r. – Familiada SSW w Ostródzie
10-12. 10. 2014 r. – Ogólnopolski Zjazd Dyrektorów Szkół
Salezjańskich w Porszewicach
29. 11. 2014 r. – Dzień Jedności Rodziny Salezjańskiej w Ostródzie
28. 12 .2014 - 01. 01. 2015 r. – Ogólnopolskie Forum Animatorów
w Tarnowskich Górach
01. 02. 2015 r. - Msza św. w Bazylice NSJ w Warszawie
transmitowana przez TVP Polonia.
21. 04. 2015 r. - Sympozjum naukowe w Warszawie
20. 06. 2015 r. - Ogólnopolskie Spotkanie Rodziny Salezjańskiej
i Młodzieży Salezjańskiej
20. 09. 2015 r. - Msza św. w Łodzi przy ul. Wodnej transmitowana
przez TVP Polonia na zakończenie obchodów.
Pro Memoria, Nr. 04/05/06/14 - Kwiecień/Maj/Czerwiec 2014
Nowi Salezjanie - Warszawa 25 maja
2014 r. ............................................................. 2
Słowo wstępne .............................................. 3
Umiłowani w Chrystusie Panu!............................... 3
Inspektorialne obchody Jubileuszu 200-lecia
Urodzin Księdza Bosko .......................................... 3
Ojciec Święty i Przełożony Generalny
wśród nas ..................................................... 4
Papież Franciszek: “Kocham szkołę” ....................
Święty papież Jan Paweł II a charyzmat
salezjański .............................................................
“Kim dla ciebie jest Maryja?” Ks. Fernández Artime na Uroczystości Maryi Wspomożycielki ...........
Rewolucja czułości: nowy sposób “realizacji
duszpasterstwa” .....................................................
Wywiad z Isabel Artime, mamą Przełożonego
Generalnego ..........................................................
4
4
List ks. Inspektora ..................................................
Czerwińsk nad Wisłą: Tysiące na misterium ..........
Tolkmicko. Droga Krzyżowa ulicami miasta ...........
Łódź: Droga krzyżowa ulicami Starego Widzewa ..
Misterium Męki Pańskiej w Ostródzie ....................
Tolkmicko. Konkurs na najpiękniejszą palmę ......
Święcenia kapłańskie 2014 ...................................
List okólny - zmianny personalne ...........................
Dyrektorzy i proboszczowie w Różanymstoku .......
Program spotkania duszpasterzy
młodzieżowych ....................................................
Łódź: św. Teresa .................................................
Żyrardów: „BOŻE CIAŁO” i dalej .........................
Uroczystość Najświętszego Ciała I Krwi Pańskiej 19.06.2014 ................................................
Wycieczka edukacyjna do CERN –u,
czyli fizyka w praktyce .........................................
Dominikalia - podziękowanie ..............................
Program Kursu Formacji Ciągłej .........................
Rumia: Spotkanie koadiutorów ...........................
Ostróda: Dominikalia 2014 .................................
Ostróda: Lekcja patriotyzmu ...............................
Rekolekcje powołaniowe w Częstochowie ..........
Sokołów Podlaski: Projekt Forum USA ...............
Włochy: Spotkanie salezjańskich nowicjatów
Europy .................................................................
Nagroda Powiatu Mińskiego „Laura 2013” dla
Salezjanów z Mińska Mazowieckiego ................
8
9
10
10
11
12
13
13
14
W Rodzinie Salezjańskiej ........................................
Konsulta Rodziny Salezjańskiej w Polsce ..........
Salezjanie i Salezjanki Współpracownicy
świętują ..............................................................
Spotkanie Rad generalnych Salezjanów
i Córek Maryi Wspomożycielki ............................
Wiekanocne spotkanie SSW Warszawa .............
Płock: Pielgrzymka do relikwii błogosławionej
Joanny ................................................................
24
24
5
6
6
Iskierki str. 8-17 ............................................. 8
Z życia Inspektorii ......................................... 8
15
16
18
18
19
19
20
21
21
22
22
22
23
23
Iskierki str. 24-27 ........................................... 24
25
26
27
27
W świecie Byłych Wychowanków od 28 do 30
Jdąc tedy nauczajcie ..................... od 31 do 34
Już w Domu Ojca ......................................... 35
Feniks Diamentowy dla ks. Remigiusza Popo- 35
wskiego ..............................................................
Wspomnienia ...................................................... 35
Z ostatniej chwili ......................................... 38
3
Ojciec Święty i Przełożony Generalny wśród nas
Papież Franciszek:
“Życzę wszystkim wam przebycia pięknej drogi w
szkole, która pozwoli się rozwinąć trzem językom,
którymi dorosła osoba musi umieć się posługiwać:
język umysłu, język serca i język rąk” – powiedział
na zakończenie papież.
“Kocham szkołę”
Święty papież Jan Paweł II
a charyzmat salezjański
W niedzielę 27 kwietnia zostanie ogłoszony świętym papież Jan Paweł II, Karol Wojtyła, urodzony
w Wadowicach 18 maja 1920 r., wybrany papieżem
16 października 1978 r., zmarły w dniu 2 kwietnia
2005 roku.
W sobotnie popołudnie, 10 maja, papież Franciszek
spotkał się na Placu św. Piotra z przedstawicielami
szkół salezjańskich z Włoch. W obecności 300 tysięcy osób papież podkreślił wielką rolę edukacji i powiedział z mocą, i to wielokrotnie: “Kocham szkołę”.
W spotkaniu, zorganizowanym przez Konferencję
Episkopatu Włoch (CEI) w ramach wydarzenia odbywającego się pod hasłem “Kościół dla szkoły”, wzięli
udział nauczyciele, rodzice, wychowawcy, uczniowie
i pracownicy związani z rozległym sektorem edukacji włoskiej. Wielki był także udział środowiska salezjańskiego z Włoch. Ojciec Święty dotarł na dziedziniec Bazyliki po pozdrowieniu wszystkich uczestników, znajdujących się w każdym z sektorów placu.
Przemówienie papieża wzbudziło wielki entuzjazm.
Papież wskazał na wiele istotnych punktów, podkreślając przede wszystkim, że „nie wzrasta się samemu,
jest zawsze obecne spojrzenie, które ci pomaga wzrastać”. A następnie przytoczył pewne epizody związane z własną edukacją dziecięcą, które wywarły głęboki wpływ na jego życie.
Papież Franciszek przywołał również różne wymiary szkoły, które czynią ją nieodzowną dla społeczeństwa: “umiejętność uczenia się”; szkoła jako miejsce
spotkania dzieci, nauczycieli, rodziców... w różnorodności pochodzenia, warunków, myśli; szkoła jako
rzeczywistość, w której ma miejsce rozwój „poczucia
prawdy, dobra i piękna, w ich harmonijnej relacji”.
I na koniec – szkoła jako narzędzie wychowania do
pozytywnych postaw i wartości.
4
Salezjański kościół pw. św. Stanisława Kostki w Krakowie, do którego uczęszczał Karol Wojtyła w czasie
swojego pobytu na Dębnikach w latach 1938–1944.
Młody Wojtyła często modlił się w kaplicy Maryi
Wspomożycielki. W lutym 1940 r. poznał tam Jana
Tyranowskiego, Sługę Bożego, który uczestniczył w
spotkaniach religijnych młodzieńców, prowadzonych
przez salezjanów. W tym kościele w dniu 3 listopada
1946 r. odprawił jedną ze swoich Mszy św. prymicyjnych, w której uczestniczyli wierni.
W czasie swojego długiego i owocnego pontyfikatu papież Jan Paweł II dał wyraz swojej ojcowskiej
bliskości i swojego oświecającego nauczania w stosunku do Rodziny Salezjańskiej. Wszystkim najważniejszym wydarzeniom, które miały miejsce na przestrzeni tych lat, towarzyszyło jego błogosławieństwo,
a często osobisty udział papieża, zwłaszcza było tak
z okazji obchodów stulecia śmierci Księdza Bosko,
w „Roku łaski”, ubogaconym odpustami i specjalnymi darami. W dniach 2-4 września 1988 r. odwiedził miejsca salezjańskie: dom, w którym urodził się
Ksiądz Bosko, i świątynię na Colle, gdzie beatyfikował młodą Laurę Vicuña, katedrę w Chieri, Bazylikę
Maryi Wspomożycielki z pokojami księdza Bosko
oraz kościół św. Franciszka Salezego w Turynie. 24
stycznia 1989 r. oficjalnie ogłosił Księdza Bosko “Ojcem i Nauczycielem młodzieży”.
W czasie licznych spotkań, jakie odbył z salezjanami i innymi grupami Rodziny Salezjańskiej, takich
jak wizyty duszpasterskie w Turynie, audiencje dla
członków Kapituł Generalnych i Rady Generalnej,
ten wielki papież pozostawił autorytatywne przesłanie, które dotyczyło zarówno autentyczności «Świętego» i «Założyciela», jakim był nasz ojciec, jak
i wymogów i wyzwań związanych z wcieleniem charyzmatu salezjańskiego dzisiaj, takich jak zaangażowanie wychowawcze i duszpasterskie, apostolski zapał w ewangelizacji i posłannictwie, charyzmatyczne
i duszpasterskie zaangażowanie świeckich. Przemówienia Ojca Świętego były pełne zarówno
namacalnej troski duszpasterskiej, jak i wdzięcznej
sympatii wobec Księdza Bosko: podziwiał go jako
dar Ducha Pana dla Kościoła; przekonany o jego
wielkości prorockiej, żył w harmonii z jego opcją
szczególnego ukochania młodzieży; podziwiał jego
oryginalną metodę wychowania do wiary, kryterium
oratoryjne i wrażliwość na świat pracy, jak również
otwarcie na świeckich, zaangażowanie kobiet, śmiałe
poczucie uniwersalności oraz uprzywilejowanie małych i ubogich z warstw ludowych. W sposób szczególny lubił podkreślać jego intensywną i skuteczną
pobożność maryjną, silnie eklezjalną i szczególnie
aktualną w trudnych czasach.
“Kim dla ciebie jest Maryja?”
Ks. Fernández Artime
na Uroczystości Maryi Wspomożycielki
Również w tym roku wpadli sobie w objęcia Turyn
i Rodzina Salezjańska, co stało się z okazji Uroczystości Maryi Wspomożycielki. Wrażenie robiła
ogromna ilość pielgrzymów, byłych wychowanków
salezjańskich, czcicieli, którzy przybyli na Valdocco
i do Turynu na tę uroczystość. Dziesiątki autobusów
na podwórzu salezjanów, tysiące wiernych i bardzo
wiele młodzieży.
W sobotę 24 maja miały miejsce centralne wydarzenia tej uroczystości. Rano arcybiskup Turynu, Cesare
Nosiglia, przewodniczył uroczystej Eucharystii. „Nie
ulegajcie współczesnemu światu, w którym jeszcze
zbyt dużo osób umiera z głodu i nędzy; gdzie bogaci
stają się jeszcze bogatsi, a ubodzy, bezrobotni, poszukujący pracy i nieetatowi stają się coraz bardziej ubodzy (…). Angażujcie się w konkretne życie codzienne: to jest pierwszym krokiem, który należy zrobić” –
takie przesłanie skierował arcybiskup do młodzieży. Z okazji kanonizacji Jana Pawła II czynimy swoim
jego świadectwo i jego zaproszenie do świętości, o
których nam przypominał w czasie swojego pontyfikatu poprzez kanonizację i beatyfikację licznych
członków Rodziny Salezjańskiej. Uczynił to zwłaszcza w 2004 roku, ostatnim roku swojego życia, kiedy
to sprawił najpiękniejszy dar Rodzinie Salezjańskiej,
beatyfikując niektórych przedstawicieli grup naszej
Rodziny: ks. Augusta Czartoryskiego, salezjanina;
siostrę Eusebię Palomino, Córkę Maryi Wspomożycielki; Alexandrinę Marię da Costa, współpracownicę
i członkinię ADMA oraz Alberto Marvellego, byłego
wychowanka (5 września 2004 r. w Loreto).
Po południu przyszła kolej na ks. Fernándeza
Artime i jego pierwszą Mszę św. w Bazylice Maryi
Wspomożycielki jako Przełożonego Generalnego.
W swoim kazaniu X następca Księdza Bosko zachęcił młodych z Salezjańskiego Ruchu Młodzieżowego, którzy szczelnie wypełnili kościół, do refleksji
nad osobą Maryi: “Jako członkowie Rodziny Księdza Bosko nie możemy myśleć o Niej bez Niej, ponieważ to Ona uczyniła wszystko i nadal to czyni!
W tym miejscu chciałbym was zapytać: Kim dla
was jest Maryja? Kim jest dla ciebie? Kim jest dla
mnie?”. Wygłosił następnie krótką katechezę, w której przedstawił sylwetkę Maryi w czterech aspektach:
Kobieta, Matka, Nauczycielka i Wspomożenie.
Wieczorem ulicami miasta przeszła tradycyjna procesja ze świecami niesionymi przez wiernych.
5
Rewolucja czułości: nowy sposób
“realizacji duszpasterstwa”
Następnie ks. Fernández Artime zwrócił się do nas z
mocnym apelem, podkreślając, że “jesteśmy wezwani
do nowego sposobu realizowania duszpasterstwa: jest
to rewolucja czułości, pochylenia się nad najbardziej
zranionymi, przyjęcia oddalonych, propozycji drogi na rzecz pogardzanych, towarzyszenia tym, którzy pod względem społecznym są marginalizowani i
opuszczeni”.
I na koniec, w kontekście już bardzo bliskich obchodów Dwusetlecia urodzin Księdza Bosko, stwierdza,
że “najlepszym sposobem uczczenia naszego Ojca jest
wierność jego wielkiej intuicji. Nie mam najmniejszej
wątpliwości co do tego, że jednym z jej przejawów,
będącym zresztą naszym żywotnym zadaniem dzisiaj,
jest preferencyjna opcja na rzecz młodzieży opuszczonej i zagrożonej. Orędzie Zmartwychwstałego
Pana, by powrócić do Galilei, jest powrotem do naszych korzeni, jest powrotem do młodzieży najbiedniejszej. Jestem pewien, że tam Go spotkamy”.
Tuż przed uroczystością Maryi Wspomożycielki ks.
Ángel Fernández Artime, Przełożony Generalny,
skierował list do Rodziny Salezjańskiej, w którym,
oprócz modlitwy i życzeń, kieruje mocne przesłanie
o charakterze duszpasterskim i społecznym, zachęcając do nowego sposobu “realizacji duszpasterstwa”:
rewolucji czułości. Poniżej fragmenty tego listu.
“Właśnie w tych dniach docierają straszne wieści
o prześladowaniach chrześcijan w wielu częściach
świata, gwałceniu praw człowieka, złym traktowaniu
i porwaniach nieletnich (dziewcząt) z powodu ich takiego a nie innego statusu kobiet czy wyznania. Nic
nie może nas oddalić od planu Bożego! Obecność
Pana Zmartwychwstałego jest światłem, które rozświetla mroki, i pokojem, który usuwa lęk”.
W swoim liście Przełożony Generalny silnie akcentuje również rolę właściwą chrześcijanom, ale nie tylko: “Jako mężczyźni i kobiety dobrej woli musimy
nadal angażować się, w imię Boga i naszych braci
najbardziej pokrzywdzonych, w budowanie nowej
rzeczywistości, bardziej zbliżonej do planu Bożego
(...). Jednakże nie chodzi tutaj tylko o polityczne zaangażowanie państw czy strategie Narodów Zjednoczonych. W naszej Rodzinie Salezjańskiej, charakteryzującej się duchowością dogłębnie paschalną, będziemy nadal pracować ze wszystkich sił, aby wciąż
powiększać, w imię Jezusa, przestrzeń życia dla najmniejszych i ostatnich”.
6
Wywiad z Isabel Artime, mamą
Przełożonego Generalnego
Kto Pani przekazał informację o tym, że Pani syn
został nowym Przełożonym Generalnym Zgromadzenia Salezjańskiego?
Pierwszą osobą, która mnie o tym powiadomiła, był
inspektor León, ks. José Rodríguez Pacheco. Zaskoczenie było olbrzymie, nie mogłam w to uwierzyć.
Potem był telefon od ks. Pascuala Cháveza, dotychczasowego Przełożonego Generalnego. Nie byłam w
stanie odpowiedzieć, ponieważ wybuchłam płaczem
z tych emocji.
Jakie pierwsze uczucia towarzyszyły Pani, kiedy
dotarła wieść o tym wyborze?
Powiedziałam: „Mój Boże, pomóż mu, potrzebuje
Ciebie”. Nie wiedziałam, co myśleć i co robić. Przejęło mnie uczucie zatroskania, jako że jest to urząd
bardzo odpowiedzialny i syn będzie musiał stawić
czoło wielu trudnościom, ale i nadziei. Zawsze mu
mówiłam, że talenty, jakimi Bóg go obdarował, nie są
do pogrzebania, ale do darowania innym. Jestem jego
matką: wiem, ile jest wart.
Kiedy zadzwonił syn, co mu Pani powiedziała?
Po przeszło dwóch godzinach po pierwszym telefo-
nie mogłam z nim porozmawiać. Powiedziałam mu,
że już wiem o tym, i że Bóg we wszystkim, co konieczne, mu dopomoże. Powiedział mi, bym się nie
martwiła, ponieważ nie brakuje mu pomocy. Była to
bardzo krótka rozmowa..
Jak poznał salezjanów?
Ręka Boża była zawsze obecna w naszym życiu. Mój
mąż i ja zajmowaliśmy się handlem ryb. On łowił, a
ja sprzedawałam je w naszym sklepie rybnym. Pewnego dnia, kiedy Ángel miał dziewięć lat, nasza dobra
znajoma z León, María Sánchez Miñambres, zapytała
go, czy nie chciałby uczyć się u salezjanów w Leon.
Ángel odpowiedział, że myślał o tym. Rok później,
gdy miał dziesięć lat, zdecydował się pójść do szkoły
właśnie tam.
Jakie cechy najbardziej podobają się Pani u syna?
Jest serdeczny i dobry. Odznacza się wielką łagodnością i jest bardzo wrażliwy. Jest zawsze bardzo odpowiedzialny i wszystko go obchodzi. To wypływa u
niego z wiary, którą od dziecka mu przekazywaliśmy.
Jesteśmy rodziną chrześcijańską.
A pośród potraw, jakie Pani mu zwykle serwuje,
gdy przyjeżdża do Luanco, jakie są jego ulubione?
Och! Wiele jest dań, które lubi, ale przede wszystkim
jarzyny, zupa asturyjska z kapustą i kiełbasą. I naturalnie, bo nie może być inaczej, smakuje mu fabada,
słynne danie składające się z fasoli i kawałków szlachetnej wieprzowiny, a poza tym – ryby, wszystkie
rodzaje ryb. Tutaj ryby są nadzwyczajne.
Czy udzieliliście mu jakiejś rady jako rodzice w
czasie jego młodości?
wał również w Orense, był przez wiele lat inspektorem w Argentynie, a teraz, w Rzymie – Przełożonym
Generalnym.
Jaki podarek od syna sprawił Pani w tym czasie
największą przyjemność?
Obraz Maryi Wspomożycielki, który mi przywiózł z
León. Od tego czasu mam go w domu i zawsze się
przy nim pali lampka, która nigdy nie gaśnie. Bardzo
mi się podoba.
Czy pamięta Pani jakąś psotę, jaką zrobił jako
dziecko?
