zaliczka na dachu

Sygn. akt XVI GC 706/14
UZASADNIENIE
Pozwem z dnia 31 stycznia 2014 r. (data nadania w placówce pocztowej k. 36) D. J. (1), prowadzący działalność
gospodarczą pod firmą (...) D. J. (1) wniósł o zasądzenie od pozwanej (...) S.A. z siedzibą w W. kwoty 1.000,00 zł wraz
z ustawowymi odsetkami liczonymi od dnia 11 kwietnia 2012 roku do dnia zapłaty, wraz z kosztami procesu, w tym
zastępstwa procesowego według norm prawem przepisanych, tytułem wykonanych przez siebie dodatkowych robót
budowlanych, nieobjętych umową zawartą między stronami. Powód wskazał, że całkowity koszty robót dodatkowych
wyniósł 17850,29 zł, zaś w niniejszym postępowaniu ogranicza swoje żądanie jedynie do kwoty 1000,00 zł zastrzegając
sobie możliwość dochodzenia pozostałej części roszczenia w kwocie (...),29 (pozew: k. 2 – 7).
W dniu 18 lutego 2014 r. tut. Sąd wydał nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym w sprawie o sygn. akt XVI
GNc 777/14 (nakaz zapłaty k. 38).
W sprzeciwie od nakazu zapłaty z dnia 13 marca 2014 r. (data nadania w placówce pocztowej k. 78) pozwana (...)
S.A. z siedzibą w W. zaskarżyła nakaz zapłaty w całości wnosząc o oddalenie powództwa oraz o zasądzenie od powoda
na rzecz pozwanego kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych Pozwana
zakwestionowała, aby powód wykonywał poza zakresem umowy roboty dodatkowe. Podniósł, iż zgodnie z łączącą
strony umową zmiany zakresu robót podwykonawczych dla swojej ważności wymagały przed ich wprowadzeniem
pisemnego zlecenia lub podpisania protokołu uzgodnień przez stronę upoważnioną do zaciągania zobowiązań
finansowych w imieniu Wykonawcy, a następie aneksu do umowy, ponadto wskazał, że strony ustaliły ryczałtowe
wynagrodzenia w wysokości 54800 zł, zaś w przedstawionych dokumentach powód potwierdza wartość całości
wykonanych robót na ww. kwotę (sprzeciw k. 47- 51).
Sąd ustalił następujący stan faktyczny:
W dniu 07 marca 2011 r. w (...) S.A. z siedzibą w W. jako wykonawca zawarła z D. J. (1) prowadzącym działalność
gospodarczą pod firmą (...) D. J. (1) jako podwykonawcą umowę podwykonawczą nr (...), której przedmiotem było
wykonanie montażu blachy trapezowej, wykonanie warstw pokrycia dachowego, wykonanie opierzeń ogniomurków,
obróbka gzymsów oraz montaż systemu rynnowego wraz z wszelkimi pracami i świadczeniami towarzyszącymi z
materiałów powierzonych oraz usunięciem wad w zamian za uzgodnione wynagrodzenie w budynku Zespołu Szkół
w K.. W § 1 tejże umowy określony został szczegółowy zakres robót. Strony ustaliły termin rozpoczęcia robót
podwykonawczych na dzień 07 marca 2011 r., zaś termin zakończenia robót na dzień 30 kwietnia 2011 r. (§2 umowy).
W umowie strony przyjęły wynagrodzenie ryczałtowe podwykonawcy za właściwe i terminowe wykonanie przedmiotu
umowy w kwocie 54.800,00 zł plus podatek VAT w stawce obowiązującej w dacie wystawienia danej faktury. Strony
ustaliły także, że wszelkie wymienione i niewymienione w umowie koszty oraz ciężary związane z wykonaniem
przedmiotu umowy ponosi podwykonawca, chyba że co innego wynika wprost z jej postanowień. Ponadto strony
umówiły się, iż wykonawcy przysługuje prawo do wyłączenia lub ograniczenia zakresu robót podwykonawczych, bez
prawa podwykonawcy do ubiegania się o jakiekolwiek odszkodowanie z powyższego tytułu. Strony zawarły również
postanowienie, zgodnie z którym zmiany zakresu robót podwykonawczych dla swej ważności wymagają przed ich
wprowadzeniem wystawienia pisemnego zlecenia lub podpisania protokołu uzgodnień przez osobę upoważnioną do
zaciągania zobowiązań finansowych w imieniu wykonawcy, a następnie aneksu do umowy (§3 umowy).
