karta przedmiotu

Transkrypt

karta przedmiotu

Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa
im. Hipolita Cegielskiego w Gnieźnie
Nazwa modułu / przedmiotu
Kod
Psychiatria i pielęgniarstwo psychiatryczne
Instytut Nauk o Zdrowiu
D
KARTA OPISU MODUŁU KSZTAŁCENIA
Kierunek studiów
Profil kształcenia
(ogólnoakademicki, praktyczny)
Pielęgniarstwo
praktyczny
Specjalność
Przedmiot oferowany w języku:
Pielęgniarstwo
Godziny
wykłady: 50
samokształcenie: 30
zajęcia praktyczne: 80
praktyki zawodowe: 40
Stopień studiów:
Forma studiów
(stacjonarna/niestacjonarna)
pierwszy
stacjonarne
Rok / Semestr
polskim
2/5
Kurs
(obligatoryjny/obieralny)
obligatoryjny
Liczba punktów
2
1
4
1
Obszar(y) kształcenia
zakres nauk medycznych, nauk o zdrowiu oraz nauk o kulturze
fizycznej
Status przedmiotu w programie studiów (podstawowy, kierunkowy, inny)
(ogólnouczelniany, z innego kierunku)
ogólnouczelniany
Nauki podstawowe
Jednostka prowadząca przedmiot:
Wykładowca odpowiedzialny za przedmiot:
dr n. med. Amelia PATRZAŁA
e-mail: [email protected]
Lista osób prowadzących zajęcia:
mgr Marlena Całuj [email protected]
mgr Jadwiga Surdyk [email protected]
mgr Iwona Kaczmarek [email protected]
Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa im. Hipolita Cegielskiego w Gnieźnie
ul. Ks. Kard. St. Wyszyńskiego 38, 62-200 Gniezno
Wymagania wstępne w zakresie wiedzy, umiejętności, kompetencji społecznych:
1
Wiedza:
2
Umiejętności:
3
Kompetencje
społeczne
z zakresu Pielęgniarstwa oraz Klinik tj. Neurologa, Geriatra, Choroby Wewnętrzne.
Wiedza z zakresu Biochemii, Farmakologii, Filozofii i Etyki, Socjologii,
Psychologii, Anatomii, Podstaw Prawnych
Z zakresu: komunikowania, podejmowania czynności pielęgnacyjnych w stosunku
do pacjenta, analizy problemu klinicznego i pielęgniarskiego
Komunikatywność, uczciwość, sumienność
Cel przedmiotu:
Celem przedmiotu jest przybliżenie studentowi zagadnień związanych m.in. z komunikowaniem społecznym
jak i terapeutycznym w stosunku do pacjenta z zaburzeniami psychicznymi.
Psychiatria i Pielęgniarstwo psychiatryczne ukierunkowane jest również na podstawowe zagadnienia z
podstaw psychopatologii i klinicznych objawów chorobowych co w przyszłości pozwoli studentowi na
określenie/rozpoznanie problemów pielęgniarskich w stosunku do Pacjenta z zaburzeniami psychicznymi.
Celem przedmiotu jest również ukazanie psychiatrii jako nauki o szerokim zakresie, która rozpatruje
człowieka jako całość w ujęciu holistycznym.