Był bardzo dobrym dzieckiem i nigdy żadnej nie zrobił. Jedyna rzecz to ta, że w czasie swoich narodzin
nie płakał i martwiliśmy się tym. Ale za to w trzech
następnych latach płakał aż nadto. Byliśmy zrozpaczeni, ale kiedy znalazł się w domu moich rodziców,
z innymi krewnymi, przestał płakać raz na zawsze.
Jego dzieciństwo było trudne, ponieważ wiele czasu
przebywał sam. My pracowaliśmy w sklepie rybnym.
O co Pani prosiła Boga przez wstawiennictwo Maryi Wspomożycielki dla swojego syna?
Aby bardzo mu pomogli, by jakoś sobie dalej radził.
Przede wszystkim ufam Bogu, a także świętym. Modlę się, aby mu pomogli w tym nowym zadaniu. Bez
pomocy z góry żadna osoba nie może wiele zdziałać.
Zgromadzenie Salezjańskie jest łodzią, która potrzebuje dobrego sternika, aby stawić wyzwanie morzu.
Bóg i Ks. Bosko, jako że Ángel jest jego następcą, z
pewnością pomogą mu w tych latach. Przede wszystkim powiedzieliśmy to, o czym wspomniałam wcześniej: talenty nie mogą pozostać w
ukryciu, są po to, aby stać się darem dla innych.
Pamięta Pani te wszystkie miejsca, przez które
przeszedł Ángel, od kiedy jest salezjaninem?
Oczywiście, tego nie można zapomnieć. Został wyświęcony na kapłana w León. Przebywał przez pewien czas w domu salezjańskim w de Áviles (Asturias), następnie udał się do Madrytu, by dokończyć
studia akademickie w zakresie teologii pastoralnej i
filozofii, po czym powrócił do León, gdzie był delegatem ds. duszpasterstwa młodzieżowego, wikariuszem inspektorialnym, a potem inspektorem. PrzebyPro Memoria, Nr. 04/05/06/14 - Kwiecień/Maj/Czerwiec 2014
7
Z życia Inspektorii
Iskierki
TOWARZYSTWO SALEZJAŃSKIE
INSPEKTORIA ŚW. STANISŁAWA
KOSTKI
03-775 Warszawa, ul. Kawęczyńska 53, tel. (22)
5186200, fax (22) 5186201
INSPEKTOR
[email protected]
L.dz. 160/2014
Warszawa, dnia 25 czerwca 2014 r..
Czcigodni Współbracia!
DZIEŃ PATRONA
W SALEZJANSKIEJ
PODSTAWÓWCE
W środę 7 maja Publiczna Salezjańska Szkoła Podstawowa w
Mińsku Mazowieckim obchodziła
swoje święto. Tym razem pierwszaki zabrały wszystkich uczniów
w niezwykłą podróż do czasów
swojego patrona św. Dominika
Savio. Zgodnie z tradycją i charakterem naszej szkoły cała uroczystość rozpoczęła się uroczystą
Mszą św., której przewodniczył
nasz specjalny gość ks. prof. Stanisław Szmidt. Jak zawsze, gdy
nas odwiedza, dostarcza nam
wielu emocji oraz obdarowuje nas
wspaniałymi opowieściami o swoich podróżach. Tym razem zabrał
nas do Japonii. Zamieniając się w
walczącego mieczem samuraja,
opowiedział wspaniałą historię salezjańskiego księdza. Oczywiście
nie obyło się bez obrazkowo-słodkich upominków.
Serdecznie dziękuję Wszystkim Współbraciom za miniony rok naszej wspólnej pracy. Był to pierwszy rok
mojej posługi inspektora. Spotkałem w naszej Inspektorii, szczególnie podczas wizytacji, piękne przykłady
poświęcenia i zaangażowania w różne dziedziny naszej działalności. Możemy być dumni z postawy wielu
współbraci i z dzieł, które wykonujemy. Słowa podziękowania za naszą pracę wyrażali różni ludzie, których
spotykałem, począwszy od Księży Biskupów Ordynariuszy w diecezjach, w których pracujemy, świeckie
osoby, korzystające z naszej posługi, młodzież, którą
otaczamy naszą opieką. Wielu współbraci może powiedzieć, że wszelkie swe siły oddali młodzieży i tym,
do których Bóg ich posłał. Po takim roku pracy mamy
prawo być zmęczeni. Życzę wszystkim, aby potrafili
znaleźć czas na odpoczynek wakacyjny. Wiem jednak,
że wielu współbraci organizuje akcje wakacyjne o międzynarodowym, krajowym, inspektorialnym i lokalnym charakterze. W tym czasie obowiązki w naszych
domach i w parafiach będą pełnić starsi współbracia.
Bardzo im za to dziękuję.
W najbliższym roku czeka nas świętowanie Jubileuszu
200-lecia Urodzin Księdza Bosko. Przesyłam Współbraciom program obchodów w naszej Inspektorii. Proszę
się z nim zapoznać. Zapraszam szczególnie na oficjalne
rozpoczęcie naszego świętowana w dniu 23 sierpnia do
Czerwińska nad Wisłą, gdzie razem z młodzieżą zgromadzoną na Campo Bosco zaczniemy dziękować Bogu
za dar życia i charyzmatu naszego Ojca i Założyciela.
Pragnę również poinformować Współbraci, że ks. Jerzy
Gabrych zrezygnował z funkcji Radcy inspektorialnego ds. duszpasterstwa parafialnego ze względu na stan
zdrowia. Życzę ks. Jerzemu szybkiego powrotu do peł-
8
ni sił. Dnia 13 czerwca Przełożony Generalny mianował
w jego miejsce ks. Adama Wtulicha. Bardzo dziękuję ks.
Adamowi za przyjęcie tej funkcji i życzę owocnej posługi na rzecz Inspektorii.
Z radością informuję, że w dniach od 18 do 19 września odwiedzi naszą Inspektorię Przełożony Generalny.
W trakcie tej wizyty Ks. Angel spotka się ze Współbraćmi na zakończenie Zjazdu Dyrektorów i Proboszczów
w Warszawie oraz z młodzieżą w Łodzi. Szczegółowy
program podamy w późniejszym terminie.
Polecam się modlitwie Współbraci i życzę opieki Maryi
Wspomożycielki na czas wakacyjnej posługi.
Oddany w św. Janie Bosko
Po Mszy świętej nadszedł czas
na występy artystyczne uczniów
klasy pierwszej. Przygotowali oni
dla wszystkich niezwykłe przedstawienie, w którym wcielili się w
postacie Dominika, jego rodziców,
księdza Bosko, kolegów świętego. W ten sposób przypomnieli
najważniejsze wydarzenia z życia tego niezwykłego chłopca. Po
przedstawieniu przeprowadzili dla
swoich starszych kolegów quiz.
Reprezentanci wszystkich klas
wykazali się świetną znajomością
różnych faktów z życia patrona
szkoły.
Edyta Kuć, wychowawczyni
Konkurs plastyczny
o Księdzu Bosko
Ks. dr Andrzej WUJEK SDB
Inspektor
Czerwińsk nad Wisłą: Tysiące na misterium
Fot. Agnieszka Kocznur / GN
Decyzja o wznowieniu
spektaklu po siedmiu latach przerwy rodziła w
nas obawy, czy sztuka
spotka się z ponownym
zainteresowaniem wiernych. Na szczęście
szybko przekonaliśmy
się, że jest wielkie zapotrzebowanie na tego rodzaju przeżycie duchowe, jakim niewątpliwie jest misterium pasyjne – mówili księża salezjanie z Czerwińska.
Sztuka przedstawiana była przez wszystkie weekendy Wielkiego Postu.
W sumie odegranych zostało 29 spektakli, które obejrzało blisko 8 tysięcy widzów z różnych regionów Polski. Grupy zorganizowane i pielgrzymi indywidualni przyjeżdżali nie tylko z parafii diecezji płockiej,
ale także gdańskiej, toruńskiej, białostockiej, warmińskiej, łódzkiej, drohiczyńskiej, warszawsko-praskiej i warszawskiej, siedleckiej, łowickiej,
łomżyńskiej i częstochowskiej.
Tegoroczne misterium nie zmieniło się co do treści, ponieważ oparte
było na oryginalnym scenariuszu ks. dr. Franciszka Harazima sdb (18851941), zostało jednak ukazane w nowej odsłonie. Występujący w niej aktorzy, którzy grają na co dzień na scenach kilku teatrów w Polsce, m.in.
W styczniu 2014 w Szkole Podstawowej nr 7 im. Orła Białego
w Nowym Dworze Maz. został zorganizowany ciekawy konkurs plastyczny: Moje serce dla św. Jana
Bosko, który nawiązywał do postaci tego Wspaniałego Wychowawcy.
Uroczystość św. Jan Bosko,
założyciela Zgromadzenia Salezjanów przypada 31 stycznia. W
Salezjańskim Gimnazjum i Liceum
w Ostródzie święto było obchodzone 25 stycznia tuż przed feriami.
Mimo mroźnego dnia panował klimat rodzinny, pełen przyjaźni i radości.
Ląd: Kapłańskie jubileusze
2014
W poniedziałek 9 czerwca
2014r. w Lądzie nad Wartą odbyła się uroczystość jubileuszy 25
i 50-lecia święceń kapłańskich
współbraci salezjanów. Przyjechali do nas z inspektorii pilskiej oraz
warszawskiej. Dla czcigodnych jubilatów był to powrót do początków
swojego powołania, do samego
źródła, z którego wyszli. Niektórzy
z nich zobaczyli Ląd po raz pierwszy od chwili święceń.
9
Mariusz Kozubek, Marcin Wąsowski, Adam Łoniewski, wykorzystując
swoje doświadczenie - zastosowali w sztuce wiele nowych form. Gra aktorów, prostota scenografii, włączenie w spektakl tekstów Gorzkich Żali
i wykorzystanie nietypowych instrumentów muzycznych, chociażby liry
korbowej, nadało sztuce zupełnie inne wyraz, bardziej symboliczny.
Mszą święta w kościele lądzkim
o godzinie 11.30 rozpoczęliśmy
wspólne świętowanie. Eucharystii przewodniczył ks. insp. Marek
Chmielewski, zaś słowo Boże wygłosił ks. insp. Andrzej Wujek . Pod
koniec Mszy św. obaj inspektorzy
wręczyli jubilatom błogosławieństwo papieskie.
Po skończonej Eucharystii
udaliśmy się na obiad, aby tam
kontynuować naszą uroczystość.
Jubilaci mieli również okazję w
swoim gronie powspominać, porozmawiać i dobrze spędzić czas
w radosnej atmosferze.
Złotym i srebrnym jubilatom
dziękujemy za przykład życia i wiary. Życzymy wytrwałości na drodze
powołania salezjańskiego i kapłańskiego.
kl. Łukasz Dumiński sdb
Przyłęków: Koronacja figury
Wspomożycielki Wiernych
Uroczystość koronacyjna miała miejsce 24 maja i zgromadziła
dwóch biskupów, dużą liczbę duchowieństwa i rzesze pielgrzymów.
Objawienie Maryi w tym miejscu
miejscowemu rolnikowi Wojciechowi Stefko stało się początkiem kultu Maryi. Powstały kościółek i figura Maryi Wspomożycielki, obecna
od 1902, ściągały i ściągają rzesze
pielgrzymów.
Wszystkich powitał na rozpoczęcie liturgii gospodarz miejsca
ks. Leszek Leś: „Od momentu objawienia się Matki Bożej na zboczu
Zdarza się, że po kilku dniach od spektaklu różne osoby piszą do nas
maile, dziękując za misterium lub dzwonią, dzieląc się swoimi wrażeniami i sugestiami. To pokazuje tylko, że spełniło ono swoją rolę – mówią
przedstawiciele Salezjańskiego Ośrodka Młodzieżowo-Powołaniowego
EMAUS, który był organizatorem misterium. - Mamy nadzieję, że tegoroczne doświadczenie będzie kontynuowane, i że ta forma rekolekcji
wielkopostnych, połączona z uczestnictwem we Mszy św. i spowiedzią
jest znakomitą propozycją dla wszystkich, którzy chcą głębiej przeżyć
spotkanie ze zmartwychwstałym Chrystusem – mówią organizatorzy.
ks. Piotr Wyszyński / red. Gość Niedzielny - Płock
TOLKMICKO. DROGA KRZYŻOWA
ULICAMI MIASTA
W piątek wieczorem, po Mszy św., ulicami Tolkmicka przeszli mieszkańcy, przeżywając nabożeństwo Drogi Krzyżowej.
W naszym miasteczku jest to już tradycja. Krzyż niosą kolejno różne
grupy, stany i zawody. Zmiany następują przy poszczególnych Stacjach.
Treść ich przybliżał ks. proboszcz Sławomir Szczodrowski.
Tradycyjnie, w Drodze Krzyżowej uczestniczą umundurowani członkowie Ochotniczej Straży Pożarnej.
Ta jedyna Droga Krzyżowa ulicami miasta każdego roku sprawia, że
uczestniczy w niej wiele osób i jest to dla wszystkich ogromne przeżycie. Treści tych stacji niby takie same, a inaczej są odbierane
Daniela Bukowska
Łódź: Droga krzyżowa ulicami
Starego Widzewa
W piątek 4 kwietnia wieczorem, jak co roku, droga krzyżowa przeszła
ulicami Starego Widzewa w Łodzi.
Na początku procesji duży drewniany krzyż. Za nim proboszczowie ks. Waldemar Trendziuk i ks. Wiesław Kamiński, księża wikariusze i
salezjanie oraz parafianie dwóch sąsiadujących kościołów. Idziemy dobrze znanymi sobie ulicami: Wodną, Miedzianą, Przędzalnianą, Nową,
Nawrot.
10
Czternaście stacji, czternaście tajemnic, czternaście “kroków” miłości...
Rozważania prowadzą duszpasterze, krzyż niosą Rycerze Kolumba, kobiety, mężczyźni, młodzież, księża. Modlimy się o umiejętność przyjmowania Bożej woli, o siłę w dźwiganiu naszych życiowych krzyży, modlimy się o to, abyśmy od bł. Jana Pawła II potrafili zarazić się codzienną
świętością, abyśmy w trudnych chwilach umieli tak jak on - po prostu ...
przytulić się do krzyża.
nabożeństwo dwóch wspólnot parafialnych.
Komunia
św.,
wspólna modlitwa
w intencjach Ojca
św. i błogosławieństwo udzielone przez wszystkich
kapłanów
obecnych w kościele pw. św. Ap.
Piotra i Pawła
kończą coroczne
Bożenna Trojanowska
Misterium Męki Pańskiej w Ostródzie
12 i 13 kwietnia można było z hali Salezjańskiego Liceum i Gimnazjum przenieść się do Jerozolimy za czasów Jezusa. Przedstawienie co
roku tworzy podobny około pięćdziesięcioosobowy zespół, którego fenomenem jest to, że łączy ludzi różnych pokoleń i profesji. Grają wnuki,
dzieci i dziadkowie. Uczniowie i absolwenci, nauczyciele oraz rodzice uczniów szkoły salezjańskiej i nie tylko. W tym roku dołączył także
ksiądz dyrektor Robert Bednarski. Są wśród aktorów - amatorów lekarze, ekonomiści, bezrobotni, emeryci, rzemieślnicy, studenci, katecheci,
urzędnicy i przedszkolaki .
W
ostródzkim
przedstawieniu
bardzo wyraziście
wypada problem
ludzkich wyborów. Jezus zostaje
skazany na okrutną mękę przez
kłamstwa, manipulację i ludzką
złość. Zdrada Judasza i Piotra, podobna, choć popełniana z innych powodów - rozczarowania i tchórzostwa, ukazuje
dramat ludzkich rozterek między niewiarą w przebaczenie a ufnością
wobec miłości.
w Przyłękowie Bóg wszechmogący za Jej pośrednictwem stał się
hojnym dawcą łask. Dziś wraz z
pasterzami naszej diecezji, salezjanami oraz wszystkimi wiernymi,
chcemy z głębi serca wyrazić naszą wdzięczność”.
W homilii ordynariusz wezwał
wiernych, by nie wahali się zapraszać Boga do swej codzienności
i razem z Nim przeżywali zwykłe
chwile swego życia. Przypomniał
postać biskupa sosnowieckiego,
Adama Śmigielskiego, który bardzo często przybywał do Przyłękowa. „Kiedy jest się w Sosnowcu i
spotyka się z kapłanami i wiernymi, to tam wiedzą o tym Przyłękowie. Wiedzą, że tu jest Matka Boża
Śmigielska.
ks. Andrzej Gołębiowski SDB
Rumia: Dominik Savio 2014
na start
Rozpoczęło się Ministranckie
Święto Dominika Savio, tym razem
w Rumi. W tym roku przyjechało
376 ministrantów, 53 opiekunów,
28 wolontariuszy i 13 kleryków,
a wszyscy są z ponad 20 różnych
placówek.
Patrycja Aleksandra Skalska
(SGM)
Salezjańskie sukcesy na
festiwalu filmów
w Niepokalanowie
Wśród nagrodzonych obrazów
na XXIX Międzynarodowym Katolickim Festiwalu Filmów i Multimediów – Niepokalanów 2014 były aż
trzy filmy zrealizowane przy czynnym udziale salezjanów.
Film „Być Koptem” (reż. Maciej
Grabysa, Michał Król) zajął pierwsze miejsce w kategorii filmów dokumentalnych. Został on wyprodukowany przez Salezjański Wolontariat Misyjny „Młodzi Światu”. Jest
to ogromne osiągnięcie. Nagroda
11
została przyznana za odważne
ukazanie prześladowań chrześcijan w dzisiejszym Egipcie.
Zachęcamy do obejrzenia zwiastuna filmu. Zakup tego niesamowitego materiału dokumentalnego
jest możliwy w sklepie z misją.
„Być Koptem” to film z serii
„Prześladowani, zapomniani…”,
której producentem jest również
Salezjański Wolontariat Misyjny
„Młodzi Światu”. Zachęcamy do
zapoznania się z projektem na
jego oficjalnej stronie internetowej:
christiandoc.org.
Trzecią nagrodę w kategorii
filmów amatorskich zajął film „Za
rękę” (reż. Kamil Łohunko). Został
on zrealizowany przez Koło Filmowe TV SLO, działające w Prywatnym Salezjańskim Liceum Ogólnokształcącym im. Św. Dominika
Savio we Wrocławiu. Film został
doceniony za przedstawienie zaangażowania młodzieży w pomoc
osobom niepełnosprawnym. Zapraszamy do oglądania.
To jeszcze nie koniec sukcesów salezjanów. Film „Ocaliłem
życie i różaniec” otrzymał Nagrodę
Gwardiana Niepokalanowa O. dra
Mirosława Bartosa OFMCony.
„Ocaliłem życie i różaniec” (reż.
ks. Roman Sikon SDB, ks. Sławomir Drapiewski SDB, producent:
Salezjański Wolontariat Misyjny
„Młodzi Światu” oraz Don Bosco
Japonia, Inspektoria św. Franciszka Ksawerego) został doceniony
za pokazanie roli różańca świętego w powołaniu człowieka ocalałego po wybuchu bomby atomowej
w Nagasaki, który później został
franciszkaninem.
Międzynarodowy
Katolicki
Festiwal Filmów i Multimediów
– Niepokalanów 2014 odbył się
w dniach 23 - 25 maja. Do organizatorów wpłynęło 158 filmów,
teledysków i programów telewizyjnych oraz 40 programów
radiowych i multimedialnych z
23 krajów:. Do przeglądów konkursowych
zakwalifikowano:
2 filmy fabularne, 36 filmów dokumentalnych 6 programów telewizyjnych, 2 programy edukacyjne
oraz 22 wideoklipy.
