Protokół nr XXIII z sesji Rady Miejskiej z dnia 21

Protokół nr XXIII/12
sesji Rady Miejskiej w Mogilnie, która odbyła się 21 września 2012 r.
w sali Urzędu Stanu Cywilnego w Mogilnie w godz. 18.00 - 19.35
Przewodnicząca Rady Miejskiej w Mogilnie Teresa Kujawa
okolicznościową sesję Rady Miejskiej w Mogilnie.
Przewodnicząca Rady Miejskiej w Mogilnie Teresa Kujawa
powstanie.
otworzyła XXIII -
poprosiła wszystkich
o
Odegrano hejnał Mogilna.
Przewodnicząca Rady Miejskiej w Mogilnie Teresa Kujawa powitała przybyłych na sesję :
- pana dr Gero Karthaus, burmistrza Engeskirchen,
- panią Marię Schmitz - I zastępcę burmistrza i jej męża Karl Josef Schmitz,
- panią Ulla Gelbert - II zastępcę burmistrza,
- pana Stefana Meisenberg - skarbnika,
- pana Baldur Neubauer kierownika wydziału ds. urbanistyki,
- pana Martina Bach, członka partii „Grüne”,
- panią Dawn Stiefelhagen radną, przedstawiciela partii SPD,
- pana Christopher Skerka - przewodniczącego frakcji FDP,
- panią Susanne Zurek -Rada ds. Partnerstwa,
- pana Christopher Zurek - Rada ds. Partnerstwa,
- panią Monikę Dünn - Rada ds. Partnerstwa,
- panią Johanna Dräger i pana Marcus Dräger (przewodniczący frakcji CDU),
- panią Eymelt Sehmer i pana Thomasa Sehmer,
- pana Starostę Powiatu Mogileńskiego Tomasza Barczaka,
- pana Wicestarostę Powiatu Mogileńskiego Tadeusza Szymańskiego,
- pana Przewodniczącego Rady Powiatu Mogileńskiego Jana Barteckiego,
- pana Burmistrza Mogilna Leszka Duszyńskiego,
- pana Zastępcę Burmistrza Mogilna Jarosława Ciesielskiego,
- panią Sekretarz Gminy Mariolę Źrałkę,
- panią Skarbnik Gminy Emilię Gałęzewską,
- pana Komendanta Straży Miejskiej w Mogilnie Mirosława Kussa,
- pana Dyrektora Mogileńskiego Domu Kultury w Mogilnie Jana Szymańskiego,
- pana Dyrektora Wydziału Promocji i Kultury Urzędu Miejskiego w Mogilnie
Marcina Zielińskiego,
- pana Dyrektora Zespołu Obsługi Szkół i Przedszkoli w Mogilnie Jarosława Lorka,
- pana Dyrektora Gimnazjum w Mogilnie Hieronima Rumianowskiego,
- pana Jacka Kraśnego byłego burmistrza Mogilna, który rozpoczął współpracę,
- młodzież z Engelskirchen,
- nauczycieli i młodzież z gimnazjum w Mogilnie,
- przedstawicieli prasy,
- koleżanki i kolegów radnych.
Ad. 2
Przewodnicząca Rady Miejskiej w Mogilnie Teresa Kujawa poinformowała, że w sesji bierze
udział 21 radnych. Obecność radnych, biorących udział w sesji, odzwierciedlają podpisy na
liście obecności (zał. nr 1).
1
Ad.3.
Przewodnicząca Rady Miejskiej w Mogilnie Teresa Kujawa zaproponowała porządek obrad :
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
Otwarcie posiedzenia.
Stwierdzenie prawomocności obrad.
Ustalenie porządku obrad.
Podpisanie umowy o partnerstwie między miastami Engelskirchen - Mogilno.
Podjęcie uchwały w sprawie nadania honorowego obywatelstwa miasta Mogilna.
Wręczenie tytułu honorowego obywatela miasta Mogilna.
Wystąpienia gości.
Zakończenie.
Do przedstawionego porządku obrad uwag nie wniesiono.
Ad. 4.
