Sprawa C-110/02 Komisja Wspólnot Europejskich przeciwko
Transkrypt
Sprawa C-110/02 Komisja Wspólnot Europejskich przeciwko
Sprawa C-110/02 Komisja Wspólnot Europejskich przeciwko Radzie Unii Europejskiej Pomoc rządu portugalskiego dla hodowców trzody chlewnej — Pomoc mająca na celu umożliwienie dokonania zwrotu pomocy uznanej za niezgodną ze wspólnym rynkiem — Decyzja Rady uznająca taką pomoc za zgodną ze wspólnym rynkiem — Bezprawność — Artykuł 88 ust. 2 akapit trzeci WE Opinia rzecznika generalnego F. G. Jacobsa przedstawiona w dniu 11 grudnia 2003 r Wyrok Trybunału (w pełnym składzie) z dnia 29 czerwca 2004 r I - 6335 I - 6349 Streszczenie wyroku Pomoc przyznawana przez państwa — Uprawnienie Rady do udzielenia zgody na pomoc na zasadzie odstępstwa ze względu na wyjątkowe okoliczności — Warunki wykonania — Wystąpienie zainteresowanego Państwa Członkowskiego do Rady przed wydaniem decyzji Komisji uznającej pomoc za niezgodną ze wspólnym rynkiem i przyjęcie decyzji w terminie trzech miesięcy — Ograniczenie — Pozbawienie skuteczności uprzedniej decyzji Komisji (art. 87 WE, 88 WE i 89 WE) I - 6333 STRESZCZENIE — SPRAWA C-110/02 Traktat WE, konstytuując na mocy art. 88 WE stałe badanie i kontrolę pomocy przez Komisję, przyjmuje, że uznanie ewen tualnej niezgodności pomocy ze wspólnym rynkiem stanowi, pod kontrolą Sądu i Trybunału, następstwo stosownej proce dury, której wszczęcie leży w granicach kompetencji tej instytucji. Artykuły 87 WE i 88 WE zastrzegają zatem dla Komisji centralną rolę w procesie uznawania ewen tualnej niezgodności pomocy ze wspólnym rynkiem. Z samego brzmienia art. 88 ust. 2 akapit trzeci WE wynika, iż postanowienie to dotyczy przypadku wyjątkowego i szczególnego. Tak więc Rada, stanowiąc jednomyślnie „na wniosek Państwa Człon kowskiego", może zdecydować, że pomoc ustanowiona — lub która ma zostać ustano wiona — przez to państwo musi zostać uznana za zgodną ze wspólnym rynkiem „na zasadzie odstępstwa od postanowień art. 87 lub rozporządzeń przewidzianych w art. 89", jeśli „wyjątkowe okoliczności" uzasadniają taką decyzję. Skoro uprawnienie powierzone Radzie na mocy art. 88 ust. 2 akapit trzeci WE wykazuje w ten sposób wyraźnie cechy wyjątku, to należy przyznać, że zawarte w powołanym art. 88 ust. 2 akapity trzeci i czwarty postanowienia, zgodnie z którymi, z jednej strony, wystąpienie zainteresowanego Pań stwa Członkowskiego z wnioskiem do Rady powoduje zawieszenie kontroli przeprowa dzanej przez Komisję na okres trzech mie sięcy, a z drugiej strony, brak decyzji Rady I - 6334 w tym terminie powoduje wydanie przez Komisję decyzji w sprawie, wskazują, że w przypadku upływu tego terminu Radzie nie przysługuje już dłużej uprawnienie do przyjęcia decyzji w trybie powołanego aka pitu trzeciego w odniesieniu do danej pomocy. Tym samym unika się ryzyka przyjęcia decyzji, których sentencje okaza łyby się sprzeczne. W konsekwencji, jeśli żadne zainteresowane Państwo Członkowskie nie wystąpiło do Rady z wnioskiem na podstawie art. 88 ust. 2 akapit trzeci WE, zanim Komisja uznała omawianą pomoc za niezgodną ze wspólnym rynkiem i zamknęła w ten sposób procedurę, o której mowa w akapicie pierw szym tego ustępu, Rada nie jest dłużej uprawniona do wykonywania wyjątkowego uprawnienia powierzonego jej na mocy powyższego postanowienia do celów uznania takiej pomocy za zgodną ze wspólnym rynkiem. Rada nie może już pozbawić takiej decyzji skuteczności poprzez uznanie za zgodną ze wspólnym rynkiem, na mocy tego przepisu, pomocy mającej na celu zrekompensowanie beneficjentom pomocy przyznanej bezpraw nie, uznanej przez Komisję za niezgodną ze wspólnym rynkiem, zwrotów, do których są oni zobowiązani na podstawie tej decyzji. (por. pkt 29-33 i 45)