12
Spektakl nie kończy się na scenie ukrzyżowania pokazanej w konwencji
teatru cieni. Akcent pada na zdziwienie i radość z powodu Zmartwychwstania. Finałowe Alleluja zamienia się w spontaniczną radość, a granica między sceną i widownią całkowicie się zaciera.
Nad spektaklem pracowało wiele osób, ale szczególne uznanie należy
się Pani Monice Kazimierczyk, która czuwała nad stroną reżyserską oraz
Pani Ewie Szyłobryt zajmującej się logistyką. Pierwsze misterium zapoczątkował ks. Thomas Zielonka.
Misterium staje się w Ostródzie tradycją tak jak Droga Krzyżowa ulicami miasta.
TOLKMICKO. KONKURS
NA NAJPIĘKNIEJSZĄ PALMĘ
W Niedzielę Palmową, po Mszy Św. o godz. 12:00 ogłoszono wyniki
Konkursu na Palmę wielkanocną. Był to już kolejny konkurs, zorganizowany przez Parafię w Tolkmicku.
W tym roku wykonano 29 palm konkursowych. Udział przy ich wykonaniu wzięło 280 osób. Wszystkie palmy spełniały warunki konkursu.
Najwyższa, wykonana przez Przedszkole Miejskie w Tolkmicku miała
6 m. wysokości. Cieszy fakt, że wiele z nich było wykonanych indywidualnie i rodzinnie.
Trudno było wybrać najlepsze, najładniejsze, stąd też organizatorzy
przyznali kilka równorzędnych miejsc I, II i III. Chodziło przede wszystkim o podtrzymanie tradycji, przekazywanie ich dzieciom i wnukom.
Palmy konkursowe oraz wszystkie inne, zostały poświęcone przed kościołem przez ks. proboszcza Sławomira Szczodrowskiego a następnie
wprowadzone do kościoła.
Upominki oraz pamiątkowe dyplomy otrzymali wszyscy. Ufundowała je
Parafia pw. Św. Jakuba Apostoła w Tolkmicku.
Ksiądz proboszcz podziękował uczestnikom za udział w tym konkursie
i zaprosił do kolejnego w przyszłym roku.
Daniela Bukowska
Wyniki konkursu:
Nagroda specjalna za najwyższą palmę
(6 m. wysokości)
Przedszkole Miejskie w Tolkmicku
Wyróżnienia za pomysł na wykonanie
palmy:
Michał Lorbiecki, Paweł Kapusta
Joanna Stankiewicz, Karolina Depka,
Daria Wroniak, Karolina Jakubowska
Kl. I A - Szkoła Podstawowa w Tolkmicku
Święcenia kapłańskie 2014
Uroczystość Wspomożycielki Wiernych, 24 maja, co roku wyznacza
datę święceń kapłańskich we wszystkich czterech polskich inspektoriach salezjańskich.
Neoprezbiterzy 2014 z inspektorii pilskiej: w tym roku przybędzie 18
salezjańskich kapłanów. Szesnastu z nich przyjęło święcenia w sobotę
24 maja, natomiast dwaj pozostali, ze względu na zagraniczne studia,
dołączą do grona neoprezbiterów w późniejszym terminie.
Inspektoria pw. św. Stanisława Kostki wzbogaciła się o trzech neoprezbiterów: ks. Michała Chorążego, ks. Radosława Kuśmierza i ks. Leonarda Szewczyka. Sakramentu kapłaństwa udzielił im biskup senior
archidiecezji warszawsko-praskiej ks. Kazimierz Romaniuk. Ceremonia
odbyła się w Bazylice pw. Najświętszego Serca Jezusowego na warszawskiej Pradze.
Również trzech nowych kapłanów przyjęło święcenia w Inspektorii pw.
św. Wojciecha: Mirosław Chyza, Daniel Śliwiński i Piotr Pączkowski.
W sanktuarium NMP Wspomożenia Wiernych w Rumi nałożył na nich
dłonie metropolita gdański ks. abp Tadeusz Gocłowski. Jeszcze jeden
diakon z tej inspektorii, Łukasz Pawłowski, który studiuje w Rzymie,
przyjmie święcenia w innym terminie.
W oświęcimskim sanktuarium Matki Bożej Wspomożycielki Wiernych
miały miejsce święcenia diakonów z Inspektorii pw. św. Jacka. Z rąk
ordynariusza diecezji bielsko-żywieckiej bpa Romana Pindla sakrament
kapłaństwa przyjęli: Łukasz Auguściak, Franciszek Janyga, Dawid Waliczek i Marcin Wosiek.
Najwięcej, bo aż sześciu diakonów przyjęło święcenia w Inspektorii
pw. św. Jana Bosko. Byli to: Mateusz Krzywda, Adam Drozd, Grzegorz
Dłużniak, Sławomir Drapiewski, Bartosz Mikuła i Bartłomiej Janke.
Odbyły się one we wrocławskiej Parafii pw. Michała Archanioła we
Wrocławiu. Diakon Jacek Garus, który studiuje w Jerozolimie przyjmie
święcenia 14 czerwca w Radzionkowie.
LIST OKÓLNY - ZMIANNY PERSONALNE
Warszawa, dnia 24 maja 2014 r.
Drodzy Współbracia!
W uroczystość Wspomożycielki Wiernych serdecznie Was pozdrawiam i życzę ciągłej opieki Matki Bożej.
Dziś ks. bp Kazimierz Romaniuk udzielił święceń kapłańskich
trzem naszym diakonom. Bardzo dziękuję wszystkim Współbraciom,
Drodzy Współbracia, pod
koniec roku szkolnego wielu ludzi młodych z naszych placówek
wyrusza po zdaniu matury w tzw.
„szeroki świat”. Część z nich chce
podjąć studia w Warszawie i często pytają nas oni, ale także rodzice, czy nie znamy jakiegoś miejsca, w którym mogliby zamieszkać
zaczynając nowy rozdział swojego
życia… Chciałbym Was poinformować i przypomnieć, że jest:
Salezjańska stancja
dla studentów
im. św. Jana Bosko
w Warszawie
Powstała ona przede wszystkim jako odpowiedź na potrzeby
ludzi młodych, poszukujących
mieszkania w czasie studiowania, które będzie w miarę tanie, z
możliwością spokojnej nauki i pod
dobrą salezjańską opieką. Stancja
nie jest koedukacyjna, mogą w niej
mieszkać tylko mężczyźni.
Warunki mieszkaniowe:
-pokoje 3-osobowe z łazienką
-dobrze wyposażony aneks kuchenny, w którym można przygotowywać posiłki
-pralnia i suszarnia (do dyspozycji
pralka automatyczna)
-bezprzewodowy Internet
-pokój cichej nauki
-sala telewizyjna i konferencyjna
-pomieszczenia rekreacyjne.
Dojazd na stancję z centrum
Warszawy w ciągu 20 minut!
Opłata miesięczna za mieszkanie na stancji to: 440 zł.
Aby zamieszkać na stancji,
trzeba złożyć podanie o przyjęcie
i dołączyć do niego opinię od swojego ks. proboszcza.
Nasz adres:
Salezjańska stancja dla studentów
ul. Kawęczyńska 53
03-775 Warszawa
[email protected]
Bezpośredni kontakt:
Kierownik stancji: ks. Piotr Kępa
sdb, tel.: 500-079-987
13
Święto Konstytucji 3 maja
w szkołach salezjańskich
w Mińsku Mazowieckim
Rocznica uchwalenia Konstytucji 3 maja to jedno z najważniejszych polskich świąt narodowych,
obchodzone w wolnej ojczyźnie
niezwykle podniośle i uroczyście.
W tym roku do organizacji obchodów zostali zaangażowani uczniowie klasy V Szkoły Podstawowej.
Opracowany przez nich artykuł
dotyczący Konstytucji został przeczytany po wspólnej modlitwie na
porannym szkolnym „słówku”. Na
korytarzu stanęła tablica z gazetką, w której znalazły się zarówno
własne prace uczniów, jak i ilustracje oraz artykuły wyszukane w
Internecie.
Najciekawsza jednak była
nowa inicjatywa piątoklasistów –
jako najstarsi uczniowie „Podstawówki” postanowili podzielić się
swoją wiedzą na temat Konstytucji
z młodszymi kolegami i zainteresować ich historią naszego kraju.
W tym celu w grupach pod opieką pani Karoliny Kaczyńskiej - nauczycielki historii - przygotowali
multimedialne prezentacje, które
przedstawili 30 kwietnia w klasach
I-IV. Aby przypomnieć i starszym
członkom naszej wspólnoty – rodzicom i nauczycielom – okoliczności uchwalenia Konstytucji i jej
najważniejsze założenia, Karolina
Lucka z klasy V SP opracowała rys
historyczny, który znalazł się na
naszej stronie internetowej.
p. Karolina Kaczyńska,
wychowawczyni klasy V
którzy przyczynili się do pięknego przygotowania i przeżycia uroczystości
święceń. Dziękuję Współbraciom za liczne przybycie i piękne świadectwo
naszego braterstwa, a zwłaszcza za zorganizowanie grup młodzieżowych
i przywiezienie ich na tę uroczystość. Bardzo jestem wdzięczny młodzieży,
która brała czynny udział w liturgii: ministrantom oraz chórowi młodzieżowemu z Łodzi.
Przesyłam Wam również List okólny ze zmianami personalnymi na rok
duszpasterski 2014-2015. Serdecznie dziękuję wszystkim Współbraciom za
mijający rok pracy, niekiedy bardzo ciężkiej ze względu na zaistniałe okoliczności. Dziękuję wspólnotom za opiekę nad chorymi Współbraćmi, którzy jej tak bardzo potrzebowali. Kolejny raz przekonuję się, że jesteśmy
w stanie towarzyszyć Współbraciom w trudnych i bolesnych chwilach ich
życia.
W czasie dokonywania zmian rozmawiałem z każdym Współbratem, którego prosiłem o podjęcie nowych zadań w innej placówce. Bardzo
dziękuję Współbraciom za zrozumienie potrzeby sytuacji i podjęcie nowych
obowiązków. Nie wyznaczałem jeszcze wszystkich funkcji we wspólnotach.
Dokonam tego po konsultacji ze Współbraćmi i przełożonymi. Pozostały
jeszcze dwie sprawy, które wymagają dłuższego czasu. Nie jest to ode mnie
zależne, a nie chciałbym z tego powodu zatrzymywać przesłanie tego okólnika, mając na uwadze konieczność poinformowania o zmianach w szkołach.
Życzę wszystkim Współbraciom owocnych przygotowań do zbliżających się wakacji oraz mocy Ducha Świętego w podejmowaniu nowych
wyzwań.
Z braterską modlitwą
INSPEKTOR
Informacje ekonomiczne
Drodzy Współbracia! Wielkimi krokami zbliżają się
wakacje, a co za tym idzie dla
wielu z nas czas podsumowań
dotychczasowych działań i podejmowania nowych wyzwań. Oprócz
refleksji indywidualnych potrzeba
też wspólnotowego przyjrzenia się
naszej pracy i naszym dziełom, by
móc cieszyć się z owoców zarówno duchowych, jak i materialnych,
ale też i tam, gdzie jest potrzeba,
podjąć wysiłek uporządkowania
niektórych spraw. Przekazując
urzędy i funkcje, zróbmy to w duchu odpowiedzialności za ciągłość
dzieł i z jak największą starannością, pamiętając, że od nas nic
się nie zaczęło i na nas się nic nie
kończy. A z pewnością, gdy tak
14
Ks. dr Andrzej Wujek SDB
Dyrektorzy i proboszczowie w Różanymstoku
Dobiegło końca wiosenne spotkanie dyrektorów i proboszczów inspektorii warszawskiej, podczas którego między innymi rozmawiano o formie obchodów 200-lecia urodzin św. Jana Bosko.
Miejscem zjazdu, który odbył się w dniach 22 i 23 kwietnia, był Różanystok. Pierwsze wystąpienie miał ks. inspektor Andrzej Wujek, który
podzielił się refleksją z 27. Kapituły Generalnej, a także przedstawił szereg bieżących spraw inspektorii. Wyczerpujące przedłożenie dotyczące
ekonomii, inwestycji oraz nowych rozwiązań prawnych mieli także ks.
ekonom inspektorii ks. Andrzej Hołownia oraz jego zastępca ks. Dariusz
Husak. Pierwszy dzień zakończyła Msza św. sprawowana
w bazylice różanostockiej. Liturgii przewodniczył Ksiądz
Inspektor. W słowie nawiązał
szczególnie do przesłania skierowanego przez papieża Franciszka do salezjanów podczas
specjalnej audiencji w czasie
27. Kapituły Generalnej.
Środa rozpoczęła się od Eucharystii. Słowo nawiązujące do ewangelii o
uczniach zmierzających do Emaus w kontekście dokumentów ostatniej
kapituły generalnej wygłosił Wojtek Kułak, jeden z delegatów inspektorii na kapitułę.
W pierwszej części przedpołudniowych obrad wystąpienia mieli: ks. Dariusz Mikołajczyk, sekretarz inspektorialny, który przypomniał o kompetencjach przełożonego wspólnoty lokalnej w Towarzystwie Salezjańskim; ks. rektor Dariusz Kozłowski – przedstawił ostatnie wydarzenia
z życia krakowskiego seminarium salezjanów; ks. Viktor Haidukevich
– zrelacjonował bieżące sprawy delegatury na Białorusi.
W ostatniej części Ksiądz Inspektor przedstawił kalendarium obchodów
jubileuszu 200-urodzin Księdza Bosko na poziomie całego Zgromadzenia Polski i inspektorii. Rozpoczęcie tego szczególnego roku w całej
Rodzinie Salezjańskiej rozpocznie się 16 sierpnia 2015 roku na Colle
don Bosco, a w inspektorii warszawskiej 23 sierpnia tego roku podczas
Campo Bosco w Czerwińsku.
Zjazd zakończyło zwiedzenie Salezjańskiego Ośrodka Młodzieżowego
w Różanymstoku.
Program spotkania
duszpasterzy młodzieżowych
Piątek 13 czerwca
19.00 – Kolacja
20.00 – Konferencja księdza inspektora Andrzeja Wujka SDB
21.00 – Adoracja Najświętszego Sakramentu i Apel Jasnogórski
22.00 – Spotkanie braterskie
Sobota 14 czerwca
7.30 – Eucharystia z Jutrznią – kazanie: ksiądz Przemek Kawecki SDB
8.30 – Śniadanie
9.30 – Krzysztof Fabisiak (Terapeuta uzależnień) - Uzależnienia behawioralne
11.00 – Grzegorz Dębowski – Prezentacja Fundacji Międzynarodowy Instytut Rozwoju –
partnera Inspkektori Warszawskiej odnośnie do budowania strategii rozwoju w oparciu
o dotacje rządowe oraz unijne.
12.30 – ks. Darek Husak – ekonomiczne i formalno – prawne aspekty duszpasterstwa
młodzieży
13.00 – Obiad
uczynimy, to nikt ze Współbraci nie
będzie miał problemu z wejściem
w nowe obowiązki i zadania. Również tam, gdzie nie będzie zmian
personalnych, taka refleksja jest
potrzebna. 1. Podczas spotkania dyrektorów i proboszczów, które miało
miejsce w Różanymstoku w oktawie Wielkanocy, przedstawione
zostało przez ekonoma inspektorialnego sprawozdanie ze stanu
finansów inspektorii oraz podejmowanych w skali inspektorii działań ekonomicznych. Dyrektorzy i
proboszczowie z pewnością podzielili się swoimi spostrzeżeniami
i przemyśleniami ze Współbraćmi. Dziękujemy tym wspólnotom,
które współuczestniczą w funkcjonowaniu inspektorii, przekazując regularnie świadczenia 11%
od przychodów i świadczenia na
seminarium oraz przesyłając comiesięczne raporty w programie
Zakon Finanse. My również w ekonomacie jesteśmy zobowiązani do
sporządzania dla Domu Generalnego odpowiednich sprawozdań,
które obejmują nie tylko stan finansów inspektorii, ale też stan ekonomiczny naszych domów i prowadzonych przez wspólnoty szkół,
oratoriów, parafii i innych dzieł. 2. W sobotę 17 maja br. ks.
Andrzej Hołownia wyjeżdża na
spotkanie dla ekonomów inspektorialnych, które odbędzie się w
Domu Generalnym. Będzie nieobecny w inspektorii do 23 maja
br. W tym czasie wszelkie sprawy
ekonomiczne proszę kierować do
zastępcy ekonoma inspektorialnego, ks. Dariusza Husaka. 3. Bezpośrednio po zakończeniu roku szkolnego, w sobotę 30
czerwca br., w Domu Inspektorialnym w Warszawie odbędzie się
spotkanie dla ekonomów wspólnot
lokalnych naszej inspektorii. Coroczne takie spotkanie przewidują Regulaminy Ogólne naszego
Zgromadzenia. Do uczestnictwa
w nim zobowiązani są wszyscy (!)
aktualni ekonomowie oraz ci, którzy funkcję ekonoma przejmą od
wakacji. Należy zabrać ze sobą
komputer, w którym prowadzona
jest rachunkowość ZF. Spotkanie
rozpocznie się o godz. 9.30, a zakończy w godzinach popołudniowych. O godz. 12.00 przewidziana
jest Eucharystia, a po niej obiad.
Koszt spotkania pokrywa ekonomat.
15
4. Wysokość tzw. wakacyjnego
wynosi w tym roku 1.700 zł plus
koszt rekolekcji. Współbracia, którzy będą mieli zmianę placówki,
otrzymują zarówno wakacyjne, jak
i rekolekcyjne ze wspólnoty, z której odchodzą. Diakoni po zakończeniu praktyk przed święceniami
otrzymują wakacyjne od dyrektorów wspólnot, w których praktyki
odbywali, w wysokości 1.000 zł. Z
ofiar i darów otrzymanych podczas
święceń i prymicji neoprezbiterzy
rozliczą się do 31 lipca br. przed
ekonomem inspektorialnym. 5. Przypominamy, że od tego
roku przy przekazaniu funkcji kierownika oratorium obowiązuje
protokół przekazania materialnego, podobnie jak w przypadku
dyrektorów i proboszczów. Przy
podpisaniu protokołu świadkiem
jest dyrektor wspólnoty, który również składa na nim swój podpis.
Obowiązkowym załącznikiem do
protokołu jest spis majątku oratorium, według przesłanego z ekonomatu wzoru. Protokół wraz ze
spisem majątku sporządzić należy
w trzech egzemplarzach, z których
jeden przechowywany będzie w
archiwum domu, drugi w archiwum oratorium, zaś trzeci zostanie
przekazany do ekonomatu najpóźniej do dnia 31 sierpnia. Przypominamy również, że w odpowiednim
czasie należy zwołać Walne Zgromadzenie Oratorium i w sposób
formalny wprowadzić nowego kierownika. Powinno się to dokonać
nie później niż do dnia podpisania
protokołu. 6. Kierownicy oratorium mają
obowiązek przedkładania na piśmie okresowych (najlepiej miesięcznych) sprawozdań finansowych Radzie Domu. Sprawozdanie
to powinno obejmować wszystkie
środki finansowe oraz ukazywać
przychody i rozchody, zarówno te
księgowane w stowarzyszeniu, jak
i pozostające poza księgowością
stowarzyszenia. Czynimy starania, aby dać kierownikom po wakacjach narzędzie w postaci programu Zakon Finanse, w którym
będzie licencja dla tzw. kasy oratoryjnej. Chcemy, aby po okresie
prób i nauki obsługi programu zafunkcjonował on w inspektorii, jako
obowiązkowy, od bilansu otwarcia
2015 roku. 7. Od stycznia 2014 roku powróciliśmy do centralnego prowadzenia ZUS-u za Duchownych.
