PRZEWODNIK PO PRZEDMIOCIE

Transkrypt

PRZEWODNIK PO PRZEDMIOCIE
Nazwa przedmiotu:
CHEMIA
Chemistry
Kierunek:
Forma studiów:
Kod przedmiotu:
Inżynieria Biomedyczna
studia stacjonarne
Rodzaj przedmiotu:
Poziom kwalifikacji:
obowiązkowy
moduł kierunkowy ogólny
I stopnia
IB_mk_14
Rok: II
Semestr: III
Rodzaj zajęć:
Liczba godzin/tydzień:
Liczba punktów:
wykład, ćwiczenia, laboratorium
1W, 1C, 1L
4 ECTS
PRZEWODNIK PO PRZEDMIOCIE
I KARTA PRZEDMIOTU
CEL PRZEDMIOTU
C1. Poznanie przez studentów budowy materii w powiązaniu z właściwościami chemicznymi
substancji.
C2. Poznanie i umiejętność zastosowania praktycznego podstawowych praw chemicznych.
C3. Nabycie umiejętności rozwiązywania problemów i wykonywania obliczeń chemicznych.
C4. Nabycie umiejętności wykonywania doświadczeń w laboratorium i prezentowania ich
wyników.
WYMAGANIA WSTĘPNE W ZAKRESIE WIEDZY, UMIEJĘTNOŚCI I INNYCH KOMPETENCJI
1. Wiedza z chemii, fizyki i matematyki poziomie podstawowym szkoły średniej.
2. Umiejętności pracy samodzielnej i w grupie.
3. Umiejętność korzystania ze źródeł literaturowych oraz zasobów internetowych.
EFEKTY KSZTAŁCENIA
EK 1 – Student zna podstawowe prawa chemiczne i potrafi je zastosować do opisu reakcji
chemicznych.
EK 2 – Student zna budowę materii i umie ją powiązać z właściwościami fizyko-chemicznymi
substancji.
EK 3 – Student zna właściwości chemiczne najważniejszych pierwiastków oraz związków
nieorganicznych i organicznych.
EK 4 – Student potrafi wykonać obliczenia, związane ze składem substancji oraz przebiegiem
reakcji chemicznych.
EK 5 – Student potrafi samodzielnie wykonać proste doświadczenia chemiczne oraz
zinterpretować ich wyniki w oparciu o posiadaną wiedzę.
WIMiI_IB_Ist_IB_mk_14 – Cykl kształcenia rozpoczynający się w roku akademickim 2013/2014
1/5
TREŚCI PROGRAMOWE
Forma zajęć – WYKŁADY
W 1 – Znaczenie chemii w życiu człowieka. Powstanie Wszechświata i Ziemi. Podstawowe
pojęcia chemiczne. Budowa atomu - jądro atomowe. Promieniotwórczość
naturalna i sztuczna
W 2 – Budowa elektronowa atomu: liczby kwantowe, powłoki, podpowłoki, orbitale.
Elektrony walencyjne.
W 3 – Budowa cząsteczki. Rodzaje wiązań chemicznych (kowalencyjne, kowalencyjne
spolaryzowane, jonowe, koordynacyjne). Oddziaływania międzycząsteczkowe
(wiązanie wodorowe, siły van der Waalsa).
W 4 – Roztwory rzeczywiste i mieszaniny. Rozpuszczalność substancji. Wpływ
temperatury na rozpuszczalność. Stężenie procentowe, molowe, ułamek molowy.
Układy koloidowe.
W 5 – Klasyfikacja reakcji chemicznych. Równanie reakcji. Podstawowe prawa dotyczące
zachodzenia reakcji.
W 6 – Szybkość reakcji chemicznej. Równanie kinetyczne. Stała szybkości reakcji. Energia
aktywacji. Katalizatory. Stan równowagi w reakcji chemicznej. Stała równowagi.
Reguła przekory.
