WYMAGANIA EDUKACYJNE Zawód technik usług

Transkrypt

WYMAGANIA EDUKACYJNE Zawód technik usług
WYMAGANIA EDUKACYJNE
Zawód technik usług kosmetycznych
Przedmiot: kosmetologia Semestr: I/II
Numer programu nauczania 514 [03] / SP/ MEN/ 2000.11.10.
Rok szkolny 2009/2010
Nauczyciel prowadzący mgr Iwona Wojdyła
ROZKŁAD MATERIAŁU SEMESTR I/II
Dział tematyczny
Wiadomości wstępne
Budowa skóry strukturalna
i chemiczna
Wpływ gruczołów dokrewnych
na skórę i jej przydatki.
Włosy
Nadmierne owłosienie
Wpływ racjonalnego odżywiania na
skórę i przydatki
Wpływ witamin, mikro i makroelementów na wygląd skóry i
jej przydatków
Wpływ czynników zewnętrznych na
skórę i jej przydatki
Skóra starcza
Cera, jej rodzaje i pielęgnacja
l.p.
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
10.
11.
12.
13.
14.
15.
16.
17.
18.
19.
20.
21.
22.
23.
24.
25.
26.
WYKŁADY 30 GODZIN
Temat jednostek lekcyjnych
Wprowadzenie do przedmiotu. Wymagania edukacyjne. Literatura.
Budowa naskórka (ceramidy – rodzaje, cholesterolu, siarczan cholesterolu, wolne kwasy
tłuszczowe, substancje higroskopijne NMF).
Budowa skóry właściwej (kolagen – różne typy, elastyna, mukopolisacharydy).
Budowa tkanki podskórnej – funkcje skóry.
Powierzchnia skóry i jej naturalny system ochronny.
Gruczoły łojowe i potowe. Lipidy na powierzchni naskórka produkowane przez gruczoły
Skóra i układ immunologiczny
Sposoby przenikania substancji przez skórę.
Wpływ gruczołów dokrewnych na skórę i jej przydatki (przysadka, tarczyca, nadnercza,
gonady płciowe).
Budowa włosa, cykl rozwoju włosa, skład chemiczny włosa.
Rodzaje włosów (właściwości fizyczne).
Przyczyny powstawania nadmiernego owłosienia.
Metody tymczasowe usuwania nadmiernego owłosienia.
Trwałe metody usuwania nadmiernego owłosienia
Wpływ racjonalnego odżywiania na skórę i jej przydatki.
Białka, węglowodany, tłuszcze – znaczenie dla kosmetyki.
Składniki mineralne – wpływ na skórę, włosy i paznokcie, występowanie, zapotrzebowanie,
dzienne, przyczyny ograniczonego wchłaniania, skutki niedoborów.
Substancje o podobnym działaniu do witamin (koenzym Q, NNKT, cholina, karnityna).
Wpływ zanieczyszczeń na skórę. Wolne rodniki. Antyoksydanty.
Wpływ niskich temperatur na skórę. Ochrona skóry twarzy zimą.
Promieniowanie słoneczne korzyści i zagrożenia.
Fenotyp skóry – mechanizm powstawania pigmentacji.
Filtry przeciwsłoneczne (fizyczne, chemiczne).
Wpływ nikotyny na organizm.
Proces starzenia się skóry endo i egzogenny.
Pielęgnacja skóry starczej w domu i gabinecie kosmetycznym.
Rodzaje cery – klasyfikacja.
Charakterystyka cery normalnej i jej pielęgnacja w domu i gabinecie kosmetycznym.
Liczba godzin
1
1
1
1
1
1
1
1
2
1
1
1
1
1
1
1
1
1
2
1
1
1
1
1
1
1
2
Uwagi o realizacji
1. Podstawową metodą nauczania będzie wykład, wzbogacony prezentacją multimedialną.
2. Uczniowie będą pracować w grupach oraz indywidualnie.
Praca kontrolna:
Semestr I: Metody diagnostyki skóry i włosów.
Semestr II: Wpływ witamin, mikro – i makroelementów na wygląd skóry i jej przydatków.