Mamy nadzieję, że do końca sierp16
14.00 – Weryfikacja i planowanie inspektorialnej propozycji duszpastersko – wychowawczej:
+ ISA – Inspektorialne Spotkanie Animatorów
+ Dominikalia – Duszpasterstwo LSO
+ SAO – Szkoła Animatora Oratorium
+ Campo Bosco
+ Przygotowanie materiałów formacyjnych
- Pełna lista omawianych pozycji zostanie zaprezentowana podczas spotkania
17.30 – Podsumowanie spotkania
18.00 - Kolacja
Łódź: św. Teresa
W pokojach gościnnych Domu św. Teresy są wyłożone dwu stronicowe foldery
z informacjami o godzinach modlitw i posiłków i modlitwą do świętego Jana
Bosko
Modlitwa do św. Jana Bosko
Święty Janie Bosko,
Ojcze i Nauczycielu młodzieży,
posłuszny darom Ducha i otwarty na rzeczywistość
swoich czasów
byłeś dla młodzieży, zwłaszcza tej bezbronnej i
ubogiej, znakiem miłości i troskliwości Boga.
Bądź nam przewodnikiem na drodze przyjaźni
z Panem Jezusem,
abyśmy mogli odkryć w Nim i w Jego Ewangelii
sens naszego życia
i źródło prawdziwego szczęścia.
Dopomóż nam odpowiedzieć hojnie na powołanie,
które otrzymaliśmy od Boga,
abyśmy w codziennym życiu
byli budowniczymi jedności
i współpracowali z entuzjazmem,
w jedności z całym Kościołem,
w tworzeniu cywilizacji miłości.
Wyjednaj nam łaskę wytrwałości
w jak najgłębszym przeżywaniu życia chrześcijańskiego
według ducha błogosławieństw;
i spraw, abyśmy, prowadzeni przez Maryję Wspomożycielkę,
mogli kiedyś znaleźć się z Tobą
w wielkiej niebiańskiej rodzinie.
Amen.
druga strona folderu
Serdecznie witamy we wspólnocie salezjanów w Łodzi
Oto kilka informacji, które mogą być pożyteczne.
Kaplica domowa
Kaplica w naszym domu znajduje się na pierwszym piętrze od strony
północnej, czyli od strony kościoła (korytarz kończy się zakrystią z
przesuwanymi drzwiami, a na drzwiach obok znajduje się duży krzyż
– to właśnie jest kaplica). Do kaplicy zapraszamy o każdej porze, także
na nasze zakonne modlitwy.
Od poniedziałku do piątku
6.15 – rozmyślanie z jutrznią
po obiedzie (około 13.30) – czytanie duchowne
po kolacji (około 19.15) – nieszpory
w poniedziałki o godz. 20.10 – różaniec w intencji powołań
w piątki o godz. 21 – adoracja Najświętszego Sakramentu
–-------------------------w soboty o godz. 7. 30 (w kościele) – jutrznia z godziną czytań
Porządek mszy św. w naszym kościele
wrzesień – czerwiec
dni powszednie: godz. 7, 8, 12, 18, 19 (w roku akademickim od poniedziałku do piątku w kaplicy Duszpasterstwa Akademickiego „Węzeł”)
niedziele: godz. 7, 8.30, 10, 11.30, 13, 16, 19
lipiec – sierpień
dni powszednie: godz. 7, 8, 18
niedziele: godz. 7, 8.30, 10, 11.30, 13, 19, 20.30
Posiłki w jadalni wspólnoty (parter)
śniadanie – godz. 7.30 – 8.30 (niedziela – godz. 8)
obiad – godz. 13 (niedziela – 14)
kolacja – godz. 18.45 (niedziela – 18.30)
nia br. uda nam się przejąć te ubezpieczenia od wszystkich naszych
domów. Oczywiście proboszczowie i wikariusze nadal płacą ZUS
za siebie ze środków parafialnych,
podobnie jak pracodawcy płacą
za współbraci, których zatrudniają. Dlatego ważny jest sprawny
i jasny przepływ informacji, która niezwłocznie powinna dotrzeć
do ekonomatu przy jakiejkolwiek
zmianie stanowiska czy zatrudnienia. Osobą duchowną w rozumieniu ZUS jest ten z nas, kto nie odprowadza składek z innego tytułu i
nie jest już oczywiście emerytem.
Wysokość składki ZUS-owskiej
od tak rozumianej osoby duchownej w 2014 roku wynosi 90,12 zł.
Podstawą naliczania składek jest
kwota najniższego wynagrodzenia, czyli 1.680 zł. 8. Dziękujemy tym współbraciom i wspólnotom, które dokonują
zakupów w księgarni inspektorialnej. Prosiliśmy o to dyrektorów i
proboszczów podczas spotkania w
Różanymstoku. Wynik finansowy
księgarni pozwala na różnego rodzaju przedsięwzięcia realizowane
przez naszą inspektorię. Im będziemy bardziej zmobilizowani do
dokonywania zakupów „u siebie”,
tym większe środki wypracujemy.
Będziemy wdzięczni za wszelkie
propozycje i uwagi dotyczące potrzeb i funkcjonowania księgarni. 9. Na koniec informacja dotycząca rozbudowy szkoły w Mińsku
Mazowieckim. Na chwilę obecną
jesteśmy w fazie opracowywania
projektu budowlanego i przygotowania wniosku o pozwolenie na
budowę. Przy budowie chcemy
skorzystać z możliwości, jakie daje
program LEMUR. Chodzi o zastosowanie materiałów energooszczędnych, które pozwolą na tańszą
eksploatację i pozyskanie środków
z Narodowego Funduszu Ochrony
Środowiska. Również w Łodzi przy
ul. Wodnej rozpoczął się staraniem
lokalnej wspólnoty gruntowny remont szkolnej auli ze sceną. Dziękując wszystkim Współbraciom za pracę, jak zawsze pozostajemy do dyspozycji. Wszelkie sprawy ekonomiczne prosimy kierować
na adres: [email protected]
lub kontaktować się telefonicznie. Z modlitwą i braterskim pozdrowieniem
ks. Andrzej Hołownia SDB – ekonom inspektorialny
ks. Dariusz Husak SDB – z-ca ekonoma inspektorialnego
17
Żyrardów:
„BOŻE CIAŁO” I DALEJ
UROCZYSTOŚĆ NAJŚWIĘTSZEGO
CIAŁA I KRWI PAŃSKIEJ 19.06.2014 Wyszliśmy z kościoła procesyjnie i na schodach stanąłem pełen zdziwienia. Ulica „Salezjańska” zapełniona
do końca orszakiem procesyjnym oraz wiernymi. I drugie zaskoczenie: absolutny brak dekoracji ulic i domów,
brak gapiów na balkonach.
Boże Ciało to uroczystość liturgiczna ku czci Najświętszego Sakramentu. Zostało ustanowione jako święto w
1264 roku przez papieża Urbana IV, a papież Jan XXII
wprowadził je do kalendarza liturgicznego w całym Kościele. Obchodzi się je w czwartek po uroczystości Trójcy Świętej, a więc jest to święto ruchome, wypadające
zawsze 60 dni po Wielkanocy. Pogoda wyśmienita: słonecznie, ale z bielą obłoków, i
wietrzyk chłodzący. Maszerowaliśmy przez dwie godziny, przy dobrym nagłośnieniu i śpiewach kontrolowanych przez scholę męską. Przy trzecim ołtarzu barwnie
włączyły się kobiety ze wspólnoty Odnowy w Duchu
Świętym. Przy każdym ołtarzu homilia, tematyczna i kilkuminutowa.
W zakrystii natknąłem się na kartkę z dokładną rozpiską, kto i co robi w orszaku procesyjnym, nawet za kim
zajmuje miejsce. Prawie wszystkie dziewczynki z tegorocznej grupy pierwszokomunijnej zakwiecały trasę
Panu Jezusowi. Cudownie wyglądały przed wejściem do
kościoła. Zatrzymały się na chwilę i wytrząsały resztki
płatków ze swoich koszyczków.
Nie ulega wątpliwości, że żyrardowskie przejście Jezusa
Eucharystycznego ulicami naszej parafii jest wydarzeniem religijnym dobrze zorganizowanym i zrealizowanym, o dużym ładunku modlitewno-wyznaniowym.
Po zakończeniu Oktawy Eucharystycznej rozpocznie
się malowanie kościoła. W myśl ludowego porzekadła,
że „po Bożym Ciele nic po księdzu w kościele” wychodzimy na szeroki świat. I tak najpierw dwa turnusy
półkolonii oraz dwutygodniowe zgrupowania młodzieży
w Rumi, jako akcje Oratorium pod egidą ks. Grzegorza;
następnie dwa dwutygodniowe zgrupowanie oazy dzieci
i młodzieży w Ochotnicy Dolnej pod czułym okiem ks.
Andrzeja i ks. Marka, to jest wikariusza i jego przełożonego; również w lipcu doroczne pielgrzymowanie po
Polsce nadwiślańskiej starszych Węźlaków otaczających
opieką swego duszpasterza ks. Antoniego; wciąż rozśpiewany marsz salezjańskiej grupy pomarańczowej w
łowickiej pielgrzymce pieszej na Jasną Górę z wypróbowanym kierownikiem ks. Wojciechem; wreszcie krótsze,
ale wielokrotne pielgrzymki autokarowe sympatyków
Radia Maryja w asyście ks. Stanisława.
xag
18
W Parafii Św. Jakuba Apostoła w Tolkmicku to święto
jest zawsze obchodzone bardzo uroczyście, z udziałem
wielu członków naszej wspólnoty i gości. Tak też było
i dzisiaj.
O godz. 12:00 rozpoczęła się Msza Św. koncelebrowana, pod przewodnictwem naszego gościa - ks. Andrzeja
Wujka, przełożonego Inspektorii Warszawskiej, który
wygłosił również Słowo Boże.
Po Mszy Św. uczestniczyliśmy w procesji eucharystycznej ulicami miasta. Można powiedzieć, że była to publiczna manifestacja naszej wiary.
Cztery ołtarze na trasie procesji od wczesnego ranka
przygotowywali tradycyjnie najbliżsi mieszkańcy miejsc
ich ustawienia.
Monstrancję z Najświętszym Ciałem Pana Jezusa, do
poszczególnych ołtarzy nieśli: ks. proboszcz Sławomir Szczodrowski, ks.
Przemysław Solarski
– wikariusz inspektorii
Warszawskiej, ks. Dariusz Machniak, ks. inspektor Andrzej Wujek.
Do kościoła wniósł ją
ks. proboszcz, udzielając przedtem błogosławieństwa naszemu miastu i jego
mieszkańcom.
Ks. Sławomir Szczodrowski podziękował wszystkim
mieszkańcom, którzy wykonali dzisiejsze ołtarze, księżom, służbie liturgicznej, orszakowi procesyjnemu, chórowi oraz tym, którzy udziałem w dzisiejszej uroczystości potwierdzili przynależność do kościoła katolickiego.
Daniela Bukowska
Wycieczka edukacyjna do CERN –u,
czyli fizyka w praktyce
W dniach od 5 do 9 maja 2014 roku uczniowie Salezjańskiego Liceum Ogólnokształcącego im. Ks. A.
Czartoryskiego w Mińsku Mazowieckim pod opieką nauczyciela fizyki mgr. Wojciecha Jackowskiego
wraz z zaproszonymi do współpracy kolegami z Zespołu Szkół nr 1, Zespołu Szkół Ekonomicznych oraz
Liceum na Pięknej, z opiekunami z magister Elżbietą
Nowak i magister Iwoną Jackowską, wzięli udział w
wycieczce edukacyjnej do Europejskiej Organizacji
Badań Jądrowych CERN w Szwajcarii. To właśnie
tam 4 lipca 2012 ogłoszone zostało odkrycie nowej
cząstki elementarnej dzięki eksperymentom ATLAS
i CMS, prowadzonym przy Wielkim Zderzaczu Hadronów (LHC). Za przewidzenie istnienia bozonu
Higgsa oraz za eksperymentalne potwierdzenie jego
istnienia Nagrodą Nobla w 2013 wyróżnieni zostali
Peter Higgs oraz François Englert.
Uczniowie naszej szkoły wzięli udział w wykładzie
na temat fizyki cząstek elementarnych, zwiedzili halę
magnesów, centrum naukowe MICROCOSM oraz
muzeum Globe. Jednak największą atrakcją pobytu
w CERN było zwiedzanie 80 m pod ziemią, największego z detektorów cząstek elementarnych ATLAS.
Poza spotkaniem z fizyką na najwyższym światowym
poziomie uczniowie mieli okazję podziwiać Genewę,
która jest europejską siedzibą Organizacji Narodów
Zjednoczonych, mieści się tam również Światowa
Organizacja Zdrowia, Międzynarodowa Organizacja Pracy, Światowa Organizacja Handlu, Międzynarodowy Ruch Czerwonego Krzyża i Czerwonego
Półksiężyca. Spacerując po Genewie, mogliśmy zachwycić się największą na świecie fontanną Jet d’eau, która wyrzuca strumień wody na wysokość 140m,
czy zegarem kwiatowym-symbolem Genewy. Jedną
z głównych atrakcji miasta jest także Muzeum Historii Naturalnej, w którym uczniowie mogli na własne oczy zobaczyć fascynujący zbiór eksponatów ze
świata zwierząt oraz minerałów.
Kolejnym punktem wycieczki było Chamonix we
Francji – miejsce pierwszych Zimowych Igrzysk
Olimpijskich. To właśnie tu znajduje się najwyższy
szczyt Alp i Europy Mont Blanc (4810m n.p.m), który mogliśmy podziwiać ze szczytu Aiguilledu Midi,
który wielu uważa także za najpiękniejszy szczyt
masywu Mont Blanc. Jego wyjątkowa forma majestatycznie wznosi się nad okolicznymi szczytami, a
z wierzchołka roztacza się wspaniała panorama. Na
szczycie znajduje się jeden z najpopularniejszych tarasów widokowych w Alpach.
Wyjazd ten umożliwił uczniom nie tylko poznanie fizyki na najwyższym światowym poziomie, zwiedzenie miejsc, w których tworzy się fizyka, poznanie od
„kuchni” funkcjonowania największego na świecie
ośrodka badań fizyki cząstek elementarnych CERN w
Genewie, ale także poznanie historii i kultury Szwajcarii oraz najpiękniejszego szczytu Alp Mont Blanc.
Wojciech Jackowski , nauczyciel fizyki
Dominikalia - podziękowanie
Drodzy Współbracia!
Zakończyliśmy wczoraj obchody Inspektorialnego Święta Liturgicznej Służby Ołtarza. Wzięło w
nich udział 180 ministrantów z naszych parafii: Ełk,
Płock, Różanystok, Sokołów Podlaski, Tolkmicko,
Pogrodzie, Ostróda (Wałdowo), Stare Jabłonki, Warszawa, Olsztyn, Woźniaków i szkół: Łódź i Ostróda.
Byli obecni także ministranci z Polskiej Misji Katolickiej w Berlinie oraz z parafii Lubana i Cesvaine
na Łotwie. Ministrantom towarzyszyło 14 współbraci z wymienionych wyżej placówek. Tegoroczne
Dominikalia przeżywaliśmy pod hasłem „Rycerze
Chrystusa”. Nawiązując do kodeksu rycerzy średniowiecznych i postaci św. Dominika Savio chcieliśmy
zwrócić uwagę na piękno służby Bogu i Ojczyźnie.
Ten temat poruszaliśmy nie tylko podczas konferencji. Ministranci wysłuchali także koncertu „Panny Wyklęte” zespołu Maleo Reggae Rockers, upamiętniającego życie i walkę Żołnierzy Wyklętych,
jak również obejrzeli pokaz rycerski na ostródzkim
zamku. W walkach rycerskich wzięli udział także
współbracia z Ośrodka Emaus, którzy wcielili się w
postaci rycerzy. Ministranci swoją siłę mogli natomiast sprawdzić podczas spotkania ze strongmanami, dźwigając kilkudziesięciokilogramowe ciężary.
Ducha walki nie zabrakło także na boiskach piłkarskich, w turnieju piłkarzyków, tenisa stołowego
i w sztafecie liturgicznej.
19
Program Kursu Formacji Ciągłej
Temat: Komunikacja społeczna: media, ewangelizacja,
katecheza. Kraków, 30 czerwca-4 lipca 2014
Wyższe Seminarium Duchowne Towarzystwa Salezjańskiego
ul. Tyniecka 39
Poniedziałek, 30 czerwca 2014 r.
18.30 Msza święta (dla tych, którzy jeszcze nie odprawili
jej tego dnia)
19.15 Kolacja
20.30 Nieszpory, wprowadzenie, spotkanie braterskie
22.30 Spoczynek
Wtorek, 1 lipca 2014 r.
7.30
Jutrznia
8.00
Śniadanie, kawa
8.45 - 12.15 „Komunikacja społeczna”: „Zarazić siebie i innych Nową Ewangelizacją”- bp Grzegorz Ryś1
przerwa (10.30)
12.00
13.00
15.00
16.30
18.30
19.15
22.30
Msza święta z homilią
Obiad, rekreacja, czas wolny
„Komunikacja społeczna”: „Światowe Dni
Młodzieży” - ks. Grzegorz Suchodolski2
Podwieczorek (w przerwie wykładu)
Kolacja
Nieszpory
spotkanie braterskie/grill
Spoczynek
20
przerwa (10.30)
13.00 Obiad, rekreacja, czas wolny
Dla chętnych możliwa praca w grupach nad wybraną tematyką
16.00 Podwieczorek (dla chętnych)
17.00 Msza święta w Centrum Jana Pawła II
18.30 Kolacja
19.15 Nieszpory
22.30 Spoczynek
Piątek, 4 lipca 2014 r.
7.00 Msza święta z homilią i Jutrznią
8.00 Śniadanie, kawa
9.00 Podsumowanie, wnioski, propozycje
Rozjazd
Ze względów organizacyjnych (chodzi o rozplanowanie
miejsc w pokojach i pomieszczeń do zajęć i rekreacji) proszę
o potwierdzenie uczestnictwa na adres mailowy: do 31 marca
2014 r.
Brak potwierdzenia będę traktował jako rezygnację z uczestnictwa w tegorocznym KFC.
Informacje dodatkowe:
Środa, 2 lipca 2014 r.
7.30
Jutrznia
8.00
Śniadanie, kawa
8.45 - 12.15 „Komunikacja społeczna”: „Wiara i Kościół w
mediach” - Maria Stepan3
przerwa (10.30)
12.00 Msza święta z homilią
13.00 Obiad
Zwiedzanie Muzeum pod Rynkiem (dla chętnych)
16.45 Podwieczorek (dla chętnych)
18.30 Kolacja
19.15 Nieszpory
22.30 Spoczynek
1 http://biskup-rys.pl/
2 https://www.facebook.com/ks.grzegorz
3 https://www.google.pl/?gws_
rd=ssl#q=maria+stepan
Czwartek, 3 lipca 2014 r.
7.30
Jutrznia
8.00
Śniadanie, kawa
8.45 - 12.15 „Komunikacja społeczna: „Katechizacja przez
media społecznościowe”- p. Monika Przybysz UKSW4
Koszt uczestnictwa: 400 zł (koszt pobytu i prelegenci)
Do kociołka w kolejności dodaj składników kilka:
- salę w balony przystrojoną
- stół pełen słodkości
- magika, który zna sztuczek wiele
- czarownice w dobrym humorze
- muzykanta z pełną szafą grającą
- gości za bajkowe postacie przebranych.
