Pokąsania przez zwierzęta

Pokąsania przez zwierzęta - o czym warto wiedzieć?
Państwowy Powiatowy Inspektor Sanitarny w Głubczycach, w ramach prowadzonego
nadzoru epidemiologicznego w zakresie zapobiegania oraz zwalczania zakażeń i chorób zakaźnych
u ludzi zwraca uwagę na narastający problem pokąsań mieszkańców powiatu głubczyckiego przez
swobodnie biegające lub nieszczepione psy.
Ogółem w bieżącym roku kalendarzowym odnotowano w powiecie głubczyckim 58
wszystkich przypadków z czego 28 (48%) pokasań nastąpiło przez zwierzęta nieznane lub
nieszczepione. Najwięcej przypadków pokąsań wystąpiło w gminie Głubczyce – 29, w gminie
Branice 12, w gminie Kietrz 11 i w gminie Baborów 6.
Pamietajmy, iż w przypadku pokąsania ważne jest ustalenie pod czyją opieką znajduje się
zwierzę, bądź czy jest to zwierzę bezpańskie. W pierwszym przypadku wystarczy ustalić dane
osobowe właściciela, jego adres zamieszkania
i numer kontaktowy. Jedną z najważniejszych
informacji, jakie powinien przekazać nam opiekun zwierzaka jest stan jego szczepień zwłaszcza na
wściekliznę. W sytuacji gdy zwierzę jest bezpańskie należy powiadomić straż miejską, która
z
urzędu ma obowiązek złapać psa i przekazać weterynarzowi, który podda go obserwacji.
Wizyta u lekarza jest absolutną koniecznością, bo obrażenia przeważnie trudno się goją.
W przypadku powierzchownych skaleczeń wystarczy dokładnie oczyścić i zdezynfekować ranę.
Leki podawane są jedynie w sytuacji, kiedy obrażenia źle się goją lub pacjent ma gorączkę. Głębokie
rany wymagają znacznie poważniejszej interwencji /wizyta u chirurga/, a także podania
antybiotyków i szczepionki przeciw tężcowi. Każdy przypadek pokąsania człowieka przez zwierzę
lekarz udzielający pierwszej pomocy ma obowiązek zgłosić własciwemu Pańtwowemu
Powiatowemu Inspektorowi Sanitarnemu, który podejmie dalsze działania profilaktyczne.
Absolutnie nie wolno lekceważyć nawet najmniejszej rany czy zadrapania gdyż każdy
przypadek pokąsania człowieka przez zwierzę niesie za sobą podejrzenie zakażenia
wścieklizną. Właściciele bardzo często zapewniają, że ich pupil jest zwierzakiem domowym i na
pewno nie ma wścieklizny. Jednak do czasu , gdy pies nie przejdzie obserwacji, nie możemy mieć
co do tego pewności.
Wścieklizna jest niebezpieczną dla życia człowieka chorobą zakaźną, która nie leczona
kończy się zgonem. Chorobę wywołuje wirus neurotropowy, lokalizujący się w tkance nerwowej,
powodując zaburzenia w czynności ośrodkowego układu nerwowego.Wirus przenoszony jest na
człowieka wraz ze śliną chorego na wściekliznę zwierzęcia. U człowieka okres wylęgania się
choroby – od zakażenia do pojawienia się pierwszych symptomów choroby średnio wynosi
kilkadziesiąt dni, a czsami nawet do roku. Kontakt z chorym zwierzęciem grozi zawsze poważnymi
konsekwencjami.
Szczepienie przeciw wściekliźnie należy rozpocząć jak najszybciej po zaistnieniu
podejrzenia o zakażeniu, zanim wystąpią objawy zakażenia. Rozpoczęcie postępowania
poekspozycyjnego u osoby pokąsanej można odłożyć do czasu potwierdzenia wścieklizny u
zwierzęcia, o ile zwierzę, które naraziło człowieka nie wykazywało objawów choroby podczas
ekspozycji i jest możliwa jego 15-dniowa obserwacja weterynaryjna.
Brak szczepień u zwierzat powoduje większe zagrożenie zarażeniem wścieklizną.
Aby ustrzec się zakażenia tą ostrą chorobą wirusową, bądźmy ostrożni w kontaktach ze
zwierzętami i pamietajmy aby nie podchoddzić do bezpańskich psów i kotów. Nie pozwólmy również
dzieciom dotykać i głaskać takich zwierząt. Unikajmy zwierząt, które zachowują sie niezgodnie
ze swoim instynktem np. same zbliżają się do nas, zamiast uciekać.
Pamietajmy, że nawet zadbane i zdrowe zwierzęta domowe mogą mieć przypadkowy
kontakt ze zwierzęciem zakażonym.
Państwowy Powiatowy Inspektor
Sanitarny w Głubczycach
Alina Mazur-Ciapa