Program zajęć terapeutycznych dla dzieci z obniżoną sprawnością

Program zajęć terapeutycznych dla dzieci z obniżoną sprawnością

Program zajęć terapeutycznych dla dzieci z obniżoną sprawnością
manualną w ramach programu „Poznaję, dotykam, wyrażam świat”
Opracowała:
mgr Magdalena Bąk
Wstęp
Głównym celem opracowanego przeze mnie programu jest usprawnianie manualne
niepełnosprawnych dzieci klas I-III uczących się w naszym Ośrodku, zachęcanie ich do
aktywności, do podejmowania działania. Edukacja plastyczna jest bardzo istotnym elementem
wspierającym rozwój dziecka. Często także uzupełnia i rozszerza zagadnienia dotyczące
innych dziedzin tworząc bogatą i interesującą dla ucznia całość. Twórczość plastyczna
wzbogaca dziecko, rozwija jego wrażliwość, kształci spostrzegawczość i zmysł obserwacji,
uczy koncentracji uwagi i wytrwałości, rozwija jego postawę twórczą. Dziecko postrzegając
świat ma wewnętrzną potrzebę wyrażania doznań i przeżyć z tym związanych. Często ma
jednak trudności z precyzyjnym wyrażaniem się w języku mówionym, zdarza się, że dużo
łatwiej czyni to środkami plastycznymi. Dzieci niepełnosprawne mają zaburzenia różnych
sfer rozwoju, jedną z nich jest zaburzona sprawność manualna. Poprzez różnorodność
stosowania technik plastycznych rozwijamy ogólną sprawność manualną i nie tylko.
Techniki plastyczne odgrywają dużą rolę terapeutyczną w rozwoju dziecka
niepełnosprawnego. Uczestnicząc w zajęciach plastycznych rozwijają umiejętność
operowania narzędziami i materiałami plastycznymi. Uczą się właściwego posługiwania
i zastosowania poznanych technik. Mają możliwość wyrażania siebie oraz kształcenia
twórczej wyobraźni. Zajęcia te dają dziecku przekonanie, że jest kimś ważnym, że ma wpływ
na to co dzieje się dookoła niego, umacnia wiarę we własne siły i możliwości. Sprzyja
rozkwitowi tych wszystkich uzdolnień, które pielęgnowane pozwolą dziecku nie tylko łatwiej
się uczyć i uniknąć wielu trudności w okresie szkolnym, ale lepiej i piękniej żyć.
Ogólne założenia programu:
Program realizowany będzie w szkole podstawowej w klasach I-III, jedną godzinę
tygodniowo, w ciągu całego roku szkolnego zaplanowano 32 godziny. Zawarte w nim treści
mogą być modyfikowane przez nauczyciela z uwzględnieniem indywidualnego poziomu
zdolności artystycznych dzieci (zróżnicowanie poziomów w obrębie grupy). Program jako
podstawę wszelkich działań przyjmuje możliwości rozwojowe dziecka niepełnosprawnego
oraz jego aktywność.
Tematyka zajęć ułożona jest adekwatnie do pór roku i zmieniającej się przyrody.
Cele ogólne:
• Rozwijanie uzdolnień i zainteresowań twórczych.
• Rozwijanie swojej pomysłowości i oryginalności podczas wykonywania prac.
• Zapoznanie z różnymi technikami plastycznymi oraz ich umiejętne łączenie.
• Doskonalenie sprawności manualnych.
• Wyrabianie umiejętności organizowania warsztatu własnej pracy, ekonomicznego
wykorzystywania materiałów.
• Rozwijanie poczucia piękna kształtów i barw.
Cele szczegółowe:
• Rozładowywanie wewnętrznych napięć i łagodzenie lęku dziecka.
• Kształcenie umiejętności samooceny.
• Kształcenie spostrzegawczości, pamięci wzrokowej i wyobraźni plastycznej.
• Doskonalenie procesów analizy i syntezy wzrokowej.
• Podnoszenie sprawności grafomotorycznej.
• Usprawnienie koordynacji wzrokowo – ruchowej.
• Wydłużenie koncentracji uwagi.
• Uczenie planowania, kontrolowania, korygowania swojej pracy.
• Kształcenie wyobraźni twórczej i odtwórczej, pamięci wzrokowej.
Zadania szkoły:
• Promowanie twórczości dziecka niepełnosprawnego.
• Tworzenie dziecku sprzyjających warunków umożliwiających indywidualne tempo pracy.
• Organizowanie wystaw prac dziecięcych.
• Wykorzystanie wszystkich materiałów i przyborów do prezentowania własnej twórczości.
• Wyrównywanie szans edukacyjnych uczniów klas I-III oraz zmniejszenie różnic w jakości
usług edukacyjnych.
Procedury osiągania celów:
• Stosowanie różnorodnych technik plastycznych.
• Przygotowywanie upominków na różne okazje.
• Przedstawianie scen inspirowanych przeżyciami, porami roku.
Oczekiwane osiągnięcia uczniów:
Oczekuję, że po realizacji programu uczniowie:
• zgromadzą pewne doświadczenia plastyczne,
• poznają niektóre techniki malarskie i będą potrafili się nimi posłużyć,
• będą znali niektóre narzędzia i potrafili się nimi posługiwać,
• ocenią własną twórczość,
• zwiększą zainteresowania zajęciami plastycznymi,
• rozwiną swoje zdolności plastyczne,
• będą rozumieli poznane pojęcia plastyczne,
• zwiększą swoją samoocenę,
• wydłużą swoją koncentrację uwagi na wykonywanej czynności,
• podniosą swoje zdolności grafomotoryczne.
Przykładowe metody pracy:
— słowne; rozmowa, dyskusja, dialog, pogadanka,
— oglądowe; pokaz, wykorzystanie przykładowych prac,
— ćwiczeń plastycznych z wyobraźni pamięci i z pokazu; twórcza praca dzieci.
Przykładowe formy pracy:
— praca indywidualna,
— praca grupowa,
— praca zespołowa.
Wybór metod, form pracy oraz środków dydaktycznych zależy od celu, tematyki zajęć,
możliwości uczniów i inwencji nauczyciela. Dominującą jest metoda pobudzania i rozwijania
inwencji plastycznej, oparta w dużej mierze na wyobraźni i fantazji wychowanka.
Ewaluacja:
— rozmowa z uczniami na temat atrakcyjności zajęć,
— analiza wytworów ucznia – wystawy prac dzieci,
— udział i zaangażowanie w życie szkoły (wystrój pomieszczenia klasowego i korytarzy
szkolnych, wystawki prac plastycznych),
— obserwowanie pracy uczniów podczas zajęć – prowadzenie kart obserwacji.
Opracowała: Magdalena Bąk