Zamieszaj!
Dorzuć kilka gier i zabaw.
Dopraw tańcem i piosenką.
Baw się dobrze – to karnawał!
Mateusz Abramowski z kl. II PSSP z mamą p. Edytą
4 http://teologia.uksw.edu.pl/node/655
Rumia: Spotkanie koadiutorów
Ostróda: Dominikalia 2014
Powołanie salezjanina koadiutora stanowi nieoceniony wkład
i ubogacenie działalności wychowawczo-apostolskiej duchowych synów św. Jana Bosko. Wnosi on „we wszystkie dziedziny wychowawcze i duszpasterskie wartości właściwe mu
jako laikowi, co czyni go w szczególny sposób świadkiem
Królestwa Bożego w świecie, bliskim młodzieży i rzeczywistościom świata pracy” (Konst. Art. 45).
Zakończyły się obchody Inspektorialnego Święta Liturgicznej
Służby Ołtarza „Dominikalia 2014”. Odbyły się one w Ostródzie w dniach od 9 do 11 maja. Ich organizatorem był Ośrodek
„Emaus” z Czerwińska.
Od kilkunastu lat,
z myślą o animacji
i formacji koadiutorów, co roku są
organizowane
spotkania
dla
współbraci obdarzonych tym cennym darem powołania. Tegoroczne spotkanie odbyło się w domu salezjańskim
przy Sanktuarium NMP Wspomożycielki Wiernych w Rumi
w dniach od 3-go do 6-go czerwca. Przybyło 19-tu z wszystkich 34-ech współbraci koadiutorów pracujących w Polsce.
Program spotkania przewidywał każdego dnia medytację biblijną przeprowadzoną metodą Lectio divina, celebrowanie
Eucharystii z homilią, modlitwę Liturgią Godzin, konferencje
oraz wspólnotową dyskusję na bieżące tematy. Mszy św. w
dniu 4 czerwca przewodniczył i homilie wygłosił ks. inspektor Marek Chmielewski, a w dniu następnym ks. wikariusz
inspektora Jarosław Pizoń, który przeprowadził również Lectio divina.
Wzięło w nich udział 180 ministrantów z parafii: Ełk, Płock,
Różanystok, Sokołów Podlaski, Tolkmicko, Pogrodzie,
Ostróda (Wałdowo), Stare Jabłonki, Warszawa, Olsztyn, Woźniaków i szkół: Łódź i Ostróda. Byli obecni także ministranci
z Polskiej Misji Katolickiej w Berlinie oraz z parafii Lubana
i Cesvaine na Łotwie. Ministrantom towarzyszyło 14 współbraci z wymienionych wyżej placówek.
Tegoroczne Dominikalia przeżywaliśmy pod hasłem „Rycerze Chrystusa”. Nawiązując do kodeksu rycerzy średniowiecznych i postaci św. Dominika Savio chcieliśmy zwrócić
uwagę na piękno służby Bogu i Ojczyźnie. Ten temat poruszaliśmy nie tylko podczas konferencji. Ministranci wysłuchali
także koncertu „Panny Wyklęte” zespołu Maleo Reggae Rockers, upamiętniającego życie i walkę Żołnierzy Wyklętych,
jak również obejrzeli pokaz rycerski na ostródzkim zamku.
Ducha walki nie zabrakło także na boiskach piłkarskich, w
turnieju piłkarzyków, tenisa stołowego i w sztafecie liturgicznej.
Pobyt w Rumi dał współbraciom koadiutorom okazję do zapoznania się z działalnością miejscowej parafii i Sanktuarium
Wspomożycielki Wiernych, z pracą salezjanów w liceum
ogólnokształcącym i gimnazjum, z Ośrodkiem Wychowawczym „Nasz Dom” w Rumi, Ośrodkiem Edukacyjno-Wychowawczym w Kniewie oraz w pobliskich parafiach pw. św.
Krzyża w Rumi oraz pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa w
Gdańsku Oruni.
Salezjanie koadiutorzy w czasie swojego spotkania odbyli również pielgrzymkę do Sanktuarium Najświętszej Maryi
Panny w Wejherowie oraz do Piaśnicy, miejsca kaźni około 12
tysięcy wymordowanych przez Niemców mieszkańców Pomorza. Ponadto zwiedzili Katedrę Oliwską, Stocznię Gdańską
i miejsce strajków sierpniowych w 1980 r. oraz Gdynię.
Wspólnota pw. Najświętszej Maryi Panny pod przewodnictwem ks. dyrektora Kazimierza Chudzickiego oraz pozostałe
wspólnoty Wybrzeża przygotowały bardzo serdeczne przyjęcie gronu koadiutorów oraz okazały bardzo wiele życzliwości
i wspaniałomyślności. Należą się im podziękowania i wyrazy
wdzięczności.
Centralnym punktem świętowania była Eucharystia. W parafii
pw. św. Dominika Savio ministranci uczcili swojego patrona i
odnowili swoje przyrzeczenia, a w parafii pw. św. Jana Bosko
na Wałdowie zakończyliśmy nasze uroczystości. Niedzielnej
Mszy św. przewodniczył Ks. Inspektor Andrzej Wujek.
ks. Zenon Klawikowski
ks. Piotr Wyszyński
21
Ostróda: Lekcja patriotyzmu
Osiemnastego maja obchodzono 70. rocznicę bitwy pod
Monte Cassino. W Ostródzie mieszka pan Józef Dziedziul,
który walczył w 2. Korpusie Polskim gen. Władysława
Andersa i uczestniczył w zdobyciu twierdzy rzymskiej. W
Zespole Szkół Salezjańskich w Ostródzie 19 maja odbyło się
uroczyste spotkanie z bohaterem wojennym.
Józef Dziedziul urodził się w 1922 roku na terenie dzisiejszej
Białorusi. W czerwcu 1941 roku został wraz z rodziną
wywieziony przez Sowietów w głąb ZSRR, do obozu
w Barnauł, w zachodniej części Syberii. Po podpisaniu
układu Sikorski – Majski i ogłoszeniu „amnestii” został
zwolniony z obozu jesienią 1941 roku. Trafił do Ługowoje
w Kazachstanie, gdzie zimą zaczęto tworzyć 10. Dywizję
Piechoty. Po ewakuacji Armii Polskiej przebywał na Bliskim
Wschodzie. W Palestynie został przydzielony do tworzącej
się 3. Dywizji Strzelców Karpackich. Następnie w 1942 roku
przeszedł przeszkolenie wysokogórskie w Syrii i ukończył
kurs kierowców w Palestynie. Po utworzeniu 2. Korpusu
Polskiego, którego podstawą stała się 3. Dywizja Strzelców
Karpackich został ewakuowany przez Morze Śródziemne do
Włoch. Brał udział w bitwie pod Monte Cassino. Zajmował
się transportem amunicji.
Pan Józef Dziedziul w czasie spotkania z młodzieżą
powiedział: „Cieszyliśmy się bardzo ze zwycięstwa.
Płakaliśmy ze szczęścia. Walczyliśmy o wolną Polskę. Później
bardzo przeżyliśmy to, że alianci nas okłamali”. Następnie
pan Józef Dziedziul brał udział w zdobyciu Ankony i Bolonii.
Do Polski wrócił w 1948 roku.
Ksiądz Robert Bednarski podziękował świadkowi historii
za przybycie i przypomnienie ważnych dla naszej historii
wydarzeń, które przyczyniły się do tego, że żyjemy dziś w
wolnej Polsce.
A. O.
Rekolekcje powołaniowe
w Częstochowie
Od wielu lat na przełomie maja i czerwca organizowane są
w Częstochowie rekolekcje powołaniowe. Skierowane są one
do osób, które przygotowują się do rozpoczęcia formacji salezjańskiej w czterech inspektoriach polskich. W tym roku w
rekolekcjach uczestniczyło 24 kandydatów.
Rekolekcje u stóp Jasnej Góry mają pomóc w lepszym rozeznaniu powołania zakonnego i kapłańskiego. Przez 5 dni (30
V – 3 VI) kandydaci do nowicjatu pogłębiają swoje motywacje, jakimi kierują się przy wyborze salezjańskiej drogi życia,
poznają duchowość Ks. Bosko, mają możliwość przyjrzenia
się, jak wygląda formacja w nowicjacie, a przede wszystkim
mogą w skupieniu wsłuchać się w głos Pana Boga na modlitwie.
To, co wyróżnia te rekolekcje, to fakt, że w ich prowadzenie
zaangażowani są duszpasterze ds. powołań i księża inspektorzy ze wszystkich inspektorii. Ponadto jeden dzień poświęcony jest zawsze na spotkanie z nowicjuszami z Kopca. Szczególnym atutem tych rekolekcji jest także możliwość zastanowienia się nad swoim powołaniem pod matczynym spojrzeniem Czarnej Madonny oraz świadectwo i Msza prymicyjna
sprawowana przez neoprezbiterów.
Sokołów Podlaski:
Projekt Forum USA
Fundacja Forum Dialogu Między Narodami jest organizacją
pozarządową zajmującą się działalnością na rzecz zbliżenia
pomiędzy Polakami a Żydami, przeciwdziałaniem przejawom antysemityzmu i ksenofobii, a także edukacją na rzecz
tolerancji. 12 maja odbyło się kolejne spotkanie z wyjątkowymi gośćmi z organizacji „Facing History and Ourselves”
ze Stanów Zjednoczonych, która przeciwdziała rasizmowi,
antysemityzmowi oraz różnorodnym uprzedzeniom, a także
wychowuje w duchu demokracji. Celem tego przedsięwzięcia
22
była wymiana doświadczeń oraz podzielenie się wrażeniami
wyniesionymi z projektu zrealizowanego przez uczniów. Na
koniec pokazaliśmy naszym gościom miasto oraz opowiedzieliśmy o naszej sokołowskiej historii, która wzbudziła ogromne
emocje. Mamy nadzieję, że takie spotkania będą coraz częstsze w naszym mieście i świat dowie się o polskich dziejach.
Paulina Koć
Włochy: Spotkanie salezjańskich
nowicjatów Europy
W dniu 22 maja w nowicjacie salezjańskim “Monte Oliveto”
w Pinerolo odbyło się spotkanie salezjańskich nowicjatów z
Europy, w którym uczestniczyli ks. Ángel Fernández Artime,
Przełożony Generalny, i ks. Ivo Coelho, Radca ds. formacji.
Spotkanie rozpoczęło się prezentacją poszczególnych nowicjatów salezjańskich: Pinerolo, Genzano di Roma (Włochy),
Kopiec i Woźniaków (Polska) oraz Poprad (Słowacja).
O godz. 12.30 przybył Przełożony Generalny ks. Ángel Fernández Artime. Po południu spotkał się z nowicjuszami, rozmawiał z nimi i odpowiadał na ich liczne pytania.
Ks. Fernández Artime zachęcał: “W świetle sytuacji salezjanów we współczesnej Europie pamiętajcie, że najpierw, poza
tym, że przynależycie do waszej inspektorii, jesteście salezjanami świata, wezwanymi do służby na rzecz najuboższej
i opuszczonej młodzieży, gdziekolwiek ta się znajduje”.
Przełożony Generalny podkreślił, że bycie wspólnotą jest jedną z głównych cech Zgromadzenia. Dlatego stale trzeba się
troszczyć o poszczególnych współbraci, a przede wszystkim
o siebie samych, ponieważ „tylko praca wyraźnie wspólnotowa daje doskonałe rezultaty”.
Na koniec stwierdził, że jeśli teraz realizują tę drogę formacji salezjańskiej, dzieje się tak, ponieważ umieli rozeznać głos
Boga. “Każdy z nas – powiedział Przełożony Generalny – jest
wezwany do stawienia czoła wielkiemu wyzwaniu: być sobą,
z żywym duchem Księdza Bosko, dzisiaj, pośród ludzi młodych”.
We wczesnych godzinach popołudniowych nowicjusze dzielili się swoim doświadczeniem związanym z nowicjatem i
swoimi wrażeniami po wysłuchaniu przemówienia Przełożonego Generalnego. Spotkanie zakończyło się wieczorem odmówieniem różańca w różnych językach oraz “słówkiem na
dobranoc”, które wygłosił ks. Guido Errico, odpowiedzialny
za formację we Włoszech.
Nagroda Powiatu Mińskiego
„Laura 2013”
dla Salezjanów z Mińska Mazowieckiego
Zwycięzcą w kategorii NAUKA I OŚWIATA zostało Towarzystwo Salezjańskie, Dom Zakonny w Mińsku Mazowieckim. Gratulujemy prestiżowego wyróżnienia!
W trakcie uroczystej sesji Rady Powiatu Mińskiego w dniu
12 czerwca 2014 r. odbyło się wręczenie statuetek Nagród
Powiatu Mińskiego LAURA 2013. Gala rozpoczęła się występem chóru „Scherzo” pod dyrekcją pani Anny Sobolak Pielichowskiej. Nagrody Powiatu Mińskiego przyznawane są
od 2002 roku za indywidualne lub zbiorowe osiągnięcia twórcze, gospodarcze i społeczne służące rozwojowi i promocji
powiatu mińskiego w sześciu dziedzinach: nauka i oświata,
kultura i sztuka, sport, rozwój przedsiębiorczości, działalność
społeczna na rzecz wspólnoty powiatowej oraz rolnictwo
i ochrona środowiska.
Regulamin Nagród przewiduje, że Kapituła może przyznać
w danej edycji nagrody dodatkowe za osiągnięcia zbiorowe
w tych kategoriach, w których nie został nagrodzony inny
podmiot zbiorowy. Kapituła XII Edycji Nagród podjęła decyzję o przyznaniu jednej dodatkowej statuetki za osiągnięcia
zbiorowe.
ZWYCIĘZCAMI TEGOROCZNEJ EDYCJI ZOSTAŁO W KATEGORII NAUKA I OŚWIATA Towarzystwo
Salezjańskie, Dom Zakonny w Mińsku Mazowieckim
Jest organizatorem i współorganizatorem wielu wydarzeń
społecznych, kulturalnych i sportowych, które na stałe wpisały się do kalendarza imprez na terenie powiatu mińskiego. Są
wśród nich tak znane imprezy, jak konkurs wiedzy dla gimnazjalistów „Supergimbus”, konkurs „Cecyliada” oraz bożonarodzeniowe i wielkanocne spotkania dla nauczycieli. Bardzo ważnym obszarem działania kandydata jest działalność
charytatywna oraz wychowanie dzieci i młodzieży w duchu
odpowiedzialności społecznej. Dba o wszechstronny rozwój
dzieci i młodzieży. Jest otwarty na współpracę z samorządem
lokalnym, innymi jednostkami oświatowymi, instytucjami
kultury, policją, wojskiem, strażą pożarną, organizacjami pozarządowymi i wieloma innymi podmiotami z terenu powiatu.
Nagrodę odebrali ks. Ryszard Woźniak, dyrektor Szkół Salezjańskich oraz ks. Marek Widzyk, dyrektor Domu Zakonnego
w Mińsku Mazowieckim.
23
W Rodzinie Salezjańskiej
Iskierki
Konsulta Rodziny Salezjańskiej w Polsce
Drugie spotkanie Konsulty Rodziny Salezjańskiej w Polsce miało miejsce w
Częstochowie dnia 10 maja. Uczestniczyli w nim przedstawiciele wszystkich
gałęzi Rodziny Salezjańskiej obecnych w Polsce.
Dobre doświadczenia
Konsulta dokonała podsumowania wydarzeń, które można odczytać jako
znaki jedności Rodziny Salezjańskiej w Polsce:
- udział członków wszystkich gałęzi RS w peregrynacji relikwii Księdza
Bosko w roku 2013;
- liczny udział wszystkich gałęzi RS w uroczystym dziękczynieniu
za peregrynację relikwii, które miało miejsce w Częstochowie dnia
26.10.2013 r. W ramach tej uroczystości odsłonięta została na Jasnej Górze
tablica z aktem oddania Narodu Polskiego Niepokalanemu Sercu Maryi,
którego 8 września 1946 roku na Jasnej Górze dokonał salezjanin Prymas
Polski August Hlond. W tym wydarzeniu uczestniczyło około 1000 osób.
- owocne spotkania konsult RS w poszczególnych inspektoriach.
Zebrani podzielili się doświadczeniami uczestnictwa w życiu i posłannictwie
Rodziny Salezjańskiej (spotkania formacyjne, sympozja, inicjatywy
wychowawcze i pastoralne).
Argentyna - Powstał nowy
Uniwersytet Salezjański
W dniu 31 marca prezydent
Argentyny, pani Cristina Fernández de Kirchner, podpisała dekret
o utworzeniu Uniwersytetu Salezjańskiego Argentyny (UNISAL)
i prekazała go pani rektor, prof.
Marcie Pini, w czasie oficjalnej
ceremoni, która miała miejsce w
“Casa Rosada”.
24
Kapituła Generalna 27
Ks. Alfred F. Leja złożył krótką relację z przebiegu Kapituły Generalnej
27 salezjanów, która zakończyła się w Rzymie 12.04.2014 r. Przypomniał
zasadniczy temat Kapituły: Świadkowie ewangelicznego radykalizmu.
Ważnym ustaleniem Kapituły jest zmiana Konstytucji salezjańskich w
punkcie dotyczącym Rodziny Salezjańskiej. Dotychczas opiekę nad RS
sprawował wikariusz przełożonego generalnego. KG 27 troskę o Rodzinę
Salezjańską powierzyła Księdzu Generałowi, który powoła specjalny
sekretariat do spraw RS.
Jubileusz 200-lecia urodzin Księdza Bosko
Cała Rodzina Salezjańska przygotowuje się do uroczystych obchodów
dwusetnej rocznicy urodzin Księdza Bosko. W poszczególnych inspektoriach
SDB i FMA planowane są obchody rocznicowe, w które włączą się
wszystkie gałęzie RS. Salezjanie zwrócili się do Episkopatu Polski z prośbą,
aby Ksiądz Bosko był patronem Tygodnia Wychowania w roku 2015.
Centralne uroczystości jubileuszowe przewidziane są w dniu 20.06.2015 r.
W najbliższym czasie księża inspektorzy ustalą miejsce tego świętowania.
Światowe Dni Młodzieży 2016
Salezjanie zostali zaproszeni przez biskupów Polski do współpracy
w przygotowaniu Światowych Dni Młodzieży, które z woli Papieża Franciszka
w roku 2016 obchodzone będą w Krakowie. Udział w przygotowaniach
jest poważnym wyzwaniem dla całej RS, ale również wyrazem zaufania
Kościoła.
Obszary problemowe i wyzwania
W ostatniej części spotkania Konsulty uczestnicy podzielili się swymi
doświadczeniami, niepokojami i nadziejami w realizacji charyzmatu
Rodziny Salezjańskiej. Wydaje się, że rysem mentalności współczesnej
jest tymczasowość i akcyjność, co sprawia, że wiele osób dobrej woli,
nawet często angażujących się na zasadzie wolontariatu, ma trudność
z rozumieniem swego życia jako powołania; w tym kontekście potrzeba nam
wiele długomyślności i cierpliwości w promowaniu tożsamości salezjańskiej
i powołań do różnych gałęzi RS. Członkowie Konsulty zwrócili uwagę na
ważność i konieczność formacji w ścisłym znaczeniu. Jeśli nie formujemy się
w ramach RS, to nie możemy na ludzi liczyć. Spore oczekiwania wyrażono
wobec salezjanów, którzy powinni być liderami formacji w RS.
