Instrukcja ob³sugi programu Kontrola topTO

Transkrypt

Instrukcja ob³sugi programu Kontrola topTO
Instrukcja obsługi programu Kontrola topTO
ver. 1.0
Instrukcja obsługi programu Kontrola topTO
1. Zastosowanie i ogólne działanie
Program Kontrola topTO słuŜy do pracy z systemem topTO produkowanym przez naszą firmę.
Program umoŜliwia obsługę do 250 przejść oraz zapamiętuje do 1000 identyfikatorów. Aplikacja
odbiera kody identyfikatorów przesyłane z czytników i porównuje je z danymi zapisanymi w swojej
bazie danych. Jeśli identyfikator posiada odpowiednie uprawnienia, program wysyła rozkaz
otwierający przejście. Uprawnienia kaŜdego z identyfikatorów ustala uŜytkownik programu podczas
ich dodawania bądź edycji. KaŜdy identyfikator jest niezaleŜny, dzięki temu moŜna dowolnie ustalić,
które przejście będzie dostępne dla uŜytkownika posiadającego dany identyfikator.
Aplikacja umoŜliwia opisanie w jasny sposób zarówno obsługiwanych przejść jak i identyfikatorów,
poprzez nadanie im nazw oraz numerów porządkowych. Dzięki temu, kontrola nad obiektem staje
się prosta i przejrzysta.
Program przechowuje dane w dwóch plikach. Karty.bin oraz Bramki.bin. W momencie
uruchamiania aplikacji, dane pobierane są z obu plików. W przypadku, gdy program nie znajdzie
któregoś z plików, tworzy nowy, pusty plik.
2. Obsługa programu
KaŜde pole i przycisk w aplikacji jest opisane ‘dymkiem’. Po najechaniu na element myszką i
zatrzymaniu na krótką chwilę, wyświetlona zostaje informacja o jego funkcji.
Podczas uruchamiania aplikacji pojawia się okno, w którym naleŜy podać port szeregowy do którego
został podłączony koncentrator systemu topTO.
Strona 1 z 4
Instrukcja obsługi programu Kontrola topTO
ver. 1.0
2.1. Zakładka PRZEJŚCIA
2.1.1. Wprowadzanie przejść
Wprowadzanie kolejnych przejść do pamięci odbywa się za pomocą klawisza
umieszczonego na górnym panelu programu. Jego uŜycie odblokowuje pola po prawej stronie okna
programu i moŜliwa staje się edycja ich zawartości. Pola te to:
- adres czytnika obsługującego dane przejście,
- opis składający się z maksymalnie 13 znaków,
- czas otwarcia przejścia,
Nowododane przejście naleŜy potwierdzić klawiszem
co spowoduje automatyczne
dołączenie go do listy po lewej stronie okna. Po zakończeniu wprowadzania przejść, naleŜy zapisać
dane do pliku, uŜywając klawisza
dodawania – klawisz
.
W kaŜdej chwili moŜliwe jest anulowanie operacji
na górnym panelu.
2.1.2. Edycja przejść
Parametry zapisanego przejścia moŜna w kaŜdej chwili edytować. Do tego celu słuŜy przycisk
na górnym panelu. Edycję naleŜy potwierdzić klawiszem
wyniki do pliku klawiszem
a następnie zapisać jej
.
2.1.2. Usuwanie przejść
Aby usunąć przejście, naleŜy w pierwszej kolejności zaznaczyć je na liście, a następnie uŜyć
klawisza
. Operacja ta odblokuje klawisz
potwierdzić klawiszem
. Po usunięciu przejścia, działania naleŜy
W dalszej kolejności naleŜy zapisać zmiany w pliku – klawisz
Strona 2 z 4
Instrukcja obsługi programu Kontrola topTO
ver. 1.0
2.2. Zakładka IDENTYFIKATORY
2.2.1. Dodawanie identyfikatorów
Obsługa zakładki IDENTYFIKATORY jest analogiczna do obsługi zakładki PRZEJŚCIA.
