REYMIX - Plus - WszystkoDoBudowyDomu.pl

Zaprawa Murarska M10 REYMIX - Plus
Sposób przygotowania
Zawartość worka naleŜy dokładnie wymieszać, najlepiej
mechanicznie
z zalecaną ilością czystej wody.
Po uzyskaniu jednorodnej konsystencji zaprawa nadaje się do uŜycia.
JeŜeli w trakcie prowadzenia robót zaprawa zgęstnieje, to naleŜy
przywrócić poprzednią konsystencję, mieszając bez dodawania
wody. Przedozowanie wody pogarsza wszystkie właściwości. Z
jednego opakowania otrzymujemy około 14 litrów zaprawy.
Roboty budowlane naleŜy wykonywać zgodnie z zasadami
prowadzenia prac murarskich. Prosimy o zapoznanie się z
zamieszczonymi na naszej stronie wskazówkami dotyczącymi
murowania.
Normy zuŜycia Zaprawy Murarskiej REYMIX - Plus
Grubość
ściany
[mm]
Ilość sztuk
na 1,0 m2
ściany
Ilość
zaprawy
[m3/m2]
spoina 10
[mm]
190
~14,5
0,014
25,6
290
~21,7
0,027
47,3
60
~6,7
0,003
6,0
120
~6,7
0,007
12,0
240
~6,7
0,013
24,0
300
~6,7
0,017
30,0
360
~6,7
0,020
36,0
Cegła ceramiczna
o wym. (wys. x szer. x dług.)
65x120x250 (mm)
120
~51,3
0,020
35,7
250
~102,6
0,050
89,3
Bloczki betonowe
o wym. (wys. x szer. x dług.)
120x240x380 (mm)
240
~19,7
0,024
43,1
380
~30,8
0,043
77,3
Rodzaj materiału
Pustak ceramiczny MAX
o wym. (wys. x szer. x dług.)
220x190x290 (mm)
Bloczki z betonu komórkowego
wys. 240 (mm)
dług. 590 (mm)
Ilość suchej
zaprawy
[kg/m2]
ściany
Ile warstw w ścianie ?
Z uwagi na wymagania dotyczące oporu cieplnego ścian zewnętrznych w budynkach
mieszkalnych, moŜemy je realizować jako:
Ściany zewnętrzne:
JEDNOWARSTWOWE - w budownictwie mieszkaniowym
wykonywanie ścian zewnętrznych jednowarstwowych, przy
załoŜeniu, Ŝe muszą spełnić warunek odpowiedniej izolacyjności
cieplnej, ma sens jedynie przy zastosowaniu bloczków z betonu
komórkowego murowanego z uŜyciem zapraw do murowania na
cienką spoinę lub pustaków ceramicznych wykonanych w technologii
zwiększającej ilość porów powietrznych, murowanych na zaprawach ciepłochronnych.
Grubość takich ścian wynosi około 400 mm.
DWUWARSTWOWE - duŜa dowolność w stosowaniu materiałów
(od betonu poprzez beton komórkowy, po wszelkiego rodzaju cegły i
pustaki ceramiczne). Warstwa wewnętrzna, nośna wykonywana
z materiałów opisanych wyŜej i warstwa zewnętrzna stanowiąca
ocieplenie. Ocieplenie stanowi z reguły warstwa styropianu lub wełny
mineralnej. Dla uzyskania odpowiedniego efektu jej warstwa nie
powinna być cieńsza niŜ 120 mm. Warstwa wierzchnia to tynk cienkowarstwowy wykonany
w jednej z technologii tzw. „lekkich” dostępnych na rynku. Grubość takich ścian przewaŜnie
mieści się
w przedziale 400 ÷ 450 mm.
TRÓJWARSTWOWE - bez lub z pustką powietrzną. Warstwa
wewnętrzna, nośna wykonywana z materiałów jak w ścianach
dwuwarstwowych. Ocieplenie styropianem lub wełną mineralną.
Warstwa zewnętrzna to z reguły warstwa stanowiąca równieŜ
wykończenie powierzchni ściany (cegła klinkierowa, silikatowa,
elewacyjna). Zaleca się wykonanie pustki powietrznej (grubości
25÷30mm) szczególnie przy zastosowaniu ocieplenia wełną mineralną i elewacjach z cegły
klinkierowej. Pustka powietrzna umoŜliwia właściwą wentylację ściany i stanowi dodatkową
warstwę izolacyjną. Połączenie między warstwami ścian wykonywane jest przy pomocy
kotew ze stali nierdzewnej w ilości 4÷5 na m2 muru. W naroŜach muru przy krawędziach i
otworach naleŜy dodatkowo stosować 2÷3 kotwy na 1,0 mb. Grubość takich ścian wynosi
około 500 mm.