Ks. Generał Kazimierz Radzik podkreślił owocność peregrynacji figury
św. Michała Archanioła. Peregrynacja była pierwotnie planowana na okres
jednego roku, ale pragnienie nawiedzenia ze strony wielu parafii i wspólnot
przedłuży ją na kilka lat, za co należy Bogu dziękować.
Ustalono, iż następne posiedzenie Konsulty odbędzie się w dniu 18.04.2015 r.
w Miejscu Piastowym.
ks. Alfred F. Leja SDB
Przewodniczący Konsulty
SALEZJANIE I SALEZJANKI
WSPÓŁPRACOWNICY ŚWIĘTUJĄ
Jubileusz 30-lecia istnienia i działalności
Salezjańskie dzieło w Woźniakowie kolejny raz ogarnął klimat radosnego
święta. 12 stycznia - w niedzielne przedpołudnie - lokalna wspólnota
obchodziła jubileusz 30-lecia istnienia Stowarzyszenia Salezjanów
Współpracowników. VIS i Federacja SCS wspólnie
odpowiadają na krytyczną
sytuację imigrantów
Organizacja pozarządowa VIS
(Volontariato Internazionale per lo
Sviluppo) i Federacja SCS (Servizi
Civili e Sociali) , obie te organizacje prowadzone przez salezjanów,
dały początek w dniu 29 maja debacie mającej na celu koordynację
współpracy i inicjatyw podejmowanych na rzecz imigrantów, którzy w
tych dniach tysiącami przybywają
na wybrzeża sycylijskie. Obie pracują nad opracowaniem programu
pomocy, co ma się wyrazić w różnych działaniach średnio- i długoterminowych.
III stopień szkoły
salezjańskości na poziomie
krajowym
W dniach 5-8 czerwca w Tlazala, stanie Meksyku, miał miejsce
trzeci stopień szkoły salezjańskości na poziomie krajowym. Uczestnikami kursu byli zakonnicy, wychowawcy i działacze duszpasterscy parafii, oratoriów, ośrodków
młodzieżowych, szkół i salezjańskiego uniwersytetu: w sumie 84
osób z czterech inspektorii Meksyku – dwóch salezjanów i dwóch
córek Maryi Wspomożycielki.
Boisko sportowe dla młodzieży
z Dalat dzięki „Savio Cup”
Podczas gdy w Brazylii trwają
Mistrzostwa Świata w Piłce Nożnej
2014, ku radości wszystkich pasjonatów tej dyscypliny na całym
świecie, w Dalat, w Wietnamie, ma
miejsce inna rywalizacja, co prawda mniejszych rozmiarów, ale mająca wielkie znaczenie: poza dostarczeniem okazji do uprawiania
sportu i rozwoju ludzkiego zawodników służy jako inicjatywa pozwalająca zgromadzić fundusze na budowę letniego parku gier i zabaw
Bogaty program uroczystości rozpoczęła liturgia Mszy świętej, której
przewodniczył w parafialnym kościele pw. św. Michała Archanioła wikariusz
księdza inspektora – ks. Przemysław Solarski. Radosne świętowanie
znalazło swoją kontynuację w woźniakowskim domu rekolekcyjnym.
25
Uchodźcy w Gumbo
Gumbo, mała osada na przedmieściach stolicy Dżuby, jest miejscem symbolicznym, odzwierciedlającym niektóre z wielkich
wyzwań stojących przed Południowym Sudanem i jego problemy,
będące rezultatem wielu miesięcy
przemocy, które przyniosły setki tysięcy – być może milion – uchodźców i kryzys polityczny, który, jak
się wydaje, stale się pogarsza.
W przystrojonej okolicznościową dekoracją sali konferencyjnej wszyscy
przełamali się opłatkiem, mogli wysłuchać odczytu koordynatora lokalnej
wspólnoty SSW - Jana Czarkowskiego o historii tej grupy oraz przeszłej
i obecnej jej działalności, przyjąć życzenia i gratulacje przybyłych gości,
a także obejrzeć okolicznościową prezentację „Śladami Ks. Bosko”,
autorstwa salezjanina - współpracownika Pawła Krajewskiego.
Salezjanie współpracownicy i salezjanki współpracowniczki działają
w Woźniakowie od 1984 r. Przez kolejne lata jej delegatami lokalnymi byli
salezjanie – kapłani: Leon Walaszek, Józef Michurski, Sławomir Goworek,
Jan Niemiec, Wacław Bobel, Mirosław Hołownia, Józef Grochowski.
Obecnie woźniakowska wspólnota Stowarzyszenia Salezjanów
Współpracowników liczy 36 osób i prowadzi działalność na płaszczyźnie
formacyjnej, powołaniowej oraz apostolskiej.
ks. Piotr Szlufik
Spotkanie Rad generalnych Salezjanów
i Córek Maryi Wspomożycielki
19 czerwca w Domu Generalnym Córek Maryi Wspomożycielki odbyło się
spotkanie Rad generalnych SDB i CMW, co ma miejsce dwa razy w ciągu
roku. Przełożony Generalny ks. Ángel Fernández Artime uczestniczył w nim
po raz pierwszy. Jak to zazwyczaj dzieje się w tym okresie, obie rady są zangażowane w
działania związane z opracowaniem programu na najbliższe lata.
Mama, kręgosłup rodziny
Święto Matki należy do dni najbardziej obchodzonych z komercyjnego punktu widzenia. W wielu
krajach jest ono obchodzone w
miesiącu maju, choć nie w tym samym dniu. Jest oczywiste, że one,
tzn. mamy, stanowią kręgosłup
rodzin. Z tego też względu Salezjańska Prokura Misyjna Madrytu
rozpoczęła kampanię “Supermamas” (Supermamy), której celem
jest “przywrócenie fundamentalnej
roli matki w rodzinie i w rozwoju
narodów”.
26
Spotkanie rozpoczęło się słowami powitania ks. Fernándeza Artime, które
skierował pod adresem Matki Yvonne Reungoat i jej radczyń.
Głównego tematu obrad dostarczyły Kapituły Generalne: KG27, niedawno
zakończona, i KG23 sióstr, która rozpocznie się we wrześniu tego roku.
Zostały
przedstawione
wnioski końcowe Kapituły
salezjanów oraz dokument
roboczy Kapituły CMW, ze
zwróceniem szczególnej
uwagi na “wyzwania i
perspektywy”.
Ks. Francesco Cereda,
wikariusz Przełożonego
Generalnego, i s. Piera
Cavaglià,
sekretarka
generalna, omówili główne wydarzenia, w roku obchodów Dwusetlecia
urodzin Księdza Bosko, w które będą zaangażowane oba zgromadzenia.
Potem, po nieszporach, “słówko na dobranoc” skierował Przełożony
Generalny, a spotkanie zakończyło się braterską agapą.
Wiekanocne spotkanie SSW Warszawa
26 kwietnia 2014 roku, w przeddzień kanonizacji Jana Pawła II i Jana
XXIII, w wigilię święta Miłosierdzia Bożego odbył się nasz wielkanocny
dzień skupienia salezjanów współpracowników (SSW) z Warszawy. Cała
wspólnota zgromadziła się, by dziękować Bogu za dar Jana Pawła II.
Spotkanie rozpoczęło się Eucharystią. Mszę świętą sprawowali nasi
duszpasterze. W homilii ks. Henryk wskazał nam, że tym, co łączyło tych
dwóch świętych, była radość i poczucie humoru. Kaznodzieja przedstawił
również sylwetkę nowego Generała Salezjańskiego, kolejnego następcy św.
Jana Bosko Ks. Ángela Fernándeza Artime.
Po poświęceniu pokarmów wielkanocnych składaliśmy sobie życzenia.
Towarzyszył nam klimat rodzinny. Był czas na śpiew pieśni wielkanocnych.
Każdy z nas mógł również podzielić się własnym doświadczeniem spotkania
z Janem Pawłem II. Usłyszeliśmy przepiękne świadectwa o spotkaniach
z papieżem, duchowych przeżyciach związanych z Jego pielgrzymkami,
a także pobytem Ojca Świętego w bazylice NSJ. Za zakończenie spotkania
koordynator Elżbieta Nagórka przekazała bieżące informacje o życiu
Stowarzyszenia, życzenia świąteczne od innych wspólnot, omówione zostały
kwestięe wczasorekolekcji oraz zbliżającej się Familiady Salezjańskiej.
Katarzyna Dobruk SSW
Płock: Pielgrzymka do relikwii
błogosławionej Joanny
Wierni płockich parafii, członkowie stowarzyszeń religijnych, rodzice
z dziećmi, wzięli udział 25 maja w IX pielgrzymce z parafii św. Stanisława
Kostki do relikwii patronki małżeństw i rodzin św. Joanny Beretty Molla
w parafii św. Jakuba w Płocku-Imielnicy.
Projekt społeczny
dla obszaru wiejskiego
Na salezjańskiej placówce
misyjnej w Moatize, w prowincji
Tete, po raz drugi jest realizowany
projekt „Austria-Moatize”. Projekt
ten, pilotowany przez salezjańską
NGO z Austrii “Jugend Eine Welt”,
zakłada finansowe wsparcie rozwoju społecznego, co jest realizowane w ramach “Zintegrowanego
programu walki z ubóstwem poprzez rozwój wsi i edukację ludności 2013-2015”.
Programy poprawy stanu
wyżywienia nieletnich
Federacja Salezjańskich Platform Społecznych “Pinardi” i
“Kyocera Document Solutions
- Espańa S.A.” podjęli wspólną
inicjatywę, której celem jest ograniczenie ubóstwa, jakie dotyka
liczne rodziny stolicy Hiszpanii, a
w konsekwencji – wiele dzieci i nastolatków.
Pątnicy wyruszyli z parafii św. Stanisława Kostki w Płocku do kościoła
parafii św. Jakuba w Płocku-Imielnicy, gdzie znajdują się relikwie św.
Joanny Beretty Molli.
Oprawę liturgiczną zapewnili członkowie Stowarzyszenia
Rodzin Katolickich ze „Stanisławówki”. Organizatorami
było Duszpasterstwo Rodzin
Diecezji Płockiej, Stowarzyszenie Rodzin Katolickich Diecezji Płockiej oraz parafie św.
Stanisława Kostki (promotorami pielgrzymki jest małżeństwo
Leokadii i Andrzeja Mejerów
z tej parafii) i św. Jakuba.
Republika Środkoafrykańska
- Wielkanoc z 15 tysiącami
uchodźców
“Ośrodek Księdza Bosko w Damala-Bangi należy do najbardziej
zaludnionych w kraju. Uchodźcy
śpią także w klasach szkolnych. O
godz. 4.00 wstają, sprzątają i przekazują sale uczniom” – czytamy w
artykule Davide Demichelisa, opublikowanym 19 kwietnia na łamach
“Vatican Insider”, w którym mowa
o obchodach Wielkanocy przez
salezjanów pracujących wśród
uchodźców i ich trudnej sytuacji.
27
W świecie Byłych Wychowanków
60 lat po maturze
W 1954 r. zdawali maturę w szkole salezjańskiej przy ul.
Wodnej w Łodzi. 60 lat później, 21 czerwca, spotkali się
ponownie, by obchodzić brylantowy jubileusz swojego
egzaminu dojrzałości.
Ze szkolnej kaplicy wszyscy przeszli do sali
audiowizualnej, gdzie rozpoczął się czas wspomnień.
Przywoływano wydarzenia sprzed sześćdziesięciu laty,
opowiadano anegdoty, oglądano pamiątkowe zdjęcia
i albumy. Szczególnie wzruszająca była chwila, gdy
jubilaci mogli zajrzeć do dziennika lekcyjnego swojej
maturalnej klasy.
To wydarzenie wpisze się z pewnością w historię szkoły
salezjańskiej w Łodzi i będzie swoistym wyzwaniem
zarówno dla salezjanów, jak i wychowanków szkoły,
by podobne jubileusze obchodzili nie tylko maturzyści
rocznik 1954.
fot. Peter Kozicki
Maturzyści 1954 ze szkoły salezjańskiej przy ul. Wodnej
w Łodzi – to musiał być wyjątkowy rocznik. 10 lat temu
świętowali złoty jubileusz egzaminu dojrzałości. Teraz
spotkali się w murach swojej szkoły ponownie, by
zaznaczyć kolejną okrągłą rocznicę tamtych wydarzeń.
Takie rocznice nie zdarzają się często, a obchodzi się je
jeszcze rzadziej. Tym większe uznanie należy się tym,
którzy postanowili zorganizować jubileusz z okazji
60-lecia matury. Z imienia i nazwiska należy wymienić
pana Zdzisława Owczarka, jednego z jubilatów, który
był głównym inicjatorem i organizatorem spotkania oraz
ks. Juliana Dzierżaka, obecnego dyrektora wspólnoty
i szkoły na Wodnej, który czuwał nad całością ze strony
salezjanów.
Obchody rozpoczęły się Mszą św. koncelebrowaną,
której przewodniczył i słowo Boże wygłosił ks.
Kazimierz Kurek. Jego obecność wiązała się z tym,
że 10 lat temu, jako ówczesny dyrektor na Wodnej,
organizował złoty jubileusz matury. Podczas Eucharystii
modlono się również za tych, którzy nie dożyli obecnego
jubileuszu. Symbolem tej modlitwy była zapalona
lampka oliwna, która towarzyszyła uczestnikom przez
cały czas spotkania.
Obecne były również dwa poczty sztandarowe. Jeden
z historycznym sztandarem szkoły sprzed sześćdziesięciu
laty oraz sztandar współczesny. Były to wymowne
znaki ciągłości między pokoleniami, które połączył
salezjański styl wychowania. O oprawę muzyczną
liturgii zadbał szkolny zespół prowadzony przez
panią Weronikę Łubisz. Wśród koncelebransów byli:
ks. A. Tańcula, ks. J. Dzierżak i ks. A. Kurto.
28
OJ! BĘDZIE SIĘ DZIAŁO – CZYLI
DUSZPASTERSTWO AKADEMICKIE „WĘZEŁ” MA JUŻ 50 LAT
11 maja 2014 roku Duszpasterstwo Akademickie „Węzeł” przy kościele św. Teresy w Łodzi zainaugurowało
Jubileuszowy Rok swojego istnienia.
Minęło już tak wiele czasu, a nam Wężlakom z pierwszych, a także i późniejszych lat wydaje się, że było to
tak niedawno – jakby wczoraj. A to przecież już pokolenie naszych wnuków przeżywa w Węźle cudowny czas
wspólnotowych spotkań, nabożeństw, kształtowania postaw, wakacyjnych wyjazdów i tego wszystkiego, co po
latach wspomina się z rozrzewnieniem i nostalgią. Nie
sposób to wszystko opisać w tym jednym krótkim artykule. Nawet przez cały rok obchodów jubileuszowych
nie będzie to możliwe.
A będzie się działo w tym roku bardzo wiele.
Pierwszą inaugurującą obchody imprezę mamy już
poza sobą. Rozpoczęła się ona uroczystą Mszą Świętą z udziałem siedmiu byłych i obecnych duszpasterzy
akademickich. Tym razem spotkaniu eucharystycznemu
przewodniczył ks. Stanisław Bogdański – najstarszy
spośród obecnych i czwarty z rzędu opiekun Węzła.
Żartował nawet potem, że cieszy się z tego, że nie mógł
przybyć, ks. Antoni Gabrel, drugi w kolejności duszpasterz, i nareszcie czuł się tym najważniejszym. W koncelebrze wzięli udział księża: Józef Pietrusik, Walerian
Jastrzębiec- Święcicki, Łukasz Woźniak, Dionizy Mróz,
Marian Halecki i Przemysław Solarski.
Uroczysta oprawa ze śpiewami specjalnie na tę okazję
reaktywowanego zespołu śpiewaczego z lat dziewięć-
dziesiątych oraz bardzo głęboka, wspominająca m. in.
tworzenie wspólnoty Węzła, homilia wikariusza inspektorialnego ks. Przemysława Solarskiego sprawiły,
że przeżycia duchowe podczas spotkania były nadzwyczajne.
Po Mszy św. nadszedł czas na pokarm cielesny.
„W ogrodach salezjańskich”, za plebanią kościoła św.
Teresy, łącząc swoje dłonie w około 100-osobowym
kręgu, hymnem Węzła „Związani węzłem braterskiej
miłości” oraz gromkim „sto lat” dla Duszpasterzy rozpoczęliśmy niedzielne grillowanie. Było to wyjątkowe
spotkanie wszystkich pokoleń Węźlaków. A ci najmłodsi, obecnie studenci, mieli okazję do pogawędki z najstarszymi „dinozaurami”. Majowa burza przegoniła całe
towarzystwo do apartamentów Węzła a tam świętowano
jeszcze przez kilka godzin.
Następne centralne uroczystości jubileuszowe planowane są w przeddzień inauguracji roku akademickiego.
Rozpoczną się one w sobotę 18. 10. 2014 r. sympozjum
n.t. Tożsamość i pamięć – pół wieku istnienia i oddziaływania wychowawczego w środowisku akademickim”. W niedzielę 19 października uroczysta Msza św.,
a potem historia Węzła we wspomnieniach Węźlaków
wszystkich pokoleń.
Kolejny etap obchodów związany będzie z dniem
wspólnoty salezjańskiej 31 stycznie 2015 r. Wówczas,
tak jak nauczał św. Jan Bosko, który poprzez dobrą zabawę wychowywał swoich podopiecznych, planowana
jest uroczysta Msza św. z udziałem Księdza Inspektora
oraz karnawałowy bal maskowy.
Jubileuszowy rok zakończy akademicka majowa pielgrzymka na Jasną Górę, do udziału w której zachęcani
są wszystkie pokolenia Węźlaków.
W ciągu roku jubileuszowego odbywać się będą inne
tradycyjne spotkania, takie jak: rekolekcje, dni skupienia, „opłatek” i „święcone”, a akcentyu związane z
50-leciem Węzła będą się pojawiały w całorocznych
spotkaniach obecnych Węźlaków.
Bo my Węźlacy „związani węzłem braterskiej miłości”
nadal „zwycięsko płyniem wśród życiowych fal”.
Lechosław Stępień SSW
„ŚWIĘCONE” ABSOLWENTÓW
DA „WĘZEŁ”
Jest dzień 27 kwietnia 2014 roku, wigilia niedzieli Bożego Miłosierdzia. Już jutro, na Placu Świętego Piotra
w Rzymie, nastąpi ważna uroczystość. Kanonizowani zostaną dwaj papierze naszych czasów: Jan XXIII
oraz ukochany szczególnie przez Polaków Jan Paweł
II. Wielu Węźlaków-Absolwentów wyjechało do Rzymu, wielu pozostało w swoich miejscach zamieszkania,
wielu jednak, a było nas około 70 osób, przyjechało na
tradycyjne węźlackie „święcone”. A niezwykłe w tych
spotkaniach jest także to, że ciągle pojawiają się osoby,
z którymi widzieliśmy się wiele lat temu.
Mszę Świętą koncelebrują Duszpasterze: ks. Antoni
Gabrel, ks. Stanisław Bogdański oraz kapłan-węźlak
ks. Kazimierz Kurek. Potem jeszcze tylko agapa, pogawędki oraz snucie wakacyjnych planów. Niektórzy
wybierają się w listopadzie do Meksyku, inni będą
w lipcu zwiedzać kraj z biegiem Wisły, a jeszcze inni
tylko duchowo łączyć się z tymi, którzy mogli wyjechać.
C’est la vie! Wszyscy jednak czują się cudownie
w tej istniejącej już 50 lat Węźlackiej Rodzinie.