Efekty kształcenia
Wiedza
W wyniku przeprowadzonych zajęć student:
1
Wyjaśnia etiopatogenezę, objawy kliniczne, przebieg, leczenie, rokowanie i
opiekę pielęgniarską w schorzeniach: układu krążenia (serca, naczyń
krwionośnych), układu oddechowego, układu nerwowego, układu
pokarmowego (żołądka, jelit, wielkich gruczołów), wątroby, trzustki, układu
moczowego (nerek i pęcherza moczowego), układu kostno-stawowego,
mięśni, układu dokrewnego oraz krwi;
KRK/PWSZ Gniezno/Pielęgniarstwo/2015-2016
Odniesienie do
Kierunkowych Efektów
Kształcenia
D.W3.+++
2
3
4
6
7
8
9
10
11
12
13
Zna zasady oceny stanu chorego w zależności od wieku;
Zna zasady diagnozowania w pielęgniarstwie internistycznym, geriatrycznym,
chirurgicznym, pediatrycznym, neurologicznym, psychiatrycznym,
anestezjologicznym, położniczo-ginekologicznym i opiece paliatywnej;
Zna zasady planowania opieki nad chorymi w zależności od wieku i stanu
zdrowia
Zna zasady przygotowania, opieki w trakcie oraz po badaniach i zabiegach
diagnostycznych wykonywanych u pacjentów w różnym wieku i stanie
zdrowia;
Charakteryzuje grupy leków i ich działanie na układy i narządy chorego w
różnych schorzeniach, w zależności od wieku i stanu zdrowia, z
uwzględnieniem działań niepożądanych, interakcji z innymi lekami i dróg
podania;
Charakteryzuje techniki i procedury pielęgniarskie stosowane w opiece nad
chorym, uzależnione od jego wieku i stanu zdrowia
Zna zasady przygotowania chorego do samoopieki w zależności od wieku i
stanu zdrowia
Różnicuje reakcje chorego na chorobę i hospitalizację, z uwzględnieniem
wieku i stanu zdrowia
Zna rolę pielęgniarki przy przyjęciu chorego do przedsiębiorstwa podmiotu
leczniczego, z uwzględnieniem wieku i stanu zdrowia pacjenta
Zna swoiste zasady organizacji opieki specjalistycznej (geriatrycznej,
intensywnej opieki medycznej, neurologicznej, psychiatrycznej,
pediatrycznej, internistycznej, chirurgicznej, paliatywnej oraz systemu
ratownictwa medycznego w Polsce);
Różnicuje etiopatogenezę schorzeń wieku podeszłego: cukrzycy, chorób
serca, nadciśnienia tętniczego, miażdżycy, zespołów otępiennych, zespołu
Parkinsona i depresji;
14
Charakteryzuje narzędzia i skale oceny wsparcia osób starszych i ich rodzin;
15
Zna etiopatogenezę i objawy kliniczne podstawowych zaburzeń
psychicznych;
16
Zna zasady obowiązujące przy zastosowaniu przymusu bezpośredniego;
17
18
19
Zna możliwości stosowania psychoterapii u chorych z zaburzeniami układu
nerwowego;
Wyjaśnia patofizjologię zaburzeń występujących w przebiegu chorób, urazów
układu nerwowego i grożących powikłań;
Zna rodzaje badań diagnostycznych i posiada wiedzę w zakresie ich zlecania,
Umiejętności
1
2
3
4
5
Gromadzi informacje, formułuje diagnozę pielęgniarską, ustala cele i plan
opieki, wdraża interwencje pielęgniarskie oraz dokonuje ewaluacji opieki;
Rozpoznaje uwarunkowania zachowania zdrowia odbiorców opieki w różnym
wieku i stanie zdrowia;
Prowadzi poradnictwo w zakresie samoopieki pacjentów w różnym wieku i
stanie zdrowia, dotyczące wad rozwojowych, chorób i uzależnień;
Motywuje chorego i jego opiekunów do wejścia do grup wsparcia
społecznego;
Prowadzi profilaktykę powikłań w przebiegu chorób;
Kod
D
D.W4.+++
D.W5.+++
D.W6.+++
D.W7.+++
D.W8.+++
D.W9.+++
D.W10.+++
D.W11.+++
D.W12.+++
D.W14.+++
D.W15.+++
D.W16.+++
D.W27.+++
D.W28.+++
D.W29.+++
D.W36+++
D.W52+++
Odniesienie do
Kształcenia
D.U.1.+++
D.U2.+++
D.U.3.+++
D.U.4.+++
D.U.5.+++
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
2
3
4
5
6
7
8
D
Pobiera materiał do badań diagnostycznych;
D.U.9.+++
Doraźnie podaje tlen, modyfikuje dawkę stałą insuliny szybko i krótko
działającej;
Przygotowuje chorego do badań diagnostycznych pod względem fizycznym i
psychicznym;
Dokumentuje sytuację zdrowotną pacjenta, jej dynamikę zmian i realizowaną
opiekę pielęgniarską;
Rozpoznaje powikłania leczenia farmakologicznego, dietetycznego,
rehabilitacyjnego i leczniczo-pielęgnacyjnego;
Prowadzi rozmowę terapeutyczną z pacjentem.