Burmistrz Mogilna Leszek Duszyński powiedział, że jest mu niezmiernie miło uczestniczyć w
okolicznościowej sesji Rady Miejskiej w Mogilnie, na której zostanie podpisana umowa
partnerska między naszymi miastami. Współpraca trwa już kilka lat. Pierwszy kontakt miał
miejsce w marcu 2004 r. w czasie wizyty burmistrza Mogilna Jacka Kraśnego w Niemczech.
Doszło wtedy do spotkania w Kolonii, z Konsulem Generalnym Rzeczypospolitej Polskiej
panią Barbarą Sobótką. W kwietniu 2005 r. Marcus Dräger spotkał się z dyrektorem
Hieronimem Rumianowskim w gimnazjum i ustalono szczegóły pierwszej wizyty grupy
niemieckiej w Mogilnie, która odbyła się we wrześniu 2005 r. W 2006 r. w Niemczech był
ówczesny burmistrz Mogilna Jacek Kraśny i grupa radnych oraz członkowie Ochotniczej
Straży Pożarnej z Mogilna. W 2008 r. doszło do przyjazdu delegacji niemieckiej na
uroczystości 610-lecia nadania praw miejskich Mogilnu. W sierpniu 2009 r. władze
samorządowe gminy Mogilno odwiedziły Engelskirchen. Na przestrzeni lat odbywały się
również wzajemne wyjazdy osób dorosłych - rodziców i nauczycieli, między innymi pobyt
rodziców w Engelskirchen i w Mogilnie w 2008 r.
W ramach szkolnej międzynarodowej wymiany od 2005 do 2012 r. zorganizowano osiem
wizyt młodzieży niemieckiej. W tych samych latach odbyło się siedem wycieczek uczniów
gimnazjum do Engelskirchen. W wymianie młodzieży wzięło udział około 300 uczniów obu
krajów wraz z opiekunami. Program pobytu gości z Niemiec zawierał m.in. :
- wycieczki do Torunia, Poznania, Gdańska, Bydgoszczy, Gniezna, Biskupina, Strzelna,
Ciechocinka i Chełmna,
- zwiedzanie Mogilna i okolic,
- zwiedzanie Muzeum Ziemi Mogileńskiej i innych ciekawych miejsc najbliższej okolicy,
- coroczny udział w Festynie Archeologicznym w Biskupinie,
- debaty, warsztaty, wspólna realizacja projektów o różnorodnej tematyce,
- udział w zajęciach lekcyjnych w gimnazjum, imprezach szkolnych i środowiskowych, a
także dyskoteki,
- spotkania z władzami miasta, Samorządem Uczniowskim,
- marsze na orientację,
- spotkania w rodzinach, wspólne spędzanie wolnego czasu.
Gimnazjaliści z Mogilna w czasie pobytu w Engelskirchen uczestniczyli w licznych
propozycjach gospodarzy :
- zwiedzanie imponujących zabytków Kolonii i Bonn, wizyty w firmie Haribo, Dolina Mozy,
Renu,
- spacery do jaskiń, zwiedzanie terenu czynnego wulkanu,
- wizyty w licznych muzeach,
2
- miłe grillowanie z rodzicami, dyskoteki,
- atrakcje w czasie dni w rodzinach.
Korzyści płynące z międzynarodowej wymiany między naszymi miastami :
- żywy kontakt z inną kulturą,
- podróże, które kształcą,
- doskonalenie znajomości języka niemieckiego i angielskiego,
- motywacja do nauki języków,
- poznanie stylu i realiów życia rówieśników,
- wspólne spędzanie wolnego czasu : wycieczki, wieczory, ogniska, dyskoteki,
- przyjaźnie, kontakty telefoniczne, meilowe,
- doświadczenie zdobyte w styczności z inną kulturą - to niezapomniane przeżycia,
- rozwijanie umiejętności planowania i podejmowania decyzji,
- promocja miasta i gminy w Niemczech, wszystkich dokonań władz samorządowych w
zakresie rozwoju gospodarczego, kulturalnego i społecznego miasta i ziemi mogileńskiej,
- promocja gimnazjum we wszystkich dziedzinach.
Burmistrz Mogilna Leszek Duszyński powiedział, że przez cały czas współpracy pomiędzy
naszymi miastami zawsze był z nami Pan Marcus Dräger, za co chciałby serdecznie
podziękować, za podejmowane działania mające na celu integrację naszych miast, za
promowanie Mogilna w Niemczech.
