Zespół Poradni Psychologiczno

Zespół Poradni Psychologiczno-Pedagogicznych Powiatu Warszawskiego Zachodniego | N
Copyright Bożena Sęk [email protected]
http://zpppblonie.pl/2014/05/nurty-psychoterapii/
Nurty psychoterapii
Psychoterapeuci w swojej pracy odwołują się do wielu nurtów teoretycznych i wypracowanych w tych nurtach specyficznych
sposobów prowadzenia psychoterapii. Jednocześnie współczesne badania nad skutecznością psychoterapii akcentują istnienie
wspólnych czynników leczniczych w psychoterapii, które są niezależne od orientacji teoretycznej, a bardziej wynikają z
indywidualnego podejścia terapeuty do klienta - stąd wyróżnia się znaczenie relacji terapeutycznej pomiędzy psychoterapeutą
i klientem. Doświadczenia klienta uzyskane w toku psychoterapii zapisują się w mózgu i tworzą warunki do przemodelowania
sposobów reagowania i zachowania.
Często klienci poszukują psychoterapii licząc na: poprawę swojego funkcjonowania emocjonalnego, lepsze radzenie sobie ze
złością, lękami, stresem, wyzwaniami życiowymi, wdrożenie zmian w zachowaniu i nastawieniu do otoczenia oraz samego
siebie, podniesienie umiejętności tworzenia relacji czy wobec trudności w porozumiewaniu się w rodzinie, parze. Część
klientów oczekuje leczenia psychoterapią w przypadku zdiagnozowania u nich przez lekarza zaburzeń zdrowia psychicznego.
Psychoterapeuci oferują swoim klientom pomoc w inicjowaniu zmian życiowych przy wykorzystaniu bardzo zróżnicowanych
technik terapeutycznych, opierając swoja pracę na założeniach teoretycznych, zaczerpniętych z jednego lub wielu nurtów
psychoterapeutycznych.
Nie istnieje jedna uniwersalna teoria opisująca funkcjonowanie człowieka, etapy rozwoju psychicznego czy powstawanie
zaburzeń. Obecnie wielu psychoterapeutów dąży w swojej pracy do integracji metod terapeutycznych, pochodzących z
różnych nurtów psychoterapii, na rzecz indywidualizowania oferowanej pomocy z uwagi na zbadaną skuteczność oddziaływań
w przypadku danego rodzaju problemu i specyfiki funkcjonowania klienta.
Poznanie nurtu teoretycznego, stosowanego przez terapeutę, pozwala uzyskać klientowi wstępną orientację w rodzaju
przyszłych oddziaływań terapeutycznych i przebiegu tego procesu, również czasu trwania terapii. Podejmując psychoterapię
warto zapytać terapeutę o jego sposób pracy i nurt teoretyczny, z którego korzysta.
Najczęściej stosowane są:
- podejścia wywodzące się z psychologii głębi (podejście psychoanalityczne i psychodynamiczne)
- podejścia behawioralne, poznawcze i najczęściej stosowane – behawioralno-poznawcze
- podejście humanistyczno-egzystencjalne
- podejścia systemowe
- podejścia integracyjne - bardziej skupione na sposobach pomagania niż przywiązane do konkretnej teorii.
page 1 / 2
Zespół Poradni Psychologiczno-Pedagogicznych Powiatu Warszawskiego Zachodniego | N
Copyright Bożena Sęk [email protected]
http://zpppblonie.pl/2014/05/nurty-psychoterapii/
Terapia psychoanalityczna ma za cel zmianę wewnętrznych struktur osobowości jednostki. Służyć temu ma doprowadzenie
treści nieświadomych do świadomości osoby, proces zmiany nieświadomych impulsów i rozwiązywanie nieuświadomionych
konfliktów emocjonalnych. Psychoanalitycy uważają, ze zmianie służy uwolnienie tłumionych uczuć, zyskanie wglądu i nabycie
umiejętności do rozróżniania tego co jest fantazją od tego co jest rzeczywiste. Starają się powiązać teraźniejszość z
przeszłością osoby, stosując interpretację, pozostając neutralnym, obiektywnym i zdystansowanym wobec klienta. Klasyczna
psychoanaliza może trwać kilka lat i wymagać kilku sesji w tygodniu.
Terapie w podejściu psychodynamicznym (stosowane obecnie znacznie częściej) są krótsze i za cel stawiają sobie okazanie
klientowi pomocy w przezwyciężeniu jego największych trudności, przy wyodrębnieniu określonego konfliktu, kryzysu relacji i
poświęceniu uwagi właśnie tym aspektom .
Powyższe nurty psychoterapii stosowane często w leczeniu zaburzeń nerwicowych i zaburzeń osobowości.
Terapia poznawcza (kognitywna) dąży do zmiany nieprawidłowych przekonań i błędów myślenia, które opisuje jako przyczynę
zaburzeń emocjonalnych i zaburzeń w zachowaniu. Metoda ta skłania klienta do rozważań nad swoim sposobem myślenia.
Znajduje często zastosowanie w leczeniu łagodnych postaci depresji, w zaburzeniach lękowych i uzależnieniach.
Terapia behawioralna ma za zadanie zmianę zachowania, które jest efektem wyuczonego sposobu funkcjonowania. Nie odnosi
się ani do procesów nieświadomych ani w analizy myślenia jednostki. Wykorzystuje obserwację i analizę zachowania dążąc do
zmiany. Terapeuta autorytarnie kieruje postępowaniem klienta i stawia mu określone wymagania. Ten rodzaj terapii bywa
wykorzystywany często w leczeniu min: fobii, zaburzeń zachowania.
Obecnie podejście poznawcze i behawioralne najczęściej są scalane w obrębie terapii poznawczo-behawioralnej.
Terapie humanistyczno-egzystencjalne (w tym terapia Gestalt) koncentrują się na stworzeniu klientowi możliwości do
doświadczania samego siebie, dokonywaniu wyborów, zgodnych z pragnieniami osoby. Terapeuta zwykle niedyrektywnie
koncentruje pacjenta na emocjach i doświadczeniach, dąży do stworzenia pacjentowi możliwości do rozwoju, by ten sam mógł
zrozumieć swoje problemy i wprowadzić zmiany życiowe, które staną się jego wyborem. Psychoterapeuta nie przyjmuje tu
pozycji eksperta, raczej towarzyszy klientowi w procesie. Ten nurt terapii często jest stosowany również w psychoterapii
grupowej.
Terapie w podejściu systemowym służą zwykle rozwiązywaniu problemów rodziny. Podejścia systemowe zakładają, że
jednostka podlega licznym oddziaływaniom bliskich i funkcjonuje w zależnościach emocjonalnych z nimi jako cześć systemu
rodzinnego. Stąd, by uleczyć problem manifestowany przez jedną osobę (np.: problem dziecka) niezbędne są oddziaływania
nakierowane na rodzinę jako całość. W założeniu modyfikowanie funkcjonowania członków rodziny pozwoli na wycofanie się
objawów. W sesjach uczestniczy zatem zwykle cała rodzina lub diada (rodzice, rodzic-dziecko).
Terapie integracyjne odwołują się do dorobku powyższych nurtów i wykorzystują specyficzne techniki terapeutyczne, opierając
się na wykazanej skuteczności. Zwykle akcentowane w tym podejściu jest holistyczne podejście do pacjenta i jego problemów.
Ważna jest rola relacji terapeutycznej i własnych wyborów pacjenta oraz indywidualne podejście psychoterapeuty.
Aleksandra Działa
page 2 / 2