Gdy biały, kruchy opłatek będzie nam znów przypominał tę kruchość

Życie Jezusa-niemowlęcia niech będzie wzorem
niemowlęctwa duchowego dusz. I one niech przyjmą
to niemowlęctwo świadomie w tym celu, by się
całkowicie uzależnić od Boga, od Jego najświętszej
woli i od przemożnej Jego Matki Niepokalanej. Niech
nie szukają samowolnie dróg świętości, niech Bogu
poruczą swoje uświęcenie, każdy niejako ruch życia
wewnętrznego niech uzależnią od woli Bożej, niech
się powierzą Ojcu z ufnością niemowlęcą…
(z zapisków sł. B. s. Leoni Nastał)
Gdy biały, kruchy opłatek będzie nam znów przypominał tę
kruchość, pokorę i zależność, na jakie zdecydował się Bóg, przyjmując
ludzką naturę, niech – za pomocą łaski Bożej – zwycięża w nas to, co
delikatne, kruche i piękne, nad tym, co dominujące, nieustępliwe
i harde. Niech tegoroczne święta przyniosą upragniony pokój,
zwiastowany przez Bożych posłańców nad Betlejem, którego
potrzebuje nie tylko współczesny świat – zagrożony w tak wielu
miejscach konfliktami zbrojnymi – ale i każde ludzkie serce. Nie bójmy
się odkryć dziecko w nas – skoro Bóg w doczesności zechciał
Dzieckiem się stać!
Do tych życzeń, w imieniu wszystkich braci franciszkańskiej
Prowincji św. Jadwigi, dołączamy pamięć w modlitwie.
o. Alan T. Brzyski ofm
MINISTER PROWINCJALNY
o. Dominik J. Banaś ofm
SEKRETARZ PROWINCJALNY
Wrocław, Boże Narodzenie 2016 r