W 7 – Roztwory wodne. Dysocjacja elektrolityczna. Reakcje jonowe. Słabe i mocne
elektrolity. Dysocjacja wody. pH. Hydroliza soli.
W 8 – Elementy elektrochemii. Ogniwa elektrochemiczne. Wzór Nernsta. Siła
elektromotoryczna ogniwa. Potencjał standardowy. Szereg napięciowy metali.
reakcje przebiegające podczas elektrolizy.
W 9 – Korozja metali stopów. Wybrane metody ochrony przed korozją.
W 10 – Układ okresowy pierwiastków. Najważniejsze rodzaje związków chemicznych.
W 11 – Niemetale – występowanie, otrzymywanie, właściwości fizyko-chemiczne i
zastosowanie.
W 12 – Wybrane metale grup głównych i pobocznych – występowanie, otrzymywanie,
właściwości fizyko-chemiczne i zastosowanie.
W 13 – Elementy chemii organicznej. Węglowodory – nazewnictwo, budowa,
występowanie, najważniejsze właściwości chemiczne.
W 14 – Jednofunkcyjne pochodne węglowodorów – alkohole, aldehydy, ketony, kwasy
karboksylowe, estry, aminy.
W 15 – Wielofunkcyjne pochodne węglowodorów – cukry, aminokwasy i białka.
Forma zajęć – LABORATORIUM
L 1 – Szkolenie BHP. Technika pracy laboratoryjnej. Tlenki, kwasy, wodorotlenki, sole
L 2, 3 – Sporządzanie roztworów o określonym stężeniu.
L 4, 5 – Dysocjacja, pH roztworów, hydroliza soli.
L 6, 7 – Kinetyka i statyka chemiczna.
L 8, 9 – Reakcje redoks.
L 10, 11 – Elektrochemia i ochrona przed korozją.
L 12, 13 – Identyfikacja jonów w roztworach wodnych
L 14, 15 – Zastosowanie reakcji typu kwas – zasada. Miareczkowanie
Liczba
godzin
1
1
1
1
1
1
1
1
1
1
1
1
1
1
1
Liczba
godzin
1
2
2
2
2
2
2
2
WIMiI_IB_Ist_IB_mk_14 – Cykl kształcenia rozpoczynający się w roku akademickim 2013/2014
2/5
Liczba
godzin
1
1
1
2
2
2
2
2
1
1
Forma zajęć – ĆWICZENIA
C 1 – Nazewnictwo związków chemicznych
C 2 – Dysocjacja elektrolityczna kwasów, zasad i soli.
C 3 – Reakcje cząsteczkowe i jonowe.
C 4, 5 – Obliczenia stechiometryczne.
C 6, 7 – Obliczanie i przeliczanie stężeń roztworów.
C 8, 9 – Kwasowość roztworów, pH.
C 10, 11 – Reakcje redoks.
C 12, 13 – Ogniwa elektrochemiczne i elektroliza
C 14 – Iloczyn rozpuszczalności
C 15 – Roztwory buforowe
NARZĘDZIA DYDAKTYCZNE
1. – Wykład z zastosowaniem środków audiowizualnych
2. – Materiały własne prowadzących zajęcia
3. – Układ okresowy pierwiastków i tablice fizyko-chemiczne
4. – Instrukcje do wykonania ćwiczeń laboratoryjnych
5. – Odczynniki chemiczne i sprzęt laboratoryjny
6. – Literatura
SPOSOBY OCENY ( F – FORMUJĄCA, P – PODSUMOWUJĄCA)
F1. – ocena przygotowania do ćwiczeń rachunkowych
F2. – ocena przygotowania do poszczególnych ćwiczeń laboratoryjnych
F3. – ocena sprawozdań z realizacji ćwiczeń objętych programem nauczania
P1. – ocena opanowania materiału nauczania będącego przedmiotem ćwiczeń rachunkowych –
kolokwium zaliczeniowe
P2. – ocena opanowania materiału nauczania będącego przedmiotem wykładu
OBCIĄŻENIE PRACĄ STUDENTA
Forma aktywności
Godziny kontaktowe z prowadzącym
Konsultacje
Zapoznanie się ze wskazaną literaturą
Przygotowanie do ćwiczeń laboratoryjnych
Przygotowanie do ćwiczeń rachunkowych
Wykonanie sprawozdań z realizacji ćwiczeń laboratoryjnych
Przygotowanie do końcowego kolokwium zaliczeniowego
Suma
Średnia liczba godzin na
zrealizowanie aktywności
15W 15C 15L  45 godz.