Przewodnicząca Rady Miejskiej w Mogilnie Teresa Kujawa poinformowała, że przed
podpisaniem umowy będzie odczytana uchwała Rady Miejskiej podjęta 20 czerwca br.
Wiceprzewodniczący Rady Miejskiej w Mogilnie Karol Olejnik przedstawił uchwałę
nr XX/222/12 Rady Miejskiej w Mogilnie z dnia 20 czerwca 2012 r. w sprawie współpracy
między społecznościami lokalnymi gminy Mogilno i gminy Engelskirchen w Niemczech.
Na podstawie art. 18 ust. 2 pkt 12a ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie
gminnym (Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591, z 2002 r. Nr 23, poz. 220, Nr 62, poz. 558, Nr
113, poz. 984, Nr 153, poz. 1271 i Nr 214, poz. 1806, z 2003 r. Nr 80, poz. 717 i Nr 162, poz.
1568, z 2004 r. Nr 102, poz. 1055 i Nr 116, poz. 1203, z 2005 r. Nr 172, poz. 1441 i Nr 175,
poz. 1457, z 2006 r. Nr 17, poz. 128 i Nr 181 poz. 1337, z 2007 r. Nr 48, poz. 327, Nr 138,
poz. 974 i Nr 173, poz. 1218, z 2008 r. Nr 180, poz. 1111 i Nr 223, poz. 1458, z 2009 r. Nr
52, poz. 420 i Nr 157, poz. 1241, z 2010 r. Nr 28, poz. 142, Nr 28, poz. 146 i Nr 106, poz. 675
i Nr 40, poz. 230, z 2011 r. Nr 21, poz.113, Nr 117, poz. 679, Nr 134, poz. 777, Nr 149, poz.
887 i Nr 217, poz. 1281 oraz z 2012 r. poz. 567) uchwala się, co następuje:
§1. Podjąć współpracę partnerską ze społecznością lokalną gminy Engelskirchen,
położonej w Niemczech.
§2. Współpraca, o której mowa w §1 obejmować będzie zagadnienia wymienione w
umowie partnerskiej, której projekt stanowi załącznik do niniejszej uchwały.
§3. Uchwała wchodzi w życie z dniem podjęcia.
Przewodnicząca Rady Miejskiej w Mogilnie Teresa Kujawa przedstawiła projekt umowy o
partnerstwie między miastami Engelskirchen - Mogilno.
Umowa stanowi załącznik protokołu.
3
Burmistrz Engelskirchen dr Gero Karthaus i Burmistrz Mogilna Leszek Duszyński podpisali
umowę o partnerstwie między miastami Engelskirchen - Mogilno.
Przewodnicząca Rady Miejskiej w Mogilnie Teresa Kujawa powiedziała, że umowa została
podpisana 21.09.2012 r. punktualnie o godzinie 18.30, co oznajmił nasz zabytkowy zegar.
Ad.5.
Dyrektor Gimnazjum w Mogilnie Hieronim Rumianowski powiedział, że z największą
przyjemnością chciałby przedstawić sylwetkę naszego przyjaciela Thomasa Sehmer.
Przygoda pana Thomasa Sehmer z Polską rozpoczęła się w 1974 r., kiedy to po raz pierwszy
przybył do naszego kraju zwiedzając go wzdłuż i wszerz. Odwiedził Wrocław, Kraków,
Zakopane, Rzeszów, Kielce, Białystok, Gdańsk, Toruń, Gniezno, Poznań i jeszcze wiele
innych miast. Zafascynowany Polską i Polakami wraca do nas wielokrotnie, wybierając nasz
kraj jako miejsce spędzania urlopów lub organizując wycieczki szkolne. Od roku 2005
niestrudzenie zajmuje się i kieruje projektem międzynarodowym, reprezentuje gimnazjum w
Engelskirchen. Przyczynia się do nauki tolerancji o innych nacjach, do innej religii, tradycji,
łamie stereotypy. W czasie wielu spotkań gimnazjaliści zawierają przyjaźnie, tworzą nić
porozumienia. Zadania Thomasa Sehmera nie są łatwe, ponieważ
gimnazjum w
Engelskirchen utrzymuje kontakty ze szkołami w Anglii i Francji. Dlatego nauczyciele szkoły
i pan Thomas Sehmer musieli czynić różne starania, by zachęcić młodzież do przyjazdu do
Polski. Czynił to systemowo, nie jest to praca akcyjna, trwa kilka lat i dlatego przynosi
efekty, rezultaty, bo młodzież niemiecka chętnie przyjeżdża do Mogilna. Organizuje również
pobyt polskiej młodzieży w Engelskirchen. Jest autorem wielu publikacji, w których
przedstawia życie Polski, mieszkańców Mogilna, promuje naszą ziemię na terenie Niemiec.
