Instrukcja nr 4: zastosowania wzmacniaczy operacyjnych w
Transkrypt
Instrukcja nr 4: zastosowania wzmacniaczy operacyjnych w
Politechnika Białostocka Wydział Elektryczny Katedra Automatyki i Elektroniki Instrukcja do ćwiczeń laboratoryjnych z przedmiotu: ELEKTRONIKA ENS1C300 022 ZASTOSOWANIE WZMACNIACZY OPERACYJNYCH W UKŁADACH LINIOWYCH BIAŁYSTOK 2013 ZASTOSOWANIE WZMACNIACZY OPERACYJNYCH W UKŁADACH LINIOWYCH 4.1. WSTĘP W ćwiczeniu przedstawiono dwie grupy problemów, dotyczących zastosowań scalonych wzmacniaczy operacyjnych. Pierwsza z nich to podstawowe zagadnienia związane z kształtowaniem charakterystyk częstotliwościowych wzmacniaczy. Druga - to możliwości wykorzystania wzmacniaczy operacyjnych do różnych celów, w ramach liniowego przetwarzania sygnałów. W ćwiczeniu bada się kolejno dwa układy. Pierwszy z nich to wzmacniacz o jednobiegunowej charakterystyce dolnoprzepustowej, w którym m.in. mierzy się skończoną szybkość zmian napięcia wyjściowego (slew rate). Drugim badanym układem może być wzmacniacz o charakterystykach częstotliwościowych kształtowanych za pomocą zewnętrznych elementów RC lub też układ mający spełniać zadaną funkcję, np. sumowanie dwóch napięć. Wyboru rodzaju badanego układu dokonuje student. Celem ćwiczenia jest ugruntowanie wiadomości dotyczących: elementarnej teorii sprzężenia zwrotnego, asymptotycznych charakterystyk częstotliwościowych układów wzmacniających i ich kształtowania, a także wskazanie istnienia wielu interesujących zastosowań wzmacniaczy operacyjnych. 4.2. OPIS TECHNICZNY UKŁADU BADANEGO (WKŁADKA DA041A) Wkładka DA041A zawiera wzmacniacz operacyjny µA 741 oraz zestaw dziewiętnastu odpowiednio rozmieszczonych i połączonych zacisków. Zaciski te umożliwiają dołączenie do wzmacniacza operacyjnego różnych elementów zewnętrznych: rezystorów, kondensatorów i zwór. Schemat ideowy układu przedstawiono na rys.3.4.l. Na rysunku zachowano rozmieszczenie zacisków takie samo, jak na płytce drukowanej w widoku Rys. 3.4. l. Schemat ideowy części stałej układu badanego. Przerywanymi liniami połączono pary zacisków, pomiędzy które można wmontować dodatkowe elementy od strony elementów. Przełącznik suwakowy umożliwia dołączenie zacisku 3 do masy lub do wejścia odwracającego wzmacniacza operacyjnego . Rezystory R1 i R2 zmniejszają wpływ kabli połączeniowych na działanie układu i wyniki pomiarów, natomiast rezystory R3 i R4 są dzielnikiem napięciowym niezbędnym dla dopasowania zakresu napięć wyjściowych układu badanego do zakresu dopuszczalnych napięć wejściowych przetwornika wartości szczytowej ac - dc SN5011. W zależności od przeprowadzanego eksperymentu, źródłami sygnałów sterujących układ badany mogą być: generator sinusoidalny przestrajany SN2013, generator impulsów prostokątnych SN3021 lub regulowane źródło prądowe SA1111. Płytę czołową wkładki DA041A przedstawiono na rys.3.4.2, a uproszczony schemat ideowy wzmacniacza µA 741 - na rys.3.4.3. Rys.3.4.2.Płyta czołowa wkładki DA041A Rys. 3.4.3. Uproszczony schemat ideowy wzmacniacza operacyjnego µA741 Rys. 3.4.4 a), b), c), d), e), f) Rys. 3.4.4. Asymptotyczne charakterystyki amplitudowe – założenia do projektowania wzmacniaczy. Nachylenia odcinków charakterystyk wynoszą: O dB/dek, lub +20 dB/dek, albo -20 dB/dek. a) integrator, przetwarzający falę prostokątną o amplitudzie 5V, współczynniku wypełnienia około 0,2 i okresie równym 0,5 ms na napięcie trójkątne o wartości międzyszczytowej 2V . Źródłem sygnału sterującego, spełniającego warunki przedstawione powyżej, jest generator impulsów prostokątnych SN3021; b) sumator dwóch napięć, spełniający zależność: Uwy = -(0.5 Uwe1 + 3 Uwe2) c) przetwornik prąd-napięcie, spełniający zależność: Uwy = -1000 Iwe, dla Iwe ∈ (0, 10 mA) d) przetwornik prąd-napięcie, spełniający (co