Uniwersytecki Park Historii Ziemi w Poznaniu PRACA

Uniwersytecki Park Historii Ziemi w Poznaniu
PRACA DYPLOMOWA (ROK OBRONY:
UNIWERSYTECKI PARK HISTORII ZIEMI
2014)
–
CENTRUM
AUTOR: Sebastian Marach (Wydział Architektury Politechniki Poznańskiej)
PROMOTOR: dr Hanna Michalak
Celem mojej pracy jest opracowanie koncepcji projektu pod tytułem
„Uniwersytecki Park Historii Ziemi”, który ma być częścią kampusu
Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Wymagania dotyczące
obiektu o funkcji dydaktycznej zostały opracowane przez przedstawicieli
wydziałów UAM i zaprezentowane w postaci katalogu pt. „Centrum
Uniwersytecki Park Historii Ziemi w Poznaniu” (Uniwersytet Adama
Mickiewicza 2011). Katalog objaśnia ogólną koncepcję założenia – chęć
edukacji społeczeństwa (wszystkich żyjących pokoleń) i uświadomienia mu
potrzeby ochrony środowiska naturalnego dewastowanego przez lawinowo
rosnącą liczbę populacji mieszkańców Ziemi. Cel ten ma być zrealizowany za
sprawą prezentacji interaktywnych wystaw dotyczących wszystkich dziedzin
trwale związanych z materią naszej planety, takich jak astronomia, fizyka,
geologia, paleontologia, geografia, biologia, chemia czy archeologia. Obiekt
pełnić ma funkcję dydaktyczną, kulturową, społeczną oraz badawczą.
Teren działki projektowej położony jest na północy Poznania, na osiedlu
Morasko, w otoczeniu rezerwatu przyrody „Meteoryt Morasko”. Ideą projektu
było poniekąd stworzenie nowej ikony architektonicznej w skali miasta, ale
także w skali całego kraju. Najważniejszym jego aspektem było jednak
dostosowanie budynku do potrzeb obiektu o funkcji naukowo-wystawienniczej.
Dlatego też motywem przewodnim projektu stało się origami modułowe
polegające na wielokrotnym modyfikowaniu odpowiednich modułów
(kwadratów) i uzyskiwaniu dowolnych kształtów. Sama modułowość pozwala
na dostosowanie powierzchni części ekspozycyjnej do potrzeb danej tematyki i
jest odpowiednim rozwiązaniem dla funkcji budynku. Zaprojektowaną przeze
mnie bryłę cechuje lekkość, strzelistość oraz pochyłość ścian. Nowoczesny
kształt, inspirowany tradycjami Ziemi, wprowadza nowy rytm w terenie
przeznaczonym pod inwestycję oraz wykorzystuje walory otaczającego
środowiska naturalnego. Rozczłonowanie brył pozwala na czytelny odbiór danej
funkcji obiektu – osobne kubatury obiektu stanowią strefę planetarium, halę
główną mieszczącą przestrzeń konferencyjno-ekspozycyjną, część dydaktycznobadawczą oraz magazynową.
Projektowany budynek jest częściowo dwu-, a częściowo
trzykondygnacyjny, z czego jedna kondygnacja znajduje się pod powierzchnią
terenu. Wewnątrz zaprojektowano atria doświetlające przestrzenie budynku oraz
stanowiące funkcję badawczą – pracownicy uniwersytetu mają możliwość
przeprowadzania badań nad znajdującą się w atriach zielenią. Atria pełnią
również funkcję naturalnej wentylacji podziemnej części obiektu. Biel oraz
zastosowane cięcia na elewacji budynku stwarzają poczucie lekkości. Dzięki
dużym powierzchniom szklenia obiekt rozświetla swoje otoczenie. Wnętrza
niejako odzwierciedlają zewnętrze i charakteryzują się tymi samymi
elementami.
mgr inż. arch. Sebastian MARACH