Jest przede wszystkim wspaniałym człowiekiem, przyjacielem. Zawsze wyrażał swoje
zadowolenie z pobytu w Polsce, nie oczekuje nic więcej. Organizujemy pobyt młodzieży
niemieckiej już po raz kolejny i Thomas Sehmer zawsze aktywnie w nich uczestniczy, z
dużym zainteresowaniem ponownie ogląda te same miejsca. Jest niezwykle skromnym
człowiekiem, nie dba o rozgłos i oklaski dla siebie. Thomas Sehmer wybiega również w
przyszłość. Niedługo zakończy swoją pracę zawodową i dlatego przygotowuje swoich
następców, dba o to, by nasze kontakty były kontynuowane. Zarówna osoba Thomasa
Sehmera jak i jego wieloletnia działalność urodziła myśl, by wnioskować do wysokiej rady o
nadanie tytułu honorowego obywatela miasta Mogilna. Czynię to z największą
przyjemnością, jestem szczęśliwy, że taką chwilę dzisiaj możemy przeżyć i nasz przyjaciel
Thomas Sehmer zostanie uhonorowany. Podziękował wszystkim, którzy przyczynili się do
realizacji tego pomysłu, Radzie Miejskiej za przychylność. Podziękował wszystkim ze strony
niemieckiej i polskiej, kolejnym burmistrzom, burmistrzom Engelskirchen, panu Markusowi
Dräger i wszystkim którzy dbali, troszczyli się o wzajemne kontakty i doprowadzili do tak
wspaniałego momentu, jak podpisanie umowy i wręczenie tytułu Thomasowi Sehmer.
Dziękuję serdecznie.
Wiceprzewodniczący Rady Miejskiej w Mogilnie Karol Olejnik
sprawie nadania honorowego obywatelstwa miasta Mogilna.
przedstawił uchwałę w
Przewodnicząca Rady Miejskiej w Mogilnie Teresa Kujawa poddała pod głosowanie projekt
uchwały.
W wyniku głosowania 21 głosami za, przeciwko 0, wstrzymujących się 0, podjęto uchwałę o
treści jak w projekcie.
4
Ad.6.
Przewodnicząca Rady Miejskiej w Mogilnie Teresa Kujawa powiedziała, że byliśmy
świadkami podjęcia uchwały przez Radę Miejską w Mogilnie. Podjętą uchwałą nadaje się
panu Thomasowi Sehmer tytuł honorowego obywatela miasta Mogilna, za zasługi dla
społeczności gminy Mogilno wyrażone budowaniem kontaktów i integracją młodzieży
Mogilna i Engelskirchen oraz promowanie ziemi mogileńskiej poza granicami Polski.
Dodała, że dokument uwiarygodniła swoim podpisem Przewodnicząca Rady Miejskiej w
Mogilnie Teresa Kujawa.
Przewodnicząca Rady Miejskiej w Mogilnie Teresa Kujawa wręczyła Thomasowi Sehmer
dokument potwierdzający nadanie tytułu honorowego obywatela miasta Mogilna.
Ad. 7.
Głos zabrał Burmistrz Engelskirchen Gero Karthaus. Tekst wystąpienia stanowi załącznik
protokołu.
Przewodniczący Rady Powiatu Mogileńskiego Jan Bartecki poinformował, że zabiera głos
w imieniu panów starostów i Rady Powiatu Mogileńskiego. Powiedział, że początek
współpracy miał miejsce w kadencji Rady Miejskiej Mogilna 2002 - 2006, kiedy
burmistrzem Mogilna był Jacek Kraśny, a Przewodniczącym Rady Miejskiej w Mogilnie Jan
Bartecki. Podkreślił, że doskonale pamięta początek i nawiązanie kontaktów z Engelskirchen.
