Stosowane modele równowagi ogólnej (CGE), ćwiczenia 2

Stosowane modele równowagi ogólnej (CGE), ćwiczenia 2-4
Zagadnienia
• Model input-output „na procentowych przyrostach”.
• Kodowanie modelu – elementy języka TABLO (Coefficient, Read, Formula, Variable, Equation, Update).
• Przeprowadzanie symulacji na modelu – specyfikacja „domknięcia modelu” (podział na zmienne egzo- i
endogeniczne) i „szoków”.
Przykład – kodowanie modelu w języku TABLO i przeprowadzanie symulacji (MODEL 1)
1. W swoim katalogu roboczym utworzyć podakatalog o nazwie „Leontief” i zapisać w nim pliki model.tab,
symulacja.cmf i dane.har (do pobrania ze strony www.inforum.uni.lodz.pl, sekcja Materiały, Modele
równowagi ogólnej).
2. Należy zakodować model produkcji Leontiefa, biorąc pod uwagę, że początkowy stan gospodarki opisuje
następująca tablica input-output (dane – umowne wartości w zł – zawarte są w pliku dane.har):
Produkty
Usługi
Produkty
1
4
Usługi
6
2
Popyt finalny
3
8
Produkcja
10
14
Przycisk TabloCheck – sprawdzanie poprawności kodu.
3. Odpowiedz na pytania – ile równań występuje w modelu? Ile zmiennych występuje w modelu? Jaka jest
liczba zmiennych endogenicznych? Jaka jest liczba zmiennych egzogenicznych?
4. Przeprowadź symulację wzrostu popytu finalnego na usługi o 50% (symulacja 1). Jak zmienia się produkcja
każdej z gałęzi? Jak (o ile %) zmienia się zużycie produktów w sektorze usług?
5. Przeprowadź tę samą symulację w Excelu, używając równania macierzowego X=(I-A)-1. Czy wyniki są zgodne?
6. Symulacja 2 – jak zmieni się produkcja każdej z gałęzi, gdy popyt finalny na produkty wzrośnie o 30%, a na
usługi spadnie o 10%?
7. Symulacja 3 – jak zmieni się produkcja finalna obu wyrobów, jeżeli produkcja globalna pierwszego spadnie o
5%, a drugiego wzrośnie o 8%?
Dołączenie równań cen typu input-outpt (MODEL 2 = MODEL 1 + równania cen io)
1. Przed rozszerzeniem modelu o równania cen utwórz kopie plików model.tab i symulacja.cmf – z nowymi
nazwami.
2. Dodaj do kodu modelu:
a. deklarację współczynnika FACTOR(f,i), oznaczającego koszty czynników produkcji.
b. polecenie wczytania danych dla współczynnika FACTOR z pliku danych.
c. deklaracje zmiennych p1lab (% przyrost stawki płac), p1cap(i) (% przyrost ceny kapitału), x1lab(i) (%
przyrost nakładów pracy), x1cap(i) (% przyrost nakładów kapitału), p(i) (% przyrost ceny produktu).
d. równanie cen typu input-output.
e. równania wyjaśniające nakłady pracy i kapitału (zakładając, że nakłady pracy i kapitału są
proporcjonalne do produkcji).
f. polecenia UPDATE dla współczynnika FACTOR.
g. zmodyfikuj polecenie UPDATE dla współczynnika USE do następującej postaci: USE(i,j) = x(i,j)*p(i)
3. Przeprowadź ponownie symulację 1 (wzrostu popytu finalnego na usługi o 50%). Jak zmieniają się ceny
produktów i usług? Dlaczego?
4. Symulacja 4 – dwukrotny wzrost rentowności (ceny) kapitału w sektorze „Produkty”. O ile % rośnie cena
produktów? Dlaczego wzrasta także cena usług (o ile?). Jak zmienia się popyt finalny oraz produkcja w
poszczególnych sektorach?
5. Symulacja 5 – wzrost płac o 10%.
6. Symulacja 6 – Jak zmieni się cena usług, gdy cena produktów wzrośnie o 25% (przy niezmienionej stawce
płac).
Stosowane modele równowagi ogólnej (CGE), ćwiczenia 2-4
Rozszerzenie modelu o agregatowe zmiany cen i wolumenów
1. Do modelu 2 dodaj równania opisujące procentowe zmiany:
a. całkowitego popyt finalny (w ujęciu ilościowym),
b. średniej ceny dóbr i usług wchodzących w skład popytu finalnego,
c. całkowitych nakładów pracy w gospodarce (w ujęciu ilościowym),
d. łącznych zmian nakładów kapitału i pracy w gospodarce (w ujęciu ilościowym; wynik ten jest
równoważny zmianie realnego PKB).
2. Powtórz symulację 1 oraz symulację 5 sprawdzając wyniki dla nowych zmiennych.