Zgodnie z § 4 umowy strony określiły, iż rozliczenie za wykonanie przedmiotu umowy odbywać się będzie po
zakończeniu etapów robót ustalonych z kierownictwem budowy. Na koniec okresu rozliczeniowego podwykonawca
przedłoży wykonawcy protokół wykonania robót podwykonawczych, sporządzony w dwóch egzemplarzach, według
wzorów załączonych do umowy. Strony ustaliły również, że w terminie do 5 dni od daty przedłożenia przez
podwykonawcę protokołu wykonania robót podwykonawczych wykonawca sprawdzi, zatwierdzi lub skoryguje dany
protokół.
Zmiana umowy wymagała formy pisemnej w postaci aneksu, pod rygorem nieważności (§ 14 umowy). W imieniu
powoda umowę podpisał pełnomocnik L. K. (bezsporne; umowa podwykonawcza – k. 90 – 96).
Pismem z dnia 30 kwietnia 2011 r. D. J. (1) zwrócił się do (...) S.A. w W. o rozważenie przygotowania aneksu do umowy
w związku z wystąpieniem robót dodatkowych (dowód: pismo z dnia 30 kwietnia 2011 r. - k. 169). Również pismem
z dnia 30 kwietnia 2011 r. D. J. (1) poinformował (...) S.A. w W., że termin wykonania prac przesunie się w związku
z wystąpieniem warunków pogodowych uniemożliwiających prowadzenie prac oraz wykonaniem prac dodatkowych
(dowód: pismo z dnia 30 kwietnia 2011 r., k. 170).
D. J. (1) zrealizował przedmiot umowy podwykonawczej z dnia 7 marca 2011r. tj. wykonał roboty w postaci montażu
blachy trapezowej, wykonanie warstw pokrycia dachowego, wykonanie opierzeń ogniomurków, obróbki gzymsów
oraz montaż systemu rynnowego (okoliczności bezsporne). D. J. (2) wykonał również część robót dodatkowych,
zleconych mu ustnie przez kierownika budowy W. R. w trakcie realizowania prac głównych. Prace dodatkowe
obejmowały: zbudowanie odbojów z płyty (...) na niskich częściach dachu wokół hali sportowej, wykonanie koryta do
spustów, produkcja klinów styropianowych, kominy na dachu, położenie papy podkładowej na ściany i górę attyk. Po
zakończeniu robót D. J. (1) zgłosił pismem z dnia 20 czerwca 2011 r. gotowość do odbioru robót z umowy (...) wraz z
pracami dodatkowymi (dowód: zeznania świadka M. K. (1) k. 196-199, pismo z dnia 20 czerwca 2011 r. - k. 160)
W dniu 15 lipca 2011 roku został sporządzony protokół końcowego wykonania robót podwykonawczych za okres
od 07 kwietnia do 15 lipca 2011 roku. W treści protokołu stwierdzono wykonanie wszystkich prac wynikających z
umowy o roboty budowlane. Wskazano jednakże, że roboty zostały wykonane niezgodnie z terminem umownym.
Opóźnienie w wykonaniu prac wynosić miało 64 dni, zaś w związku z opóźnieniem została nałożona na D. J. (2) kara
umowna na kwotę 7014,40 zł netto. Ponadto protokół ten zawierał obszerny wykaz usterek. Usterki w wykonaniu
robót budowlanych dotyczyły nieszczelności pokrycia dachowego w części niskiej dachu auli i łącznika (papa pionowa
wywinięta na ogniomurki), nieszczelności obróbek blacharskich – listwa dociskowa część niska dach łącznika, zbyt
małe (niezgodne z instrukcją producenta papy), zakładów pionowych papy – całość dachów, licznych przegrzań
papy pionowej obróbek ogniomurów, odspojonej papa pionowa obróbek ogniomurów, uszkodzonej elewacji przy
połączeniach listwy dociskowej, licznych wgłębień przy styku łączonych pasków papy, braku podkładu z płyty (...)