To zasługa burmistrza Jacka Kraśnego i dyrektora gimnazjum Hieronima Rumianowskiego,
którzy przyjęli sobie za cel, by nawiązać współpracę z miastem położonym na zachodzie
Europy, by przybliżyć naszej młodzieży kulturę i obyczaje tego miejsca. Po kilku latach
współpracy, tak jak w narzeczeństwie następuje małżeństwo. Bardzo się cieszę, że partnerzy
poznali się tak dobrze, że dzisiaj chcą być razem. W imieniu pana Starosty Mogileńskiego
Tomasza Barczaka, Wicestarosty Tadeusza Szymańskiego i Rady Powiatu Mogileńskiego
życzył dalszej dobrej współpracy na niwie oświaty, kultury, gospodarki i wymiany
młodzieży. Oby ta współpraca przynosiła wymierne efekty, by owoc współpracy był
bodźcem do dalszego działania, by nie zabrakło sił do dalszej wytężonej współpracy. Złożył
takie życzenia w imieniu władz Powiatu Mogileńskiego. Zwracając się do honorowego
obywatela miasta Mogilna powiedział, że tych osób w Mogilne jest mało i na takie
wyróżnienie trzeba sobie zasłużyć. Cieszymy się, że pański wysiłek, pańska praca została w
ten sposób doceniona. Podkreślił, że patrząc panu w oczy, wie, że jest osobą, która wszystkie
siły i swoją energię jest w stanie przełożyć na dobrą współpracę, na przyjaźń, na to wszystko,
co będzie dawało dalej efekty jeśli chodzi o współpracę. Życzymy dobrej współpracy,
życzymy wszystkiego najlepszego, życzymy miłego pobytu w Mogilnie, w Powiecie
Mogileńskim i okolicach.
Wiceprzewodniczący Rady Miejskiej w Mogilnie Paweł Molenda powiedział, że dzisiaj
została podpisana umowa partnerska pomiędzy Engelskirchen i Mogilnem. Mogilno ma też
podpisane umowy handlowe. Poinformował, że firma którą reprezentuje, Centrala Nasienna
w Mogilnie ma podpisaną stałą umowę handlową z państwa najbardziej liczącą się stacją
hodowli roślin Lochow Petrus. Współpraca polega na reprodukcji państwa odmian w
naszym kraju i potem rozprowadzaniu wśród naszych rolników. Kontakty się poszerzają,
ponieważ państwa odmiany cieszą się coraz większą popularnością wśród naszych rolników.
Poinformował, że dzięki burmistrzowi Jackowi Kraśnemu i Przewodniczącej Rady Miejskiej
Elżbiecie Sarnowskiej był uczestnikiem wycieczki do Niemiec. Po przekroczeniu granicy
zobaczył inny świat. Patrząc na sprzęt, który pracował na polach, patrzył na to ze
zdumieniem. W ostatnim czasie polskie rolnictwo przeszło ewolucję. Możemy się
5
pochwalić, że również w Polsce obecnie dysponujemy nowoczesnym sprzętem. Polskie
rolnictwo najlepiej z wszystkich dziedzin gospodarki wykorzystało w ostatnich latach środki
unijne. Życzył miłego pobytu w Mogilnie.
Thomas Sehmer powiedział, że był bardzo zaskoczony, gdy dowiedział się że Rada Miejska
w Mogilnie zdecydowała się na nadanie mu tak ważnego tytułu. Stwierdził, że polityka jest
dla niego bardzo ważna i jest to także ważne wydarzenie w kontekście historii naszych
krajów. Cieszy się bardzo, że jest możliwe, iż po II wojnie światowej osoba z Niemiec
otrzymuje obywatelstwo honorowe miasta Mogilna. Historia ostatnich stu lat nie była łatwa.