D.U.11.+++
Prowadzi rehabilitację przyłóżkową i usprawnianie ruchowe pacjenta oraz
aktywizację z wykorzystaniem elementów terapii zajęciowej;
Prowadzi, dokumentuje i ocenia bilans płynów pacjenta;
D.U.24.+++
Przekazuje informacje o stanie zdrowia chorego członkom zespołu
terapeutycznego;
Asystuje lekarzowi w trakcie badań diagnostycznych i leczniczych;
D.U.26.+++
Prowadzi dokumentację opieki nad chorym: kartę obserwacji, zabiegów
pielęgniarskich i raportów, kartę rejestru zakażeń szpitalnych, profilaktyki i
leczenia odleżyn oraz kartę informacyjną z zaleceniami w zakresie
samoopieki;
Przewiduje skutki postępowania pacjenta z określonymi zaburzeniami
psychicznymi;
Dostosowuje interwencje pielęgniarskie do rodzaju problemów
pielęgnacyjnych;
Przygotowuje i podaje leki różnymi drogami, samodzielnie lub na zlecenie
lekarza;
Potrafi rozpoznawać wskazania do wykonania określonych badań
diagnostycznych i posiada umiejętności umożliwiające wystawianie
skierowań na określone badania diagnostyczne,
Potrafi przygotowywać zapisy form recepturowych substancji leczniczych w
porozumieniu z lekarzem lub na jego zlecenie,
D.U.28.+++
Kompetencje
1
Kod
Szanuje godność i autonomię osób powierzonych opiece;
Systematycznie wzbogaca wiedzę zawodową i kształtuje umiejętności, dążąc
do profesjonalizmu;
Przestrzega wartości, powinności i sprawności moralnych w opiece
Wykazuje odpowiedzialność moralną za człowieka i wykonywanie zadań
zawodowych;
Przestrzega praw pacjenta;
Rzetelnie i dokładnie wykonuje powierzone obowiązki zawodowe;
Przestrzega tajemnicy zawodowej;
Współdziała w ramach zespołu interdyscyplinarnego w rozwiązywaniu
dylematów etycznych z zachowaniem zasad kodeksu etyki zawodowej;
D.U.12.+++
D.U.13.+++
D.U.20.+++
D.U.22.+++
D.U.25.+++
D.U.27.+++
D.U.31.+++
D.U.32.+++
D.U.33.+++
D.U.34.+++
D.U.35.+++
Odniesienie do
Kształcenia
ABCD.K.1.+++
ABCD.K.2.+++
ABCD.K.3.+++
ABCD.K.4.+++
ABCD.K.5.+++
ABCD.K.6.+++
ABCD.K.7.+++
ABCD.K.8.
9
10
Jest otwarty na rozwój podmiotowości własnej i pacjenta;
Przejawia empatię w relacji z pacjentem i jego rodziną oraz
współpracownikami.
Kod
D
ABCD.K.9
ABCD.K.10.