Szczegółowe cele kształcenia
W wyniku procesu kształcenia uczeń powinien umieć:
scharakteryzować budowę skóry i jej przydatków,
scharakteryzować skórę, jako organ immunologiczny,
scharakteryzować sposoby przenikania substancji przez skórę,
scharakteryzować poszczególne rodzaje cer,
scharakteryzować metody postępowania w zależności od rodzaju cery,
scharakteryzować skórę ze zmianami naczyniowymi,
scharakteryzować substancje biologicznie czynne przeznaczone do pielęgnacji cery naczyniowej,
scharakteryzować poszczególne metody diagnostyki skory i jej przydatków,
scharakteryzować wpływ czynników dokrewnych na skórę i jej przydatki,
scharakteryzować wpływ czynników zewnętrznych na skórę i jej przydatki,
scharakteryzować wpływ witamin, mikro – i makroelementów na wygląd skóry i jej przydatki,
scharakteryzować wpływ olejków eterycznych na wygląd skóry i jej przydatki,
scharakteryzować rolę ziół w kosmetyce,
scharakteryzować przyczyny nadmiernego owłosienia,
scharakteryzować metody usuwania nadmiernego owłosienia,
scharakteryzować sposoby złuszczania naskórka,
scharakteryzować przyczyny powstawania oraz zna sposoby zapobiegania i leczenia cellulitu,
scharakteryzować przyczyny powstawania, sposoby zapobiegania i metody leczenia rozstępów,
scharakteryzować poszczególne zabiegi z chirurgii estetycznej i plastycznej.
Przedmiotowy system oceniania
Stopień celujący otrzymuje uczeń, który opanował pełen zakres wiedzy z przedmiotu kosmetologia zawartym w programie nauczania.
Samodzielnie i twórczo rozwija własne uzdolnienia. Biegle posługuje się zdobytymi wiadomościami z zakresu kosmetologii. Proponuje własne nietypowe
rozwiązania poparte najnowszą wiedzą naukową. Posiada zdolności organizacyjne, łatwość komunikowania się oraz wykazuje się wysoką kulturą osobistą.
Stopień bardzo dobry otrzymuje uczeń, który opanował zakres wiedzy z przedmiotu kosmetologia objęty programem nauczania. Sprawnie posługuje się
zdobytymi wiadomościami, rozwiązuje samodzielnie problemy teoretyczne i praktyczne ujęte programem nauczanie
z przedmiotu kosmetologia. Potrafi zastosować posiadaną wiedzę do rozwiązywania zadań i problemów w nowych sytuacjach. Przyswojone wiadomości z
zakresu kosmetologii umiejętnie wykorzystuje w sposób relatywny pomiędzy elementami wiedzy z innych zadań edukacyjnych.
Stopień dobry otrzymuje uczeń, który: nie opanował w pełni wiadomości określonych programem nauczania z przedmiotu kosmetologia,
ale opanował je na poziomie przekraczającym wymagania zawarte w minimum programowym. Poprawnie stosuje wiadomości, rozwiązuje samodzielnie
typowe zadania teoretyczne. Samodzielnie i poprawnie definiuje podstawowe pojęcia z zakresu przedmiotu kosmetologia
w oparciu o wskazaną literaturę potrafi przy niewielkiej pomocy nauczyciela interpretować wiedzę z przedmiotu kosmetologia.
Stopień dostateczny otrzymuje uczeń, który opanował wiadomości określone programem nauczania z przedmiotu kosmetologia na poziomie
nieprzekraczającym wymagań zawartych w minimum programowym. Rozwiązuje typowe zadania teoretyczne o średnim poziomie trudności, wymaga
ukierunkowania w zakresie wnioskowania i analizowania na poziomie podstaw programowych z przedmiotu kosmetologia.
Poprawnie definiuje podstawowe pojęcia dotyczące przedmiotu kosmetologia.
Stopień dopuszczający otrzymuje uczeń, który ma braki w opanowaniu minimum wiadomości objętych programem nauczania, ale braki te nie przekreślają
możliwości uzyskania przez ucznia podstawowej wiedzy teoretycznej z przedmiotu kosmetologia
w ciągu dalszej nauki. Rozwiązuje zadania teoretyczne typowe, o niewielkim stopniu trudności. Wymaga ukierunkowania do prawidłowej analizy i
formułowania wniosków dotyczących zajęć edukacyjnych z kosmetologii.
Posługuje się ograniczoną terminologią w zakresie zdobytej wiedzy.
Stopień niedostateczny otrzymuje uczeń, który nie opanował wiadomości, określanych w minimum programowym z przedmiotu kosmetologia - w danej
klasie, a braki w wiadomościach uniemożliwiają dalsze zdobywanie wiedzy z tego przedmiotu, nie jest w stanie rozwiązać zadań o niewielkim
(elementarnym) stopniu trudności. Popełnia podstawowe błędy związane z terminologią właściwą dla przedmiotu kosmetologia i nie jest w stanie, nawet przy
pomocy nauczyciela, pracować w sytuacji typowej o niewielkim stopniu trudności.
I.
Formy sprawdzania wiedzy i umiejętności:
sprawdziany ustne,
sprawdziany pisemne,
prace klasowe,
testy dydaktyczne,
obserwacje słuchacza podczas zajęć
Opracowała mgr Iwona Wojdyła