Bardzo dziękuję. Szanowni przedstawiciele Rady Miejskiej w Mogilnie, przedstawiciele
Engelskirchen, szanowny panie burmistrzu Mogilna, szanowny panie burmistrzu
Engelskirchen, drodzy koledzy i koleżanki. Moje przemówienie chciałbym nazwać „Jak się
znalazłem w Polsce, w Mogilnie”. Część mojego przemówienia będzie powtórką tego co
powiedział Hieronim Rumianowski, ale mam tyle rzeczy do powiedzenia. Kiedy cały świat
jeździł do Włoch, Hiszpanii, czy Grecji razem z przyjacielem w 1970 r. wybrałem się do
krajów socjalistycznych. Celem naszej podróży były Węgry, Rumunia, Bułgaria i wtedy
jeszcze istniejąca Jugosławia. Pojechaliśmy do krajów, o których w szkole mało mówiono.
Zamiast wrogich socjalistów, jak to przedstawiała wroga propaganda, poznaliśmy bardzo
gościnnych ludzi. Gdy po dwóch semestrach we Wiedniu wróciłem do Bonn, profesor,
u którego potem studiowałem, zaproponował seminarium naukowe na temat Polski.
Stworzyło to możliwość poznania nieznanego wcześniej kraju bloku wschodniego. Po
ukończeniu seminarium podróżowaliśmy 18 dni przez Polskę. Podróżowaliśmy ze Zgorzelca
przez Wrocław, Kraków, Sandomierz, Zakopane, Warszawę, Białystok, Gdańsk, Gniezno,
Toruń, Poznań, Frankfurt n/ Odrą do Berlina. Było to 18 dni, pełnych intensywnych wrażeń.
Dużo nauczyłem się wtedy o kraju i ludziach. Dwa wrażenia do dziś się mi utrwaliły. Po
pierwsze talent Polaków do improwizacji. W Warszawie mieliśmy przenocować w
akademiku. Niestety socjalistyczni planiści zapomnieli, że semestr się zaczął, co oznaczało,
że akademik był zajęty. W Niemczech sytuacja ta stanowiłaby koniec świata. W Polsce
wystarczyło
pół godziny telefonowania, aby znaleźć rozwiązanie. Niemiecka grupa
studentów musiała ustąpić. Mieszkaliśmy naprzeciwko Pałacu Kultury i Nauki, na 18 piętrze
w hotelu Intercontinental. Tę oto zdolność do improwizacji, do wykazania się elastycznością
podziwiam bezustannie także u Ciebie drogi Hirku. Także myślenie historyczne w Polsce
bardzo mnie łączy z panem dyrektorem szkoły Hieronimem Rumianowskim. Najmocniejsze
wrażenie zostało u mnie w pamięci z wizyty w Oświęcimiu. Wizyta ta dla wszystkich
uczestników była tak emocjonalnie wzruszającym doświadczeniem, że później ponad
godzinę w autobusie panowała kompletna cisza. Do dziś nie mogę pojąć, jak ludzie mogli
popełnić takie okrucieństwa. Wstydzę się jako Niemiec, że w dzisiejszych czasach znów
istnieją neonaziści. Nie jestem osobą, która szybko zaczyna płakać, lecz zwiedzanie
Oświęcimia było dla mnie i dla nas wszystkich bardzo emocjonalnie wzruszające. Nasz
przewodnik, człowiek w moim dzisiejszym wieku, wtedy miałem zaledwie 20 lat, rozróżniał
między nazistami i nami Niemcami, choć cała jego rodzina zginęła w Oświęcimiu. Podobnie
napisał w swojej książce Władysław Bartoszewski. W Polsce dopiero tak naprawdę
uświadomiłem sobie, jakim zbrodniczym, morderczym reżimem byli naziści. Potem w
Niemczech powiedziałem sobie, że potrzebujemy z Polską takich samych dobrych stosunków,
jak z naszymi zachodnimi sąsiadami Anglią i Francją. W 1980 r. gdy dostałem stałą pracę
jako nauczyciel, moje pomysły szkolnego wyjazdu do Polski długo odrzucano. Małym
osiągnięciem było wysyłanie przez uczniów w czasie Solidarności paczek do Polski. Naklejkę
Solidarności jako pamiątkę posiadam do dnia dzisiejszego. Dopiero w nowej szkole w
Engelskirchen grupa licealistów odważyła się w 2004 r. pojechać ze mną do pięknego
Gdańska. Od tego czasu prawie co roku, grupy uczniów z naszego gimnazjum jadą do Polski.