do wartości) zależność: Uwy = -500 Iwe, dla Iwe ∈ (-20 mA, +20 mA) e) wzmacniacz o wzmocnieniu regulowanym płynnie w zakresie wartości od –1 do +1; f) przesuwnik fazy sygnału sinusoidalnego, o regulowanym płynnie przesunięciu fazy między napięciami na jego wejściu i wyjściu. Minimalny zakres regulacji od 5° do 175°. Częstotliwość sygnału 1 kHz; g) wzmacniacz różnicowy o wzmocnieniu różnicowym wynoszącym 2. Konfigurację każdego układu należy zaprojektować tak, aby był on realizowalny we wkładce DA041A. 4.3. OBSERWACJE I POMIARY 4.5.1 Pomiary charakterystyk wzmacniacza operacyjnego z rezystancyjnym obwodem sprzężenia zwrotnego. Po wmontowaniu, obliczonych wg danych z punktu. 4.4 rezystorów, na płytkę drukowaną wkładki DA041A, należy zmierzyć charakterystykę częstotliwościową ku(f) (amplitudową i fazową) wzmacniacza. Wykorzystać do tego celu generator sinusoidalny przestrajany SN2013 oraz przetworniki: wartości szczytowej ac-dc SN3011 lub SZ5031 i kąt-napiecie SA5111l. Wartość amplitudy napięcia wyjściowego generatora ustalić i zmierzyć przed pomiarem charakterystyki. Należy pamiętać (p. rozdz. 2) , ze przetworniki pracują poprawnie wtedy, gdy amplitudy napięć na ich wejściach nie przekraczają 5V. Trzeba więc tak dobrać warunki pomiarów, aby omawianą charakterystykę - oraz inne, badane w dalszej kolejności - można było zmierzyć prawidłowo. W tym celu należy m. in. odpowiednio wykorzystać możliwości, wynikające z istnienia dzielników napięcia na wyjściach generatora sinusoidalnego SN2013 i układu badanego. Schematy połączeń układu pomiarowego w tym eksperymencie mogą się nieco różnić - w zależności od tego, które wejścia i wyjścia wkładki DA041A oraz aparatury pomocniczej, zostaną wykorzystane. Przykładowy schemat przedstawiono na rys. 3.4.5. Zagadnienia: a) porównać wyniki obliczeń i pomiarów. W komentarzu skorzystać z charakterystyk wzmacniacza operacyjnego µA 741 zawartych w Dodatku; b) wyjaśnić, czy w czasie pomiaru charakterystyki częstotliwościowej wystąpiło ograniczenie szybkości zmian napięcia wyjściowego. Rys.3.4.3. Przykładowy schemat połączeń układu do pomiarów charakterystyk częstotliwościowych wzmacniaczy 4.5.2. Pomiar maksymalnej szybkości zmian napięcia wyjściowego Zmierzyć, korzystając z oscyloskopu, maksymalną szybkość zmian napięcia wyjściowego we wzmacniaczu badanym w punkcie 4.5.1. Do wysterowania układu należy użyć generatora impulsów prostokątnych SN3021. Zagadnienia; a) porównać zmierzoną wartość maksymalnej szybkości zmian napięcia wyjściowego badanego wzmacniacza z danymi katalogowymi układu scalonego µA 741. Wyjaśnić ewentualne różnice; b) wyjaśnić, czy maksymalna szybkość zmian napięcia wyjściowego zależy od wartości wzmocnienia układu ze wzmacniaczem scalonym. 4.5.3. Pomiary charakterystyk wzmacniacza kształtowanych za pomocą elementów RC, włączonych w obwód sprzężenia zwrotnego Zmontować układ badany obliczony wg danych zawartych na rys. 3.4.4 a następnie zmierzyć jego charakterystykę ku(f) - amplitudową i fazową. Zagadnienia: a) porównać wyniki pomiarów z założeniami projektowymi i wyjaśnić ewentualne niezgodności. 4.5.4. Pomiary właściwości układu o zadanym zastosowaniu Zmontować wybrany i obliczony uprzednio układ oraz sprawdzić, czy spełnia zadaną funkcję. W przypadku niepowodzenia należy układ korygować, aż do osiągnięcia założonego celu. Zagadnienia: a) opisać, w jaki sposób sprawdzono właściwości badanego układu. 4.6. Wymagania BHP Warunkiem przystąpienia do realizacji ćwiczenia jest zapoznanie się z obowiązującą w laboratorium instrukcją BHP oraz przestrzeganie w niej zawartych zasad. 4.7. LITERATURA [1] Filipkowski A. Układy elektroniczne analogowe i cyfrowe. WNT, Warszawa 2003. [2] Nadachowski M., Kulka Z. Analogowe układy scalone. WKŁ, Warszawa 1989.