Lechosław Stępień SSW
Byli wychowankowie postulują, by
nagrodę “Principe de Asturias” przyznać Salezjanom Księdza Bosko
Światowa Konfederacja Byłych Wychowanków Salezjańskich zwróciła się z prośbą do Fundacji “Principe de
Asturias”, by ta przyznała Nagrodę “Principe de Asturias de la Concordia 2014” Salezjanom Księdza Bosko.
Stąd też w kwietniu Światowa Konfederacja BWS poinformowała salezjanów zgromadzonych na Kapitule Generalnej 27 o zamiarze zgłoszenia kandydatury Zgromadzenia w dowód uznania dla Księdza Bosko i jego posłannictwa, realizowanego obecnie w 132 krajach.
Spotkało się to z
poparciem przeszło 10.800 zwolenników tej inicjatywy.
29
Spotkanie autorskie
ks. Antoniego Gabrela w Płocku
11 maja br. na Stanisławówce odbyło się spotkanie
z księdzem Antonim Gabrelem, długoletnim duszpasterzem akademickim w łódzkim Węźle.
Ks. Antoni na wszystkich niedzielnych Mszach św.
głosił kazania i promował swój ostatni tomik ,zawierający refleksje zainspirowane powiedzeniami naszych
milusińskich. Rozważania te skierowane są przede
wszystkim do dorosłych, zmuszają do zastanowienia
nad własnym postępowaniem. Autor niczego nie narzuca, nie nakazuje, nie poucza, ale pokazując, jak dziecko postrzega świat, uświadamia nam prawdy, które
często bagatelizujemy,
lekceważymy bądź nie
przywiązujemy do nich
wagi. Autorka wstępu
H. Mazur zwraca uwagę
na to, że ksiądz w swoich komentarzach dał
wspaniałą edukację dorosłym (…), czego nie
powinniśmy pomijać w
kontaktach z dziećmi,
a co tak naprawdę jest
najważniejsze, czyli okazywanie szacunku, zachowanie
godności i wspieranie autonomii dziecka oraz bycie autentycznym w swoim postępowaniu.
Po południu, dzięki przychylności ks. proboszcza
dr. Jana Rusieckiego, odbyło się spotkanie autorskie zorganizowane przez Annę Parys, prezesa Stowarzyszenia
Rodzin Katolickich przy parafii św. Stanisława Kostki,
w którym wzięło udział kilkadziesiąt osób. Po zaprezentowaniu sylwetki autora pisząca te słowa przedstawiła
jego dorobek literacki, zwracając uwagę na dewizę życiową ks. Antoniego Gabrela, który w jednej ze swoich
publikacji powiedział: „To wielki dar być przyjacielem
Boga i ludzi przez całe życie”.
z Europy. Uczestniczyło w nim około pięćdziesięciu
osób: byłych wychowanków, prezesów i delegatów salezjańskich z 8 krajów: Bośni i Hercegowiny, Chorwacji,
Hiszpanii, Francji, Słowacji, Słowenii, Włoch i Polski.
Kongres “EuroGex” rozpoczął się wieczorem w dniu
1 maja prezentacją i słowami powitania ks. Insp. Dariusza Bartochy.
Cele spotkania były następujące: zastanowić się nad
Prawami człowieka i wartościami społecznej Nauki
Kościoła w Europie; ułatwić poznanie osób oraz znaczących i symbolicznych miejsc dla Europy i świata;
wzmocnić jedność i rozwój kół lokalnych Stowarzyszenia Byłych Wychowanków; poznać stuletnią rzeczywistość Rodziny Salezjańskiej w Polsce oraz zapewnić
wspólnotową formację byłych wychowanków salezjańskich, prezesów i delegatów salezjańskich w Europie.
Spotkanie zakończyło się Mszą św. niedzielną, której
przewodniczył ks. Luis Fernando Álvarez, krajowy delegat z Hiszpanii.
Kongres “EuroGex” był koordynowany przez wiceprezes, panią Ewelinę Matyjasik i jej ekipę składającą się
z członków różnych kół lokalnych z terenu Polski.
Szwajcaria – Salezjanie
współpracownicy w siedzibie ONZ
W dniach 11-15 czerwca w pomieszczeniach Biur Praw
Człowieka w Genewie niektórzy członkowie Światowej
Rady Salezjanów Współpracowników odbyli spotkanie
celem zastanowienia się nad znaczeniem obecności Stowarzyszenia w działalności Organizacji.
Leonarda Mejer
Europejski Kongres Młodych Byłych
Wychowanków Salezjańskich
W dniach 1-4 maja w Oświęcimiu miał miejsce Europejski Kongres Młodych Byłych Wychowanków Salezjańskich (EuroGex) oraz spotkanie prezesów i delegatów
30
Na kanonizację Jana Pawła II
Idąc tedy nauczajcie
Z codzienności do świętości
Na mojej misyjnej drodze często spotykam diamenty.
Cotygodniowa wizyta w domu dla chłopaków ulicy.
Przed odrabianiem lekcji z dziećmi zaglądam jeszcze do
kuchni. Drobna kobieta, niższa ode mnie o głowę, miesza coś w wielkim garnku. Od wczesnego ranka krząta
się po kuchni, by w południe chłopcy mogli zjeść ciepły
obiad. To pani Leticia. Gdy ją poznałam byłam przekonana, że jak sporo babć uwielbia gotować i dlatego
pomaga w domu. Jednak zapytana całkowicie temu zaprzecza: „Nie lubię gotować! Kto lubi gotować i sprzątać? Wolałabym leżeć i nic nie robić, ale robię to z miłości. Przecież Bóg chce, byśmy służyli innym”. Niby nic
takiego. Po prostu nie lubi gotować. Dla mnie to jednak
ogromna lekcja miłości i poświęcenia. Poświęcenia,
które nie jest skwaszone. Pani Leticia uśmiecha się do
każdego z chłopców. I od kuchni uczy, co znaczy kochać
innych.
Wizyta i spowiedź u
księży Amerykanów
z sąsiedniej parafii.
Gdy dojeżdżamy na
miejsce okazuje się,
że ksiądz Gregorio
jest mocno zabiegany. Na jego twarzy maluje się zmęczenie. Zaraz musi
wyjść na Mszę Świętą, a tu jeszcze małżeństwo, które
przyszło po poradę i ja do spowiedzi. Ale wcale nie czuję, że jestem intruzem. Ksiądz wita mnie z uśmiechem i
okrzykiem „Amiga” (przyjaciółka). Poświęca mi czas i
powtarza wielokrotnie, że jest zawsze do mojej dyspozycji, jeśli potrzebuję duchowego wsparcia. Na pożegnanie obdarowuje mnie workami na śmieci, które w
Wenezueli bardzo ciężko zdobyć. Niby nic. Po prostu
worek na śmieci. Dla mnie to jednak wspaniały przykład, że pomimo naszego zmęczenia i zabiegania mamy
ciągle myśleć o innych, a nie martwić się o czubek własnego nosa.
Na koniec Eucharystii witam się z Marią. Dawno jej nie
widziałam. Wystarczy jedno spojrzenie, aby dostrzec, że
mocno schudła i walczy z chorobą. Ściskamy się mocno, jakbyśmy miały się znów długo nie zobaczyć. Mimo
wszystko bije z tej młodej dziewczyny radość. Po prostu
uścisk doprawiony uśmiechem. Dla mnie to jednak wzór
zaufania Bogu i oddania Mu wszystkiego. Nieważne, co
się dzieje. Czy jesteśmy osłabieni, czy tryskamy zdrowiem, mamy iść do ludzi z uśmiechem. Nie chodzi o to
by mijać ich ukradkiem ze spuszczoną głową, byle tylko
dali nam spokój.
Na mojej misyjnej drodze uśmiechniętych diamentów
jest dużo więcej. Chciałabym kiedyś stać się dla kogoś
takim diamentem.
Agnieszka Kania
Wenezuela, San Felix
23 marca 2014
Strzał w dziesiątkę
Bóg niespodziewanie podrzucił mi wspaniały prezent.
Niedawno miałam możliwość spędzić jeden z moich
misyjnych weekendów z pozostałymi wolontariuszami,
którzy pracują na różnych placówkach w Zambii.
Niesamowity czas, który pozostawił po sobie konkretne
ślady. Poprzez modlitwę, nocne pogaduchy jak i przez
wygłupy. Po wielu rozmowach, których tematem przewodnim była nasza codzienność w Zambii, doszliśmy
radośnie do jednego wniosku. A mianowicie do takiego,
że jesteśmy niezmiernie wdzięczni Bogu za czas pracy
na misjach. Ale także za to, że posłał nas do najodpowiedniejszych miejsc, w najlepszej godzinie naszego
życia. Natomiast podział Wolontariuszy nazwaliśmy
strzałem w dziesiątkę.
Wydawać by się mogło, że to gdzie wylądujemy, co będziemy robić i z kim przyjdzie nam współpracować nie
będzie miało znaczenia. Jednak doświadczenie pokazuje co innego. Dlaczego? Bo każdy potrzebuje innego
rodzaju nawrócenia, oczyszczenia i wzrostu. Bo każdy
posiada odmienny bagaż doświadczeń, zdolności i słabości. Bo każdy ma inny sposób na ciągnięcie siebie i
innych dusz do Wiecznej Radości.
City of Hope czyli Miasto Nadziei w Lusace, to dom
dla dziewczynek ulicy w stolicy Zambii. Oto moje aktualne miejsce pobytu. Tym co najbardziej mnie tu cieszy jest obecność Pana Boga. Tutaj czuję, że na każdym
kroku Miłość mnie doświadcza, oczyszcza i hartuje. A
to wszystko po to, bym jeszcze bardziej kochała. Bym
z coraz głębszą
wiarą, nie tracąc
nadziei, zmierzała
dzielnie do celu –
do Nieba.
Agnieszka Wojda
Zambia, Lusaka
7 kwietnia 2014
31
Niezapowiedziana
Kreatywnie, czy z supermarketu?
Pierwszy dzień Wielkiego Tygodnia. Wielki Poniedziałek. Przed południem otrzymujemy wiadomość, że
zmarł chłopiec z pobliskiej wioski, uczeń naszej szkoły – „Don Bosco Primary School”. Często przychodził
również do oratorium.
Ciemne okulary od niedawna są moim wiernym kompanem. Chronią moje oczy przed tumanami kurzu i rażącym słońcem. Zakładam je i wychodzę za bramkę misji.
Luckson miał anemię. W niedzielę bardzo źle się poczuł. Ktoś odwiózł go do kliniki, a potem do szpitala.
Okazało się, że ma malarię. Organizm był za słaby. Natępnego ranka Lucky odszedł.
We wtorek jest pogrzeb. Lucky był anglikaninem, więc
nabożeństwo jest w domu. Mężczyźni przygotowują
ciało by włożyć je do trumny. Kobiety zostają na zewnątrz, część siedzi i wylewa łzy po zmarłym, część tańczy i śpiewa. Siadam razem z kobietami i przekładam
paciorki różańca odmawiając różaniec. Rozpoczyna się
nabożeństwo. Ostatnie pożegnania, przemowy, ostatnie
piosenki dla brata, kolegi, sąsiada. Wspólna modlitwa.
Po ceremonii, jedziemy na cmentarz, który wcale nie
przypomina cmentarza. Wszystko porośnięte jest bujnymi zaroślami. Groby stanowią kopce usypane z piachu.
Mężczyźni biorą trumnę na ramiona i podążają przodem. Reszta kroczy za nimi przedzierając się przez dzikie chaszcze. Gdy docieramy na miejsce trumna zostaje
spuszczona do przygotowanego wcześniej dołu. Kolejni
młodzi mężczyźni łopatami zakopują grób. Z usypanego
kopca kobiety wybierają wystające korzenie i uklepują
ziemię. Kilka osób wtyka zerwane przed chwilą małe
zielone gałęzie. Potem łapiąc się za ręce stajemy wokół
grobu i modlimy się.
Prosto z cmentarza jedziemy jeszcze raz do domu zmarłego. Siadamy na podłodze i w skupieniu czuwamy wraz
z najbliższymi jeszcze kilka minut.
Luckson - Lucky był chłopcem dość spokojnym. Miał
17 lat, ale z powodu niskiego wzrostu wyglądał na 14.
Jego rodzice zmarli. Mieszkał z babcią. Nauka nie przychodziła mu z łatwością, dlatego mimo swojego wieku
był dopiero w 7 klasie. Lucky często przychodził do naszego oratorium. Grał króla w naszym Bożonarodzeniowym przedstawieniu. Teraz jest już po drugiej stronie.
Wierzę, że Pan Bóg przygotował dla niego miejsce.
Judyta Machnicka
Zambia, Mansa
17 kwietnia 2014
32
Na pierwszym planie widzę dzieci. Przemieszczają się
jak maleńkie elektrony w każdą stronę. Niektóre znalazły starą oponę i biegną z nią przed siebie. Co jakiś
czas zatrzymują się, siadają na niej i odpoczywają. Po
czym znów przemierzają wioskę turlając oponę. Dalej
idzie dwóch chłopców. Ciągną za sobą sznurki z kolorowymi ciężarówkami. Zrobili je samodzielnie ze znalezionych kartonów, nakrętek po napojach i gwoździ. Kolejne dzieci kopią piłkę, którą wykonali z balona, starej
włóczki i plastikowych torebek. Dziewczynki bawią się
lalkami, które ulepiły wcześniej z gliny.
Przechodząc obok zambijskich maluchów, rozmyślam o
dzieciach w Polsce. Gdzie zgubiła się ich kreatywność
i pomysłowość. Przykryta jest nadmiarem sklepowych
zabawek, jak tumanem kurzu. Urodziny, Imieniny,
Dzień Dziecka, Gwiazdka, Zajączek, Pierwsza Komunia, odwiedziny przyjaciół… Wszystkie te uroczystości
skupiają się na prezentach. Przeróżnych zabawkach. Począwszy od lalek - wampirów, przez śmierdzące pacynki, aż po edukacyjne zestawy. Jedne bardzo kolorowe,
inne w odstraszających barwach. Jedne z atestem, inne
polecane przez Ministerstwo Oświaty.
Czy posiadanie zabawek ze sklepu sprawia, że dzieci są
szczęśliwsze? Jedno jest pewne. W nadmiarze zaciemniają dziecięce umysły. Sprawiają, że ich naturalna kreatywność umiera.
Judyta Machnicka
Zambia, Mansa
4 czerwca 2014
Żniwa na pustyni
12 misyjnych miesięcy skurczyło się. Próbuję ogarnąć
myślą tysiące dzieci, które przewinęły się w tym czasie przez Bosconię i Oratoria na slumsach. Patrzę na te
wszystkie tygodnie i każdy jego dzień spędzony w Oratorium. Chciałoby się spytać – czy coś się przez ten czas
zmieniło? Ktoś się nawrócił? Ktoś pociągnięty moim
świadectwem przyjął chrzest? Albo zafascynowany pracą misyjną ruszył w świat, by świadczyć o Panu Bogu?
Nie wydaje mi się. A przynajmniej nic o tym nie wiem.
Można by powiedzieć – słabo. Bo przecież „po owocach
ich poznacie”.
Ale chwileczkę. Pytanie wraca. Po co wyjechałam na
misje? Czy po to, żeby z otwartym Pismem Świętym
w jednej i krzyżem w drugiej ręce wołać po rogach ulic
„Nawracajcie się!? ” A może po to, żeby zbawić cały
świat i jeszcze trochę? Chyba jednak nie. I gdyby taki
był cel wyjazdu zapewne nigdy bym się nie zdecydowała.
„Moim pokarmem jest wypełnić wolę Tego, który mnie
posłał, i wykonywać jego dzieło.” (J 4,34)
Podążać naprzód szczególnie, gdy się nie zna drogi.
Gdy owoce widać lub nie. I gdy stajemy przed ścianą
problemów z Chrystusowym i Jego pytaniem: „Kochasz
mnie?” Misja to czas by z wiarą uczynić krok naprzód
tak, by Bóg nie musiał powtarzać pytania.
„Czyż nie mówicie: „Jeszcze cztery miesiące, a nadejdą
żniwa? Oto powiadam wam: podnieście oczy i popatrzcie na pola, jak się bielą na żniwo.” (J 4, 35)
Więc podnoszę oczy i widzę 13-letniego Meydeisona,
który na zwróconą mu uwagę nie odpowiada już wianuszkiem przekleństw. Teraz mówi przepraszam i przychodzi się przytulić. Widzę czterech największych rozrabiaków, którzy jako jedyni zostają na wieczornej Mszy
Świętej. Widzę, że szczegółowo zaplanowane zajęcia taneczne na slumsach kończą się półgodzinną posiadówką
na środku jałowego placu. Na rozmowach o Polsce. O
tym, czy są tam psy, czy rośnie ryż i czy w telewizji
lecą teleturnieje. Widzę Abigeil, która po przypadkowej
rozmowie zamieniła parciany worek na plecak z zeszytami. Teraz zamiast zbierać paszę dla osła, przychodzi
do Bosconii żeby się uczyć i grać.
„Żniwiarz otrzymuje już zapłatę i zbiera plon na życie
wieczne, tak iż siewca cieszy się razem ze żniwiarzem.”
(J 4, 36)
Małgorzata Bożek
Peru, Piura
5 kwietnia 2014
Próba pustyni
Pewnego dnia Pan Bóg wyprowadził mnie na pustynię.
Zapisał mnie na przyśpieszony, roczny kurs przetrwania.
To kurs dla tych, co odważyli się Mu zaufać. Wszystko
po to, aby nauczyć mnie pragnąć. Aby już nigdy więcej
mdły posmak piasku nie był tym, co wypełnia moje usta
i nieudolnie próbuje nasycić. Wszystko, abym zaczęła
czuć głód i już nigdy więcej nie szukała nic innego, poza
Jego manną.
Bo gdy głodna, z workiem siana na plecach, szurałam
przez pole kukurydzy, On przyszedł. Miał taczkę, był
brudny i zapracowany, ale nakarmił mnie pytaniami o
polskie warzywa. Gdy spragniona przełykałam łzy zmęczenia, zafundował mi kilka głupich min i arbuzowego
cukierka. A potem podzielił się porcją zachwytów na temat dzisiejszego meczu w oratorium na slumsach.
Bo gdy z
pustym
żołądkiem
pompowałam piłki
na popołudniowe
zajęcia z
dziećmi,
rzucił mi
się na szyję i zamiast Senorita, krzyknął Mama. Gdy spragniona
słuchałam opowieści o kolejnych bandach z okolicy,
które kradną i zabijają na zlecenie, szturchnięciem łokcia przypomniał mi, że to właśnie z jedną z nich skakałam przez sznura w niedzielny poranek.
Pewnego dnia Pan Bóg wyprowadził mnie na pustynię.
Wszystko po to, aby nauczyć mnie, że prawdziwy głód
i pragnienie może ugasić tylko On. I że jeśli tylko dam
się nakarmić, pustynia zamieni się w Ziemię Obiecaną.
Taką, której próżno szukać i przez czterdzieści lat.
Małgorzata Bożek
Peru, Piura
26 czerwca 2014
33
Polska inkubatorem dla katolików
Z czego słynie Polska wie każdy Polak. Ale każdy
ma zapewne swoją indywidualną odpowiedź. Górale
odpowiedzą, że z gór i oscypków. Inni, że z pięknego
Krakowa, Lajkonika i Smoka Wawelskiego. Nie można
zapomnieć o warszawskich perełkach. Duma wypchnęła
ludzi morza na sam szczyt mapy Polski. Wiecznie dumni
ze starego Gdańska, nowoczesnej Gdyni i turystycznego
Sopotu. My Polacy mamy też swoje zwyczaje i przekonania. Wielkosobotnie malowanie jajek i święcenie pokarmów to jedynie początek wyliczanki. Mamy też inną
dumę narodową, której nie doceniamy.