5 godz.
15 godz.
7,5 godz.
7,5 godz.
5 godz.
15 godz.

100 godz.
LICZBA PUNKTÓW ECTS
DLA PRZEDMIOTU
Liczba punktów ECTS, którą student uzyskuje na zajęciach
wymagających bezpośredniego udziału prowadzącego
Liczba punktów ECTS, którą student uzyskuje w ramach zajęć o
charakterze praktycznym, w tym zajęć laboratoryjnych i
projektowych
4 ECTS
2 ECTS
2 ECTS
WIMiI_IB_Ist_IB_mk_14 – Cykl kształcenia rozpoczynający się w roku akademickim 2013/2014
3/5
LITERATURA PODSTAWOWA I UZUPEŁNIAJĄCA
1. A.Bielański, Podstawy chemii nieorganicznej, WN PWN, Warszawa 2010.
2. H.Bala, Wstęp do chemii materiałów, WNT, Warszawa 2003.
3. P.A.Cox, Chemia nieorganiczna. Krótkie wykłady, WN PWN, Warszawa 2006
4. H. Bala, V. A. Gaudyn, J. Gęga, P. Siemion, Obliczenia w Chemii Ogólnej, wyd. WIPMiFS
Politechniki Częstochowskiej, Częstochowa 2005.
5. J.Siedlecka, G.Pawłowska, E.Owczarek, M.Biczak, Chemia ogólna - ćwiczenia rachunkowe i
laboratoryjne z podstaw chemii, Wyd. Politechniki Częstochowskiej, Częstochowa 1997.
PROWADZĄCY PRZEDMIOT ( IMIĘ, NAZWISKO, ADRES E-MAIL)
1. dr hab. inż. Jerzy Gęga, [email protected]
MACIERZ REALIZACJI EFEKTÓW KSZTAŁCENIA
Efekt
kształcenia
Odniesienie
danego efektu do
efektów
zdefiniowanych
dla całego
programu (PEK)
Cele
przedmiotu
Treści
programowe
Narzędzia
dydaktyczne
Sposób
oceny
K_W01 K_W04
K_U04
K_W01 K_W04
K_U04
K_W01 K_W04
K_U04
C1 C2
1,2,3,6
F1,P1,P2
1,2,3,6
F1,P1,P2
1,2,3,4,5,6
F1,F2,F3
P1,P2
EK4
K_W01 K_W04
K_U04
C2 C3
1,2,3,4,5,6
F1,F2,F3
P1,P2
EK5
K_W01 K_W04
K_U04
C1 C2 C4
W1 W5–9
C4–7
W1–4 W10–15
C2 C3
W7–15
C2 C3
L2 L9–12
W4–8
C1–15
L3 L4
L1–15
3,4,5,6
F3,P2
EK1
EK2
EK3
C1 C2
C1
WIMiI_IB_Ist_IB_mk_14 – Cykl kształcenia rozpoczynający się w roku akademickim 2013/2014
4/5
II. FORMY OCENY - SZCZEGÓŁY
Na ocenę 3
Na ocenę 4
Na ocenę 5
EK1
Student nie zna
Student zna
podstawowych praw
podstawowe prawa chemicznych
chemiczne i potrafi je
zastosować do opisu
reakcji chemicznych.