6
W roku 2004 Marcus Dräger odwiedził gimnazjum Agertal z pomysłem wymiany z
gimnazjum w Mogilnie. Z konsulatu Polski w Kolonii otrzymał materiały promocyjne o
Mogilnie i szukał sojuszników do realizacji tego pomysłu. Uznałem to za wyjątkową szansę.
Czy jest coś lepszego dla młodzieży obu narodów niż możliwość do poznania się, do
kontaktów nie obciążonych cierpieniem, które było doświadczeniem generacji rodziców i
dziadków. Natychmiast podchwyciłem ofertę i zacząłem planować, z pozytywnym wsparciem
naszego byłego dyrektora dr Filsofera, pierwszą wymianę w październiku 2005 r. Muszę
przyznać, że byłem dość nerwowy, kiedy przyjechaliśmy do Mogilna. Co ciekawe na wyjazd
do Mogilna zgłosiły się tylko dziewczyny. Potem było ciepłe powitanie ze strony polskich
rodzin i przedstawicieli szkoły, przede wszystkim przez Ciebie drogi Hirku. Szybko
poczuliśmy się jak u przyjaciół. Ciepłe przyjęcie przez Hirka, Joannę i Darka, przez rodziny
goszczące młodzież rozwiało wszelką niepewność z naszej strony. Program wizyty był
niesamowity, podobnie jak gościnność rodzin. Podczas pożegnania grupa uczniów była tak
bardzo emocjonalnie wzruszona, że nigdy tego wcześniej nie doznałem. Ja także naprawdę
znalazłem nowych przyjaciół. Od tego czasu doszło do regularnej wymiany, w której istotną
rolę odegrała ustna propaganda. Choć nadal są rodzice, którzy mają uprzedzenia wobec
Polski, to liczba ich maleje z roku na rok. Do tego doświadczam coraz więcej młodych ludzi,
którzy namawiają rodzeństwo, lub koleżanki i kolegów do udziału w wymianie. W roku 2005
poprzeczka jeśli chodzi o problem wisiała bardzo wysoko, lecz mam nadzieję, że udało się
nam pokazać piękno Niemiec, czasami sąsiednich krajów jak Belgia, Luksemburg, Holandia.
To, że zainteresowanie naszym krajem wzrosło, pokazuje fakt, że wkrótce Edyta została
zatrudniona jako dodatkowa nauczycielka języka niemieckiego. Również my, droga Edyto
mamy obecnie bardzo przyjacielskie stosunki, z czasem doszło do licznych miłych kontaktów
z wszystkimi koleżankami i kolegami z gimnazjum Mogilnie. Odnośnie wymiany mam już
następców, ponieważ latem 2013 r. przechodzę na emeryturę. Obiecuję, że do 10 rocznicy
wymiany nadal będę aktywny, a o ile zdrowie pozwoli, będę działał także dłużej. Dla mnie
spełniło się bardzo ważne życzenie mojego życia. Na małą skalę, na szczeblu lokalnym udało
nam się zbliżyć Polaków i Niemców po tragicznych wydarzeniach II wojny światowej i
stworzyć wspólnie dobrosąsiedzkie stosunki. Jestem dumny, że mogę powiedzieć- miałem
możliwość przyczynić się chociaż trochę do tego celu. Dziękuję wam wszystkim za zawsze
serdeczne przyjęcie, głównie rodzinom goszczącym młodzież. Szczególnie dziękuję panu
Leszkowi Duszyńskiemu, który zawsze bardzo był zaangażowany w organizację naszej
wymiany. To także dzięki niemu możemy dzisiaj podpisać umowę o partnerstwie pomiędzy
miastami Mogilno i Engelskirchen. Na koniec podziękował żonie Eymelt, która mimo opieki
nad swoją 91. letnią mamą zawsze go wspierała. Podsumowując powiedział, jestem tutaj w
odwiedzinach u przyjaciół. Dziękuję bardzo.