Kod
D
Przyjęte kryteria oceny
Ocena
lokalna
Definicja lokalna
Ocena
ECTS
5
Bardzo dobry – znakomita wiedza, umiejętności,
kompetencje
A
Celujący – wybitne osiągnięcia
4,5
Dobry plus– bardzo dobra wiedza, umiejętności,
kompetencje
B
Bardzo dobry – powyżej średniego
standardu, z pewnymi błędami
Dobry
–
kompetencje
umiejętności,
C
Dobry – generalnie solidna praca z
szeregiem zauważalnych błędów
3,5
Dostateczny plus – zadowalająca wiedza,
umiejętności, kompetencje, ale ze znacznymi
niedociągnięciami
D
Zadowalający – zadowalający, ale ze
znaczącymi błędami
3
Dostateczny
–
zadowalająca
wiedza,
umiejętności, kompetencje, z licznymi błędami
(próg 60% opanowania W,U,KS)
E
Dostateczny – wyniki spełniają
minimalne kryteria
2
Niedostateczny
–
niezadowalająca
wiedza,
umiejętności,
kompetencje
(poniżej
60%
opanowania W,U,KS)
FX, F
4
dobra
wiedza,
Definicja ECTS
Niedostateczny – podstawowe braki
w opanowaniu materiału
Przyjęte metody oceny
Ocenianie diagnozujące:
1. Sprawdzian wiedzy, np. z wykładów lub z zakresu wymagań wstępnych
Ocenianie formujące:
1. Kolokwia zaliczeniowe obejmujące daną tematykę zajęć.
2. Obserwacja studenta podczas wykonywanych zajęć.
3. Ocena dyskusji na zajęciach.
4. Realizacja wybranych tematów na ocenę
5. Proces pielęgnowania.
6. Ocena prezentacji.
7. Ocena innych zadań wykonywanych przez studenta zgodnie z efektami założonymi w sylabusie.
Ocenianie podsumowujące:
1. Egzaminy i zaliczenia ustne - wykaz zagadnień przyporządkowanych do określonych efektów kształcenia.
2. Egzaminy i zaliczenia pisemne z przyporządkowaniem do określonych efektów kształcenia.
3. Na zajęciach praktycznych, praktykach zawodowych - ocena realizacji efektów kształcenia na podstawie
zaliczenia efektów kształcenia zajęć praktycznych, umiejętności praktycznych wykazanych w dzienniczku
zaliczenia efektów kształcenia
Treści programowe
Kod
D
Treści kształcenia: Wykłady Psychiatria klinika
1. Podstawy psychopatologii: podstawowe pojęcia
2. Najczęstsze choroby psychiczne –objawy, rozpoznawanie, postępowanie (schizofrenia, CHAD,
CHAJ, zaburzenia jedzenia, zaburzenia lękowe, zaburzenia osobowości)
3. Zagrożenia życia w psychiatrii.
- myśli, tendencje i zamachy samobójcze
- zespoły polekowe: zespół neuroleptyczny i zespół serotoninowy
4.Wybrane zaburzenia psychiczne wieku podeszłego: zaburzenia depresyjne, zaburzenia lękowe,
psychozy, zespoły otępienne
5. Specyfika psychiatrii dzieci i młodzieży
6. Zaburzenia psychiczne związane z intoksykacją alkoholową i uzależnieniem od alkoholu oraz
zaburzenia psychiczne związane z uzależnieniem od innych substancji psychoaktywnych.
7. Zasady farmakoterapii w psychiatrii.
Treści kształcenia: Wykłady Pielęgniarstwa Psychiatrycznego
1. Istota i elementy komunikowania społecznego.
2. Zasady relacji oraz kontaktu terapeutycznego z pacjentem z zaburzeniami psychicznymi
3. Zachowania terapeutyczne, nieterapeutyczne oraz bariery w komunikowaniu się z pacjentem z
zaburzeniami psychicznymi.
4. Pielęgnowanie pacjenta w wybranych jednostkach chorobowych (schizofrenia, CHAD, CHAJ,
zaburzenia jedzenia, zaburzenia lękowe, zależenia, zaburzenia wieku podeszłego) z
uwzględnieniem charakterystycznych problemów pielęgnacyjnych, celów opieki i
interwencji pielęgniarskich.