Dodawanie kolejnych identyfikatorów realizowane jest za pomocą klawisza na górnym panelu
.
W procesie dodawania identyfikatorów moŜna określić:
- kod identyfikatora,
- typ identyfikatora,
- numer porządkowy - kolejność na liście,
- informacja o aktywacji/deaktywacji identyfikatora,
- opis składający się z 37 znaków (pozycja nieobowiązkowa),
- aktywne przejścia (pozycja nieobowiązkowa, identyfikator będzie w bazie danych, ale nie
otworzy Ŝadnego przejścia)
Kod identyfikatora moŜe być wpisany ręcznie, bądź odczytany automatycznie z czytnika.
Adres tego czytnika widoczny jest w okienku na górnym panelu po prawej stronie. Domyślnie adres
ten ustawiono na 99, lecz nic nie stoi na przeszkodzie aby w trakcie dodawania identyfikatorów
zmienić go pod własne potrzeby. W trakcie normalnej pracy sytemu, czytnik wykorzystywany do
wprowadzania danych działa standardowo, jak kaŜdy inny w systemie.
2.2.2. Dodawanie automatyczne identyfikatorów
Po zaznaczeniu pola
, identyfikatory dodawane są z pewnym uproszczeniem. Po
kaŜdorazowym zatwierdzeniu klawiszem
zwiększany jest automatycznie numer
porządkowy, a kaŜdy kolejny identyfikator przejmuje obsługiwane przejścia od poprzedniego. Jest to
wygodny sposób dodawania w przypadku gdy identyfikatory mają takie same uprawnienia.
2.2.3. Edycja i usuwanie identyfikatorów
Procesy te odbywają się w sposób analogiczny jak w przypadku konfigurowania przejść.
2.2.4. Ustawianie aktywnych przejść
Podczas dodawania/edycji identyfikatorów naleŜy określić przejścia, które będą przez nie
otwierane. SłuŜy do tego klawisz
Jego naciśnięcie powoduje pojawienie się okna z
polem 250 przejść. Jeśli wcześniej zostały dodane do bazy jakieś przejścia, powinny być one
widoczne w otwartym oknie. Zaznaczenie przejścia i zatwierdzenie klawiszem
sprawia,
Ŝe edytowany/dodawany identyfikator otrzymał prawo otwierania tego przejścia. Nie ma obowiązku
Strona 3 z 4
Instrukcja obsługi programu Kontrola topTO
ver. 1.0
dopisywania do identyfikatorów aktywnych przejść. W takiej sytuacji, identyfikatory będą w bazie
danych, ale nie będą otwierały Ŝadnych przejść.
2.3. Zakładka CZYTNIKI
Zakładka słuŜy do podglądu adresów czytników pracujących w sieci topTO. Naciśnięcie klawisza
spowoduje, Ŝe na tablicy pojawią się (zaznaczone na czarno), czytniki podłączone do
systemu.
2.3.1. Zmiana adresu czytnika
W celu zmiany adresu czytnika, naleŜy nacisnąć odpowiadający mu klawisz na tablicy. Klawisz
powinien zmienić kolor na czerwony. W okienku na dole zakładki naleŜy wpisać nowy adres i
zatwierdzić
Po zmianie adresu, sieć topTO zostanie automatycznie przeszukana, a
aktywne czytniki ponownie wyświetlone na tablicy. Szczególnie istotne jest, aby nie zmienić adresu
czytnika na juŜ zajęty. W takim przypadku działanie czytników umieszczonych pod tym samym
adresem będzie nieprzewidywalne.
NaleŜy pamiętać, Ŝe po zmianie adresu czytnika nie są uaktualniane dane identyfikatorów na nowy
adres czytnika. Zalecane jest ustalenie w pierwszej kolejności adresów czytników a dopiero później
budowanie bazy danych identyfikatorów.
Strona 4 z 4