pod blacharkę ogniomurka pomiędzy gimnazjum a łącznikiem, nieestetycznego docięcia rur spustowych, licznych
zadziorów, niezamontowania rur spustowych w części gimnazjalnej i hali sportowej, przecieków wodnych w części
wysokiej gimnazjum od strony ul. (...), części niskiej hali sportowej od strony ul. (...) i ul. (...), niewłaściwego kierunku
ułożonej papy na styku ogniomurek – połać dachowa, braku zamontowania zaślepek przy styku ściana trzpień uchwytu
rury spustowej, zbyt dużego rozwiercenia otworów kotwienia uchwytu rury spustowej, zastoiny wody w rynnach –
część wysoka gimnazjum, nieestetycznego wykonania dachów – z licznymi łaceniami. Strony ustaliły termin usunięcia
usterek na dzień 22 lipca 2011 r. D. J. (1) zawarł w protokole również swoje uwagi dotyczące okresu niewykonywania
prac budowlanych tj. w dni deszczowe maj – czerwiec (okres 7 dni), prac dodatkowych (24 dni) oraz sporządzenia
kosztorysu na roboty dodatkowe na kwotę netto 14.512,43 zł. Pod protokołem podpisali się uczestnicy odbioru: w
imieniu wykonawcy inżynier projektu W. R., a w imieniu podwykonawcy D. J. (1) (dowód: protokół końcowego
wykonania robót podwykonawczych k. 100-102)
Pismem z dnia 15 lipca 2011r. D. J. (1) skierował do (...) S.A. wniosek o przyjęcie kosztorysu na prace dodatkowe
zlecone jego firmie w okresie od 07 marca 2011 r. do 05 lipca 2011 r., określając koszt ich wykonania na kwotę 14.512,43
zł (dowód: pismo z dnia 15 lipca 2011r. – k. 171-172).
Również w dniu 15 lipca 2011r. (...) S.A. wezwała D. J. (1) do niezwłocznego usunięcia wad robót podwykonawczych,
jednocześnie oświadczyła, że do dnia usunięcia wad, odmawia dokonania odbioru końcowego wykonanych robót
podwykonawczych. (...) S.A. wezwała także D. J. (1) do zapłaty w terminie do 23 lipca 2011 r. kary umownej w
wysokości 7.014,40 zł z tytułu opóźnienia w wykonaniu robót (dowód: pismo z dnia 15 lipca 2011 r. k. 112).
Strony porozumiały się co do warunków usunięcia wad rzeczy. Wcześniej sporządzony protokół zaginął, zaś w
dniu 18 lipca 2011 r. strony podpisały kolejny protokół końcowego wykonania robót podwykonawczych – za okres
realizacji robót od dnia 07.04.2011 r. do dnia 18.07.2011 r. W protokole tym stwierdzono wykonanie wszystkich
prac wynikających z umowy o roboty budowlane zgodnie z terminem umownym, za kwotę 54.800,00 zł, a jedyną
usterką robót była nieszczelność pokrycia dachowego w części niskiej dachu – sala sportowa, której termin usunięcia
określono na 29 lipca 2011 r. (dowód: protokół k. 113 – 114).
W dniu 23 lutego 2012 r. D. J. (1) wystawił na rzecz pozwanego fakturę VAT nr (...) na kwotę 14.512,43 zł netto
(17.850,29 zł brutto), płatną w terminie 14 dni, z tytułu robót dodatkowych wykonanych do umowy nr (...) z dnia 07
marca 2011 r. (dowód: faktura VAT k. 115, potwierdzenie nadania k. 115 ). Pismem z dnia 27 marca 2012 r. D. J. (1)
wezwał (...) S.A. w W. do zapłaty na jego rzecz kwoty 17850,29 zł objętej faktura VAT nr (...) w terminie 7 dni od dnia
otrzymania wezwania. Wezwanie to (...) S.A. otrzymała w dniu 30 marca 2012 r. (dowód: wezwanie do zapłaty k.
116, zwrotne potwierdzenie odbioru k. 117-118).
D. J. (1) sporządził wycenę prac dodatkowych określając ich wartość na kwotę 17850,29 zł brutto (dowód: wycena
k. 119-125).
Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o niezaprzeczone twierdzenia obu stron, a także kopie dokumentów
dołączonych do akt sprawy. Złożone dokumenty stanowiły dokumenty prywatne w rozumieniu art. 245 k.p.c., to
stosownie do treści art. 233 k.p.c. Sąd, dokonując ich oceny w ramach swobodnej oceny dowodów uznał je za
wiarygodne i przydatne dla ustalenia faktycznego a w konsekwencji, poczynił na ich podstawie ustalenia faktyczne.
Materialna moc dowodowa dokumentu prywatnego zależy bowiem od jego treści merytorycznej, zaś o materialnej
mocy dowodowej dokumentów prywatnych rozstrzyga sąd zgodnie z zasadą swobodnej oceny dowodów. Zaznaczyć
również należy, że wobec kwestionowania czytelności przez pozwanego dokumentów przedłożonych przez powoda, w
toku postępowania strona powodowa złożyła do akt sprawy odpowiednie dokumenty w czytelnej wersji, potwierdzonej
za zgodność z oryginałem przez pełnomocnika powoda będącego radcą prawnym w trybie przewidzianym w przepisie
art. 129 k.p.c.
Ponadto Sąd dopuścił dowód z zeznań świadka M. K. (2). Świadek zeznał, iż był podwykonawcą powoda, jego
zadaniem było wykonanie pokrycia dachu w K. w budynku Zespołu Szkół oraz wykonanie innych czynności, które
wiążą się bezpośrednio z pokryciem dachowym. Świadek wskazał również, iż wykonywał na ustne zlecenie kierownika
budowy prace dodatkowe oraz określił ich częściowy zakres. Zeznania świadka Sąd uznał za wiarygodne. Tok zdarzeń
przedstawionych przez świadka jest logiczny i wewnętrznie spójny. Świadek nie potrafił jednak wskazać w jakim
okresie roboty dodatkowe zostały wykonane jak również nie posiadał szczegółowej wiedzy co do ich wartości.
Sąd pominął wniosek powoda o dopuszczenie dowodu z opinii biegłego na okoliczność prawidłowego wykonania przez
powoda prac dodatkowych nieobjętych umowa; wykazania, iż prace dodatkowe, nieobjęte umową nie były niezbędne
do wykonywania prac zleconych i objętych zawarta między stronami umową, wartości wykonanych przez powoda
prac dodatkowych, nieobjętych umową z uwagi na nieuiszczenie zaliczki przez stronę powodową. Zgodnie natomiast
z art. 1304 k.p.c., strona, która wnosi o podjęcie czynności połączonej z wydatkami, obowiązana jest uiścić zaliczkę na
ich pokrycie w wysokości i terminie oznaczonym przez sąd (§ 1). Jeżeli okazuje się, że przewidywane lub rzeczywiste
wydatki są większe od wniesionej zaliczki, przewodniczący wzywa o jej uzupełnienie (§ 3). W razie nieuiszczenia
zaliczki sąd pominie czynność połączoną z wydatkami (§ 5).
Sąd zważył, co następuje:
Powództwo podlegało oddaleniu w całości.
W toku niniejszego postępowania powód D. J. (1) dochodził od pozwanego (...) S.A. z siedzibą w W. kwoty 1.000,00
złotych tytułem wykonanych przez siebie robót dodatkowych, nieobjętych umową podwykonawczą z dnia 7 marca
2011 r. W uzasadnieniu pozwu wskazał, iż podstawą dochodzonego roszczenia jest art. 405 k.c.
Odwołując się do wskazanej przez powoda podstawy prawnej wskazać należy, że zgodnie z art. 405 kodeksu cywilnego
„kto bez podstawy prawnej uzyskał korzyść majątkową kosztem innej osoby, obowiązany jest do wydania korzyści w
naturze, a gdyby to nie było możliwe, do zwrotu jej wartości”. Zgodnie zaś z treścią przepisu art. 410 k.c., „przepisy
artykułów poprzedzających stosuje się w szczególności do świadczenia nienależnego”, przy czym „świadczenie jest
nienależne, jeżeli ten, kto je spełnił, nie był w ogóle zobowiązany lub nie był zobowiązany względem osoby, której
świadczył, albo jeżeli podstawa świadczenia odpadła lub zamierzony cel świadczenia nie został osiągnięty, albo jeżeli
czynność prawna zobowiązująca do świadczenia była nieważna i nie stała się ważna po spełnieniu świadczenia”.
