W burzy i we mgle - Streszczenie.com.pl

Kamienie na szaniec
W burzy i we mgle
Wrzesień 1939 roku był tragiczny dla narodu polskiego, a głównie dla jego psychiki. Karmiony
propagandową papką, która przygotowała go na zwycięstwa a nie na klęski, nie umiał przyjąć do
wiadomości tego co się stało.
6 września, zgodnie z rozkazem, Zeus wyprowadził harcerstwo warszawskie na wschód. Jakże
wyróżniały się te drużyny od pozostałych rzesz uchodźców. Zorganizowane, zdyscyplinowane i
sprawnie dowodzone. Podążając na wschód chłopcy z Buków zobaczyli okropność wojny.
Niemieckich lotników bezlitośnie zabijających cywilów, oraz nieczułość na ludzkie cierpienie ich
rodaków. Nie mógł tego przyjąć do wiadomości Alek, gdy pewnego dnia dotarli do
zbombardowanego pociągu z wieloma rannymi leżącymi wokół. Nikt nie zajmował się nimi, nikt nie
zatrzymywał się żeby pomóc, choć szosą pędziło wiele aut i wielu ludzi. Chłopcy zatrzymali
ciężarówkę i zmusili kierowcę żeby zabrał rannych. Była to jedyna okazja, żeby stać się pożytecznym.
Pod Włodawą dowiedzieli się, że do Bugu zbliżają się wojska sowieckie, a w okolicy są już Niemcy.
Postanowili wracać, a po drodze docierały do nich wieści o klęskach i końcu państwa polskiego. Gdy
padła Warszawa byli zrozpaczeni. Dlaczego ich tam nie było? Bezsensownie włóczyli się nie wiadomo
gdzie i po co. Do stolicy wchodzili za zajmującymi ją oddziałami niemieckimi. Warszawa wyglądała
okropnie. Ulice pełne gruzów i przewalających się ludzi, tlące się jeszcze zgliszcza, brak szyb w
budynkach i nigdzie prądu, gazu ni wody. Na ulicach zaczęły się pojawiać wrogie oddziały, a swoja
działalność rozpoczynało gestapo. Jedną z pierwszych ofiar okazał się być ojciec Alka. Któregoś
wieczoru, po godzinie policyjnej zjawili się po niego, przepytując również Alka. Nic im nie powiedział,
choć volksdeutsch groził mu pistoletem. To aresztowanie spowodowało dwie rzeczy. Alek postanowił,
że do czasu gdy ojciec pozostanie w areszcie nie będzie jadł słodyczy ani cukru, a po drugie
natychmiast rozpocznie działania przeciw okupantowi. Cała drużyna Buków zaczęła się regularnie
spotykać zastanawiając się jakie to powinny być działania. Postanowiono przystąpić do organizacji
PLAN, która rozpoczęła kolportaż pisemka podziemnego i szybko się rozrastała. Alek, Rudy i Zośka
znaleźli się w grupie propagandowej, która zajmowała się działaniem na ulicach. Jednak z czasem
zarówno Zeus jak i pozostali chłopcy stwierdzili, że związanie się z PLANem było błędem. Nie
interesowała ich polityka i źle się czuli w chaosie organizacyjnym jaki tam panował. Ostatnią wspólną
akcją było zagazowanie gazem wywołującym wymioty słynnej Adrii, luksusowej restauracji pełnej
obżartych pań i panów, co bardzo kontrastowało z biedą ulicy. Rozstali się na miesiąc przed wielką
wpadką, w której Niemcy rozbili całą organizację. Buki nie ucierpiały w tej wsypie, organizacja PLAN
natomiast przestała istnieć. Buki zaczęły szukać swojego miejsca w konspiracji, ale nie było to łatwe.
Służba Zwycięstwu Polski, do której starali się dotrzeć była tak zakonspirowana, że nie można było
znaleźć z nią kontaktu. Zajęli się więc kolportażem prasy podziemnej różnego rodzaju, a później
pracą, ponieważ sytuacja materialna rodzin była zła. Potrzeb było wiele. Od szklenia okien, które w
przeważającej większości pozbawione były szyb, aż do innych zajęć. Alek na przykład uruchomił jedną
z pierwszych w mieście riksz. Tak minęła im zima w lecie natomiast Alek ruszył na wieś gdzie został
drwalem. Drewno bowiem stało się podstawowym paliwem grzewczym. Pracując całe dnie w lesie
pewnego razu wraz z nowym kolegą tam poznanym, Jędrkiem Makulskim, natknęli się na skład broni,
niechlujnie zakopany wśród gąszczy. Ponieważ nie udało się im dotrzeć do żadnej organizacji
Copyright 2014 – streszczenie.com.pl
Strona 1
wojskowej, sami zajęli się ponownym wyczyszczeniem i ukryciem go w odpowiednim miejscu. Zajęło
im to kilka miesięcy a pomagali im inni członkowie Buków.
Swoje zajęcie miał też Zośka. Po okresie szklenia, zajął się produkcją marmolady. W jego fabryce,
która znajdowała się w jego domu zbierało się wielu członków grupy. Coraz bardziej również zaczęły
się ujawniać jego cechy przywódcze, które już niedługo miały być mocno eksploatowane.
Wszystkie te zajęcia nie zaspokajały jednak pragnienia Buków, służenia Polsce. Szukali swojego
zajęcia długo. Zaczęli zajmować się dostarczaniem grypsów więziennych do odpowiednich adresatów.
Była to ich pierwsza działalność w konspiracji, jednak na przełomie 1940 i 1941 roku pochłonęła ich
nauka. Organizowali koła i prowadzili dyskusje doskonaląc swoja wiedzę i umiejętności. Ale i te
dyskusje i nauka szybko straciły dla nich znaczenie. Czuli, że to nie to. Aż w końcu w marcu 1941 roku
trafili do organizacji podziemnej Wawer i związali z akcją małego sabotażu. Tam znaleźli swoje
miejsce. W kontaktach z Wawrem nie uczestniczył już Zeus. Kilka miesięcy wcześniej na rozkaz
Głównej Kwatery Szarych Szeregów ruszył do Wilna i od tej pory ślad po nim zaginął.
Copyright 2014 – streszczenie.com.pl
Strona 2