Przewodnicząca Rady Miejskiej w Mogilnie Teresa Kujawa powiedziała, że Rada Miejska w
Mogilnie nadając tytuł honorowego obywatela panu Thomasowi Sehmer nie popełniła błędu.
Tytuł ten naprawdę należał się Panu. Gratulujemy jeszcze raz i dziękujemy za wszystko, co
zrobił Pan dla naszego miasta, aby wzmocnić naszą przyjaźń.
Dyrektor Gimnazjum Hieronim Rumianowski w imieniu społeczności Gimnazjum im. ks.
Piotra Wawrzyniaka w Mogilnie wręczył Panu Thomasowi Sehmer list gratulacyjny.
List stanowi załącznik protokołu.
Uczennica gimnazjum powiedziała, że z okazji nadania tytułu Honorowego Obywatela Miasta
Mogilna pragniemy w imieniu całej społeczności uczniowskiej Gimnazjum im. ks. Piotra
Wawrzyniaka pogratulować Panu tego wyróżnienia oraz podziękować za wieloletnią i pełną
7
zaangażowania współpracę z naszą szkołą. Na zawsze wpisał się Pan w historię naszego
miasta i pozostanie Pan we wdzięcznej pamięci społeczności szkolnej.
Dziękujemy za okazaną nam życzliwość i wsparcie. Życzymy dalszych sukcesów, satysfakcji
zawodowej oraz wszelkiej pomyślności. Z wyrazami szacunku Samorząd Uczniowski
Gimnazjum im. ks. Piotra Wawrzyniaka w Mogilnie.
Marcus Dräger - przewodniczący Rady ds. Partnerstwa Engelskirchen - Mogilno powiedział,
że kiedy przed siedmiu laty nawiązaliśmy kontakty, uznaliśmy, że partnerstwa nie można
zarządzić. Partnerstwo musi wzrastać. Gdyby tak policzyć, w ciągu tych lat mieliśmy co roku
wzajemne kontakty. Wymiana młodzieży każdego roku odbywała się dwukrotnie.
Stwierdziliśmy, że wymiana młodzieży jest tym motorem napędzającym partnerstwo.
Wówczas zebraliśmy grupę osób zafascynowaną Polską. Wielu z nich do dzisiaj jest z nami.
Zastanawialiśmy się, jak można doprowadzić do wymiany młodzieży i dowiedzieliśmy się,
że w gimnazjum Agertal jest jeden człowiek, zwariowany na punkcie Polski. To był właśnie
Thomas Sehmer. Gdy tylko wspomnieliśmy mu o tym, nikt już nie mógł go powstrzymać. W
tym miejscu chcieliśmy podziękować Thomasowi Sehmer i powiedzieć, że jesteśmy bardzo
dumni z Ciebie. Bardzo pięknie zostało użyte już tu porównanie do okresu narzeczeństwa i
zaślubin. Niedawno przeczytałem krótką historię, która przypomina tę sytuację. Była to
książka Krzysztofa Wojciechowskiego - dyrektora administracyjnego Uniwersytetu Wiadrina
we Frankfurcie. Jako młody człowiek w latach 70. podróżował autostopem po Europie. Po
tablicach rejestracyjnych samochodów już się domyślał, dokąd będzie prowadziła jego
kolejna podróż. Gdy wsiadał do samochodu z francuską lub włoska rejestracją to od razy
dochodziło do interesującej rozmowy. Na koniec podróży było krótkie pożegnanie i
bezboleśnie się rozstawali. Gdy wsiadał do niemieckiego samochodu, trwało dość długo,
zanim rozmowa się w ogóle zaczęła. Jednak nigdy nie rozstawał się z tymi ludźmi bez
wymiany adresów, i zapewnienia, że jak tylko będzie w Niemczech, to ma ich odwiedzić. Tak
jest także pomiędzy Engelskirchen i Mogilnem. Tak szybko Mogilno się nas nie pozbędzie.
Dziękuję bardzo.
Ad.8.
Przewodnicząca Rady Miejskiej w Mogilnie Teresa Kujawa podziękowała za uczestnictwo i
dokonała zamknięcia sesji. Sesja zakończyła się o godz. 19.35.
Protokołował
Przewodnicząca Rady Miejskiej
( K. Krajewski )
( Teresa Kujawa )
8