Oparcie roszczenia o konstrukcję bezpodstawnego wzbogacenia jest nieskuteczne w sytuacji innego, ważnego w sensie
prawnym źródła zobowiązania, na podstawie którego obiektywnie istnieje możliwość dochodzenia swoich praw przez
powoda. Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 7 października 2010 r., sygn. akt IV CSK 95/10, LEX nr 898261, wskazał, że
„skoro z przepisu art. 405 k.c. wynika, że bezpodstawne wzbogacanie to stan przysporzenia uzyskanego bez podstawy
prawnej, to oznacza to sytuację, w której uzyskanie korzyści majątkowej nie znajduje usprawiedliwienia w przepisie
ustawy, ważnej czynności prawnej, prawomocnym orzeczeniu sądowym albo akcie administracyjnym”. Instytucja
bezpodstawnego wzbogacenia ma zatem charakter subsydiarny – można ją stosować wyłącznie w sytuacji braku innej
podstawy prawnej przysporzenia.
Skoro więc powód dochodził roszczenia, wskazując na bezpodstawne wzbogacenie, powinien wykazać, iż doszło do
wzbogacenia strony pozwanej lub też doszło do spełnienia na jej rzecz świadczenia nienależnego, przy czym powinien
wówczas wykazać także wysokość tego wzbogacenia lub świadczenia nienależnego, zgodnie z rozkładem ciężaru
dowodu, wynikającym z przepisu art. 6 k.c. oraz stanowiącego jego odpowiednik procesowy art. 232 k.p.c., jako że to
powód wywodzi z tych okoliczności skutki prawne.
Okolicznością bezsporną było ustalenie przez strony w łączącym je kontrakcie, że powodowi jako podwykonawcy za
wykonanie przedmiotu umowy tj. wykonanie montażu blachy trapezowej, wykonanie warstw pokrycia dachowego,
wykonanie opierzeń ogniomurków, obróbka gzymsów oraz montaż systemu rynnowego wraz z wszelkimi pracami
i świadczeniami towarzyszącymi z materiałów powierzonych oraz usunięciem wad w budynku Zespołu Szkół
w K. przysługiwać będzie ostatecznie wynagrodzenie w wysokości 54800 zł. Bezspornym było również to, iż
przedmiot umowy podwykonawczej z dnia 7 marca 2011 r. został zrealizowany przez powoda. Spornym był zaś
sam fakt wykonania robót dodatkowych. W piśmie z dnia 30 kwietnia 2011 r. w związku z wystąpieniem robót
dodatkowych zwrócił się do pozwanej spółki o rozważenie możliwości przygotowania aneksu do umowy. Jak wynika
ze zgromadzonego materiału dowodowego, do podpisania aneksu do umowy nie doszło, lecz mimo to pewne prace
dodatkowe, wykraczające poza zakres przedmiotu umowy z dnia 7 marca 2011r. na ustne zlecenie kierownika budowy
W. R. zostały przez powoda wykonane. Na podstawie zeznań świadka Sąd ustalił, że prace dodatkowe dotyczyły m.in.
zabudowy odbojów z płyty (...) na niskich częściach dachu wokół hali sportowej, wykonania koryta do spustów,
produkcji klinów styropianowych, kominów na dachu, położenia papy podkładowej na ściany i górę attyk.
Niewątpliwie nie zawarcie przez strony aneksu do umowy podwykonawczej z dnia 7 marca 2011 r. na piśmie bądź też
odrębnej umowy na podstawie której powód miał wykonać roboty dodatkowe za odrębnym wynagrodzeniem, było
jego ryzykiem, bowiem proces budowlany jest procesem sformalizowanym wymagającym zawarcia umowy o roboty
budowlane na piśmie (art. 648 § 1 k.c.).