To co mamy najcenniejszego to wciąż niezachwianą wiarę w Boga. Wspominam 966 rok i chrzest Polski,
króla Jana Kazimierza i ślubowanie Maryi „Ciebie dziś
za Patronkę i Królową obieram”. Mamy grono zasłużonych świętych i błogosławionych polskich danych nam
za przykład w kroczeniu za Chrystusem. Całe to bogactwo pomaga nam umacniać naszą wiarę. Jest jej fundamentem.
Polskie kolana zgięte przed Najświętszym Sakramentem, niepojęty kult Maryi, wylane łzy i przelana
krew w obronie wiary. Obecnie żyję w Wenezueli. W
nowym kraju, innej kulturze. Ale czerpię wciąż z polskiego źródła wiary. Z polskiego Kościoła Katolickiego w którym się wychowałam. Dopiero tu na drugim
końcu świata widzę, że zgarbione babcie są skarbem, a
młodzież nadzieją kościoła. Że nieraz powolne śpiewy
wyrażają szacunek dla liturgii, a pełne kościoły i kilka mszy świętych każdego dnia to niezasłużony dar od
Boga. Rzesze ludzi pielgrzymujących do tronu Matki
Najświętszej, aby ofiarować swoje życie pod Jej opiekę,
to piękny wyraz Polaków zaufania Maryi.
Tu w Wenezueli, w kraju uchodzącym za katolicki,
widzę pusty kościół. Muzyka „liturgiczna” czasem przypomina dobry koncert, a Msza Święta to czas na rozmowy ze znajomymi. Wenezuelski kościół wciąż cierpi
na atak ze strony sekt i brak powołań kapłańskich. Na
przeciętny kościół lub kaplicę przypada mniej niż jeden
ksiądz. Dostrzegam obojętność wobec Miłości Bożej,
wobec sakramentów świętych. Żyję w świecie, gdzie
człowiek chce być silny siłownią, a nie mocą Bożą. Zabawa w pseudomałżeństwo jest tak bardzo zakorzeniona
w kulturę, że trudno spotkać kompletną rodzinę. Podręcznikowa rodzina, gdzie mama jest żoną taty, a dzieci
są obojga małżonków, to już chyba nawet nie marzenie
przeciętnego wenezuelskiego dziecka.
Wenezuelczyk zapytany o samopoczucie zawsze
odpowiada „dobrze”. Według statystyk uchodzą jako je34
den z najszczęśliwszych narodów świata. Czy szczęście
oznacza bogactwo, urodę czy sławę? Czy może czyste
serce, pokój ducha i wewnętrzną radość, która objawia
się pięknym uśmiechem na ludzkiej twarzy. Ty sam
wiesz co dla Ciebie oznacza szczęście?!
Małgorzata Wiśniewska
Wenezuela, San Felix
18 maja 2014
Szczęśliwa szczęściara
Gdyby słońce i wiatr wysuszały zęby, moje już dawno byłoby pokruszone. Rzadko kiedy uśmiech schodzi
mi z twarzy. Często mam momenty kiedy czuję się
pijana radością. Jedyne na co mam wtedy ochotę, to
uwielbiać Tatę za piękno, które mi daje. Tańczę wtedy
lub śpiewam. Nieraz odchylam głowę w stronę nieba i
cieszę się jak małe dziecko. Uwielbiam te chwile!
Zambia – Lufubu. Po kilku godzinach chodzenia po
mieście wchodzę do katolickiej księgarni. Wybieram
dwie kartki z afrykańskim wzorem i podchodzę do kasy.
Zza lady wyłania się piękna twarz młodej ekspedientki.
Wita mnie z wielkim uśmiechem na twarzy i pyta o moje
samopoczucie. Odwzajemniam się tym samym. Nawiązujemy krótką rozmowę. Czarnoskóra dziewczyna chce
wiedzieć skąd pochodzę. „Z Polski!” – odpowiadam
dumnie. Podekscytowana ekspedientka woła kompana:
„Musonda! Pozdrów koleżankę po polsku!” Nagle zza
rogu wyłania się Zambijczyk, który woła „Ścięść Bozie!”. Kąciki moich ust podnoszą się do góry.
Zaraz potem od wesołego sprzedawcy dowiaduję
się po polsku, że „rzodkiewki tutaj nie sprzedają”. Zamieniam z nim kilka zdań i wracam do sprzedawczyni,
która pakuje moje pocztówki. Dziewczyna kontynuuje
swój wywiad i pyta o moje imię. Gdy otrzymuje odpowiedź, wyciąga rękę w geście przywitania i przedstawia
się jako Melinda. „Masz już jakieś zambijskie imię?”pyta. Przyznaję, że już kilka miesięcy czekam na jakieś.
Po chwili zastanowienia ekspedientka nadaje mi imię
Chimwemwe.
Chimwemwe w języku chiwa znaczy szczęście, radość. Melinda nie mogła wybrać lepszego imienia. W
Afryce znaczenie imion jest bardzo ważne. Dzieci dostają je zgodnie z tym, w jakich okolicznościach przyszły na świat. Zambijczycy co chwilę pytają: „Co znaczy Twoje imię?”
Po zakupach Melinda pozdrawia mnie serdecznie
i mówi, że mam się czuć tu jak w domu. Wychodzą
z księgarni jeszcze szczęśliwsza, jako Chimwemwe
Szczeradłowska.
Patrycja Szczeradłowska
Zambia, Lufubu
7 kwietnia 2014
Już w Domu Ojca
Feniks Diamentowy
dla ks. Remigiusza Popowskiego
Ks. Remigiusz Popowski otrzymał Diamentowego Feniksa – nagrodę Stowarzyszenia Wydawców Katolickich.
Wspomnienia
Ksiądz profesor Remigiusz Popowski urodził się 10
marca 1936 roku we wsi Jasionna k. Łowicza. W roku
1945 rodzina przeniosła się na Pomorze. Wstąpił do Niższego Seminarium Duchownego Księży Salezjanów w
Lądzie nad Wartą w roku 1950, a następnie kontynuował
naukę oraz formację salezjańską w nowicjacie w Czerwińsku nad Wisłą. Tam też złożył pierwsze śluby zakonne 2 sierpnia 1953 roku.
Studia filozoficzne odbywał w latach 1953-1955 w Woźniakowie-Kutnie, zaś kolejne 3 lata praktyki salezjańskiej, tzw. asystencji przeżywał we Fromborku w parafii
katedralnej. Po jej ukończeniu kontynuował studia teologiczne w salezjańskim seminarium duchownym w Lądzie nad Wartą.
Podczas odbywających się od 3 do 6 kwietnia XX Targów Wydawców Katolickich odbyło się uroczyste wręczenie FENIKSÓW – nagrody przyznawanej przez Stowarzyszenia Wydawców Katolickich.
Święcenia kapłańskie w zgromadzeniu salezjańskim
przyjął 3 czerwca 1962 roku. Wtedy też podjął studia
z filologii klasycznej na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. W latach 1967-1969 pracował w Czerwińsku
jako kierownik studiów i wykładowca jęz. łacińskiego
w Wyższym Seminarium Duchownym Towarzystwa Salezjańskiego.
Jednym z laureatów był salezjanin z Lublina ks. prof.
Remigiusz Popowski. Otrzymał on Feniksa Diamentowego za „obszerny i unikatowy pod względem jakości
warsztatu dorobek translatorski, w tym za najnowszy
przekład „Septuaginty” jako opus vitae laureata”. Nagrodę otrzymała również Oficyna Wydawnicza Vocatio
za „propagowanie twórczości translatorskiej” ks. prof.
Remigiusza Popowskiego wyrażonej m.in. w przekładzie „Septuaginty” i Nowego Testamentu oraz licznych
edycjach słownikowych.
W roku 1969, po decyzji przełożonych zakonnych, ponownie wrócił na KUL, gdzie został zatrudniony w ówczesnej Katedrze Greckiej na Sekcji Filologii Klasycznej. Stopień naukowy doktora uzyskał w roku 1974, zaś
tytuł doktora habilitowanego zdobył w roku 1985. W
czasie pracy na KUL-u ks. Remigiusz Popowski wyjeżdżał kilkakrotnie do Belgii jako stypendysta katolickich
uniwersytetów, gdzie oprócz swoich badań naukowych
prowadził również ćwiczenia z języka polskiego dla tamtejszych studentów.
Nagrody wręczono podczas gali w salezjańskiej bazylice Najświętszego Serca Jezusowego na warszawskiej
Pradze.
Ksiądz Remigiusz to niewątpliwie jeden z bardziej zasłużonych pracowników naukowo-dydaktycznych Wydziału Nauk Humanistycznych KUL w ostatnich dziesięcioleciach. Przez cały ten czas, zwłaszcza w najtrudniejszym okresie dokonujących się w Polsce przemian,
w latach 1989-1999, pełnił w sposób odpowiedzialny
funkcję prodziekana (1989-93), a następnie (1993-1999)
dziekana tego Wydziału. To dzięki Jego wyjątkowemu
zaangażowaniu i wielkiemu poczuciu odpowiedzialności za rozwój kadry i całokształt procesu dydaktycznego
Wydział Nauk Humanistycznych bez większych komplikacji mógł sprostać wyzwaniu czasu i zwiększyć liczbę
swych studentów.
ciąg dalszy str. 38
35
Już w Domu Ojca
ŚP., Ksiądz Profesor dr hab. Remigiusz Popowski SDB
urodzony 10 marca 1936 r. w Jasionnej
zmarł 15 maja 2014 r. w Lublinie
Profesor zwyczajny
Emerytowany Pracownik Instytutu Filologii Klasycznej
Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II
długoletni Kierownik Katedry Języka i Literatury Greckiej Późnego Antyku
Prodziekan Wydziału Nauk Humanistycznych KUL w latach 1989-1993
Dziekan Wydziału Nauk Humanistycznych KUL w latach 1993-1999
wybitny specjalista w zakresie językoznawstwa i literatury greckiej,
w szczególności leksykografii i semantyki Nowego Testamentu oraz Septuaginty
członek Towarzystwa Naukowego KUL,
Lubelskiego Towarzystwa Naukowego,
Polskiego Towarzystwa Językoznawczego,
Polskiego Towarzystwa Językoznawstwa Kognitywnego,
Komitetu Nauk o Kulturze Antycznej Polskiej Akademii Nauk,
w latach 1992-1998 zastępca przewodniczącego
Komitetu Głównego Olimpiady Języka Łacińskiego,
Honorowy Członek Polskiego Towarzystwa Filologicznego
wieloletni Przewodniczący Lubelskiego Koła PTF
odznaczony nagrodą
Ministra Edukacji Narodowej za Wielki Słownik Grecko-Polski Nowego Testamentu
Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski - Polonia Restituta
nagrodą Stowarzyszenia Wydawców Katolickich - FENIKS Diamentowy
za przekład Septuaginty.
Ceniony badacz i nauczyciel akademicki,
wychowawca wielu pokoleń filologów,
człowiek wielkiej dobroci i życzliwości,
wielki miłośnik górskich wędrówek
Msza Święta żałobna zostanie odprawiona w poniedziałek 19 maja o godz. 11.00
w Kościele Akademickim KUL.
Uroczystości pogrzebowe odbędą się po Mszy Świętej
na cmentarzu przy ul. Unickiej w Lublinie.
Polecamy śp. Księdza Profesora modlitwie Requiescat in pace…
Rektor, Senat, Dziekan Wydziału Nauk Humanistycznych
Pracownicy Instytutu Filologii Klasycznej
Pracownicy Dziekanatu Wydziału Nauk Humanistycznych
Społeczność Akademicka Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II
Przyjaciele i Uczniowie
36
Już w Domu Ojca
Dnia 15 maja 2014 r.
ODSZEDŁ DO PANA
ŚP.
Ksiądz Profesor
Remigiusz
POPOWSKI
W 78 roku życia, 61 ślubów zakonnych
i 52 roku kapłaństwa
Curriculum vitae:
ur. 10.03.1936 – Jasionna k. Łowicza
1952-1953 - Nowicjat: Czerwińsk nad Wisłą
02.08.1953 - Pierwsze śluby zakonne: Czerwińsk nad Wisłą
1953-1955 - Studia filozoficzne: Woźniaków
1955-1958 - Asystencja: Frombork
1958-1962 - Student teologii: Ląd nad Wartą
03.06.1962 - Święcenia kapłańskie: Ląd nad Wartą
1962-1967 - Lublin: student filologii klasycznej na Katolickim
Uniwersytecie Lubelskim
1967-1969 - Czerwińsk nad Wisłą: kierownik studiów i wykładowca j.
łacińskiego w WSD TS
1969–2014 - Lublin: pracownik naukowy KUL; 1974 – doktorat;
1979-1981 -dyrektor wspólnoty; 1985 – habilitacja;
1992 – profesor nadzwyczajny; 1993 – 1999 – dziekan
Wydziału Nauk Humanistycznych KUL; 1999 – profesor
zwyczajny; 2000-2009 – dyrektor wspólnoty.
Uroczystości pogrzebowe odbędą się
w poniedziałek, 19 maja 2014 r. o godz. 11.00
w Kościele Akademickim KUL
złożenie ciała do grobu
na cmentarzu przy ul. Unickiej w Lublinie
Polecajmy ks. Remigiusza Bożemu Miłosierdziu
37
Już w Domu Ojca
Te same zalety, połączone z pasją badawczą i zamiłowaniem do poszukiwania prawdy i do rozwiązywania w jej
duchu trudnych problemów, pozwoliły ks. Popowskiemu
znaleźć, mimo tak rozlicznych obowiązków, czas na własną pracę naukową oraz na kierowanie badaniami dość
licznej grupy magistrantów i doktorantów. W okresie
ostatnich kilkunastu lat ks. prof. Remigiusz Popowski
opracował m.in. Wielki Słownik grecko-polski Nowego
Testamentu, za który został wyróżniony nagrodą Ministra Edukacji Narodowej. Swą doskonałą znajomość
języka greckiego i swe wieloletnie studia nad różnymi aspektami języka Nowego Testamentu wykorzystał
z kolei praktycznie, w nieocenionej dla badań biblijnych
publikacji dwujęzycznego grecko-polskiego, interlinearnego wydania całego Nowego Testamentu. Sześciokrotne wydanie tego monumentalnego dzieła (liczącego ok.
1300 stron) w okresie niespełna pięciu lat (1993-1997)
najlepiej świadczy o jego doniosłości i użyteczności dla
studiów biblijnych w Polsce.
Zwieńczeniem biblijnych zainteresowań ks. prof. Remigiusza Popowskiego jest dokonany przez niego, z
właściwą mu filologiczną precyzją i z jego filologiczno-historycznym komentarzem, przekład całego Nowego
Testamentu. Zaś rzeczywiste ukoronowanie studiów nad
całą Biblią stanowi jej pełne, nowe tłumaczenie z języka greckiego ukończone w 2014 r. czyli Septuaginta.
W kwietniu bieżącego roku Stowarzyszenie Wydawców
Katolickich uhonorowało to dzieło nagrodą specjalną Diamentowym Feniksem.
Autorytet Księdza Remigiusza – duchowego syna ks.
Bosko dawno przekroczył mury tutejszej Uczelni. Całe
środowisko filologiczne w Polsce, wysoko ceniąc jego
osiągnięcia naukowe od lat powierzało mu pełnienie
wielu odpowiedzialnych i zaszczytnych funkcji. Przez
ponad 20 lat był członkiem Zarządu Głównego Polskiego
Towarzystwa Filologicznego. Przez wiele lat pełnił funkcję wiceprzewodniczącego Ogólnopolskiej Olimpiady
z języka łacińskiego, był członkiem Polskiego Towarzystwa Językoznawczego i Polskiego Towarzystwa Językoznawstwa Kognitywnego, Towarzystwa Naukowego
KUL, Lubelskiego Towarzystwa Naukowego, wreszcie
Komitetu Nauk o Kulturze Antycznej Polskiej Akademii
Nauk. Było to we wszystkich przypadkach członkostwo
aktywne, poparte nie tylko udziałem w naukowych posiedzeniach, lecz wygłaszaniem własnych referatów i
zabieraniem głosu w dyskusji.
cę społeczną dla Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, a w szczególności za pełną oddania pracę związaną
z kontaktami Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego ze
Stolicą Apostolską. Ponadto Prezydent Rzeczypospolitej
przyznał mu w 2000 r. Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (Polonia Restituta).
Ks. prof. Remigiusz Popowski pozostanie w pamięci nie
tylko jako wybitny badacz i znawca antycznej greki, lecz
także jako wspaniały, choć wymagający dydaktyk, poświęcający wiele czasu swoim studentom i doktorantom,
cierpliwie uczący ich dokładności i rzetelności badań
naukowych a także i precyzji wyrażania myśli. Jako salezjanin niezwykle cenił sobie kontakty ze studentami.
Organizował wspólne krótkie wyjazdy w trakcie roku
akademickiego, które integrowały studentów filologii
klasycznej, a jednocześnie umożliwiały im poznanie ciekawych rejonów Polski. Corocznie, nawet będąc już na
emeryturze i po przebyciu poważnych operacji organizował wakacyjny obóz pod namiotami dla studentów i
absolwentów KUL.
Pozostawił po sobie nie tylko liczne i niezwykle cenne
dokonania naukowe, lecz także pozostanie w pamięci jako wzór autentycznego salezjanina, wychowawcy
i prawdziwego humanisty, a jednocześnie człowieka
wielkiej prostoty i skromności, wrażliwego na potrzeby
bliźnich. Ks. Remigiusz odszedł do wieczności dnia 15
maja, po wieloletnich zmaganiach się z chorobą nowotworową. Polecajmy go w modlitwie Zbawicielowi.
ks. Mariusz Lach sdb
Z ostatniej chwili
„Ogłoszenie społeczne”
Ks. Juljan Dzierżak, dyrektor Salezjańskiego Liceum Ogólnokształcącego im. św. Jana Bosko w Łodzi
przy ulicy Wodnej informuje z „pokorną satysfakcją” że w bieżącym
roku szkolnym wszyscy uczniowie
klas maturalnych (54 osoby) zdali
maturę!
Z kilku otrzymanych nagród rektorskich najbardziej prestiżową była nagroda przyznana w 1996 r. za ofiarną pra38
Żyrardów - Święto Radości
Żyrardów - Szkoła Podstawowa nr. 3: plastyczny konkurs o Janie Pawle II
Pro Memoria,
Memoria, Nr.
Nr. 01/02/03/14
04/05/06/14 -- Styczeń/Luty/Marzec
Kwiecień/Maj/Czerwiec
2014
Pro
2014
39
39
Ikona: „Chrystus krzewem winnym”
Wprowadzenie do dokumentu 27 KG
40
Salezjanie
Księdza Bosko
PRO MEMORIA - Biuletyn Inspektorii św. Stanisława Kostki w Warszawie
Memoria,
Nr. 04/05/06/14
- Kwiecień/Maj/Czerwiec 2014
ul. Kawęczyńska 53, 03-775 Warszawa, tel:Pro
22 5186
211, e-mail:
[email protected]
Redagują: ks. Antoni Gabrel sdb - redaktor, Barbara Przybysz ssw - korektor,
Andrzej Bodek ssw - skład komputerowy, przeglądarka internetowa: http://www.promemoria.net.pl

Pro Memoria 04

Transkrypt

Podobne dokumenty

Gimnazjum i Liceum Towarzystwa Salezjańskiego

Cagliero Nr 06

Cagliero Nr 26