Fotografia przedstawia trójkę żołnierzy: mojego dziadka

Fotografia przedstawia trójk
ołnierzy: mojego dziadka - Piotra Borut
i jego
kolegów z wojska. Ma ona 68 lat, pochodzi z rodzinnego albumu, który ma bezcenn warto .
Z t fotografi wi e si fragment ycia mojego dziadka. Jako młody chłopiec pasał
krowy, owce, pracował na roli. Potem nastały bardzo trudne czasy – II wojna wiatowa.
Maj c 14 lat został wywieziony do III Rzeszy na przymusowe roboty. Pracował w zakładach
w Lipsku. Panowały tam okropne warunki. Za nieposłusze stwo groziły surowe kary.
Dziadek pracował w fabryce, robi c materiały potrzebne niemieckiemu wojsku: mundury,
maski przeciwgazowe, buty… Zdobył równie ogromn wiedz o stolarce i budownictwie.
Z czasem Anglicy zacz li bombardowa Lipsk. Ludzie chowali si do schronów, kiedy
mój dziadek musiał pomimo wszystko pracowa . W 1945 roku zako czyła si
wojna.
W tym te roku dziadek wrócił do Polski, do rodzinnej miejscowo ci - My lachowic.
Zatrudnił si w zakładzie, który zało yli w czasie wojny Niemcy – „Gumowni”
w Trzebini. Pracował tam niespełna rok, poniewa
na mocy prawa został powołany
do wojska (do jednostki im. Tadeusza Ko ciuszki). Sp dził tam 2 lata. Spotkał wielu ludzi,
z którymi utrzymywał kontakty przez lata. Dziadek opowiadał mojemu tacie, jak to trudno
było w wojsku: codzienne
wiczenia polowe, opanowanie taktyki wojennej, nauka
obchodzenia si z broni . Wojsko to była prawdziwa szkoła ycia. Po powrocie z wojska
dziadek zacz ł prac w Zakładach Metalurgicznych „Trzebinia”. Pó niej spotkał miło
swojego ycia - moj babci , z któr sp dził reszt
ycia.
Mój dziadek miał bardzo ciekawe ycie. Wiele prze ył. Fotografia z nim jest dla mnie
i mojej rodziny bardzo wa na, poniewa jest jednym z elementów wspomnie po nim i jego
yciu.
Aleksandra Boruta
Grzegorz Niedzielski
Gimnazjum nr 1 w Trzebini