Roszczenie powoda dochodzone niniejszym pozwem należało zatem ocenić przez pryzmat przepisów o
bezpodstawnym wzbogaceniu, albowiem za wykonane przez powoda roboty dodatkowe należy mu się dodatkowe
wynagrodzenie odpowiadające rzeczywistej ich wartości, w sytuacji gdy nie zostały one objęte wynagrodzeniem
ryczałtowym, określonej w zawartej przez strony umowie. Strona powodowa, uzasadniając żądanie pozwu wskazała
na to, że współpraca stron została zapoczątkowana na podstawie umowy, której okoliczności zawarcia, zakres
obowiązywania i wykonania był bezsporny. Należy podkreślić, iż w judykaturze wprost dopuszczono możliwość
zasądzenia w oparciu o przepis art.405 k.c. wynagrodzenia za roboty wykonane na podstawie umowy o
roboty budowlane, która okazała się nieważna. Świadczenie zrealizowane w wykonaniu nieważnej umowy należy
kwalifikować jako świadczenie nienależne. Założeniem tego rozwiązania jest przyjęcie, iż stronie, która skorzystała z
efektów prac wykonanych na podstawie nieważnej umowy jest bezpodstawnie wzbogacona (z uzasadnienia wyroku
Sądu Najwyższego z dnia 5 grudnia 2006 r., II CSK 327/06, LEX nr 238947).
Jak wyżej zatem wskazano na powodzie spoczywał ciężar wykazania, iż doszło do wzbogacenia strony pozwanej lub
też doszło do spełnienia na jej rzecz świadczenia nienależnego, oraz wykazania wysokość tego wzbogacenia. Powód
w niniejszym postępowaniu nie sprostał jednak ciężarowi dowodu w tym zakresie. Na podstawie zeznań świadka M.
K. (2) Sąd ustalił co prawda pewien zakres wykonanych przez powoda prac dodatkowych, jednakże na podstawie
całego zebranego w sprawie materiału dowodowego, nie sposób było ustalić pełnego zakresu wykonanych prac
dodatkowych oraz ich wartości. Na wykazanie ww. okoliczności powód przedłożył sporządzoną przez siebie wycenę
prac dodatkowych, opiewającą na kwotę 17850,29 zł brutto, przy czym dokument ten oznaczony jest ogólnikowym
zwrotem „S.-prace dodatkowe”, bez oznaczenia konkretnej inwestycji, jak również dokument nie został opatrzony
żadną datą. Nie sposób zatem ustalić czy został on sporządzonym przed wykonaniem prac dodatkowych czy też po
ich wykonaniu i stanowił on jedynie wstępną wycenę, czy też obrazuje ostateczną ich wartość. Wskazać również
należy, że zakres prac wskazany w powołanym wyżej prywatnym dokumencie, jest znacznie szerszy od zakresu prac
wskazanych przez świadka M. K. (3), który de facto jako podwykonawca powoda, dokonał rzeczywistego wykonania
prac dodatkowych. Zaznaczyć również należy, że sam powód w pozwie nie konkretyzuje prac dodatkowych za
których wykonanie żąda wynagrodzenia, ani nie wskazuje ich zakresu. Ponadto zakres wykonania prac dodatkowych
nie znalazł również odzwierciedlenia w sporządzonym w dniu 15 lipca 2011 r. protokole końcowego wykonania
robót podwykonawczych, który przecież stanowił końcowe rozliczenie wykonywanych prac budowlanych. Co prawda
w protokole tym znajduje się adnotacja, iż roboty dodatkowe obejmowały 24 dni oraz, że złożono kosztorys na
roboty dodatkowe na kwotę netto 14512,43 zł, jednakże z ogólnikowego oznaczenia wyceny prac dodatkowych
przedłożonych przez powoda do akt niniejszej sprawy, nie można było go powiązać z kosztorysem o którym mowa
w protokole końcowego wykonania robót podwykonawczych. Ponadto z dokumentu tego nie wynika również, by
został on zaakceptowany przez pozwaną ani by wywoływał jakiekolwiek skutki prawne w stosunku między stronami.
Co prawda na dokumencie tym widnieje pieczątka i podpis W. R., jednakże powód nie udowodnił w postępowaniu,
iż W. R., był umocowany do składania oświadczeń woli w imieniu pozwanej spółki. W umowie z dnia 7 marca
2011 r. jako pełnomocnik strony pozwanej wskazano L. K.. W. R. był zaś kierownikiem budowy; posługiwał się
wprawdzie pieczątką (...) S.A. inżynier projektu, jednakże nie przesądza to o jego uprawnieniach w zakresie
zaciągania zobowiązań w imieniu pozwanej. Ponadto pozwany zakwestionował, że podpisy na załączonych do pozwu
dokumentów zostały złożone przez W. R., a powód nie zaoferował żadnego dowodu przeciwstawnego w tym zakresie.