NaleŜy zwrócić równieŜ uwagę, Ŝe współczynnik przenikania ciepła dla ścian
wielowarstwowych (dwu- i trójwarstwowych) jest bardziej „wymagający” tzn., Ŝe ściany te
muszą być „cieplejsze”.
Ogólne zalecenia dotyczące prowadzenia robót murarskich.
Powierzchnie elementów do murowania powinny być trwałe i czyste.
Zaprawę rozprowadzamy kielnią na całej szerokości elementu chyba,
Ŝe technologia łączenia elementów przewiduje inaczej. Spoiny w
ścianach, po stronie powierzchni przeznaczonych do tynkowania
naleŜy pozostawić niewypełnione na głębokość od 5 do 10 mm.
Grubość spoin w ścianach konstrukcyjnych powinna mieścić się w
przedziale od 8 mm do 15 mm. Graniczne wartości grubości spoin podaje producent. Roboty
budowlane naleŜy prowadzić z uwzględnieniem warunków pogodowych i rodzaju materiału z
jakiego wykonano elementy przeznaczone do murowania z uwzględnieniem ich zawilgocenia
i chłonności.
Posadzki w budynkach jednorodzinnych.
Na co warto zwrócić uwagę:
•
•
•
•
•
•
W trakcie przygotowywania betonu naleŜy zwrócić szczególną uwagę na ilość
dozowanej wody i jakość kruszywa. Nie wolno dodawać nadmiernej ilości wody.
JeŜeli w kruszywie występuje duŜa ilość frakcji pylastych to ilość Mieszanki
Cementowej REYMIX naleŜy zwiększyć. Podobnie w przypadku stosowania
cementu. Dobranie niewłaściwych proporcji skutkuje późniejszym, tzw. pyleniem
posadzki.
Beton naleŜy układać na warstwie, wcześniej rozłoŜonej na podłoŜu, folii budowlanej.
Krawędzie posadzki naleŜy oddylatować od ścian styropianem lub pianką grubości 10
mm.
Posadzkę zbroi się gotowymi, zgrzewanymi siatkami stalowymi układanymi na
zakładkę (min. dwa oczka) lub stosując tzw. zbrojenie rozproszone.
W celu uzyskania równej powierzchni, przed przystąpieniem do układania zaprawy,
poziomujemy profile stalowe, które pełnią rolę swego rodzaju „prowadnic”.
RozłoŜoną pomiędzy profilami masę betonową ściągamy łatą.
•
•
Po wstępnym stwardnieniu posadzki, usuwamy prowadnice a pozostałą po nich
przestrzeń wypełniamy.
Do zacierania przystępujemy w momencie, gdy posadzka związała na tyle, by w
trakcie próby zacierania nie następowało rozmazywanie powierzchni.
Naprawa pęknięć, ubytków i zarysowań w tynkach i posadzkach.
Pęknięcia i zarysowania zdarzają się nawet w nowowybudowanych obiektach. WaŜne jest
ustalenie przyczyny i charakteru tego typu uszkodzeń. W obiektach wznoszonych w krótkim
czasie mogą powstawać np. na skutek nierównomiernego osiadania. Konieczne jednak jest
uzyskanie porady osoby posiadającej odpowiednie doświadczenie i uprawnienia. Sam
przebieg i rozkład rys moŜe wiele powiedzieć o przyczynie ich powstania.
JeŜeli stwierdzono, Ŝe rysa jest „bezpieczna” moŜemy przystąpić do naprawy posadzki.
•
•
•
•
•
Miejsce zarysowania naleŜy rozkuć, tzn. usunąć materiał na całej grubości, na
szerokość zaleŜną od wielkości rysy.
Miejsce rozkucia dokładnie oczyścić z luźnych kawałków i pyłu.
Następnie dobrze nawilŜyć lub zagruntować dowolnym dostępnym na rynku
preparatem gruntującym.
Nanieść zaprawę REYMIX - Plus i po osiągnięciu przez nią odpowiedniej twardości
zatrzeć.
W przypadku duŜych rozwarć rys, miejsce zarysowania naleŜy wzmocnić poprzez
zbrojenie np. siatką Rabitza.
W podobny sposób moŜemy postępować przy naprawie ubytków w tynkach z tym, Ŝe naleŜy
dokładnie sprawdzić na jakiej powierzchni nastąpiło odspojenie tynku poprzez np. lekkie
pukanie młotkiem. Tynk nietrwale związany z podłoŜem wydaje tzw. „głuchy” odgłos. Ze
wszystkich takich miejsc tynk naleŜy usunąć. PodłoŜa wykonane z materiałów takich jak stal,
drewno naleŜy dodatkowo wzmacniać, np. siatką stalową Rabitza.