Efekty kształcenia
Student częściowo
zna podstawowe
prawa chemiczne, ale
nie potrafi ich
zastosować
Student zna
podstawowe prawa
chemiczne i
częściowo potrafi je
zastosować do opisu
reakcji chemicznych.
Student zna
podstawowe prawa
chemiczne i potrafi je
zastosować do opisu
reakcji chemicznych.
EK2
Student nie zna
Student zna budowę budowy materii
materii i umie ją
powiązać z
właściwościami
fizyko-chemicznymi
substancji
Student zna budowę Student zna budowę
materii.
materii i częściowo
umie ją wykorzystać
do opisu właściwości
fizyko-chemicznych
substancji
Student zna budowę
materii i umie ją
powiązać z
właściwościami
fizyko-chemicznymi
związków
chemicznych
EK3
Student zna
właściwości
chemiczne
najważniejszych
pierwiastków oraz
związków
nieorganicznych i
organicznych.
Student nie zna
właściwości
chemicznych
najważniejszych
pierwiastków ani
związków
chemicznych
Student zna
właściwości
chemiczne
najważniejszych
pierwiastków
Student zna
właściwości
chemiczne
najważniejszych
pierwiastków oraz
związków
nieorganicznych i
organicznych
EK4
Student potrafi
wykonać obliczenia,
związane ze składem
substancji oraz
przebiegiem reakcji
chemicznych.
Student nie zna
zasad stechiometrii,
nie potrafi
wykonywać obliczeń
chemicznych
Student zna zasady
stechiometrii, potrafi
wykonać obliczenia,
związane ze składem
substancji
EK5
Student potrafi
samodzielnie
wykonać proste
doświadczenia
chemiczne oraz
zinterpretować ich
wyniki w oparciu o
posiadaną wiedzę.
Na ocenę 2
Student zna
właściwości
chemiczne
najważniejszych
pierwiastków oraz
związków
nieorganicznych
Student zna zasady
stechiometrii, potrafi
wykonać obliczenia,
związane ze składem
substancji oraz
częściowo z
przebiegiem reakcji
chemicznych
Student zna zasady Student zna zasady Student zna zasady
pracy w
pracy w
pracy w
laboratorium, potrafi laboratorium, potrafi laboratorium, potrafi
samodzielnie
samodzielnie
samodzielnie
wykonać proste
wykonać proste
wykonać proste
doświadczenia
doświadczenia
doświadczenia
chemiczne wg
chemiczne i opisać
chemiczne oraz
instrukcji, ale nie
ich wyniki
częściowo
potrafi opisać i
zinterpretować ich
zinterpretować
wyniki w oparciu o
wyników
posiadaną wiedzę.
Student zna zasady
stechiometrii, potrafi
wykonać obliczenia,
związane ze składem
substancji oraz
przebiegiem reakcji
chemicznych
Student zna zasady
pracy w
laboratorium, potrafi
samodzielnie
wykonać proste
doświadczenia
chemiczne oraz
zinterpretować ich
wyniki w oparciu o
posiadaną wiedzę.
Dopuszcza się wystawienie oceny połówkowej o ile student spełniający wszystkie efekty kształcenia wymagane do oceny
pełnej spełnia niektóre efekty kształcenia odpowiadające ocenie wyższej.
III. INNE PRZYDATNE INFORMACJE O PRZEDMIOCIE
Wszelkie informacje dla studentów dotyczące przedmiotu w tym harmonogramu odbywania
zajęć, warunków zaliczenia oraz konsultacji są przekazywane podczas pierwszych zajęć oraz
umieszczone na tablicach informacyjnych Katedry Chemii Wydziału Inżynierii Procesowej,
Materiałowej i Fizyki Stosowanej.
WIMiI_IB_Ist_IB_mk_14 – Cykl kształcenia rozpoczynający się w roku akademickim 2013/2014
5/5