Wskazać również należy, iż powód wnosił o dopuszczenie dowodu z opinii biegłego na okoliczność prawidłowego
wykonania przez powoda prac dodatkowych nieobjętych umową; wykazania, iż prace dodatkowe, nieobjęte umową
nie były niezbędne do wykonywania prac zleconych i objętych zawartą między stronami umową, wartości wykonanych
przez powoda prac dodatkowych, nieobjętych umową z uwagi na nieuiszczenie zaliczki przez stronę powodową,
jednakże z uwagi na nieuiszczenie zaliczki na wydatki związane z przeprowadzeniem dowodu z opinii biegłego,
wniosek powoda w tym zakresie należało pominąć.
Tym samym mając na uwadze całokształt zebranego w sprawie materiału dowodowego powód nie wykazał
zakresu zleconych i wykonanych prac dodatkowych, oraz wysokości ich kosztów. Tym samym powództwo jako
nieudowodnione podlegało oddaleniu.
Ponadto w odniesieniu do stanowiska zawartego przez powoda w piśmie procesowym z dnia 9 czerwca 2014r.
powstania między stronami stosunku zobowiązaniowego innego niż ten powstały na podstawie umowy z dnia 7
marca 2011r. podkreślić należy, że powód nie wykazał, aby strony niniejszego postępowania łączyła inna umowa
niż umowa podwykonawcza np. umowa o dzieło. Wobec powyższego twierdzenia powoda, spoczywał na nim ciężar
wykazania, iż zawarł z pozwaną spółką nową umowę, zakresu umowy, jak również obowiązek wykazania że zlecenie
zostało wykonane oraz wysokość kosztów związanych z jego realizacją. Jak ustalił Sąd zlecenia dodatkowych robót
dokonywał ustnie kierownik budowy W. R., zaś o czym była wyżej mowa, powód nie wykazał, aby był on uprawniony
do reprezentowania pozwanej spółki. Powód nie wykazał również samego zakresu wykonanych robót dodatkowych i
wysokości ich kosztów, zaś rozważania w tym przedmiocie Sąd poczynił powyżej. Ponadto z dokumentów złożonych
do akt przez powoda wynika, że wykonane roboty dodatkowe były związane bezpośrednio z umową zawartą między
stronami z dnia 7 marca 2011 r. Wskazać bowiem należy, że w piśmie z dnia 30 kwietnia 2011 r. (k. 169), powód zwrócił
się do pozwanego o rozważenie przygotowania aneksu do umowy w związku z wystąpieniem robót dodatkowych.
Również w piśmie z dnia 30 kwietnia 2011 r., skierowanym do (...) S.A. (k. 98), dotyczącym umowy zawartej między
stronami, powód oświadczył, że termin wykonania umowy ulegnie przedłużeniu o czas wykonania robót dodatkowych.
Także w piśmie powoda z dnia 20 czerwca 2011 r. (k. 99), powód zgłosił gotowość do odbioru robót z umowy (...) wraz z
pracami dodatkowymi. Ponadto, faktura VAT nr (...) na kwotę 14.512,43 zł netto (a która to obejmować ma roszczenie
powoda dochodzone pozwem) wystawiona została z tytułu robót dodatkowe wykonanych do umowy nr (...) z dnia 07
marca 2011 r. (k. 115). Z powyższego jednoznacznie wynika, iż strony postępowania nie łączył inny umowny stosunek
zobowiązaniowy, niż umowa podwykonawcza z dnia 7 marca 2011r., zaś ewentualne dodatkowe roboty wykonane
poza przedmiotem umowy z dnia 7 marca 2011r. należało zakwalifikować jako świadczenie pozaumowne, dokonane
bez podstawy prawnej
Mając na względzie powyższe, powództwo podlegało oddaleniu w całości.
O kosztach Sąd orzekł w pkt II sentencji wyroku, na podstawie art. 98 k.p.c. zgodnie z wynikiem sporu. powód
przegrał sprawę w całości. Na koszty procesu poniesione przez pozwanego składały się: wynagrodzenie pełnomocnika
ustalone na kwotę 180 zł na podstawie § 6 pkt 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002
roku w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej
udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (Dz. U. 2013, poz. 490 j.t. ze zm.) oraz kwota 17 zł kosztów
opłaty skarbowej od pełnomocnictwa
ZARZĄDZENIE
(...)