Treści kształcenia w przebiegu zajęć praktycznych:
1. Zasady bezpieczeństwa na oddziale psychiatrycznym.
2. Zasady zastosowania przymusu bezpośredniego – obowiązki pielęgniarki wchodzącej w skład
zespołu terapeutycznego wynikające z ustawy o ochronie zdrowie psychicznego oraz opieka pielęgniarska
w stosunku do chorego u którego zastosowano przymus bezpośredni
3. Utrwalenie zasad komunikowania się z pacjentem z zaburzeniami psychicznymi.
- zasady relacji terapeutycznej oraz kontaktu z pacjentem z zaburzeniami psychicznymi
4. Pielęgniarska ocena stanu psychicznego chorego z zaburzeniami psychicznymi, ocena stanu
psychicznego, wywiad pielęgniarski, określenie problemów pielęgniarskich w stosunku do pacjenta
z zaburzeniami psychicznymi.
5. Rola pielęgniarki w psychoedukacji pacjenta z zaburzeniami psychicznymi oraz jego rodziny.
6. Zespół terapeutyczny i rola pielęgniarki
7. Plan pielęgnacji oraz postępowanie w wybranych chorobach psychicznych.
8. Zagrożenia życia w psychiatrii – postępowanie pielęgniarskie w oddziale psychiatrycznym.
- myśli, tendencje i zamachy samobójcze
Treści kształcenia w przebiegu praktyk zawodowych:
1.Umiejętne nawiązywanie więzi terapeutycznej z pacjentem.
2. Rozpoznanie zaburzeń psychotycznych u chorych.
3. Stawianie diagnozy pielęgniarskiej.
4. Planowanie indywidualnej opieki pielęgniarskiej.
5. Zapewnienie bezpieczeństwa psychicznego i fizycznego pacjentowi.
6. Pomoc choremu w wykonywaniu codziennych czynności.
7. Uczestnictwo w psychoterapii.
Kod
D
8. Prowadzenie psychoedukacji chorych i rodzin.
9. Znajomość i zastosowanie standardów pielęgniarskich w wybranych zaburzeniach psychicznych.
10.Znajomość, zastosowanie i przestrzeganie przepisów ustawy o ochronie zdrowia psychicznego.
11. Uczestnictwo w farmakoterapii. Prowadzenie dokumentacji medycznej.
12. Podejmowanie się realizacji zaplanowanych działań pielęgniarskich.
13. Ocena sytuacji trudnych ( pacjent agresywny, z tendencjami samobójczymi).
14. Przestrzeganie reguł tajemnicy zawodowej i przepisów o ochronie danych osobowych.
Literatura podstawowa:
1. K. Górna, K. Jaracz, J. Rybakowski. Pielęgniarstwo psychiatryczne. Wydawnictwo Lekarskie PZWL,
Warszawa 2012
2. E. Wilczek-Rużyczka. (red.): Podstawy pielęgniarstwa psychiatrycznego. Czelej, 2007.
3. E. Wilczek-Rużyczka. Komunikowanie się z chorym psychicznie. Czelej, 2007.
4. D. Grochowska., M.Twardowska.: Wybrane standardy w pielęgniarstwie psychiatrycznym.
Naczelna Rada Pielęgniarek i Położnych, Warszawa 2002.
Literatura uzupełniająca:
1. A. Bilikiewicz. i wsp.: Psychiatria. T. 1, 2, 3. Urban & Partner, Warszawa 2002
2. R. Jorge. Petit, red. Wyd. Pol. Sławomir. K. Sidorowicz: Psychiatria Ratinkowa,
Elsevier Urban & Partner, Wrocław 2007.
3. M. C. Townsend.: Nursing Diagnoses in Psychiatric Nursing. F.A. Davis Company,
Philadelphia 1997.
Obciążenie pracą studenta
Forma aktywności
godzin
ECTS
Łączny nakład pracy
200
8
Zajęcia wymagające bezpośredniego kontaktu z nauczycielem
50
2
Zajęcia wymagające samodzielnej pracy studenta
30
1
Zajęcia praktyczne
80
4
Praktyki zawodowe
40
1

karta przedmiotu

Transkrypt

Podobne dokumenty